Zwanger
alle pijlers
Zwanger worden na miskraam
dinsdag 10 november 2015 om 14:01
vrijdag 13 november 2015 om 16:21
Hoi meiden,
Ik ben eigenlijk ook wel blij met een nieuw topic. Ik vind het lief dat jullie ruimte geven voor ieders verdriet maar ik denk wel dat het ene verdriet sneller heelt dan het ander. Daarom gaat het ook redelijk goed met me. Ik was gelukkig nog niet zo ver dat het er echt uitzag als een echt kindje maar na een jaar proberen was ik afgelopen augustus eindelijk zwanger. Een enorme opluchting dat ik überhaupt zwanger bleek te kunnen worden. Daar had ik inmiddels wel twijfels over. Helaas is na 9 weken het hartje gestopt met kloppen en kwamen we daar bij de 2e echo achter. De schok was enorm en ik heb ook een curretage gehad. Dat is vandaag 4 weken geleden en ik wacht tot ik weer ongesteld word. Dan weet ik namelijk zeker dat erg geen complicaties zijn nav de curettage. En kunnen we weer opnieuw beginnen. Ik ben na een weekje vrij te zijn geweest weer doorgegaan maar nu komen alle berichten van vrouwen in mijn omgeving dat ze zwanger zijn en dat gaat soms inderdaad met echofotos over de app. Nogal in your face zeg maar. Onbedoeld want niet iedereen weet van mijn mk. Ik ben een beetje lamgeslagen merk ik. Wil wel graag weer proberen zwanger te worden maar echt veel haast heb ik niet. Ik zie een beetje op tegen weer getimed vrijen en de spanning van elke maand wel of niet ongesteld worden. Gelukkig is mijn vriend de allerliefste die me het helemaal van mij laat afhangen. Hoe ervaren degenen die daarmee bezig zijn het weer proberen?
Ik ben eigenlijk ook wel blij met een nieuw topic. Ik vind het lief dat jullie ruimte geven voor ieders verdriet maar ik denk wel dat het ene verdriet sneller heelt dan het ander. Daarom gaat het ook redelijk goed met me. Ik was gelukkig nog niet zo ver dat het er echt uitzag als een echt kindje maar na een jaar proberen was ik afgelopen augustus eindelijk zwanger. Een enorme opluchting dat ik überhaupt zwanger bleek te kunnen worden. Daar had ik inmiddels wel twijfels over. Helaas is na 9 weken het hartje gestopt met kloppen en kwamen we daar bij de 2e echo achter. De schok was enorm en ik heb ook een curretage gehad. Dat is vandaag 4 weken geleden en ik wacht tot ik weer ongesteld word. Dan weet ik namelijk zeker dat erg geen complicaties zijn nav de curettage. En kunnen we weer opnieuw beginnen. Ik ben na een weekje vrij te zijn geweest weer doorgegaan maar nu komen alle berichten van vrouwen in mijn omgeving dat ze zwanger zijn en dat gaat soms inderdaad met echofotos over de app. Nogal in your face zeg maar. Onbedoeld want niet iedereen weet van mijn mk. Ik ben een beetje lamgeslagen merk ik. Wil wel graag weer proberen zwanger te worden maar echt veel haast heb ik niet. Ik zie een beetje op tegen weer getimed vrijen en de spanning van elke maand wel of niet ongesteld worden. Gelukkig is mijn vriend de allerliefste die me het helemaal van mij laat afhangen. Hoe ervaren degenen die daarmee bezig zijn het weer proberen?
vrijdag 13 november 2015 om 20:50
Groningsmeisje lief dat je aan me denkt
Ik heb vandaag echo gehad. Bleek idd dat er geen vruchtje is. Dit wist ik al zeker omdat vanaf maandag al mijn zwangerschaps klachten weg zijn. Met de gynaecoloog besproken hoe nu verder. Ik had al bedacht dat ik dan het liefst een curretage heb , mede omdat er dus niets gebeurd, geen bloedverlies of krampen. Hoelang moet ik dan nog wachten? Dus nu heb ik een afspraak staan voor dinsdag. Ik was er de hele week vrij nuchter onder maar toen ik weer thuis was , werd ik toch weer heel verdrietig. Ik zie ook op tegen dinsdag
Ik heb vandaag echo gehad. Bleek idd dat er geen vruchtje is. Dit wist ik al zeker omdat vanaf maandag al mijn zwangerschaps klachten weg zijn. Met de gynaecoloog besproken hoe nu verder. Ik had al bedacht dat ik dan het liefst een curretage heb , mede omdat er dus niets gebeurd, geen bloedverlies of krampen. Hoelang moet ik dan nog wachten? Dus nu heb ik een afspraak staan voor dinsdag. Ik was er de hele week vrij nuchter onder maar toen ik weer thuis was , werd ik toch weer heel verdrietig. Ik zie ook op tegen dinsdag
vrijdag 13 november 2015 om 20:58
@ lollystokje wat klote dat het niet vanzelf gaat. Snap je verdrietigheid en spanning. Soms kan je koel blijven en dan in eens komt de verdriet. Dikke knuffel.
Ja ik zal morgen achter de computer een tabel maken voor de groep.
Naam leeftijd jij en partner ronde evt kinderen en nod? Dit of Zo?
@ groningsmeisje welkom heftig om mee te maken!! Hoop dat je snel een menstruatie krijgt. En sterkte met het verwerken Knuffel
Ja ik zal morgen achter de computer een tabel maken voor de groep.
Naam leeftijd jij en partner ronde evt kinderen en nod? Dit of Zo?
@ groningsmeisje welkom heftig om mee te maken!! Hoop dat je snel een menstruatie krijgt. En sterkte met het verwerken Knuffel
Positief blijven
vrijdag 13 november 2015 om 21:19
zaterdag 14 november 2015 om 08:59
D-ladies, een goed teken! Veel succes, misschien helpt de hoop je het verdriet een beetje te verzachten.
Lollystokje: ik vond de ingreep zelf niet heel zwaar. Ik ging onder narcose en werd een uurtje later wakker. Toe heb ik op de recovery wel even heel hard liggen huilen omdat ik zo besefte dat mijn zwangerschap voorbij was. Vond ik echt een klotemoment. Gelukkig had ik heel lieve verpleging. Lichamelijk niet veel last gehad, een beetje steekjes als ik me te hard inspande in de week erna en nog 3 weken bruine afscheiding maar thats it. Alleen zo'n ziekenhuis en dan met mensen op de kamer die hun baarmoeder weg hebben moeten laten halen enzo is echt geen pretje. Met vriend afgesproken dat we pas weer terugkomen daar als ik beval. Lijkt me een goede deal!
Lollystokje: ik vond de ingreep zelf niet heel zwaar. Ik ging onder narcose en werd een uurtje later wakker. Toe heb ik op de recovery wel even heel hard liggen huilen omdat ik zo besefte dat mijn zwangerschap voorbij was. Vond ik echt een klotemoment. Gelukkig had ik heel lieve verpleging. Lichamelijk niet veel last gehad, een beetje steekjes als ik me te hard inspande in de week erna en nog 3 weken bruine afscheiding maar thats it. Alleen zo'n ziekenhuis en dan met mensen op de kamer die hun baarmoeder weg hebben moeten laten halen enzo is echt geen pretje. Met vriend afgesproken dat we pas weer terugkomen daar als ik beval. Lijkt me een goede deal!
zaterdag 14 november 2015 om 09:03
Voor de tabel: 31, vriend 37, 1e kindje, curettage op 15-10, wacht op ong.
Fijn om met lotgenoten er weer voor te gaan! Het is allemaal wat minder vanzelfsprekend en ontspannen dan de vorige keer, dus hier een beetje van me afschrijven en elkaar steunen, lijkt me fijn.
Nou hopen op snel wat babydust voor iedereen!
Fijn om met lotgenoten er weer voor te gaan! Het is allemaal wat minder vanzelfsprekend en ontspannen dan de vorige keer, dus hier een beetje van me afschrijven en elkaar steunen, lijkt me fijn.
Nou hopen op snel wat babydust voor iedereen!
zaterdag 14 november 2015 om 16:05
Hallo allemaal,
Ik heb dit topic al een tijdje gevolgd en lang getwijfeld of ik mee wilde schrijven. Ben namelijk heel bang om in mn verdriet te blijven hangen. Wil zo graag vooruit kijken en positief zijn over de toekomst en was bang dat het verdriet en de verhalen van jullie mij nog meer down zouden maken.
Maar verdrietig ben ik toch, en merk dat ik het wel heel erg fijn vind om herkenbare verhalen te lezen. Helemaal omdat sommigen precies in dezelfse fase zitten als ik. Is er nog ruimte voor mij?
Wij hebben tijdens de derde echo (na 2 echo's met prachtig kloppend hartje ) te horen gekregen dat het toch fout zat. Missed abortion waar we met ruim 12 wk achter kwamen. Het hartje is vlak na de 2e echo met 8.6 gestopt. Op 13 oktober heb ik een curettage gehad. De ingreep viel mij mee. Eerste dagen licht bloedverlies en ong 3 wken bruinverlies gehad. Momenteel zit ik op dag 27 en nog geen positieve ovulatietest. Dit maakt mij elke ochtend zo verdrietig dat ik besloten heb geen tests meer te kopen (zijn na morgen op) en maar gewoon zo af te wachten.
Emotioneel was ik in het begin echt een wrak; niemand onder ogen willen komen en veeeeeeeel huilen. Momenteel voel ik me 90% vd tijd prima, maar de 10% dat ik in de put zit, zit ik echt diep in de put. Dat zijn momenten als deze week, we zouden nu moeten weten of het een jongetje of meisje is.
Mijn grote hoop is dat ik in ieder geval voor mijn uitgerekende datum (eind april) weer zwanger zal zijn. Al lijkt dat ijdele hoop aangezien de boel nu stil lijkt te liggen en ik sowieso lange cyclussen heb.....
Ik heb dit topic al een tijdje gevolgd en lang getwijfeld of ik mee wilde schrijven. Ben namelijk heel bang om in mn verdriet te blijven hangen. Wil zo graag vooruit kijken en positief zijn over de toekomst en was bang dat het verdriet en de verhalen van jullie mij nog meer down zouden maken.
Maar verdrietig ben ik toch, en merk dat ik het wel heel erg fijn vind om herkenbare verhalen te lezen. Helemaal omdat sommigen precies in dezelfse fase zitten als ik. Is er nog ruimte voor mij?
Wij hebben tijdens de derde echo (na 2 echo's met prachtig kloppend hartje ) te horen gekregen dat het toch fout zat. Missed abortion waar we met ruim 12 wk achter kwamen. Het hartje is vlak na de 2e echo met 8.6 gestopt. Op 13 oktober heb ik een curettage gehad. De ingreep viel mij mee. Eerste dagen licht bloedverlies en ong 3 wken bruinverlies gehad. Momenteel zit ik op dag 27 en nog geen positieve ovulatietest. Dit maakt mij elke ochtend zo verdrietig dat ik besloten heb geen tests meer te kopen (zijn na morgen op) en maar gewoon zo af te wachten.
Emotioneel was ik in het begin echt een wrak; niemand onder ogen willen komen en veeeeeeeel huilen. Momenteel voel ik me 90% vd tijd prima, maar de 10% dat ik in de put zit, zit ik echt diep in de put. Dat zijn momenten als deze week, we zouden nu moeten weten of het een jongetje of meisje is.
Mijn grote hoop is dat ik in ieder geval voor mijn uitgerekende datum (eind april) weer zwanger zal zijn. Al lijkt dat ijdele hoop aangezien de boel nu stil lijkt te liggen en ik sowieso lange cyclussen heb.....
zaterdag 14 november 2015 om 18:09
Hey Strandbal, wat heftig om mee te maken en wat fijn dat je het toch aan durft om mee te gaan schrijven. We zijn hier ook zeker om elkaar op een positieve manier te steunen. Je cyclus komt vanzelf opgang en misschien is het beter om gewoon even niet iedere dag te worden geconfronteerd met wel of geen eisprong. Ik gebruik meestal alleen een ovulatietest als ik denk voel dat mijn ei eraan komt.
Ja je past er zeker nog bij. Ik ga een tabel maken zodat het makkelijk te zien is wie wie is.
Geef hiervoor je naam leeftijd ook van partner en evt eerdere kinderen.
Ja je past er zeker nog bij. Ik ga een tabel maken zodat het makkelijk te zien is wie wie is.
Geef hiervoor je naam leeftijd ook van partner en evt eerdere kinderen.
Positief blijven
zaterdag 14 november 2015 om 18:32
Bedankt voor het welkome ontvangst D-Ladies!
Tsja ik moet geloof ik weer wat vertrouwen in mijn lichaam krijgen..... maar die confrontatie elke ochtend werkt averechts inderdaad
Daarom geen ovulatietesten meer voor mij! Merk aan mn afscheiding altijd wel waar ik in mn cyclus zit. Ik voel niks van mn eisprong. Het was ook niet om gericht seks te hebben. Maar om te zien of alles nog werkt. Ik geef het maar zn tijd.
strandbal, 28 en 30, zoontje 2 jr, 13 okt curettage gehad
Tsja ik moet geloof ik weer wat vertrouwen in mijn lichaam krijgen..... maar die confrontatie elke ochtend werkt averechts inderdaad
Daarom geen ovulatietesten meer voor mij! Merk aan mn afscheiding altijd wel waar ik in mn cyclus zit. Ik voel niks van mn eisprong. Het was ook niet om gericht seks te hebben. Maar om te zien of alles nog werkt. Ik geef het maar zn tijd.
strandbal, 28 en 30, zoontje 2 jr, 13 okt curettage gehad
zaterdag 14 november 2015 om 21:24
@ nagida dikke knuffel
@ strandbal ik snap het verlies van vertrouwen in je lichaam. Na mijn eerste miskraam ging het pas weg tijdens mijn nieuwe zwangerschap. Iedere ongi was ik bang dat er wat mis was met me, maar na drie maanden kreeg had ik een positieve test en na 9 maanden een mooi zoontje. Dat is mijn houvast voor nu.
@ strandbal ik snap het verlies van vertrouwen in je lichaam. Na mijn eerste miskraam ging het pas weg tijdens mijn nieuwe zwangerschap. Iedere ongi was ik bang dat er wat mis was met me, maar na drie maanden kreeg had ik een positieve test en na 9 maanden een mooi zoontje. Dat is mijn houvast voor nu.
Positief blijven
zaterdag 14 november 2015 om 22:14
Ik hoop nu eigenlijk vooral op een goede/flinke menstruatie D-ladies
Heb in mn onzekerheid iets te veel gegoogled geloof ik (niet aan te bevelen) en vrees nu voor restweefsel of Asherman. Terwijl dat nergens op gebaseerd is. Sterker nog... gyn vertelde dat alles heel makkelijk los liet tijdens curettage, wat gunstig is. Ook geen gekke krampen oid. En in de ronde dat ik zwanger raakte had ik ook geen positieve ovulatietest. Mijn zoon en het feit dat ik 2x vlot zwanger was geven me ergens ook wel houvast hoor!
Heb in mn onzekerheid iets te veel gegoogled geloof ik (niet aan te bevelen) en vrees nu voor restweefsel of Asherman. Terwijl dat nergens op gebaseerd is. Sterker nog... gyn vertelde dat alles heel makkelijk los liet tijdens curettage, wat gunstig is. Ook geen gekke krampen oid. En in de ronde dat ik zwanger raakte had ik ook geen positieve ovulatietest. Mijn zoon en het feit dat ik 2x vlot zwanger was geven me ergens ook wel houvast hoor!
zaterdag 14 november 2015 om 22:49
Nagida: wat rot. Sterkte meis!
En strandbal, superheftig. Fijn dat je toch meeschrijft, hopelijk gaat het snel beter.
En onze info voor de tabel, ik ben 30 partner is 28. Eerste kindje, twee miskramen (december 2014 en juli 2015).
Ik heb me gisteren echt door de dag heel moeten slepen, voelde me zo'n ongelooflijke dweil. Kon me nergens toe zetten en heb de werkdag ook maar een beetje uitgezeten. Vandaag keek ik gelukkig weer wat frisser uit m'n ogen. Ik hoop toch zo dat het ons allemaal ook gegund is!
En strandbal, superheftig. Fijn dat je toch meeschrijft, hopelijk gaat het snel beter.
En onze info voor de tabel, ik ben 30 partner is 28. Eerste kindje, twee miskramen (december 2014 en juli 2015).
Ik heb me gisteren echt door de dag heel moeten slepen, voelde me zo'n ongelooflijke dweil. Kon me nergens toe zetten en heb de werkdag ook maar een beetje uitgezeten. Vandaag keek ik gelukkig weer wat frisser uit m'n ogen. Ik hoop toch zo dat het ons allemaal ook gegund is!
zondag 15 november 2015 om 10:59
@strandbal: heel herkenbaar! Inze curettages waren vlak na elkaar. Ik ben expres geen ovulatietesten gaan doen, eerst maar gewoon ongesteld worden. Al maak ik me ook zorgen of er toch niets aan de hand is na de ingreep. Zal de eerste keer in een jaar zijn dat ik blij ben ongesteld te worden!
Nagida: balen zeg! Is elke keer zo'n teleurstelling. Wees lief voor jezelf!
Nagida: balen zeg! Is elke keer zo'n teleurstelling. Wees lief voor jezelf!
zondag 15 november 2015 om 11:08
Jij bent dus ook nog aan het wachten Groningsmeisje? Laten we voor 1x samen hopen snel ongesteld te zijn! (En daarna 9 mnd niet meer )
Ik heb vanmiddag een babyshower van een vriendin. Haar zwangerschap vind ik niet moeilijk omdat zei al zwanger was voor ik het werd. Maar die babyshower voelt nu toch wel als een dingetje..... Hopelijk kan ik dat straks van me af zetten.
Ik heb vanmiddag een babyshower van een vriendin. Haar zwangerschap vind ik niet moeilijk omdat zei al zwanger was voor ik het werd. Maar die babyshower voelt nu toch wel als een dingetje..... Hopelijk kan ik dat straks van me af zetten.
