waarschijnlijk longkanker

quote:lamaatje schreef op 12 september 2014 @ 11:49:

je mag meedoen

Haha, hier een heel stille meelezer die nu toch écht even moet reageren!

Wat grappig dat je dit filmpje post, hier heb ik vanmiddag met mijn neefje van 6 op gedanst. Hij vindt dit geweldig en na een tijdje kon hij de eerste minuut meedoen.

Verder mocht niet van mij, 't wordt wel heel acrobatisch...



voor jou!

Hoi Lamaatje, niet veel woorden vandaag, alleen even een berichtje dat ik aan je denk vandaag.

Lama,



Was altijd een mee lezer maar heb me toch maar geregistreerd omdat ik toch ook, vanuit de positie van de partner, mijn verhaal met je wil delen..

Ik heb al de nodige mensen verloren en heb ze allemaal samen met m'n familie tot het eind toe thuis verzorgd.. Eerst m'n vader, hij is op 72 jarige leeftijd na lang ziek te zijn geweest overleden..

Hierna kreeg mijn zus baarmoederhalskanker, haar hebben wij bij ons moeder thuis verzorgd.. Zonder thuishulp gewoon met z'n allen .. Zij is op 40 jarige leeftijd overleden.. Mijn moeder heeft hierna een aantal tia's gekregen en daarna zwaardere hersenbloedingen waardoor ze steeds minder kon.. M'n moeder is op 64 jarige leeftijd overleden aan een gebroken hart, ze kon het verlies van een kind niet aan. In 2006 kreeg m'n andere zus kanker en ook haar hebben we zelf verzorgd, zij is in 2007 overleden, 46 jaar jong.. Het was zwaar maar ben zo blij dat wij het hebben gedaan.. . Niet omdat ze nu eenmaal zorg nodig hebben maar gewoon omdat je van ze houdt en het beste voor ze wilt en omdat ik wilde dat alles wat er gedaan moest worden met liefde werd gedaan..

Achteraf gezien was het een zware maar o zo mooie en vooral ook liefdevol samenzijn! Zou dit niet anders gedaan hebben ook nu ik weet hoe zwaar het is...



In 2012 is mijn eigen man overleden, hij werd eind 2009 ziek... Kreeg heel veel epileptische aanvallen en was vaak zomaar 'van de wereld'

Mijn grote liefde bleek een glioblastoma multiforme graad iv te hebben... Dit betekent eigenlijk dat je doodvonnis is getekend.. We gingen toen precies een jaar met elkaar om..

M'n lief heeft z'n bucketlist gemaakt en die hebben wij samen zoveel mogelijk afgewerkt.. M'n lief heeft me geleerd iedere dag het gouden randje van het leven te zien, stond zo geweldig mooi in het leven en in mei 2012 bleek dat z'n eind er toch echt aan zat te komen.. Voor ons was het vanaf het begin duidelijk dat hij thuis zou blijven .. Geen haar op m'n hoofd die eraan dacht hem op te laten nemen.

M'n werkgever heeft mij onwijs gesteund hierin.. Ben uiteindelijk 1 jaar thuis geweest, mocht de ziektewet in en alle tijd nemen die we nodig hadden..

God wat was het zwaar, m'n dochter van toen 22 en ik hebben m'n lief samen verzorgd, zonder thuishulp.. 24/7 met z'n tweeën en een beetje hulp van familie..m'n lief kon op het laatst niet meer lopen, kreeg waanideeën, werd bijna blind en verloor z'n spraak maar wilde niet gaan..

Uiteindelijk is hij op 3 september 2012 overleden

Pffff wat een ellendig lang verhaal heb ik ervan gemaakt maar mijn punt die ik eigenlijk alleen wilde maken is dat ondanks dat het alles behalve makkelijk was, ik het niet alleen voor m'n lief heb gedaan maar ook voor mezelf..

Voor mij was dit het enige wat ik nog kon doen en wilde dit niet uit handen geven omdat het mij ook zoveel voldoening gaf om er te kunnen zijn voor de mensen waar je van houdt, die je het liefst altijd bij je wilt houden en die je het liefst van al gelukkig wilt zien.. En geluk zit hem in de meest kleine, simpele dingen.. M'n man wees mij daar zo vaak op en was zo blij dat hij thuis bij mij kon blijven... Alleen de wetenschap dat m'n lief met liefde omringd en in eigen omgeving is heen gegaan maakt de zwaarte van alles veel minder zwaar! Wel moet ik eerlijk toegeven dat zijn ziek zijn en verzorging zoveel meer impact op mij heeft gehad dan bij mijn ouders en zussen, omdat ik dat samen kon delen met m'n andere broers en zussen en rest vd familie ...



Hoop zo dat jullie hier over kunnen praten en een beslissing nemen vanuit jullie gevoel ipv verstand.... Heel veel wijsheid en vooral liefde wens ik jou en je familie ?

Die ? Snap ik niet helemaal m'n eerste reactie ooit hier.. Moet denk ik nog veel leren

Van mij een grote portie warmte en mooie dromen van lama's.

Lama, mijn moeder is overleden in een hospice. Ze heeft daar denk ik zo´n 6 weken gelegen en het er héél fijn gehad! Ze vertelde iedere keer weer dat ze zo blij was dat ze daar lag en ze was op een gegeven moment zelfs ´bang´ dat ze haar terug naar huis zouden sturen, omdat ze niet snel genoeg ging hemelen. Tja, klinkt misschien een beetje gek (?), maar dat om aan te geven hoe blij ze was dat ze daar lag. Maar ze kreeg dan ook nog veel bezoek op het eind en volgens mij heeft mijn moeder met name de laatste weken van haar leven echt heel sterk het gevoel gehad dat het leven nu eens om háár draaide en niet dat zij zich altijd ondergeschikt moest maken aan jan en alleman.



Goeie ervaring gehad aan het hospice. Maar het blijft een heel persoonlijke keuze. Want je bent ook meteen uit je vertrouwde omgeving, met een nieuwe kamer en ook nieuwe huisgenoten als je nog goed in staat bent om in de gezamenlijke ruimte te komen.



Bespreek het echt goed met je man. Ik vraag me alleen wel af of je goed bent voorgelicht qua prijzen, want ik lees iets anders op een site bijna thuis huizen en vergoeding



Financiering

De zorg die in een hospice of bijna-thuis-huis wordt verleend, wordt vergoed door de AWBZ. Bewoners betalen dus niet voor de zorg. Ook de hulpmiddelen die patiënten daar nodig hebben (zoals een speciaal matras of een postoel) worden vergoed.



De patiënt betaalt wel een eigen bijdrage (tussen de drie tot vijftien euro per dag, of naar draagkracht) omdat de hospicevoorziening geen vergoedingen van de overheid of zorgverzekeraar krijgt voor het onderhoud van het pand, de energie, het eten, de scholing van het personeel, et cetera.

Hoi Lamaa,



ik ga straks eens kieken of ik leuke kaarten van het kasteel en de droom vijver kan vinden om naar je toe te sturen , kan je misschien weer even genieten xxxx

Heej Lamaatje, gisteren speelde het al door mijn hoofd, ook ik wil wel helpen met een bijdrage als je naar het hospice wil gaan. Voor mij ook heel vanzelfsprekend, er te zijn voor iemand die het nodig heeft. Fijn om te lezen dat meer meiden hier het zelfde plan hebben!

Goedemorgen Lama!

Hoi mop,



Eerst een dikke knuffel.

Is beetje gekkenhuis in mijn leven.

Dankzij jou blijf ik met beide voeten op de grond.



Wil je dolgraag (financieel ) helpen. Laat je beslissing niet afhangen van geld. Zijn hier genoeg meiden die willen bijstaan.



Denk elke dag aan je... x

Hallo Lamaatje, als je keuze voor een hospice afhangt van geld of niet, draag ik ook graag bij.



Voel je niet bezwaard. Veel mensen willen je graag helpen!

quote:lamaatje schreef op 12 september 2014 @ 12:24:

[...]



Ja, ik weet dat het zwaar is, daarom ook mijn twijfel. We moeten het er eens goed over hebben. Het is echt een belasting voor de partner. Die is alle privacy tijdelijk kwijt en daar moet je tegen kunnen.



Mijn moeder is 3,5 jaar geleden thuis overleden. Ja, het was zwaar, maar had het ook niet willen missen, hoe raar dat misschien ook klinkt.. Ik ben 'blij' dat we haar tot op het laatst thuis hebben kunnen verzorgen en dat ze, zoals ze graag wilde, in haar eigen, vertrouwde omgeving is gestorven.



Het zal voor je man sowieso zwaar zijn, thuis of in een hospice. Ik denk dat als hij straks weet dat hij nog alles heeft kunnen doen wat je wilde dit juist een troost voor hem kan zijn.



Wat zegt je gevoel? En laat het niet afhangen door privacy of praktische problemen. Geen ervaring met een hospice, maar daar ook minder privacy, lijkt me.



Sterkte, moeilijke beslissing sowieso.

Hi Lamaatje ik wil ook een bijdrage doen als het nodig is!

Voel je niet bezwaard!

Best raar hè. ..



Ik ken je niet, en andersom.

Misschien vinden we elkaar irl niet eens aardig.

Je houd van breien en freubelen, ik totaal niet. (Jeugdtrauma)

Je geeft altijd vriendelijke antwoorden op iedereen. Ik ben nogal sarcastisch aangelegen. (Vandaar mijn korte berichten)



En toch zit je in mijn leven. Klinkt heel zwaar, en denk echt niet 24/7 aan je. Maar vraag me toch regelmatig af hoe het met je gaat.



Heb eigenlijk ook geen idee wat ik je moet zeggen. Waar je over wilt praten (buiten breien





Je zei een stuk terug dat je het niet zo dramatisch wilt... ik wil me daaraan houden maar eigenlijk barst ik van de vragen aan je.... ik hou me in en vraag ze niet.



Ziet er nog wat druilerig uit buiten, maar hoop dat het zonnetje gaat schijnen voor je. (Stiekem ook beetje voor mezelf, hebben vanavond een verjaardag hier en wil graag buiten zitten



Dikke knuffel x

Goedemorgen Lama, ook ik wil graag een bijdrage doen. En als je je daar te bezwaard door voelt hoop ik dat je het aanbod van Doreia aangrijpt. Ik denk dat zij heel goed de financiele weg weet..

Lieve Lama,



Ook ik draag meer dan heel graag financieel bij als het nodig blijkt.



XXX

Lieve Lama, hier een meelezer die nu toch even wil laten weten dat ik meeleef. Wat betreft hospice vs. thuis, beide heeft voor- en nadelen voor je man en zoon. Maar zoals ik het inschat (en zoals het meestal gaat) is voor hen vooral belangrijk dat JIJ je prettig voelt bij de keuze.

Hoi Lama, weer een paar dagen verder en ik lees dat je weer moet inleveren.

Ik hoop dat de zonnestralen vandaag je een goede dag zullen bezorgen, dat je nog veel mooie momenten mag hebben.

Ik heb vandaag een nieuwe telefoon gekocht omdat mijn kinderen de oude een beetje te vaak te pakken hebben gehad

Ik zet de telefoon aan, en 1x raden wat ik als achtergrond krijg; Een prachtige lama...hahaha!

Ik denk aan je,



Hvm

Goedemorgen Lamaatje, hoop dat je goed hebt kunnen slapen en weer aan een sokje kunt breien met het zonnetje dat vrolijke stralen naar binnen schijnt. Komende week schijnt het flink warm te worden trouwens.



Wat een hoop fijne reacties hier van mensen die ook als het nodig is financieel bij willen dragen en uit willen zoeken van hoe en wat.

Laat het alsjeblieft geen drempel zijn die hulp te accepteren hoor. De een heeft nu eenmaal een grote familie die bij kan staan en zo nodig bij kan springen. De ander bouwt iets bijzonders op door een topic op Viva te openen in moeilijke tijden

Heb je overigens een pb gestuurd.

Goedemorgen lieve lama! Beetje kunnen slapen vannacht?

Lieve Lamaatje, die keus is uiteraard volledig aan jou, ik hoop alleen oprecht dat het niet je trots is die hulp van ons in de weg staat. Dat zou ik in deze situatie heel verdrietig en onnodig vinden.

Ha Lieve Lama,



Als vanmiddag de zon op de ramen schijnt, lekker een zonnebrilletje opdoen hoor!