Kinderen
alle pijlers
Bonje met een andere moeder
vrijdag 14 maart 2008 om 16:32
Ongeveer 2 jaar geleden heb ik een akkefietje gehad met een moeder op school. Zij had toen haar dochter van nog geen 1 jaar alleen in de auto laten zitten met een appel, terwijl zij op het schoolplein haar zoon ophaalde. Ik zag het toevallig omdat ik langs haar auto liep. Ik heb toen aan haar gevraagd of ze dat niet een beetje gevaarlijk vond ivm stikken. Ik heb toen de wind van voren gekregen. Ik heb toen hier nog een topic geopend met de vraag of ik mijn mond had moeten houden of niet.
Goed, we zijn 2 jaar verder en alsof de duvel er mee speelt vandaag heb ik dus weer een soort van hetzelfde akkefietje met dezelfde moeder gehad.
Ik kom met mijn dochter het schoolplein oplopen om mijn zoon te halen en ik zie haar dochter in de klimrekken hangen met een lolly in haar mond, moeder staat er een eind vandaan met een andere moeder te kletsen. Ik moet al heel goed mijn best doen om mijn mond dicht te houden. En waar ik al bang voor was het meisje kukelt zo uit het klimrek, ik ben er als eerste bij en til haar op. Gelukkig is de lolly uit haar mond gevallen. Inmiddels komt moeder erbij en troost haar verder. Je zou zeggen dat ze dan wel zou bedenken dat het niet zo verstandig is om haar met die lolly rond te laten lopen maar nee hoor, ze maakt de lolly schoon en stopt het weer in de mond van haar dochter die alweer aan het klimmen is. Toen kon ik mijn mond niet meer houden en zei: Zou je dat nou wel doen, haar zo laten spelen met een lolly in haar mond? Net liep het wel goed af maar...afijn ik zal maar niet herhalen wat voor scheldkanon ze op mij afstak ( of wel, )
Ik heb haar hoofdschuddend aangekeken en ben weggelopen.
Ik snap zulke moeders ECHT niet!!!! Ligt het nu echt aan mij, ben ik overdreven bezorgd? Weet je waar ik nog het meeste van baal? Dat het mijn mooie zonnige middag helemaal verpest omdat ik er steeds aan moet denken, vandaar dat ik het nu even op dit forum afreageer!
Goed, we zijn 2 jaar verder en alsof de duvel er mee speelt vandaag heb ik dus weer een soort van hetzelfde akkefietje met dezelfde moeder gehad.
Ik kom met mijn dochter het schoolplein oplopen om mijn zoon te halen en ik zie haar dochter in de klimrekken hangen met een lolly in haar mond, moeder staat er een eind vandaan met een andere moeder te kletsen. Ik moet al heel goed mijn best doen om mijn mond dicht te houden. En waar ik al bang voor was het meisje kukelt zo uit het klimrek, ik ben er als eerste bij en til haar op. Gelukkig is de lolly uit haar mond gevallen. Inmiddels komt moeder erbij en troost haar verder. Je zou zeggen dat ze dan wel zou bedenken dat het niet zo verstandig is om haar met die lolly rond te laten lopen maar nee hoor, ze maakt de lolly schoon en stopt het weer in de mond van haar dochter die alweer aan het klimmen is. Toen kon ik mijn mond niet meer houden en zei: Zou je dat nou wel doen, haar zo laten spelen met een lolly in haar mond? Net liep het wel goed af maar...afijn ik zal maar niet herhalen wat voor scheldkanon ze op mij afstak ( of wel, )
Ik heb haar hoofdschuddend aangekeken en ben weggelopen.
Ik snap zulke moeders ECHT niet!!!! Ligt het nu echt aan mij, ben ik overdreven bezorgd? Weet je waar ik nog het meeste van baal? Dat het mijn mooie zonnige middag helemaal verpest omdat ik er steeds aan moet denken, vandaar dat ik het nu even op dit forum afreageer!
vrijdag 14 maart 2008 om 20:17
Nou nee, maar aangezien ik hier enkel op de TO kan reageren en niet op de moeder, want die is er niet bij, is dit mijn reactie.
Het valt mij namelijk op dat veel mensen zichzelf een beetje voor de gek houden wat betreft hun bemoeizucht. Het is vaker wel dan niet bedoelt om zichzelf een goed gevoel te geven. Als ik het maar gezegd heb, dan is het in elk geval niet mijn schuld. Dat er niks mee gedaan wordt staat als een paal boven water, maar ik heb het lekker wel gezegd.
vrijdag 14 maart 2008 om 20:20
vrijdag 14 maart 2008 om 20:21
Ik vind het dus echt geen bemoeizucht van mij, alleen pure bezorgdheid. Ik heb het ook niet op een kattige of verwijtende toon gezegd, gewoon normaal iets anders kan ik er niet van maken.
Om nu een poultje te houden of het wel of niet gevaarlijk een is vind ik een beetje kinderachtig, Tangerine.
Wat zeggen ze ook alweer? Een ongeluk zit in een klein hoekje?
Als mijn zoon een lolly in z'n mond zou hebben en ik zou het niet in de gaten hebben en een andere moeder zou er wat over zeggen tegen mij, (op een normale manier) vind ik dit prima. Ik zou dat niet zien als bemoeizucht.
De manier van FV vind ik ook een goede optie. Doe ik dat de volgende keer!
Om nu een poultje te houden of het wel of niet gevaarlijk een is vind ik een beetje kinderachtig, Tangerine.
Wat zeggen ze ook alweer? Een ongeluk zit in een klein hoekje?
Als mijn zoon een lolly in z'n mond zou hebben en ik zou het niet in de gaten hebben en een andere moeder zou er wat over zeggen tegen mij, (op een normale manier) vind ik dit prima. Ik zou dat niet zien als bemoeizucht.
De manier van FV vind ik ook een goede optie. Doe ik dat de volgende keer!
vrijdag 14 maart 2008 om 20:25
Oliedom of niet, het zou vriend hier ook zo kunnen overkomen. Hij smeert zichzelf ook nooit in, en zou zich volgens mij niet realiseren dat dat voor babys gevaarlijker is. En weet je, als niemand dat ooit tegen je verteld heeft, hoe zou je dat dan moeten weten? (mental note to self: *vriend vertellen dat hij zoon in de zomer moet beschermen tegen de zon*) Veel dingen zijn gewoon nieuw als je een kind hebt, en dan doe je soms domme dingen, sja... Ik (en vriend) zou dan ook erg blij zijn als iemand zoiets tegen hem zou zeggen.
Ik denk wel dat we met zijn allen te veel zijn gaan denken in de trant van 'bemoei je met je eigen zaken' en snap niet zo dat panische gedoe (ook hier op het viva forum soms) als iemand eens een keer iets over je opvoeding zegt. Hier in de straat worden kinderen door iedereen aangesproken op gevaarlijk gedag. Kruimel is nu nog te klein, maar wat ik bij anderen zie is dat erg fijn en prettig.
Loopt er een kind door de straat te rennen met een lolly, dan zeg ik ook, 'pietje, niet rennen met een lolly in je mond joh, even rustig lopen tot je lolly op is'; waarschijnlijk zou ik dat dus bijvoorbeeld op het schoolplein ook doen als er geen ouder in de buurt is (denk ik nu), maar als moeder de lolly zelf terug geeft, tsja... ik denk dat ik er dan niets van zou zeggen. De kans dát er wat gebeurd is niet zo heel groot, en zeker bij deze moeder weet je al dat ze zich er toch niets van aantrekt.
vrijdag 14 maart 2008 om 20:27
vrijdag 14 maart 2008 om 20:27
Maar die moeder had het dus wel in de gaten, waardoor zij het bemoeizucht vond. En wat gebeurde er? Jij zegt er wat van, en vervolgens stopt zij die lolly bij haar dochter terug in de mond om jou wel eens even te laten zien dat ze zelf wel bepaalt wat ze doet. Wat heb je dus bereikt? Niks...
Volgende keer zou ik eerder met een glimlach tegen het kind zeggen "Volgens mij mag jij helemaal geen lolly als je klimt van je mama he?" 9 van de 10 keer wordt dit veel beter opgevat. Althans, dat is mijn ervaring.
Volgende keer zou ik eerder met een glimlach tegen het kind zeggen "Volgens mij mag jij helemaal geen lolly als je klimt van je mama he?" 9 van de 10 keer wordt dit veel beter opgevat. Althans, dat is mijn ervaring.
vrijdag 14 maart 2008 om 20:31
vrijdag 14 maart 2008 om 20:33
Je zegt feitelijk hetzelfde, maar je geeft geen direct kritiek op die moeder. Je geeft haar de uitweg om te zeggen "Idd, dat is geen goed idee, geef die lolly maar hier." En wie weet wist ze dat idd helemaal niet, dat zij daarmee klom. Maar omdat zij zo direct werd aangevallen gaf ze een tegenreactie dmv het kind die lolly weer terug te geven "Ik bepaal zelf wel wat ik doe.".
vrijdag 14 maart 2008 om 20:33
Ik kan best kritiek ontvangen als dit terecht is maar niet op de manier hoe jij dit geeft. Jij beschuldigt mij ervan,dat het mij geen donder zou schelen als dat meisje was gevallen en het wel verkeerd was afgelopen. Want ik had het wel tenminste gezegd dus kan ik mijn handen schoon wassen...dat slaat echt nergens op!
Dus ja, dan praat ik zo tegen mensen net zo bot als jij tegen mij praat!
vrijdag 14 maart 2008 om 20:35
En wie heeft daar baat bij, dat je je verantwoordelijkheid hebt genomen? Alleen jijzelf. Dus voor wie deed je het? Aleen voor jezelf. Daar wordt de motivatie al een stuk minder nobel van.
Was het anders gebracht en niet op een "Ik wil het maar gezegd hebben" manier, dan had het wellicht nut gehad. Nu diende het alleen het goede gevoel van de TO. En daar wilde die moeder zich niet voor lenen blijkbaar, terecht.
vrijdag 14 maart 2008 om 20:37
En jouw manier van praten lokte die reactie uit bij die moeder.
Je viel haar manier van opvoeden direct aan, en nog in bijzijn van de andere moeders ook! Nee, daar wordt een mens ook niet een potje pissig van zeg... Feitelijk gezien zit je jezelf als de betere moeder te verkopen op dat schoolplein door haar te bekritiseren. Lekker.... Je hebt gewoon de pech gehad dat die moeder zich daar niet voor leende.
Wees eerlijk, had het niet op een andere manier gekunt?
vrijdag 14 maart 2008 om 20:40
vrijdag 14 maart 2008 om 20:42
Tjonge Minny. Dit vind ik wel een hele makkelijke conclusie. Je bent er niet bijgeweest dus weet alleen dat TO zich rechtstreeks tot de moeder heeft gericht en niet hoe ze het precies gebracht heeft. Bovendien heb je denk ik niet helemaal goed gelezen, want de TO heeft pas wat gezegd nadat de moeder de lolly weer bij het meisje in de mond stopte. Het in de mond stoppen van de lolly was dus geen reactie op wat de TO zei.
vrijdag 14 maart 2008 om 20:44
vrijdag 14 maart 2008 om 20:47
Minny, als je goed leest had ik al gezegd dat het idd ook op een andere manier had gekund, via het kind, maar daar stond ik toen echt niet bij stil.
Dat kind was uit het klimrek geklapt, huilde, ik raapte haar op en inmiddels kwam moeder eraan. Zij trooste haar dochter verder en pakte de lolly op maakte hem schoon en gaf hem weer aan haar dochter, die direct weer in het klimrek klom. Toen zei ik alleen maar: joh, zou je dat wel doen die lolly, net liep het goed af maar misschien de volgende keer niet? Ik betwijfel of andere moeders het gehoord hebben want we zaten allebei nog op onze knieen, ik zei dit puur uit bezorgdheid en op die manier uitte ik het ook.
Dus mezelf als betere moeder te verkopen? Nee, zeker niet.
Dat kind was uit het klimrek geklapt, huilde, ik raapte haar op en inmiddels kwam moeder eraan. Zij trooste haar dochter verder en pakte de lolly op maakte hem schoon en gaf hem weer aan haar dochter, die direct weer in het klimrek klom. Toen zei ik alleen maar: joh, zou je dat wel doen die lolly, net liep het goed af maar misschien de volgende keer niet? Ik betwijfel of andere moeders het gehoord hebben want we zaten allebei nog op onze knieen, ik zei dit puur uit bezorgdheid en op die manier uitte ik het ook.
Dus mezelf als betere moeder te verkopen? Nee, zeker niet.
vrijdag 14 maart 2008 om 20:51
vrijdag 14 maart 2008 om 20:51
vrijdag 14 maart 2008 om 20:52
He Minny, bijna alle acties die we uitvoeren doen we omdat we hopen dat we ons er beter door voelen. Als jij aardig bent voor je naaste, doe je dat ook omdat je dat zelf fijn vindt.
Daarnaast gaat het hierom een (naar TO inziens) gevaarlijke situatie waarin je je verantwoordelijk gedraagt. Lijkt me dat het hierbij dus niet alleen gaat om nobel zijn en jezelf beter doen afschilderen. Nee, dat heet verantwoordelijkheid nemen.
Daarnaast gaat het hierom een (naar TO inziens) gevaarlijke situatie waarin je je verantwoordelijk gedraagt. Lijkt me dat het hierbij dus niet alleen gaat om nobel zijn en jezelf beter doen afschilderen. Nee, dat heet verantwoordelijkheid nemen.