Kinderen
alle pijlers
Thuisblijfmama's???
maandag 3 maart 2008 om 22:06
Zijn er hier ook mama's die er ook bewsut voor hebben gekozen om thuis bij hun kind(eren) te blijven?
Ik dus wel. Ben sinds anderhalf jaar moeder van een schat van een dochter.
Ik zou niets anders willen.... Wat is er nou mooier dan die eerste jaren je kind zien opgroeien?
Straks als ze naar school gaat wil ik wel weer wat gaan doen tijdens de schooltijden.
Maar nu, nee hoor... laat mij maar lekker thuis.
Alleen krijg ik vaak de opmerking "is dat niet saai dat thuis zitten?" of iets anders in die trant.
Ehh... Hallo! Ik ben THUIS BIJ MIJN KIND, dat is iets anders dan THUIS ZITTEN!
Sommige mensen denken echt dat je achter de geraniums zit als je ervoor kiest om thuis te zijn voor je kind.
Of van die leuke opmerkingen over "mis je dan geen sociaal leven?" Hallo, ik ben thuis met mijn kind, maar sociaal ben ik nog steeds. Bovendien ben ik niet vastgeklonken aan mijn kind, want ook zij gaat wel eens naar de oppas of is lekker bij papa als mama eens de deur uit gaat...
Zijn er hier nog meer thuisblijfmama's en herkennen jullie deze verhalen ook of reageert jullie omgeving er heel anders op?
Ik dus wel. Ben sinds anderhalf jaar moeder van een schat van een dochter.
Ik zou niets anders willen.... Wat is er nou mooier dan die eerste jaren je kind zien opgroeien?
Straks als ze naar school gaat wil ik wel weer wat gaan doen tijdens de schooltijden.
Maar nu, nee hoor... laat mij maar lekker thuis.
Alleen krijg ik vaak de opmerking "is dat niet saai dat thuis zitten?" of iets anders in die trant.
Ehh... Hallo! Ik ben THUIS BIJ MIJN KIND, dat is iets anders dan THUIS ZITTEN!
Sommige mensen denken echt dat je achter de geraniums zit als je ervoor kiest om thuis te zijn voor je kind.
Of van die leuke opmerkingen over "mis je dan geen sociaal leven?" Hallo, ik ben thuis met mijn kind, maar sociaal ben ik nog steeds. Bovendien ben ik niet vastgeklonken aan mijn kind, want ook zij gaat wel eens naar de oppas of is lekker bij papa als mama eens de deur uit gaat...
Zijn er hier nog meer thuisblijfmama's en herkennen jullie deze verhalen ook of reageert jullie omgeving er heel anders op?
dinsdag 4 maart 2008 om 11:39
Sodeju zeg, kan het effe? Wat een taalgebruik. Als iemand zegt dat niet iedereen voor het geld werkt, zegt ze helemaal niet dat niemand dat doet. Bij veel van mijn vrienden, inclusief onszelf, zouden voor de financiën niet beide ouders hoeven werken. En toch doen ze het wel. Geld is een hele leuke bijkomstigheid van werken, maar in lang niet alle gevallen de enige reden waarom het wordt gedaan. Let wel: in veel gevallen.
dinsdag 4 maart 2008 om 11:41
:
yath (mag ik je afkorten?), ik vind het huishouden ook niet geweldig, maar het hoort er nu eenmaal bij. Toen Lief en ik nog kinderloos in ons appartementje in Amsterdam woonden, gingen we er samen in twee uur doorheen en danw as het klaar. Nu wonen we in een veel groter huis en hebben we twee kinderen en heel vaak logees. Het zal toch moeten gebeuren, en met z'n tweeen in een paar uur in het weekend gaat niet.
Ja hoor je mag me afkorten haha.
Nee dat is eigenlijk ook logisch. Volgens mij als je kinderen hebt moet je een stuk vaker aan het huishouden geloven dan wanneer je alleen bent en amper thuis bent..
@ Zoyla
En dan vraag ik me af wat ze dan doen wanneer de kids op het kdv zijn. Forummen waarschijnlijk..
Perfectionisme is niet perfect...
dinsdag 4 maart 2008 om 11:44
Op zich kan ik me er wel wat bij voorstellen, al lijkt 3 dagen per week als je zelf thuis bent me rijkelijk veel met alle wachtlijsten die er nu zijn. Maargoed, andere discussie. Wat ik, net als Zoyla niet snap, is de veelgehoorde argumenten van thuisblijfmoeders dat ze niks van hun kind willen missen. Die vlieger gaat toch niet op als je ze 3 dagen per week op het kdv hebt? Neem nou sunny, die vreselijk fulmineert tegen werkende moeders (moeders ja) en vervolgens doodleuk meldt dat ze haar eigen kinderen ook altijd een dag of 2-3 naar de creche bracht. Dan ben je mij echt kwijt, tenzij iemand me het verschil kan uitleggen tussen een moeder die haar kind naar kdv brengt en vervolgens gaat werken en een moeder die haar kind naar kdv brengt en vervolgens naar huis gaat.
dinsdag 4 maart 2008 om 11:50
Ik vind 3 dagen dan ook wat veel, ik denk dat 2 dagen dan beter is.
De zin dat dochter van de moeders leren dat moeders ook horen te werken vind ik niet zo aardig. De meeste thuisblijfmoeders geven namelijk aan dat ze wel weer gaan werken als de kindjes naar school zijn, of als de situatie verandert. Dan leren die kinders dat dus ook vanzelf.
De zin dat dochter van de moeders leren dat moeders ook horen te werken vind ik niet zo aardig. De meeste thuisblijfmoeders geven namelijk aan dat ze wel weer gaan werken als de kindjes naar school zijn, of als de situatie verandert. Dan leren die kinders dat dus ook vanzelf.
dinsdag 4 maart 2008 om 11:57
Reden om mijn zoontje naar een KDV te brengen terwijl ik niet werk, zou zijn dat hij dan zelfstandig ( dus zonder mij ) leert spelen/ delen. In mijn omgeving zijn er geen kinderen van zijn leeftijd waarmee hij dat zou kunnen doen. Ik twijfel er nog over, vraag me af of hij niet te jong is/ het al nodig heeft.
Star:
Wil je serieus weten wat ik de hele dag doe?
Star:
Wil je serieus weten wat ik de hele dag doe?
dinsdag 4 maart 2008 om 12:21
Maar dan wordt het verschil tussen beide "soorten moeders" (om het maar even specifiek nu dan bij de moeders te houden) toch steeds kleiner of zelfs nihil? Ik werk en mijn kinderen gaan 2 dagen per week naar het kdv. Als we het dan hebben over dingen/tijd missen van/met je kinderen, is dat bij mij en iemand die hetzelfde doet maar vervolgens naar huis gaat precies hetzelfde en snap ik de zin van sommige argumenten hier echt niet.
Jammer dat sunny niet in staat bleek om de discussie normaal te (blijven) voeren, die had het me waarschijnlijk haarfijn kunnen uitleggen.
dinsdag 4 maart 2008 om 12:28
Ik denk dat je daar veel eerder mee moet beginnen dan met twee en een half, want dat is toch de standaard peuterspeelzaalleeftijd?
Ik heb met MK 11 maanden echt alleen maar thuisgezeten. Kende hier bijna niemand, en al helemaal geen andere kindjes. Andere kindjes zag ze 'alleen maar' als we naar Amsterdam gingen, of als er mensen hier kwamen (wat dus eigenlijk elke week was, maar goed). Toen ik met haar voor het eerst naar gym ging (bij bijna een jaar), vond ze het spelen wel leuk, maar de andere kindjes snapte ze niet. Toen ik met haar voor het eerst naar speelgroep ging (15 maanden), heeft ze de eerste 3 maanden zowat op mijn schoot gewoond, ze snapte er geen ruk van, vond andere kindjes maar eng, want ze keken naar haar en haar speelgoed, etc. Daarna ging het veel beter.
Als ik dat vergelijk met Jommetje, die al vanaf 2 weken oud mee naar speelgroep gaat: die is dol op andere kindjes. Snapt het systeem, speelt lekker door (want is net geen 11 maanden en speelt nog niet samen) en gaat helemaal goed.
Als ik MK nu vergelijk met andere kindjes in haar klas (want ze gaat echt naar school), zie ik duidelijk verschil tussen die die alleen maar met mama hebben thuisgezeten en diegenen die op een creche danwel een vaste speelgroep hebben gezeten. Die laatsten snappen er veel meer van, zijn socialer, etc.
dinsdag 4 maart 2008 om 12:29
Ik vind dat de norm toch duidelijk nog is 'thuisblijven'. Zie je ook hier weer, dat je best mág werkens als je het écht niet uithoudt om thuis te blijven of als het nodig is voor het geld. Maar als je de keus hebt is thuisblijven beter.
Dát is waar ik me aan stoor. Niet aan thuisblijfmoeders, iedereen moet doen waar hij zelf blij van wordt. Ik vind het qua emancipatie en onafhankelijkheid niet zo slim, maar goed, dat moet ieder voor zich weten. Waar ik wel enórm boos van wordt is van thuisblijfmoeders die van een minimum moeten rondkomen, weigeren om te gaan werken omdat dat slecht voor de kinderen zou zijn, gebruik maken van weetikhetwatvoorregelingen van de overheid om rond te kunnen komen en daar dan superieur over doen.
Op een ander forum waar ik wel eens kom was een meisje zwanger, in de 20, werkte 4 dagen per week en haar vriend studeerde nog full-time. Haar vraag was op welke uitkering ze recht had, want ze wilde toch wel ontslag nemen. Want ze kreeg een kind, en dan kon ze echt geen 4 dagen meer werken, want het was véél beter voor haar kind dat ze thuisbleef. Anders moest het kind 4 dagen naar de opvang.
Waar haar vriend in het hele verhaal bleef (want full-time studie, lijkt me dat die ook wel wat kan bijdragen) werd niet duidelijk.
Dáár word ik dan zó moe van.
Dát is waar ik me aan stoor. Niet aan thuisblijfmoeders, iedereen moet doen waar hij zelf blij van wordt. Ik vind het qua emancipatie en onafhankelijkheid niet zo slim, maar goed, dat moet ieder voor zich weten. Waar ik wel enórm boos van wordt is van thuisblijfmoeders die van een minimum moeten rondkomen, weigeren om te gaan werken omdat dat slecht voor de kinderen zou zijn, gebruik maken van weetikhetwatvoorregelingen van de overheid om rond te kunnen komen en daar dan superieur over doen.
Op een ander forum waar ik wel eens kom was een meisje zwanger, in de 20, werkte 4 dagen per week en haar vriend studeerde nog full-time. Haar vraag was op welke uitkering ze recht had, want ze wilde toch wel ontslag nemen. Want ze kreeg een kind, en dan kon ze echt geen 4 dagen meer werken, want het was véél beter voor haar kind dat ze thuisbleef. Anders moest het kind 4 dagen naar de opvang.
Waar haar vriend in het hele verhaal bleef (want full-time studie, lijkt me dat die ook wel wat kan bijdragen) werd niet duidelijk.
Dáár word ik dan zó moe van.
dinsdag 4 maart 2008 om 12:33
Ik ben momenteel ook thuisblijfmama, maar niet echt gewenst. Voor mijn verlof werkte ik ergens wat met de komst van een kind niet meer mogelijk was qua vervoer, tijden enz. Ik moest dus stoppen. Ik dacht na de bevalling zo weer ergens aan het werk te kunnen maar dat viel vies tegen, want;
Ik ben niet meer flexibel
Ik wil niet meer dan 3 dagen werken
Heb een mooi diploma maar kon op dat gebied geen werk vinden. Ook andere branches en werk onder mijn oplieidngsniveau was moeilijk te vinden. Ik besloot weer met een opleiding te beginnen, raakte ondertussen (gewenst) heel snel zwanger, maar helaas bleek die opleiding het niet helemaal te zijn. Was totaal niet gemotiveerd. Ik ben nu ruim 20 weken zwanger, volgens uitzendbureau's is mijn 'situatie' niet handig en ook CWI heeft me op non-actief gezet.
Ik vind het naar om niet te werken, voel me echt buiten de maatschappij staan en loop met schuldgevoelens in de stad.
Ik hoop dat het in november een stukkie slechter gaat met de economie, hihi. Dan komen er misschien weer meer part-time banen op de markt.
Ondertussen sta ik ingeschreven voor inpakwerk maar dat zet ook geen zoden aan de dijk.
Pffffffff.
Overigens geniet ik wel heel erg van mijn zoon, voor hem is het fantastisch dat ik er voor hem ben, maar ik wil zo graag weer trots zijn op mezelf, van de weekenden en vakanties te kunnen genieten.
Sorry als ik mensen tegen het hoofd stoot, nu ik zo zit te typen wist ik niet eens dat het me zo hoog zat...
Ik ben niet meer flexibel
Ik wil niet meer dan 3 dagen werken
Heb een mooi diploma maar kon op dat gebied geen werk vinden. Ook andere branches en werk onder mijn oplieidngsniveau was moeilijk te vinden. Ik besloot weer met een opleiding te beginnen, raakte ondertussen (gewenst) heel snel zwanger, maar helaas bleek die opleiding het niet helemaal te zijn. Was totaal niet gemotiveerd. Ik ben nu ruim 20 weken zwanger, volgens uitzendbureau's is mijn 'situatie' niet handig en ook CWI heeft me op non-actief gezet.
Ik vind het naar om niet te werken, voel me echt buiten de maatschappij staan en loop met schuldgevoelens in de stad.
Ik hoop dat het in november een stukkie slechter gaat met de economie, hihi. Dan komen er misschien weer meer part-time banen op de markt.
Ondertussen sta ik ingeschreven voor inpakwerk maar dat zet ook geen zoden aan de dijk.
Pffffffff.
Overigens geniet ik wel heel erg van mijn zoon, voor hem is het fantastisch dat ik er voor hem ben, maar ik wil zo graag weer trots zijn op mezelf, van de weekenden en vakanties te kunnen genieten.
Sorry als ik mensen tegen het hoofd stoot, nu ik zo zit te typen wist ik niet eens dat het me zo hoog zat...
dinsdag 4 maart 2008 om 12:38
Annie Ooi, dat heb ik nu precies hetzelfde. Ik voel me niet voldaan aan het eind van de dag, heb niet het gevoel dat ik iets nuttigs doe. Ik doe nu de hele dag dingen die ik normaal in mijn vrije tijd deed en waar ik dan enorm van genoot. Nu geniet ik er nog wel van, maar elke dag naar de kinderboerderij, rustig opstaan en op je gemak boodschappen en het huishouden doen is minder leuk als je niets hebt om van uit te rusten.
dinsdag 4 maart 2008 om 12:43
Ha leuk, de discussie is weer in volle gang
Even mijn visie op thuisblijfmama's versus werkende mama's.
Het belangrijkste is (vind ik) dat je als moeder (of je nu werkt of thuis bent bij je kinderen of een combi van beide) dat je gelukkig bent als moeder. Want dat straal je dan ook uit naar je kinderen (en je partner) en daar heeft je gezin ook het meeste aan. Tegen je zin thuisblijven of tegen je zin werken is voor niemand leuk. Dus kies gewoon hetgeen wat het beste bij je past (als je iets te kiezen hebt). Ik moet wel werken (de centen zijn hier toch echt welkom ) maar ik vind het ook prettig om te werken. Het contact met andere mensen, het plezier in mijn werk, ook even andere gesprekken kunnen voeren dan alleen kindertaal, en belangrijker nog, de afwisseling van werken/thuis zijn.
Ik heb ook de andere kant meegemaakt. De eerste 7 maanden na de geboorte van onze dochter was ik thuis. Na een maand of 3 was ik wel toe aan werken, maar op dat moment was ik nog werkzoekende. Ik was blij toen ik uiteindelijk weer aan de slag kon, want ik liep eerlijk gezegd tegen de muren op thuis. In mijn omgeving werken de meeste moeders en dan is het lastig afspreken, en zomaar even bij de buren op de koffie doe ik ook niet. Bovendien ben ik niet goed in het huishouden, ook als ik thuis zit niet, dus daar komt weinig van terecht. En met m'n dochtertje spelen/wandelen/boodschappen doen is leuk, maar als ik dat 5 dagen in de week moet doen (en het weekend) mwah....dat is me iets te eentonig.
Ik ben dus blij dat ik werk en die afwisseling heb. Op dit moment zijn het nog 4 dagen, en als de 2e er is ga ik naar 3 dagen werken. Dat vind ik net wat fijner.
Zo ik heb m'n zegje gedaan
Even mijn visie op thuisblijfmama's versus werkende mama's.
Het belangrijkste is (vind ik) dat je als moeder (of je nu werkt of thuis bent bij je kinderen of een combi van beide) dat je gelukkig bent als moeder. Want dat straal je dan ook uit naar je kinderen (en je partner) en daar heeft je gezin ook het meeste aan. Tegen je zin thuisblijven of tegen je zin werken is voor niemand leuk. Dus kies gewoon hetgeen wat het beste bij je past (als je iets te kiezen hebt). Ik moet wel werken (de centen zijn hier toch echt welkom
) maar ik vind het ook prettig om te werken. Het contact met andere mensen, het plezier in mijn werk, ook even andere gesprekken kunnen voeren dan alleen kindertaal, en belangrijker nog, de afwisseling van werken/thuis zijn. Ik heb ook de andere kant meegemaakt. De eerste 7 maanden na de geboorte van onze dochter was ik thuis. Na een maand of 3 was ik wel toe aan werken, maar op dat moment was ik nog werkzoekende. Ik was blij toen ik uiteindelijk weer aan de slag kon, want ik liep eerlijk gezegd tegen de muren op thuis. In mijn omgeving werken de meeste moeders en dan is het lastig afspreken, en zomaar even bij de buren op de koffie doe ik ook niet. Bovendien ben ik niet goed in het huishouden, ook als ik thuis zit niet, dus daar komt weinig van terecht. En met m'n dochtertje spelen/wandelen/boodschappen doen is leuk, maar als ik dat 5 dagen in de week moet doen (en het weekend) mwah....dat is me iets te eentonig.
Ik ben dus blij dat ik werk en die afwisseling heb. Op dit moment zijn het nog 4 dagen, en als de 2e er is ga ik naar 3 dagen werken. Dat vind ik net wat fijner.
Zo ik heb m'n zegje gedaan
dinsdag 4 maart 2008 om 12:45
@ star ( denk ik )
Ik hou me echt niet heel de dag met de kinderen bezig. Ze kunnen prima "op zichzelf" spelen, dus het is niet zo dat ik heel de dag zit te kleien-boekjeslezen- lego spelen - en noem het maar op.
Wel merk ik dat ik overdags als de dreumes wakker is wel veel met hem bezig ben, je lult toch heel de dag door met zo'n klein kind. ( maar aan de andere kant, ook in mijn eentje lul ik heel de dag )
En betrek hem bij alles wat ik doe, als hij niet aan het spelen is. Dus hij loopt ook met een doekje te stoffen, ga ik stofzuigen, pakt hij de stang beet en helpt mee ( lekker handig ook, dat mee zuigen..
)
Ik hou me echt niet heel de dag met de kinderen bezig. Ze kunnen prima "op zichzelf" spelen, dus het is niet zo dat ik heel de dag zit te kleien-boekjeslezen- lego spelen - en noem het maar op.
Wel merk ik dat ik overdags als de dreumes wakker is wel veel met hem bezig ben, je lult toch heel de dag door met zo'n klein kind. ( maar aan de andere kant, ook in mijn eentje lul ik heel de dag
) En betrek hem bij alles wat ik doe, als hij niet aan het spelen is. Dus hij loopt ook met een doekje te stoffen, ga ik stofzuigen, pakt hij de stang beet en helpt mee ( lekker handig ook, dat mee zuigen..
)
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
dinsdag 4 maart 2008 om 12:50
Herkenbaar, die laatste postings en dat vind ik aan het hele thuisblijfgebeuren ook wel echt het verbazingwekkendst. Ik heb in de tijd dat ik tussen twee banen inzat ofzo gemerkt dat ik al heel snel in een werklozenritme beland, je hoeft toch nergens heen dus het maakt geen bal uit wanneer je wat doet en aan het einde van de rit doe je dus meestal niks.
Ik zou echt de discipline niet hebben om zonder verplichtingen nog een enigszins acceptabel leven te leiden, dus ik vind het behoorlijk knap dat vrouwen zonder werk dat wel kunnen.
Ik zou echt de discipline niet hebben om zonder verplichtingen nog een enigszins acceptabel leven te leiden, dus ik vind het behoorlijk knap dat vrouwen zonder werk dat wel kunnen.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 4 maart 2008 om 12:55
@ fv, dat is idd dicipline Ik herken het totale niets doen eigenlijk niet. Ik zie het wel, een vriendin van mij is bijvoorbeeld aan de bank gekleefd inc. kortpittigkapsel en jogging broek. Het huis is 1 grote zooi, en verder dan de markt komt ze niet meer.
Ik zorg voor de kinderen (0verdags, s avonds gaat dat uiteraard samen, vriend en ik ) het huishouden en het eten. Op het moment is het zo dat als vriend thuis komt van zijn werk, hij in principe niets hoeft te doen, behalve de kinderen en mij wat aandacht geven
Heb veel sociale contakten, vooral het laatste jaar. Daarvoor was ik net een kluizenaar, met andere redenen btw dan het huisvrouw zijn.
En eignelijk geniet ik nu nog van mijn eigen tijd indelen, het enige wat ik "eis" van mezelf is dat het klaar is als mn vriend thuis komt. En dat ik er dan ook leuk uit zie, geen joggingbroektoestanden dus.
Dat ben ik ook aan hem verplicht vind ik , hij zorgt voor het geld, ik voor hem ( ouderwetsch he ) Ik kan het imo niet maken hem hard te laten werken, en dan thuis ook nog eens voor "werk" op te laten draaien.
Ga ik over een paar jaar weer werken, dan zal het anders worden.
Ik herken het totale niets doen eigenlijk niet. Ik zie het wel, een vriendin van mij is bijvoorbeeld aan de bank gekleefd inc. kortpittigkapsel en jogging broek. Het huis is 1 grote zooi, en verder dan de markt komt ze niet meer. Ik zorg voor de kinderen (0verdags, s avonds gaat dat uiteraard samen, vriend en ik ) het huishouden en het eten. Op het moment is het zo dat als vriend thuis komt van zijn werk, hij in principe niets hoeft te doen, behalve de kinderen en mij wat aandacht geven
Heb veel sociale contakten, vooral het laatste jaar. Daarvoor was ik net een kluizenaar, met andere redenen btw dan het huisvrouw zijn.
En eignelijk geniet ik nu nog van mijn eigen tijd indelen, het enige wat ik "eis" van mezelf is dat het klaar is als mn vriend thuis komt. En dat ik er dan ook leuk uit zie, geen joggingbroektoestanden dus.
Dat ben ik ook aan hem verplicht vind ik , hij zorgt voor het geld, ik voor hem ( ouderwetsch he
) Ik kan het imo niet maken hem hard te laten werken, en dan thuis ook nog eens voor "werk" op te laten draaien. Ga ik over een paar jaar weer werken, dan zal het anders worden.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
dinsdag 4 maart 2008 om 13:01
He fijn zeg! Herkenning en herkent worden!!! Doet me goed. Fashion Victim, klinkt al weer stuk positiever tussen 2 banen inzitten!
Ik mis discipline, ben geen huisvrouw bijvoorbeeld. Ik sta het liefst zo laat mogelijk op (wel lastig als je een kind hebt, hihi), ben lui in het huishouden. Overigens vind ik werkloos wat anders dan mensen die er bewust voor kiezen om thuis te blijven. En binnen de groep werkloos heb je dan 2 groepen, mensen die WEL en mensen die NIET willen werken. Thuisblijfmoeders zijn geen mensen die NIET willen werken maar thuis alles willen doen.
Ik mis discipline, ben geen huisvrouw bijvoorbeeld. Ik sta het liefst zo laat mogelijk op (wel lastig als je een kind hebt, hihi), ben lui in het huishouden. Overigens vind ik werkloos wat anders dan mensen die er bewust voor kiezen om thuis te blijven. En binnen de groep werkloos heb je dan 2 groepen, mensen die WEL en mensen die NIET willen werken. Thuisblijfmoeders zijn geen mensen die NIET willen werken maar thuis alles willen doen.
dinsdag 4 maart 2008 om 13:23
Ik zit sinds december thuis, ik ben ontslagen tijdens mijn zwangerschap. Eerlijk gezegd verveel ik me te pletter. Het huis is altijd piekfijn schoon en in orde, ik sta nog altijd op tijd op en zorg de gehele dag voor mijn honden. De beesten hebben het geweldig, ze gaan 4 keer per dag een uur naar buiten.
Maar goh, wat snak ik naar een beetje tijd voor mijzelf. Ik haal wel wat kleine schrijfopdrachtjes binnen, maar gewoon; lekker een dag of 3 per week een leuke baan hebben, heerlijk. Ik denk niet dat ik er anders over ga denken als mijn kleintje er is.
Werken geeft mij voldoening! Ik strooi in mijn gehele netwerk rond dat ik graag weer aan de slag wil na mijn verlof. Een aantal bedrijven zijn in het bezit van mijn c.v. en daar mag ik gaan praten na mijn verlof. Iedere kledingzaak of leuke winkel waar ik weleesn kom weet dat ik zo graag een dag of 3 zou willen werken.
Persoonlijk denk ik dat ik daardoor een leukere mens blijf. Alleen maar thuiszitten zou mij niet gelukkgi maken. Natuurlijk wil ik alles meekrijgen van mijn kindje, maar ik merk nu weleens dat ik van mijn dieren al minder kan hebben omdat ik ze de godganse dag om mij heen heb.
Mijn vriend gaat wat minder werken als de kleine er is, dus het zal haar echt niet ontbreken aan liefde en aandacht. De overige dagen gaat ze naar opa en oma. Natuurlijk moet ik nog zien of er hormonaal geen enorme knop omgaat en ik het liefst de gehele dag met kleintje in mijn armen rondzwijmel. Maar veralsnog ben ik van plan om ook tijd voor mijzelf te maken. En voor mijn paarden en honden en hobbies...en een toffe baan.
Maar goh, wat snak ik naar een beetje tijd voor mijzelf. Ik haal wel wat kleine schrijfopdrachtjes binnen, maar gewoon; lekker een dag of 3 per week een leuke baan hebben, heerlijk. Ik denk niet dat ik er anders over ga denken als mijn kleintje er is.
Werken geeft mij voldoening! Ik strooi in mijn gehele netwerk rond dat ik graag weer aan de slag wil na mijn verlof. Een aantal bedrijven zijn in het bezit van mijn c.v. en daar mag ik gaan praten na mijn verlof. Iedere kledingzaak of leuke winkel waar ik weleesn kom weet dat ik zo graag een dag of 3 zou willen werken.
Persoonlijk denk ik dat ik daardoor een leukere mens blijf. Alleen maar thuiszitten zou mij niet gelukkgi maken. Natuurlijk wil ik alles meekrijgen van mijn kindje, maar ik merk nu weleens dat ik van mijn dieren al minder kan hebben omdat ik ze de godganse dag om mij heen heb.
Mijn vriend gaat wat minder werken als de kleine er is, dus het zal haar echt niet ontbreken aan liefde en aandacht. De overige dagen gaat ze naar opa en oma. Natuurlijk moet ik nog zien of er hormonaal geen enorme knop omgaat en ik het liefst de gehele dag met kleintje in mijn armen rondzwijmel. Maar veralsnog ben ik van plan om ook tijd voor mijzelf te maken. En voor mijn paarden en honden en hobbies...en een toffe baan.
dinsdag 4 maart 2008 om 13:27
Tja, Annie Ooi, ik kan me er ook niks bij voorstellen hoor, ook in vakanties ofzo spring ik echt niet 's ochtends blij mijn bed uit bij het idee dat ik Ha! Lekker! Mag strijken!
Terwijl ik wel blij mijn bed uit kan springen omdat ik een hele leuke dag op mijn werk tegemoet ga. Sja, en dat je dan ook even moet strijken omdat je beide schone kleren aan moet, dat neem je dan voor lief. Huishouden is wat mij betreft een stuk bevredigender als er iets leuks tegenover staat.
En tja, vast heel ontaard, maar ik kan mijn eigen kind ook echt spuugzat zijn hoor. In vakanties heb ik echt wel dagen dat ik niet kan wachten tot hij eens naar bed gaat, maar dat is in een topic voor "thuisblijfmamas" vast als vloeken in de kerk.
Terwijl ik wel blij mijn bed uit kan springen omdat ik een hele leuke dag op mijn werk tegemoet ga. Sja, en dat je dan ook even moet strijken omdat je beide schone kleren aan moet, dat neem je dan voor lief. Huishouden is wat mij betreft een stuk bevredigender als er iets leuks tegenover staat.
En tja, vast heel ontaard, maar ik kan mijn eigen kind ook echt spuugzat zijn hoor. In vakanties heb ik echt wel dagen dat ik niet kan wachten tot hij eens naar bed gaat, maar dat is in een topic voor "thuisblijfmamas" vast als vloeken in de kerk.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 4 maart 2008 om 13:29
Grappig net vanochtend heeft er hier een vrouwelijke collega gemeld dat ze minder wil gaan werken.Wat is er aan het handje haar puberale dochter lijkt het criminele pad op te gaan.Wat is er nu ook voor kinderen aan als ze thuis komen en er is ook niemand
een kind wil toch zijn verhaal kwijt.Deze kinderen werden ook opgevoed dat wie er als eerste thuis komt moet er beginnen met de voorbereidingen van het eten.Toppie hoor ze kan beter zelf thuis blijven en zorgen dat de kinderen niet ontsporen met 4 kinderen heb je toch genoeg te doen lijkt me.En zo komt een ander die van school af is ook nog eens aan het werk.
een kind wil toch zijn verhaal kwijt.Deze kinderen werden ook opgevoed dat wie er als eerste thuis komt moet er beginnen met de voorbereidingen van het eten.Toppie hoor ze kan beter zelf thuis blijven en zorgen dat de kinderen niet ontsporen met 4 kinderen heb je toch genoeg te doen lijkt me.En zo komt een ander die van school af is ook nog eens aan het werk.
