Kinderen
alle pijlers
meningsverschil over opvoeding (tik op de vingers)
vrijdag 29 februari 2008 om 15:37
Er is iets voorgevallen tussen ons en mijn schoonouders waarbij wij niet goed weten hoe we hier nu mee om moeten gaan.
Het al dan niet gebruken van een tik op de handjes als opvoedkunidg middel is al vaak onderwerp van gesprek geweest tussen ons en mijn schoonouders. Zij zijn van mening dat dat een juist opvoedkundig middel is terwijl mijn man en ik dat niet vinden. Wij kiezen er voor onze zoon als het moet honderd keer weg te pakken bij de spulletjes waar hij niet aan mag zitten maar willen hem niet op zijn handjes tikken.
Vorige week waren we echter bij mijn schoonouders op bezoek en toen ging onze zoon voor de tweede keer ergens aan waar hij niet aan mag komen en toen gaf mijn schoonmoeder hem dus een tik op zijn vingers. Ik heb toen gezegd dat ik dat echt niet wilde hebben en dat onze visie daarop duidelijk was. Vervolgens is de boel geescaleerd en zijn wij uiteindelijk boos naar huis toe gegaan.
Mijn man heeft hierna nog met zijn ouders er over gesproken en zij zijn van mening dat het hun huis is en dat zij daarin doen wat zij willen. Vervolgens kwam er nog een heel relaas dat wij nooit iets goed vonden wat zij deden met onze zoon, zoals koekjes geven en dat ze zich erg door ons op de vingers gekeken voelden. Mijn man heeft toen nog een keer uitgelegd waarom wij neit willen dat onze zoon een tik op de vingers krijgt en heft ookg ereageerd op de andere "beschuldigingen". Uiteindelijk houden mijn schoonouders voet bij stuk en weten wij dus niet meer hoe we hier nu mee om moeten gaan. Door het voorval hebben wij geen vertrouwen meer in hun. Dit is ook zo naar hun toe uitgesproken maar zij houden nog steeds voet bij stuk. We voelen ons hier erg naar bij en weten niet goed hoe we hier nu mee om moeten gaan. Zijne r hier wellicht mensen die hetzelfde hebben meegemaakt of die hier tips voor hebben?
Het al dan niet gebruken van een tik op de handjes als opvoedkunidg middel is al vaak onderwerp van gesprek geweest tussen ons en mijn schoonouders. Zij zijn van mening dat dat een juist opvoedkundig middel is terwijl mijn man en ik dat niet vinden. Wij kiezen er voor onze zoon als het moet honderd keer weg te pakken bij de spulletjes waar hij niet aan mag zitten maar willen hem niet op zijn handjes tikken.
Vorige week waren we echter bij mijn schoonouders op bezoek en toen ging onze zoon voor de tweede keer ergens aan waar hij niet aan mag komen en toen gaf mijn schoonmoeder hem dus een tik op zijn vingers. Ik heb toen gezegd dat ik dat echt niet wilde hebben en dat onze visie daarop duidelijk was. Vervolgens is de boel geescaleerd en zijn wij uiteindelijk boos naar huis toe gegaan.
Mijn man heeft hierna nog met zijn ouders er over gesproken en zij zijn van mening dat het hun huis is en dat zij daarin doen wat zij willen. Vervolgens kwam er nog een heel relaas dat wij nooit iets goed vonden wat zij deden met onze zoon, zoals koekjes geven en dat ze zich erg door ons op de vingers gekeken voelden. Mijn man heeft toen nog een keer uitgelegd waarom wij neit willen dat onze zoon een tik op de vingers krijgt en heft ookg ereageerd op de andere "beschuldigingen". Uiteindelijk houden mijn schoonouders voet bij stuk en weten wij dus niet meer hoe we hier nu mee om moeten gaan. Door het voorval hebben wij geen vertrouwen meer in hun. Dit is ook zo naar hun toe uitgesproken maar zij houden nog steeds voet bij stuk. We voelen ons hier erg naar bij en weten niet goed hoe we hier nu mee om moeten gaan. Zijne r hier wellicht mensen die hetzelfde hebben meegemaakt of die hier tips voor hebben?
vrijdag 29 februari 2008 om 15:49
hmm, moeilijk zeg. Ik snap dat jij de standpunt vast wil blijven houden, hoe jullie je kind op willen voeden. Aan de andere kant snap ik ook je schoonouders. Het kind leert zo duidelijk jullie opvoedregels en duidelijk die van zijn opa en oma. Hij weet straks dat hij bij jullie elke keer op de zachte manier wordt toegesproken, en bij zijn opa en oma op de pijnlijke manier. Ik zou het hierbij laten. Zij weten nu dat je het er absoluut niet mee eens is. Laat jullie relatie niet verpesten hierdoor. Hij is toch zijn meeste tijd bij jullie. Dus hij kan niet 'verpest' worden door de regels van je schoonouders.
Ik weet niet precies hoe dat bij jullie gaat, maar mijn schoonzus is ook van het 100 x weghalen, maar bij de 101e keer is voor mij echt het geduld op. En als het dan bij haar thuis gebeurd kan ik er moeilijk wat van zeggen, maar zodra het bij mij thuis gebeurd en mijn neefje aan mijn spullen zit, zeg ik er dus wel wat van en soms al het zijn zoveelste streek is, dan pak ik hem wat ruwer bij de arm wanneer ik hem daar weghaal. Ik snap dat je opvoedkundige taken niet altijd kunt laten liggen totdat je weer thuis bent, maar voor je visite is het ook niet leuk als je al 10 minuten bezig bent om je kind iets duidelijk te maken.
Ik weet niet precies hoe dat bij jullie gaat, maar mijn schoonzus is ook van het 100 x weghalen, maar bij de 101e keer is voor mij echt het geduld op. En als het dan bij haar thuis gebeurd kan ik er moeilijk wat van zeggen, maar zodra het bij mij thuis gebeurd en mijn neefje aan mijn spullen zit, zeg ik er dus wel wat van en soms al het zijn zoveelste streek is, dan pak ik hem wat ruwer bij de arm wanneer ik hem daar weghaal. Ik snap dat je opvoedkundige taken niet altijd kunt laten liggen totdat je weer thuis bent, maar voor je visite is het ook niet leuk als je al 10 minuten bezig bent om je kind iets duidelijk te maken.
vrijdag 29 februari 2008 om 15:49
Ik heb geen kinderen, maar wel een mening 
. En ik vind eigenlijk, eigenlijk, dat het jullie zaak is er voor te zorgen dat je zoon dús niet met z'n tengeltjes aan de spullen van zijn grootouders zit. En dat als hij dat tóch doet, en oma 'm een tik op de vingers geeft om duidelijk te maken dat hij er toch echt echt echt vanaf moet blijven, dat heel terecht is aangezien jullie blijkbaar niet of niet tijdig ingegrepen hebben. Kom op hee waar hebben we het over.. hij kreeg een tik op z'n vingers, geen dreun voor z'n hoofd! Maar goed, ik ben wat dat betreft nogal "van den ouderwetsche" geloof ik, niet dat ik vind dat je werkelijk fikse klappen mag uitdelen maar een tik op de vingers is m.i. een héél goede manier om een kind te leren dat 'ie gewoon maar te luisteren heeft en dat "blijf af" toch echt "blijf af" betekent, ipv "probeer het binnen nu en twee minuten maar gewoon nóg een keer". Wie niet horen wil... enzo.
*verschanst zich alvast aangezien ze nu vast het halve forum over zich heen krijgt*
. En ik vind eigenlijk, eigenlijk, dat het jullie zaak is er voor te zorgen dat je zoon dús niet met z'n tengeltjes aan de spullen van zijn grootouders zit. En dat als hij dat tóch doet, en oma 'm een tik op de vingers geeft om duidelijk te maken dat hij er toch echt echt echt vanaf moet blijven, dat heel terecht is aangezien jullie blijkbaar niet of niet tijdig ingegrepen hebben. Kom op hee waar hebben we het over.. hij kreeg een tik op z'n vingers, geen dreun voor z'n hoofd! Maar goed, ik ben wat dat betreft nogal "van den ouderwetsche" geloof ik, niet dat ik vind dat je werkelijk fikse klappen mag uitdelen maar een tik op de vingers is m.i. een héél goede manier om een kind te leren dat 'ie gewoon maar te luisteren heeft en dat "blijf af" toch echt "blijf af" betekent, ipv "probeer het binnen nu en twee minuten maar gewoon nóg een keer". Wie niet horen wil... enzo. *verschanst zich alvast aangezien ze nu vast het halve forum over zich heen krijgt*
vrijdag 29 februari 2008 om 15:49
Poeh hee, dat vind ik nogal wat!
Mijn instelling is altijd dat mijn schoonouders mogen doen met de kinderen wat ze willen, zolang ze ze niet in gevaar brengen. Dus ookal stoppen ze ze vol met koekjes en snoep, als ze lief voor m'n kids zijn en er alles voor over hebben, dan zal ik daar niet over beginnen. (tenzij ze ziek zouden worden van de snoep, maar zo erg is het nou ook weer niet). Dat is toch een kwestie van loslaten. Ik vind het voor mijn kinderen belangrijk dat ze een goede band met hun opa en oma krijgen en dat ze zich daar fijn voelen. Dat zij niet altijd hetzelfde doen als wij, dat vind ik daarom geen probleem.
Maar een tik op de vingers, dat zou ik wel te ver vinden gaan. Mijn schoonouders straffen mijn kinderen ook (nou ja, straffen: gebieden of verbieden), maar op de manier zoals wij dat doen. Bijv. op de trap zitten. Als zij mijn kinderen een tik zouden geven, dan zou ik daar zeker wat van zeggen.
Moraal van het verhaal: probeer de andere dingen waar jullie tot nu toe over vielen (zoals koekjes geven) los te laten en concentreer je op de zaken die voor jullie ECHT van belang zijn, zoals die tik op de vingers.
Mijn instelling is altijd dat mijn schoonouders mogen doen met de kinderen wat ze willen, zolang ze ze niet in gevaar brengen. Dus ookal stoppen ze ze vol met koekjes en snoep, als ze lief voor m'n kids zijn en er alles voor over hebben, dan zal ik daar niet over beginnen. (tenzij ze ziek zouden worden van de snoep, maar zo erg is het nou ook weer niet). Dat is toch een kwestie van loslaten. Ik vind het voor mijn kinderen belangrijk dat ze een goede band met hun opa en oma krijgen en dat ze zich daar fijn voelen. Dat zij niet altijd hetzelfde doen als wij, dat vind ik daarom geen probleem.
Maar een tik op de vingers, dat zou ik wel te ver vinden gaan. Mijn schoonouders straffen mijn kinderen ook (nou ja, straffen: gebieden of verbieden), maar op de manier zoals wij dat doen. Bijv. op de trap zitten. Als zij mijn kinderen een tik zouden geven, dan zou ik daar zeker wat van zeggen.
Moraal van het verhaal: probeer de andere dingen waar jullie tot nu toe over vielen (zoals koekjes geven) los te laten en concentreer je op de zaken die voor jullie ECHT van belang zijn, zoals die tik op de vingers.
vrijdag 29 februari 2008 om 16:01
Over koekjes ed zou ik me ook niet al te druk maken. Maar als jullie een heel duidelijke visie hebben over lijfstraffen en dus ook een tik op de vingers, dan vind ik, ongeacht of ik daar nu wel of niet voor ben, dat je schoonouders zich daar ook aan moeten houden. De andere kant is wel, dat jij er voor moet zorgen dat je kind zich aan de regels houdt die bij opa en oma gelden en dat als je kind bij opa en oma is en jij bent er niet bij, dat je ze voldoende alternatieven moet geven op welke manier ze je kind wel mogen corrigeren. Je kind 100 keer met zachte hand wegleiden van spullen waar hij niet aan mag komen heeft ook niet veel effect. Hoe oud is dit kereltje eigenlijk?
Zeker als het al vaak onderwerp van discussie is geweest vind ik het niet kunnen dat je schoonmoeder dit dan toch toepast. Alsof ze even wil laten zien dat het wel werkt, dat je zo je kind hoort op te voeden. Dat zou ik ook niet pikken. Zelfs als jullie methode niet effectief is, je hebt het recht om zelf uit te vinden wat wel werkt bij je kind.
Zeker als het al vaak onderwerp van discussie is geweest vind ik het niet kunnen dat je schoonmoeder dit dan toch toepast. Alsof ze even wil laten zien dat het wel werkt, dat je zo je kind hoort op te voeden. Dat zou ik ook niet pikken. Zelfs als jullie methode niet effectief is, je hebt het recht om zelf uit te vinden wat wel werkt bij je kind.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 29 februari 2008 om 16:07
In jouw plaats zou ik woest zijn. Mijn zoon is nog heel klein, maar als hij groter is, wil ik (en mijn man ook) hem leren dat slaan niet mag - niet door hem, en niet door ons. Als zijn grootouders hem ineens wel slaan, wordt dat hele "slaan is onder alle omstandigheden verboden" verhaal ineens veel moeilijker te handhaven. Zeggen dat de regels bij opa en oma anders zijn dan thuis, zou dus niet helpen.
Hoe je dit op moet lossen? Geen idee. Heel veel andere mogelijkheden dan ze alleen nog hun kleinkind laten zien bij jullie thuis, waar jullie regels gelden, zie ik niet, maar dat zal de relatie ook geen goed doen.
(Toevoeging: ik weet dat sommige mensen een tik op de vingers geen slaan vinden. Ik gebruik het woord slaan ook om tikken op vingers te beschrijven, hierboven.)
Hoe je dit op moet lossen? Geen idee. Heel veel andere mogelijkheden dan ze alleen nog hun kleinkind laten zien bij jullie thuis, waar jullie regels gelden, zie ik niet, maar dat zal de relatie ook geen goed doen.
(Toevoeging: ik weet dat sommige mensen een tik op de vingers geen slaan vinden. Ik gebruik het woord slaan ook om tikken op vingers te beschrijven, hierboven.)
vrijdag 29 februari 2008 om 16:08
vrijdag 29 februari 2008 om 16:20
Hoi nineke,
Ik moet zeggen dat mijn eerste reactie was dat een tik op de vingers van oma toch niet zo'n drama is: je zoontje deed iets wat niet mocht en hij gaat er niet dood aan. Maar...hoewel ik een corrigerende tik best vind kunnen, moest ik vervolgens denken aan het feit dat mijn man vroeger van zijn moeder met de pollepel kreeg als hij iets stouts deed. Als mijn schoonmoeder mijn dochter op die manier zou bestraffen zou ik op zijn minst 'not amused' zijn. Ben het wat dat betreft helemaal eens met hoe Poezewoes het verwoordt: je schoonouders hebben zich te houden aan jullie denkbeelden betreft 'de tik'.
Ik zou hetgeen gebeurd is laten voor wat het is, maar in een gesprek met je schoonouders duidelijk aangeven dat ze het bestraffen van je zoontje in de toekomst toch echt aan jullie over moet laten (als je daar als gezin op visite bent). Of anders een compromis sluiten door ipv je zoontje alleen ergens vandaan pakken hem toch ook op een andere manier duidelijk maken dat hij iets doet wat niet mag. Een straf (boos toespreken, naar de gang sturen, ik noem maar wat) heeft natuurlijk alleen zin als je zoontje oud genoeg is om te begrijpen dat hij iets stouts gedaan heeft.
Ik moet zeggen dat mijn eerste reactie was dat een tik op de vingers van oma toch niet zo'n drama is: je zoontje deed iets wat niet mocht en hij gaat er niet dood aan. Maar...hoewel ik een corrigerende tik best vind kunnen, moest ik vervolgens denken aan het feit dat mijn man vroeger van zijn moeder met de pollepel kreeg als hij iets stouts deed. Als mijn schoonmoeder mijn dochter op die manier zou bestraffen zou ik op zijn minst 'not amused' zijn. Ben het wat dat betreft helemaal eens met hoe Poezewoes het verwoordt: je schoonouders hebben zich te houden aan jullie denkbeelden betreft 'de tik'.
Ik zou hetgeen gebeurd is laten voor wat het is, maar in een gesprek met je schoonouders duidelijk aangeven dat ze het bestraffen van je zoontje in de toekomst toch echt aan jullie over moet laten (als je daar als gezin op visite bent). Of anders een compromis sluiten door ipv je zoontje alleen ergens vandaan pakken hem toch ook op een andere manier duidelijk maken dat hij iets doet wat niet mag. Een straf (boos toespreken, naar de gang sturen, ik noem maar wat) heeft natuurlijk alleen zin als je zoontje oud genoeg is om te begrijpen dat hij iets stouts gedaan heeft.
vrijdag 29 februari 2008 om 16:23
hoewel ik tikken niet zon drama vindt ( eens met mastermind) is het wel lastig dat ze jullie mening niet respecteren.
ik krijg het gevoel dat de schoonouders zich erg geviseerd voelen en dat ze daarom misschien ook wel wat extra volhardend worden.
ik zou in een open gesprek aangeven dat jullie echt inzien dat ze het beste voorhebben met het kind en dat jullie hun aandacht voor het kind erg waarderen. en wellicht ook dat jullie het moeilijk vinden om de controle over hoe kind behandeld wordt los te laten (als dat zo is, in elk geval hebben schoonouders die indruk). dus allereerst dat jullie bereid zijn om verschillen in opvoedwijze te accepteren.
als tweede zou ik ter sprake brengen dat tikken voor jullie echt een speerpunt is en dat jullie het echt niet willen. ik zou ze da heel vriendelijk vragen of ze dit alsjeblieft willen respecteren want het betekent heel veel voor jullie.
dus een beetje ´onderdanig´ om hulp vragen. zo zullen ze niet snel in de verdediging schieten en vooral het idee hebben dat jullie hen wel waarderen in hun rol als grootouders.
ik krijg het gevoel dat de schoonouders zich erg geviseerd voelen en dat ze daarom misschien ook wel wat extra volhardend worden.
ik zou in een open gesprek aangeven dat jullie echt inzien dat ze het beste voorhebben met het kind en dat jullie hun aandacht voor het kind erg waarderen. en wellicht ook dat jullie het moeilijk vinden om de controle over hoe kind behandeld wordt los te laten (als dat zo is, in elk geval hebben schoonouders die indruk). dus allereerst dat jullie bereid zijn om verschillen in opvoedwijze te accepteren.
als tweede zou ik ter sprake brengen dat tikken voor jullie echt een speerpunt is en dat jullie het echt niet willen. ik zou ze da heel vriendelijk vragen of ze dit alsjeblieft willen respecteren want het betekent heel veel voor jullie.
dus een beetje ´onderdanig´ om hulp vragen. zo zullen ze niet snel in de verdediging schieten en vooral het idee hebben dat jullie hen wel waarderen in hun rol als grootouders.
vrijdag 29 februari 2008 om 16:23
vrijdag 29 februari 2008 om 16:24
:
Ik heb geen kinderen, maar wel een mening
*verschanst zich alvast aangezien ze nu vast het halve forum over zich heen krijgt*
Weest gerust, ik ben als moeder van 2 kinderen roerend met bovenstaande eens.
vrijdag 29 februari 2008 om 16:26
Ik heb wel een praktijk voorbeeld (ik heb zelf geen kinderen).
Nichtje is 5 en nogal een bijdehandte dame. Schroomt niet om met schoppen, slaan en scheldwoorden haar zin te krijgen (bij haar zus van 8 of bij mijn schoonzus zelf), pittige tante zeg maar. Nu waren we laatst aan het dollen en out-of-the-blue geeft ze mij een klap in mijn gezicht. Expres. Mijn schoonzus zou haar in zo'n situatie apart nemen, en de ga maar op de trap zitten techniek, of dit doet zeer dat mag je niet doen babbel toepassen.
Duidelijk helpen deze technieken niet voor dit kind want ze slaat er al ruim een jaar lustig op los. Overigens kan het een geweldig mooi en lief kind zijn, ze is ook erg populair op school, maar ze wordt een draak als ze haar zin niet gelijk krijgt. En mensen testen vindt ze een geweldig spelletje. Kijken hoever je kan gaan...
Ik heb haar dus gelijk terug geslagen (naar rato natuurlijk). De reaktie was een zeer verbaasd gezicht, een korte traan uit frustratie en toen ik haar kort en rustig vertelde dat ze mij niet moet slaan want dat krijgt ze het gelijk terug, was het afgelopen. Ze heeft het sindsdien niet meer bij mij gedaan en wordt nog steeds laaiend enthousiast als tante Booyahh op bezoek komt.
Mijn schoonzus is echter nog steeds van de Super Nanny methode en blijft oeverloos met die kleine draak praten, corrigeren etc. En wordt vervolgens steeds verder door mijn nichtje uitgedaagd (en geslagen)
Ik kreeg vroeger ook de corrigerende tik, na de Ik heb je gewaarschuwd!-verordening. Ik werd altijd 1 x gewaarschuwd en dat was meestal genoeg anders moest ik het ook bekopen met een tik op vingers of billen. Het slaan van een volwassene had vroeger niet eens in mij opgekomen en al was het gebeurd dan was het heel snel afgelopen geweest met mijn vader vermoedt ik ... ;)
In het huis van je schoon ouders gelden hun regels, dus als ze ergens niet aan mogen zitten hoeven je schoonouders niet 100 keer dat al pratend uit te gaan leggen vind ik.
Nichtje is 5 en nogal een bijdehandte dame. Schroomt niet om met schoppen, slaan en scheldwoorden haar zin te krijgen (bij haar zus van 8 of bij mijn schoonzus zelf), pittige tante zeg maar. Nu waren we laatst aan het dollen en out-of-the-blue geeft ze mij een klap in mijn gezicht. Expres. Mijn schoonzus zou haar in zo'n situatie apart nemen, en de ga maar op de trap zitten techniek, of dit doet zeer dat mag je niet doen babbel toepassen.
Duidelijk helpen deze technieken niet voor dit kind want ze slaat er al ruim een jaar lustig op los. Overigens kan het een geweldig mooi en lief kind zijn, ze is ook erg populair op school, maar ze wordt een draak als ze haar zin niet gelijk krijgt. En mensen testen vindt ze een geweldig spelletje. Kijken hoever je kan gaan...
Ik heb haar dus gelijk terug geslagen (naar rato natuurlijk). De reaktie was een zeer verbaasd gezicht, een korte traan uit frustratie en toen ik haar kort en rustig vertelde dat ze mij niet moet slaan want dat krijgt ze het gelijk terug, was het afgelopen. Ze heeft het sindsdien niet meer bij mij gedaan en wordt nog steeds laaiend enthousiast als tante Booyahh op bezoek komt.
Mijn schoonzus is echter nog steeds van de Super Nanny methode en blijft oeverloos met die kleine draak praten, corrigeren etc. En wordt vervolgens steeds verder door mijn nichtje uitgedaagd (en geslagen)
Ik kreeg vroeger ook de corrigerende tik, na de Ik heb je gewaarschuwd!-verordening. Ik werd altijd 1 x gewaarschuwd en dat was meestal genoeg anders moest ik het ook bekopen met een tik op vingers of billen. Het slaan van een volwassene had vroeger niet eens in mij opgekomen en al was het gebeurd dan was het heel snel afgelopen geweest met mijn vader vermoedt ik ... ;)
In het huis van je schoon ouders gelden hun regels, dus als ze ergens niet aan mogen zitten hoeven je schoonouders niet 100 keer dat al pratend uit te gaan leggen vind ik.
vrijdag 29 februari 2008 om 16:32
Mijn zoontje is ruim 15 maanden. Wij houden hem ook zeker zelf in de gaten als we bij anderen op bezoek zijn maar het is een erg beweeglijk mannetje dat vliegensvlug is en dus soms sneller is dan zijn doorgaans-zeer-snelle-mama. Het kan dus voorkomen dat hij ergens aan gaat waar hij niet aan mag. (Overigens kwam deze opmerking volgens mij van iemand die zelf geen kinderen had ... en dan begrijp ik wel dat je denkt dat je alles kunt voorkomen en dat je altijd sneller bent ... dacht ik ook ooit ;) ) Ik spreek hem ook echt niet honderd keer heel lief aan hoor. Als hij voor ergens aan zit wat niet mag dan waarschuw ik hem waarna ik hem in de kinderstoel zet als hij het nog een keer doet. En dat gaat uiteraard ook gepaard met gemopper van mijn kant.
Wij hebben dezelfde reden als Miffy om hem geen tik op de vingers te geven ... hij mag niet slaan/knijpen etcetera en wij dus ook niet als voorbeeldgevers. Het is soweiso een mannetje dat (helaas) redelijk snel knijpt of slaat (meestal uit enthousiasme, maar soms ook uit boosheid) dus ik ben er op gebrand dat hij dat afleert.
Dat het koekjes-verbieden een issue was hoorden wij dus ook nu pas. Als ik had geweten dat het mijn schoonmoeder zo hoog zat dan zouden we het anders aangepakt hebben. Dan zou ik bijvoorbeeld zeggen dat hij dat derde koekje wel na het eten mag hebben maar dat hij nu eerst zijn potje moet eten (het is dus niet zo dat ik niet wil dat ze hem koekjes geeft hoor. Alleen niet volproppen voor etenstijd graag ...).
Over het algemeen heb ik ook de mening dat de liefdesuitingen van mijn (schoon)ouders hem niet blijvend zullen schaden en dat ik en manlief dus maar moeten slikken als het niet helemaal volgens onze wens gaat. Alleen met die tik ligt het voor mijn gevoel toch anders ...
Wij hebben dezelfde reden als Miffy om hem geen tik op de vingers te geven ... hij mag niet slaan/knijpen etcetera en wij dus ook niet als voorbeeldgevers. Het is soweiso een mannetje dat (helaas) redelijk snel knijpt of slaat (meestal uit enthousiasme, maar soms ook uit boosheid) dus ik ben er op gebrand dat hij dat afleert.
Dat het koekjes-verbieden een issue was hoorden wij dus ook nu pas. Als ik had geweten dat het mijn schoonmoeder zo hoog zat dan zouden we het anders aangepakt hebben. Dan zou ik bijvoorbeeld zeggen dat hij dat derde koekje wel na het eten mag hebben maar dat hij nu eerst zijn potje moet eten (het is dus niet zo dat ik niet wil dat ze hem koekjes geeft hoor. Alleen niet volproppen voor etenstijd graag ...).
Over het algemeen heb ik ook de mening dat de liefdesuitingen van mijn (schoon)ouders hem niet blijvend zullen schaden en dat ik en manlief dus maar moeten slikken als het niet helemaal volgens onze wens gaat. Alleen met die tik ligt het voor mijn gevoel toch anders ...
vrijdag 29 februari 2008 om 16:34
Mastermind .. ben het helemaal met je eens..
Het is de taak van TO dat haar zoontje gewoon niets aanraakt bij anderen (ongeacht of het opa en oma zijn)
En het is oma haar huis en zij bepaald daar de regels , en als jou dat als moeder van je zoon niet aanstaat , blijf je er lekker weg..
Als je zoon nou een tik aan zijn hoofd kreeg ala , maar kom op een corrigerende tik op zijn vingers.. (neem aan dat de vingers er niet half af liggen nu toch ? )
Ik word juist moe van die ouders die hun kind 10000000x gaan zeggen , mag niet , nee niet aankomen, mag niet , foei niet doen .. Rot op denk ik dan geef dat kind een beste punterd onder de kont.. (of tik over de vingers)
Of dat een goede manier van opvoeden is weet ik niet , maar ben er zelf groot mee geworden en ik wist duvelssss goed wat de regels waren en zijn in de maatschappij en bij ons en anderen thuis !
1x aanraken = waarschuwing
2x aanraken = waarschuwing 2
3x aanraken = tik over de vingers
En reken maar dat ik t de volgende keer niet een 3e keer durfde te proberen !!
wie niet luisteren wil moet maar voelen
Sommige kinderen hebben namelijk echt hun oren voor de sier aan hun hoofd zitten (ik ben/was daar ook 1 van , oostindisch doof)
Het is de taak van TO dat haar zoontje gewoon niets aanraakt bij anderen (ongeacht of het opa en oma zijn)
En het is oma haar huis en zij bepaald daar de regels , en als jou dat als moeder van je zoon niet aanstaat , blijf je er lekker weg..
Als je zoon nou een tik aan zijn hoofd kreeg ala , maar kom op een corrigerende tik op zijn vingers.. (neem aan dat de vingers er niet half af liggen nu toch ? )
Ik word juist moe van die ouders die hun kind 10000000x gaan zeggen , mag niet , nee niet aankomen, mag niet , foei niet doen .. Rot op denk ik dan geef dat kind een beste punterd onder de kont.. (of tik over de vingers)
Of dat een goede manier van opvoeden is weet ik niet , maar ben er zelf groot mee geworden en ik wist duvelssss goed wat de regels waren en zijn in de maatschappij en bij ons en anderen thuis !
1x aanraken = waarschuwing
2x aanraken = waarschuwing 2
3x aanraken = tik over de vingers
En reken maar dat ik t de volgende keer niet een 3e keer durfde te proberen !!
wie niet luisteren wil moet maar voelen
Sommige kinderen hebben namelijk echt hun oren voor de sier aan hun hoofd zitten (ik ben/was daar ook 1 van , oostindisch doof)
vrijdag 29 februari 2008 om 16:40
Het lijkt nu een beetje te gaan over of tikken wel dan niet is geoorloofd, maar dat was niet mijn vraag. Ik heb er goede redenen voor om niet te willen tikken. Ten eerste zoals hierboven ook beschreven om niet het slechte voorbeeld te geven aan een kind dat al van zichzelf genoeg temperament heeft. En ten tweede omdat ik zelf thuis vroeger net iets te vaak een tik heb gehad ...Ik heb er geen trauma aan over gehouden, Het was ook niet echt mishandeling te noemen (althans, zo kijk ik er tegen aan, een ander zou het misschien anders zien), maar het heeft me wel zodanig beinvloed dat ik dat dus perse niet wil bij mijn kind.
Het gaat me er om dat ze oostindisch doof lijken te zijn voor onze visie en ik weet niet hoe ik hun aan het verstand gepeuterd krijg dat dit ons vertrouwen in hun niet ten goede komt.
Het gaat me er om dat ze oostindisch doof lijken te zijn voor onze visie en ik weet niet hoe ik hun aan het verstand gepeuterd krijg dat dit ons vertrouwen in hun niet ten goede komt.
vrijdag 29 februari 2008 om 16:41
Eens met mastermind,
en wat betreft :"Ik leer mn kind dat hij mag terugslaan als hij geslagen wordt"
dit is kwaad met kwaad vergelden, als je dan op de plek van de eerste keer kwaad, schrijft "stout" en op de tweede "tik". en je vertelt je kind dat het een het gevolg is van het ander:
hij wordt gemept, mag terugmeppen, hij doet iets stouts, kan een tik verwachten, dat de regels duidelijk zijn.
en n tik dus he, geen pak rammel waarbij het kind blauwe plekken en de ouder een zere hand overhoudt.
En ben je bij oma, dan mag die best inspringen als haar spullen of de veiligheid van t kleinkind in gevaar komen
en wat betreft :"Ik leer mn kind dat hij mag terugslaan als hij geslagen wordt"
dit is kwaad met kwaad vergelden, als je dan op de plek van de eerste keer kwaad, schrijft "stout" en op de tweede "tik". en je vertelt je kind dat het een het gevolg is van het ander:
hij wordt gemept, mag terugmeppen, hij doet iets stouts, kan een tik verwachten, dat de regels duidelijk zijn.
en n tik dus he, geen pak rammel waarbij het kind blauwe plekken en de ouder een zere hand overhoudt.
En ben je bij oma, dan mag die best inspringen als haar spullen of de veiligheid van t kleinkind in gevaar komen
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
