Doorgaan of stoppen?

25-05-2014 00:15 2943 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Ik ben nieuw op dit forum. Ik moet echt even wat van me afschrijven. Gedachtes ordenen en durven om eerlijk te zijn tegen mijn vriend en mezelf.



Ik heb al bijna 2 jaar een relatie met iemand die tot mijn vriendenclub behoort. Niemand weet dat. In het begin wilde we onze relatie niet openbaar maken, omdat we echt zeker wilde zijn over onze gevoelens voor elkaar. We zijn nl. echt naar elkaar toegegroeid. Eerst gewoon vrienden en toen steeds meer. We hadden even geen zin in goedbedoelde adviezen e.d. van vrienden. (Tien jaar geleden hebben we ook al een relatie gehad).



Nu vindt mijn vriend het wel eens tijd worden dat we de relatie naar de buitenwereld bekend maken. Natuurlijk heeft hij gelijk. Echter, ik twijfel: ik vind het eigenlijk wel fijn zo. Onze relatie is nl. heel vrij: we zijn zo'n 2 avonden/nachten per week samen. Verder doen we alles alleen. Die twijfel van mij legt mijn vriend uit als twijfel over onze relatie. Hij wil duidelijkheid: bekendmaken van relatie of stoppen.



Waar ben ik bang voor? Waarom wil ik geen keuze maken? Ik hou toch van 'm? Gevalletje bindingsangst? Of durf ik mijn echte gevoelens niet toe te laten?



Ik heb al heel wat relaties gehad. Ik ben bang dat ook dit uiteindelijk weer uitgaat. Dat wil ik niet, maar ik wil wel vrijheid zoals ik die nu heb. Natuurlijk heeft mijn vriend recht op duidelijkheid, maar ik weet 't gewoon eventjes niet....
Miss even poosje afstand houden. Hij krijgt geen tijd om bij te komen en jij ook niet van dit alles. Soms als je dingen loslaat komt t naar je toe.
Alle reacties Link kopieren
quote:sneeuwklokje74 schreef op 27 juni 2014 @ 23:49:

Vandaag best een goede dag. Dagje vrij genomen. Gedachte op een rijtje gezet (was ook 'huiswerk' van psych).



Ex loslaten blijft moeilijk. Zeker na onze nacht. Ik heb 'm vandaag toch nog even gebeld. Ik weet dat ik geen hoop mag hebben, maar toch doe ik het wel. Het was zo'n fijne nacht, passie, liefde, vertrouwd. Het afscheid was moeilijk, verdrietig. Ex had het ook moeilijk, maar bevestigde nogmaals dat hij er niet meer in geloofd. Hoe kan dat nou, de nacht 'vertelde' mij toch echt wat anders. Ik ben ook nog steeds heel boos op me zelf. Zwak vlees....



Nee, rationeel weet ik dat ik hem moet geloven. Maar ik wil hem niet geloven. Heel kinderachtig van me.Kinderachtig? Nee, menselijk.
Alle reacties Link kopieren
Ok, praten lukt me niet dus ik ga schrijven: het hele verhaal in een mail naar een vriendin.



Zit midden in die mail. Verdriet heeft plaatsgemaakt voor woede. Ik ben boos op ex. Weet niet goed waarom. Boos dat hij nu lekker een weekend weg is met de vriendenclub en ik niet. Boos dat hij van de week is blijven slapen: hij had beter moeten weten. Boos dat hij zich niet wil aanpassen. Boos dat hij gewoon doorgaat, terwijl mijn leven even stilstaat. Boos dat hij seks wilde de avond dat het over was. Boos dat hij mij voor het blok heb gezet... Ach zo kan ik nog wel even doorgaan.



Het is niet eerlijk wat ik hierboven schrijf. Het is mijn gevoel van nu. Komt door het schrijven van die mail. Ik moet 'm maar nog niet versturen. Even laten rusten, opnieuw doorlezen en eventueel aanpassen.



Zou ik die vriendin dit topic laten lezen? Voor mij is dit wel heel persoonlijk. Ik ben geen prater, maar laat hier, voor mijn doen, veel van mezelf zien; ongecensureerd en ongecontroleerd. Heel erg nu....
Liefdes verdriet verwerken heeft verschillende fases. Google er maar eens op. Boos is wel goed hoor. Miss is t niet handig dit te laten lezen. Stel dat ze raar reageert,dan kan je er hier. Iet verder over praten. Sws is je vrijheidsgevoel van alles van je afschrijven weg lijkt me. Schrijf 5 x dezelfde mail voor haar eerst op. Dan komt uiteindelijk het bericht wat je echt wilt vertellen.
Alle reacties Link kopieren
Liefdesverdriet heeft bij mij een keer jaren geduurd. Ik kwam gewoon niet over hem heen en bleef hem leuk vinden. Heb nog steeds een zwak voor hem. Hij maakte het destijds uit, we waren te jong. Liefdesverdriet is een van de ergste dingen die er zijn!

Ik moet wel zeggen dat ik het gek vind dat je ex ineens niet meer geloofd in jullie. Hii zette je voor het blok, jii schrok daarvan, wilde niet, na een paar dagen kwam je erachter dat je toch aan jezelf en elkaar wilt werken, hem niet wilt opgeven, en dan ineens wil hij niey meer! Jammer dat hij je geen kans wilt geven hoor. Geloofde hij vorige maand dan nog wel dat het ging werken? Puur door dat ene gesprek voordat het uitging wil hij niet meer?

Kan me voorstellen dat je zowel hoop hebt, als ergens ook bos bent. Sterkte meid!!
Alle reacties Link kopieren
quote:bonuhbakkie schreef op 28 juni 2014 @ 13:29:

Liefdes verdriet verwerken heeft verschillende fases. Google er maar eens op. Boos is wel goed hoor. Miss is t niet handig dit te laten lezen. Stel dat ze raar reageert,dan kan je er hier. Iet verder over praten. Sws is je vrijheidsgevoel van alles van je afschrijven weg lijkt me. Schrijf 5 x dezelfde mail voor haar eerst op. Dan komt uiteindelijk het bericht wat je echt wilt vertellen.



Even gegoogled. Dat werkt verhelderend en relativerend! Dan valt het bij mij best mee! (en het bed delen met ex, ik vind dat hėėl slecht van mezelf, is blijkbaar ook niet zo vreemd!....pffff, ik ben best normaal .



Idd niet handig om vriendin dit topic te laten lezen. Het voelt goed dat ik alles hier anoniem van me af kan schrijven. Dat moet ik maar zo houden.



Het mailtje aan vriendin heb ik nog niet gestuurd. Wel een keer overgelezen. Ik weet het nog niet..... Zit veel boosheid (eigenlijk onmacht) in. Ik ga haar echt een mail sturen, maar de inhoud is nog niet ok.
Alle reacties Link kopieren
quote:appelientjex schreef op 28 juni 2014 @ 15:02:

Liefdesverdriet heeft bij mij een keer jaren geduurd. Ik kwam gewoon niet over hem heen en bleef hem leuk vinden. Heb nog steeds een zwak voor hem. Hij maakte het destijds uit, we waren te jong. Liefdesverdriet is een van de ergste dingen die er zijn!

Ik moet wel zeggen dat ik het gek vind dat je ex ineens niet meer geloofd in jullie. Hii zette je voor het blok, jii schrok daarvan, wilde niet, na een paar dagen kwam je erachter dat je toch aan jezelf en elkaar wilt werken, hem niet wilt opgeven, en dan ineens wil hij niey meer! Jammer dat hij je geen kans wilt geven hoor. Geloofde hij vorige maand dan nog wel dat het ging werken? Puur door dat ene gesprek voordat het uitging wil hij niet meer?

Kan me voorstellen dat je zowel hoop hebt, als ergens ook bos bent. Sterkte meid!!



Jaren liefdesverdriet?! Dat meen je niet! Dat zou ik niet volhouden hoor!



Ik snap wel dat ex er niet meer in geloofd. Ik heb altijd mijn twijfels uitgesproken over een 'huisje, boompje, beestje'-relatie. Die bewuste dag dat onze relatie uitging, was de discussie echt heel heftig. Afgezien van de inhoud van de discussie/ruzie was de manier waarop heel heftig. Zelden lagen onze meningen zover uiteen en waren we beiden zo overtuigd van ons gelijk/ons idee/ons gevoel. Het waren woorden recht uit het hart; van ons beiden.



Dus toen ik later zei eraan te willen werken, was het voor hem echt te laat. Hij kent mijn hele exen geschiedenis, weet hoe ik in het leven sta en geloofd gewoonweg niet dat ik echt kan veranderen. Hij geloofd wel dat de wil er is, maar meer ook niet. Onze ruzie/ discussie was wat hem betreft de reden de deur te sluiten... Hij wil niet meer gekwetst worden.
Alle reacties Link kopieren
Haha ja je hebt weinig keus he dan het volhouden? Het was niet dat dat ik elke avond huilend in bed lag, maar gewoon dat de pijn heel lang bleef, ik bleef verliefd op hem ook al kreeg ik in de tussentijd andere relaties. De pijn werd natuurlijk minder, maar als ik iets van hem hoorde of hem zag raakte ik weer van slag. En ook nu, 15 jaar later, denk en droom ik nog weleens van hem. Heb inmiddels al heel lang een andere vriend en een kind, al zou die ex me nu ineens terug willen zou ik dat niet meer willen. Maar de gevoelens zijn nog niet helemaal weg. Ik zie hem echter nooit meer.



Ik snap idd wel hoe je het schrijft dat ex er niet meer in geloofd. Ik hoop dat het je lukt om hem een beetje los te laten (bedenk dus datbliefdesverdriet veel tijd kan kosten!) en hopelijk helpen de gesprekken met de psych. Zou knap zijn als je die vriendin in vertrouwen kan nemen!
Alle reacties Link kopieren
@appelientjex Ja, ik hoop ook dat het mij gaat lukken op ex los te laten, eea voor mezelf op een rijtje te krijgen.



Het doet zo'n pijn en we hadden het zo goed samen. Als ik zie wat er op dit forum voorbij komt aan relatieproblemen: dat hadden wij helemaal niet. We vormden echt een topteam. Ik kan mezelf wel voor m'n kop slaan dat ik zoiets moois en puurs door mijn vingers laat glippen.....
Alle reacties Link kopieren
Wat is dat toch?! Is je (geheime) relatie net over, vraagt een onbekende (leuke) man of ik zin heb om een keer uit eten te gaan. Ruiken mannen zoiets ofzo?



Net voetbal gekeken in de kroeg, zonder mijn vrienden (die waren weg, ik had afgezegd). Ik wilde op tijd naar huis, dus maakte aanstalten om weg te gaan, raak ik met leuke man in een kort gesprek.



Ik heb dus nee gezegd op zijn uitnodiging. En da's best een dingetje. Een paar jaar terug zou ik in eenzelfde situatie op de uitnodiging zijn ingegaan. Ben eigenlijk best trots op mezelf! :-)
Alle reacties Link kopieren
Vandaag al weer voor 3e keer naar psych geweest. Mijn relaties met ex-en waren onderwerp van gesprek. Psych trekt geen conclusie. Stelt vragen, heel veel vragen. Waarschijnlijk omdat ik niet zoveel uit mezelf vertel. Maar zo fijn: ze oordeelt niet!!!



Echt, ik ben niet trots op mijn verleden. Ik ervaar het nu nl. echt als een zwakte dat mijn relaties allemaal mislukken. Vroeger niet. Het was gewoon zo. Vlinderde van de ene relatie naar de andere. Echt raar dat exen mij nooit echt iets hebben kwalijk genomen, terwijl zij toch echt serieus waren (tot huwelijksaanzoek toe). Toen stond ik er niet bij stil.



Ook mijn laatste ex is dus ter sprake gekomen. Waarom is 10 jaar terug de relatie uitgegaan? Uhhhh...geen idee...



Ik leer zoveel! Denk veel na en hoop zo dat ik uiteindelijk beter weet wat ik wil en waarom. Toen ik tegen psych zei dat ik mijn ex terugwil en zij mij vroeg waarom, klonken mijn antwoorden mij ineens zo egoïstisch en kinderachtig....
Alle reacties Link kopieren
Ex belde begin van de avond op. Ik wilde niet opnemen, toch gedaan. Ik weet niet waarom hij belde. Ik heb hem eigenlijk niet eens laten praten. Ik heb hem nl. Direct gezegd alsjeblieft geen contact net me te zoeken omdat ik 'm wil vergeten. Toen heb ik de verbinding verbroken.



Shit, dit voelt niet goed. Te direct, te bot aangepakt. Nu kan ik het vast helemaal vergeten....



En het verlangen wordt alleen maar groter. Gek genoeg ook heel sterk fysiek verlangen. Ben alleen maar bezig met het missen van hem en dat terwijl ik zo graag vrij wilde zijn... Logisch denken lukt even niet...
Oh kut is dat he. Wil je heel wat anders zeggen. Zeg je dat. Op zich miss beter verstandelijk dat hij niet belt. Maar Gevoelsmatig niet. Je kan bericht doen en zeggen dat je schrok. En alsnog vragen waarom hij belde.
Alle reacties Link kopieren
quote:bonuhbakkie schreef op 01 juli 2014 @ 22:53:

Oh kut is dat he. Wil je heel wat anders zeggen. Zeg je dat. Op zich miss beter verstandelijk dat hij niet belt. Maar Gevoelsmatig niet. Je kan bericht doen en zeggen dat je schrok. En alsnog vragen waarom hij belde.



Ja, waardeloos, waarom kan ik ook nooit normaal tot 10 tellen voordat ik er wat uitflap. Zou handig zijn als ik wat minder impulsief was. Mijn onrustige, impulsieve aard komt ook wel erg naar goren laatste tijd. Lijkt wel of ik i.t.t, overdag op mijn werk, in privė echt niets meer onder controle heb. Ook verwaarloos ik mijn vrienden. Sowieso vreselijk de balen van mijn puberale gedrag. Zit continu alles goed te praten. En o, wat heb ik het toch moeilijk, maar ik heb het toch echt zelf veroorzaakt!



Heb ex een app gestuurd (bellen durf ik niet, weet wat daar vorige week van gekomen is). Excuses aangeboden en kort uitgelegd waarom ik hem niet wil spreken. Ook gevraagd waarom bij belde. Nog geen antwoord ontvangen. Als ik het maar niet verknald heb.



Morgen ga ik echt alles aan een vriendin vertellen (of mail versturen, ben er nog niet uit).



Vooralsnog blij dat ik op dit forum alles van me af kan schrijven.
Hij stuurt vast wel wat. Weet zich ook geen raad met de situatie. Niks aan de controle kwijt zijn. In je hoofd vlieg je alle kanten op. Dood vermoeiend. Emoties zijn lastige dingen. Je bent nog maar net begonnen bij de psycholoog. Je word vanzelf wel rustiger. Je hoeft t niet persee te delen als je dat niet wilt. Maar ik denk wel dat je t te groot maakt zo en te eng door tnte blijven uitstellen ket vertellen.
Alle reacties Link kopieren
Hoi sneeuwklokje, even op een paar berichtjes in 1x reageren. Dat klinkt als een goede psycholoog, daar zul je zeker wat aan hebben. En alles heeft tijd nodig: liefdesverdriet verwerken, maar ook inzicht in je eigen gedrag krijgen.



Wat het telefoontje van je ex betreft: je wilde eigenlijk niet opnemen. Dus je sprak je gevoel uit toen je zei dat je niet wilde praten. Dat is niet verkeerd. Want diep in je hart weet je ook dat praten niets oplost. Geef het tijd. En wen maar aan het gevoel dat je het niet onder controle hebt... dat kan nog wel even duren.
Alle reacties Link kopieren
Ik weet het, het toverwoord is tijd. Laat ik nu net erg ongeduldig zijn...



Ex heeft terug geappt. Toen hij gisteren belde, wilde hij alleen maar weten hoe het met me ging. Lief! Ik ik dan zo lekker bot reageren.... Gelukkig snapt hij het.



Maar hij merkte terecht op hoe ik, buiten elkaar niet opzoeken en bellen, afstand ga bewaren. Zelfde vriendenclub. Ik heb afgelopen weekend afgezegd, maar dat kan ik niet blijven doen. Tja, dat had ik me ook al bedacht. Ik weet het niet...



Toch wel heel lief dat hij wilde weten hoe het met me gaat. Zou hij dan toch ook hopen dat het goedkomt? Weet je, hij is zo leuk!!!
Alle reacties Link kopieren
Ik blijf maar malen. Ik zoek afleiding, maar het lukt niet. Normaal stort me op mijn werk, maar ik kan me totaal niet concentreren.



WEES EERLIJK TEGEN JEZELF: RELATIE IS OVER. KOMT NIET MEER GOED. GA WAT NUTTIGS DOEN!!!



Tja, soms moet ik mezelf streng toe spreken. Dat helpt misschien. Hoe stom ben ik om te hopen dat het goedkomt? Ik wil hem onder mijn voorwaarden. Alsof hij niets te willen heb. Slaat natuurlijk nergens op. En diep in mijn hart weet ik het: het is definitief over.
Nee het is niet lief om te weten hoe het met je gaat. Je hebt hem heel duidelijk gezegd dat hij je met rust moet laten zodat je over hem heen kan komen. Dat doet hij niet. En dus blijf je hangen. En zo verwerk je niets. En blijf je er veel langer in hangen dan je doet.



Stoppen met contacten, blokkeren op de app. Hij is niet degene die je nu moet steunen. Je zal een vriendin moeten vertellen van de geheime relatie en haar om steun vragen. Die moet je niet bij hem willen zoeken, want dat werkt nu eenmaal niet.



En het is ook niet zijn probleem hoe jij het gaat doen met jullie gezamenlijke vriendengroep. Dat is het jouwe. Ik heb ook eens een ex gehad binnen dezelfde groep. Ik heb een zomer lang met vrienden apart opgetrokken en als de groep bij elkaar was, dan ging ik gewoon even niet. En na de zomer, kwam ik hem weer tegen en hielden we afstand. En nog weer 3 maanden later kon ik naar hem kijken, zonder bonkend hart. En met 4 maanden kon ik weer met hem lachen en waren de verliefde gevoelens voorbij. En nu, 5 jaar later, kan ik me niet voorstellen dat ik zo hoteldebotel van hem was! Het is een lieverd, maar totaal mijn type niet.



Dus: hij helpt je niet door contact te blijven onderhouden en je steun te bieden. Daar moet hij mee stoppen.
Alle reacties Link kopieren
Sneeuwklokje74, wat een verhaal.

Goed dat je naar de psych bent gegaan.

Het fijne is dat die soms de situatie heel anders zien waardoor je het meer kan relativeren.

En als je geleerd heb wat je zwaktes zijn en hoe je die aanpakt, kan het altijd nog tijd worden voor een relatie.

Eerst maar eens met jezelf bezig zijn voordat je aan een relatie begint
Alle reacties Link kopieren
quote:Doreia schreef op 03 juli 2014 @ 15:49:

Nee het is niet lief om te weten hoe het met je gaat. Je hebt hem heel duidelijk gezegd dat hij je met rust moet laten zodat je over hem heen kan komen. Dat doet hij niet. En dus blijf je hangen. En zo verwerk je niets. En blijf je er veel langer in hangen dan je doet.



Stoppen met contacten, blokkeren op de app. Hij is niet degene die je nu moet steunen. Je zal een vriendin moeten vertellen van de geheime relatie en haar om steun vragen. Die moet je niet bij hem willen zoeken, want dat werkt nu eenmaal niet.



En het is ook niet zijn probleem hoe jij het gaat doen met jullie gezamenlijke vriendengroep. Dat is het jouwe. Ik heb ook eens een ex gehad binnen dezelfde groep. Ik heb een zomer lang met vrienden apart opgetrokken en als de groep bij elkaar was, dan ging ik gewoon even niet. En na de zomer, kwam ik hem weer tegen en hielden we afstand. En nog weer 3 maanden later kon ik naar hem kijken, zonder bonkend hart. En met 4 maanden kon ik weer met hem lachen en waren de verliefde gevoelens voorbij. En nu, 5 jaar later, kan ik me niet voorstellen dat ik zo hoteldebotel van hem was! Het is een lieverd, maar totaal mijn type niet.



Dus: hij helpt je niet door contact te blijven onderhouden en je steun te bieden. Daar moet hij mee stoppen.



Tja, als je 't zo bekijkt is het idd niet lief...



Wat kan jij het vreselijk goed en direct verwoorden. Harde maar rake woorden. Dat werkt bij mij wel.



Moet idd breken. Dan maar even geen vriendengroep. Heb nog meer vrienden. Maar dan moet de vriendengroep wel weten waarom ik er even niet ben. Weet nog even niet hoe, maar ik ga het vertellen.



Je hebt me in elk geval het laatste zetje gegeven om een mail met het hele verhaal naar een vriendin te sturen. Die mail stond al klaar, maar ik durfde niet....(held). Ik heb haar in die mail gevraagd om de mail niet te beantwoorden, maar gewoon (Pfff, noem dat maar gewoon) face to face te praten. Best eng. Het is ook haar ex.



Ben niet bang voor de reacties van mensen, wel moeilijk dat ik onderwerp van gesprek zal worden.



Overigens ben ik wel bang dat ik altijd een zwak voor hem blijf houden. Nu toch ook na 10 jaar weer bij elkaar gekomen. Ik snap overigens ook niet dat ik bijna hunker (ik schaam me echt om zoiets te zeggen) naar zijn lichaam. Het lijkt wel veel meer als toen we een relatie hadden.
Fijn dat dit het laatste zetje was. Je verdient steun in je omgeving. je maakt het jezelf al moeilijk genoeg hoor. En iedereen wiens relatie voorbij is, is onderwerp van gesprek. Ja, ze zullen zich gaan afvragen waar ze het niet hebben gezien, wat anderen wel hebben gezien en proberen puzzelstukjes in elkaar te leggen om het verhaal compleet te maken. Maar daarna gaat men weer over tot de orde van de dag, want Klaas is ontslagen en Miep heeft haar arm gebroken, vlak voor de vakantie en ... En zo verdwijnt je nieuws weer. Alles is relatief.



En ik hou ook een zwak voor mijn ex. Het is en blijft een lieverd. Maar romantisch met hem samenzijn, nee dat is een gepasseerd station. En datgene wat je niet meer hebt, dat is het lekkerst om naar te verlangen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb weinig toe te voegen, alleen voor Doreia en haar vermogen dingen heel goed onder woorden te brengen!
Alle reacties Link kopieren
@LunaLoona Ha, jij ook trouwens hoor! Ik kan echt wat met jouw reacties. Ik ervaar bij jou heel sterk een luisterend oor en relativeringsvermogen.



Ik vind het geweldig om te ervaren hoe ieder op zijn eigen manier tegen alles aankijkt.



De een fungeert als luisterend oor, de ander schudt je wakker, een derde brengt de humor, de vierde doet je relativeren. Ik kan wat dat betreft ieders advies en kritiek gebruiken! Dank jullie wel daarvoor!
Alle reacties Link kopieren
quote:pipi23 schreef op 03 juli 2014 @ 16:10:

Sneeuwklokje74, wat een verhaal.

Goed dat je naar de psych bent gegaan.

Het fijne is dat die soms de situatie heel anders zien waardoor je het meer kan relativeren.

En als je geleerd heb wat je zwaktes zijn en hoe je die aanpakt, kan het altijd nog tijd worden voor een relatie.

Eerst maar eens met jezelf bezig zijn voordat je aan een relatie begintGesprekken met psych doen me goed en zetten me aan 't denken. Ze houdt mij ook een spiegel voor. Heel confronterend, maar ik jan 't hebben ;-)! (Toegegeven, 'na zo'n gesprek lopen de tranen over mijn wangen...)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven