zwanger geworden na IVF/ICSI- het vervolgtopic DEEL 2

Nou Saartje, gewoon harstikke gefeliciteerd hoor!
Wat een stomme reactie, ze hadden het ook een beetje anders kunnen brengen.

Ik had ook te vroeg getest en maakte mezelf helemaal gek, want was het nog de spuit die ik testte of was ik zwanger?! Maar toch voelde het wel als zwanger en werd de test elke dag wat donkerder...

Saartje, dat is echt niet gek hoor dat je getest hebt. Er zijn er hier heel wat die testen op 13/14 DPO.
Na 4,5 jaar deze testen: super fijn voor je!! Ik hoop op mooie echo's

Bedankt voor jullie reacties! Ik voelde me echt even stom dat ik eerder getest had nadat de verpleegkundige zo bot reageerde. Kreeg geen felicitatie niks..
vanmorgen weer getest ga proberen de foto toe te voegen. Het besef komt langzaam maar ook zo bang dat het fout zal gaan. Eerst maar eens de dagen tot zondag doorkomen, de officiële testdag!

Saartje wat fijn gefeliciteerd!
Ik had ook voor t eerst getest met 10 dagen na 3-daagse tp (13dpo) Heb elke dag een test (van Kruidvat 2 voor €5) gedaan om te kijken of t lijntje opliep. En dat was zo. Mocht officieel pas met 17dpo testen en bellen, en toen was hij nog steeds positief en dus gebeld.

Ben overigens tot 1e echo heel gereserveerd gebleven, en pas na de positieve NIPT hebben we t verteld, en pas na 20weken echo en 24 weken grens durfden we er echt van uit te gaan

Succes met de verlengde wachtweken!!!!

Bedankt voor je reactie stipje! Fijn te horen dat die gereserveerdheid wel normaal is! Vanmorgen weer een test gedaan en het teststreepje word steeds donkerder, dus langzaamaan begin ik erin te geloven.
Vind het super lief hoe jullie allemaal reageren want ik heb hier of in het zwanger worden na ivf/icsi topic nooit meegeschreven.
Dank jullie wel daarvoor!

@saartje, nou die gereserveerdheid kozen we zelf voor hoor misschien nog goed er even bij te zeggen. Prepare for the worst (alsnog zonder kindje eindigen) but expect the best (dat het allemaal goed mag gaan). Dus we hielden zelf continu in ons achterhoofd; nog steeds niets is gegarandeerd, om onszelf niet rijk te rekenen. Zodat een eventuele nieuwe teleurstelling nooit als donderslag bij heldere hemel zou komen. En ondertussen vertrouwen hebben, en elke tussenstap vieren. Klinkt ambivalent as hell I know

Wat super fijn dat het streepje oploopt!! So far so good!

Saartje wat heerlijk! en ik hou me aanbevolen voor de foto ik hou van streepjes

lilly1980 schreef: ↑

12-09-2020 22:56

Saartje wat heerlijk! en ik hou me aanbevolen voor de foto ik hou van streepjes

Haha guilty! Wat een geluksgevoel kunnen streepjes nog altijd geven hè, ook al zijn ze van iemand anders, ze blijven magisch

@Mimi: heb telkens weinig energie om op je berichtje te reageren maar wat schrikken joh! Nu alles weer rustig? Hoe voel je je nu?

@hier: niks bijzonders, behalve moe, haha. Kleine druktemaker houdt me alvast flink wakker ‘s nachts

Haha wil de foto wel toevoegen lilly maar weet iemand hier hoe ik een foto kan toevoegen?
Ik ben natuurlijk super blij maar af en toe wel flinke paniek momenten of het allemaal wel goed zal gaan.. iemand daar nog tips voor?
Ik ga vanmiddag het ziekenhuis bellen om de eerste echo in te plannen, volgens mij is het protocol bij ons pas met 8 weken en dat vind ik nog zoooo lang duren..
Vanmorgen nog een testje gedaan en de controle streep en teststreep zijn nu even donker dus hoop dat dat een goed teken is!
Lux hoeveel weken ben jij nu?

Oh stom ik kan het van jullie natuurlijk allemaal zien in de tabel!

Saartje26 schreef: ↑

14-09-2020 07:17

Haha wil de foto wel toevoegen lilly maar weet iemand hier hoe ik een foto kan toevoegen?
Ik ben natuurlijk super blij maar af en toe wel flinke paniek momenten of het allemaal wel goed zal gaan.. iemand daar nog tips voor?
Ik ga vanmiddag het ziekenhuis bellen om de eerste echo in te plannen, volgens mij is het protocol bij ons pas met 8 weken en dat vind ik nog zoooo lang duren..
Vanmorgen nog een testje gedaan en de controle streep en teststreep zijn nu even donker dus hoop dat dat een goed teken is!
Lux hoeveel weken ben jij nu?

Ik had dat bij mijn eerste zwangerschap ook heel sterk. Niet echt tips voor, die eerste weken leken wel 3 jaar te duren. Ik plande mijn dagen zo vol mogelijk om maar afleiding te hebben, voor zover het ging met de misselijkheid, want dat kwam er ook nog eens bij. En als die dan een dag weg was dikke paniek want ‘omg het is een miskraam’ en de volgende dag weer kotsmisselijk en spijt dat ik niet van m’n dagje genoten had sterkte met deze wachtweken meid ik had bij mijn eerste trouwens ook de echo pas met 8, nu met 7, en met 8 was toch leuker, veel mooier beeld al. En na die echo vond ik het direct wéér hartstikke spannend, dus dat hielp ook niet mee. Maar je kunt altijd een pret echo boeken hè, staat je vrij! Vanaf 6+3 heb je een goede kans dat er een hartje te zien is.

Bij deze zwangerschap ging dat veel beter ondanks dat ik 2 vroege miskramen tussen mijn oudste en deze baby had. Had meteen het vertrouwen dat het goed zat en dat is gebleven, terwijl ik bij mijn oudste tot de dag van de bevalling bang was om hem kwijt te raken. Heel gek hoe dat verschilt.

En ik zit in de laatse loodjes, ben woensdag 34 weken zwanger

Heb het ziekenhuis gebeld en we hebben 28 september de eerste echo gepland staan, ben dan 6+5 dus hopelijk mogen we dan een mooi kloppend hartje zien! Echt heel fijn dan we zo snel terecht kunnen. Nu aftellen!

Saartje wat snel! Ik herken het ook, wat Lux al schrijft. Helaas moet je er echt doorheen. Ik heb heel wat momenten gedacht dat er niets meer was van binnen, maar dat was toch niet zo. Tot de 20w echo vond ik het echt verschrikkelijk (ik zeg het maar eerlijk) maar tot een week of 12 vond ik wel echt de moeilijkste. Ze zeggen heel mooi dat je zorgen als ouder beginnen met de zwangerschap en dat is echt wel zo.
Lux ik lees nog steeds mee hoor! Wat gaat het snel hé bij jou. 34 weken alweer! En wat heb je toch een leuk zoontje, als ik m weleens voorbij zie komen op FB De tweede wordt vast net zo'n leuk exemplaar

Dubbel

.

He dames!

Wauw al bijna je eerste echo Saartje! Hopelijk al een duidelijk flikkerlichtje te zien! Maar daarna is het nog steeds spannend vond ik...Pas na een week of 10/12 heb je voor je gevoel een beetje zekerheid dat het wel goed zit, maar toch elk positieve stapje is er weer 1!

Hier gaat het goed! 35 weken alweer! en auw auw mijn ribben! Ben die zoo zat! Helaas nog steeds geen ingedaald kind, onderin de buik nog helemaal leeg. Ben dan ook met vlagen lekker misselijk van het maagzuur. As dinsdag laatste werkdag, nu nog druk druk, maar het einde is in zicht!

Helaas nog wel een flinke bloeding gehad en weer in het ziekenhuis aan alle toeters en bellen gehangen. Alles weer opgemeten, maar het heeft echt niks met de placenta te maken of een beginnende bevalling. Maar schrikken is het elke keer wel. Het is nu sinds een weekje echt weer over. Daarvoor nog heel veel oud bloed en stolsel verlies. Dus heb nu wel weer een btje het gevoel dat het wel wegblijft. En anders is het maar zo. Met bijna 36 weken op de teller word ik er wel relaxter onder dat als het nu komt, dan komt het maar. Niet ideaal natuurlijk, maar ook niet rampzalig.
Mijn besluit voor de bevalling is genomen; het wordt een geplande keizersnede. Voel me nu zo opgelucht! Ik kon en wilde de beslissing niet maken, want wil eigenlijk zo graag natuurlijk bevallen. Maar de kans dat dat gaat lukken, met een niet ingedaald kind, zonder wee opwekkers toch een cm per uur vorderen (want protocol als je ks hebt gehad) grotere kans op sterrenkijker, zag het er niet heel rooskleurig uit. En ik wil eigenlijk voorkomen dat ze alsnog halverwege de bevalling toch moeten ingrijpen met een keizersnede, want dan is die operatie voor je lijf veel pittiger en het herstel ook. Dus ik durfde er uiteindelijk echt voor te kiezen en het voelt niet eens als falen! Dat dacht ik namelijk.
Ik heb ook al een datum, dat is wel heel gek. Maar eigenlijk ook best handig, met oppas regelen voor de kleuter. Dus ik weet nu nog exact hoeveel weken ik nog heb, hoezo aftellen?

Hoi allemaal,

Ik heb hier eerder meegeschreven (onder een andere naam, maar n.a.v. mijn verhaal zullen sommigen me misschien nog wel herkennen). Nadat onze tweeling plotseling overleed bij 17 weken zwangerschap, ben ik gestopt met meeschrijven omdat het te pijnlijk was. Wel heb ik hier nog regelmatig gelezen om te zien hoe het met jullie ging.

Ik wilde graag ergens op reageren en daarom meld ik me weer even @Saartje, allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap! Helemaal niet vreemd om zo vroeg te testen, dat doen heel veel vrouwen in IVF-land volgens mij. Die gereserveerdheid hoort er ook helemaal bij.

Ik zag dat Stipjepipje het volgende zei ‘prepare for the worst (alsnog zonder kindje eindigen) but expect the best (dat het allemaal goed mag gaan), […] zodat een eventuele nieuwe teleurstelling nooit als donderslag bij heldere hemel zou komen’.

Die uitspraak is uiteraard helemaal goed bedoeld en ik hoop dat wat ik ga zeggen dan ook niet als een persoonlijke aanval wordt opgepakt, want zo is het uiteraard niet bedoeld. Ik wilde graag mijn eigen ervaring delen, omdat die helemaal anders is en misschien heb je daar wat aan.

Tijdens mijn zwangerschap heb ik eigenlijk continu zo gedacht zoals Stipjepipje omschrijft. In eerste instantie omdat de weken tot aan de eerste echo zooo lang leken te duren en het een heel gekke gewaarwording is dat je ineens, na vaak best wel wat jaren, toch zwanger bent. Bij die eerste echo bleek sprake van een eeneiige tweelingzwangerschap, met risico’s dus. Ik bleef positief, maar hield daarnaast ook rekening met dat het fout zou kunnen aflopen. Ik dacht dat dat laatste me zou helpen als het daadwerkelijk mis zou gaan, zoals Stipjepipje ook omschrijft. Maar niets bleek minder waar.

De uitspraak die voor mij bleek te gelden, was die van Zoe Clark: ‘however much you think you prepared… However much you said to yourself, this might not end well.. Nothing, absolutely nothing, will prevent you from that free fall if you hear the words ‘I’m sorry they have died’.

Dat nieuws kwam als donderslag bij heldere hemel. Hoe bewust ik me ook was van de risico’s, hoe gereserveerd ik ook was. Het is als vallen van een flatgebouw. Door je voor te bereiden op slecht nieuws val je misschien van de 100e verdieping i.p.v. van de 150e. Het maakt niet uit. Ik was blij met alle momenten dat we ‘onbezorgd’ hadden genoten van de tweeling en de babywinkels, en ik baalde juist van die gereserveerdheid die er was geweest. Mensen zeiden ‘o wat rot dat je al kleertjes gekocht had’ of ‘o gelukkig had je nog geen babykamer klaarstaan’. Maar ik was blij met die kleertjes als herinnering en in mijn hoofd stonden die twee ledikantjes er alsnog.

Nu ik opnieuw pril zwanger ben (vandaag 5+3 weken, na een nieuw ICSI traject), probeer ik juist zo min mogelijk rekening te houden met dat het ook fout kan gaan. Ergens in je achterhoofd houd je er toch wel rekening mee, want zo’n lang traject gaat gewoon niet in de koude kleren zitten. Maar ik probeer m’n gedachten steeds weer de positieve kant op te sturen. We hebben juist alvast een commode gekocht die we gaan opknappen, om te proberen positief te blijven en vooruit te durven kijken. Eerlijk: dat lukt de ene dag beter dan de andere, ik ben laatst huilend de babywinkel weer uit gegaan, maar we doen ons best om te genieten van iedere dag dat het nog goed lijkt te gaan.

Ik zeg nu niet dat je direct een babykamer moet gaan kopen en het zal vast en zeker ook voor iedereen verschillend zijn. Ik wilde alleen toch ook graag deze ervaring delen. De kans is het grootst dat het goedkomt en daar probeer ik me aan vast te houden. Ik tel met je mee af tot de eerste echo, ik heb de mijne precies 1 week na jou (5 oktober).

Sorry MIMI, had een crosspost met jou (het was onbedoeld een heel verhaal geworden). Wat onwijs schrikken van die bloeding. Fijn dat je de knoop hebt doorgehad voor een geplande keizersnede, dat lijkt me best een opluchting. En natuurlijk is dat geen falen, met al die risico’s die jij noemt denk ik dat het een heel verstandige keuze is voor jou en je miniMIMI. Sterkte met het maagzuur! Hier begint de zwangerschapsmisselijkheid héél lichtjes. Zo idioot dat al die gekke kwaaltjes er allemaal bij horen.

Mimi, Lux en Heytan, hoe is het met jullie? Trekken jullie het nog wat? Nog maar een maandje te gaan!! Ben zo benieuwd! En wie van ons 4en zou de eerste zijn?

Mimi wat heftig dat je ribben zo te verduren krijgen! Ik heb dat gelukkig niet heel vaak, maar áls hij schopt, yeiks dat doet zeer. Dus snap dat je dat helemaal zat bent!
En sinds dinsdag dus met verlof? Wat heerlijk!! Heb je nog leuke dingen gepland de komende weken?
Wat naar van de bloeding! Wel heel fijn dat je hebt beslist over de geplande keizersnede, ik had het zelfde gedaan in jouw situatie! En wat als de bevalling eerder begint dan de geplande ks? Wordt het dan alsnog een ks? En deel je ook met ons de datum of houd je dat nog even als verrassing

Zot hoe is het met jou, trek jij het nog wat met een gezin en de nieuwe zwangerschap?

Sofie gaat bij jou ook alles goed?

Saartje hoe was de echo?

MaeveS Allereerst, wat verschrikkelijk wat je hebt moeten doormaken. Ik snap helemaal wat je zegt, de val zal alsnog keihard zijn, daar kun je je slecht op voorbereiden, het dal zal alsnog diep zijn. Maar toch helpt het mij om mezelf niet rijk te rekenen. Zelfs nu ik 35 weken zwanger ben, denk ik nog steeds: niets is gegarandeerd. Eerst zien dan geloven, ik laat de natuur z’n gang maar gaan (voor zover je dat kunt met IVF). Zo hebben we eigenlijk in het hele proces gestaan en voelden we ons veel ontspannender. En ontspanning is denk ik wel goed, ipv hyperfocus en wanhoop, wat je ook kan krijgen in het hele ivf traject, puur door gebrek aan controle...
Hoe gaat het nu met jou? Overwegen jullie opnieuw IVF te doen? Heel heftig zeg...

Hier: ik vind het nu wel zwaarder worden hoor. Ene keer denk ik ach ik ben nog fit, loop ik op lekker tempo de stad in. Maar dan moet ik half kreupel weer terug omdat m’n buik helemaal gespanning voelt… Ik slik extra magnesium want ik had me toch veel voetkrampen snachts! Ieks dat is naar wakker worden haha! Als ik veel buk op een dag wordt ik gestraft met flinke maagzuur, al eet ik sowieso al op sommige dagen al wel 10 rennies. Maar verder heb ik geen klachten! Heb wel zo’n papegaai naast mijn bed nu want we hebben een vrij laag bed, ik kwam ik gewoon amper nog mijn bed uit, drama want ik moet 4x per nacht plassen haha
Mijn werk lijkt nu ook eindelijk op z’n eind te lopen! Ik hoop eind volgende week met verlof te kunnen, dan ben ik 36,5 week! Ik kijk daar echt naar uit, nog even rust in mijn hoofd en me voorbereiden op wat er gaat komen. Mijn vriend vraagt al een week lang angstvalig wanneer ik nou de vluchttas inpak haha. Zo benieuwd wanneer het gaat beginnen!! Het voelt echt heel onwerkelijk dat we straks echt een klein babytje hebben Als alles goed mag gaan

Bedankt voor je lieve reactie Stipje! En inderdaad, je hebt ook helemaal gelijk en ik vind het eigenlijk ook altijd fijn als andere zwangeren zich ervan bewust zijn dat het niet vanzelfsprekend is om zo'n wonder te mogen dragen. Die onbevangenheid waar ik zelf zoveel mogelijk aan probeer vast te houden, stoort me soms bij anderen.

Wij zijn inderdaad een nieuw IVF traject in gegaan nadat onze enige cryo uit IVF1 niet was blijven zitten. Ik ben super dankbaar om nu opnieuw zwanger te zijn (5+4 vandaag), maar vind het ook wel eng omdat er weer zoveel te verliezen valt.

Wat lief van je vriend, zo bezorgd om die vluchttas. Dat vind ik toch wel één van de voordelen van ivf: hier is manlief met de jaren veel meer betrokken geraakt. Hij denkt over de gekste dingen na, hij vroeg vandaag of we een televisieabonnement moesten voor kinderprogramma's
Rot zeg van die kramp! Met de tweeling had ik er veel last van in m'n eerste trimester, heel irritant met slapen inderdaad. Ik moest wel een beetje lachen om je papegaai haha! Kun je je bed niet alvast op klossen zetten, zou dat helpen?

Geen nieuws nog hier! Baby alweer ruim 38 lekker in mijn buik. Heb wel flinke last van indalingsweeën. De vorige keer had ik dat natuurlijk niet met de stuitligging. Voelt sowieso heel anders daardoor nu. En vind het super spannend. De vorige keer had ik een datum (ok... vliezen braken paar dagen eerder dus niks laat zich plannen) maar merk het mentaal en vind de bevalling toch ook spannend.
Man denkt trouwens eind september en ik begin oktober. We gaan het zien. Morgen is de termijn van dochter en ben zoooo benieuwd naar de baby!
Na wekenlang hoge p waardes zei de verloskundige in het zkh afgelopen woensdag dat ze een kleine baby verwacht. Iets zegt me dat ze het niet weten

Saartje, nog gefeliciteerd! Sorry beetje late reactie van me, blijf je mee schrijven?

Maeve, ik ken je verhaal nog Zo verdrietig wat jullie is overkomen. Wat fijn maar ook spannend dat je weer zwanger bent. Ik duim voor een prachtige eerste echo (en ook alle volgende echo's)

Lux, Stipje, Mimi en HeyTan... voor jullie komt het ook steeds dichterbij! Al lekker met verlof?

Ah, wilde nog meer typen maar ik hoor iemand door de babyfoon zingen. Zot en Flip voor jullie nog gewoon een zwaai! En ook heel benieuwd hoe het met de bevallen dames hier gaat

Hee allemaal!

Hier morgen de eerste echo, en vandaag stond ik toch op met een bepaalde spanning! Ben zo bang voor een leeg vruchtzakje. Ook veel te veel zitten lezen op internet, niet altijd goed. Hopelijk mogen we een kloppend hartje zien. Als alles goed is voor nu dan blijf ik graag meeschrijven.

Maeve wat heftig wat jij hebt meegemaakt zeg. Werd er even stil van. Daar kan je je ook echt niet op voorbereiden denk ik.
Wat fijn maar ook spannend dat je nu weer zwanger bent. Wanneer heb jij de eerste echo?

Sofie jij bent er bijna! Hopelijk duurt het niet lang meer nu!

Stipjepipje wauw wat heb je lang doorgewerkt zeg! Ging dat nog?

Mimi wat ontzettend schrikken zeg van die bloeding. Dat heb je vaker gehad begrijp ik?
Jij schiet ook al op nu!
Ik denk ook niet dat ik na de eerste echo helemaal gerust zal zijn hoor maar zie elk ding als een stapje, dus als er nu een kloppend hartje te zien is dan zijn we weer een stapje verder!
Hopelijk mag alles goed gaan!

Lilly bedankt voor je eerlijke reactie! Ik probeer het allemaal op me af te laten komen en hoop dat ik er na de echo iets relaxer in kan staan maar zo niet is dat ook oké!

Even snel; vrijdag is onze zoon geboren! Doet het goed gelukkig! Helaas ben ik vlak ervoor COVID positief getest (ondanks dat ik al 2 maanden amper mensen zie) en leven we nu in quarantaine. Was best heftig in het ziekenhuis en nu thuis vooral vanwege weinig kraamzorg en de kinderen die nog lang in quarantaine moeten (10 dagen nadat ik 24 uur klachtenvrij ben). Met name voor de de oudste is dat een ding, wat die mag zomaar minimaal 2 weken niet naar school. We gaan het zien...

Allereerst @zot: van harte gefeliciteerd met jullie zoon!! Wat ontzettend balen van die positieve COVID test, echt een rottiming zo. Ik hoop dat dit het geluk niet al teveel overschaduwd, geloof helemaal dat het heel heftig is inderdaad. Dus naast 'geniet' ook een sterkte voor jullie allemaal thuis!

Spannend Sophie! Echt aftellen deze laatste dagen. Spannend! Lief dat je meeduimt

Ik duim voor je echo vandaag Saartje, ik herken je gevoel helemaal! Al die verhalen op internet geven soms een fijne herkenning, maar kunnen ook (onnodig) bang en onzeker maken. Mijn eerste echo is precies een week na jou, volgende week maandag dus.

Even heel snel een update; wij hebben vandaag een mooi kloppend hartje mogen zien, alles zag er goed uit