Kinderen
alle pijlers
18 jaar en zijn gedrag
dinsdag 21 oktober 2014 13:41
De afgelopen weken loopt het de spuigaten uit met zijn gedrag. Hij is brutaal (scheld), altijd chagrijnig en voert geen klap uit in huis.
Dit is omdat man en ik nu meer op 1 lijn zitten en ernaar handelen. We hebben helaas veel in het verleden veel ruzie gehad om allerlei toestanden en een aantal jaar geleden ingezien dat het anders moest. We hebben relatietherapie gedaan, ook gesprekken zodat de kinderen ook konden praten. Tijdens die gesprekken wilde ze niet praten over niets er was geen probleem volgens hen.
Man en ik zijn meer op 1 lijn gaan staan en dat ging steeds beter. Echter bleef (en blijft) de oudste negatief in alles, wil nergens aan meewerken, niet luisteren, doet zijn eigen ding. Neemt man heel veel kwalijk etc. Dat hij boos was kan ik me voorstellen, dat hij het nog steeds is vind ik moeilijk. Hij heeft overigens wel een keer gezegd, dat hij ervoor heeft gekozen om zijn vader niet meer te mogen en daar niets aan wil doen. We hebben in het verleden aangegeven dat we fouten hebben gemaakt, dat we eraan gaan werken en dat het ons spijt dat dingen zo gelopen zijn.
De afgelopen weken heb ik het idee dat ze ons tegen elkaar willen uitspelen, ze hebben besloten om niets meer te doen in huis (niet hun eigen spullen opruimen gewoon brood en alles op tafel laten, wanneer ze wat laten vallen lekker laten liggen(eten, drinken wat maar ook), vaatwasser niet uitruimen etc etc) en hun kamer ligt erbij alsof het een vuilnisbelt is (er vliegen serieus fruitvliegjes en vliegen rond). Tevens negeren ze ons allebei. Als antwoordt hebben wij hun kleding niet gewassen en internet eruit getrokken. Voor eten wordt nog wel gezorgd al is het wat minder lekkere dingen, we proberen zoveel mogelijk samen te eten
We hebben meerdere keren gevraagd of ze willen praten of we het kunnen oplossen of wat maar ook. Jongste zegt ik heb geen probleem, oudste zegt nou als jullie blij zijn met je gedrag, bravo en draait zich om.
Man en ik weten het eigenlijk niet meer, hoe nu verder. Op het moment lijkt het op 'de aanhouder wint' en ik heb nou niet het idee dat we bezig zijn met een oplossing.
Vandaag ligt internet eruit ook uit en ik heb de sleutel verstopt. De oudste stuurt een sms dat hij het hele huis overhoop gaat halen als ik niet zeg waar de sleutel is.
Ik vind het moeilijk dit gedrag, begrijp me goed ik weet heus dat zowel man en ik eraan hebben meegewerkt. We zijn al jaren bezig om het in goede banen te krijgen, maar op een of andere manier willen ze niet meewerken en ik vraag me af of het ooit nog gaat gebeuren..
Warrig verhaal misschien, maar wilde het kwijt.
Weer naar een therapeut ofzo, zal dat kunnen helpen. Maar oudste wil niet, hij heeft geen probleem zegt hij.
Dit is omdat man en ik nu meer op 1 lijn zitten en ernaar handelen. We hebben helaas veel in het verleden veel ruzie gehad om allerlei toestanden en een aantal jaar geleden ingezien dat het anders moest. We hebben relatietherapie gedaan, ook gesprekken zodat de kinderen ook konden praten. Tijdens die gesprekken wilde ze niet praten over niets er was geen probleem volgens hen.
Man en ik zijn meer op 1 lijn gaan staan en dat ging steeds beter. Echter bleef (en blijft) de oudste negatief in alles, wil nergens aan meewerken, niet luisteren, doet zijn eigen ding. Neemt man heel veel kwalijk etc. Dat hij boos was kan ik me voorstellen, dat hij het nog steeds is vind ik moeilijk. Hij heeft overigens wel een keer gezegd, dat hij ervoor heeft gekozen om zijn vader niet meer te mogen en daar niets aan wil doen. We hebben in het verleden aangegeven dat we fouten hebben gemaakt, dat we eraan gaan werken en dat het ons spijt dat dingen zo gelopen zijn.
De afgelopen weken heb ik het idee dat ze ons tegen elkaar willen uitspelen, ze hebben besloten om niets meer te doen in huis (niet hun eigen spullen opruimen gewoon brood en alles op tafel laten, wanneer ze wat laten vallen lekker laten liggen(eten, drinken wat maar ook), vaatwasser niet uitruimen etc etc) en hun kamer ligt erbij alsof het een vuilnisbelt is (er vliegen serieus fruitvliegjes en vliegen rond). Tevens negeren ze ons allebei. Als antwoordt hebben wij hun kleding niet gewassen en internet eruit getrokken. Voor eten wordt nog wel gezorgd al is het wat minder lekkere dingen, we proberen zoveel mogelijk samen te eten
We hebben meerdere keren gevraagd of ze willen praten of we het kunnen oplossen of wat maar ook. Jongste zegt ik heb geen probleem, oudste zegt nou als jullie blij zijn met je gedrag, bravo en draait zich om.
Man en ik weten het eigenlijk niet meer, hoe nu verder. Op het moment lijkt het op 'de aanhouder wint' en ik heb nou niet het idee dat we bezig zijn met een oplossing.
Vandaag ligt internet eruit ook uit en ik heb de sleutel verstopt. De oudste stuurt een sms dat hij het hele huis overhoop gaat halen als ik niet zeg waar de sleutel is.
Ik vind het moeilijk dit gedrag, begrijp me goed ik weet heus dat zowel man en ik eraan hebben meegewerkt. We zijn al jaren bezig om het in goede banen te krijgen, maar op een of andere manier willen ze niet meewerken en ik vraag me af of het ooit nog gaat gebeuren..
Warrig verhaal misschien, maar wilde het kwijt.
Weer naar een therapeut ofzo, zal dat kunnen helpen. Maar oudste wil niet, hij heeft geen probleem zegt hij.
kliefje wijzigde dit bericht op 21-10-2014 13:42
Reden: Zin was overbodig
Reden: Zin was overbodig
% gewijzigd
donderdag 3 maart 2016 22:22
Bloemetje hij heeft gelukkig genoeg mensen om zich heen om mee te praten. Hij kijkt op zijn kamer een film of is aan het gamen. Hij heeft gelukkig nog wel zijn sport en gaat ook af en toe de deur uit.
De beschikking is binnen, ik heb getekend dat ik geen hoger beroep ga doen en ex moet het ook doen. Het loopt echt allemaal op zijn eind.
Gelukkig
De beschikking is binnen, ik heb getekend dat ik geen hoger beroep ga doen en ex moet het ook doen. Het loopt echt allemaal op zijn eind.
Gelukkig
vrijdag 18 maart 2016 09:28
Gister bericht van de advocaat.
Vanaf 7 maart is de scheiding ingeschreven bij de Gemeente.
Nu nog het huis en dan is dat ook achter de rug.
Ik bedacht me vorige week ineens, dat ik hem tot op heden nog geen seconde heb gemist. Best vreemd wanneer je bedenkt dat we 20 jaar samen waren.
Tot op heden geen seconde spijt en een goede beslissing geweest.
Met de kinderen gaat het op school goed en zoon weet gelukkig wat hij volgend schooljaar wil gaan doen. Met dochter gaat het ook goed op school. Voor allebei geld dat ze thuis zichzelf zijn, rommelig, soms sjaggie, soms vrolijk, soms ineens is er iets opgeruimd, soms niet en ga zo maar door.. Zoon praat nog niet echt over de scheiding, maar hij heeft andere personen waar hij zijn ei kwijt kan en hij weet dat ik er ook voor open sta. Dochter praat er een beetje over.
Allebei gaan ze in de zomervakantie naar hem toe, althans dat is tot nu toe de bedoeling.
Vanaf 7 maart is de scheiding ingeschreven bij de Gemeente.
Nu nog het huis en dan is dat ook achter de rug.
Ik bedacht me vorige week ineens, dat ik hem tot op heden nog geen seconde heb gemist. Best vreemd wanneer je bedenkt dat we 20 jaar samen waren.
Tot op heden geen seconde spijt en een goede beslissing geweest.
Met de kinderen gaat het op school goed en zoon weet gelukkig wat hij volgend schooljaar wil gaan doen. Met dochter gaat het ook goed op school. Voor allebei geld dat ze thuis zichzelf zijn, rommelig, soms sjaggie, soms vrolijk, soms ineens is er iets opgeruimd, soms niet en ga zo maar door.. Zoon praat nog niet echt over de scheiding, maar hij heeft andere personen waar hij zijn ei kwijt kan en hij weet dat ik er ook voor open sta. Dochter praat er een beetje over.
Allebei gaan ze in de zomervakantie naar hem toe, althans dat is tot nu toe de bedoeling.
vrijdag 18 maart 2016 09:39
Je tweede alinea is zo herkenbaar.
Ik heb ex ook geen seconde gemist (ook al was de scheiding niet mijn idee) en wij waren ook al 23 jaar samen.
Fijn dat het met de kinderen goed gaat. Dat geeft jou ook veel meer rust denk ik.
Voor allebei geld dat ze thuis zichzelf zijn, rommelig, soms sjaggie, soms vrolijk, soms ineens is er iets opgeruimd, soms niet en ga zo maar door
Heerlijk he pubers. Je weet zo goed wat je aan de hebt
Ik heb ex ook geen seconde gemist (ook al was de scheiding niet mijn idee) en wij waren ook al 23 jaar samen.
Fijn dat het met de kinderen goed gaat. Dat geeft jou ook veel meer rust denk ik.
Voor allebei geld dat ze thuis zichzelf zijn, rommelig, soms sjaggie, soms vrolijk, soms ineens is er iets opgeruimd, soms niet en ga zo maar door
Heerlijk he pubers. Je weet zo goed wat je aan de hebt
vrijdag 18 maart 2016 17:35
Granny71, klinkt raar maar ik geniet gewoon van de rommel en af en toe de explosieve ruzies die ik met zoon heb. Daarna maken we het snel weer goed hoor, maar gewoon dat het kan zonder dat het de kop in wordt gedrukt.
Ik ben in ieder geval niet de enigste die dat gevoel heeft.
blijfgewoondametje, bedankt! je bent niet de eerste die me feliciteerd en raar nee helemaal niet. Ja het is vreemd dat gevoel, maar erg vind ik het niet. Liever dit dan dat ik in zo'n put val en mezelf af ga vragen wat heb ik gedaan.
Aankomende week ben ik vrij en ga ik opruimen, schoonmaken, dingen weggooien wat weg kan en ga zo maar door. Het moet nu maar eens allemaal gebeuren.
Bedankt voor jullie reacties!
Ik ben in ieder geval niet de enigste die dat gevoel heeft.
blijfgewoondametje, bedankt! je bent niet de eerste die me feliciteerd en raar nee helemaal niet. Ja het is vreemd dat gevoel, maar erg vind ik het niet. Liever dit dan dat ik in zo'n put val en mezelf af ga vragen wat heb ik gedaan.
Aankomende week ben ik vrij en ga ik opruimen, schoonmaken, dingen weggooien wat weg kan en ga zo maar door. Het moet nu maar eens allemaal gebeuren.
Bedankt voor jullie reacties!
vrijdag 18 maart 2016 19:50
quote:kliefje schreef op 18 maart 2016 @ 17:35:
Aankomende week ben ik vrij en ga ik opruimen, schoonmaken, dingen weggooien wat weg kan en ga zo maar door. Het moet nu maar eens allemaal gebeuren.
Bedankt voor jullie reacties!
Het verleden opruimen en ruimte maken voor de toekomst.
Letterlijk en figuurlijk.
Niet gek opkijken als de sluizen ineens opengaan.
Ook dat hoort erbij en is soms nodig.
Hopelijk wordt het lekker lenteweer want dat ruimte een stuk lekkerder.
Aankomende week ben ik vrij en ga ik opruimen, schoonmaken, dingen weggooien wat weg kan en ga zo maar door. Het moet nu maar eens allemaal gebeuren.
Bedankt voor jullie reacties!
Het verleden opruimen en ruimte maken voor de toekomst.
Letterlijk en figuurlijk.
Niet gek opkijken als de sluizen ineens opengaan.
Ook dat hoort erbij en is soms nodig.
Hopelijk wordt het lekker lenteweer want dat ruimte een stuk lekkerder.
vrijdag 18 maart 2016 20:34
21-10-2014 13:41
Hij heeft overigens wel een keer gezegd, dat hij ervoor heeft gekozen om zijn vader niet meer te mogen en daar niets aan wil doen.
01-02-2016 10:53
Zoon wil er niet echt over praten, hij zei alleen dat het voor nu beter is.
18-03-2016 9:28:
Zoon praat nog niet echt over de scheiding, maar hij heeft andere personen waar hij zijn ei kwijt kan en hij weet dat ik er ook voor open sta. Met de kinderen gaat het op school goed en zoon weet gelukkig wat hij volgend schooljaar wil gaan doen.
Jouw zoon komt op me over als een jonge man die door alle relatieperikelen van zijn ouders geen enkele behoeft/vertrouwen meer heeft om zijn denken en gevoelens te delen. Maar in jouw berichten lees ik ook een jonge man die op een andere wijze dan met zijn ouders alsnog goed voor zichzelf zorgt. Hij praat met anderen en ziet het nut van een opleiding in. En ik geef hem eerlijk gezegd (het topic lezende) geen ongelijk en wens hem en jou sterkte en succes.
Goed dat je voor jezelf de stappen nu hebt gezet maar je bent te laat voor de relatie met jullie zoon. Dat kan je nu niet veranderen en ik lees ook niet dat je dit nu perse wilt. Ik denk dat dit een heel verstandige keuze van je is. Want dit maakt vermoedelijk dat als er wel een moment gaat komen (bijvoorbeeld omdat hij echt ouder wordt) hij ook naar je toe gaat komen. Dit hoop ik echt voor je, want het lijkt me als moeder van ook een zoon van 18 jaar, echt heel moeilijk.
Hij heeft overigens wel een keer gezegd, dat hij ervoor heeft gekozen om zijn vader niet meer te mogen en daar niets aan wil doen.
01-02-2016 10:53
Zoon wil er niet echt over praten, hij zei alleen dat het voor nu beter is.
18-03-2016 9:28:
Zoon praat nog niet echt over de scheiding, maar hij heeft andere personen waar hij zijn ei kwijt kan en hij weet dat ik er ook voor open sta. Met de kinderen gaat het op school goed en zoon weet gelukkig wat hij volgend schooljaar wil gaan doen.
Jouw zoon komt op me over als een jonge man die door alle relatieperikelen van zijn ouders geen enkele behoeft/vertrouwen meer heeft om zijn denken en gevoelens te delen. Maar in jouw berichten lees ik ook een jonge man die op een andere wijze dan met zijn ouders alsnog goed voor zichzelf zorgt. Hij praat met anderen en ziet het nut van een opleiding in. En ik geef hem eerlijk gezegd (het topic lezende) geen ongelijk en wens hem en jou sterkte en succes.
Goed dat je voor jezelf de stappen nu hebt gezet maar je bent te laat voor de relatie met jullie zoon. Dat kan je nu niet veranderen en ik lees ook niet dat je dit nu perse wilt. Ik denk dat dit een heel verstandige keuze van je is. Want dit maakt vermoedelijk dat als er wel een moment gaat komen (bijvoorbeeld omdat hij echt ouder wordt) hij ook naar je toe gaat komen. Dit hoop ik echt voor je, want het lijkt me als moeder van ook een zoon van 18 jaar, echt heel moeilijk.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 21 november 2016 12:33
Het viel me op dat het 8 maanden geleden is dat hier iets geplaatst was en ik kwam weer op de site voor iets anders en dacht misschien is een update wel leuk
Hoe gaat het met?
Zoon - stuk beter, hij is wat losser in zijn doen en laten en praat ook wat meer. Hij heeft er voor gekozen om dit schooljaar geen opleiding te doen, maar te werken. Hij gaf aan dat hij nog niet 100% prettig is zijn vel zit om aan een opleiding te beginnen en een jaartje wil werken. Hij heeft nu ook werk en heeft het gelukkig naar zijn zin. Verder praat hij een stuk meer, maar niet over de scheiding en zijn vader. (Nou ja heeelll soms, maar dat is alleen wanneer hij even wat te klagen heeft over zijn vader. (ik ga er dan niet op in, maar luister naar hem)).
Dochter - Opleiding gaat goed en op het werk ook. Verder merk ik dat ze veeeelll losser is geworden in huis en ook bij andere. Ze is minder verlegen, doet gek, maakt geintjes, gaat op stap en ga zo maar door.
Overigens het huishouden blijft een issue maar dat zal altijd wel zo zijn. Ze doen nu wel sommige dingen zonder dat ik het vraag en verder ook nog wel dingen wanneer ik het vraag. Het is in ieder geval geen hoofd onderwerp in het huis met allerlei consequenties eraan. Ja ik word boos wanneer ze iets niet doen, maar dat is normaal. Ja ik mopper, af en toe hebben we mega ruzie en wanneer de bom is ontploft praten we erover. Althans met zoon, dochter kruipt in haar schulp maar het wordt minder. Ze durft meer te zeggen en af en toe hebben we ook ruzie (een kleintje vergeleken met de ruzie die zoon en ik weleens hebben).
Ze zijn samen in de vakantie naar hun vader gegaan en dat ging niet helemaal goed. Van de twee weken heeft hij ze 1 week genegeerd of was hij boos of wat maar ook. Heeft een goede deuk opgelopen in hun band, maar het gaat zoetjes aan weer ietsje beter. Ex zit erover na te denken om zich in het buitenland te vestigen. Dochter heeft zelfs aan hem gevraagd hoe hij de band met hen dan beter wil maken wanneer hij zo ver is.. (had ze een jaar geleden nooit gedurfd). Dat is, volgens hem, een reden om te twijfelen, hij heeft echter een nieuwe vriendin, in het buitenland, waar hij graag bij wil zijn.
Ex en ik praten niet. Hoofdzakelijk omdat hij niet op een normale rustige manier tegen mij kan praten, zelfs mailen gaat hem niet gewoon af. Hij zit me nog steeds zwart te maken tegen de kinderen (toen ze bij hem waren in de vakantie tot een week geleden, gehoord van dochter). Ik ben eerlijk gezegd blij dat de kinderen oud genoeg zijn om zelf af te spreken met hun vader.
Met mij gaat het goed, alles gaat gemoedelijk en eigenlijk heel prettig.. Eerlijk is eerlijk ik heb nog geen traan gelaten sinds dat alles aan de hand was en hij uit mijn leven is. Ik voel nog steeds een hele grote opluchting en ben tevreden hoe alles gaat en is.
Ben niet aan het daten (dat vraagt op een of andere manier iedereen) en heb er ook geen behoefte aan, ik ben met mijn eigen persoontje bezig. Ik ben bezig met het huis, een opleiding, het werk, hobby's, vriendinnen en natuurlijk de kinderen.
Hoe gaat het met?
Zoon - stuk beter, hij is wat losser in zijn doen en laten en praat ook wat meer. Hij heeft er voor gekozen om dit schooljaar geen opleiding te doen, maar te werken. Hij gaf aan dat hij nog niet 100% prettig is zijn vel zit om aan een opleiding te beginnen en een jaartje wil werken. Hij heeft nu ook werk en heeft het gelukkig naar zijn zin. Verder praat hij een stuk meer, maar niet over de scheiding en zijn vader. (Nou ja heeelll soms, maar dat is alleen wanneer hij even wat te klagen heeft over zijn vader. (ik ga er dan niet op in, maar luister naar hem)).
Dochter - Opleiding gaat goed en op het werk ook. Verder merk ik dat ze veeeelll losser is geworden in huis en ook bij andere. Ze is minder verlegen, doet gek, maakt geintjes, gaat op stap en ga zo maar door.
Overigens het huishouden blijft een issue maar dat zal altijd wel zo zijn. Ze doen nu wel sommige dingen zonder dat ik het vraag en verder ook nog wel dingen wanneer ik het vraag. Het is in ieder geval geen hoofd onderwerp in het huis met allerlei consequenties eraan. Ja ik word boos wanneer ze iets niet doen, maar dat is normaal. Ja ik mopper, af en toe hebben we mega ruzie en wanneer de bom is ontploft praten we erover. Althans met zoon, dochter kruipt in haar schulp maar het wordt minder. Ze durft meer te zeggen en af en toe hebben we ook ruzie (een kleintje vergeleken met de ruzie die zoon en ik weleens hebben).
Ze zijn samen in de vakantie naar hun vader gegaan en dat ging niet helemaal goed. Van de twee weken heeft hij ze 1 week genegeerd of was hij boos of wat maar ook. Heeft een goede deuk opgelopen in hun band, maar het gaat zoetjes aan weer ietsje beter. Ex zit erover na te denken om zich in het buitenland te vestigen. Dochter heeft zelfs aan hem gevraagd hoe hij de band met hen dan beter wil maken wanneer hij zo ver is.. (had ze een jaar geleden nooit gedurfd). Dat is, volgens hem, een reden om te twijfelen, hij heeft echter een nieuwe vriendin, in het buitenland, waar hij graag bij wil zijn.
Ex en ik praten niet. Hoofdzakelijk omdat hij niet op een normale rustige manier tegen mij kan praten, zelfs mailen gaat hem niet gewoon af. Hij zit me nog steeds zwart te maken tegen de kinderen (toen ze bij hem waren in de vakantie tot een week geleden, gehoord van dochter). Ik ben eerlijk gezegd blij dat de kinderen oud genoeg zijn om zelf af te spreken met hun vader.
Met mij gaat het goed, alles gaat gemoedelijk en eigenlijk heel prettig.. Eerlijk is eerlijk ik heb nog geen traan gelaten sinds dat alles aan de hand was en hij uit mijn leven is. Ik voel nog steeds een hele grote opluchting en ben tevreden hoe alles gaat en is.
Ben niet aan het daten (dat vraagt op een of andere manier iedereen) en heb er ook geen behoefte aan, ik ben met mijn eigen persoontje bezig. Ik ben bezig met het huis, een opleiding, het werk, hobby's, vriendinnen en natuurlijk de kinderen.
maandag 21 november 2016 13:15
Fijn om te lezen, dat het zo goed met jullie gaat.
Huishouden is hier ook wel eens een issue. Kinderen mopperen veel, maar doen gelukkig wel wat we vragen. Ik zit momenteel met twee voeten in het gips dus ze moeten wel. Als zij de was niet naar zolder brengen, dan wordt de zooi niet vanzelf schoon. Wel spreken we veel dingen van tevoren af en door. Onder andere wat we in een week van ze verwachten en wat de norm dan is en dat helpt goed.
Succes verder.
Huishouden is hier ook wel eens een issue. Kinderen mopperen veel, maar doen gelukkig wel wat we vragen. Ik zit momenteel met twee voeten in het gips dus ze moeten wel. Als zij de was niet naar zolder brengen, dan wordt de zooi niet vanzelf schoon. Wel spreken we veel dingen van tevoren af en door. Onder andere wat we in een week van ze verwachten en wat de norm dan is en dat helpt goed.
Succes verder.
maandag 21 november 2016 13:55
Wat fijn dat het met de kinderen steeds een beetje beter gaat.
Wat de ruzies om het huishouden betreft; het zijn pubers en die hebben daar gewoon geen zin in.
Natuurlijk is alles beladen door de scheiding en alle ellende maar het zijn en blijven ook gewoon pubers met alle hysterische buien due daarbij horen.
Geniet van de rust in je hoofd en je huis.
Het komt helemaal goed met jullie
Wat de ruzies om het huishouden betreft; het zijn pubers en die hebben daar gewoon geen zin in.
Natuurlijk is alles beladen door de scheiding en alle ellende maar het zijn en blijven ook gewoon pubers met alle hysterische buien due daarbij horen.
Geniet van de rust in je hoofd en je huis.
Het komt helemaal goed met jullie
woensdag 23 november 2016 18:24
Bedankt!!! Lief van jullie
Tja het huishouden blijft denk ik in elk huis een issue.
Ik werk nu vier dagen en kan alles indelen hoe ik het wil doen en het huis staat nog overeind en we leven nog allemaal Ik lig er niet wakker maar af en toe is het irritant en dan word ik boos en beginnen ze te lopen ach tja. Ik accepteer het zoals het is.
Tja het huishouden blijft denk ik in elk huis een issue.
Ik werk nu vier dagen en kan alles indelen hoe ik het wil doen en het huis staat nog overeind en we leven nog allemaal Ik lig er niet wakker maar af en toe is het irritant en dan word ik boos en beginnen ze te lopen ach tja. Ik accepteer het zoals het is.
