Kinderen
alle pijlers
18 jaar en zijn gedrag
dinsdag 21 oktober 2014 13:41
De afgelopen weken loopt het de spuigaten uit met zijn gedrag. Hij is brutaal (scheld), altijd chagrijnig en voert geen klap uit in huis.
Dit is omdat man en ik nu meer op 1 lijn zitten en ernaar handelen. We hebben helaas veel in het verleden veel ruzie gehad om allerlei toestanden en een aantal jaar geleden ingezien dat het anders moest. We hebben relatietherapie gedaan, ook gesprekken zodat de kinderen ook konden praten. Tijdens die gesprekken wilde ze niet praten over niets er was geen probleem volgens hen.
Man en ik zijn meer op 1 lijn gaan staan en dat ging steeds beter. Echter bleef (en blijft) de oudste negatief in alles, wil nergens aan meewerken, niet luisteren, doet zijn eigen ding. Neemt man heel veel kwalijk etc. Dat hij boos was kan ik me voorstellen, dat hij het nog steeds is vind ik moeilijk. Hij heeft overigens wel een keer gezegd, dat hij ervoor heeft gekozen om zijn vader niet meer te mogen en daar niets aan wil doen. We hebben in het verleden aangegeven dat we fouten hebben gemaakt, dat we eraan gaan werken en dat het ons spijt dat dingen zo gelopen zijn.
De afgelopen weken heb ik het idee dat ze ons tegen elkaar willen uitspelen, ze hebben besloten om niets meer te doen in huis (niet hun eigen spullen opruimen gewoon brood en alles op tafel laten, wanneer ze wat laten vallen lekker laten liggen(eten, drinken wat maar ook), vaatwasser niet uitruimen etc etc) en hun kamer ligt erbij alsof het een vuilnisbelt is (er vliegen serieus fruitvliegjes en vliegen rond). Tevens negeren ze ons allebei. Als antwoordt hebben wij hun kleding niet gewassen en internet eruit getrokken. Voor eten wordt nog wel gezorgd al is het wat minder lekkere dingen, we proberen zoveel mogelijk samen te eten
We hebben meerdere keren gevraagd of ze willen praten of we het kunnen oplossen of wat maar ook. Jongste zegt ik heb geen probleem, oudste zegt nou als jullie blij zijn met je gedrag, bravo en draait zich om.
Man en ik weten het eigenlijk niet meer, hoe nu verder. Op het moment lijkt het op 'de aanhouder wint' en ik heb nou niet het idee dat we bezig zijn met een oplossing.
Vandaag ligt internet eruit ook uit en ik heb de sleutel verstopt. De oudste stuurt een sms dat hij het hele huis overhoop gaat halen als ik niet zeg waar de sleutel is.
Ik vind het moeilijk dit gedrag, begrijp me goed ik weet heus dat zowel man en ik eraan hebben meegewerkt. We zijn al jaren bezig om het in goede banen te krijgen, maar op een of andere manier willen ze niet meewerken en ik vraag me af of het ooit nog gaat gebeuren..
Warrig verhaal misschien, maar wilde het kwijt.
Weer naar een therapeut ofzo, zal dat kunnen helpen. Maar oudste wil niet, hij heeft geen probleem zegt hij.
Dit is omdat man en ik nu meer op 1 lijn zitten en ernaar handelen. We hebben helaas veel in het verleden veel ruzie gehad om allerlei toestanden en een aantal jaar geleden ingezien dat het anders moest. We hebben relatietherapie gedaan, ook gesprekken zodat de kinderen ook konden praten. Tijdens die gesprekken wilde ze niet praten over niets er was geen probleem volgens hen.
Man en ik zijn meer op 1 lijn gaan staan en dat ging steeds beter. Echter bleef (en blijft) de oudste negatief in alles, wil nergens aan meewerken, niet luisteren, doet zijn eigen ding. Neemt man heel veel kwalijk etc. Dat hij boos was kan ik me voorstellen, dat hij het nog steeds is vind ik moeilijk. Hij heeft overigens wel een keer gezegd, dat hij ervoor heeft gekozen om zijn vader niet meer te mogen en daar niets aan wil doen. We hebben in het verleden aangegeven dat we fouten hebben gemaakt, dat we eraan gaan werken en dat het ons spijt dat dingen zo gelopen zijn.
De afgelopen weken heb ik het idee dat ze ons tegen elkaar willen uitspelen, ze hebben besloten om niets meer te doen in huis (niet hun eigen spullen opruimen gewoon brood en alles op tafel laten, wanneer ze wat laten vallen lekker laten liggen(eten, drinken wat maar ook), vaatwasser niet uitruimen etc etc) en hun kamer ligt erbij alsof het een vuilnisbelt is (er vliegen serieus fruitvliegjes en vliegen rond). Tevens negeren ze ons allebei. Als antwoordt hebben wij hun kleding niet gewassen en internet eruit getrokken. Voor eten wordt nog wel gezorgd al is het wat minder lekkere dingen, we proberen zoveel mogelijk samen te eten
We hebben meerdere keren gevraagd of ze willen praten of we het kunnen oplossen of wat maar ook. Jongste zegt ik heb geen probleem, oudste zegt nou als jullie blij zijn met je gedrag, bravo en draait zich om.
Man en ik weten het eigenlijk niet meer, hoe nu verder. Op het moment lijkt het op 'de aanhouder wint' en ik heb nou niet het idee dat we bezig zijn met een oplossing.
Vandaag ligt internet eruit ook uit en ik heb de sleutel verstopt. De oudste stuurt een sms dat hij het hele huis overhoop gaat halen als ik niet zeg waar de sleutel is.
Ik vind het moeilijk dit gedrag, begrijp me goed ik weet heus dat zowel man en ik eraan hebben meegewerkt. We zijn al jaren bezig om het in goede banen te krijgen, maar op een of andere manier willen ze niet meewerken en ik vraag me af of het ooit nog gaat gebeuren..
Warrig verhaal misschien, maar wilde het kwijt.
Weer naar een therapeut ofzo, zal dat kunnen helpen. Maar oudste wil niet, hij heeft geen probleem zegt hij.
kliefje wijzigde dit bericht op 21-10-2014 13:42
Reden: Zin was overbodig
Reden: Zin was overbodig
% gewijzigd
donderdag 13 november 2014 16:54
quote:diamond-gloss schreef op 13 november 2014 @ 16:49:
Haha koos sinds het nieuwe forum is het ook idd niet zo duidelijk meer op welke pagina je bent.
Helemaal mobiel niet
Nou inderdaad! Nu even alles vluchtig gelezen....
Kliefje, jeetje wat heftig. Ik denk alleen dat het belangrijk is dat je voor je eigen toekomst en die van je kinderen kiest. ik vind overigens nog steeds dat je je kinderen op dit gedrag moet aanspreken, maar je man is naar mijn mening best een grote factor in dit verhaal...
Ik denk dat je verder genoeg passend advies hebt gehad.
Succes en veel sterkte. ik hoop dat jullie hier allemaal sterker uitkomen.
Haha koos sinds het nieuwe forum is het ook idd niet zo duidelijk meer op welke pagina je bent.
Helemaal mobiel niet
Nou inderdaad! Nu even alles vluchtig gelezen....
Kliefje, jeetje wat heftig. Ik denk alleen dat het belangrijk is dat je voor je eigen toekomst en die van je kinderen kiest. ik vind overigens nog steeds dat je je kinderen op dit gedrag moet aanspreken, maar je man is naar mijn mening best een grote factor in dit verhaal...
Ik denk dat je verder genoeg passend advies hebt gehad.
Succes en veel sterkte. ik hoop dat jullie hier allemaal sterker uitkomen.
donderdag 13 november 2014 23:08
Het is logisch dat je nu in jouw irritatie schiet en zeker er is van alles wat er ontbreekt bij jouw man en dat komt voornamelijk neer op zelfreflectie.
Jij bent vooral nu heel druk met werken aan.. je oudste zegt ik vind het goed zo, wil niet uit huis voor mijn 25 ste maar stelt zich ondertussen ook naar zijn vader op alsof vader is niks waard. Vader probeert bij man en machte de controle vast te houden wat hem niet lukt en zet jou dan maar in. Jij zit als een vliegende kiep er tussenin.
Maw iedereen zit met zn handjes in de lucht en jij bent aan het werk.. Kom op zeg.. wordt tijd dat je eens een grens aangeeft zowel tav jouw man als van jouw oudste. Geef jij je grens maar eens aan 'dit gedrag van jullie tav elkaar pik ik niet meer ' en ga jij dan maar eens met je handjes in de lucht zitten.. maak hen maar verantwoordelijk en stel jouw grens.
Dat jouw kinderen hebben geleden onder die alcoholverslaving van jouw man kan je benoemen. Daar koos jouw man voor en sleepte zijn gezin daarin mee. Dat is geen discussie punt maar een feit. Dat hij daarmee zijn band met zijn kinderen heeft geschaad is ook een feit.
Jouw man is ook afgekickt en inmiddels clean. Dat is een behoorlijke prestatie en dat mag ook benoemd worden.
. Ondertussen voelt hij nog steeds de afkeuring en veroordeling van jullie oudste. Het zou maar zo kunnen zijn dat jouw man daarom zo wanhopig zit op de controle .. Je kunt hem ook erkenning en vergeving geven, dat is er nu niet. Integendeel, er wordt nog steeds geoordeeld en gestrijdt via jou.
dat dit een kind geschaad heeft staat buiten kijf .. Dit kind is 18 en heeft een keuze. Wil hij nog in herstel met vader of niet? Zo niet dan zal hij zijn eigen pad moeten gaan kiezen en is dit het lot wat hij gaat dragen en dus ook deels zelf voor kiest. Dan niet zeggen ik blijf hier tot mijn 25 ste en kan pa behandelen als een jan lul.. als het dan zo'n jan lul is ga dan je eigen weg en anders werk er samen aan. Kinderen moeten ook leren dat een mens fouten kan maken. Zo ook zijn papa. Wat hij daar nu mee wilt is zijn keuze, maar geef daarin jouw grens aan en maak het inzichtelijk.
Jouw man idemdito. . Het hoeft niet ter discussie te staan dat hij zijn gezin heeft geschaad. Dat heeft ie en de consequenties daarvan draagt hij nu nog iedere dag met zich mee. Hij is ook gestopt met zijn alcoholmisbruik. .dat verdient ook credits. Ook tav hem jouw grens aangeven. Zo gaan wij niet oud worden samen en vormen wij geen gezin. Laat hen maar eens werken en nadenken ipv dat jij hier de speelbal bent.
kaart het aan en leg ze maar wat vragen voor.. Dit is mijn grens, zo en zo ga ik hier niet mee verder. Dat en dat is wat ik wil.. vertel het mij maar wat hebben jullie voor oplossingen bedacht, zeg het maar hoe wij hier aan gaan werken..
Jij bent vooral nu heel druk met werken aan.. je oudste zegt ik vind het goed zo, wil niet uit huis voor mijn 25 ste maar stelt zich ondertussen ook naar zijn vader op alsof vader is niks waard. Vader probeert bij man en machte de controle vast te houden wat hem niet lukt en zet jou dan maar in. Jij zit als een vliegende kiep er tussenin.
Maw iedereen zit met zn handjes in de lucht en jij bent aan het werk.. Kom op zeg.. wordt tijd dat je eens een grens aangeeft zowel tav jouw man als van jouw oudste. Geef jij je grens maar eens aan 'dit gedrag van jullie tav elkaar pik ik niet meer ' en ga jij dan maar eens met je handjes in de lucht zitten.. maak hen maar verantwoordelijk en stel jouw grens.
Dat jouw kinderen hebben geleden onder die alcoholverslaving van jouw man kan je benoemen. Daar koos jouw man voor en sleepte zijn gezin daarin mee. Dat is geen discussie punt maar een feit. Dat hij daarmee zijn band met zijn kinderen heeft geschaad is ook een feit.
Jouw man is ook afgekickt en inmiddels clean. Dat is een behoorlijke prestatie en dat mag ook benoemd worden.
. Ondertussen voelt hij nog steeds de afkeuring en veroordeling van jullie oudste. Het zou maar zo kunnen zijn dat jouw man daarom zo wanhopig zit op de controle .. Je kunt hem ook erkenning en vergeving geven, dat is er nu niet. Integendeel, er wordt nog steeds geoordeeld en gestrijdt via jou.
dat dit een kind geschaad heeft staat buiten kijf .. Dit kind is 18 en heeft een keuze. Wil hij nog in herstel met vader of niet? Zo niet dan zal hij zijn eigen pad moeten gaan kiezen en is dit het lot wat hij gaat dragen en dus ook deels zelf voor kiest. Dan niet zeggen ik blijf hier tot mijn 25 ste en kan pa behandelen als een jan lul.. als het dan zo'n jan lul is ga dan je eigen weg en anders werk er samen aan. Kinderen moeten ook leren dat een mens fouten kan maken. Zo ook zijn papa. Wat hij daar nu mee wilt is zijn keuze, maar geef daarin jouw grens aan en maak het inzichtelijk.
Jouw man idemdito. . Het hoeft niet ter discussie te staan dat hij zijn gezin heeft geschaad. Dat heeft ie en de consequenties daarvan draagt hij nu nog iedere dag met zich mee. Hij is ook gestopt met zijn alcoholmisbruik. .dat verdient ook credits. Ook tav hem jouw grens aangeven. Zo gaan wij niet oud worden samen en vormen wij geen gezin. Laat hen maar eens werken en nadenken ipv dat jij hier de speelbal bent.
kaart het aan en leg ze maar wat vragen voor.. Dit is mijn grens, zo en zo ga ik hier niet mee verder. Dat en dat is wat ik wil.. vertel het mij maar wat hebben jullie voor oplossingen bedacht, zeg het maar hoe wij hier aan gaan werken..
vrijdag 14 november 2014 13:58
Spuit_111, dank je voor je reactie. Indien het toch zo mocht zijn dat de kinderen naar therapie gaan, dan is het voor de kinderen zelf en niet omdat ik of man dat wil.
Lisaviva, bedankt.
Harry13, jij slaat de spijker op z’n kop. Vaak aangegeven bij man ook, dat hij geduld moet hebben om tot een oplossing te komen. Hij verwacht, naar mijn idee, te veel en te snel dat alles veranderd.
Koos03, bedankt voor je reactie en het lezen.
Ik snap het forum soms ook niet en al helemaal niet wanneer ik mobiel kijk.
Monti, ik begrijp wat je wilt zeggen.
Tegen de kinderen hebben we allebei gezegd dat het fijner is om op een normale manier te reageren. Tegen mijn man heb ik het ook gezegd en hij heeft tegen mij ook het e.e.a. gezegd.
Prima.
Het punt is vaak dat man verwacht dat het meteen a la minute goed gaat en dat ze altijd aardig praten. Wanneer oudste bijvoorbeeld een ochtendhumeur heeft, dan maakt man rustig de opmerking ‘we hebben toch afgesproken gewoon te praten. Kom je je afspraak weer niet na’. Als ik zeg hij heeft al jaren een ochtendhumeur, wordt ik er ook op afgerekend, want die afspraak staat en zo zal het zijn/ gaan.
Mag iemand niet chagrijnig zijn? Een slechte dag hebben? Normaliter wel, man ziet het meteen als een ‘aanval’ op hem en gaat er op in, totdat het escaleert of bijna escaleert.
Ik heb ook vaak mijn grenzen aangegeven bij kinderen en man, maar heb ze eigenlijk te vaak verlegd.
Overigens ik heb zowel tegen man en oudste gezegd, dat de discussies die ze voeren soms geen nut hebben (over een grijze zak oid), dat het ook verstandig kan zijn om tot 10 te tellen, of te kappen met zo’n discussie.
Ze hebben allebei een monotone stem en kunnen goed tegen elkaar op. Wat tot escalatie kan leiden.
Man blijft doorgaan en doorgaan, wanneer oudste zegt, laat maar ik stop ermee, we komen hier toch niet verder mee, dan zegt man ‘o durf je niet, kan je niet meer praten, blabla bla’.
Ik ben er eigenlijk ook gewoon achter dat de drank zijn humeur wel versterkte, maar dat humeur is er nog gewoon.
Helaas heeft hij 2 dagen geleden toch gedronken en heb ik de volle lading over wat ik allemaal fout doe over me heen gehad en wat er fout in ons gezin gaat.
Wat misschien het ergste van alles is, is dat het me niet meer interesseert.
Het deed me helemaal niets, alsof ik er immuun voor ben geworden.
Lisaviva, bedankt.
Harry13, jij slaat de spijker op z’n kop. Vaak aangegeven bij man ook, dat hij geduld moet hebben om tot een oplossing te komen. Hij verwacht, naar mijn idee, te veel en te snel dat alles veranderd.
Koos03, bedankt voor je reactie en het lezen.
Ik snap het forum soms ook niet en al helemaal niet wanneer ik mobiel kijk.
Monti, ik begrijp wat je wilt zeggen.
Tegen de kinderen hebben we allebei gezegd dat het fijner is om op een normale manier te reageren. Tegen mijn man heb ik het ook gezegd en hij heeft tegen mij ook het e.e.a. gezegd.
Prima.
Het punt is vaak dat man verwacht dat het meteen a la minute goed gaat en dat ze altijd aardig praten. Wanneer oudste bijvoorbeeld een ochtendhumeur heeft, dan maakt man rustig de opmerking ‘we hebben toch afgesproken gewoon te praten. Kom je je afspraak weer niet na’. Als ik zeg hij heeft al jaren een ochtendhumeur, wordt ik er ook op afgerekend, want die afspraak staat en zo zal het zijn/ gaan.
Mag iemand niet chagrijnig zijn? Een slechte dag hebben? Normaliter wel, man ziet het meteen als een ‘aanval’ op hem en gaat er op in, totdat het escaleert of bijna escaleert.
Ik heb ook vaak mijn grenzen aangegeven bij kinderen en man, maar heb ze eigenlijk te vaak verlegd.
Overigens ik heb zowel tegen man en oudste gezegd, dat de discussies die ze voeren soms geen nut hebben (over een grijze zak oid), dat het ook verstandig kan zijn om tot 10 te tellen, of te kappen met zo’n discussie.
Ze hebben allebei een monotone stem en kunnen goed tegen elkaar op. Wat tot escalatie kan leiden.
Man blijft doorgaan en doorgaan, wanneer oudste zegt, laat maar ik stop ermee, we komen hier toch niet verder mee, dan zegt man ‘o durf je niet, kan je niet meer praten, blabla bla’.
Ik ben er eigenlijk ook gewoon achter dat de drank zijn humeur wel versterkte, maar dat humeur is er nog gewoon.
Helaas heeft hij 2 dagen geleden toch gedronken en heb ik de volle lading over wat ik allemaal fout doe over me heen gehad en wat er fout in ons gezin gaat.
Wat misschien het ergste van alles is, is dat het me niet meer interesseert.
Het deed me helemaal niets, alsof ik er immuun voor ben geworden.
vrijdag 14 november 2014 15:10
TO, ik wilde even kwijt dat als er ooit een prijs uitgereikt zou worden voor 'meest dappere TO' jij voor mij in aanmerking komt. Ookal werd je de eerste paar pagina's redelijk 'voor de haaien gegooid'. Wat sta je goed open voor advies en wat blijf je ons fijn updaten! Petje af!!!
"As je denk dat je mooi ben dan ben je een embersiel leleike kuthoer"
vrijdag 14 november 2014 17:21
Jammer vind ik wel heel zacht uitgedrukt adorabull.
Het wordt de man van TO te lastig en dus grijpt hij maar weer naar de fles.
Terwijl hij weet dat alle problemen terug te voeren zijn naar zijn alcoholverslaving.
Hoeveel tekenen wil je nog hebben Kliefje?
Hij neemt jou en je kinderen niet serieus en gaat over al jullie grenzen heen.
Het feit dat hij weer heeft gedronken geeft dat heel duidelijk weer.
Ik hoop echt dat je ergens de kracht kan vinden om voor jezelf en de kinderen te kiezen en een toekomst op te bouwen zonder iemand die jou en je kinderen onderuit haalt.
Het wordt de man van TO te lastig en dus grijpt hij maar weer naar de fles.
Terwijl hij weet dat alle problemen terug te voeren zijn naar zijn alcoholverslaving.
Hoeveel tekenen wil je nog hebben Kliefje?
Hij neemt jou en je kinderen niet serieus en gaat over al jullie grenzen heen.
Het feit dat hij weer heeft gedronken geeft dat heel duidelijk weer.
Ik hoop echt dat je ergens de kracht kan vinden om voor jezelf en de kinderen te kiezen en een toekomst op te bouwen zonder iemand die jou en je kinderen onderuit haalt.
zaterdag 15 november 2014 00:43
Ik vind het niet gek dat je man weer gaar drinken. .wilde dat al in mn vorige posting benoemen maar gelaten..
To, ik merk dat je niet meer wilt/kunt vechten.. Je benoemt alles duidelijk en eerlijk maar hebt de strijdbijl er ook bij neergelegd. Misschien is dit topic wel wat je nodig had..De laatste zet.. Als dat zo is, dan gaan met je kinderen en niet aanmodderen. Hak die knoop dan Door daadwerkelijk. .
To, ik merk dat je niet meer wilt/kunt vechten.. Je benoemt alles duidelijk en eerlijk maar hebt de strijdbijl er ook bij neergelegd. Misschien is dit topic wel wat je nodig had..De laatste zet.. Als dat zo is, dan gaan met je kinderen en niet aanmodderen. Hak die knoop dan Door daadwerkelijk. .
zaterdag 15 november 2014 21:39
Heel veel succes en sterkte. En zoals je zelf al zegt; volhouden!
Het zal niet makkelijk zijn maar hou voor ogen dat je het aan jezelf en je kinderen verplicht bent om te zorgen voor rust in de tent.
Blijf vooral hier schrijven als je wat kwijt wil.
Ik weet uit eigen ervaring dat dingen opschrijven en feedback krijgen heel verhelderend kan werken en veel rust geeft.
zaterdag 15 november 2014 21:49
Heb het topic gevolgd. Heel veel sterkte Kliefje. Ik zie eigenlijk ook geen andere uitweg dan bij hem weg te gaan. Je hebt al zoveel geprobeerd. Het is een vreselijk moeilijke beslissing.
Hopelijk kunnen jij en de kinderen zo een beetje rust krijgen. Ben erg benieuwd hoe je kinderen hier op gaan reageren.
Heel veel sterkte
Hopelijk kunnen jij en de kinderen zo een beetje rust krijgen. Ben erg benieuwd hoe je kinderen hier op gaan reageren.
Heel veel sterkte
zaterdag 15 november 2014 22:41
quote:2lieverds schreef op 15 november 2014 @ 22:16:
Oh sorry erg mosterd, mag ik dan nu zeggen dat je reageert zoals een moeder hoort te doen, hoe moeilijk dan ook! Knap van je, heel veel sterkte
Misschien volgende keer eerst lezen en dan commentaar geven.
Makkelijk oordelen als hè alle feiten niet kent, daar help je Kliefje niet mee namelijk.
Oh sorry erg mosterd, mag ik dan nu zeggen dat je reageert zoals een moeder hoort te doen, hoe moeilijk dan ook! Knap van je, heel veel sterkte
Misschien volgende keer eerst lezen en dan commentaar geven.
Makkelijk oordelen als hè alle feiten niet kent, daar help je Kliefje niet mee namelijk.
zaterdag 15 november 2014 23:02
Kliefje,
Ik zal mijn 1e post weghalen, het spijt me oprecht dat ik die heb geplaatst voordat ik de resterende pagina's had gelezen.
Mag ik je dan zeggen dat ik zou willen dat mijn moeder zo voor me op was gekomen en dat ik ontzettend veel respect voor je heb.
Granny71 je heb volkomen gelijk, mijn excuses.
Ik zal mijn 1e post weghalen, het spijt me oprecht dat ik die heb geplaatst voordat ik de resterende pagina's had gelezen.
Mag ik je dan zeggen dat ik zou willen dat mijn moeder zo voor me op was gekomen en dat ik ontzettend veel respect voor je heb.
Granny71 je heb volkomen gelijk, mijn excuses.
zaterdag 15 november 2014 23:10
zondag 16 november 2014 10:22
Wat een verhaal,
Wat ik niet lees is hoe de kinderen deze drie weken hebben beleefd.
Snappen zij wat er gebeurt?
Het gaat natuurlijk wel in sneltreinvaart, pa weer drinken.
Pa en ma uit elkaar? Of niet?
Waarschijnlijk weer ruzie in huis.
In ieder geval geen fijne, warme sfeer waarin iedereen goed gedijt.
Dus eigenlijk is mijn vraag:
Hoe gaat het met de kinderen?
Wat ik niet lees is hoe de kinderen deze drie weken hebben beleefd.
Snappen zij wat er gebeurt?
Het gaat natuurlijk wel in sneltreinvaart, pa weer drinken.
Pa en ma uit elkaar? Of niet?
Waarschijnlijk weer ruzie in huis.
In ieder geval geen fijne, warme sfeer waarin iedereen goed gedijt.
Dus eigenlijk is mijn vraag:
Hoe gaat het met de kinderen?
