Relaties
alle pijlers
Doorgaan of stoppen?
zondag 25 mei 2014 00:15
Hoi,
Ik ben nieuw op dit forum. Ik moet echt even wat van me afschrijven. Gedachtes ordenen en durven om eerlijk te zijn tegen mijn vriend en mezelf.
Ik heb al bijna 2 jaar een relatie met iemand die tot mijn vriendenclub behoort. Niemand weet dat. In het begin wilde we onze relatie niet openbaar maken, omdat we echt zeker wilde zijn over onze gevoelens voor elkaar. We zijn nl. echt naar elkaar toegegroeid. Eerst gewoon vrienden en toen steeds meer. We hadden even geen zin in goedbedoelde adviezen e.d. van vrienden. (Tien jaar geleden hebben we ook al een relatie gehad).
Nu vindt mijn vriend het wel eens tijd worden dat we de relatie naar de buitenwereld bekend maken. Natuurlijk heeft hij gelijk. Echter, ik twijfel: ik vind het eigenlijk wel fijn zo. Onze relatie is nl. heel vrij: we zijn zo'n 2 avonden/nachten per week samen. Verder doen we alles alleen. Die twijfel van mij legt mijn vriend uit als twijfel over onze relatie. Hij wil duidelijkheid: bekendmaken van relatie of stoppen.
Waar ben ik bang voor? Waarom wil ik geen keuze maken? Ik hou toch van 'm? Gevalletje bindingsangst? Of durf ik mijn echte gevoelens niet toe te laten?
Ik heb al heel wat relaties gehad. Ik ben bang dat ook dit uiteindelijk weer uitgaat. Dat wil ik niet, maar ik wil wel vrijheid zoals ik die nu heb. Natuurlijk heeft mijn vriend recht op duidelijkheid, maar ik weet 't gewoon eventjes niet....
Ik ben nieuw op dit forum. Ik moet echt even wat van me afschrijven. Gedachtes ordenen en durven om eerlijk te zijn tegen mijn vriend en mezelf.
Ik heb al bijna 2 jaar een relatie met iemand die tot mijn vriendenclub behoort. Niemand weet dat. In het begin wilde we onze relatie niet openbaar maken, omdat we echt zeker wilde zijn over onze gevoelens voor elkaar. We zijn nl. echt naar elkaar toegegroeid. Eerst gewoon vrienden en toen steeds meer. We hadden even geen zin in goedbedoelde adviezen e.d. van vrienden. (Tien jaar geleden hebben we ook al een relatie gehad).
Nu vindt mijn vriend het wel eens tijd worden dat we de relatie naar de buitenwereld bekend maken. Natuurlijk heeft hij gelijk. Echter, ik twijfel: ik vind het eigenlijk wel fijn zo. Onze relatie is nl. heel vrij: we zijn zo'n 2 avonden/nachten per week samen. Verder doen we alles alleen. Die twijfel van mij legt mijn vriend uit als twijfel over onze relatie. Hij wil duidelijkheid: bekendmaken van relatie of stoppen.
Waar ben ik bang voor? Waarom wil ik geen keuze maken? Ik hou toch van 'm? Gevalletje bindingsangst? Of durf ik mijn echte gevoelens niet toe te laten?
Ik heb al heel wat relaties gehad. Ik ben bang dat ook dit uiteindelijk weer uitgaat. Dat wil ik niet, maar ik wil wel vrijheid zoals ik die nu heb. Natuurlijk heeft mijn vriend recht op duidelijkheid, maar ik weet 't gewoon eventjes niet....
donderdag 10 juli 2014 22:57
Verdriet was zo groot dat ik (gelukkig) geen plaats had om stil te staan bij de reacties op mijn mail.
Net heel lang met een vriendin gepraat aan de telefoon. Ze was verbijsterd. Had nooit wat gemerkt en begrijpt er niets van. Op zo'n moment klap ik dicht. Ik weet niet waar ik mijn verhaal moet beginnen. Is ook niet gelukt. Sorry en tranen, dat waren ongeveer de ingrediënten van het gesprek. Ze was niet boos. Vond het rot voor ons en is nu met ex aan 't bellen.
Ik weet dat ik het niet had moeten doen, maar heb haar gevraagd mij te laten weten hoe het met ex gaat. Hij lijkt wel een koele, stoere man, maar is eigenlijk heel gevoelig.
Zie verder mails binnenkomen als reactie op mijn mail of op hetgeen vrienden gehoord hebben. Ik heb ze nog niet geopend.
Bedankt voor jullie lieve, bemoedigende woorden. Labiel als ik ben, krijg ik zo ongeveer bij alles dat ik lees een brok in m'n keel.
Ik wil niet zo verdrietig naar bed gaan. Eerst maar even een frisse neus halen en mezelf een schop onder m'n kont geven. Op een gegeven moment gewoon een punt zetten achter verdrietig zijn.
Net heel lang met een vriendin gepraat aan de telefoon. Ze was verbijsterd. Had nooit wat gemerkt en begrijpt er niets van. Op zo'n moment klap ik dicht. Ik weet niet waar ik mijn verhaal moet beginnen. Is ook niet gelukt. Sorry en tranen, dat waren ongeveer de ingrediënten van het gesprek. Ze was niet boos. Vond het rot voor ons en is nu met ex aan 't bellen.
Ik weet dat ik het niet had moeten doen, maar heb haar gevraagd mij te laten weten hoe het met ex gaat. Hij lijkt wel een koele, stoere man, maar is eigenlijk heel gevoelig.
Zie verder mails binnenkomen als reactie op mijn mail of op hetgeen vrienden gehoord hebben. Ik heb ze nog niet geopend.
Bedankt voor jullie lieve, bemoedigende woorden. Labiel als ik ben, krijg ik zo ongeveer bij alles dat ik lees een brok in m'n keel.
Ik wil niet zo verdrietig naar bed gaan. Eerst maar even een frisse neus halen en mezelf een schop onder m'n kont geven. Op een gegeven moment gewoon een punt zetten achter verdrietig zijn.
vrijdag 11 juli 2014 10:39
Goedemorgen Sneeuwklokje,
ik lees al een tijdlang mee en zie je strijd. Meid, in wat een onmogelijke situatie zit je
Typisch gevalletje: verstand-gevoel, he? Je verstand die je zegt hem los te laten, terwijl je gevoel je toeschreeuwt om naar hem toe te gaan en de draad weer oppakken en zien waar het schip strandt.
Wat moet dit vreselijk moeilijk voor je zijn! Ik wens je alle kracht die je nodig hebt en sluit me aan bij de andere berichten hier: wat ben je KEI-goed bezig (al voelt het waarschijnlijk helemaal niet zo...)
Heb je wel een beetje kunnen slapen vannacht?
ik lees al een tijdlang mee en zie je strijd. Meid, in wat een onmogelijke situatie zit je
Typisch gevalletje: verstand-gevoel, he? Je verstand die je zegt hem los te laten, terwijl je gevoel je toeschreeuwt om naar hem toe te gaan en de draad weer oppakken en zien waar het schip strandt. Wat moet dit vreselijk moeilijk voor je zijn! Ik wens je alle kracht die je nodig hebt en sluit me aan bij de andere berichten hier: wat ben je KEI-goed bezig (al voelt het waarschijnlijk helemaal niet zo...)
Heb je wel een beetje kunnen slapen vannacht?
vrijdag 11 juli 2014 12:42
Lees de reacties wanneer je eraan toe bent. Mochten er vragen in staan, bedenk dan a. of je wil beantwoorden en b. wat je dan wil gaan antwoorden.
Zie je hoe die vriendin ook al met je meeleeft en je niet affakkelt? Je hebt volgens mij een hartstikke mooie club mensen om je heen. Trek je aan hen op. Laat je door hen steunen.
En verder: wie vraagt, zal met het antwoord moeten leren leven. Wat wil je doen met het antwoord op de vraag hoe het met ex gaat? Waarom is het belangrijk voor jou om te weten hoe het met hem gaat? Wat levert jou dat op, die informatie?
Zie je hoe die vriendin ook al met je meeleeft en je niet affakkelt? Je hebt volgens mij een hartstikke mooie club mensen om je heen. Trek je aan hen op. Laat je door hen steunen.
En verder: wie vraagt, zal met het antwoord moeten leren leven. Wat wil je doen met het antwoord op de vraag hoe het met ex gaat? Waarom is het belangrijk voor jou om te weten hoe het met hem gaat? Wat levert jou dat op, die informatie?
vrijdag 11 juli 2014 13:47
@kaasmadam Nee, nauwelijks geslapen. Vandaag gekozen om een dag thuis te werken. Huilogen, bonkende hoofdpijn en misselijk. Maar werk geeft toch wat afleiding.
Mails en apps nog niet gelezen. Wel vriendin gebeld om te vragen hoe het met ex gaat. Wat ik daar mee opschiet @Doreia? Het sust mijn geweten. Eigenlijk wil ik gewoon alles van 'm weten. Had ik nooit. Tijdens onze relatie was ik daar totaal niet mee bezig.
Overigens vertelde vriendin, na enig aandringen, dat ex heel verdrietig was en mij niet begrijpt. Zal ik het hem misschien toch nog een keer moeten uitleggen. Misschien, als hij me begrijpt, komen we dichter bij elkaar.
Zag trouwens net bij de winkels zijn auto staan. Ik ben doorgelopen. Straks denkt 'ie nog dat ik hem stalk . Maar toegegeven, het kost me zoveel moeite niet naar hem toe te gaan! Ik weet niet of ik dit volhoud...
Mails en apps nog niet gelezen. Wel vriendin gebeld om te vragen hoe het met ex gaat. Wat ik daar mee opschiet @Doreia? Het sust mijn geweten. Eigenlijk wil ik gewoon alles van 'm weten. Had ik nooit. Tijdens onze relatie was ik daar totaal niet mee bezig.
Overigens vertelde vriendin, na enig aandringen, dat ex heel verdrietig was en mij niet begrijpt. Zal ik het hem misschien toch nog een keer moeten uitleggen. Misschien, als hij me begrijpt, komen we dichter bij elkaar.
Zag trouwens net bij de winkels zijn auto staan. Ik ben doorgelopen. Straks denkt 'ie nog dat ik hem stalk . Maar toegegeven, het kost me zoveel moeite niet naar hem toe te gaan! Ik weet niet of ik dit volhoud...
vrijdag 11 juli 2014 14:05
Overigens vertelde vriendin, na enig aandringen, dat ex heel verdrietig was en mij niet begrijpt. Zal ik het hem misschien toch nog een keer moeten uitleggen. Misschien, als hij me begrijpt, komen we dichter bij elkaar.
Je wil hem dus steunen in zijn verdriet. Niet doen. Jij kan hem niet steunen. Net zo min als hij jou kan steunen. En jij kan het niet uitleggen, want je snapt het zelf niet eens, waarom je je gedraagt zoals je doet. Wat kun je dan uitleggen?
Het stellen van de vraag hoe het met hem gaat is jou manier van kijken of er nog een opening is om contact te zoeken. Niet doen, gewoon niet doen.
Je wil hem dus steunen in zijn verdriet. Niet doen. Jij kan hem niet steunen. Net zo min als hij jou kan steunen. En jij kan het niet uitleggen, want je snapt het zelf niet eens, waarom je je gedraagt zoals je doet. Wat kun je dan uitleggen?
Het stellen van de vraag hoe het met hem gaat is jou manier van kijken of er nog een opening is om contact te zoeken. Niet doen, gewoon niet doen.
vrijdag 11 juli 2014 15:30
Maar stel dat hij mij echt niet begrijp, ik hem uitleg hoe ik het zie. Dat ik wil veranderen, voor hem wil vechten. Of misschien een keer mee naar psych. Dan kan hij met eigen ogen zien wat er gebeurt.
Als hij mij meer snapt, dat zou toch alleen maar goed zijn?!
En hoezo 'een opening om contact te zoeken?' Het is toch logisch dat ik wil weten hoe het met hem gaaf.
Ben ik naïef, zie ik het verkeerd?
Als hij mij meer snapt, dat zou toch alleen maar goed zijn?!
En hoezo 'een opening om contact te zoeken?' Het is toch logisch dat ik wil weten hoe het met hem gaaf.
Ben ik naïef, zie ik het verkeerd?
vrijdag 11 juli 2014 16:09
Nog steeds van toepassing:quote:Doreia schreef op 07 juli 2014 @ 10:33:
Ik heb gezegd te willen veranderen en meer naar zijn wensen van een relatie te gaan leven. Hij gelooft niet dat mij dat gaat lukken of dat ik dat volhoud.
Dan moet hij je in de gelegenheid stellen om te kúnnen veranderen. Hij moet je de rust gunnen om je eigen proces hierin te beginnen, met de psych. En niet dit proces steeds verstoren met contact.
Als hij graag wil dat het je lukt, mag hij je niet meer contacten. Punt. Einde verhaal. En als jij helder hebt hoe jij een relatie inhoud en vorm geven wilt (en misschien is dit dus geen huisje, boompje beestje!) dan kun je nog eens kijken of hij 1. nog vrijgezel is en 2. of jullie beide vormen bij elkaar passen.
Maar dit om elkaar heen draaien is voor jullie allebei niet goed. Het vertraagt en vertroebelt jouw proces alleen maar, in plaats van dat het versnelt. Want nu zit je bij de psych, niet met de vraag: wat voor soort relatie wil ik nu eigenlijk? Maar met de vraag: hoe kan ik mezelf veranderen zodat ik met mijn ex verder kan? En dat lijkt me geen goed uitgangspunt.
Ik heb gezegd te willen veranderen en meer naar zijn wensen van een relatie te gaan leven. Hij gelooft niet dat mij dat gaat lukken of dat ik dat volhoud.
Dan moet hij je in de gelegenheid stellen om te kúnnen veranderen. Hij moet je de rust gunnen om je eigen proces hierin te beginnen, met de psych. En niet dit proces steeds verstoren met contact.
Als hij graag wil dat het je lukt, mag hij je niet meer contacten. Punt. Einde verhaal. En als jij helder hebt hoe jij een relatie inhoud en vorm geven wilt (en misschien is dit dus geen huisje, boompje beestje!) dan kun je nog eens kijken of hij 1. nog vrijgezel is en 2. of jullie beide vormen bij elkaar passen.
Maar dit om elkaar heen draaien is voor jullie allebei niet goed. Het vertraagt en vertroebelt jouw proces alleen maar, in plaats van dat het versnelt. Want nu zit je bij de psych, niet met de vraag: wat voor soort relatie wil ik nu eigenlijk? Maar met de vraag: hoe kan ik mezelf veranderen zodat ik met mijn ex verder kan? En dat lijkt me geen goed uitgangspunt.
vrijdag 11 juli 2014 16:33
quote:kaasmadam schreef op 11 juli 2014 @ 16:14:
[...]
Maar... hoe zie jij het dan?
Nou ja, uitleggen dat het geen onwil is, maar nu nog niet lukt om tegemoet te komen aan zijn ideeën van een relatie. Dat ik er aan werk.
Ok, nu ik dit zo opschrijf, begrijp ik wat @Doreia bedoelt. Geen contact zoeken dus.
Zo balen dat hij in de vriendenclub zit. Maakt het lastig. Weet niet hoe lang deze periode gaat duren. Ik hoop niet lang. Dat ik 'm ook weer 'gewoon' kan tegenkomen als gewone vriend. Ik kan me nu totaal niet voorstellen dat ik ex ooit als normale vriend zal zien. Er hangt zo'n enorme spanning tussen ons. Niet te omschrijven is dat..... Verlangen, lust, pijn, frustratie.
[...]
Maar... hoe zie jij het dan?
Nou ja, uitleggen dat het geen onwil is, maar nu nog niet lukt om tegemoet te komen aan zijn ideeën van een relatie. Dat ik er aan werk.
Ok, nu ik dit zo opschrijf, begrijp ik wat @Doreia bedoelt. Geen contact zoeken dus.
Zo balen dat hij in de vriendenclub zit. Maakt het lastig. Weet niet hoe lang deze periode gaat duren. Ik hoop niet lang. Dat ik 'm ook weer 'gewoon' kan tegenkomen als gewone vriend. Ik kan me nu totaal niet voorstellen dat ik ex ooit als normale vriend zal zien. Er hangt zo'n enorme spanning tussen ons. Niet te omschrijven is dat..... Verlangen, lust, pijn, frustratie.
vrijdag 11 juli 2014 16:42
Nog steeds van toepassing:quote:Doreia schreef op 03 juli 2014 @ 15:49:
....
Ik heb ook eens een ex gehad binnen dezelfde groep. Ik heb een zomer lang met vrienden apart opgetrokken en als de groep bij elkaar was, dan ging ik gewoon even niet. En na de zomer, kwam ik hem weer tegen en hielden we afstand. En nog weer 3 maanden later kon ik naar hem kijken, zonder bonkend hart. En met 4 maanden kon ik weer met hem lachen en waren de verliefde gevoelens voorbij. En nu, 5 jaar later, kan ik me niet voorstellen dat ik zo hoteldebotel van hem was! Het is een lieverd, maar totaal mijn type niet.
....
Ik heb ook eens een ex gehad binnen dezelfde groep. Ik heb een zomer lang met vrienden apart opgetrokken en als de groep bij elkaar was, dan ging ik gewoon even niet. En na de zomer, kwam ik hem weer tegen en hielden we afstand. En nog weer 3 maanden later kon ik naar hem kijken, zonder bonkend hart. En met 4 maanden kon ik weer met hem lachen en waren de verliefde gevoelens voorbij. En nu, 5 jaar later, kan ik me niet voorstellen dat ik zo hoteldebotel van hem was! Het is een lieverd, maar totaal mijn type niet.
vrijdag 11 juli 2014 17:35
Ja, maar ex is wel mijn type. Dat vond ik 10 jaar terug en nu weer/nog steeds. Veel meer dan mijn andere exen. Waarom besef ik me dat nu pas, nu het over is? Waarom nu pas weten wat je mist? Ik verval in herhaling. Cirkel. Niet goed.
Niet voor te stelen dat er ooit nog iemand komt die aan hem kan tippen. De lat ligt hoog...
Niet voor te stelen dat er ooit nog iemand komt die aan hem kan tippen. De lat ligt hoog...
vrijdag 11 juli 2014 18:41
Sneeuwklokje, ik weet dat het moeilijk is! Maar wat Doreia zegt: jullie kunnen elkaar nu niet steunen. Vrienden zijn kan nu even niet, je moet elkaar tijd en afstand gunnen om de relatie te verwerken, te zien wat er mis ging, te snappen wat je voor elkaar voelt, te weten hoe je zelf verder moet. En alles wat liefde of lust heet, even op een laag pitje zetten.
Hoe meer je met zijn welzijn bezig bent, hoe minder het je lukt om van hem los te komen. Tijd en afstand heb je nodig, om met jezelf in het reine te komen. Wat je nu doet lijkt op uitstelgedrag: Ik weet dat ik X moet doen, maar ik doe liever Y.
Verliefdheid lijkt op een verslaving, eroverheen komen lijkt daardoor soms op afkicken. Verbied jezelf niet om aan hem te denken, want dat lukt toch niet. Maar als je merkt dat je heel erg met hem bezig bent, ga dan wat anders doen. Een eindje fietsen, hard aan het werk, een vriendin bellen, noem maar op. Misschien is het ook een idee om iets heel anders te doen dan je nu steeds doet, namelijk je gevoelens op het forum zetten? Ik zeg niet dat het verkeerd is om je gevoel te uiten, maar het zorgt er wel voor dat je nog meer met hem bezig bent. Probeer in plaats daarvan iets te doen waardoor je juist niet met hem bezig bent. Laten we zeggen een taart bakken of een ingewikkelde puzzel oplossen...
Hoe meer je met zijn welzijn bezig bent, hoe minder het je lukt om van hem los te komen. Tijd en afstand heb je nodig, om met jezelf in het reine te komen. Wat je nu doet lijkt op uitstelgedrag: Ik weet dat ik X moet doen, maar ik doe liever Y.
Verliefdheid lijkt op een verslaving, eroverheen komen lijkt daardoor soms op afkicken. Verbied jezelf niet om aan hem te denken, want dat lukt toch niet. Maar als je merkt dat je heel erg met hem bezig bent, ga dan wat anders doen. Een eindje fietsen, hard aan het werk, een vriendin bellen, noem maar op. Misschien is het ook een idee om iets heel anders te doen dan je nu steeds doet, namelijk je gevoelens op het forum zetten? Ik zeg niet dat het verkeerd is om je gevoel te uiten, maar het zorgt er wel voor dat je nog meer met hem bezig bent. Probeer in plaats daarvan iets te doen waardoor je juist niet met hem bezig bent. Laten we zeggen een taart bakken of een ingewikkelde puzzel oplossen...
vrijdag 11 juli 2014 19:25
Lieve TO, ik begrijp we dat je graag wilt dat ex je begrijpt en weet waarom je deze keuzes maakt. Aan de andere kant ben ik het eens met Doreia, je weet namelijk zelf niet eens waarom je doet zoals je doet daarom zit je bij een psycholoog.
Als je ex graag wilt laten weten dat het wat jou betreft op dit moment onkunde is ipv onwil en dat je momenteel aan jezelf aan het werken bent, om erachter te komen waarom het je niet lukt om mensen dichtbij te laten komen en waarom je zo'n vrijheidsdrang hebt, zo erg dat je zelfs hem erdoor laat gaan.... (of hoe jij het dan ook wilt zeggen), moet je het doen. Maar je kan niet verwachten dat hij op jou blijft wachten totdat jij klaar bent met je proces. Ik denk wel dat je eerlijk naar elkaar moet blijven. Andersom, als jij een vriend zou hebben die je niet toe zou laten, de behoefte voel om vreemd te gaan, die de relatie niet bekend zou willen maken en je steeds op afstand houdt en als jij méér wilt er een punt achter zet... Tja ik denk dat je dat ook niet leuk zou vinden. Je valt toch niet voor niks op 'goedzakken' ipv op players die er exact hetzelfde instaan als jij. Ergens lijk je wel de zekerheid te zoeken dat de mannen wel volledig voor jou gaan, terwijl jij niet volledig voor iemand gaat. Probeer je dus ook in hem in te leven want ergens snap ik hem ook wel weer. Hij is bang dat je hem weer kwetst als hij het weer zal proberen met je. Blijf dus wel eerlijk!
Als je ex graag wilt laten weten dat het wat jou betreft op dit moment onkunde is ipv onwil en dat je momenteel aan jezelf aan het werken bent, om erachter te komen waarom het je niet lukt om mensen dichtbij te laten komen en waarom je zo'n vrijheidsdrang hebt, zo erg dat je zelfs hem erdoor laat gaan.... (of hoe jij het dan ook wilt zeggen), moet je het doen. Maar je kan niet verwachten dat hij op jou blijft wachten totdat jij klaar bent met je proces. Ik denk wel dat je eerlijk naar elkaar moet blijven. Andersom, als jij een vriend zou hebben die je niet toe zou laten, de behoefte voel om vreemd te gaan, die de relatie niet bekend zou willen maken en je steeds op afstand houdt en als jij méér wilt er een punt achter zet... Tja ik denk dat je dat ook niet leuk zou vinden. Je valt toch niet voor niks op 'goedzakken' ipv op players die er exact hetzelfde instaan als jij. Ergens lijk je wel de zekerheid te zoeken dat de mannen wel volledig voor jou gaan, terwijl jij niet volledig voor iemand gaat. Probeer je dus ook in hem in te leven want ergens snap ik hem ook wel weer. Hij is bang dat je hem weer kwetst als hij het weer zal proberen met je. Blijf dus wel eerlijk!
zaterdag 12 juli 2014 01:01
meittie toch. Raap jezelf eens bij mekaar. Dit komt niet goed zo. Voor nu eerst slapen. Miss kan je nu voor jezelf wel echt een streep eronder zetten...
zaterdag 12 juli 2014 20:59
Ok, wil het zoenen van gisterenavond niet groter maken dan het is, maar het knaagt enorm aan me. Voor mijn gevoel is het iets groots. Zit ook iedere keer te denken of ik dit ooit aan ex moet vertellen. Ex weet zo'n beetje alles van me: mijn exen, mijn ons', mijn verliefdheden, met wie je zoende...
Betekent sowieso dat ik nog echt niet los ben van ex; anders voelt het niet als vreemdgaan.
Zo kan het niet langer. Ik moet afleiding zoeken. Ik heb me vandaag opgegeven voor gitaarles. Dat wilde ik altijd al, dus nu een goed moment. Gelukkig met die les niet te maken met een vakantiestop. Kan deze week nog beginnen. Iets om naar uit te kijken!
@LunaLoona Schrijven op dit forum geeft me rust. Ik ben er dan wel bewust mee bezig, maar werkt relativerend. Ook merk ik als ik het opgeschreven heb, ben ik het even kwijt (soms heel kort, dat dan wel). Dan kan ik het even parkeren. Werken is een goede afleiding.
Het is en blijft een chaos in mijn hoofd. Maak steeds dezelfde fouten en lijkt idd uitstelgedrag. Moet veranderen. De spanning heeft nadelige lichamelijke gevolgen (door lichamelijke beperking). Ook vanuit dat oogpunt, moet ik mezelf toch echt bij elkaar rapen. Ik doe echt mijn best, maar niet hard genoeg. Baal ervan,
Betekent sowieso dat ik nog echt niet los ben van ex; anders voelt het niet als vreemdgaan.
Zo kan het niet langer. Ik moet afleiding zoeken. Ik heb me vandaag opgegeven voor gitaarles. Dat wilde ik altijd al, dus nu een goed moment. Gelukkig met die les niet te maken met een vakantiestop. Kan deze week nog beginnen. Iets om naar uit te kijken!
@LunaLoona Schrijven op dit forum geeft me rust. Ik ben er dan wel bewust mee bezig, maar werkt relativerend. Ook merk ik als ik het opgeschreven heb, ben ik het even kwijt (soms heel kort, dat dan wel). Dan kan ik het even parkeren. Werken is een goede afleiding.
Het is en blijft een chaos in mijn hoofd. Maak steeds dezelfde fouten en lijkt idd uitstelgedrag. Moet veranderen. De spanning heeft nadelige lichamelijke gevolgen (door lichamelijke beperking). Ook vanuit dat oogpunt, moet ik mezelf toch echt bij elkaar rapen. Ik doe echt mijn best, maar niet hard genoeg. Baal ervan,
zaterdag 12 juli 2014 21:04
Neem je voor om het (n)ooit aan je ex te vertellen. Dan hoef je daar niet meer over te piekeren en heb je je plan daarover klaar.
En verder: geef jezelf de tijd om je verdriet te verwerken, om te huilen, verdriet te hebben om alles. Dender niet door, zoals je altijd doet, sta eens stil en ervaar wat het verliezen van een relatie met je doet. Ook dat past in je ontwikkeling en groei als mens, en wellicht helpt dit gevoel van verdriet en gemis je ook bepalen hoe jij een relatie graag ingericht wilt zien. Pak dit als leermoment. Pak je gevoel als het ware in je handen en bekijk het eens van alle kanten. Proef het, bevoel het, bekijk het. Observeer wat het met je doet. Leer ervan.
En verder: geef jezelf de tijd om je verdriet te verwerken, om te huilen, verdriet te hebben om alles. Dender niet door, zoals je altijd doet, sta eens stil en ervaar wat het verliezen van een relatie met je doet. Ook dat past in je ontwikkeling en groei als mens, en wellicht helpt dit gevoel van verdriet en gemis je ook bepalen hoe jij een relatie graag ingericht wilt zien. Pak dit als leermoment. Pak je gevoel als het ware in je handen en bekijk het eens van alle kanten. Proef het, bevoel het, bekijk het. Observeer wat het met je doet. Leer ervan.
zaterdag 12 juli 2014 21:16
Ik vind dit een lastige maar met name omdat ik het niet begrip. Je zoen met een vreemde man en wat ik begrijp uit je posts ben je heel erg van de losse contacten. De man die echt voor je wil gaan die stoot je af.
Een van mijn beste vriendinnen heeft een zichtbare handicap waar ze prima mee kan leven maar die heeft er ook een vreemde verhouding mee. Zij mag er open over praten maar de rest moet net doen alsof die handicap niet bestaat.
Het vreemde is dat ze altijd kootzakken als vriendje heeft alsof ze zich niet kan voorstellen dat een leuke vent binnen haar bereik ligt ook al is dat wel zo.Het er over hebben is geen optie, want ze is zelfstandig, goede carrier en komt heel zelfverzekerd over. Maar die handicap waar ze zo makkelijk over doet heeft toch een hele grote invloed volgens ons (vriendenclub).
Hoe dichtbij mogen mensen bij jou komen als het daar over gaat?
Een van mijn beste vriendinnen heeft een zichtbare handicap waar ze prima mee kan leven maar die heeft er ook een vreemde verhouding mee. Zij mag er open over praten maar de rest moet net doen alsof die handicap niet bestaat.
Het vreemde is dat ze altijd kootzakken als vriendje heeft alsof ze zich niet kan voorstellen dat een leuke vent binnen haar bereik ligt ook al is dat wel zo.Het er over hebben is geen optie, want ze is zelfstandig, goede carrier en komt heel zelfverzekerd over. Maar die handicap waar ze zo makkelijk over doet heeft toch een hele grote invloed volgens ons (vriendenclub).
Hoe dichtbij mogen mensen bij jou komen als het daar over gaat?
zaterdag 12 juli 2014 21:17
quote:Doreia schreef op 12 juli 2014 @ 21:04:
Neem je voor om het (n)ooit aan je ex te vertellen. Dan hoef je daar niet meer over te piekeren en heb je je plan daarover klaar.
En verder: geef jezelf de tijd om je verdriet te verwerken, om te huilen, verdriet te hebben om alles. Dender niet door, zoals je altijd doet, sta eens stil en ervaar wat het verliezen van een relatie met je doet. Ook dat past in je ontwikkeling en groei als mens, en wellicht helpt dit gevoel van verdriet en gemis je ook bepalen hoe jij een relatie graag ingericht wilt zien. Pak dit als leermoment. Pak je gevoel als het ware in je handen en bekijk het eens van alle kanten. Proef het, bevoel het, bekijk het. Observeer wat het met je doet. Leer ervan.
Tja, het toverwoord tijd is voor iemand met mijn geduld (lees: geen geduld) een lastige. Ik stuiter en hyper de hele dag door. Normaal wel net controle over de zaak, maar die is nu ook een soort van foetsie. Ik wil me niet verliezen in verdriet. Ik wil door, vooruit. Ik weet dat dan weer geldt: geef het tijd... Vicieuze cirkel.
Het is uit. Ik weet het. Moet werken aan mezelf. Moet het tijd geven....och, ik weet het zo goed.
Neem je voor om het (n)ooit aan je ex te vertellen. Dan hoef je daar niet meer over te piekeren en heb je je plan daarover klaar.
En verder: geef jezelf de tijd om je verdriet te verwerken, om te huilen, verdriet te hebben om alles. Dender niet door, zoals je altijd doet, sta eens stil en ervaar wat het verliezen van een relatie met je doet. Ook dat past in je ontwikkeling en groei als mens, en wellicht helpt dit gevoel van verdriet en gemis je ook bepalen hoe jij een relatie graag ingericht wilt zien. Pak dit als leermoment. Pak je gevoel als het ware in je handen en bekijk het eens van alle kanten. Proef het, bevoel het, bekijk het. Observeer wat het met je doet. Leer ervan.
Tja, het toverwoord tijd is voor iemand met mijn geduld (lees: geen geduld) een lastige. Ik stuiter en hyper de hele dag door. Normaal wel net controle over de zaak, maar die is nu ook een soort van foetsie. Ik wil me niet verliezen in verdriet. Ik wil door, vooruit. Ik weet dat dan weer geldt: geef het tijd... Vicieuze cirkel.
Het is uit. Ik weet het. Moet werken aan mezelf. Moet het tijd geven....och, ik weet het zo goed.
zaterdag 12 juli 2014 21:27
quote:waterplant schreef op 12 juli 2014 @ 21:16:
Ik vind dit een lastige maar met name omdat ik het niet begrip. Je zoen met een vreemde man en wat ik begrijp uit je posts ben je heel erg van de losse contacten. De man die echt voor je wil gaan die stoot je af.
Een van mijn beste vriendinnen heeft een zichtbare handicap waar ze prima mee kan leven maar die heeft er ook een vreemde verhouding mee. Zij mag er open over praten maar de rest moet net doen alsof die handicap niet bestaat.
Het vreemde is dat ze altijd kootzakken als vriendje heeft alsof ze zich niet kan voorstellen dat een leuke vent binnen haar bereik ligt ook al is dat wel zo.Het er over hebben is geen optie, want ze is zelfstandig, goede carrier en komt heel zelfverzekerd over. Maar die handicap waar ze zo makkelijk over doet heeft toch een hele grote invloed volgens ons (vriendenclub).
Hoe dichtbij mogen mensen bij jou komen als het daar over gaat?
Heel dichtbij. Moet wel. Als ik hulp nodig heb, dan moet dat direct. Dan kan ik niet anders dan mij heel kwetsbaar opstellen, of beter gezegd: ik ben dan heel kwetsbaar. Ik heb daarin geen keuze. Echter het went nooit. Je geeft de regie uit handen. Ik kan mij er ook niet op voorbereiden, dus zorg je dat je er ah.w. altijd op bent voorbereid (qua kleding enzo).
Ik heb me dit tot voor kort nog nooit gerealiseerd, maar misschien is er idd een verband tussen karakter, gedrag en relaties e.d. Psych begon er ook over.
Ik vind dit een lastige maar met name omdat ik het niet begrip. Je zoen met een vreemde man en wat ik begrijp uit je posts ben je heel erg van de losse contacten. De man die echt voor je wil gaan die stoot je af.
Een van mijn beste vriendinnen heeft een zichtbare handicap waar ze prima mee kan leven maar die heeft er ook een vreemde verhouding mee. Zij mag er open over praten maar de rest moet net doen alsof die handicap niet bestaat.
Het vreemde is dat ze altijd kootzakken als vriendje heeft alsof ze zich niet kan voorstellen dat een leuke vent binnen haar bereik ligt ook al is dat wel zo.Het er over hebben is geen optie, want ze is zelfstandig, goede carrier en komt heel zelfverzekerd over. Maar die handicap waar ze zo makkelijk over doet heeft toch een hele grote invloed volgens ons (vriendenclub).
Hoe dichtbij mogen mensen bij jou komen als het daar over gaat?
Heel dichtbij. Moet wel. Als ik hulp nodig heb, dan moet dat direct. Dan kan ik niet anders dan mij heel kwetsbaar opstellen, of beter gezegd: ik ben dan heel kwetsbaar. Ik heb daarin geen keuze. Echter het went nooit. Je geeft de regie uit handen. Ik kan mij er ook niet op voorbereiden, dus zorg je dat je er ah.w. altijd op bent voorbereid (qua kleding enzo).
Ik heb me dit tot voor kort nog nooit gerealiseerd, maar misschien is er idd een verband tussen karakter, gedrag en relaties e.d. Psych begon er ook over.
zondag 13 juli 2014 00:56
Waterplant, goed opgemerkt van jou. Klokje, interessant dat je psycholoog het er ook over heeft gehad. Ben benieuwd wat voor nieuwe inzichten oplevert!
Fijn dat dit forum ook afleiding biedt, ik wilde alleen zeker weten dat dit echt goed voor je is. Maar ik snap dat je ook "echte" afleiding wilt, dus ik vind het heel erg fijn voor je dat je zo snel op gitaarles kon! Lekker oefenen, met noten bezig zijn en hopelijk niet met ex.
Fijn dat dit forum ook afleiding biedt, ik wilde alleen zeker weten dat dit echt goed voor je is. Maar ik snap dat je ook "echte" afleiding wilt, dus ik vind het heel erg fijn voor je dat je zo snel op gitaarles kon! Lekker oefenen, met noten bezig zijn en hopelijk niet met ex.
