Zwanger
alle pijlers
Zwanger en ziek
vrijdag 8 februari 2019 om 18:58
Hallo allemaal,
Wat ik met dit topic wil weet ik niet. Misschien is het vooral wel even steun zoeken.
Ik ben inmiddels over de helft van mijn tweede zwangerschap maar al meerdere keren flink ziek geweest.
Ik ben al de hele zwangerschap misselijk waardoor ik langzaam steeds meer klachten erbij krijg.
Ik weet dat ik het straks grotendeels weer vergeten ben als we ons kindje in de armen hebben, maar het is pittig.
Gisteren was even zo'n moment dat ik dacht waar zijn we aan begonnen. De wens voor een gezin is groot, maar de kans dat dit zou gebeuren wisten we. Bij mijn eerste zwangerschap was het net zo.
Mijn zoontje trekt het zich erg aan dat zijn moeder steeds ziek is. Gisteren zei hij "mama ik hoef geen grote broer meer te worden"
ik kan geen leuke moeder voor hem zijn op het moment. Gelukkig hebben we wel veel achtervang.
Wat ik met dit topic wil weet ik niet. Misschien is het vooral wel even steun zoeken.
Ik ben inmiddels over de helft van mijn tweede zwangerschap maar al meerdere keren flink ziek geweest.
Ik ben al de hele zwangerschap misselijk waardoor ik langzaam steeds meer klachten erbij krijg.
Ik weet dat ik het straks grotendeels weer vergeten ben als we ons kindje in de armen hebben, maar het is pittig.
Gisteren was even zo'n moment dat ik dacht waar zijn we aan begonnen. De wens voor een gezin is groot, maar de kans dat dit zou gebeuren wisten we. Bij mijn eerste zwangerschap was het net zo.
Mijn zoontje trekt het zich erg aan dat zijn moeder steeds ziek is. Gisteren zei hij "mama ik hoef geen grote broer meer te worden"
ik kan geen leuke moeder voor hem zijn op het moment. Gelukkig hebben we wel veel achtervang.
vrijdag 8 februari 2019 om 19:23
heel rottig voor je, en ook voor je zoontje. Het goede nieuws is dat zwanger zijn ook weer over gaat.
Enige dat je nu zou moeten doen is jezelf erg zielig vinden, met thee en dekentje (en knuffelend met zoon) op de bank gaan hangen en er nog een beetje leuke avond van proberen te maken. Er is toch niets anders dat je kunt doen, het is gewoon uitzitten.
Enige dat je nu zou moeten doen is jezelf erg zielig vinden, met thee en dekentje (en knuffelend met zoon) op de bank gaan hangen en er nog een beetje leuke avond van proberen te maken. Er is toch niets anders dat je kunt doen, het is gewoon uitzitten.
vrijdag 8 februari 2019 om 19:40
Ik weet niet anders dan ziek zijn tijdens de zwangerschap. Het wordt echt onderschat door velen. Iedereen ervaart het anders. Zelf was ik uiteindelijk toen ook nog 15 weken te vroeg bevallen van een tweeling. Nu weer in verwachting en de hormonen vegen echt de vloer met mij... dag en nacht misselijk, zwak tot op het punt van flauwvallen, hoge bloeddruk, bloedarmoede en een baarmoedermond die streng onder controle staat.
vrijdag 8 februari 2019 om 19:42
Bedankt voor alle lieve berichten. Het doet me goed.
Zwangerschappen zijn zo verschillend. Ik heb vriendinnen die zeggen "oh wat mis ik die tijd" nou echt onbegrijpelijk. Dit is meer overleven en aftellen.
Toch hoor ik om mij heen ook best veel verhalen van vrouwen die net zo ziek zijn geweest.
Mijn zoontje zou het idd vast vergeten en ik probeer de momenten samen wel te pakken en echt te genieten.
Kijk nu al uit naar ons gezinnetje en droom al over de leuke dingen die we kunnen gaan doen.
Abonnement op de kinderboerderij nemen, een farmvakantie plannen, zwemmen, het moment dat mijn zoontje de baby gaat ontmoeten
Zwangerschappen zijn zo verschillend. Ik heb vriendinnen die zeggen "oh wat mis ik die tijd" nou echt onbegrijpelijk. Dit is meer overleven en aftellen.
Toch hoor ik om mij heen ook best veel verhalen van vrouwen die net zo ziek zijn geweest.
Mijn zoontje zou het idd vast vergeten en ik probeer de momenten samen wel te pakken en echt te genieten.
Kijk nu al uit naar ons gezinnetje en droom al over de leuke dingen die we kunnen gaan doen.
Abonnement op de kinderboerderij nemen, een farmvakantie plannen, zwemmen, het moment dat mijn zoontje de baby gaat ontmoeten
vrijdag 8 februari 2019 om 19:46
vrijdag 8 februari 2019 om 19:46
Jeej zeg wat een ellende. Ik vond het met 1 kleine baby al zwaar. Je lichaam moet echt herstellen na zo'n periode. Wat heftig met de zorgen van de kinderen en zo'n start. Gaat het nu goed met de tweeling?Jwow schreef: ↑08-02-2019 19:40Ik weet niet anders dan ziek zijn tijdens de zwangerschap. Het wordt echt onderschat door velen. Iedereen ervaart het anders. Zelf was ik uiteindelijk toen ook nog 15 weken te vroeg bevallen van een tweeling. Nu weer in verwachting en de hormonen vegen echt de vloer met mij... dag en nacht misselijk, zwak tot op het punt van flauwvallen, hoge bloeddruk, bloedarmoede en een baarmoedermond die streng onder controle staat.
Heb je eventueel nog tips? Normaal wil een kopje gember thee nog wel eens helpen hier.
vrijdag 8 februari 2019 om 19:48
Dankjewel
Herkenbaar idd want die 9 maanden duren dan wel erg lang.
vrijdag 8 februari 2019 om 20:01
Wat pittig Litabeau. Een vriendin van me heeft HG, ook al voor de tweede keer (tweede zwangerschap). Ook de hele zwangerschap ziek, dan zijn 9 maanden heel lang...
Het is echt met de dag leven en elke week maar denken: weer een week verder.
Zijn er dingen die je afleiding geven? En/of een positief gevoel? Contact/thee met een vriendin, Netflixen, boek/tijdschriftje lezen, muziek, jezelf verwennen met iets, ...?
Krijg je veel steun van je partner, dat die bijvoorbeeld je zoontje extra aandacht kan geven? En/of een vriendin of familielid die je zoontje af en toe mee kan nemen erop uit (speeltuin ofzo) of bij je thuis, zodat jij even kan slapen bijvoorbeeld?
Ik ben zelf net zwanger en daardoor last van de eerste trimester kwalen. Ik vind het ook pittig met nog een dreumes erbij nu. Als ik me echt beroerd voel, probeer ik hem vanaf de bank aandacht te geven, dan komt hij met iets aanzetten wat hij me geeft en dan spelen we daar op die manier mee. Of samen een boekje lezen op de bank. Het is een beetje schipperen. Hoe oud is je zoontje?
In ieder geval veel sterkte. En als het je helpt, schrijf gewoon van je af, wie weet zijn er nog wel meer in hetzelfde schuitje met wie je kan delen.
Het is echt met de dag leven en elke week maar denken: weer een week verder.
Zijn er dingen die je afleiding geven? En/of een positief gevoel? Contact/thee met een vriendin, Netflixen, boek/tijdschriftje lezen, muziek, jezelf verwennen met iets, ...?
Krijg je veel steun van je partner, dat die bijvoorbeeld je zoontje extra aandacht kan geven? En/of een vriendin of familielid die je zoontje af en toe mee kan nemen erop uit (speeltuin ofzo) of bij je thuis, zodat jij even kan slapen bijvoorbeeld?
Ik ben zelf net zwanger en daardoor last van de eerste trimester kwalen. Ik vind het ook pittig met nog een dreumes erbij nu. Als ik me echt beroerd voel, probeer ik hem vanaf de bank aandacht te geven, dan komt hij met iets aanzetten wat hij me geeft en dan spelen we daar op die manier mee. Of samen een boekje lezen op de bank. Het is een beetje schipperen. Hoe oud is je zoontje?
In ieder geval veel sterkte. En als het je helpt, schrijf gewoon van je af, wie weet zijn er nog wel meer in hetzelfde schuitje met wie je kan delen.
vrijdag 8 februari 2019 om 20:18
Zwanger van mijn eerste, en het valt me echt zwaar tot nu toe! Eerste drie maanden constant misselijk en overgeven (7 kilo verloren), en nu nog steeds als ik me ook maar een beetje oververmoei (het gaat dus gelukkig wel beter nu in het tweede trimester!). En ik heb dus niet al een kindje rondlopen dat mijn aandacht ook nodig heeft. Ik heb bewondering voor de vrouwen die dat klaarspelen - op wat voor manier dan ook - al is het negen maanden vanaf de bank. Ik ben nog steeds heel blij om zwanger te zijn, maar ik vind het zwanger zijn zelf echt naar en weet dus ook niet of er hier een tweede komt! In ieder geval 
vrijdag 8 februari 2019 om 21:27
Zeker een hele zware zwangerschap en vooral de periode daarna op de IC Neonatelogie. Helaas heeft één van mn zoontjes de vroeggeboorte niet overleefd. De andere doet het erg goed. Inmiddels 16,5 maanden (13,5mnd gecorrigeerd).Litabeau schreef: ↑08-02-2019 19:46Jeej zeg wat een ellende. Ik vond het met 1 kleine baby al zwaar. Je lichaam moet echt herstellen na zo'n periode. Wat heftig met de zorgen van de kinderen en zo'n start. Gaat het nu goed met de tweeling?
Heb je eventueel nog tips? Normaal wil een kopje gember thee nog wel eens helpen hier.
Ik ben nu 23+1 wkn in verwachting. De misselijkheid is wat gezakt maar ik zit met een enorme nasmaak heel de dag. Ben bang dat dat niet meer weggaat. Enige wat mij de eerste 20 weken door de misselijkheid heen heeft gesleept waren van die dropkeelpastilles. Dat onderdrukte alleen het gevoel zolang het in mijn mond aanwezig was. Zodra het op was moest ik maken dat ik een nieuwe erin deed.
Persoonlijk is mijn planning om het bij deze te laten. Het valt niet mee met een peuter en zwanger zijn. Mn man werkt 40 uur in de week en mij lukt het niet te werken. Heb ook verplicht bedrust om vroeggeboorte te voorkomen.
Verdere tip: vraag niet teveel van jezelf, luister goed naar je lichaam.
vrijdag 8 februari 2019 om 21:34
Lily-of-the-Valley schreef: ↑08-02-2019 20:01Wat pittig Litabeau. Een vriendin van me heeft HG, ook al voor de tweede keer (tweede zwangerschap). Ook de hele zwangerschap ziek, dan zijn 9 maanden heel lang...
Het is echt met de dag leven en elke week maar denken: weer een week verder.
Zijn er dingen die je afleiding geven? En/of een positief gevoel? Contact/thee met een vriendin, Netflixen, boek/tijdschriftje lezen, muziek, jezelf verwennen met iets, ...?
Krijg je veel steun van je partner, dat die bijvoorbeeld je zoontje extra aandacht kan geven? En/of een vriendin of familielid die je zoontje af en toe mee kan nemen erop uit (speeltuin ofzo) of bij je thuis, zodat jij even kan slapen bijvoorbeeld?
Ik ben zelf net zwanger en daardoor last van de eerste trimester kwalen. Ik vind het ook pittig met nog een dreumes erbij nu. Als ik me echt beroerd voel, probeer ik hem vanaf de bank aandacht te geven, dan komt hij met iets aanzetten wat hij me geeft en dan spelen we daar op die manier mee. Of samen een boekje lezen op de bank. Het is een beetje schipperen. Hoe oud is je zoontje?
In ieder geval veel sterkte. En als het je helpt, schrijf gewoon van je af, wie weet zijn er nog wel meer in hetzelfde schuitje met wie je kan delen.
Lief bericht!
Steun heb ik gelukkig veel. Mijn man trekt veel op met mijn zoontje. Hij onderneemt veel met hem, zodat hij ook zijn energie kwijt kan.
Op goede dagen zorg ik zelf voor hem en vind ik het fijn om even naar mijn werk te gaan. Op mindere dagen is er genoeg achtervang gelukkig en lig ik veel in bed/op de bank. Af en toe komen er wel mensen langs, maar in de laatste weken ben ik veel achteruit gegaan en plan ik liever niets. Het is nu zo dat de dokter vanmorgen nog zei dat ik erover na moet denken om me een tijdje op te laten nemen.
Mijn zoontje is 2,5 en gelukkig een makkelijk mannetje. Bijzonder om te zien hoe snel ze zich aanpassen aan de situatie.
Jij ook nog veel sterkte en succes, hoe lang ben je zwanger?
vrijdag 8 februari 2019 om 21:38
Dat heb ik ook steeds gezegd. Toch overstag gegaan. Eerlijk gezegd wel momenten gehad dat ik dacht.. was dat wel zo slim.. Maar de wens is zo groot dat ik het nog een keer aan wilde gaan.Krabbeltje123 schreef: ↑08-02-2019 20:21Oooo wat rot.
Heb ook HG gehad tijdens zwangerschap. Wat een ellende. Daardoor houden wij het ook bij 1 kindje. Wat een ellende
Bij mijn zoontje wist ik voor de test al dat ik zwanger was, ik had al zo vaak overgegeven.
Nu was ik verrast door de positieve test. Ik had nog goede hoop op een andere zwangerschap..
vrijdag 8 februari 2019 om 21:40
Nog een paar weekjes. Maar ook de laatste loodjes zijn zwaar. Hoop dat je snel je kindje mag ontmoeten.
Ik ben bijna 23 weken zwanger.
vrijdag 8 februari 2019 om 21:44
Wat heftig zeg. Vreselijk om je zoontje te moeten verliezen.Jwow schreef: ↑08-02-2019 21:27Zeker een hele zware zwangerschap en vooral de periode daarna op de IC Neonatelogie. Helaas heeft één van mn zoontjes de vroeggeboorte niet overleefd. De andere doet het erg goed. Inmiddels 16,5 maanden (13,5mnd gecorrigeerd).
Ik ben nu 23+1 wkn in verwachting. De misselijkheid is wat gezakt maar ik zit met een enorme nasmaak heel de dag. Ben bang dat dat niet meer weggaat. Enige wat mij de eerste 20 weken door de misselijkheid heen heeft gesleept waren van die dropkeelpastilles. Dat onderdrukte alleen het gevoel zolang het in mijn mond aanwezig was. Zodra het op was moest ik maken dat ik een nieuwe erin deed.
Persoonlijk is mijn planning om het bij deze te laten. Het valt niet mee met een peuter en zwanger zijn. Mn man werkt 40 uur in de week en mij lukt het niet te werken. Heb ook verplicht bedrust om vroeggeboorte te voorkomen.
Verdere tip: vraag niet teveel van jezelf, luister goed naar je lichaam.
Hopelijk blijft dit kindje nog lang zitten.
Ik ben bijna 23 weken zwanger.
Van die oranje hoestsnoep neem ik steeds haha helpt hier ook.
Nu helaas even niets kunnen eten. Vanaf woensdag geen hap meer kunnen eten. Ben al blij met een slokje drinken dat blijf zitten.
vrijdag 8 februari 2019 om 21:48
Het blijft pittig he.Esther- schreef: ↑08-02-2019 20:18Zwanger van mijn eerste, en het valt me echt zwaar tot nu toe! Eerste drie maanden constant misselijk en overgeven (7 kilo verloren), en nu nog steeds als ik me ook maar een beetje oververmoei (het gaat dus gelukkig wel beter nu in het tweede trimester!). En ik heb dus niet al een kindje rondlopen dat mijn aandacht ook nodig heeft. Ik heb bewondering voor de vrouwen die dat klaarspelen - op wat voor manier dan ook - al is het negen maanden vanaf de bank. Ik ben nog steeds heel blij om zwanger te zijn, maar ik vind het zwanger zijn zelf echt naar en weet dus ook niet of er hier een tweede komt! In ieder geval
Je hebt het gevoel dat je leven stil staat, dat je alleen nog maar zwanger bent.
Jij ook veel sterkte
vrijdag 8 februari 2019 om 21:54
Ik heb drie HG-zwangerschappen gehad, het was vreselijk. Gelukkig had ik bij de tweede een gyn die me goede medicatie gaf. Daarmee was het wel vol te houden, nog steeds zwaar en een roze wolk zwangerschap ken ik niet, maar ik kon wel gewoon voor mijn kind(eren) zorgen en een beetje eten. Ik had eerst enorme weerstand tegen medicatie, maar het is wel mijn redding geweest. En mijn kinderen hebben er echt niets aan overgehouden.
zaterdag 9 februari 2019 om 00:49
Jeetje lijkt me heel erg om niks te kunnen eten. Wordt je daar niet onzettend zwak van? Ik tril ervan wanneer ik te lang niks heb gegeten namelijk. Hoop dat je toch iets kunt vinden wat je wel kan verdragen. Maakt vaak niet uit wat zei mn gyn. Zolang je maar iets eet al is het een koekje bij wijze van spreken. Een vriendin was ook erg misselijk zij vond komkommer erg lekker en ijsblokjes op de een of andere manier haha.Litabeau schreef: ↑08-02-2019 21:44Wat heftig zeg. Vreselijk om je zoontje te moeten verliezen.
Hopelijk blijft dit kindje nog lang zitten.
Ik ben bijna 23 weken zwanger.
Van die oranje hoestsnoep neem ik steeds haha helpt hier ook.
Nu helaas even niets kunnen eten. Vanaf woensdag geen hap meer kunnen eten. Ben al blij met een slokje drinken dat blijf zitten.
zaterdag 9 februari 2019 om 08:37
Ja zwak word je er wel van. Ik heb nu medicatie voor mijn slokdarm als het allemaal wat rustiger is wil ik langzaam wel weer wat proberen te eten.Jwow schreef: ↑09-02-2019 00:49Jeetje lijkt me heel erg om niks te kunnen eten. Wordt je daar niet onzettend zwak van? Ik tril ervan wanneer ik te lang niks heb gegeten namelijk. Hoop dat je toch iets kunt vinden wat je wel kan verdragen. Maakt vaak niet uit wat zei mn gyn. Zolang je maar iets eet al is het een koekje bij wijze van spreken. Een vriendin was ook erg misselijk zij vond komkommer erg lekker en ijsblokjes op de een of andere manier haha.
Doen ze uit voorzorg nog iets meer tegen vroeggeboorte?
