Gezondheid alle pijlers

Coeliakie/glutenintolerantie dreumes/baby?

03-10-2015 20:03 35 berichten
Alle reacties Link kopieren
Zijn er hier mensen die ervaring hebben met (het vaststellen van) glutenintolerantie bij jonge kinderen?

Ons zoontje is al sinds ongeveer zijn geboorte enorm onrustig. In zijn eerste jaar hebben we regelmatig bij huisarts, kinderarts, neuroloog, fysio, osteopaat en CB gezeten met hem. Voornamelijk veel huilen en heel erg onrustig.

Er is nooit echt iets geconstateerd wat zijn huilgedrag zou verklaren.

Hij is nu 14 maanden oud en helaas is hij nog steeds zo onrustig en huilerig en vertoont hij m.i. gedrag wat ècht niet normaal is (hij kan vanuit t niets ineens kronkelend op de grond liggen gillen, 's middags in zijn slaap begint hij standaard vanuit het niets heel hard te gillen is dan ontroostbaar (en lijkt zelfs nog half in slaap te zijn) en de laatste tijd kan hij tijdens of VLAK na de boterham ineens in slaap vallen (terwijl hij nog aan tafel zit), verder is hij heel winderig en heeft hij vaak óf een paar keer per dag een ENORME poepluier, en een dag daarop weer een kleine harde keutel.

Ik pieker me suf (al meer dan een jaar dus) over wat er met ons knulletje aan de hand is, maar na het lezen over syptomen van coeliakie denk ik dat er een kans bestaat dat hij hier last van heeft.

Ik ga maandag maar weer de huisarts bellen (of eigenlijk mijn man, want ik ben bang dat ik zo langzamerhand te boek sta als 'die moeder die 'denkt' dat er iets met haar kind is' maar ik weet zo zeker dat hij niet lekker in zijn velletje zit:'( ).

Heeft iemand hier ervaring mee en zijn gedragingen zoals ik deze heb beschreven herkenbaar?
Het leven is wat je gebeurt, terwijl je andere plannen maakt
Alle reacties Link kopieren
Geen ervaring betreft dit probleem alleen wel heel erg geleerd dat je op je moedergevoel/instinct moet vertrouwen.

Sterkte
anoniem_116670 wijzigde dit bericht op 03-10-2015 20:19
Reden: Typefout
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik heb zelf coeliakie en is bij mij vroeg in m'n leven vastgesteld. Enige wat me beetje opvalt in je verhaal is dat hij onrustig is sinds zijn geboorte. Ik kan dit niet rijmen met vermoeden van coeliakie omdat gluten pas veel later worden gegeven, vaak pas met 6-8 maanden. Eerder komen baby's hier niet mee in aanraking dus qua verklaring lijkt het me niet consistent met het feit dat hij al vanaf begin erg onrustig is.
Alle reacties Link kopieren
Dankjewel dat berichtje doet me al heel goed. Ben er inmiddels zo onzeker over!
Het leven is wat je gebeurt, terwijl je andere plannen maakt
Alle reacties Link kopieren
Dankjewel gordijn.

Ja klopt, dat is ook vreemd (hoewel hij ook wel wat andere 'dingetjes' heeft gehad in zijn 1e levensmaanden die hem uit balans brachten (maar waar hij nu geen last meer van heeft)).

Hij krijgt borstvoeding, zou t mogelijk kunnen zijn dat hiermee toch iets van gluten worden doorgegeven?
Het leven is wat je gebeurt, terwijl je andere plannen maakt
Reflux/lactoseintolerantie/koemelkallergie al uitgesloten?
Alle reacties Link kopieren
Ik ben zelf moeder van een jongetje van 14 maanden en ik zou me niet kunnen voorstellen hoe ik me zou voelen jouw verhaal te lezen. Ik snap dat je zoekt naar een antwoord... Maar denk niet dat het coeliakie is. Ik kan wel beschrijven hoe het bij mij ging 28 jaar geleden. Vanaf moment dat ik gluten kreeg at ik paar keer brood en weigerde dat vervolgens, m'n moeder ging over op krentenbollen want die leek ik wel te eten, maar ook na paar keer weigerde die ik, enz met peperkoek, eierkoek etc. Ik wilde niks eten viel veel af en zag er uit als een kindje met een biribiri buik. Achteraf gezien waren m'n ouders mij onbewust aan het vergiftigen. Ik ben rond m'n eerste jaar in het ziekenhuis beland en vervolgens als maatregel op glutenvrij dieet gezet. Wat dus werkte, toen ik 7 was is officieel met een darmbiopt bevestigd dat ik coeliakie had. Overigens in de periode van brood eten en opname nam m'n groeicurve ook af, ik viel af en groeide niet meer. Dat is ook een indicatie van coeliakie in een vroeg stadium. Maar als je zoontje goed eet (glutenrijke producten dus) en verder geen afwijkende groei heeft lijkt het, samen met het verhaal vanaf baby af de onrustigheid geen coeliakie.
Coeliakie lijkt me niet aannemelijk als hij hier al sinds zijn geboorte last van heeft. Koemelk allergie lijkt me dan waarschijnlijker, of is dat al uitgesloten?



Allergie testen zijn niet heel betrouwbaar op deze leeftijd maar je zou eens iom een diëtist kunnen kijken hoe je bepaalde voedingsmiddelen kunt vervangen om een allergie uit te sluiten.



Sterkte, been there...
Zolang een kind geen brood eet, dus tot 7 maanden, zou een kind helemaal geen last kunnen hebben van coeliakie. Als een kind leeft op melk, sap, groenten en fruit dan krijgt het helemaal geen gluten binnen en heeft bij dus nergens last van. Ik ken iemand met drie kinderen met coeliakie, en die diagnose kwam pas nadat ze brood gingen eten. Dat werd bij die kinderen later aangeboden dan bij de meeste kinderen ivm erfelijkheid.



Ik weet dus niet of de klachten sinds zijn geboorte hieraan te wijtennzullen niet zijn.
Niet zelf, maar een vriendje van mijn kinderen had fiks last van coeliakie vanaf heel jong. Helaas kwamen ze er pas vrij laat achter, toen hij een jaar of zes was. Inmiddels had het gezin al een hele lijdensweg achter de rug. Het kind was vaak ziek, had veel pijn, zag bleek, had een flinke groeiachterstand en een slechte conditie. Een schooldag kon hij niet volhouden, een zwemles al helemaal niet en hij was (zo piepjong als hij was) behoorlijk depressief. Toen ze verhuisden en een nieuwe huisarts kregen die het wel in de gaten had was de diagnose snel binnen en begon hij aan zijn dieet. Desondanks was hij nog regelmatig ziek, want zelfs zijn glutenvrije cracker opfleuren met boter (uit een nieuw pakje en met een schoon mes) en wat hagelslag zoals ik een keer deed betekende dat hij de volgende dag niet naar school kon. Maar verder is hij gezond en bijna net zo lang als zijn leeftijdsgenoten.



Kan je proberen je zoontje een paar weken op een glutenvrij dieet te zetten om te kijken of je verschil merkt? Sinds glutenvrij eten hip is hebben coeliakiepatiënten er een probleem bij. Best kans dat je huisarts inderdaad denkt 'heb je er weer zo één'.
Alle reacties Link kopieren
Mijn dochter heeft coeliakie en stopte met groeien rond 8 maanden. Ook had ze vaak koorts. Met 5 jaar is door middel van een bloedtest coeliakie vast gesteld.



Je kan altijd naar de huisarts als je je ongerust voelt
Alle reacties Link kopieren
Gluten kunnen niet via de moedermelk doorgegeven worden. Gluten zijn eiwitten, en die worden in het darmkanaal afgebroken tot aminozuren, een soort bouwstenen, voor ze opgenomen kunnen worden. In je lichaam worden die aminozuren weer in elkaar geknutseld tot de eiwitten die wij nodig hebben, maar dus nooit tot gluten, want dat is een plantaardig eiwit dat niet in dieren gesynthetiseerd wordt.
quote:maylina schreef op 03 oktober 2015 @ 20:31:

Kan je proberen je zoontje een paar weken op een glutenvrij dieet te zetten om te kijken of je verschil merkt? Niet doen! Als er wel op coeliakie getest gaat worden, is die test waardeloos als je enkele weken geen gluten hebt gegeten.
Alle reacties Link kopieren
Wat mij overigens Triggert in je verhaal is dat s middags gillend wakker worden en dan toch nog half in slaap te zijn, heeft hij dat ook vanaf het begin?



Rond deze leeftijd gaan ze namelijk ook dingen verwerken in dromen en dat heeft m'n zoontje bijvoorbeeld s nachts met enige regelmaat, hij wordt dat huilend wakker, ook ontroostbaar maar lijkt ook nog te slapen.



Ik wil je natuurlijk niet afvallen, ik snap dat je op zoek bent naar antwoorden maar heb je zuiver voor jezelf wat zaken zijn die dus constant aanwezig zijn vanaf geboorte en zaken die ontwikkeld zijn omdat hij groter wordt of ander voedsel krijgt.
Alle reacties Link kopieren
Mijn zoon was niet gek op pap (vanaf de Brinta, rijstebloem tankte hij zo weg) en was echt géén broodeter. daar ik dat nooit als een probleem zag omdat hij voor de rest prima at gaf ik hem dus vervangende dingen. We kregen dus pas erg in zijn intolerantie toen hij op school (5/6 jaar, hij heeft thuis gezeten) brood móést eten.... andere kinderen aten at ook namelijk (zucht) Vanaf dat moment groeide hij minder snel (bleek achteraf) en hij at steeds minder. Er bleef steeds meer 'korst" over in zijn trommeltje. Na heel wat ellende met movicolon, ziekenhuis opnames en ontelbare dokters bezoeken hebben we het uitgeprobeerd. En geweldig, na 3 weken al geen huilsessies meer op de wc, veel minder buikpijn en GroeieN! En nee géén pokon gegeven.

Zoon heeft dus heel lang last gehad van chronische verstopping en overloop diaree.

Hij heeft geen coeliakie maar kan granen gewoon niet goed verteren. Een frikandel of met zijn verjaardag een stukje taart gaan prima. Iedere dag een boterham geeft na 2 a 3 dagen al weer een harde buik, vastzittende ontlasting. Die achterblijvende ontlasting kan heel makkelijk voor ontstekingen zorgen.

Hier dus sinds een paar jaar géén brood meer. Sinds een half jaar ontbijtkoek (goed etiket lezen) en dat gaat goed.
Alle reacties Link kopieren
Wow wat een reacties ineens, bedankt!

Er wordt dus vooral gedacht dat dit t niet is. Ik vind t zó lastig want als ik google kom ik symptomen tegen die ik zo kan rijmen met wat ik bij hem zie (maar die misschien ook een heel andere oorzaak hebben inderdaad, maar wat dan...zucht).

Koemelkallergie heb ik ook al aan zitten denken, maar aangezien ik zelf ook redelijk vaak heb gedacht dat ik niet heel erg goed op gluten reageer (zeker geen coeliakie want zo heftig is t niet) dacht ik vooral hier aan.

Een dietist raadplegen is misschien wel een goed idee, vind het zelf ook niet zo'n goed idee om eigenhandig te gaan 'rommelen' met wat ik hem te eten geef, en dan kijkt er iig iemand met ons mee.

Zucht, kon hij maar al praten...
Het leven is wat je gebeurt, terwijl je andere plannen maakt
Een diëtist kan hier nog helemaal niks mee. Die gaat je echt niet op eigen houtje helpen met een aangepast dieet als er geen vermoeden c.q. diagnose ligt van een arts.
Alle reacties Link kopieren
Oh gordijn, ja dat schreeuwend 'wakker' (maar niet echt dus) worden en daarna ontroostbaar zijn heeft hij al echt sinds baby. Heb daar ook al eerder over geschreven op t forum dacht ik. Ik geloof dat me dit vanaf een week of 6 ging opvallen (en heb toen ook t hele riedeltje van sussen, laten huilen, troosten, etc. tig keer uitgeprobeerd).

Heb vaak naast zijn bedje gestaan om te kijken hoe het gebeurt; ligt rustig te slapen en ineens gillen en compleet overstuur. hij heeft zijn ogen nog dicht, reageert niet op troosten (sterker nog: wordt er alleen maar bozer van vaak) en kalmeert vaak pas als ik zie dat hij ècht wakker is. Meestal doordat ik daglicht in zijn ogen laat schijnen.
Het leven is wat je gebeurt, terwijl je andere plannen maakt
Alle reacties Link kopieren
Eens met bibi, ik zou dit ook via een kinderarts spelen.

Maar is er in z'n ontwikkeling iets te zien wat betreft groei?

Dat is best een belangrijke maatstaf, omdat kinderen met coeliakie geen voedingsstoffen opnemen door dat de darm overprikkelt is (kort door de bocht).



Vermoeidheid komt bijvoorbeeld niet als symptoom bij jonge kinderen voor met coeliakie dit is een symptoom bij 'oudere' kinderen voor. Zoals al aangegeven zou de indicatie voor jouw kindje vooral groei moeten zijn.



Hieronder wat meer info over de symptomen bij jonge kinderen en oudere.



Wat merkt u van coeliakie?

Kinderen kunnen al heel jong last hebben van coeliakie. Welke klachten krijgen baby's en kinderen?

Ze hebben een bolle buik.

Ze hebben meerdere keren per dag veel stinkende, vettige ontlasting.

Ze groeien meestal slecht. Ze blijven klein en hun armen en benen zijn vaak erg dun.

Ze zijn vaker zeurderig en huilerig dan andere kinderen.

De puberteit kan laat komen.

Sommige kinderen met coeliakie hebben alleen wat buikpijn of bloedarmoede..



Soms komen de eerste klachten pas als iemand al volwassen is. Welke klachten kunnen volwassenen krijgen?

diarree die niet over gaat.

Veel smeuïge, stinkende ontlasting.

verstopping .

Sombere gevoelens.

Een te laag gewicht, vaak met opvallend dunne armen en benen.

Een opgezette buik.

Vermoeidheid en duizeligheid door bloedarmoede.

Weinig eetlust.

Overgeven.

osteoporose (botontkalking) en beschadigd tandglazuur.

menstruatiestoornissen en miskramen.
quote:Summerwoman schreef op 03 oktober 2015 @ 20:42:

Wow wat een reacties ineens, bedankt!

Er wordt dus vooral gedacht dat dit t niet is. Ik vind t zó lastig want als ik google kom ik symptomen tegen die ik zo kan rijmen met wat ik bij hem zie (maar die misschien ook een heel andere oorzaak hebben inderdaad, maar wat dan...zucht).

Koemelkallergie heb ik ook al aan zitten denken, maar aangezien ik zelf ook redelijk vaak heb gedacht dat ik niet heel erg goed op gluten reageer (zeker geen coeliakie want zo heftig is t niet) dacht ik vooral hier aan.

Een dietist raadplegen is misschien wel een goed idee, vind het zelf ook niet zo'n goed idee om eigenhandig te gaan 'rommelen' met wat ik hem te eten geef, en dan kijkt er iig iemand met ons mee.

Zucht, kon hij maar al praten...



De4 mate van reactie zegt niets over het wel of niet coeliakie is. Er zijn mensen met coeiliakie die geen klachten hebben, maar wel enorme darmschade.



Stop alsjeblieft niet op eigen houtje met gluten! Dan is een diagnose zoveel lastiger en moeilijker om te krijgen! Je moet dan namelijk eerst weer gluten gaan eten da om alsnog een diagnose te krijgen.



Je huisarts kan bloed prikken op coeliakie. Als je zelf denkt niet goed op gluten te reageren, laat het dan zelf ook gelijk even prikken. Als jij het namelijk hebt is de kans groter dat jouw zoontje het ook heeft.



Ik twijfel zelf uit je verhaal een beetje of je zoontje op gluten reageert. Is koemelkallergie al uitgesloten? Anders misschien een idee om daar ook op te laten testen. Als de huisarts niet meewerkt kun je vragen naar een doorverwijzing naar een gespecialiseerd arts in het ziekenhuis. Aan een diëtiste heb je nu nog niets, die kan pas helpen als diagnoses zijn uitgesloten of gekregen.
Alle reacties Link kopieren
Met zijn groei is niks mis (en dat is misschien ook t meest frustrerende geweest, want artsen kijken eigenlijk vnml.naar de groei en zolang die goed is maakt men zich niet zo'n zorgen).

Maar ondertussen zie ik dat hij ongelukkig is (en ben ik dat ondertussen ook, ik loop op mijn tandvlees sowieso vanwege het vele gehuil en zijn onrust maar óók vanwege zijn grote zus die er ook maar altijd mee te dealen heeft (en naar wie ik me ook vaak zo schuldig voel nu). Misschien focus ik me nu weer teveel op de gluten en is t iets héél anders. Ik wil misschien wel gewoon dat er iets gevonden wordt, zodat we er wat mee kunnen, en zodat de rust weer een beetje terugkeert in ons leven.



We overleggen aankomende week maar weer met de huisarts, laten ze hem maar eens onderzoeken, of desnoods iemand een week meekijken hier in huis ofzo :(



Bedankt voor het meedenken en delen iedereen!!
Het leven is wat je gebeurt, terwijl je andere plannen maakt
Alle reacties Link kopieren
kan het me helemaal voorstellen. Ik hoop dat je snel antwoorden hebt.
Alle reacties Link kopieren
quote:rennie_girl schreef op 03 oktober 2015 @ 20:53:

[...]





De4 mate van reactie zegt niets over het wel of niet coeliakie is. Er zijn mensen met coeiliakie die geen klachten hebben, maar wel enorme darmschade.



Stop alsjeblieft niet op eigen houtje met gluten! Dan is een diagnose zoveel lastiger en moeilijker om te krijgen! Je moet dan namelijk eerst weer gluten gaan eten da om alsnog een diagnose te krijgen.



Je huisarts kan bloed prikken op coeliakie. Als je zelf denkt niet goed op gluten te reageren, laat het dan zelf ook gelijk even prikken. Als jij het namelijk hebt is de kans groter dat jouw zoontje het ook heeft.



Ik twijfel zelf uit je verhaal een beetje of je zoontje op gluten reageert. Is koemelkallergie al uitgesloten? Anders misschien een idee om daar ook op te laten testen. Als de huisarts niet meewerkt kun je vragen naar een doorverwijzing naar een gespecialiseerd arts in het ziekenhuis. Aan een diëtiste heb je nu nog niets, die kan pas helpen als diagnoses zijn uitgesloten of gekregen.Klopt. Het blijkt echter ook zo te zijn dat het bij de bloedtest regelmatig gebeurt dat eruit komt dat iemand géén coeliakie heeft, maar dan bij een biopt alsnog coeliakie blijkt te hebben. Laat je dus niet afschepen met de bloedtest (als daar niks uitkomt) als je écht vermoedens van coeliakie hebt.
quote:pinchos schreef op 03 oktober 2015 @ 21:51:

[...]





Klopt. Het blijkt echter ook zo te zijn dat het bij de bloedtest regelmatig gebeurt dat eruit komt dat iemand géén coeliakie heeft, maar dan bij een biopt alsnog coeliakie blijkt te hebben. Laat je dus niet afschepen met de bloedtest (als daar niks uitkomt) als je écht vermoedens van coeliakie hebt.



Inderdaad, maar het is wel een goe beginpunt. De bloedtest is echter bij kinderen preciezer als bij volwassenen. Een deel van de volwassenen maakt gaan antistoffen aan waardoor er niets uit de bloedtest komt, maar dit komt bij kinderen veel minder voor.

Evt is het handig om ook op de genen te laten prikken. Heb je die, betekent het niet dat je coeliakie hebt of gaat krijgen. 40% van de NLse samenleving heeft de genen, maar 1% ontwikkelt coeliakie. Maar heb je de genen niet dan is het zo goed als uitgesloten dat je het krijgt.
Alle reacties Link kopieren
Mijn dochter heeft tot ze ruim anderhalf was dezelfde klachten gehad, behalve het in slaap vallen na het eten. Ze ging soms ook echt kronkelend het bed door. Heel veel huilen ook. Nu is ze 4 en gaat het veel beter en heeft ze eigenlijk geen klachten meer behalve af en toe wat buikpijn en ze loopt wel wat achter met groeien. We weten nu nog niet waar ze toen last van had. Sterkte in ieder geval.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven