Werk & Studie
alle pijlers
Conflict op werk
vrijdag 14 maart 2008 om 17:08
Als je bewijzen zou hebben, kan ze op non actief gesteld worden. Je kan misschien bij p&o een mediator vragen, maar ik vrees dat er niet zo veel zin heeft. Ik hoop dat je een goede oplossing kan vinden.
Het klinkt lachwekkend wat ik ga schrijven. Je kan, als je alleen bij haar zit, een gesprek over de woede aanval beginnen en het gesprek opnemen. Hopelijk zegt ze iets die haar kan verraden. Ik denk niet dat ze recht op je gezicht kan liegen.
Het klinkt lachwekkend wat ik ga schrijven. Je kan, als je alleen bij haar zit, een gesprek over de woede aanval beginnen en het gesprek opnemen. Hopelijk zegt ze iets die haar kan verraden. Ik denk niet dat ze recht op je gezicht kan liegen.
vrijdag 14 maart 2008 om 18:09
vrijdag 14 maart 2008 om 19:41
Bedankt voor jullie reacties.
P&O is zelf de mediator. Zij gaan geen kant kiezen, logisch ook. Ik zeg dit, collega zegt dat. Ik baal er wel van dat ik gisteren uit boosheid heel emotioneel reageerde. Ik kon niet meer ophouden met huilen maar weigerde ook naar huis te gaan. Ik schrok ook van haar reactie. Ze begon heel hard te praten en ze heeft een bord voor haar kop.
Wat ik wil proberen tijdens een vervolggesprek heel rustig te blijven en mij niet door kwaadheid te laten leiden. Zij heeft een probleem met mij en dat moeten we oplossen. We moeten door 1 deur kunnen straks maar onze band wordt denk ik nu heel anders. Ze beschuldigd me van iets wat niet waar is. En dan ook keihard roepen dat het het ergste is dat ik het me niet meer kan herinneren...
Ik wil echt niet zeuren maar begrijp gewoon echt niet waarom dit gebeurt. Ik ben juist altijd iemand die de vrede wil bewaren en bemiddel altijd tussen iemand, heb ik bij haar ook altijd gedaan. Tevergeefs dus...
Voordeel is dat mijn overige collega's onvoorwaardelijk achter me staan en er niet eens gek vanop kijken dat dit nu gebeurt. Want de geschiedenis herhaalt zich blijkbaar. Ik hoop dat mijn baas en P&O dat ook zien.
En wat ik ook erg vind is dat ik straks een aantekening in mijn dossier heb staan van dit gebeurde!
P&O is zelf de mediator. Zij gaan geen kant kiezen, logisch ook. Ik zeg dit, collega zegt dat. Ik baal er wel van dat ik gisteren uit boosheid heel emotioneel reageerde. Ik kon niet meer ophouden met huilen maar weigerde ook naar huis te gaan. Ik schrok ook van haar reactie. Ze begon heel hard te praten en ze heeft een bord voor haar kop.
Wat ik wil proberen tijdens een vervolggesprek heel rustig te blijven en mij niet door kwaadheid te laten leiden. Zij heeft een probleem met mij en dat moeten we oplossen. We moeten door 1 deur kunnen straks maar onze band wordt denk ik nu heel anders. Ze beschuldigd me van iets wat niet waar is. En dan ook keihard roepen dat het het ergste is dat ik het me niet meer kan herinneren...
Ik wil echt niet zeuren maar begrijp gewoon echt niet waarom dit gebeurt. Ik ben juist altijd iemand die de vrede wil bewaren en bemiddel altijd tussen iemand, heb ik bij haar ook altijd gedaan. Tevergeefs dus...
Voordeel is dat mijn overige collega's onvoorwaardelijk achter me staan en er niet eens gek vanop kijken dat dit nu gebeurt. Want de geschiedenis herhaalt zich blijkbaar. Ik hoop dat mijn baas en P&O dat ook zien.
En wat ik ook erg vind is dat ik straks een aantekening in mijn dossier heb staan van dit gebeurde!
vrijdag 14 maart 2008 om 19:54
ik denk dat ze je dit flikt omdat ze voelt dat ze geen vat meer op je heeft. Na je burn out heb je een andere houding tov haar ingenomen en krijgt ze niet meer de gewenste reactie (medelijden, sympatie) van je.... dus pakt ze je zo terug.
Dat denk ik...
Als ik jou was zou ik me a. niet druk om haar maken. Ze liegt over je en dus weet je genoeg. JIJ weet dat JIJ gelijk hebt!! Niets geen huilbuien, maar rechte rug houden. Zij weet ook dat ze liegt, ze weet je zwakke plek omdat jij haar in vertrouwen hebt genomen. Maar laat je er alsjeblieft niet onder krijgen door zo'n serpent.
Sterkste zou zijn als je het zou kunnen negeren. Geef biJ P&O aan dat ze liegt en dat is dat. Gewoon doorgaan met je werk, heb het leuk met je andere (wel normale) collega's en laat haar...
Weet je, ik geloof in karma. What goes around, comes around en dus komt dit soort gedrag vanzelf terug bij zulke mensen.
Sterkte meis... het ligt echt niet aan jou.
Dat denk ik...
Als ik jou was zou ik me a. niet druk om haar maken. Ze liegt over je en dus weet je genoeg. JIJ weet dat JIJ gelijk hebt!! Niets geen huilbuien, maar rechte rug houden. Zij weet ook dat ze liegt, ze weet je zwakke plek omdat jij haar in vertrouwen hebt genomen. Maar laat je er alsjeblieft niet onder krijgen door zo'n serpent.
Sterkste zou zijn als je het zou kunnen negeren. Geef biJ P&O aan dat ze liegt en dat is dat. Gewoon doorgaan met je werk, heb het leuk met je andere (wel normale) collega's en laat haar...
Weet je, ik geloof in karma. What goes around, comes around en dus komt dit soort gedrag vanzelf terug bij zulke mensen.
Sterkte meis... het ligt echt niet aan jou.
if they like you you'll know, if they don't you'll be confused
vrijdag 14 maart 2008 om 20:36
Ja, net als Iris geloof ik ook wel in karma. Ik noem het alleen; stront komt altijd vanzelf bovendrijven.
Ontzettend onrechtvaardig wat hier gebeurd is. Ik denk dat Tang een goed punt heeft, dat je met een derde aan tafel zou kunnen gaan zitten om erover te praten. Iets beters zou ik ook niet weten.
Ook kan je het als een heeeeeeele goeie les zien; neem nooit zomaar iemand, en zeker geen directe collega, in vertrouwen over zoiets kwetsbaars als je eigen geestesgesteldheid. Je hebt als het ware tegen haar geroddeld over jezelf, en dat heb je als een boemerang terug gekregen. Onwijs lullig, maar wel een goeie les.
Ontzettend onrechtvaardig wat hier gebeurd is. Ik denk dat Tang een goed punt heeft, dat je met een derde aan tafel zou kunnen gaan zitten om erover te praten. Iets beters zou ik ook niet weten.
Ook kan je het als een heeeeeeele goeie les zien; neem nooit zomaar iemand, en zeker geen directe collega, in vertrouwen over zoiets kwetsbaars als je eigen geestesgesteldheid. Je hebt als het ware tegen haar geroddeld over jezelf, en dat heb je als een boemerang terug gekregen. Onwijs lullig, maar wel een goeie les.
vrijdag 14 maart 2008 om 21:16
Mijn god, dat lijkt mijn ex-collega from hell wel. Ik krijg er nog rillingen van als ik aan dat kreng denk. Zij wist ook altijd een wit voetje te halen bij de baas, die daar met open ogen intrapte. Ik kom haar nog wel eens tegen op straat en dan kijk ik haar aan en zeg lekker niets. Doodzwijgen die hap!
Ik geloof er ook heilig in dat het op een dag bij haar zal terugkomen, en dan is ze niet jarig. Karma is gonna get you. Maar kan me voorstellen dat je daar niet op wilt wachten. Ik zou dus doen wat Iris27 zegt; haar volkomen negeren en het leuk hebben met je andere collegae.
Ik geloof er ook heilig in dat het op een dag bij haar zal terugkomen, en dan is ze niet jarig. Karma is gonna get you. Maar kan me voorstellen dat je daar niet op wilt wachten. Ik zou dus doen wat Iris27 zegt; haar volkomen negeren en het leuk hebben met je andere collegae.
vrijdag 14 maart 2008 om 21:26
Volgens mijn baas moet dat gesprek om het op te lossen al begin volgende week plaatsvinden. Wordt het niet opgelost dan volgen er maatregelen. Dat kan dus in het uiterste geval zijn dat een van ons wordt overgeplaatst naar een andere sectie. Iets wat ik dus echt niet wil!!! Maar ik vertik het wel om haar in haar leugens tegemoet te komen omdat ik bang ben dat ik degene ben die overgeplaatst zou worden. Hebben jullie nog tips voor me?
Negeren is i.d.d. het beste wat ik kan doen. En tja ben stom geweest maar hier heb ik dus echt nu wel van geleerd. Denk dat dit misschien wel nodig was. Ik ben altijd veel te lief geweest!!!!
Nogmaals bedankt meiden, voel me door jullie reacties wel wat meer gesterkt. En het helpt me om even de belangrijke dingen op een rijtje te zetten en ff rust te vinden voordat ik volgende week weer met haar geconfronteerd wordt.
Negeren is i.d.d. het beste wat ik kan doen. En tja ben stom geweest maar hier heb ik dus echt nu wel van geleerd. Denk dat dit misschien wel nodig was. Ik ben altijd veel te lief geweest!!!!
Nogmaals bedankt meiden, voel me door jullie reacties wel wat meer gesterkt. En het helpt me om even de belangrijke dingen op een rijtje te zetten en ff rust te vinden voordat ik volgende week weer met haar geconfronteerd wordt.
zaterdag 15 maart 2008 om 10:55
Ja dat wordt een moeilijk gesprek voor je... ik zou sowieso noooooit haar in haar leugens tegemoet komen hoor! Mij lijkt dat tijdens zo'n gesprek beide partijen hun zegje mogen doen. Als zij haar leugens over jou nogmaals vertelt, ga dan ajb niet huilen. Toon liefst zo weinig mogelijk emotie. Het tonen van emotie kan namelijk (mn door mannelijke bazen) gezien worden als onprofessioneel... Laat haar uitpraten... strak gezicht houden... dan mag jij jouw zegje doen. Vertel gewoon de waarheid. Niets meer, niets minder dan dat! Het is jouw woord tegen het hare, dus laat je ajb niet intimideren door haar overdreven verdraaide story van de werkelijkheid. Ze kan niets bewijzen. Dat weet je. Dus no worries.
En dan moet het opgelost worden. Wees dan wederom niet emotioneel en zeg iets als 'ik wil ook graag weer een werkzame situatie en daarom 'zand erover' en laten we gewoon verder gaan met waar we hiervoor zijn: namelijk werken'
Kijk als ZIJ er dan nog een issue van maakt, is ZIJ degene die niet co-operatief is en mocht er echt sprake zijn van een overplaatsing mij het dan lijkt dat ZIJ dan weg moet.
Sowieso laat zo min mogelijk aan haar merken dat het je raakt. Dat vindt zij leuk, daar doet zij het om. Dus gun haar dat niet! \\:-)//
Bah wat een trut zeg....
Veel sterkte met het gesprek en houd ons op de hoogte van hoe het gegaan is oke?!
if they like you you'll know, if they don't you'll be confused
woensdag 19 maart 2008 om 12:09
Update:
Morgen pas een gesprek met mijn baas, mijn collega, iemand van p&o en ik. De sfeer tot nu toe was erg gezellig maar niet heus. Ik zeg het hoognodige tegen haar maar daar blijft het ook bij. Zij is volgens mij ook bang nu voor wat er gaat gebeuren en wat voor een beslissingen genomen gaan worden. Het eerste wat ze aan mij vroeg toen ik maandag weer op kantoor kwam was: "weet jij wanneer we het gesprek hebben? " En later (nadat baas aankondigde dat we donderdag gesprek hebben) vroeg ze aan mij: "Wil jij dan naar een andere kamer? " heb ik gezegd: Ik wil dat dit goed uitgepraat wordt. That's it.
Ik hoop dat ze een dezer dagen ontploft zodat iedereen kan zien hoe zij is. Ik ga nu gewoon door met mijn werk en overige collega's en ik merk het gewoon: ze kan het niet uitstaan. Ze liep gisteren zonder wat te zeggen ook weg zonder iemand gedag te zeggen...en dan ook nog stampvoetend.
En ik? Ik heb vanacht heerlijk geslapen en ben een hoop van mijn frustratie ineens kwijt m.b.t. de situatie. Ik heb niks fouts gedaan dus laat dat gesprek morgen maar komen, ik hou de eer aan mijzelf.
Morgen pas een gesprek met mijn baas, mijn collega, iemand van p&o en ik. De sfeer tot nu toe was erg gezellig maar niet heus. Ik zeg het hoognodige tegen haar maar daar blijft het ook bij. Zij is volgens mij ook bang nu voor wat er gaat gebeuren en wat voor een beslissingen genomen gaan worden. Het eerste wat ze aan mij vroeg toen ik maandag weer op kantoor kwam was: "weet jij wanneer we het gesprek hebben? " En later (nadat baas aankondigde dat we donderdag gesprek hebben) vroeg ze aan mij: "Wil jij dan naar een andere kamer? " heb ik gezegd: Ik wil dat dit goed uitgepraat wordt. That's it.
Ik hoop dat ze een dezer dagen ontploft zodat iedereen kan zien hoe zij is. Ik ga nu gewoon door met mijn werk en overige collega's en ik merk het gewoon: ze kan het niet uitstaan. Ze liep gisteren zonder wat te zeggen ook weg zonder iemand gedag te zeggen...en dan ook nog stampvoetend.
En ik? Ik heb vanacht heerlijk geslapen en ben een hoop van mijn frustratie ineens kwijt m.b.t. de situatie. Ik heb niks fouts gedaan dus laat dat gesprek morgen maar komen, ik hou de eer aan mijzelf.
woensdag 19 maart 2008 om 13:22
Audrey, dat is de juiste houding!
Rustig blijven en laten zien dat jij gewoon je werk doet en de gezelligheid bij je andere kollega's zoeken.
Het is rot dat zoiets op je werk gebeurt natuurlijk.
Probeer morgen bij het gesprek inderdaad ook rustig te blijven en niet emotioneel. ( na afloop kun je altijd nog naar buiten gaan en een huilbui krijgen of ergens tegenaan trappen als je gefrustreerd bent!).
Succes.
Rustig blijven en laten zien dat jij gewoon je werk doet en de gezelligheid bij je andere kollega's zoeken.
Het is rot dat zoiets op je werk gebeurt natuurlijk.
Probeer morgen bij het gesprek inderdaad ook rustig te blijven en niet emotioneel. ( na afloop kun je altijd nog naar buiten gaan en een huilbui krijgen of ergens tegenaan trappen als je gefrustreerd bent!).
Succes.
dinsdag 25 maart 2008 om 11:52
Wederom een update...
Het gesprek is voor mij prima verlopen.
Ik ben heel rustig gebleven. Heb goed naar mijn collega geluisterd maar daar kwam zo goed als niks uit. Ze werd een paar keer pissig omdat ik erbij bleef dat ik geen woedeaanval heb gehad. Ik heb wel aangegeven dat ik boos op haar was toen zij mij is gaan beschuldigen en aangegeven dat ik me echt afvroeg waarom ze dit deed. Daarna heb ik aan haar gevraagd of ze zelf misschien overspannen was en dingen zag die er niet waren of dat ze liegt omdat ze problemen met mij heeft. Dit was misschien wel eventjes een steek onder water naar haar toe, maar ik moest het echt even kwijt.
P&O vroeg aan mijn collega of er dingen zijn waar mijn collega zich nog meer aan irriteerde en waar ik eventueel rekening mee zou kunnen houden. Daar had ze geen antwoord op want"Het was vroeger wel altijd heel gezellig geweest".
Daarom heb ik zelf maar aangegeven dat ik liever geen negativiteit meer op de kamer wilde. Op die manier kunnen we ons ook niet aan elkaar irriteren. Dus niet mopperen over anderen of wie dan ook. Aangegeven dat ik daar niet meer in meegetrokken wil worden.
Verder is er besloten dat we voorlopig bij elkaar op de kamer blijven zitten en kijken hoe dat gaat. Aan mij zal het niet liggen.
Wat ik hiervan geleerd heb!? Heel veel. In ieder geval dat ik niet meer over mij heen laat lopen door wie dan ook, speciaal niet door mijn collega. Dat ik geen vertrouwelijke dingen meer mededeel. En dat ik gewoon vrolijk naar het werk ga en ook nog andere leuke collega's heb die achter me staan.
Het gesprek is voor mij prima verlopen.
Ik ben heel rustig gebleven. Heb goed naar mijn collega geluisterd maar daar kwam zo goed als niks uit. Ze werd een paar keer pissig omdat ik erbij bleef dat ik geen woedeaanval heb gehad. Ik heb wel aangegeven dat ik boos op haar was toen zij mij is gaan beschuldigen en aangegeven dat ik me echt afvroeg waarom ze dit deed. Daarna heb ik aan haar gevraagd of ze zelf misschien overspannen was en dingen zag die er niet waren of dat ze liegt omdat ze problemen met mij heeft. Dit was misschien wel eventjes een steek onder water naar haar toe, maar ik moest het echt even kwijt.
P&O vroeg aan mijn collega of er dingen zijn waar mijn collega zich nog meer aan irriteerde en waar ik eventueel rekening mee zou kunnen houden. Daar had ze geen antwoord op want"Het was vroeger wel altijd heel gezellig geweest".
Daarom heb ik zelf maar aangegeven dat ik liever geen negativiteit meer op de kamer wilde. Op die manier kunnen we ons ook niet aan elkaar irriteren. Dus niet mopperen over anderen of wie dan ook. Aangegeven dat ik daar niet meer in meegetrokken wil worden.
Verder is er besloten dat we voorlopig bij elkaar op de kamer blijven zitten en kijken hoe dat gaat. Aan mij zal het niet liggen.
Wat ik hiervan geleerd heb!? Heel veel. In ieder geval dat ik niet meer over mij heen laat lopen door wie dan ook, speciaal niet door mijn collega. Dat ik geen vertrouwelijke dingen meer mededeel. En dat ik gewoon vrolijk naar het werk ga en ook nog andere leuke collega's heb die achter me staan.
dinsdag 25 maart 2008 om 17:30
Fijn dat het gesprek naar jouw tevredenheid verlopen is! Ik hoop dat je collega bakzeil haalt en zelf indamt momenteel. Ze zal in ieder geval weten dat jij haar never nooit meer zult vertrouwen en altijd met achterdocht naar haar zult kijken, dus hetgeen jij haar voorheen bood is ze kwijt. Best een straf!
woensdag 26 maart 2008 om 16:35