Zwanger worden na miskraam

06-01-2021 09:43 1875 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit topic is om te schrijven over zwanger worden na een miskraam of meerdere miskramen.

Het wachtwoord voor de tabel is verkrijgbaar bij de schrijvers. Je kunt inloggen met gebruikersnaam en wachtwoord en vervolgens de tabel aanpassen.

Zwanger worden
NaamLeeftijdKindNodBijzonderheden
NaamLeeftijdKindNODBijzonderheden
naamxxx??-


Zwanger :cheer2:
NaamLeeftijdKind #UDEchoAfspraakBijzonderheden
moderatorviva wijzigde dit bericht op 24-06-2022 16:11
Reden: Titel gewijzigd nav verzoek
66.70% gewijzigd
Bij mij duurt het erg lang voordat de hcg uit mijn lichaam gaat, dit volgen ze dmv bloed prikken. Volgende week moet ik nogmaals laten prikken om te kijken of het dan wel weg is, maar gisterochtend testte ik nog steeds (licht) positief, nu dus bijna 4 weken later... Nu moet ik wel zeggen dat mijn testen ook echt knalden en dat na de miskraam eerst ook nog zo bleef.

Wij kregen nu het advies tot aan de herstart van het traject met condooms te vrijen. Dit is best gek en gaat tegen je gevoel in, maar we doen er alles aan om zsm verder te kunnen gaan met het traject natuurlijk.

Saga dat klopt, ik herkende jou ook van mijn topic. De miskraam kwam spontaan. Daarna een echo ter bevestiging gehad en mijn lichaam had het gelukkig zelf opgelost, dat vond ik fijn.
Wat heftig dat het bij jou voor de tweede keer is mis gegaan. Lijkt me echt heel rot en moeilijk om dat meerdere malen te moeten meemaken. Natuurlijk ook voor alle anderen die het al vaker hebben moeten doorstaan.
Wel fijn dat je testen nu wit zijn. Gek hè, om dan ineens graag die witte test te willen zien, nu?

Daanstje wat fijn dat de controle vanmiddag goed was.
Het was inderdaad erg lastig dat mijn menstruatie een jaar weg bleef. En opzich hele goede hoop dat de clomid zo snel wat deed bij mij, alleen vind ik het nu wel heel spannend hoe nu weer verder vanaf hier. Maar dat kunnen we alleen maar afwachten.
anoniem_647341163f165 wijzigde dit bericht op 06-01-2021 22:46
0.04% gewijzigd
Nou dat is inderdaad heel gek Afwachtertje! Ik kwam een foto op mijn telefoon tegen van de testen na de eerste miskraam (die vergeleek ik via foto, omdat ze als ze drogen weer van kleur veranderen) en toen waren het echt knaltesten! Die had ik bij deze laatste zwangerschap wel willen zien. Haat-liefde verhouding met die dingen ;)

Is het in principe de bedoeling weer clomid alleen te proberen eerst? Lijkt me wel een goed teken dat dat in 1 keer werkte! Wel naar dat je HCG zo lang duurt!
Alle reacties Link kopieren Quote
Zo, kind op bed en opa& oma de deur uit. Rust.

Bijzonder om te lezen dat er zoveel verschil is in hoeveel en hoe lang jullie hormonaal en lichamelijk gezien last houden van de miskramen! Logisch; elke zwangerschap en elke vrouw is anders maar toch.

Adelaar wat een rollercoaster zeg! En dan ontzettend rot als het dan misgaat, dat lijkt me dan extra wreed. Zelfde voor Cilly, als dan je klok ook nog nadrukkelijker tikt, kan ik me voorstellen dat dat wel meespeelt.
Over die opmerking van de VK, tsja...ik heb het zelf op die manier tegen mijn VK gezegd toen ze zei dat ik onderzoek mocht laten doen. Dus misschien had ze vaker vrouwen gehad die ook zo bot (?)/ nuchter (?) reageerden als ik? Wel raar dat ze dan zegt dat onderzoek doen dan geen zin heeft; het kan natuurlijk ook een combi zijn van leeftijd en onderliggende oorzaken die net zorgt dat het niet lukt.

Sága makkelijk zwanger en makkelijk zwanger af hoor ik wel vaker, maar misschien is dat ook wel een confirmation bias (alle snelle zwangerschappen die goed aflopen hoor je niet). Zijn een aantal vriendinnen van mij die op die manier 4 miskramen hadden, supersnel zwanger en ook supersnel niet meer zwanger.

En Drieuur, ik heb het niet zo op de winter in het algemeen. En de kraamtijd is absoluut niet mijn ding: ik ben niet zo'n babytutmoeder (gelukkig heeft ze een papa die wel een babytutpapa is). Nu had ik ook wel een extraspeciaal shitte kraamtijd. Door hormonale problemen vanwege de borstvoeding (zo bleek later) sliep ik weken aan een stuk maar zo'n 3 uur per nacht. Spoiler alert: dat liep niet zo goed af. Maar als ik dat soort gedoe in de winter heb, vrees ik echt voor mijn geestelijke gezondheid. Dan liever in de zomer, zeker met een -optimistisch gedacht- dochter van 2.5 die dan ook wil buitenspelen.
Overigens, ik scheel zelf drie jaar met mijn zusje en heb altijd gezegd dat 2,5 jaar me ideaal leek qua leeftijdsverschil. Maar dan zouden we midden in de winter uitkomen (dochter is van juni) en dus 'mikten' we daar niet op. Het alternatief was dan óf twee jaar óf drie jaar verschil dus probeerden we twee, maar wie weet: 'be careful what you wish for, you just might get it'.

Over dat vroege testen, ik ben daar ook zeker geen fan van. Ik had me voor mijn eerste miskraam in 2018 al wel aangemeld en toen planden ze een 12 weken echo. Het werd toen een miskraam, dus daar niet geweest. Toen ik in verwachting was van mijn dochtertje wilden ze me wel eerder zien. Ik heb toen zelf gevraagd of het een 8,5 weken echo mocht wezen ipv zo vroeg mogelijk, omdat ik wilde voorkomen dat ik te vroeg zou zijn en hartactie uberhaupt nog niet mogelijk was. Deze miskraam heb ik dat ook weer gevraagd. Toen was het al mis eigenlijk want de VK zei: zo je hebt deze echo wel op het randje vroeg gepland, ik kan het vruchtje nog niet meten....Uh nee...! Toen was er waarschijnlijk al een groeiachterstand.

Daanstje de VK raadde aan om 1 ongesteldheid af te wachten; zo heb je een 'beginpunt' vanaf waar je rekent voor bijvoorbeeld een vitaliteitsecho. Zo voorkom je het scenario hierboven (te vroeg echo'en) en Sága had het er ook wel over om -wel vanuit risicodenken- snel buitenbaarmoederlijke en mola zwangerschappen op te kunnen sporen. Die zijn gevaarlijk als je daar niet tijdig bij bent.
Wij wachten dus 1 cyclus, deden we voor mijn dochtertje ook.
Ik werk trouwens nooit met ovulatietesten; ik heb een werkelijk ijzeren ritme van 28 dagen en voor mij is dat voldoende om te 'mikken'.
nooit1blijvenzitten wijzigde dit bericht op 06-01-2021 21:37
0.03% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
@Afwachtertje dan ben je vast een goede klant voor Moeders voor Moeders :hihi:
Alle reacties Link kopieren Quote
Heb eindelijk even tijd uitgebreider te reageren, jullie gaan hard ;)

Adelaar Wat een bizarre wending heeft jullie leven genomen zeg! Dat is zeker een enorme omschakeling, maar wat fantastisch dat dit hoop biedt voor de toekomst.

Fijn dat je snel zwanger raakt Saga, maar dan moet het wel blijven zitten... Je vroeg of ik onderzoeken had laten doen omdat het zwanger worden niet lukte. Dat hebben we en bij allebei zag het er 'fantastisch' uit. Toch heeft nr 1 ruim 2 jaar geduurd (met wat hulp medisch traject) en nr 2 ruim een jaar spontaan. De 3e, missed abortion, was met een half jaar spontaan. Ik zeg weleens dat het erop lijkt dat ik vruchtbaarder word ;). Hierdoor heb ik wel veel hoop, wat me ook angstig maakt: ben weer erg bang voor de lange en steeds groter wordende teleurstelling die ik voor nr 1 heb ervaren.

Jeetje nooit1blijvenzitten, jij hebt ook veel moeten doorstaan zeg. Fijn dat je er nuchter onder bent! Ik ben dat ook steeds meer, al heb ik soms nog even verdriet. En eerlijk: toen ik uitgerekend was in juli 2021 was ik zo blij. Heerlijk in de zomer: lekker wandelen, relaxt en zonnig verlof... Ik heb altijd kleine buikjes, dus nooit last gehad van de hitte. Nu teken ik direct voor december, maar het verlof en de kraamtijd die ik in 2019 in oktober had leek 1 grote koude hoosbui. Al heeft DrieUur zeker een punt. Tegen de tijd dat je een beetje bent geland en een soort van ritme (controle) hebt is het alweer lente - al moet je dan ook wel weer werken, wel weer een beetje jammer ;).

Wat rot dat je medicijnen hebt voor je schildklier Daantsje. Is dat wellicht een reden geweest voor de miskraam? Heerlijk dat je controle goed was. Gaan met die banaan!! ;) (hahaha, ik heb ook echt 0,0 geduld. Compleet onpraktisch in dit zwanger worden gebeuren.)

Knuffel voor jou Afwachtertje. Zo heftig is dat: je wacht al zo lang op dat verschrikkelijk gewenste kindje en dan moet je alsnog afscheid nemen. Wat hoop ik voor jou dat de chlomid je snel weer helpt.

Ik schrik van je verhaal Cilly... Zo vaak zo dichtbij al geweest. En die opmerking van die gyn!! Niet te filmen! Daar word ik zo boos van, alsof het dan minder erg is dat jij je kindje verliest zeg.

Wat naar Morange. Eerst de blijdschap om die prachtige verrassing en dan een cyclus die lastig op gang komt, terwijl je zo graag door wil.

De ovulatietesten trek ik hier ook pas uit de kast als de zwangerschapstest negatief is hoor. Anders heeft het geen zin. Ik ben benieuwd wat mijn cyclus gaat doen. Ik ben altijd zeer regelmatig geweest (waardoor ik met 8 weken wist dat 6+1 écht niet kon kloppen, hoe vaak de vk ook vroeg of ik het zeker wist).
Net overigens een intakeformulier voor de nieuwe tandarts in moeten vullen en daar kwam de vraag hoor: "ben je zwanger?" JA NEE DUS. :'(
Vwb zwangerschapstesten: ik ben zo iemand die vroeg en veel test. Ik vind dat fijn. Het is 2 keer goed gegaan en 1 keer niet goed gegaan, ondanks de knaltesten. Ik ga nu voor de 3-1.

Laat die gezonde 2021-zwangerschappen en -baby's maar komen meiden!
Alle reacties Link kopieren Quote
@cilly2, klopt, ik denk dat je ergens een psychologische grens trekt, al kan ik me ook voorstellen dat die als het zover is toch rekbaar is. Mijn grens lag altijd ergens rond de 40; dat is over een half jaar al en nu hebben we het over 41 gehad. Overigens kreeg ik toen ik met 7.5 week Ivm een bloeding (en toen wel een kloppend hartje) bij de gynaecoloog te horen dat ik ook in het “oudere vrouwen protocol” zou vallen...au.

@Saga, “fijn” dat de test nu al wit was, fijner dan weken wachten terwijl de hormonen nog door je lichaam razen.

@Daanstje, ovulatietesten worden positief als er nog hCG in je bloed zit en dan zijn ze dus niet betrouwbaar. Wb medisch circuit, we hebben destijds wel laten onderzoeken of er een aanwijsbare reden was voor onze secundaire onvruchtbaarheid, ik zou er nu denk ik toch wel voor open staan om verdere stappen te nemen, dit gesprek moeten man en ik binnenkort maar eens gaan voeren;-).

Hebben jullie mensen in je omgeving en werk verteld van je miskraam/miskramen? Wij uiteindelijk wel omdat het net voor kerst gebeurde en we flink aangeslagen waren, ik heb ook Ad hoc extra vrij genomen van werk in de drukste tijd vh jaar dus dat vroeg ook wel om wat uitleg.
adelaar81 wijzigde dit bericht op 06-01-2021 21:56
Reden: Aanvulling
12.91% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
adelaar

Wij hebben onze ouders met 6 weken al laten weten dat ik zwanger was. Dus zij weten ervan. Verder hebben we het niemand verteld.
Alle reacties Link kopieren Quote
Adelaar81 schreef:
06-01-2021 21:54
Hebben jullie mensen in je omgeving en werk verteld van je miskraam/miskramen? Wij uiteindelijk wel omdat het net voor kerst gebeurde en we flink aangeslagen waren, ik heb ook Ad hoc extra vrij genomen van werk in de drukste tijd vh jaar dus dat vroeg ook wel om wat uitleg.
Dit is precies wat mij ook is overkomen: net voor kerst gehoord over de missed abortion en tussen kerst en oud en nieuw de miskraam. Heb uiteindelijk op het allerlaatste moment 1,5 week ipv 1 week vrij genomen en aangegeven waarom, waardoor ik erachter kwam dat mijn leidinggevende ook ooit een miskraam had. Verder weten alleen onze gezinnen het en 2 van mijn vriendinnen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb het tegen mijn naaste collega's verteld, want zegde ineens allerlei overleggen af.
Ook heb ik het tegen een collega verteld met wie ik heel veel samenwerk en die 18 jaar geleden zijn zoontje verloren was 3 dagen ná geboorte omdat hij afwijkingen had die niet met het leven verenigbaar bleken. Nu is leed niet vergelijkbaar, maar hij heeft me wel eens verteld wat een hel dat was en ik ben dan ook wel zo nuchter om te denken: liever na 11.5 week verdriet dan dat je er (zoveel) later achterkomt.

Ben twee dagen ziekgemeld geweest en toen wilde ik wel weer beginnen. Had ook geen lichamelijke klachten. Eerste miskraam heb ik toen 1 dag voor ziek genomen.

Van vrienden en familie wisten beide families het (want al kloppend hartje) en mijn beste vriend en beste vriendin
nooit1blijvenzitten wijzigde dit bericht op 06-01-2021 22:11
8.03% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Mathilde zo kwam ik er dus ook achter dat een naaste collega ook een miskraam gehad had tussen haar twee kinderen in. Gebeurt zo ontzettend vaak joh, alleen wordt -zeker vroeger- niet over gepraat.

Voor wie wil, de Correspondent heeft een mooie podcast Goede gesprekken; Lex Bohlmeijer in gesprek met Marjolein de Cocq. Je kunt die gratis luisteren als je de Correspondent opzoekt in je podcastspeler (ik heb een Android, en de app Podcast Addict). Zij heeft het over haar 4 miskramen, het taboe daarop en het boek dat ze daarover geschreven heeft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik had het tegen niemand vertelt dat ik zwanger was dit omdat ik erg bang was dat het weer fout zou gaan. En ik wilde familie niet blij maken en daarna weer verdrietig. Was ook bizar op de dag van de echo was m’n moeder met spoed opgenomen in ziekenhuis. Ik was daar met m’n vader, had smiddags echo in zelfde ziekenhuis. Heb toen smoes verzonnen om even weg te gaan. Toen bleek bij de echo dat hartje niet meer klopte. Maar moest daarna weer terug naar m’n ouders in ziekenhuis dus dat was wel even heftig. Heb ze niks verteld. Hoop ze ooit goed nieuws te kunnen brengen. Daarom vind ik het extra fijn hier m’n ei kwijt te kunnen. Eerdere zwangerschappen had ik wel verteld aan mensen en de miskramen uiteraard ook. Wel fijn dan de steun en support die je krijgt. Maar nu wilde ik het niet delen met vrienden en familie. Waarschijnlijk toch soort voorgevoel ofzo
Alle reacties Link kopieren Quote
nooit1blijvenzitten schreef:
06-01-2021 22:11
Mathilde zo kwam ik er dus ook achter dat een naaste collega ook een miskraam gehad had tussen haar twee kinderen in. Gebeurt zo ontzettend vaak joh, alleen wordt -zeker vroeger- niet over gepraat.

Voor wie wil, de Correspondent heeft een mooie podcast Goede gesprekken; Lex Bohlmeijer in gesprek met Marjolein de Cocq. Je kunt die gratis luisteren als je de Correspondent opzoekt in je podcastspeler (ik heb een Android, en de app Podcast Addict). Zij heeft het over haar 4 miskramen, het taboe daarop en het boek dat ze daarover geschreven heeft.
Oh ga is kijken naar die podcast thnx
Adelaar wat verdrietig dat voor jullie de kinderwens eindelijk vervuld werd, maar toch niet goed ging. En vervelend dat er geen aanwijsbare reden is voor het niet zwanger worden.

Miesje wat fijn dat je zo snel zwanger raakte. Hopelijk is het jullie snel weer gegund.

Nooit1blijvenzitten heftig dat je 2 miskramen hebt mee gemaakt. Wel heel fijn en mooi dat jullie een dochtertje hebben mogen krijgen. Hier vinden wij het ook raar om met condooms te moeten vrijen. Knap dat je er vrij nuchter in kunt staan.
Enneh, ik zou inderdaad wel misschien wel een goede klant voor Moeders voor Moeders zijn... ;-)

_Mathilde_ wat fijn dat je dit keer wel snel zwanger raakte, al is het natuurlijk heel verdrietig dat dit mis is gegaan.
Lekker confronterend dan ook even, zo'n vraag op zo'n formulier die je dan moet invullen :facepalm:

DrieUur heftig dat je 2 missed abortions hebt mee moeten maken. Wel fijn dat je snel zwanger raakte. Hopelijk mag je dat snel weer zijn en gaat het dan wel goed!

Daanstje fijn dat het met jullie zoontje soepel ging. En dat je redelijk snel zwanger was nu ook, al is het natuurlijk erg rot dat het mis is gegaan. Het nog moe zijn herken ik (zelfs na een paar weken) ook erg.

Cilly2 jeetje, wat heb je al veel moeten doorstaan… Heftig. Hopelijk mag het jullie snel gegund zijn en gaat het dan wel goed. Knap dat jullie een ‘grens’ qua proberen trekken. Lijkt me een moeilijke beslissing. En wat een rot opmerking van die gynaecoloog zeg. Echt niet tactisch nee.

Morange wat rot dat je cyclus helemaal in de war is na de curettage. En de onzekerheid die daarbij komt kijken. Hopelijk wordt het snel weer normaal voor je en heb je meer zekerheid daarin.

Wij hebben het met onze gezinnen gedeeld, ook omdat er voor ons wat hulp bij nodig was voelde het fijn om dit nu toch te delen met de mensen dicht bij ons. En 1 beste vriendin van me.
Ik heb het aan mijn collega's verteld, ik werk in de zorg, in een vrouwenteam, dat scheelt misschien. Mijn leidinggevende was al op de hoogte ivm het traject. En ik ben ook ruim een week lichamelijk ziek geweest.
Pas als je het deelt, hoor je inderdaad ook de verhalen van anderen die het al eens meegemaakt hebben...
anoniem_647341163f165 wijzigde dit bericht op 06-01-2021 22:45
2.50% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Jemig Cilly...ik snap je heel goed maar dat vergt wel echt kracht. Kan me heel goed voorstellen dat het eerste bericht over eventuele kleinkinderen in ieder geval niet is "er komt er nog even geen, want het ging mis".

En ik kan Moeders voor Moeders iedereen aanraden, heb het beide keren (goede zwangerschap en de recente miskraam) gedaan. Het is echt een gehannes om staand in een maatbeker te plassen maar joh; mooie oefening voor het moederschap, dan doe je vaak zat rare, viezige, onhandige en oncharmante dingen :lol:
Sága schreef:
06-01-2021 21:17
Is het in principe de bedoeling weer clomid alleen te proberen eerst? Lijkt me wel een goed teken dat dat in 1 keer werkte! Wel naar dat je HCG zo lang duurt!

De gynaecoloog wilde m'n lichaam eerst echt de tijd geven om te herstellen en ook dat het hcg helemaal uit m'n bloed is. Hij acht de kans volgens mij klein dat m'n lichaam nu opeens wel uit zichzelf een eisprong krijgt. Daarna is het inderdaad de bedoeling de clomid weer te gaan proberen. Super fijn dat het de eerste ronde meteen werkte en lukte. Hopelijk is dat nu weer zo... Al vind ik het wel heel spannend en onzeker. Ben wel wat angstig dat het nu opeens niet meer zo goed werkt of dat het heel lang duurt. Ik merk dat ik echt weinig vertrouwen in m'n lichaam door alles heb.
anoniem_647341163f165 wijzigde dit bericht op 06-01-2021 23:01
5.36% gewijzigd
nooit1blijvenzitten schreef:
06-01-2021 22:45
Jemig Cilly...ik snap je heel goed maar dat vergt wel echt kracht. Kan me heel goed voorstellen dat het eerste bericht over eventuele kleinkinderen in ieder geval niet is "er komt er nog even geen, want het ging mis".

En ik kan Moeders voor Moeders iedereen aanraden, heb het beide keren (goede zwangerschap en de recente miskraam) gedaan. Het is echt een gehannes om staand in een maatbeker te plassen maar joh; mooie oefening voor het moederschap, dan doe je vaak zat rare, viezige, onhandige en oncharmante dingen :lol:

Inderdaad Cilly, dat vergt veel kracht zeg. Dat vind ik echt knap van je.

En joh, ik wist trouwens niet dat je na een miskraam ook urine kunt inleveren daarvoor. Wat goed dat je dat zegt. Had me er nog niet zo goed in verdiept, dat ga ik toch snel eens doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Meiden, wat gaan jullie hard!! Gezellig hoor! Maar ik vind het soms wel lastig om op iedereen te reageren, excuses dus als ik iemand per ongeluk vergeet..

ovulatie testen ga ik dus alleen doen als m'n zwangerschapstest negatief is. En ondertussen maar gewoon om de dag seks, ook niet heel vervelend ;)

Ik heb het wel verteld met 5 weken dat ik zwanger was. Ik heb emotioneel een zware baan, dus ik had net wat vaker een collega nodig om te spuien. Nu heb ik het ook gewoon in het team gedeeld en met m'n leidinggevenden en familie en vrienden. Ik ben sowieso heel open en ik vind een miskraam dus iets waar juist wel over gepraat moet worden. Zeker als je nu ook hier op het forum leest dat het vaak echt wel impact heeft. Waarom zou je daarover zwijgen? Ook vind ik het wel echt een flinke verlies ervaring. Daar had ik het toevallig over met mijn manager en die vertelde dat zijn vrouw ook een miskraam had gehad en herkende dat. Die herkenning en erkenning van het verdriet dat het (kan geven) geeft, vind ik mooi om te kunnen delen met anderen. Maar ook het hier schrijven vind ik fijn hoor!

moeders voor moeders heb ik ook nu 2x gedaan. Het minste wat je voor anderen kunt doen, qua gedoe vind ik het wel meevallen al was ik met de zwangerschap na zoon wel blij dat ik de flessen na 16 weken kon uitzwaaien. Ik ben er nu, nadat we achter de missed abortion waren gekomen wel direct mee gestopt trouwens.

baarmoederslijmvlies schijnt dus regelmatig wat verdikt te zijn na een miskraam. De gynaecoloog gaf aan dat ze daardoor hele kleine restjes niet kon zien, maar mocht ik na m'n eerste menstruatie buikpijn klachten of spotting krijgen mag ik weer langs voor controle. In principe zou het zichzelf weer moeten herstellen na een eerste menstruatie. Ze vond het overigens geen reden om nu te wachten met weer zwanger worden.
Wij hadden bij mijn miskraam in oktober wel onze familie al verteld dat ik zwanger was. En ik heb toen ook op werk en mensen met wie ik onderzoek doe bij mijn studie ingelicht. Ik had geen zin om iets te verzinnen over ziek zijn. Kreeg veel begrip voor afwezigheid, heel fijn. We waren deze zwangerschap van plan om pas bij goede termijnecho mensen in te lichten, ook familie, omdat ik niet hun ook in spanning wilde houden. Niemand weet nu dus van de miskraam, ook gewoon meetings gedaan, omdat ik ergens een gevoel van schaamte (?!) heb dat ik zo snel weer een miskraam heb. Ik kreeg dus ook van mensen die ik echt alleen oppervlakkig ken van samenwerken persoonlijke verhalen over miskramen te horen! Schept dan toch een band.

Moeders voor moeders wilde ik ook weer gaan doen, maar wil ook echt niet dat buren dan zien dat ik zwanger ben. En hier wordt nogal op elkaar gelet, we wonen nu echt in een gezinswijk. Dus nog even kijken hoe dat dan moet! Ik had me dus nog niet opgegeven, wilde dat allemaal deze week gaan regelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
saga- dat gevoel van schaamte herken ik ook wel dat het weer niet gelukt is, voelt toch als soort van falen. Merk dat ik dit best wel heb ook naar mijn partner toe. Terwijl we er echt niks aan kunnen doen. Heb besloten dit ook echt los te laten nu. We gaan er gewoon weer positief voor met z’n allen : ) 2021 wordt voor ons allemaal een top jaar :) welterusten dames
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb alle verhalen en berichten gelezen, maar op mijn telefoon vind ik het lastig om op iedereen persoonlijk te reageren. Wat heeft iedereen toch heftige en verdrietige dingen mee gemaakt. Ik hoop dat 2021 het jaar is dat we van iedereen die meepost mogen horen over een positieve zwangerschapstest en een goede zwangerschap :heart:

Ik heb na wat mijn eerste menstruatie leek getest met ovulatietesten (was Saga die er naar vroeg dacht ik) om weer wat inzicht in mijn cyclus te krijgen. Er was een duidelijke lh piek te zien, waardoor ik eindelijk weer wat vertrouwen terug heb gekregen in mijn lichaam.

Vertellen over de miskraam: bij ons zijn eigenlijk veel mensen op de hoogte. weg
morange wijzigde dit bericht op 01-07-2021 15:03
33.61% gewijzigd
Poe, wat zijn er veel reacties! Ik probeer ook op mijn telefoon zoveel mogelijk te reageren maar ook mijn excuses als ik iemand oversla!

Ik heb het ook verteld op mijn werk, en prettige reacties gekregen. Maar ik vond het vooral de tweede keer wel lastig, voelde me inderdaad schuldig om mij opnieuw ziek te melden. Alsof ik er zelf voor gekozen heb...
Moeders voor moeders heb ik bij mijn eerste miskraam wel aan meegedaan, bij mijn tweede was ik van plan om de echo af te wachten. Overigens vond ik ze heel fijn reageren toen ik afgezegd had, maar ik vond het toch wel belastend en ook een beetje suf om steeds af te moeten zeggen.

Cilly, wat verdrietig om te lezen dat je je ook schuldig naar je partner voelt. Kan je er met hem goed over praten? Ik hoop dat je snel weer zwanger mag worden :hug: ook voor jou Adelaar, wat een achtbaan moet dat zijn voor jullie!

Nooit1blijvenzitten, wat vervelend dat je zo’n last van winter hebt! Dat zal in deze periode misschien ook niet helpen?

Daanstje, ik heb na m’n eerste miskraam positief getest tot mijn menstruatie, maar had toen ook nog wat restweefsel (uiteindelijk vanzelf opgelost). Ik weet eigenlijk niet of ik toen überhaupt een eisprong heb gehad. Nu vermoed ik dat mijn eisprong een paar dagen nadat mijn test negatief was is geweest.

Saga, bij mijn eerste MA was ik tien weken toen we het hoorden (geen vitaliteitsecho gehad - we kregen nog commentaar van de gynaecoloog waarom we niet eerder een echo gehad hadden, het vruchtje leefde allang niet meer). Bij de tweede ruim acht weken toen het hartje gestopt was. Ik heb het gevoel dat mn lichaam spontane miskramen gewoon niet snapt dus verwacht daar niet zo angstig voor te zijn, die eerste echo daarentegen...
Alle reacties Link kopieren Quote
[quote=Afwachtertje post_id=32375417

En joh, ik wist trouwens niet dat je na een miskraam ook urine kunt inleveren daarvoor.
[/quote]

Ik vond ze ook fijn reageren toen het mis ging, sowieso aan de telefoon en daarna kreeg ik nog een lieve brief en een bloemenbon.
Het is volgens mij zo dat je urine in kunt leveren zolang er "genoeg" HCG hormoon in zit: zolang je positieve zwangerschapstesten houdt. Ik ben niet zo'n tester dus ik heb afgebeld zodra ik de miskraam gehad had.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nooit1blijvenzitten, wat een lief gebaar van ze een brief en bloemenbon, netjes van ze
DrieUur, bijzonder dat je commentaar kreeg van de gyn. Alsof het iets uitmaakt hoe lang je het vruchtje nog draagt.. het is niet schadelijk ofzo. Ik vind echo’s verschrikkelijk, vond ik de eerste (gezonde) zwangerschap al. Wij weten ook niet of we een 20-weken echo doen. Ook omdat er zoveel dingen gezien kunnen worden die achteraf niets zijn. En zo weinig dingen waarbij het nodig is het al te weten.

Ik kan me momenteel even niet voorstellen weer zwanger te zijn en dan twee maanden in de stress te zitten over gaat het wel of niet goed. Ik doe momenteel een WO studie en dat vind ik vrij lastig nu met het online onderwijs en de opvang die dicht is. Ik heb dan (als ik zwanger ben) toch de neiging telkens dingen over zwangerschap op te zoeken, ook omdat ik toegang heb tot alle wetenschappelijke tijdschriften. Bah. En ben er ook niet uit of ik de komende cyclus dan wacht tot nod of niet en mijn nod is al op dag 9 na eisprong.. dus ga ik dan al testen? En hoe vaak test ik dan. Voor de eerste miskraam was ik toch meer van vertrouwen en afwachten. Nu vind ik dat lastig.
Saga, zou je dan geen cyclus willen overslaan? Dat heb ik de eerste keer gedaan ivm restweefsel, en dat heb ik eigenlijk als heel prettig ervaren. Een maand later had ik de miskraam al een stuk meer verwerkt. Deze keer is hebben we uiteindelijk geen ronde meer overgeslagen...

Ik heb trouwens dat ik de vorige zwangerschap juist een stuk minder statistieken opzocht. Het gaat mij sowieso niet geruststellen dus kan alleen meer stress opleveren.
Maar thuiswerken helpt absoluut niet nee. En gesloten kinderopvang ook niet.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven