Zwanger
alle pijlers
Zwangerschap afbreken 20 weken
donderdag 9 april 2020 13:15
Ik moet het even kwijt in de hoop dat iemand (helaas) ervaring heeft en weet wat ik voel.
Ik ben op dit moment 20 weken zwanger. Helaas was de 20 weken echo niet goed en na extra onderzoeken in het ziekenhuis, blijkt ons kindje een ernstige afwijking te hebben. Zo ernstig, dat de zwangerschap wordt afgebroken. Volgende week beval ik, met bijna 21 weken. We hebben gelukkig al een gezonde zoon, maar de pijn is immens. Ook ben ik ontzettend bang voor wat gaat komen. Bang dat ik met een trauma achter blijf. Wie wilt er nu zelf beslissen om het leven van haar ongeboren kind te beëindigen? En dan te bevallen van een dood kindje. Ik ben gewoon bang. Voor wat gaat gebeuren en vooral voor de nasleep. Wat komt er ook uit de onderzoeken? Misschien heeft dit wel een groot effect op een eventuele volgende zwangerschap en was onze gezonde zoon een 'gelukje'. Wat hij uiteraard ook is. Het blijft zo'n wonder, een baby.
Ik ben op dit moment 20 weken zwanger. Helaas was de 20 weken echo niet goed en na extra onderzoeken in het ziekenhuis, blijkt ons kindje een ernstige afwijking te hebben. Zo ernstig, dat de zwangerschap wordt afgebroken. Volgende week beval ik, met bijna 21 weken. We hebben gelukkig al een gezonde zoon, maar de pijn is immens. Ook ben ik ontzettend bang voor wat gaat komen. Bang dat ik met een trauma achter blijf. Wie wilt er nu zelf beslissen om het leven van haar ongeboren kind te beëindigen? En dan te bevallen van een dood kindje. Ik ben gewoon bang. Voor wat gaat gebeuren en vooral voor de nasleep. Wat komt er ook uit de onderzoeken? Misschien heeft dit wel een groot effect op een eventuele volgende zwangerschap en was onze gezonde zoon een 'gelukje'. Wat hij uiteraard ook is. Het blijft zo'n wonder, een baby.
zondag 12 april 2020 12:13
Ik denk dat je cyotec geslikt hebt? Dat geeft inderdaad buikkrampen...
https://www.apotheek.nl/medicijnen/miso ... jwerkingen
https://www.apotheek.nl/medicijnen/miso ... jwerkingen
De glimlach op mijn gezicht, betekent niet dat mijn leven perfect is. Het betekent dat ik waardeer wat er nu is.
zondag 12 april 2020 13:09
Dat dacht ik eerst ook, maar in de folder staat dat ik pas misoprostol zou krijgen voor het opwekken van de weeën. Maar goed, zou best kunnen. Blijft toch een medicijn met bijwerkingen.Mama30037 schreef: ↑12-04-2020 12:13Ik denk dat je cyotec geslikt hebt? Dat geeft inderdaad buikkrampen...
https://www.apotheek.nl/medicijnen/miso ... jwerkingen
zondag 12 april 2020 13:15
Ik heb contact opgenomen met stichting Still. Fijn gesprek gehad en ben blij dat ik zelf even gebeld heb. Zij gaf aan dat ik er niet vanuit moet gaan, dat ik morgen al beval. Ik moet pas halverwege de middag aanwezig zijn en haar ervaring is, dat vaak pas bij de 3e dosis opwekkers, er wat gebeurt. Nouja, reken maar uit. Dit wordt om de 3 uur gegeven en snachts geven ze niets. Ook het feit dat ik graag mijn zoontje bij het afscheid wil hebben, gaat mogelijk niet door. Ziekenhuizen doen het niet meer. Ik kreeg van de specialist toen geen zeker antwoord, dus dit zal ik dan morgen even moeten navragen. Als dit inderdaad niet mogelijk is, zal ik het kindje toch mee naar huis moeten nemen. Iets waarvan ik nu denk; dat wil ik liever niet.
Ik twijfel nu ook om niet zelf de crematie te regelen, zodat je de as ook krijgt.
Pfff mijn hoofd tolt weer. Ik dacht eerst dat ik over alles uit was en nu voelt alles weer warrig. Maar goed, ik moet denk ik maar gewoon kijken wat mijn/ons gevoel is op dat moment.
Ik twijfel nu ook om niet zelf de crematie te regelen, zodat je de as ook krijgt.
Pfff mijn hoofd tolt weer. Ik dacht eerst dat ik over alles uit was en nu voelt alles weer warrig. Maar goed, ik moet denk ik maar gewoon kijken wat mijn/ons gevoel is op dat moment.
zondag 12 april 2020 13:35
Toen ik ben bevallen van mijn eerste kindje is deze overleden 2 dagen voor de bevalling. Ik heb er toen voor gekozen om hem te cremeren. Hij is toen al die tijd in het ziekenhuis gebleven. Mijn begrafenisondernemer heeft er voor gezorgd dat alles geregeld werd waardoor ik mijn jochie ook niet mee naar huis hoefde te nemen. Ik heb zelf altijd gezegd dat ik geen as in huis hoefde te hebben. Vond ik op 1 of andere manier heel eng. Totdat mijn zoon kwam. De as heb ik nog steeds en ik heb een aanhanger en een kleine urn in vorm van een hart in huis staan. Kan nu ook niet meer zonder. Heel gek. En de overgebleven as blijft bij mij. Kan ik ook niet uitstrooien. Ik wil hem echt bij mij houden.Oreo_ schreef: ↑12-04-2020 13:15Ik heb contact opgenomen met stichting Still. Fijn gesprek gehad en ben blij dat ik zelf even gebeld heb. Zij gaf aan dat ik er niet vanuit moet gaan, dat ik morgen al beval. Ik moet pas halverwege de middag aanwezig zijn en haar ervaring is, dat vaak pas bij de 3e dosis opwekkers, er wat gebeurt. Nouja, reken maar uit. Dit wordt om de 3 uur gegeven en snachts geven ze niets. Ook het feit dat ik graag mijn zoontje bij het afscheid wil hebben, gaat mogelijk niet door. Ziekenhuizen doen het niet meer. Ik kreeg van de specialist toen geen zeker antwoord, dus dit zal ik dan morgen even moeten navragen. Als dit inderdaad niet mogelijk is, zal ik het kindje toch mee naar huis moeten nemen. Iets waarvan ik nu denk; dat wil ik liever niet.
Ik twijfel nu ook om niet zelf de crematie te regelen, zodat je de as ook krijgt.
Pfff mijn hoofd tolt weer. Ik dacht eerst dat ik over alles uit was en nu voelt alles weer warrig. Maar goed, ik moet denk ik maar gewoon kijken wat mijn/ons gevoel is op dat moment.
Denk daar wel goed over na als je ook de as niet wil.
Sorry als ik nu een rare post heb gedaan.
Ik wens jullie nogmaals heel veel sterkte
ik huil met jullie mee 
zondag 12 april 2020 14:05
Ons kindje is wel mee naar huis gegaan en dat waren prachtige dagen. Voor heel even waren we compleet.Oreo_ schreef: ↑12-04-2020 13:15Ik heb contact opgenomen met stichting Still. Fijn gesprek gehad en ben blij dat ik zelf even gebeld heb. Zij gaf aan dat ik er niet vanuit moet gaan, dat ik morgen al beval. Ik moet pas halverwege de middag aanwezig zijn en haar ervaring is, dat vaak pas bij de 3e dosis opwekkers, er wat gebeurt. Nouja, reken maar uit. Dit wordt om de 3 uur gegeven en snachts geven ze niets. Ook het feit dat ik graag mijn zoontje bij het afscheid wil hebben, gaat mogelijk niet door. Ziekenhuizen doen het niet meer. Ik kreeg van de specialist toen geen zeker antwoord, dus dit zal ik dan morgen even moeten navragen. Als dit inderdaad niet mogelijk is, zal ik het kindje toch mee naar huis moeten nemen. Iets waarvan ik nu denk; dat wil ik liever niet.
Ik twijfel nu ook om niet zelf de crematie te regelen, zodat je de as ook krijgt.
Pfff mijn hoofd tolt weer. Ik dacht eerst dat ik over alles uit was en nu voelt alles weer warrig. Maar goed, ik moet denk ik maar gewoon kijken wat mijn/ons gevoel is op dat moment.
Wat houd je tegen je om hem, haar mee te nemen ?
Ik weet zeker dat je trots bent. Het is “gewoon” jou tweede kindje, alleen moet je het uit liefde laten gaan.
De glimlach op mijn gezicht, betekent niet dat mijn leven perfect is. Het betekent dat ik waardeer wat er nu is.
zondag 12 april 2020 15:09
Wat rot dat het afscheid mogelijk niet kan zoals je graag zou willen. Wij hebben onze dochter afgestaan aan de wetenschap. Juist omdat ze een bijzondere ziekte had wilden wij dat de artsen zo veel mogelijk over haar konden leren. Voor mij voelde het heel goed om haar op die manier af te staan ook al hadden we daardoor minder tijd met haar en was een obductie geen optie. Ik heb haar als afscheid overhandigd aan een verpleegkundige en ik had dat niet anders willen doen. Maar deze keus is natuurlijk niet voor iedereen weggelegd. Doe vooral waar jullie beiden je het meest achter staan. Weet ook dat je je op dit moment heel druk kan maken om dit soort keuzes, maar dat je op het moment van het afscheid ook nog anders mag beslissen. Je hoeft niet alles al besloten te hebben, je kan ook op dat moment samen met je man bekijken wat jullie willen en dan vanuit gevoel daar een beslissing over nemen.
En het klopt dat het best een tijd kan duren voordat de baby komt. Ik ben de ochtend na de inleiding pas bevallen.
Heel veel sterkte morgen.
En het klopt dat het best een tijd kan duren voordat de baby komt. Ik ben de ochtend na de inleiding pas bevallen.
Heel veel sterkte morgen.
zondag 12 april 2020 19:00
Ik snap je hoor. Het is ook niet niks om mee te maken. Voor nu zeg ik dat ik zijn as niet wil. Ik wil wel een hoop andere dingen, een afdruk, foto enz.lindybopophelia schreef: ↑12-04-2020 13:35Toen ik ben bevallen van mijn eerste kindje is deze overleden 2 dagen voor de bevalling. Ik heb er toen voor gekozen om hem te cremeren. Hij is toen al die tijd in het ziekenhuis gebleven. Mijn begrafenisondernemer heeft er voor gezorgd dat alles geregeld werd waardoor ik mijn jochie ook niet mee naar huis hoefde te nemen. Ik heb zelf altijd gezegd dat ik geen as in huis hoefde te hebben. Vond ik op 1 of andere manier heel eng. Totdat mijn zoon kwam. De as heb ik nog steeds en ik heb een aanhanger en een kleine urn in vorm van een hart in huis staan. Kan nu ook niet meer zonder. Heel gek. En de overgebleven as blijft bij mij. Kan ik ook niet uitstrooien. Ik wil hem echt bij mij houden.
Denk daar wel goed over na als je ook de as niet wil.
Sorry als ik nu een rare post heb gedaan.
Ik wens jullie nogmaals heel veel sterkte
Fijn dat de mogelijkheid er is, dan weet ik dat nog alles kan beslissen, maar het blijft zo moeilijk. Ook om deze keuzes te maken in emotie.
zondag 12 april 2020 19:02
Voor heel even compleet. Wat zeg je dat mooi. Het is een hem trouwens.
Ik kan het niet echt benoemen wat me tegenstaat. Ik vind het een mooier idee dat hij in een fijne doek ligt ipv dat hij bewaard moet worden in een bak met water.
zondag 12 april 2020 19:07
Ik vind het inderdaad fijn dat ik alles nog kan beslissen. Ik denk dat wij zeker op dat moment beslissen vanuit ons gevoel, ons hart. Wie weet wil ik heel graag ons kindje mee naar huis nemen.Barclay33 schreef: ↑12-04-2020 15:09Wat rot dat het afscheid mogelijk niet kan zoals je graag zou willen. Wij hebben onze dochter afgestaan aan de wetenschap. Juist omdat ze een bijzondere ziekte had wilden wij dat de artsen zo veel mogelijk over haar konden leren. Voor mij voelde het heel goed om haar op die manier af te staan ook al hadden we daardoor minder tijd met haar en was een obductie geen optie. Ik heb haar als afscheid overhandigd aan een verpleegkundige en ik had dat niet anders willen doen. Maar deze keus is natuurlijk niet voor iedereen weggelegd. Doe vooral waar jullie beiden je het meest achter staan. Weet ook dat je je op dit moment heel druk kan maken om dit soort keuzes, maar dat je op het moment van het afscheid ook nog anders mag beslissen. Je hoeft niet alles al besloten te hebben, je kan ook op dat moment samen met je man bekijken wat jullie willen en dan vanuit gevoel daar een beslissing over nemen.
En het klopt dat het best een tijd kan duren voordat de baby komt. Ik ben de ochtend na de inleiding pas bevallen.
Heel veel sterkte morgen.
Ons kindje word ook verder onderzocht, maar dit heeft verder geen invloed op het afscheid is mij verteld. Ik kan het kindje ook nog na de onderzoeken terug krijgen.
Dank je. Het voelt nog steeds onwerkelijk. Begin nu nerveus te worden merk ik. Morgen...
zondag 12 april 2020 20:05
Phoe snap dat je hoofd tolt nu het allemaal niet helemaal kan gaan zoals je gepland had.
Die pillen waar je het over had, heb daarover nog navraag gedaan bij mijn gynaecoloog. Zij zei dat die pillen inderdaad de boel wat weker moet maken, maar dat je na het innemen van zo’n pil altijd nog terug kan. Het zet in principe dus niet de bevalling in gang.
Voelde me na het innemen van de pil ook heel gek hoor.
Ik wens je heel veel sterkte en liefde voor morgen. Laat het op je af komen en doe wat goed voelt voor jullie. Als het moment daar is weet je het waarschijnlijk wel.
Die pillen waar je het over had, heb daarover nog navraag gedaan bij mijn gynaecoloog. Zij zei dat die pillen inderdaad de boel wat weker moet maken, maar dat je na het innemen van zo’n pil altijd nog terug kan. Het zet in principe dus niet de bevalling in gang.
Voelde me na het innemen van de pil ook heel gek hoor.
Ik wens je heel veel sterkte en liefde voor morgen. Laat het op je af komen en doe wat goed voelt voor jullie. Als het moment daar is weet je het waarschijnlijk wel.
zondag 12 april 2020 21:17
Lieve Oreo,
Ik weet niet welke medicijnen je nu hebt gehad en wat dat doet. Maar schroom nooit daarover even met het ziekenhuis te bellen als je daar vragen over hebt.
Bij mij is de bevalling ingeleid met vaginale tabletjes. Het duurt inderdaad even tot die hun werk gaan doen. Maandagmiddag heb ik het eerste tabletje gehad en woensdagmiddag ben ik bevallen. Mijn eerste gedachte was ook het zo snel mogelijk achter de rug te willen hebben. Maar achteraf waren die dagen in het ziekenhuis heel waardevol. Ik was samen met mijn man in een soort eigen veilige bubbel van de ziekenhuis kamer. Zonder veel bezoek en ook zonder kinderen. Zo hadden we even echt de tijd samen om te beseffen wat er was gebeurd en te praten over hoe nu verder. En zo werd ook de bevalling steeds meer iets waar ik naar uitkeek.
Mag je zoontje niet bij het afscheid zijn ivm corona? Zijn er anders nog mogelijkheden dat het kindje bv eerst naar het mortuarium van het ziekenhuis gaat en dat jullie bv daar als gezin afscheid nemen? Probeer in overleg met het ziekenhuis te kijken wat er wel kan. Misschien hebben zij nog opties waar je niet over nagedacht hebt. Overigens vond ik die watermethode ook niks. Mijn kind in een bak water in huis vond ik veel te ver van de werkelijkheid. We hebben ons meisje uiteindelijk een nacht in een koelwoegje bij ons in het ziekenhuis gehad. In haar dekentje in een wiegje naast me. Dat was voor ons heel fijn en voldoende. Ik wilde haar ook niet thuis hebben en ben heel blij dat we een manier hebben gekozen die bij ons paste.
Sterkte morgen. Ik vond de rot naar het ziekenhuis de moeilijkste tocht uit mijn leven. Wij hebben heel bewust vooraf een liedje uitgezocht dat wij bij de situatie en onze dochter voelde passen en dat hebben we heel hard aangezet en gejankt. En we hebben bij de geboorteaankondiging ook dat nummer met vrienden gedeeld. Zodat als het nummer op de radio is er toch mensen zouden zijn die aan ons en ons meisje zouden denken.
Neem je dekentje vannacht nog goed bij je. Ik heb het de hele dacht tegen me aangekleed. Een van de weinige dingen die ik nog mee kon geven. Hou je taai meid.
Ik weet niet welke medicijnen je nu hebt gehad en wat dat doet. Maar schroom nooit daarover even met het ziekenhuis te bellen als je daar vragen over hebt.
Bij mij is de bevalling ingeleid met vaginale tabletjes. Het duurt inderdaad even tot die hun werk gaan doen. Maandagmiddag heb ik het eerste tabletje gehad en woensdagmiddag ben ik bevallen. Mijn eerste gedachte was ook het zo snel mogelijk achter de rug te willen hebben. Maar achteraf waren die dagen in het ziekenhuis heel waardevol. Ik was samen met mijn man in een soort eigen veilige bubbel van de ziekenhuis kamer. Zonder veel bezoek en ook zonder kinderen. Zo hadden we even echt de tijd samen om te beseffen wat er was gebeurd en te praten over hoe nu verder. En zo werd ook de bevalling steeds meer iets waar ik naar uitkeek.
Mag je zoontje niet bij het afscheid zijn ivm corona? Zijn er anders nog mogelijkheden dat het kindje bv eerst naar het mortuarium van het ziekenhuis gaat en dat jullie bv daar als gezin afscheid nemen? Probeer in overleg met het ziekenhuis te kijken wat er wel kan. Misschien hebben zij nog opties waar je niet over nagedacht hebt. Overigens vond ik die watermethode ook niks. Mijn kind in een bak water in huis vond ik veel te ver van de werkelijkheid. We hebben ons meisje uiteindelijk een nacht in een koelwoegje bij ons in het ziekenhuis gehad. In haar dekentje in een wiegje naast me. Dat was voor ons heel fijn en voldoende. Ik wilde haar ook niet thuis hebben en ben heel blij dat we een manier hebben gekozen die bij ons paste.
Sterkte morgen. Ik vond de rot naar het ziekenhuis de moeilijkste tocht uit mijn leven. Wij hebben heel bewust vooraf een liedje uitgezocht dat wij bij de situatie en onze dochter voelde passen en dat hebben we heel hard aangezet en gejankt. En we hebben bij de geboorteaankondiging ook dat nummer met vrienden gedeeld. Zodat als het nummer op de radio is er toch mensen zouden zijn die aan ons en ons meisje zouden denken.
Neem je dekentje vannacht nog goed bij je. Ik heb het de hele dacht tegen me aangekleed. Een van de weinige dingen die ik nog mee kon geven. Hou je taai meid.
maandag 13 april 2020 08:57
Dank je CookieloverCookielover schreef: ↑12-04-2020 20:03Lieve Oreo, veel sterkte morgen en de tijd die komen gaat, ook voor je man natuurlijk
maandag 13 april 2020 09:01
Klopt, is mij ook verteld, maar ging bijna twijfelen. Blijkbaar heb ik best last van bijwerkingen. Gisteren de hele dag ellendig geweest. Last van buikpijn, maar vooral misselijk en geen eetlust. En dat staat dan even los van de emotionele situatie. Vandaag nog steeds erg misselijk.Yajo90 schreef: ↑12-04-2020 20:05Phoe snap dat je hoofd tolt nu het allemaal niet helemaal kan gaan zoals je gepland had.
Die pillen waar je het over had, heb daarover nog navraag gedaan bij mijn gynaecoloog. Zij zei dat die pillen inderdaad de boel wat weker moet maken, maar dat je na het innemen van zo’n pil altijd nog terug kan. Het zet in principe dus niet de bevalling in gang.
Voelde me na het innemen van de pil ook heel gek hoor.
Ik wens je heel veel sterkte en liefde voor morgen. Laat het op je af komen en doe wat goed voelt voor jullie. Als het moment daar is weet je het waarschijnlijk wel.
Ik hoop het Yajo, maar ik ga er op vertrouwen.
oreo_ wijzigde dit bericht op 13-04-2020 09:16
1.76% gewijzigd
maandag 13 april 2020 09:08
Ik zal het vandaag nog eens benoemen dat ik me er zo rot over heb gevoeld.Ikeakrukje schreef: ↑12-04-2020 21:17Lieve Oreo,
Ik weet niet welke medicijnen je nu hebt gehad en wat dat doet. Maar schroom nooit daarover even met het ziekenhuis te bellen als je daar vragen over hebt.
Bij mij is de bevalling ingeleid met vaginale tabletjes. Het duurt inderdaad even tot die hun werk gaan doen. Maandagmiddag heb ik het eerste tabletje gehad en woensdagmiddag ben ik bevallen. Mijn eerste gedachte was ook het zo snel mogelijk achter de rug te willen hebben. Maar achteraf waren die dagen in het ziekenhuis heel waardevol. Ik was samen met mijn man in een soort eigen veilige bubbel van de ziekenhuis kamer. Zonder veel bezoek en ook zonder kinderen. Zo hadden we even echt de tijd samen om te beseffen wat er was gebeurd en te praten over hoe nu verder. En zo werd ook de bevalling steeds meer iets waar ik naar uitkeek.
Mag je zoontje niet bij het afscheid zijn ivm corona? Zijn er anders nog mogelijkheden dat het kindje bv eerst naar het mortuarium van het ziekenhuis gaat en dat jullie bv daar als gezin afscheid nemen? Probeer in overleg met het ziekenhuis te kijken wat er wel kan. Misschien hebben zij nog opties waar je niet over nagedacht hebt. Overigens vond ik die watermethode ook niks. Mijn kind in een bak water in huis vond ik veel te ver van de werkelijkheid. We hebben ons meisje uiteindelijk een nacht in een koelwoegje bij ons in het ziekenhuis gehad. In haar dekentje in een wiegje naast me. Dat was voor ons heel fijn en voldoende. Ik wilde haar ook niet thuis hebben en ben heel blij dat we een manier hebben gekozen die bij ons paste.
Sterkte morgen. Ik vond de rot naar het ziekenhuis de moeilijkste tocht uit mijn leven. Wij hebben heel bewust vooraf een liedje uitgezocht dat wij bij de situatie en onze dochter voelde passen en dat hebben we heel hard aangezet en gejankt. En we hebben bij de geboorteaankondiging ook dat nummer met vrienden gedeeld. Zodat als het nummer op de radio is er toch mensen zouden zijn die aan ons en ons meisje zouden denken.
Neem je dekentje vannacht nog goed bij je. Ik heb het de hele dacht tegen me aangekleed. Een van de weinige dingen die ik nog mee kon geven. Hou je taai meid.
Poeh, maandagmiddag naar woensdagmiddag. Dat lijkt me super heftig, maar zoals jij zegt, het is maar hoe je het samen beleeft. Had je geen last van heftige weeën? Of had jij nou pijnstilling? Sorry als je het al verteld hebt.
Ik moet het vandaag even navragen wat betreft mijn zoontje. Het ziekenhuis kon er toen niet een duidelijk antwoord op geven. Het was Stichting Still die mij erop wees, dat ik er niet vanuit moest gaan. Tenslotte maken hun het nu natuurlijk ook regelmatig mee.
Vooralsnog voel ik het hetzelfde als jou. Ik vind het misschien fijn om ons kindje nog naast ons te hebben, maar het meenemen en bewaren geeft mij nu geen fijn gevoel. Ook het 'geregel' erna.
Mooi van dat liedje
maandag 13 april 2020 09:09
Dank je Mathilde. Alle mooie woorden doen mij goed._Mathilde_ schreef: ↑12-04-2020 21:28Heel veel sterkte morgen en de komende periode. Ik gun jullie veel kostbare tijd met jullie kindje waarin zoveel mogelijk mooie herinneringen gemaakt kunnen worden. Ik denk aan jullie.
maandag 13 april 2020 09:15
Ik heb zoon op de hoogte gesteld dat de baby eraan komt. Hij zal zolang bij mijn ouders slapen. Ik heb gezegd dat mama en papa dan naar de dokter gaan om de baby te halen. Zo komt het voor hem ook niet helemaal uit de lucht vallen. Vind ik toch een fijn idee. Hij wilde graag dan de baby vasthouden en pakte de doek erbij. De doek is dalijk dan ook een soort herkenning voor hem. Het ontroert me. Het kindje word ontvangen met zoveel liefde, al maakt hij het zelf niet meer mee.
Ik weet nog niet goed wat ik ga zeggen waarom de baby is overleden. Ziek zijn en niet meer wakker worden, zijn volgens iedereen geen goede woorden en dat begrijp ik ook. Misschien dat de baby erg klein was en niet meer groeit?
Ik weet nog niet goed wat ik ga zeggen waarom de baby is overleden. Ziek zijn en niet meer wakker worden, zijn volgens iedereen geen goede woorden en dat begrijp ik ook. Misschien dat de baby erg klein was en niet meer groeit?
maandag 13 april 2020 09:58
maandag 13 april 2020 09:59
Meerdere keren stond ik op het punt om een berichtje te typen. Het klinkt stom, maar ik voel je pijn zo erg dat het me steeds niet lukte.
Lieve Oreo, ik denk aan je. Ik hoop dat je je omringd zult voelen door liefde. Liefde van mensen dichtbij en op afstand. Liefde voor elkaar en liefde voor jullie tweede zoontje. Vandaag, morgen en alle dagen, weken en jaren die zullen volgen.
'Wat je in je hart bewaart, raak je nooit meer kwijt'
Lieve Oreo, ik denk aan je. Ik hoop dat je je omringd zult voelen door liefde. Liefde van mensen dichtbij en op afstand. Liefde voor elkaar en liefde voor jullie tweede zoontje. Vandaag, morgen en alle dagen, weken en jaren die zullen volgen.
'Wat je in je hart bewaart, raak je nooit meer kwijt'
maandag 13 april 2020 10:06
Misschien goed om te weten dat de bevalling ook heel snel zou kunnen gaan. Het is eigenlijk niet goed te voorspellen. Ik was voorbereid op minimaal 24 uur. Ik was nog nooit eerder bevallen. Daarnaast had ik dat eerste tabletje om de baarmoeder week te maken per ongeluk niet meegekregen, dus de kans zat er in dat het nog langer zou duren. Maar dat gebeurde niet, ik kreeg het eerste inwendige tabletje om half 6 's middags en aan het begin van de nacht waren ze er ineens al. Die middag waren we alweer thuis. Zo onwerkelijk.
Ik denk aan jullie <3
Ik denk aan jullie <3
