Kinderen
alle pijlers
Mijn nichtje is zo witjes en rode kringen rond haar ogen
maandag 11 februari 2008 om 17:05
maandag 11 februari 2008 om 17:19
Onderdezon.. Ik vat 'm ook niet vervelend op..
Ik denk inderdaad dat ik daar een beetje erg last van heb. Mijn moeder moest vanochtend ook voor een maagonderzoek naar het ziekenhuis en ik ga dan gelijk van het ergste uit, terwijl er niks ernstigs aan de hand was..
Ik ben er heel erg mee bezig op dit moment omdat ik zelf niet lekker in mijn vel steek. Ben erg moe, heb al die probleempjes die ik hier neer heb gezet. En ben erg bang voor de dood, dat gaat ook meerder malen per dag door mijn hoofd heen...
En dan zie ik me nichtje die zo wit en mager is en zulke rode kringen rond haar ogen. Dat ik daar ook gelijk weer wat ergs van denk.. Ze is ook zo vaak chagrijnig en huilt gauw om iets..
Ik denk inderdaad dat ik daar een beetje erg last van heb. Mijn moeder moest vanochtend ook voor een maagonderzoek naar het ziekenhuis en ik ga dan gelijk van het ergste uit, terwijl er niks ernstigs aan de hand was..
Ik ben er heel erg mee bezig op dit moment omdat ik zelf niet lekker in mijn vel steek. Ben erg moe, heb al die probleempjes die ik hier neer heb gezet. En ben erg bang voor de dood, dat gaat ook meerder malen per dag door mijn hoofd heen...
En dan zie ik me nichtje die zo wit en mager is en zulke rode kringen rond haar ogen. Dat ik daar ook gelijk weer wat ergs van denk.. Ze is ook zo vaak chagrijnig en huilt gauw om iets..
maandag 11 februari 2008 om 17:25
Lieke, een 4 jarige zit maar net op school. Dat is een grote stap. Alle kinderen zijn moe (en dan huilen om niks). Je zegt zelf dat haar vader wit is. Dan is het niet zo bijzonder. Ze zit ook mischien mager uit omdat tegen deze tijd verliezen ze de "peuter" gezicht: de buik en het gezicht worden volwassener (minder vet). Gun ze de tijd om aan school te wennen. Als haar moeder zich geen zorgen over maakt, zou ik me geen zorgen over haar maken.
maandag 11 februari 2008 om 17:32
Haar moeder maakt zich nooit zorgen. Maar vraagt zich wel af wat het kan zijn. Misschien had iemand hier wel zoiets van: Oh, dat is dat! Want ze belde me wel op of ik eens kon rond kijken op internet (zelf is ze daar niet zo thuis in)..
En waarom ik zoveel aan de dood denk en bang ben dat je gelijk ernstig ziek zou zijn, weet ik niet. Er is niemand ziek in de familie. Ik tob zelf al een tijdje met mijn gezondheid. Dus misschien dat het daar vandaan komt. Ik ontwijk ook alle programma's die over dood of over ziekenhuizen gaan etc. Want ik word er echt helemaal naar van als ik daar naar kijk of over lees.
En waarom ik zoveel aan de dood denk en bang ben dat je gelijk ernstig ziek zou zijn, weet ik niet. Er is niemand ziek in de familie. Ik tob zelf al een tijdje met mijn gezondheid. Dus misschien dat het daar vandaan komt. Ik ontwijk ook alle programma's die over dood of over ziekenhuizen gaan etc. Want ik word er echt helemaal naar van als ik daar naar kijk of over lees.
maandag 11 februari 2008 om 17:41
maandag 11 februari 2008 om 17:45
Kan zij niet wat meer aandringen bij de huisarts en een verwijzing vragen? Of ziet zij eigenlijk ook geen probleem? Als het mijn kind zou zijn en ik zou het niet vertrouwen laat ik me niet afschepen met een of ander zalfje.
Als pa ook van zichzelf witjes is en ze gaat net naar school, met veel nieuwe indrukken kan het ook zijn dat ze gewoon wat moe is.
Anders denk ik dat ze toch moet kijken of de huisarts het serieuzer wil nemen.
Als pa ook van zichzelf witjes is en ze gaat net naar school, met veel nieuwe indrukken kan het ook zijn dat ze gewoon wat moe is.
Anders denk ik dat ze toch moet kijken of de huisarts het serieuzer wil nemen.
maandag 11 februari 2008 om 17:48
Het glas is half vol....
Alles is van de positieve en negatieve kant te bekijken. En proberen te relativeren. Zolang er niks met mensen in jouw omgeving aan de hand is moet je maar genieten van het feit dat er niks aan de hand is. Mocht er wel met iemand wat gebeuren dan kun je je altijd nog naar genoeg maken. Het is toch jammer dat je je zo naar voelt om wat er met je dierbaren zou kunnen gebeuren? Geniet juist van het feit dat het met iedereen goed gaat.
Is makkelijk gezegd natuurlijk, maar als je iedere keer als je denkt aan alle nare dingen ook meteen (ook al is het maar heel eventjes) probeert te relativeren kun je het misschien in een wat ander daglicht bekijken.
Alles is van de positieve en negatieve kant te bekijken. En proberen te relativeren. Zolang er niks met mensen in jouw omgeving aan de hand is moet je maar genieten van het feit dat er niks aan de hand is. Mocht er wel met iemand wat gebeuren dan kun je je altijd nog naar genoeg maken. Het is toch jammer dat je je zo naar voelt om wat er met je dierbaren zou kunnen gebeuren? Geniet juist van het feit dat het met iedereen goed gaat.
Is makkelijk gezegd natuurlijk, maar als je iedere keer als je denkt aan alle nare dingen ook meteen (ook al is het maar heel eventjes) probeert te relativeren kun je het misschien in een wat ander daglicht bekijken.
maandag 11 februari 2008 om 17:52
Als het zo erg wordt dat je dagelijks aan enge ziektes denkt, en je merkt dat het de kwaliteit van je leven negatief beinvloedt, kun je het beste naar de huisarts stappen. Leg je verhaal voor, en laat je doorverwijzen naar een instantie waar je er over kunt praten. Het leven is echt te mooi om de hele tijd bang te zijn: zonde!
