Entertainment alle pijlers

Sophie in de mentale kreukels

03-04-2017 22:26 61 berichten
Alle reacties Link kopieren
Net weer een aevering teruggekeken van Sophie in de mentale kreukels. Ik vind het echt een heel boeiend programma. Zelf heb ik nog nooit een burn-out gehad, maar op mijn werk zijn er wel veel mensen met een burn-out (geweest)

Het programma zet me wel aan het denken. Ik ben een echte workaholic en opgevoed met veel en hard werken. Nog niet zo lang geleden ben ik teruggekomen van een lange reis en realiseer me weer hoezeer mijn leven om werken draait. Dat komt in het programma ook wel een beetje terug.



Zijn er meer mensen die het programma volgen? Ik vind het erg boeiend en ieder geval.
Alle reacties Link kopieren
Net een afspraak gemaakt bij de HA. Voelt toch als een hele stap. Zie er nu al tegenop.
Alle reacties Link kopieren
Knap Mick! Goede beslissing, zet hem op!
Alle reacties Link kopieren
Huisarts stelde de diagnose. En eigenlijk wist ik het zelf ook wel. Heb de afgelopen vier jaar flink gestapeld. En geen tijd gekregen om te verwerken en rust te nemen. Door een gebeurtenis twee weken geleden.. was dat de bekende druppel.. En nee ben geen jankerig monster geworden. Kan zelfs niet huilen.. maar ben op. Moe, hartkloppingen, kort lontje, stemmings wisselingen, vastzittende nek, zere schouders spierpijn, piekeren, slecht slapen en depressief. Combinatie van teveel werk en teveel mantelzorg in een periode van vier jaar..
Alle reacties Link kopieren
Sterkte Christiana. Digitale knuffel voor jou.



Ik maandag a.s. dus huisarts. En nu twijfel ik ineens wel of het wel echt nodig is. Ik functioneer goed en ben gelukkig. Maar ik heb een issue (zal niet te veel uitwijden ivm herkenbaarheid) Maar t komt er op neer dat ik al zo'n 15 jaar moeite heb met zowel afstand als nabijheid (hechtingsproblemen? ??) En dat ik -denk ik - echt abnormaal op bepaalde dingen reageer. Twee ingrijpende gebeurtenissen in m'n leven hebben daar denk ik mee te maken. Toen ik deze week het verhaal van Sander Lantinga hoorde herkende ik e.e.a. Hij is met bepaalde dingen heel lang blijven lopen en uiteindelijk is dat uit de hand gelopen. Dat was voor mij een soort ding dat ik dacht: en nu ga ik een psych. zoeken. Ik heb het de afgelopen jaren vaker gedacht. Of ik het nou leuk vind of niet, ik moet erkennen dat gebeurtenissen me meer beinvloed hebben dan ik dacht en wil. En daar aan toegeven en niet meer ontkennen valt me zwaar. En ik zienop tegen maandag. Want hoe ga ik dit aan HA vertellen? En wat als ik ga janken? Of als hij het wel mee vindt vallen?

En wat zo raar is. Ik ben gelukkig en het gaat me voor de wind. Maar toch lijkt t alsof ik er Het afgelopen jaar 'ineens' ben achtergekomen dat er dingen toch Niet helemaal normaal zijn en dat ik daar wel wat aan moet doen.
Alle reacties Link kopieren
Dank je wel Mick! Als ik jou was toch een afspraak maken, je niet druk maken dat je misschien emotioneel wordt bij de huisarts. Blijkbaar heb je er ondanks dat je gelukkig bent toch last van. En waarom dan niet nu aanpakken? Succes en sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Net terug van HA en het viel me alles mee. En ja ik moest even huilen. Ik moet een vragenlijst van PsyQ invullen en die gaan doornemen met praktijkondersteuner. Aan de hand daarvan wordt beoordeeld of ik eerstelijnszorg (psych) moet.
Alle reacties Link kopieren
Goed gedaan, Mick! Huilen is niet fijn maar het lucht wel op! Werken aan jezelf is niet altijd makkelijk, maar je wordt er zeker gelukkiger van
Alle reacties Link kopieren
Goed gedaan Mick! Eerste stap is gezet. Ik heb as woensdag eerste gesprek met GGZ.
Alle reacties Link kopieren
Zometeen weer op drie. Wie kijkt er ook?
Alle reacties Link kopieren
Ik!
Die handlezeres lijkt op Dieuwertje Blok!
Alle reacties Link kopieren
Bijzonder, een tweeling en dan toch zo verschillend.
Alle reacties Link kopieren
Combinatie karakter/ aanleg - werk - privé en als het dan met twee van drie niet lekker loopt, gaat het mis..
Alle reacties Link kopieren
Ik vind dat er heel veel gezocht wordt in 'werk'. Denk dat het meer is hoe je omgaat met je werk.
Alle reacties Link kopieren
Werk is bij mij wel een factor reorganisaties gedwongen overplaatsingen, hoge werkdruk met minder mensen meer moeten doen. Veel management wisselingen, veel onrust, en nu een dreigende sluiting. En dan nog prive veel op mijn bordje. En dat vier haar lang zorgde dat bij mij het kaarsje uitging.
Alle reacties Link kopieren
Bij mij is werk ook de grootste factor, maar ongetwijfeld ook hoe je in het leven staat, wat je karakter is, en de combi met privé. Neemt niet weg dat de situatie op werk vaak onder druk staat, dus dan moet het privé wel goed blijven lopen.
Alle reacties Link kopieren
mooie metafoor van de Ankers: de ene is een zeehond en schudt alles van zich af, de ander is een poes/verzopen kat.



Ik raakte overspannen van mijn werk, maar dat had er toch ook vooral mee te maken dat ik enorm perfectionistisch ben (was?) en veel verantwoordelijkheidsgevoel ken. Gelukkig was ik er op tijd bij, maar heb mijn leven wel veranderd. Yoga, meditatie, tijd voor mezelf, gezond eten, op tijd rust en 'even niks'
Alle reacties Link kopieren
Dat moet ik gaan leren Caplanepourmoi.. Bij mij ook een te groot verantwoordelijkheids gevoel, perfectionistisch, altijd doorgaan. Op mijn werk maar ook prive. Depresieve partner, ziekte en dood schoonzusje, ziekte en dood schoonvader, ziekte vader en moeder en dood vader en dat in combi met twee pubers. Het woord mantelzorgen en moeten kan ik niet meer horen. De overheid wil dat je fulltime baan een gezin en mantelzorg allemaal probleem loos combineert in werkelijkheid moet je dat ook doen maar het is niet te doen. Zeker niet als het allemaal achter elkaar door dendert. En vakanties zorg vakanties worden.
Alle reacties Link kopieren
quote:Christiana schreef op 13 april 2017 @ 22:55:

Dat moet ik gaan leren Caplanepourmoi.. Bij mij ook een te groot verantwoordelijkheids gevoel, perfectionistisch, altijd doorgaan. Op mijn werk maar ook prive. Depresieve partner, ziekte en dood schoonzusje, ziekte en dood schoonvader, ziekte vader en moeder en dood vader en dat in combi met twee pubers. De woorden mantelzorgen en moeten kan ik niet meer horen. De overheid wil dat je fulltime baan een gezin en mantelzorg allemaal probleem loos combineert in werkelijkheid moet je dat ook doen maar het is niet te doen. Zeker niet als het allemaal achter elkaar door dendert. En vakanties zorg vakanties worden.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb heel veel herkend is 't programma. Vooral toen ze zei dat ze haar zwangerschap erbij deed.

Deed ik, werk kwam eerst, zwangerschap op de tweede plaats.

Uiteindelijk is 't me jaren later opgebroken en zat ik 1,5 jaar thuis met een burn out.
Misschien klopt het niet allemaal, maar het is wel waar
Alle reacties Link kopieren
Jeetje, Christiana! Wat veel!! Ik krijg al stress van het lezen van wat je allemaal meemaakt en doet. Sterkte voor jou! En ik snap dat het lastig is, hoe kun je nee zeggen, of tijd voor jezelf nemen als dit allemaal speelt.. Maar aan de andere kant.. als je het niet doet, lig je straks voor een maand in bed en dan gebeurt er helemaal niks. Sorry als ik het hard schets, maar daar komt het wel op neer. Zorg goed voor jezelf! Zet jezelf op de eerste plaats!
Alle reacties Link kopieren
Ik kom net van de praktijkondersteuner GGZ. Ze vermoedt onverwerkte dingen uit m'n jeugd en wil EMDR inzetten. Ik schrik er een beetje van. Ik ken EMDR van mijn eigen werk en vraag me af of ik dat wel nodig heb en of me dat gaat helpen.

Maar goed, we zullen zien. Baat het niet, dan schaadt het niet.
Alle reacties Link kopieren
quote:mick87 schreef op 18 april 2017 @ 13:02:

Ik kom net van de praktijkondersteuner GGZ. Ze vermoedt onverwerkte dingen uit m'n jeugd en wil EMDR inzetten. Ik schrik er een beetje van. Ik ken EMDR van mijn eigen werk en vraag me af of ik dat wel nodig heb en of me dat gaat helpen.

Maar goed, we zullen zien. Baat het niet, dan schaadt het niet.Als je emdr kent vind ik je opmerking 'baat het niet, dan schaadt het niet' toch wel beetje dubieus.... Emdr gaat echt wel heftige dingen losmaken.... Dus zou echt niet zomaar uitgaan dat het niet kan schaden als het niks blijkt te zijn
Alle reacties Link kopieren
quote:caplanepourmoi schreef op 18 april 2017 @ 11:20:

Jeetje, Christiana! Wat veel!! Ik krijg al stress van het lezen van wat je allemaal meemaakt en doet. Sterkte voor jou! En ik snap dat het lastig is, hoe kun je nee zeggen, of tijd voor jezelf nemen als dit allemaal speelt.. Maar aan de andere kant.. als je het niet doet, lig je straks voor een maand in bed en dan gebeurt er helemaal niks. Sorry als ik het hard schets, maar daar komt het wel op neer. Zorg goed voor jezelf! Zet jezelf op de eerste plaats!Bedankt voor je reactie, zit nu twee weken thuis morgen naar GGZ voor een behandelplan. Moet mij zelf wat hoger plaatsen dan als sluitstuk op de begroting. Ben erg moe, nergens zin in. Goed voor jezelf zorgen is lastig als in je directe omgeving mensen omvallen en hulp nodig hebben..
Wel confronterend dat kinderen tegenwoordig in een vreselijk prestatiegerichte maatschappij opgroeien en dat ze om dat vol te kunnen houden straks, nu al aan yoga en mindfulness doen. Is dat niet een beetje de omgekeerde wereld ?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven