Zwanger
alle pijlers
Herhaalde miskramen
dinsdag 22 mei 2012 om 06:31
Gistermiddag is voor de derde keer onze droom uiteen gespat. Na 2 goede echo's de twee voorgaande weken (op 7w en 8w) was geen hartje meer te zien.
Wie heeft dit ook mee gemaakt, en hoe ga je verder? Ga je uberhaupt verder met je kinderwens of legde je je er bij neer dat het waarschijnlijk niet (meer) voor je weggelegd is?
Er was ooit een topic 'verder na een miskraam', waar veel vrouwen steun vonden, maar mobiel kan ik het even niet vinden.
Misschien zijn er meer vrouwen in deze situatie die hun ervaringen willen delen?
Wie heeft dit ook mee gemaakt, en hoe ga je verder? Ga je uberhaupt verder met je kinderwens of legde je je er bij neer dat het waarschijnlijk niet (meer) voor je weggelegd is?
Er was ooit een topic 'verder na een miskraam', waar veel vrouwen steun vonden, maar mobiel kan ik het even niet vinden.
Misschien zijn er meer vrouwen in deze situatie die hun ervaringen willen delen?
Computer says nooooo
woensdag 23 mei 2012 om 11:14
woensdag 23 mei 2012 om 11:37
Summer, volgens mij was het bij ons alleen een antistollingsonderzoek, maar helemaal zeker weet ik het niet meer. Chromosomenonderzoek zou ook nog wel eens kunnen. Ik weet nog wel dat de uitslag lang op zich liet wachten en dat het een heel duur onderzoek was.
Onze conclusie en die van de artsen was: domme pech.
Onze conclusie en die van de artsen was: domme pech.
woensdag 23 mei 2012 om 11:44
woensdag 23 mei 2012 om 12:00
Hallo allemaal, ik heb een vraag aan jullie, mijn dochter is 11 weken zwanger en daardoor kwam ik toevallig op het viva forum terecht en las ik deze topic, iedereen sterkte toegewenst met de doorgemaakte miskramen.
Maar vroeger spraken we in maanden, je was 6 maanden zwanger en niet in weken zoals nu gebeurt, ook waren de eerste 3 maanden het spannends natuurlijk net als nu, maar nu hebben ze het over de eerste (waar in de meeste mk vallen)12 weken, maar omdat ze nu eerder beginnen te rekenen ( de eerste 2 weken ben je immers nog niet zwanger) moet die eerste 12 weken toch eigenlijk verschoven worden naar 14 weken?
Dat vroeg ik me even af.
Maar vroeger spraken we in maanden, je was 6 maanden zwanger en niet in weken zoals nu gebeurt, ook waren de eerste 3 maanden het spannends natuurlijk net als nu, maar nu hebben ze het over de eerste (waar in de meeste mk vallen)12 weken, maar omdat ze nu eerder beginnen te rekenen ( de eerste 2 weken ben je immers nog niet zwanger) moet die eerste 12 weken toch eigenlijk verschoven worden naar 14 weken?
Dat vroeg ik me even af.
woensdag 23 mei 2012 om 12:43
Summer, met wat ik schreef over kansen bedoelde ik vooral dat het nog steeds goed mogelijk is dat je "gewoon" pech hebt.
Mijn ene miskraam lijkt me emotioneel wel heel anders dan drie na elkaar: een miskraam ondermijnt vast het vertrouwen dat het wel goed komt heel, heel veel monder dan drie.
Reoba, het is niet zo dat er ergens ineens een knop om gaat, en je dan veilig bent. De kans neemt geleidelijk aan af, en twaalf weken is een redelijk arbitraire grens - helemaal nu iedereen een echo krijgt, en tamelijk vaak al op een echo gezien wordt dat het verkeerd gegaan is, voor de feitelijke miskraam.
Ze beginnen nu ook niet eerder te tellen dan vroeger: dat tellen vanaf eerste dag laatste menstruatie is juist een overblijfsel van het pre-echo tijdperk, toen die dag het enige was wat je zeker wist.
Mijn ene miskraam lijkt me emotioneel wel heel anders dan drie na elkaar: een miskraam ondermijnt vast het vertrouwen dat het wel goed komt heel, heel veel monder dan drie.
Reoba, het is niet zo dat er ergens ineens een knop om gaat, en je dan veilig bent. De kans neemt geleidelijk aan af, en twaalf weken is een redelijk arbitraire grens - helemaal nu iedereen een echo krijgt, en tamelijk vaak al op een echo gezien wordt dat het verkeerd gegaan is, voor de feitelijke miskraam.
Ze beginnen nu ook niet eerder te tellen dan vroeger: dat tellen vanaf eerste dag laatste menstruatie is juist een overblijfsel van het pre-echo tijdperk, toen die dag het enige was wat je zeker wist.
woensdag 23 mei 2012 om 15:33
Even van een ander topic gekopieerd waar ik mee schrijf:
Vanmorgen had ik al het gevoel dat het weleens vandaag kon gebeuren (het 'gemak' van eerder meegemaakt)... Maar moest nog boodschappen doen dus beetje krom door de super etc. Toen stond er een vriendinnetje voor mijn deur met een appelboom, omdat ik haar had verteld dat we het in de tuin een mooi plaatsje willen geven. Ze is blijven lunchen en ik heb haar op een gegeven moment eruit gezet omdat het gemeen pijn ging doen. En nu is het al gebeurd! Het ziet er zo mooi en lief uit, helemaal intact in een doorzichtige vruchtzak. Vingertjes, gezichtje, buikje .... Zo lief...
Ik heb er ook foto's van gemaakt. Ik realiseer me dat dat waarschijnlijk veel te plastisch is voor sommigen.
Vanmorgen had ik al het gevoel dat het weleens vandaag kon gebeuren (het 'gemak' van eerder meegemaakt)... Maar moest nog boodschappen doen dus beetje krom door de super etc. Toen stond er een vriendinnetje voor mijn deur met een appelboom, omdat ik haar had verteld dat we het in de tuin een mooi plaatsje willen geven. Ze is blijven lunchen en ik heb haar op een gegeven moment eruit gezet omdat het gemeen pijn ging doen. En nu is het al gebeurd! Het ziet er zo mooi en lief uit, helemaal intact in een doorzichtige vruchtzak. Vingertjes, gezichtje, buikje .... Zo lief...
Ik heb er ook foto's van gemaakt. Ik realiseer me dat dat waarschijnlijk veel te plastisch is voor sommigen.
Computer says nooooo
woensdag 23 mei 2012 om 17:28
Och Summer wat verdrietig... 
Ik denk te begrijpen hoe je je voelt. Ik heb 4 miskramen achter de rug, waarvan 1 missed abortion. Inmiddels ben ik 20 weken zwanger en zo langzamerhand krijg ik er vertrouwen in. Juist die missed abortion maakte me erg onzeker. Wij zijn ook in de MMM terecht gekomen; helaas kwam hier niets uit. Ik schrijf helaas omdat ik hoopte op een klein mankementje wat gemakkelijk met hormonen o.i.d. te verhelpen zou zijn. Ik zocht me suf op internet naar een mogelijke oorzaak. Alle mogelijkheden heb ik met de gyn bespoken. Deze zei steeds dat de kans op een gezonde zwangerschap het grootst was wanneer er niks afwijkends gevonden zou worden. Rust heb ik mijn lichaam ook niet gegund. Ik ben ook niet meer piep en elke gemiste maand was er voor mij weer één. Ik wens je heel veel kracht toe om dit te verwerken en ik hoop dat ook voor jou een mooie zwangerschap is weggelegd.
Ik denk te begrijpen hoe je je voelt. Ik heb 4 miskramen achter de rug, waarvan 1 missed abortion. Inmiddels ben ik 20 weken zwanger en zo langzamerhand krijg ik er vertrouwen in. Juist die missed abortion maakte me erg onzeker. Wij zijn ook in de MMM terecht gekomen; helaas kwam hier niets uit. Ik schrijf helaas omdat ik hoopte op een klein mankementje wat gemakkelijk met hormonen o.i.d. te verhelpen zou zijn. Ik zocht me suf op internet naar een mogelijke oorzaak. Alle mogelijkheden heb ik met de gyn bespoken. Deze zei steeds dat de kans op een gezonde zwangerschap het grootst was wanneer er niks afwijkends gevonden zou worden. Rust heb ik mijn lichaam ook niet gegund. Ik ben ook niet meer piep en elke gemiste maand was er voor mij weer één. Ik wens je heel veel kracht toe om dit te verwerken en ik hoop dat ook voor jou een mooie zwangerschap is weggelegd.
woensdag 23 mei 2012 om 19:15
Ik heb met de gyn nog niet gesproken over hoe we het bij een volgende zwangerschap gaan doen. Het enige wat we af hadden gesproken was dat zodra ik zwanger zou zijn, ik bij 5 weken zou komen om te kijken hoe het eruit zag en me nauwlettend in de gaten te houden.
Nu is het dus alweer een jaar geleden dat ik zwanger was en begin juni staat een afspraak om IUI te gaan bespreken.
Dan zal ik ook gelijk beginnen over dat progesteron verhaal en kijken wat voor andere mogelijkheden er zijn om een zwangerschap te bevorden.
Wel 'fijn' dat het uit zichzelf je lichaam heeft verlaten en je er dus afscheid van kunt nemen. Ik ben bij de eerste keer gecuretteerd en heb er dus niets van gezien. De andere 2 keren was het nog zo vroeg dat er ook niets van te zien was.
Dat van die foto's vind ik niet zo plastisch hoor, het is toch jouw kindje geweest voor je gevoel.
Nu is het dus alweer een jaar geleden dat ik zwanger was en begin juni staat een afspraak om IUI te gaan bespreken.
Dan zal ik ook gelijk beginnen over dat progesteron verhaal en kijken wat voor andere mogelijkheden er zijn om een zwangerschap te bevorden.
Wel 'fijn' dat het uit zichzelf je lichaam heeft verlaten en je er dus afscheid van kunt nemen. Ik ben bij de eerste keer gecuretteerd en heb er dus niets van gezien. De andere 2 keren was het nog zo vroeg dat er ook niets van te zien was.
Dat van die foto's vind ik niet zo plastisch hoor, het is toch jouw kindje geweest voor je gevoel.
woensdag 23 mei 2012 om 22:36
Hi Summer
Even een je verhaal komt me ook wel een beetje bekend voor dat je schrijft dat je het allemaal voelt aan je lichaam. Na 4x in een maand of 13 weet ik het ook niet meer zo goed.
Ik kwam weer eens hier ook kijken omdat ik een forumster even wilde zoeken omtrent de miskramen toen ik je topic zag.
Maar gemakshalve stel ik hier ook even de vraag is er bij iemand hier ook het lichaam zo van slag geraakt. Mijn eerste MK was een MA (met curretage) toen nog 2x met 6 wk en de laatste met 11 weken. Ik wilde alleen geen curretage vanwege angst en uiteindelijk dachten ze dat alles wel weg was maar sindsdien is alles van slag. Toen 2,5 wk bloedverlies gehad van de miskraam. 1 week niets toen weer 1 week bloedverlies vervolgens weer een week niets en vervolgens 2,5 week ongesteld en nu alweer 2,5 week ongesteld..
Ik word hier dus een beetje moe van haha iemand ook hier ervaring mee?
Voor de rest ook allemaal een voor iedereen die dit moet meemaken :(
Even een
je verhaal komt me ook wel een beetje bekend voor dat je schrijft dat je het allemaal voelt aan je lichaam. Na 4x in een maand of 13 weet ik het ook niet meer zo goed. Ik kwam weer eens hier ook kijken omdat ik een forumster even wilde zoeken omtrent de miskramen toen ik je topic zag.
Maar gemakshalve stel ik hier ook even de vraag is er bij iemand hier ook het lichaam zo van slag geraakt. Mijn eerste MK was een MA (met curretage) toen nog 2x met 6 wk en de laatste met 11 weken. Ik wilde alleen geen curretage vanwege angst en uiteindelijk dachten ze dat alles wel weg was maar sindsdien is alles van slag. Toen 2,5 wk bloedverlies gehad van de miskraam. 1 week niets toen weer 1 week bloedverlies vervolgens weer een week niets en vervolgens 2,5 week ongesteld en nu alweer 2,5 week ongesteld..
Ik word hier dus een beetje moe van haha iemand ook hier ervaring mee?
Voor de rest ook allemaal een
voor iedereen die dit moet meemaken :(
donderdag 24 mei 2012 om 08:21
Dankjewel allemaal voor de lieve reacties.
Ik geloofde altijd wel al in dat kindjes al vroeg een zieltje hebben en dergelijke, maar volgende vind ik zo mooi: summini prikte vanaf vorige week donderdag een paar x in mijn buik en zei dan:" mama baby in buik", ik reageerde niet echt omdat we het nog niet wilden vertellen. We hadden het er ook niet over in haar bijzijn. In het weekend vroeg ik of dat dan een broertje of zusje was en ze antwoordde "een broertje". Gistermiddag heeft ze aan iedereen op het kdv lopen verkondigen dat ze een broertje heeft gekregen.
Ik geloofde altijd wel al in dat kindjes al vroeg een zieltje hebben en dergelijke, maar volgende vind ik zo mooi: summini prikte vanaf vorige week donderdag een paar x in mijn buik en zei dan:" mama baby in buik", ik reageerde niet echt omdat we het nog niet wilden vertellen. We hadden het er ook niet over in haar bijzijn. In het weekend vroeg ik of dat dan een broertje of zusje was en ze antwoordde "een broertje". Gistermiddag heeft ze aan iedereen op het kdv lopen verkondigen dat ze een broertje heeft gekregen.
Computer says nooooo
donderdag 24 mei 2012 om 08:34
donderdag 24 mei 2012 om 08:40
Ach lieve summer!
Ik had net gelezen dat je weer zwanger was en ik was zo blij voor je.
Ik heb zelf geen ervaringen met miskramen, maar mijn moeder wel. Tussen mijn broer en mij heeft ze er 3 gehad (voor mijn broer 1)
En toen kwam ik. Helemaal gezond en 8 pond.
Andere tijd, dus nu misschien meer mogelijk, maar misschien een troost dit soort verhalen? (ik weet het ook niet wat ik anders moet zeggen)
In ieder geval, heel veel sterkte en knuffels van mij!
Liefs, Lely
Ik had net gelezen dat je weer zwanger was en ik was zo blij voor je.
Ik heb zelf geen ervaringen met miskramen, maar mijn moeder wel. Tussen mijn broer en mij heeft ze er 3 gehad (voor mijn broer 1)
En toen kwam ik. Helemaal gezond en 8 pond.
Andere tijd, dus nu misschien meer mogelijk, maar misschien een troost dit soort verhalen? (ik weet het ook niet wat ik anders moet zeggen)
In ieder geval, heel veel sterkte en knuffels van mij!
Liefs, Lely
donderdag 24 mei 2012 om 09:03
Lely, wat een lieve knuffel, het verhaal van je moeder doet me goed, natuurlijk! Jij veel succes met de laatste loodjes! Ik lees nog steeds sporadisch mee met jullie :-)
Newwoman, dankjewel! Ik forum nu meestal mobiel en dat is minder makkelijk om bepaalde mensen te volgen, hopelijk gaat alles goed met jou, in rustig vaarwater?
Newwoman, dankjewel! Ik forum nu meestal mobiel en dat is minder makkelijk om bepaalde mensen te volgen, hopelijk gaat alles goed met jou, in rustig vaarwater?
Computer says nooooo
donderdag 24 mei 2012 om 16:06
Ja hoor, rustig vaarwater.
Ben mijn huis aan het opknappen, gewoon zelf. Schuren, schilderen, boren en zagen! Gewoon om het me nu helemaal eigen te maken. Dat zie ik ook als eens stap voorwaarts.
In plaats van depri op de bank hangen ben ik heel actief. Beter!
Las vandaag op de relatie pijler echter dat Julus nu alsnog uit elkaar is.. Heftig hoor. En jullie gelukkig samen maar nu dit.
Je beschrijving van je complete kindje in vruchtzak, met alles erop en eraan bezorgde me kippenvel... Wat naar, maar wat beschrijf je het vol liefde.
Lieverd, ik kan je weinig advies geven, geen ervaring mee. Maar ik geef je een dikke virtuele knuffel.
Ben mijn huis aan het opknappen, gewoon zelf. Schuren, schilderen, boren en zagen! Gewoon om het me nu helemaal eigen te maken. Dat zie ik ook als eens stap voorwaarts.
In plaats van depri op de bank hangen ben ik heel actief. Beter!
Las vandaag op de relatie pijler echter dat Julus nu alsnog uit elkaar is.. Heftig hoor. En jullie gelukkig samen maar nu dit.
Je beschrijving van je complete kindje in vruchtzak, met alles erop en eraan bezorgde me kippenvel... Wat naar, maar wat beschrijf je het vol liefde.
Lieverd, ik kan je weinig advies geven, geen ervaring mee. Maar ik geef je een dikke virtuele knuffel.
donderdag 24 mei 2012 om 18:02
Jij hebt toch nooit depri op de bank gehangen ... 
Wat ontzettend fijn om te lezen dat je het zo goed doet!
Wat vreselijk v Julus, ik heb het zojuist ook gelezen. Wij zijn inderdaad erg gelukkig, vorig jaar getrouwd.
Misschien was de beschrijving wat te beeldend ... Het was gewoon zo mooi om te zien, inderdaad alles erop en eraan. Bij de laatste echo zeiden ze ook nav de meting dat het bij 7w2d gestopt zou zijn, maar het kindje is veel groter en veel meer ontwikkeld, inderdaad toch als de termijn dat ik ongeveer zwanger was- ongeveer 10 weken denk vruchtje 9 weken. Het is erg snel afgestoten, vandaar dat het er nog zo perfect uit zag denk ik.
Bedankt voor je knuffels, ik hoop je nogeens tegen te komen en nog meer goede berichten te kunnen lezen
Wat ontzettend fijn om te lezen dat je het zo goed doet!
Wat vreselijk v Julus, ik heb het zojuist ook gelezen. Wij zijn inderdaad erg gelukkig, vorig jaar getrouwd.
Misschien was de beschrijving wat te beeldend ... Het was gewoon zo mooi om te zien, inderdaad alles erop en eraan. Bij de laatste echo zeiden ze ook nav de meting dat het bij 7w2d gestopt zou zijn, maar het kindje is veel groter en veel meer ontwikkeld, inderdaad toch als de termijn dat ik ongeveer zwanger was- ongeveer 10 weken denk vruchtje 9 weken. Het is erg snel afgestoten, vandaar dat het er nog zo perfect uit zag denk ik.
Bedankt voor je knuffels, ik hoop je nogeens tegen te komen en nog meer goede berichten te kunnen lezen
Computer says nooooo
