Gezondheid alle pijlers

Hoe omgaan met chronisch zieke partner

01-05-2024 20:16 74 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een aantal jaar een relatie met mijn vriend en we wonen samen. We zijn eind 20 en beide nog studerende. Daarnaast werk ik een aantal uren.
Mijn vriend is chronisch ziek. Wegens herkenbaarheid wil ik niet zijn diagnose benoemen maar klachten omvatten o.a. extreme vermoeidheid, pijn in lichaam en ontstekingen.
De laatste jaren ging dit opzich prima met op en af een slechte periode.
Op dit moment mag mijn vriend i.v.m. met een andere medische reden tijdelijk zijn medicatie niet gebruiken. Wat maakt dat hij extreem veel last heeft van zijn klachten. Ik merk dat ik dit erg zwaar begin te vinden en weet niet goed hoe ik hiermee om moet gaan.
Ik ben een zorgzaam type en trek ongeveer 80% van het huishouden en regelzaken etc. Ik heb hier opzich geen moeite mee, mits ik hiervoor een beetje waardering krijg en de sfeer prettig is in huis.
Echter de laatste dagen gaat het erg slecht met hem wat maakt dat hij enorm chaggerijnig, en prikkelbaar is. Ik loop op eieren. Ik word genegeerd en mijn vragen worden kortaf beantwoord, hij zit constant op zijn telefoon te gamen en wordt boos als het niet lukt. Vorige week heb ik hier nog een gesprek met hem over gehad, dat ik het op die manier moeilijk vind om voor hem te zorgen. Dat ik het fijn vind als hij aangeeft wat hij nodig heeft en ik graag voor hem zorg. Dit haalde hem tijdelijk uit zijn negatieve spiraal en de sfeer was weer fijn in huis.
Nu is de sfeer om te snijden en ik ben daar heel gevoelig voor. Hij wil duidelijk met rust gelaten worden, maar communiceert op geen enkele wijze hierover met mij. Ik ga er nu vanuit dat hij zich heel erg slecht voelt, maar hij geeft mij ook geen toegang om hem te helpen.
Op dit moment laat ik hem daarom maar met rust, maar ik voel mij hierdoor heel rot.
Ik wil het niet om mij laten draaien want ik zie hem struggelen maar ik raak ook uitgeput van het constant trekken van deze kar.

Zijn er forumers die ervaring hebben met een chronisch zieke partner, en hoe ga je daar mee om?
Alle reacties Link kopieren Quote
Wil je zo oud worden met iemand?
Je bent nog zo jong.

Is er hoop op verbetering in deze situatie? Dit klinkt hard, maar ik zou je eigen behoeftes in het leven wel serieus nemen en je afvragen of dit nog bij je past.
nuevenniet wijzigde dit bericht op 01-05-2024 20:27
Reden: dubbel
12.27% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Zodra hij zijn medicatie weer mag gebruiken ga ik ervan uit dat hij zich weer beter gaat voelen. Ik vermoed dat dit uiterlijk over zo'n 2 maanden zal zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben de chronisch zieke partner, ik zou nooit gaan bitchen tegen mijn omgeving. Nooit. Dus dat zou ik niet pikken, hij kan ook met prima best een beetje normaal tegen zijn geliefden doen. Misschien soms moeilijk maar echt lelijk doen, nope.

Maar ik heb ook geen zin in een moederkloekje die voor me wil zorgen als ik sterf van de pijn. Laat me met rust, als ik wat nodig heb vraag ik erom.

Welke kar moet je precies trekken volgens jou?
Alle reacties Link kopieren Quote
Wanneer hij goed in z'n vel zit hebben we het heel fijn samen, kunnen we goed praten, lachen en doen we leuke dingen.
De afgelopen 6 jaar heeft hij denk ik 2 keer een langdurige slechte periode doorgemaakt. Maar zo extreem als nu heb ik niet eerder meegemaakt. Er is uitzicht op weer verbetering zodra hij dus weer medicatie gebruikt. Maar hij is nu volgens mij ook erg depressief door de omstandigheden. Ik zoek vooral manier om hier mee om te gaan nu, voor hem maar ook voor mijzelf.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lucifee2024 schreef:
01-05-2024 20:30
Ik ben de chronisch zieke partner, ik zou nooit gaan bitchen tegen mijn omgeving. Nooit. Dus dat zou ik niet pikken, hij kan ook met prima best een beetje normaal tegen zijn geliefden doen. Misschien soms moeilijk maar echt lelijk doen, nope.

Maar ik heb ook geen zin in een moederkloekje die voor me wil zorgen als ik sterf van de pijn. Laat me met rust, als ik wat nodig heb vraag ik erom.

Welke kar moet je precies trekken volgens jou?
Het volledige huishouden, bedenken van avond eten, koken, boodschappen, afwassen. Naast mijn studie en baan.
Normaal kan ik dit handelen, als hij mij gewoon begroet als ik thuis kom, of gewoon open staat voor een praatje, samen serietje kijken of iets. Maar nu is het alleen maar nukkigheid. Dan heb ik er zelf ook geen zin meer in, laat ik get huishouden voor wat het is. Eten we een paar dagen pizza en begin ik zelf ook in de put te raken. Totdat ik mijzelf weer bij elkaar raap en alles weer bijwerk. Maarja, dat hou ik niet oneindig vol.
Alle reacties Link kopieren Quote
En hij kan echt 0,0 doen in het huishouden door zijn ziekte/pijn?
Ook niet wat simpele taken zoals de afwas? Of even een wasjes aanzetten?

Of vindt hij het allemaal wel prima zo?
Ken zat zieke mensen in mijn omgeving die ook veel pijn hebben, maar die proberen nog wel wat te doen in het huishouden, daarom kan ik me dit niet voorstellen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar als hij hele periodes heeft gehad dat goed/beter ging, waarom doe jij dat dan ook allemaal??
Hij hoeft dan alleen lief naar je te lachen en dan vind je dat een fijne manier van leven?

Klinkt hard maar hij kan best wat meer doen, ik zou asap van ongelijkheid proberen af te komen.

Hij kan best de boodschappen bedenken en deze bij de AH bestellen/schrijven op een lijstje.
Heeft hij familie die kan helpen met andere zaken thuis? Als jij werkt en iemand met hem wat in huis rommelt qua taken?

Dan ben je ook niet zo afhankelijk van of hij lief lacht die dag of je het nog trekt.
Misschien niet handig voor nu maar ik zou dit voor in de toekomst echt wel veranderd willen zien.
lucifee2024 wijzigde dit bericht op 01-05-2024 20:46
8.08% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Hebben jullie het er wel eens over gehad wat hij van jou verwacht/nodig heeft als het niet goed gaat met hem?
En andersom ook: wat kun jij in zo’n periode van hem wel en niet verwachten?
Alle reacties Link kopieren Quote
NuEvenNiet schreef:
01-05-2024 20:40
En hij kan echt 0,0 doen in het huishouden door zijn ziekte/pijn?
Ook niet wat simpele taken zoals de afwas? Of even een wasjes aanzetten?

Of vindt hij het allemaal wel prima zo?
Ken zat zieke mensen in mijn omgeving die ook veel pijn hebben, maar die proberen nog wel wat te doen in het huishouden, daarom kan ik me dit niet voorstellen.
Ik ben ook niet zo van de was doen qua pijn. Maar de vaatwasser aanzetten en wat opruimen her en der lukt bijvoorbeeld wel, ondanks de zenuwpijn overal.
En zij zijn zonder kinderen, hij hoeft geen kinderen te verzorgen en weg te brengen/op te halen toch TO? Of thuis voor zorgen?

En met wat dingen die to wel kan doen moet lukken, helemaal als hij alle online boodschappen gaat regelen, scheelt ook nadenken ect voor TO over die dingen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Droogbloem schreef:
01-05-2024 20:37
Het volledige huishouden, bedenken van avond eten, koken, boodschappen, afwassen. Naast mijn studie en baan.
Maar, doe jij dit altijd? Of alleen als het niet goed gaat met hem?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja regelmatig hebben we wel gesprekken hierover ik geef dan aan dat ik het belangrijk vindt dat er gecommuniceerd word. Ik vind het dan fijn om de reden van zijn chagerijnigheid te weten, komt dit door pijn, stress, mij of iets anders. Andersom geeft hij aan dat hij mij niet tot last wil zijn als hij zich slecht voelt. Ik zeg hem dan dat hij duidelijk moet zijn in wat hij van mij nodig heeft en ik er juist last van heb als hij dat niet doet.

Huishouden is bij ons wel eens vaker een discussiepuntje geweest. Zijn studie is veel tijdrovender dan die van mij wat maakt dat hij ook in goede periodes weinig tijd over houdt. Maar wanneer het goed gaat doet hij dingen als vuilniswegbrengen en keuken opruimen voor/na het koken. Als ik hem vraag om een was op te hangen doet hij dat ook wel, maar uit zichzelf gebeurt dat weinig.
Wat dat betreft neem ik wel meer initiatief dan dat hij doet.
Alle reacties Link kopieren Quote
To je schrijft dat je een zorgzaam type bent en 80% van het huishouden doet. Dat is geen eerlijke verdeling. Zeker niet aangezien jij gewoon een baan en studie hebt. Ook iemand die chronisch ziek is kan in eigen tempo basis zaken in huis doen. Als je daar medisch niet toe in staat bent lig je namelijk wel in het ziekenhuis. Ik neem aan dat hij zelf zijn ADL doet? Dan kan de was aanzetten, iets opruimen of eten bestellen etc ook.

Ga met hem in gesprek want jij bent geen hulpverlener. En respectvol omgaan met je partner is heel belangrijk. Als jullie nog maar eind 20 zijn. Heb jij dan trek in iemand die levenslang een ziekte heeft waarbij dit soort periodes voorkomen? Wellicht zal het verergeren met de leeftijd? Bedenk dat je ooit met kinderen behoorlijk in de problemen kunt komen.

Ziek of niet. Het gedrag is niet ok!
Alle reacties Link kopieren Quote
Lucifee2024 schreef:
01-05-2024 20:45
Ik ben ook niet zo van de was doen qua pijn. Maar de vaatwasser aanzetten en wat opruimen her en der lukt bijvoorbeeld wel, ondanks de zenuwpijn overal.
En zij zijn zonder kinderen, hij hoeft geen kinderen te verzorgen en weg te brengen/op te halen toch TO? Of thuis voor zorgen?

En met wat dingen die to wel kan doen moet lukken, helemaal als hij alle online boodschappen gaat regelen, scheelt ook nadenken ect voor TO over die dingen.
Precies misschien lukken bepaalde dingen niet en dat is prima, maar helemaal niets. Ik kan het me niet voorstellen.
Zelf ook chronische pijn en tuurlijk doet dat iets met een mens.

ik heb ook mijn slechte/nukkige dagen, maar ik kan me niet herinneren dat ik thuis zat en niets deed in het huishouden. In tegendeel probeerde ik zoveel mogelijk te doen wat lukte, omdat ik niet partner daar ook nog eens mee wilde belasten naast een fulltime job.

Als ik heel de dag op de bank had gegamed denk ik dat ons huis nu te koop stond.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gelukkig beide geen kinderwens dus daar geen zorgen over voor de toekomst. In dit soort periodes twijfel ik inderdaad wel eens of dit is wat ik wil.
Daarentegen heeft hij mij ook door moeilijker periodes geholpen in het begin van de relatie toen ik last van depressies had.
Aan de andere kant hebben we beide ook veel stress door onze studies en hoop ik eigenlijk dat er na die tijd wat verandering in komt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hebt op fb en ook via de ggd steun voor mantelzorgers of partners van chronisch zieken krijgen. Misschien een idee om aan je huisarts te vragen.
Wij kunnen hier allemaal wel een takenlijst voor je vriend opstellen maar dat lijkt het issue niet alleen.
Je bent gevoelig voor de sfeer in huis, misschien ook bezorgd.
'je gezin is zo gelukkig als het ongelukkigste gezinslid' is een uitspraak die hier ook opgaat.
Je vriend gaat aan dat alles voorbij plus ook aan de praktische zaken.
Dat is slopend voor jou en dat moet veranderen.
Veel sterkte en voor nu zou ik mijn eigen grenzen in de gaten houden.
Je meldt dat jij voor nu overweldigd bent, het voor jou ook een heleboel is geweest te verwerken en het even wat relaxter aandoet.
En in de tussentijd zoek je hulp.
Je kunt misschien ook aangeven bij je familie en de zijne dat je er doorheen zit. Misschien kunnen zij helpen. Ik zou dat heel graag doen als ik zo'n vraag zou krijgen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is nergens alle dagen gezellig, maar als je semi-permanent op eieren loopt en je je meer de boksbal voelt dan het maatje, meer de "wat praktisch dat droogbloem er is om alles bij te houden en man te verzorgen bovendien" dan de "wat fijn dat je dit doet, ik ben zo blij dat je er bent", dan is er wel heel heel weinig te genieten. Ik vrees voor je dat je veel te loyaal bent en daardoor jezelf laat gebruiken voor dingen waar je zelf weinig pret uit haalt.
♧ Joost Klein, Droom Groot ♧
Alle reacties Link kopieren Quote
Wil dat zeggen dat hij niet alleen zou kunnen wonen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Droogbloem schreef:
01-05-2024 20:49
Ja regelmatig hebben we wel gesprekken hierover ik geef dan aan dat ik het belangrijk vindt dat er gecommuniceerd word. Ik vind het dan fijn om de reden van zijn chagerijnigheid te weten, komt dit door pijn, stress, mij of iets anders. Andersom geeft hij aan dat hij mij niet tot last wil zijn als hij zich slecht voelt. Ik zeg hem dan dat hij duidelijk moet zijn in wat hij van mij nodig heeft en ik er juist last van heb als hij dat niet doet.

Huishouden is bij ons wel eens vaker een discussiepuntje geweest. Zijn studie is veel tijdrovender dan die van mij wat maakt dat hij ook in goede periodes weinig tijd over houdt. Maar wanneer het goed gaat doet hij dingen als vuilniswegbrengen en keuken opruimen voor/na het koken. Als ik hem vraag om een was op te hangen doet hij dat ook wel, maar uit zichzelf gebeurt dat weinig.
Wat dat betreft neem ik wel meer initiatief dan dat hij doet.
Die reden doet er niet toe, hij moet zich normaal kunnen gedragen. Er is geen enkele reden die mensen het recht geeft om zich af te reageren op een ander.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hij zou wel alleen kunnen wonen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gemberthee schreef:
01-05-2024 21:52
Het is nergens alle dagen gezellig, maar als je semi-permanent op eieren loopt en je je meer de boksbal voelt dan het maatje, meer de "wat praktisch dat droogbloem er is om alles bij te houden en man te verzorgen bovendien" dan de "wat fijn dat je dit doet, ik ben zo blij dat je er bent", dan is er wel heel heel weinig te genieten. Ik vrees voor je dat je veel te loyaal bent en daardoor jezelf laat gebruiken voor dingen waar je zelf weinig pret uit haalt.
Ja daar ben ik soms ook bang voor, maar daar durf ik niet zo goed over na te denken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Droogbloem schreef:
01-05-2024 22:13
Ja daar ben ik soms ook bang voor, maar daar durf ik niet zo goed over na te denken.
Ik heb dat ook. Althans, voor mij voelt het (fysiek en geestelijk) vervelend en haast pijnlijk om mezelf hoger te prioriteren dan de ander. Herken je dat?

Ik heb wel geleerd om vaak tegen mezelf te zeggen: "Je bent niemand iets verplicht". Zo vaak dat ik dat inmiddels ook zo begin te voelen.

Je mag echt voor jezelf opkomen, voor jezelf kiezen, jezelf prioriteren. Daar is niks geks of onaardigs aan.
♧ Joost Klein, Droom Groot ♧
Alle reacties Link kopieren Quote
Droogbloem schreef:
01-05-2024 22:12
Hij zou wel alleen kunnen wonen.
Als hij dat zou kunnen, dan kan hij nu ook wat in huis doen lijkt me.
Alle reacties Link kopieren Quote
Droogbloem schreef:
01-05-2024 22:12
Hij zou wel alleen kunnen wonen.
Dan hoeft niet alles op jouw schouders neer te komen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit klinkt alsof jij hem met alles weg laat komen en altijd maar je best doet?
En dat hou je niet vol.

Chronisch ziek en ook met pijn is geen excuus om je als een klojo te gedragen naar de persoon die t beste met je voor heeft.

Dit hou je alleen vol als je stopt met jezelf volledig weg cijferen. Leer je eigen grenzen kennen, stellen en vasthouden.
Je mag best e.a. van hem verwachten hoor zoals gewoon normale communicatie.
Als je sirieus genomen wilt worden door hem neem jezelf dan ook sirieus en maak er een probleem van als hij zo doet
where ever you go, go with your heart

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven