Kinderen
alle pijlers
Wel/Niet/Wel/Niet een tweede
donderdag 26 februari 2015 22:33
Zelf ben ik er al uit: hier blijft het er bij één. Blijkbaar zijn man en ik niet de makkelijkste personen op aarde en voeden we niet even een aantal kinderen op.
Toch ben ik benieuwd naar andere verhalen.
Wie wilde er van jongs af aan al kinderen?
Wie ervaart het hebben van kinderen als makkelijk?
Wie hebben er geen seconde geaarzeld?
Wie is het smerig tegen gevallen?
Wie vindt het het mooiste wat je ooit is overkomen?
Wie vindt het de mooiste tijd van je leven?
Waarom een tweede/derde etc?
Wie zat er na de geboorte meteen op een roze wolk?
Toch ben ik benieuwd naar andere verhalen.
Wie wilde er van jongs af aan al kinderen?
Wie ervaart het hebben van kinderen als makkelijk?
Wie hebben er geen seconde geaarzeld?
Wie is het smerig tegen gevallen?
Wie vindt het het mooiste wat je ooit is overkomen?
Wie vindt het de mooiste tijd van je leven?
Waarom een tweede/derde etc?
Wie zat er na de geboorte meteen op een roze wolk?
donderdag 26 februari 2015 22:49
Van jongs af aan kinderen gewild. Nooit getwijfeld. Altijd drie gewild, nu de derde op komst (vriend moest daar wel even over nadenken).
Ik ervaar het als makkelijk, maar dat komt ook door mijn vriend die heeeeel veel doet (itt verhalen van vriendinnen).
Wel druk, vermoeiend, weinig slaap, maar toch...
Mooiste wat me is overkomen, ik wist niet dat ik zoveel en zo onvoorwaardelijk van iets/iemand kon houden.
Mooiste tijd van mijn leven, maar ook doordat ik zo gelukkig ben met vriend. Het is het totaalplaatje.
Na de eerste zeker niet direct op een roze wolk. Kon de eerste 2,5 week niets zelf, lange herstelperiode van oa enorm bloedverlies. Heel wat afgejankt en machteloos gevoeld.
Toch na 5 maanden al bewust zwanger van de tweede. Toen wel heel snel op een roze wolk. Hele andere bevalling, we wisten al hoe alles ging, je bent zekerder.
Na 8 maanden zwanger van de derde. Zal druk worden, maar ik verheug me op zo'n ukkie. Ik zie ook wat voor vreugde het in mijn omgeving brengt. Heerlijk om te zien.
Ik heb heerlijke kinderen.
Ik ervaar het als makkelijk, maar dat komt ook door mijn vriend die heeeeel veel doet (itt verhalen van vriendinnen).
Wel druk, vermoeiend, weinig slaap, maar toch...
Mooiste wat me is overkomen, ik wist niet dat ik zoveel en zo onvoorwaardelijk van iets/iemand kon houden.
Mooiste tijd van mijn leven, maar ook doordat ik zo gelukkig ben met vriend. Het is het totaalplaatje.
Na de eerste zeker niet direct op een roze wolk. Kon de eerste 2,5 week niets zelf, lange herstelperiode van oa enorm bloedverlies. Heel wat afgejankt en machteloos gevoeld.
Toch na 5 maanden al bewust zwanger van de tweede. Toen wel heel snel op een roze wolk. Hele andere bevalling, we wisten al hoe alles ging, je bent zekerder.
Na 8 maanden zwanger van de derde. Zal druk worden, maar ik verheug me op zo'n ukkie. Ik zie ook wat voor vreugde het in mijn omgeving brengt. Heerlijk om te zien.
Ik heb heerlijke kinderen.
donderdag 26 februari 2015 22:54
Ik wilde vrij jong kinderen. We zijn bewust begonnen met proberen toen ik 21 was. Op mijn 24e eindelijk het langverwachte gezonde kind waar ik zoooo naar had verlangd. De eerste weken vond ik vies tegen vallen. Vond het maar zwaar, en had het gevoel alsof hij elk moment op gehaald kon worden door zijn echte ouders haha. Ik hield wel meteen van hem, maar het was echt heel erg wennen. Vooral de slapeloze nachten had ik erg onderschat. Na 6 weken begon hij 6 uurtjes door te slapen en sindsdien vind ik het steeds makkelijker worden. Natuurlijk vind ik het nog wel eens zwaar die verantwoordelijkheid 24/7 en het de hele dag zorgen voor hem. Maar ik vind het werkelijk waar het allermooiste en meest bijzondere wat er is. Ik voel mij vaak echt een verliefde puber.
Ondanks dat een volgende zwangerschap wederom gepaard zal gaan met vreselijk veel angst, en ik wekelijkse ziekenhuis bezoekjes zal hebben en elke dag injecties moet spuiten droom ik al van een volgend kind. Wel pas over een aantal jaar. Ik vind het heel belangrijk dat mijn zoontje voorlopig alle aandacht en liefde van de wereld krijgt zonder een andere baby erbij. Maar ik hoop zeker nog wel twee kinderen te krijgen. Maarja hij is pas vier en halve maand, misschien denk ik daar over een tijdje weer anders over.
Ondanks dat een volgende zwangerschap wederom gepaard zal gaan met vreselijk veel angst, en ik wekelijkse ziekenhuis bezoekjes zal hebben en elke dag injecties moet spuiten droom ik al van een volgend kind. Wel pas over een aantal jaar. Ik vind het heel belangrijk dat mijn zoontje voorlopig alle aandacht en liefde van de wereld krijgt zonder een andere baby erbij. Maar ik hoop zeker nog wel twee kinderen te krijgen. Maarja hij is pas vier en halve maand, misschien denk ik daar over een tijdje weer anders over.
donderdag 26 februari 2015 22:57
Ik heb ook een heerlijk kind.
Maar 1 vind ik genoeg. Ik ben gelukkig zo.
Er is meer in het leven dan ouderschap. Ik ben ook gek op mijn werk. Me-time. Luieren. Romantiek met mijn vriend.
Een kind hebben is retezwaar en supermooi. Maar er zijn ook meer mooie dingen in het leven. En die wil ik ook nog kunnen ervaren.
Nu vind ik het ouderschap goed te doen. Ik geniet onwijs van mijn dochter en geef haar alles wat ik heb. Ik ben een zeer betrokken moeder die knutselt en leuke dingen doet en veel aandacht en rust heeft.
Daarnaast ben ik ook vriendin, werkneemster en gewoon een vrouw die interesses heeft en nog veel wil leren en ervaren.
Met 1 kind heb ik the best of both worlds. De liefde en verrijking van het moederschap, maar ook genoeg tijd en ruimte voor andere dingen.
Ik vind dit ideaal!
En tuurlijk twijfel ik wel eens. Maar ja; het leven is keuzes maken. En ik ben tevreden met wat ik heb.
Maar 1 vind ik genoeg. Ik ben gelukkig zo.
Er is meer in het leven dan ouderschap. Ik ben ook gek op mijn werk. Me-time. Luieren. Romantiek met mijn vriend.
Een kind hebben is retezwaar en supermooi. Maar er zijn ook meer mooie dingen in het leven. En die wil ik ook nog kunnen ervaren.
Nu vind ik het ouderschap goed te doen. Ik geniet onwijs van mijn dochter en geef haar alles wat ik heb. Ik ben een zeer betrokken moeder die knutselt en leuke dingen doet en veel aandacht en rust heeft.
Daarnaast ben ik ook vriendin, werkneemster en gewoon een vrouw die interesses heeft en nog veel wil leren en ervaren.
Met 1 kind heb ik the best of both worlds. De liefde en verrijking van het moederschap, maar ook genoeg tijd en ruimte voor andere dingen.
Ik vind dit ideaal!
En tuurlijk twijfel ik wel eens. Maar ja; het leven is keuzes maken. En ik ben tevreden met wat ik heb.
donderdag 26 februari 2015 23:08
Ik wilde altijd al een gezinnetje, liefst twee kinderen.
Maar ik heb een zware zwangerschap, een nog zwaardere bevalling en een lange herstelperiode gehad...en van daaruit eigenlijk besloten dat het er toch bij een gaat blijven.
De eerste periode was zwaar, maar dat kwam vooral omdat mijn lichaam dus niet goed herstelde, waardoor ik moeilijk voor m'n kleine (en mezelf) kon zorgen. Een 'roze wolk' heb ik eigenlijk nooit op gerekend, dus was ook geen tegenvaller toen die niet kwam
Nu geniet ik van hoe goed ons mannetje het doet, om te zien hoe hij zich ontwikkeld tot een eigen mensje met een eigen karakter, hoe hij nieuwe dingen leert en ontdekt, en is hij het mooiste was ons is overkomen Overigens hier ook een partner die ontzettend veel doet, zodat we alle twee ook ons momentje rust kunnen pakken
Maar ik heb een zware zwangerschap, een nog zwaardere bevalling en een lange herstelperiode gehad...en van daaruit eigenlijk besloten dat het er toch bij een gaat blijven.
De eerste periode was zwaar, maar dat kwam vooral omdat mijn lichaam dus niet goed herstelde, waardoor ik moeilijk voor m'n kleine (en mezelf) kon zorgen. Een 'roze wolk' heb ik eigenlijk nooit op gerekend, dus was ook geen tegenvaller toen die niet kwam
Nu geniet ik van hoe goed ons mannetje het doet, om te zien hoe hij zich ontwikkeld tot een eigen mensje met een eigen karakter, hoe hij nieuwe dingen leert en ontdekt, en is hij het mooiste was ons is overkomen Overigens hier ook een partner die ontzettend veel doet, zodat we alle twee ook ons momentje rust kunnen pakken
donderdag 26 februari 2015 23:14
Ik wist van jongs af aan dat ik kinderen wilde maar was voorbij de 30 toen we het gingen proberen. Man en ik waren het erover eens dat het bij 1 kind zou blijven maar zoiets heb je niet altijd in de hand; het werd een tweeling.
Roze wolk: nee. Te druk. Want dat is echt aanpoten.
Maar het zijn twee heel leuke pubers geworden.
Roze wolk: nee. Te druk. Want dat is echt aanpoten.
Maar het zijn twee heel leuke pubers geworden.
donderdag 26 februari 2015 23:18
Dochter is vandaag precies 12 weken. En hoewel ik emotioneel best een tweede zou willen, komt die tweede er niet (tenzij ongepland; doe alles om een zwangerschap te voorkomen, behalve abortus). Jammer. Maar beter. Gezien mijn leeftijd, het feit dat ik een bam-mam ben, en dochter een redelijk zware opstart heeft gehad en ik dat niet nog een keer aandurf, denk ik.
donderdag 26 februari 2015 23:19
Ik heb een dochter van 1 en heb altijd meerdere kinderen gewild. Dat wil ik nog steeds maar ik vond de eerste periode zo zwaar en best wel tegenvallen (terwijl ik geen ontzettend moeilijk kind heb en niet echt romantische verwachtingen had), dat we nog eventjes wachten. Ik denk zelf dat ik, in tegenstelling tot wat ik altijd dacht, baby's gewoon niet zo leuk vind. Nu dochter ouder en zelfstandiger wordt, meer een mensje, lekker kan spelen enz, geniet ik er al zoveel meer van haar.
donderdag 26 februari 2015 23:20
Leuk om te lezen. Jij mag ook nog wel een uitgebreid verhaal maken 
Ik wilde van jongs af aan kinderen, toen leuk een drieling me wel wat. Daar ben ik later wel op teruggekomen en na mijn zoontje helemaal. Een tweeling lijkt me zelf een verschrikking, eerlijk gezegd. Ik krijg het al benauwd van de gedachte.
Nooit geaarzeld, wel over een tweede, daar zijn we nog niet over uit. Dat hoeft ook nog niet, maar soms denk ik er wel over na.
Meteen die roze wolk en ik vind het echt het mooiste wat me is overkomen. Ik was daarvoor gelukkig, maar ik voel me veel rijker. Ik vind het zo mooi om deze nieuwe vorm van liefde te ervaren. Dat klinkt zweverig en dat is het vast ook.
Wat me smerig tegen is gevallen is hoeveel pijn het mij doet als hij pijn heeft/het echt niet goed gaat.
Ik wilde van jongs af aan kinderen, toen leuk een drieling me wel wat. Daar ben ik later wel op teruggekomen en na mijn zoontje helemaal. Een tweeling lijkt me zelf een verschrikking, eerlijk gezegd. Ik krijg het al benauwd van de gedachte.
Nooit geaarzeld, wel over een tweede, daar zijn we nog niet over uit. Dat hoeft ook nog niet, maar soms denk ik er wel over na.
Meteen die roze wolk en ik vind het echt het mooiste wat me is overkomen. Ik was daarvoor gelukkig, maar ik voel me veel rijker. Ik vind het zo mooi om deze nieuwe vorm van liefde te ervaren. Dat klinkt zweverig en dat is het vast ook.
Wat me smerig tegen is gevallen is hoeveel pijn het mij doet als hij pijn heeft/het echt niet goed gaat.
donderdag 26 februari 2015 23:45
Om je vragen te beantwoorden:
Wie wilde er van jongs af aan al kinderen? 'Nee, had tot mijn eind twintigerjaren geen kriebels of sterke moedergevoelens'
Wie ervaart het hebben van kinderen als makkelijk? 'Ja, tot nu toe prima te doen'
Wie hebben er geen seconde geaarzeld? 'Niet geaarzeld om aan een gezin te beginnen'
Wie is het smerig tegen gevallen? 'Deels wel want tijdens zwangerschap is man verongelukt'
Wie vindt het het mooiste wat je ooit is overkomen? 'Zeker wel, iemand gaf het al aan, nooit van mezelf verwacht dat ik zo onvoorwaardelijk van mijn kind kon houden'.
Wie vindt het de mooiste tijd van je leven? 'Zie hierboven. Laat ik wel realistisch blijven: ik vind het niet altijd dé mooiste tijd van mijn leven. Opvoeden en zorgen is nl. geen sprookje noch krijg je bij de geboorte een gebruiksaanwijzing. Wat ik zelf voor ogen had hoe ik het e.e.a. zou gaan doen is lang niet op alles uitgekomen tot nu. Ik vind het wel heel erg leuk om de uiterlijkheden en karaktertrekken van ons beiden in zoon terug te zien. En daarbij ook de spiegel voorgehouden te krijgen '.
Waarom een tweede/derde etc? 'Niet dus. Zoon is inmiddels bijna 14, ik bijna 44 dus nee, zeker geen 2e'.
Wie zat er na de geboorte meteen op een roze wolk? 'Ik niet. Klote bevalling gehad, naast verdriet. Sowieso vond ik de gehele zwangerschap 3x niks (los van het verlies overigens en naast dat ik ook geen enkele kwaal heb gehad, nouja, behalve heel erge jeuk aan mijn buik de laatste paar maanden dan)'.
Ik mis nog wel de vraag waarom het bij 1 kind is gebleven, gezien je OP, waarin je aangeeft dat het wat jou betreft ook bij 1 mag blijven. Hoe denkt je man erover? Blijft het bij 1 of wil hij er meer t.z.t ?
Wie wilde er van jongs af aan al kinderen? 'Nee, had tot mijn eind twintigerjaren geen kriebels of sterke moedergevoelens'
Wie ervaart het hebben van kinderen als makkelijk? 'Ja, tot nu toe prima te doen'
Wie hebben er geen seconde geaarzeld? 'Niet geaarzeld om aan een gezin te beginnen'
Wie is het smerig tegen gevallen? 'Deels wel want tijdens zwangerschap is man verongelukt'
Wie vindt het het mooiste wat je ooit is overkomen? 'Zeker wel, iemand gaf het al aan, nooit van mezelf verwacht dat ik zo onvoorwaardelijk van mijn kind kon houden'.
Wie vindt het de mooiste tijd van je leven? 'Zie hierboven. Laat ik wel realistisch blijven: ik vind het niet altijd dé mooiste tijd van mijn leven. Opvoeden en zorgen is nl. geen sprookje noch krijg je bij de geboorte een gebruiksaanwijzing. Wat ik zelf voor ogen had hoe ik het e.e.a. zou gaan doen is lang niet op alles uitgekomen tot nu. Ik vind het wel heel erg leuk om de uiterlijkheden en karaktertrekken van ons beiden in zoon terug te zien. En daarbij ook de spiegel voorgehouden te krijgen '.
Waarom een tweede/derde etc? 'Niet dus. Zoon is inmiddels bijna 14, ik bijna 44 dus nee, zeker geen 2e'.
Wie zat er na de geboorte meteen op een roze wolk? 'Ik niet. Klote bevalling gehad, naast verdriet. Sowieso vond ik de gehele zwangerschap 3x niks (los van het verlies overigens en naast dat ik ook geen enkele kwaal heb gehad, nouja, behalve heel erge jeuk aan mijn buik de laatste paar maanden dan)'.
Ik mis nog wel de vraag waarom het bij 1 kind is gebleven, gezien je OP, waarin je aangeeft dat het wat jou betreft ook bij 1 mag blijven. Hoe denkt je man erover? Blijft het bij 1 of wil hij er meer t.z.t ?
wij slapen nooit.
donderdag 26 februari 2015 23:56
Wie wilde er van jongs af aan al kinderen? - Ik niet. Of misschien "later", en dan pleegkinderen ofzo.
Wie ervaart het hebben van kinderen als makkelijk? - Ik! (althans: kind. Kinderen weet ik niet)
Wie hebben er geen seconde geaarzeld? - Ik heb geen seconde niet geaarzeld.
Wie is het smerig tegen gevallen? - Integendeel
Wie vindt het het mooiste wat je ooit is overkomen? - Het mooiste is zo onvergelijkbaar, maar het scoort absoluut heel hoog.
Wie vindt het de mooiste tijd van je leven? - idem met vorig antwoord.
Waarom een tweede/derde etc? - Nog geen antwoord op
Wie zat er na de geboorte meteen op een roze wolk? - Ik! Niet verwacht trouwens.
Iceteapeach wat lijkt me dat heftig zeg, je partner verliezen tijdens de zwangerschap.
Wie ervaart het hebben van kinderen als makkelijk? - Ik! (althans: kind. Kinderen weet ik niet)
Wie hebben er geen seconde geaarzeld? - Ik heb geen seconde niet geaarzeld.
Wie is het smerig tegen gevallen? - Integendeel
Wie vindt het het mooiste wat je ooit is overkomen? - Het mooiste is zo onvergelijkbaar, maar het scoort absoluut heel hoog.
Wie vindt het de mooiste tijd van je leven? - idem met vorig antwoord.
Waarom een tweede/derde etc? - Nog geen antwoord op
Wie zat er na de geboorte meteen op een roze wolk? - Ik! Niet verwacht trouwens.
Iceteapeach wat lijkt me dat heftig zeg, je partner verliezen tijdens de zwangerschap.
vrijdag 27 februari 2015 08:24
Dickens komt (dagelijks) bij me omhoog: It was the best of times, it was the worst of times.
3 kindertjes onder de vijf. Ben er ontzettend gelukkig mee. En dat het allemaal zo betrekkelijk makkelijk is gegaan. Het ontdekken van je eigen veerkracht en flexibiliteit. Ik was vroeger zo onaangenaam anders!
3 kindertjes onder de vijf. Ben er ontzettend gelukkig mee. En dat het allemaal zo betrekkelijk makkelijk is gegaan. Het ontdekken van je eigen veerkracht en flexibiliteit. Ik was vroeger zo onaangenaam anders!
zaterdag 28 februari 2015 21:24
Zoals je inmiddels wel weet dubben wij hier ook al tijden over. Vroeger wilde ik altijd veel kinderen, vier of zes, leek mij zo gezellig. Inmiddels één kind en is de vraag alleen nog: blijft het bij deze ene of gaan we voor een tweede? Het zou bij ons denk ik een hoop schelen als we ons fysiek niet zo belast zouden voelen, dat is eigenlijk de voornaamste reden die ons tegenstaat. Verder zien we wel hoe en wat we beslissen. Voor het einde van dit jaar hebben we onze definitieve keuze gemaakt, dat staat in elk geval vast.
zaterdag 28 februari 2015 21:52
Vanaf jongs af aan wist ik al dat ik kinderen wilde, het liefst voor mijn dertigste. Mijn ideaal plaatje was 2 kinderen; een jongen en een meisje. Uiteindelijk heb ik 2 zoons gekregen, waar ik uiteraard ook dolgelukkig mee ben. De eerst kreeg ik op mijn 27ste en de tweede op mijn 30ste.
Bij de eerste zat ik niet meteen op een roze wolk, maar dat kwam voornamelijk door de zorgen ivm zijn vroeggeboorte. Bij de tweede had ik die roze wolk wel meteen, omdat dit keer wel alles volgens het boekje verliep. Maar uiteindelijk ondanks die goede start, wel vermoedelijk een post natale depressie opgelopen door een samenloop van omstandigheden. Hierdoor kon ik uiteindelijk een deel van zijn eerste half jaar niet meer volop genieten, waardoor ik me ook regelmatig een slechte moeder heb gevoeld.
Natuurlijk zijn mijn kinderen het mooiste wat me overkomen is, maar makkelijk is het niet altijd geweest. Bij de eerste veel zorgen gehad vanwege die vroeggeboorte. Veel zware nachten, omdat hij extra voedingen nodig had en ook een slechte slaper was. Ook later was hij niet altijd de beste slaper, vooral het krijgen van tandjes bezorgde ons ook bepaalde periodes slechte nachten. Overdag heeft het ook maanden geduurd voor hij een beetje een ritme had. Voor mijn gevoel liep ik de hele dag met hem rond van voeding tot voeding omdat hij anders aan het huilen was en als ik geluk had, sliep hij af en toe een half uurtje tussendoor.
De tweede was wat dat betreft overdag een voorbeeldig kind. Hij leek zichzelf makkelijker te kunnen vermaken en deed gewoon netjes slaapjes tussendoor, waardoor ik dan tijd vrij kon maken voor mijn oudste. Helaas was het 's nachts regelmatig een ramp. Pas vanaf zijn tweede slaapt hij in de meeste gevallen prima.
En nu zijn ze 4 en 6. Natuurlijk hebben ze nu ook wel eens hun buien, maar ik vind het nu allemaal toch een stuk makkelijker geworden.
Bij de eerste zat ik niet meteen op een roze wolk, maar dat kwam voornamelijk door de zorgen ivm zijn vroeggeboorte. Bij de tweede had ik die roze wolk wel meteen, omdat dit keer wel alles volgens het boekje verliep. Maar uiteindelijk ondanks die goede start, wel vermoedelijk een post natale depressie opgelopen door een samenloop van omstandigheden. Hierdoor kon ik uiteindelijk een deel van zijn eerste half jaar niet meer volop genieten, waardoor ik me ook regelmatig een slechte moeder heb gevoeld.
Natuurlijk zijn mijn kinderen het mooiste wat me overkomen is, maar makkelijk is het niet altijd geweest. Bij de eerste veel zorgen gehad vanwege die vroeggeboorte. Veel zware nachten, omdat hij extra voedingen nodig had en ook een slechte slaper was. Ook later was hij niet altijd de beste slaper, vooral het krijgen van tandjes bezorgde ons ook bepaalde periodes slechte nachten. Overdag heeft het ook maanden geduurd voor hij een beetje een ritme had. Voor mijn gevoel liep ik de hele dag met hem rond van voeding tot voeding omdat hij anders aan het huilen was en als ik geluk had, sliep hij af en toe een half uurtje tussendoor.
De tweede was wat dat betreft overdag een voorbeeldig kind. Hij leek zichzelf makkelijker te kunnen vermaken en deed gewoon netjes slaapjes tussendoor, waardoor ik dan tijd vrij kon maken voor mijn oudste. Helaas was het 's nachts regelmatig een ramp. Pas vanaf zijn tweede slaapt hij in de meeste gevallen prima.
En nu zijn ze 4 en 6. Natuurlijk hebben ze nu ook wel eens hun buien, maar ik vind het nu allemaal toch een stuk makkelijker geworden.
zondag 1 maart 2015 08:23
Ik wilde altijd wel kinderen. Maar de eerste periode met dochter vond ik zo zwaar. Ik heb me het eerste jaar erg slecht gevoeld, had een zwarte wolk ipv een roze. Tel daar nog eens 15 maanden lang gebroken nachten bij op, ik was kapot. Inmiddels is ze 3, maar het gevoel een tweede te willen is er nog steeds niet. Zo met 1 trek ik het nu prima! Het is leuk, niet al te druk, financieel blijft er genoeg over voor leuke dingen en ik wil qua reizen ook nog zoveel. Dat kan met 1 kind wel, met 2 word dat al lastiger. Ik zie nu geen voordelen aan nog een kind hebben. Mijn man wil wel, maar als die er niet komt is het ook goed.
Zolang dat gevoel van "jaaaa, ik wil er nog 1" niet komt, blijft het lekker zo
Zolang dat gevoel van "jaaaa, ik wil er nog 1" niet komt, blijft het lekker zo
zondag 1 maart 2015 09:14
Zou het kunnen dat niet iedereen er het type voor is? Om überhaupt aan kinderen te beginnen of er meer dan één te krijgen?
Zelf kan ik bijvoorbeeld slecht mijn aandacht verdelen, heb dan voortdurend het gevoel tekort te schieten.
Ik vind dat al lastig als zowel man en kind tegelijkertijd een beroep op mij doen
Zelf kan ik bijvoorbeeld slecht mijn aandacht verdelen, heb dan voortdurend het gevoel tekort te schieten.
Ik vind dat al lastig als zowel man en kind tegelijkertijd een beroep op mij doen
zondag 1 maart 2015 09:34
quote:Sorende schreef op 26 februari 2015 @ 23:20:
Leuk om te lezen. Jij mag ook nog wel een uitgebreid verhaal maken
Ik wilde van jongs af aan kinderen, toen leuk een drieling me wel wat. Daar ben ik later wel op teruggekomen en na mijn zoontje helemaal. Een tweeling lijkt me zelf een verschrikking, eerlijk gezegd. Ik krijg het al benauwd van de gedachte.
Nooit geaarzeld, wel over een tweede, daar zijn we nog niet over uit. Dat hoeft ook nog niet, maar soms denk ik er wel over na.
Meteen die roze wolk en ik vind het echt het mooiste wat me is overkomen. Ik was daarvoor gelukkig, maar ik voel me veel rijker. Ik vind het zo mooi om deze nieuwe vorm van liefde te ervaren. Dat klinkt zweverig en dat is het vast ook.
Wat me smerig tegen is gevallen is hoeveel pijn het mij doet als hij pijn heeft/het echt niet goed gaat.je denkt dus nog na over een tweede begrijp ik. Een tweeling plan je niet hè... wat nou als het een tweede en derde wordt?
Leuk om te lezen. Jij mag ook nog wel een uitgebreid verhaal maken
Ik wilde van jongs af aan kinderen, toen leuk een drieling me wel wat. Daar ben ik later wel op teruggekomen en na mijn zoontje helemaal. Een tweeling lijkt me zelf een verschrikking, eerlijk gezegd. Ik krijg het al benauwd van de gedachte.
Nooit geaarzeld, wel over een tweede, daar zijn we nog niet over uit. Dat hoeft ook nog niet, maar soms denk ik er wel over na.
Meteen die roze wolk en ik vind het echt het mooiste wat me is overkomen. Ik was daarvoor gelukkig, maar ik voel me veel rijker. Ik vind het zo mooi om deze nieuwe vorm van liefde te ervaren. Dat klinkt zweverig en dat is het vast ook.
Wat me smerig tegen is gevallen is hoeveel pijn het mij doet als hij pijn heeft/het echt niet goed gaat.je denkt dus nog na over een tweede begrijp ik. Een tweeling plan je niet hè... wat nou als het een tweede en derde wordt?
zondag 1 maart 2015 09:59
quote:vivapimpelmees schreef op 01 maart 2015 @ 09:34:
[...]
je denkt dus nog na over een tweede begrijp ik. Een tweeling plan je niet hè... wat nou als het een tweede en derde wordt?Dat is voor mij ook een punt idd, om er niet aan te beginnen meer. Een tweeling (of nog erger! 3 of 4) zou ik echt niet trekken.
[...]
je denkt dus nog na over een tweede begrijp ik. Een tweeling plan je niet hè... wat nou als het een tweede en derde wordt?Dat is voor mij ook een punt idd, om er niet aan te beginnen meer. Een tweeling (of nog erger! 3 of 4) zou ik echt niet trekken.
zondag 1 maart 2015 10:35
quote:hannaeva schreef op 26 februari 2015 @ 22:57:
Ik heb ook een heerlijk kind.
Maar 1 vind ik genoeg. Ik ben gelukkig zo.
Er is meer in het leven dan ouderschap. Ik ben ook gek op mijn werk. Me-time. Luieren. Romantiek met mijn vriend.
Een kind hebben is retezwaar en supermooi. Maar er zijn ook meer mooie dingen in het leven. En die wil ik ook nog kunnen ervaren.
Nu vind ik het ouderschap goed te doen. Ik geniet onwijs van mijn dochter en geef haar alles wat ik heb. Ik ben een zeer betrokken moeder die knutselt en leuke dingen doet en veel aandacht en rust heeft.
Daarnaast ben ik ook vriendin, werkneemster en gewoon een vrouw die interesses heeft en nog veel wil leren en ervaren.
Met 1 kind heb ik the best of both worlds. De liefde en verrijking van het moederschap, maar ook genoeg tijd en ruimte voor andere dingen.
Ik vind dit ideaal!
En tuurlijk twijfel ik wel eens. Maar ja; het leven is keuzes maken. En ik ben tevreden met wat ik heb.
En met twee kinderen heb je ineens niet meer best of both worlds? Geen me-time, luieren en romantiek ?
Ik hoor wel vaak om me heen dat als er in de familie iets is mensen het toch wel fijn vinden dat ze een broer/zus hebben om het mee te delen. Maar sommige ouders zijn te erg op het ik gericht en kunnen het wellicht ook beter bij 1 kind laten.
Ik heb ook een heerlijk kind.
Maar 1 vind ik genoeg. Ik ben gelukkig zo.
Er is meer in het leven dan ouderschap. Ik ben ook gek op mijn werk. Me-time. Luieren. Romantiek met mijn vriend.
Een kind hebben is retezwaar en supermooi. Maar er zijn ook meer mooie dingen in het leven. En die wil ik ook nog kunnen ervaren.
Nu vind ik het ouderschap goed te doen. Ik geniet onwijs van mijn dochter en geef haar alles wat ik heb. Ik ben een zeer betrokken moeder die knutselt en leuke dingen doet en veel aandacht en rust heeft.
Daarnaast ben ik ook vriendin, werkneemster en gewoon een vrouw die interesses heeft en nog veel wil leren en ervaren.
Met 1 kind heb ik the best of both worlds. De liefde en verrijking van het moederschap, maar ook genoeg tijd en ruimte voor andere dingen.
Ik vind dit ideaal!
En tuurlijk twijfel ik wel eens. Maar ja; het leven is keuzes maken. En ik ben tevreden met wat ik heb.
En met twee kinderen heb je ineens niet meer best of both worlds? Geen me-time, luieren en romantiek ?
Ik hoor wel vaak om me heen dat als er in de familie iets is mensen het toch wel fijn vinden dat ze een broer/zus hebben om het mee te delen. Maar sommige ouders zijn te erg op het ik gericht en kunnen het wellicht ook beter bij 1 kind laten.
zondag 1 maart 2015 10:36
