Wie helpt mij hier aan te wennen!?!?

13-03-2008 15:07 258 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,



Ik had al een paar keer op een ander topic gereageerd, maar open er nu een voor mezelf, om steun te krijgen ( hoop ik) en eventueel goede tips en om het topic van iemand anders niet te vervuilen met mijn eigen sores.



Verwijder in verband met mogelijke herkenning
Alle reacties Link kopieren
Verwijderd in verband met mogelijke herkenning
Alle reacties Link kopieren
Dat is zo een beetje het probleem in langere relaties... je geeft niet zo maar op want zijn al die jaren dan voor niets geweest ?

Voor je het weet, cijfer je jezelf weg en door de macht der gewoonte valt het niet eens op.

Kijk, als je man plots beslist om niet meer te eten, ga jij dan ook niet meer eten ?

Een beetje een stomme vergelijking, maar toch ... seks hoort nu éénmaal bij de primaire behoeften van een volwassen mens, ik denk niet dat jouw sexuele verwachtingen onredelijk zijn.

Soms moet een mens zichzelf eens heel belangrijk vinden alvorens bepaalde keuzes kunnen genomen worden.
Alle reacties Link kopieren
Beukenootje, als je een probleem hebt, zoals nu bv sex, kunnen ook gerelateerde zaken een probleem worden. Bv knuffelen, omdat dat tot sex kan leiden. Of naast elkaar zitten, omdat dat tot knuffelen kan leiden, en dus tot sex.



Dus simpel naast elkaar zitten, kan al een probleem worden. Bovendien zijn mannen oplossingsgericht, dus als een man onderdeel van een probleem is, in dit geval geen sex, wil hij hierover niet praten of communiceren, omdat hij geen oplossing heeft.



Ofwel als je meer sex wil, zal je op een of andere manier zijn muurtje moeten afbreken. Het is belangrijk, te weten waar het muurtje uit bestaat. En ook is het belangrijk te begrijpen, wat je eigen aandeel is in dat muurtje.



Als je moeite hebt, om in hem in te leven, stel je dan voor, dat hij deep throat of bv anaal wil, in ieder geval iets wat jij niet wilt. Als hij dan elke keer als jullie sex hebben, probeert anaal te gaan, dan gaat sex op den duur tegen staan. En als knuffelen een inleiding is op sex, dan gaat knuffelen tegenstaan. Als je erover praat, zonder dat de ander jouw standpunt wilt zien, of accepteren, dan gaat ook erover praten tegenstaan. Dus inleven in hem, is belangrijk.



Geen behoefte hebben aan sex, is meestal een gevolg. Een gevolg waarvan? Het is goed omdat uit te vinden, maar hij moet zich dan wel vrij voelen in zijn communicatie, iets waar ik nu sterk mijn twijfels over heb. Hier is je houding en non verbale communicatie heel belangrijk, ik denk niet dat hij je nu vertrouwd, om de waarheid te spreken, dus misschien heb je hier externe hulp bij nodig. Mogelijke redenen kunnen zijn, nog steeds boosheid over je vreemdgaan, misschien vind hij je niet meer aantrekkelijk (bv iets dikker geworden), misschien is hij bang om geen erectie te krijgen, misschien ...



Je zegt, dat je alles wilt doen om van het probleem af te komen, maar is dat ook zo? Wat nou, als hij vindt, dat jij moet veranderen om het probleem op te lossen. Wil je dan ook nog meedoen?



Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Groetjes kreeft
Alle reacties Link kopieren
Beukenootje, je schrijft ook dat je man er niets an kan doen, volgens mij WIL je man er niets aandoen.

Als ik van te voren al weet dat ik niets om sex geef, dan ga ik toch niet zomaar met mijn partner verder?
Alle reacties Link kopieren
muzze schreef op 13 maart 2008 @ 16:11:

A-seksueel kan ook, maar die mensen willen meestal wel knuffelen en aanraken.





Dat hoeft niet hoor. Juist echt aseksuele mannen en vrouwen moeten ook niks van knuffelen/aanraking hebben. En zeker geen seks.

Maar ook daarin heb je weer gradaties. Ik hou wel van knuffelen, niet van zoenen of seks. Wel weer met mezelf. Vreemd zit ik in elkaar he. :-P



@ TO: Heeft je man al eens op AVEN gekeken?



http://asexuality.org/du/index.php
Alle reacties Link kopieren
Beukenootje schreef op 13 maart 2008 @ 17:38:

Ik zie zijn a-sexualiteit als een geaardheid die aangeboren is, net als homo of bi zijn.
Is het ook! :)
Alle reacties Link kopieren
Maar als je al weet dat je a-sexueel bent, want je bent toch niet helemaal achterlijk, dan sleep je daar je partner toch niet in mee? Of zie ik dat nou verkeerd.
Alle reacties Link kopieren
Brummetje schreef op 01 april 2008 @ 18:22:

[...]





Dat hoeft niet hoor. Juist echt aseksuele mannen en vrouwen moeten ook niks van knuffelen/aanraking hebben. En zeker geen seks.

Maar ook daarin heb je weer gradaties. Ik hou wel van knuffelen, niet van zoenen of seks. Wel weer met mezelf. Vreemd zit ik in elkaar he. :-P



@ TO: Heeft je man al eens op AVEN gekeken?



http://asexuality.org/du/index.php


Brummetje, een a-seksueel sleept zijn partner toch niet mee in bed, al is het maar heel zeldzaam. Of zie ik dat verkeerd?



De man van Beukenootje heeft dat wel een keer gedaan. Dat en andere dingen, doen mij vermoeden, dat er van a-seksualiteit helemaal geen sprake is, maar van iets anders.
De man van Beukenootje heeft dat wel een keer gedaan. Dat en andere dingen, doen mij vermoeden, dat er van a-seksualiteit helemaal geen sprake is, maar van iets anders.
Echte, dus aangeboren a-seksualiteit komt in ieder geval heel weinig voor, veel minder dan gedacht. Het is meestal iets anders. Maar wat?
Alle reacties Link kopieren
Verwijderd in verband met mogelijke herkenning
Alle reacties Link kopieren
Beukenootje,

Ik denk dat je hier nooit aan zult wennen, je stemt er mee in

en anders niet. Dat 'anders niet' daar zit hem nou net de kneep.

En alle oplossingen waar jij mee komt daar gaat jou man niet mee accoord. Je moet je man eens vragen naar een mogelijke

oplossing.

Al zou jij er met 10 oplossingen komen dan komt je man er met

nog niet 1 oplossing, dat denk ik.
Alle reacties Link kopieren
Beukenootje,

We zitten in hetzelfde schuitje en ik kan je zeggen: dit went nooit, integendeel. Je zult je er meer en meer aan ergeren en dat zal op de duur (voor zover dat al niet het geval is) op je relatie wegen.

Ik zeg niet dat het dé oplossing is, maar ik ben het uiteindelijk buiten de deur gaan zoeken en die "uitlaatklep" zorgt er ook voor dat mijn relatie standhoudt. Aanvankelijk voelde ik mij er niet goed bij dat ik vreemd ging (schuldgevoel), maar tenslotte kwam ik tot het besluit dat ik mezelf niet zomaar volledig moest wegcijferen omdat mijn vrouw nu eenmaal weinig of geen zin heeft in seks. Het is ongetwijfeld een "second best solution" maar bij mij werkt het in elk geval.
Alle reacties Link kopieren
Pff, beukenoot, ik geloof niet dat er een kant en klaar antwoord is, op hoe je hier aan moet wennen.



Ik zou er moeilijk aan kunnen wennen denk ik zo. Misschien toch overleggen of je een keer buiten de deur mag eten zeg maar, als de nood heel hoog is. Misschien dat je het dan beter/makkelijker volhoud, en er weer even tegen kunt of zo?



Dat zou bij je man ook de druk weg kunnen halen van: ik moet elke keer. Pff, komt ze weer aan, laat ik maar ergens anders gaan zitten, anders wil ze dadelijk weer wat van me, enz enz.

Hoe meer hij dit zo voelt nl., hoe harder hij ervoor weg zal lopen (weet dit uit eigen ervaring, maar dan had ik er dus last van, en mijn man soortgelijk als jij.) Als jij hem er niet meer mee lastig valt, zou het in theorie zelfs wel zo kunnen zijn dat hij uiteindelijk zelf een keer toenadering gaat zoeken, omdat er geen druk/verplichting meer op ligt. En ja, ik realiseer me ook heel goed dat het voor hem ook zo kan zijn dat hij dus niks meer moet en dat dus ook prettig vind.



Dan zou je dus het 1e stukje kunnen overwegen, uiteraard in goed overleg. Of desnoods in bijzijn van je man? (of vind je dat nu helemaal een raar idee..)



Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Verder wens ik je toe dat er uiteindelijk een oplossing komt. Dit lijkt me geen prettige situatie......
tintin_au_meridien schreef op 02 april 2008 @ 10:14:

Beukenootje,

We zitten in hetzelfde schuitje en ik kan je zeggen: dit went nooit, integendeel. Je zult je er meer en meer aan ergeren en dat zal op de duur (voor zover dat al niet het geval is) op je relatie wegen.

Ik zeg niet dat het dé oplossing is, maar ik ben het uiteindelijk buiten de deur gaan zoeken en die "uitlaatklep" zorgt er ook voor dat mijn relatie standhoudt. Aanvankelijk voelde ik mij er niet goed bij dat ik vreemd ging (schuldgevoel), maar tenslotte kwam ik tot het besluit dat ik mezelf niet zomaar volledig moest wegcijferen omdat mijn vrouw nu eenmaal weinig of geen zin heeft in seks. Het is ongetwijfeld een "second best solution" maar bij mij werkt het in elk geval.
Daar heb ik helemaal niets aan toe te voegen. Beukenootje, het lijkt alsof je een soort magische oplossing zoekt. Hoe denk je hieraan te wennen? Door je leven lang libidoverlagende pillen te slikken of iets dergelijks? Alle opties zijn wel voorbij gekomen zo langzamerhand. Het is óf afscheid nemen van een seksueel leven, met alle frustraties vandien, of 'verder' kijken zoals Tintin. Ik wens je in ieder geval veel geluk, wijsheid en genot.
Alle reacties Link kopieren
Misschien geloof ik inderdaad wel teveel in sprookjes......



Verwijderd in verband met mogelijke herkenning
God zal goedkeurend toekijken, denk ik. ;-)
Alle reacties Link kopieren
Dat hoop ik dan maar. :angel:
Alle reacties Link kopieren
Beukenootje schreef op 02 april 2008 @ 09:18:

De post van Kreeft schiet me een beetje in het verkeerde keelgat, ik realiseer mij heel goed dat ik zelf ook een aandeel heb in het geheel, maar uit zijn post lijkt het wel ofdat ik het nagenoeg ontbreken van sex in mijn relatie aan mijn eigen gedrag naar hem toe te danken heb. Het stadium van begrip opbrengen en niet er niet de nadruk opleggen ben ik al min of meer voorbij eerlijk gezegd.




Beukenootje, ik neem het even op voor kreeft, ik denk namelijk dat er een goede bedoeling die erachter zit. Áls er namelijk een factor van jouw eigen gedrag meespeelt, betekent dit dat er nog hoop is op verbetering en dat je dat zelf een beetje in de hand zou hebben. Ik las Kreeft's posting dus meer als een boodschap van hoop dan als een boodschap van hopeloosheid.



Ik begrijp dat jij de hoop voorbij bent. Mijn ervaring is dat deze machteloosheid in eerste instantie leidt tot woede. Zodra je boos bent op de situatie (ook al voer je gesprekken in alle redelijkheid) kom je er meestal niet uit. Zodra je door de woede heen gaat, en bij het verdriet komt, is er vaak meer mogelijk. Heb je al wel eens een enorme verdrietige huilbui hierover gehad? (ik suggereer niet dat je moet faken!) Verdriet heeft misschien meer invloed op hem dan woede en/of begrip. Voor wat deze tip waard is....

nogmaals sterkte ermee!
Alle reacties Link kopieren
Beukenootje schreef op 02 april 2008 @ 09:18:

De post van Kreeft schiet me een beetje in het verkeerde keelgat, ik realiseer mij heel goed dat ik zelf ook een aandeel heb in het geheel, maar uit zijn post lijkt het wel ofdat ik het nagenoeg ontbreken van sex in mijn relatie aan mijn eigen gedrag naar hem toe te danken heb. Het stadium van begrip opbrengen en niet er niet de nadruk opleggen ben ik al min of meer voorbij eerlijk gezegd.


Beukenootje, ik had al enigszins verwacht mijn posting jouw misschien zou irriteren, maar daar heb ik wel een positieve bedoeling achter. En het bespreekbaar maken hier, vind ik al heel dapper en een hele grote stap. En daarom zou ik het jammer vinden als je het opgaf, terwijl ik denk dat er zeker nog veel te proberen valt.



Ik geef jouw ook niet de schuld van jullie situatie, want je hebt gewoon geen geluk. En het is ook niet makkelijk om mee om te gaan. Maar misschien geeft het volgende voorbeeldje je een idee, hoe je soms toch onderdeel van een probleem kan zijn zonder het te beseffen.



Stel je voor, je woont op een boerderij, en een stier is alleen tegen jouw aggressief. En niemand snapt het. Dus iedereen gaat ervan uit dat er toch iets raars is met de stier. Maar na onderzoek, blijkt dat de stier je rode haar ziet en daar op reageert. Na vervolgens een mutsje op te zetten in de wei van de stier is het probleem verdwenen.



Tussen de stier en het rode haar is een interactie. Tussen jouw en je man is ook een interactie (weinig sex). Je benadert het probleem vanuit je man dus je komt er niet uit. Bij de stier kom je ook niet tot de oplossing, als je alleen naar de stier kijkt. Als je naar je eigen aandeel kijkt, dan pas zie je het rode haar en kun je er wat aan doen.



Als je een situatie een naam geeft (a-seksualiteit), lijkt het een oplossing, maar dat is natuurlijk fake. Maar ik zie wel een aantal dingen in jouw sitatie, die je zou kunnen proberen.



Als ik je weer irriteer, zeg het gewoon, want dan reageer ik niet meer, want daar schiet je niks mee op! :hug: kreeft
Alle reacties Link kopieren
Verwijderd in verband met mogelijke herkenningO, En de volgende keer als ik mijn man aanhaal zal ik mutsje op mijn hoofd doen, wie weet helpt het.... :-p
Beukenootje schreef op 02 april 2008 @ 09:18:

De vraag blijft wel staan: Hoe wen ik hieraan? Wat kan ik doen aan het gevoel dat ik iets in mijn relatie mis wat voor mij heel belangrijk is ( geworden in de loop der jaren)?




Ik denk dat je er nooit aan gaat wennen. Hoewel het gemis in de loop van de jaren gaat slijten. Geen sex kan het verlangen naar sex verminderen, afzwakken. Dus over een jaar of 10 ben je net als je man en taal je niet naar aanraking en seks.

Wil je dat??
Alle reacties Link kopieren
Ik zou in ieder geval geen kwalitatief slechte sex meer hebben. Hou het gewoon bij gezellig leven. Dan is het uitgangspunt hetzelfde voor beiden.
Alle reacties Link kopieren
Beukenootje, ik hoop dat je wat verder komt, en dat het mutsje werkt, maar ik denk dat het een moeilijke situatie is. En zelfs met een kilootje meer, zijn er genoeg mannen die dat aantrekkelijk vinden. Maar goed het gaat erom dat jouw man dat ook vindt.



Heb je al een idee hoe je het wil gaan aanpakken? Groetjes kreeft
Alle reacties Link kopieren
Verwijderd in verband met mogelijke herkenning
Alle reacties Link kopieren
Beukenootje schreef op 04 april 2008 @ 19:57:

Hoe ik het aan ga pakken weet ik nog niet exact. Ik heb bij mijn man aangegeven dat ik dit nonnebestaan niet de rest van mijn leven vol ga houden, daar heb ik geen zin in, daarop reageerde hij met de gebruikelijke dreigementen (dan wil ik scheiden, dan wil ik niet meer met jou in een bed slapen) alleen nu ben ik niet in de verdediging geschoten en gezegd dat als dat zijn wens is, dat hij dat dan maar moet regelen. Toen hoefde het ineens niet meer.


Hoi beukenootje, grappig he (tenminste als dit niet zo serieus was). Nu leg je de verantwoording bij hem neer, en nu al verandert voor een deel zijn houding.



Herken je het volgende? Een mannelijke taktiek is, om als je niet aan problemen wilt werken. Om er dan absoluut niet over te willen praten. Probeer je het toch, dan gaat hij je ontlopen, of hij wordt vervelend of chagerijnig, etc. Maar je krijgt het probleem niet besproken. Dit fenomeen noemen ze negatieve macht. Gebruikt hij dit middel wel eens?



Groetjes kreeft

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven