Zenuwachtig voor de" vader"

Hallo!



Ik ken nu mijn "vriend" 3 maanden. Ik ben 20, hij 26. We hebben nog niet echt een relatie omdat we het beide rustig op wilde bouwen. ik gebruik de prikpil( we hebben beide soa test gedaan)

Echter ben ik er vorige week zondag. nadat ik s'morgens extreem/steken had in buik en bijna flauwviel naar ziekenhuis gegaan. Naar een paar testen en halve dag verder kwamen we er achter dat ik zwanger was. volgens de bloedtest in het ziekenhuis ben ik 6 1/2 week.

De vader in kwestie weet het nog niet, hij zit voor zijn werk in buitenland sinds vorige week zaterdag en is woensdag terug.( omdat hij in militaire dienst zitten spreken we mekaar niet omdat ik zijn locatie niet mag weten)

Na het ziekenhuis was ik radeloos, wist niet wat ik moest doen en na paar dagen begon ik het beetje te beseffen.



Ik zelf heb er met mijn ouders overgehad en ondanks dat onverwachts is hou ik het. Ookal moet ik het alleen opvoeden. Ik weet dat het zwaar word maar ik besef ook dat het iets mooi's is.



Ik ben wel bang voor zijn reactie. Ik weet dat hij nog geen kinderen wilt.

Ik weet dat ik niet mag oordelen voor ik het hem verteld heb maar ik ben zo bang en zenuwachtig dat hij me de rug en dus ook zijn kind toekeerd. Ik sta open voor zijn reactie of zijn gedachtes ookal word het geen abortus.





Maar graag wil ik tips of advies van vrouwen die dit ook meegemaakt hebben ? En misschien hoe ze het verteld hebben?



(Ik wil het hem zo snel mogelijk zeggen, dus als hij woensdag terug is vraag ik meteen of die kan komen.)





Hoop dat het verhaal beetje duidelijk is.Ben hier niet zo goed in:$



Liefs

Hallo



Gaat wel goed! misselijk en slecht eten( teminste, eet geen vlees enzo meer;))



Vandaag echo gehad, hartje klopt!!! En was zo mooi om te zien. Ging zo goed dat ik naar de verloskundige praktijk buiten ziekenhuis mag:)

(met mijn hart is dat een goed teken)



Echter verder heb ik na overleg met gynecoloog het nu net bekend gemaakt dat ik zwanger was.. Mensen dachten het al wegesn geen alcohol en sneller naar huis met stappen:P



Maar allemaal leuke reacties echt niet te geloven!

Heb meteen duidelijk gemaakt dat vade onbekend blijft ma ik wel weet wie het is.

Nu gaan er geruchten rond dat iedereen het al weet wie vader is maar ik hou de boot af;) behalve zijn collega die ken ik al voor hem dusja maar die zou niks zeggen en daar vertrouw ik hem in.



Daarnaast krijft de kleine spruit nog meer tante en ooms!:P

Men opa en oma moesten huilen zo mooi vonden ze het ookal is het pas 14mm groot;)



Maargoed. Ik ben heledag al aan het glimlachen!



Groetjes:)

Hoezo.



Ik heb toch gezegd dat ik hem buiten beeld laat op verzoek van hem??

Nou dan doe ik dat:)

Hallo!



Iedereen mag vinden wat ie vind natuurlijk.



Echter woon ik in een klein dorp wat veel praat.

Dusja dat ze dingen roepen over de vader was te verwachten.

Ik heb totnu toe niks gezegd en ook bij de verloskundige( best een jong vrouwtje nog ) heb ik zijn naam niet genoemd, de kans is groot dat ze hem kent, denk dat ze namelijk iets ouder is dan hem.





Ik ben er blij mee, en hij niet. Naja het zeit zo. Heb hem niet meer gesproken sinds 3 weken geleden. Had het alleen even moeilijk van het weekend, toen was hij jarig. Maar dat is meer omdat we eigenlijk een dagje wegzouden gaan dan.

.

Word nog steeds super lief gesteund en iedereen is er volgens mij drukker mee dan ik( dingen kopen, kortingen krijg ik van verchillende kennis bij hun zaak en gratis dingen, mee naar de echo, bellen hoe het gaat ect ect)

Dus ik kom geen aandacht te kort!



Ik heb over 2 weken weer een echo! ben benieuwd.



Iedergeval harstikke bedankt voor de tips en steun



liefss