Kinderen
alle pijlers
Alleenstaande moeder
vrijdag 4 april 2008 om 11:08
Hallo, Ik ben net nieuw hier en ben hier via via beland.
Ik ben een moeder van een zoontje van 7 en een zoontje van net 1 maand oud en zoals jullie al lezen....Alleenstaand!!!
Maar nou zit ik met een heel dringende vraag en ik zou graag de mening willen horen van andere moeders, alleenstaand of niet. Dus bij deze het volgende:
Je komt erachter dat je zwanger bent. De vader van het kind wil vanaf het begin dat je het hem verteld NIKS maar dan ook NIKS met het kind te maken hebben. Hij eist van jou dat je het weg laat halen en dreigt dat als jij het niet doet, hij zelf een handje zal helpen. Dit laat hij blijken door onverwachts te gaan slaan, en dan gericht op de buik, waarschijnlijk met als doel dat de zwangeschap op die manier verbroken word.
Dan ineens, als hij merkt dat je het niet weg laat halen, komt hij met eisen dat hij het kind gaat erkennen, en opeissen. Daarna hoor je maandenlang niks meer.
Nu het kind geboren is, wil meneer via een advocaat een erkenning opeissen en een omgangsregeling opstellen.
Ga je hiermee akkoord of zal je vechten voor het feit dat hij het kind eerst als ongewenst zag en nu ineens wel van alles wil???
Dit is mij overkomen, maar nu wil ik dus ABSOLUUT niet dat hij wat voor recht dan ook krijgt op mijn kind, en al helemaal niet dat het kind erkend word.
Wie is ook zoiets overkomen of denkt er hetzelfde over?
Ik ben een moeder van een zoontje van 7 en een zoontje van net 1 maand oud en zoals jullie al lezen....Alleenstaand!!!
Maar nou zit ik met een heel dringende vraag en ik zou graag de mening willen horen van andere moeders, alleenstaand of niet. Dus bij deze het volgende:
Je komt erachter dat je zwanger bent. De vader van het kind wil vanaf het begin dat je het hem verteld NIKS maar dan ook NIKS met het kind te maken hebben. Hij eist van jou dat je het weg laat halen en dreigt dat als jij het niet doet, hij zelf een handje zal helpen. Dit laat hij blijken door onverwachts te gaan slaan, en dan gericht op de buik, waarschijnlijk met als doel dat de zwangeschap op die manier verbroken word.
Dan ineens, als hij merkt dat je het niet weg laat halen, komt hij met eisen dat hij het kind gaat erkennen, en opeissen. Daarna hoor je maandenlang niks meer.
Nu het kind geboren is, wil meneer via een advocaat een erkenning opeissen en een omgangsregeling opstellen.
Ga je hiermee akkoord of zal je vechten voor het feit dat hij het kind eerst als ongewenst zag en nu ineens wel van alles wil???
Dit is mij overkomen, maar nu wil ik dus ABSOLUUT niet dat hij wat voor recht dan ook krijgt op mijn kind, en al helemaal niet dat het kind erkend word.
Wie is ook zoiets overkomen of denkt er hetzelfde over?
vrijdag 4 april 2008 om 11:10
Erkennen kan alleen met toestemming van jou! GRMBL wat een hufter zeg!
HEb je al een brief van zijn advocaat? En heb je toevallig schrijven van hem dat hij er niets mee te maken wil hebben?
HEb je al een brief van zijn advocaat? En heb je toevallig schrijven van hem dat hij er niets mee te maken wil hebben?
anoniem_34274 wijzigde dit bericht op 04-04-2008 11:12
Reden: aanvuling
Reden: aanvuling
% gewijzigd
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
vrijdag 4 april 2008 om 11:22
Thanxxx voor jullie snelle reacties.
@ Fame: Ik heb inmiddels al een brief van zijn advocaat gekregen en er staat in dat hij via de rechter "vervangende toestemming" kan krijgen. Ik heb ook altijd gedacht dat dit onmogelijk was zolang moeders niet mee zou werken, maar dat is dus niet zo blijkt nu. En ik heb nog wel een msn gesprek van hem waar duidelijk instaat dat hij het niet wil en dat ik het weg moet halen.
@ Simpel, tja, ik probeer nu net zo hard terug te vechten door zelf ook een advocaat in de hand te nemen en ik hoop zo mijn recht te krijgen.
@ Fame: Ik heb inmiddels al een brief van zijn advocaat gekregen en er staat in dat hij via de rechter "vervangende toestemming" kan krijgen. Ik heb ook altijd gedacht dat dit onmogelijk was zolang moeders niet mee zou werken, maar dat is dus niet zo blijkt nu. En ik heb nog wel een msn gesprek van hem waar duidelijk instaat dat hij het niet wil en dat ik het weg moet halen.
@ Simpel, tja, ik probeer nu net zo hard terug te vechten door zelf ook een advocaat in de hand te nemen en ik hoop zo mijn recht te krijgen.
vrijdag 4 april 2008 om 11:24
vrijdag 4 april 2008 om 11:26
Vervangende toestemming is inderdaad mogelijk, maar wordt alleen verleend als de rechter vaststeld dat jij je bevoegdheid om erkenning te weigeren misbruikt.
In dit geval (idd al het bewijs bewaren!) zal een rechter niet snel vaststellen dat je je rechten misbruikt.
Ga naar een goede advocaat, die zal je helpen.
En maak je niet teveel zorgen hierom, hij heeft erg weinig poot om op te staan gezien zijn gedrag in het verleden.
In dit geval (idd al het bewijs bewaren!) zal een rechter niet snel vaststellen dat je je rechten misbruikt.
Ga naar een goede advocaat, die zal je helpen.
En maak je niet teveel zorgen hierom, hij heeft erg weinig poot om op te staan gezien zijn gedrag in het verleden.
vrijdag 4 april 2008 om 11:27
Grappig, ik ben ook alleenstaand, met een ongeveer vergelijkbare ex. En ik vind juist dat je hem een kans zou moeten geven. Ik zou dus in gesprek gaan met zijn advocaat of zelf een advocaat in de arm nemen en waarschijnlijk proberen er een voorlopige omgangsregeling onder toezicht uit te slepen. Daarna zou ik wel weer verder zien, eerst maar eens zien hoe hij zich gedraagt als er een voorlopige omgangsregeling is.
Voor je kind is het namelijk - denk ik - op lange termijn fijner als zijn vader wel in zijn leven is.
Voor je kind is het namelijk - denk ik - op lange termijn fijner als zijn vader wel in zijn leven is.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 4 april 2008 om 11:32
Dit vind ik een non-argument, sorry. En ik denk dat je er ook niet veel mee bereikt door je zo op te stellen, behalve dan dat je nog meer kwaad bloed zet. Ik ben het ook niet eens met isabons mening, hoewel ik weet dat zij jurist is. Ik zou er niet op voorhand vanuit gaan dat hij geen poot heeft om op te staan. En ik zou het ook niet willen, daar vanuit gaan, omdat ik persoonlijk van mening ben dat alle partijen meer gebaat zijn bij met een schone lei beginnen. Die zwangerschap is geweest, het kind is er nu, bekijk de zaken gewoon weer vanaf het nulpunt. Wie weet verbaast hij je nog. En zo niet, dan is het vroeg genoeg om opnieuw je standpunt in te nemen.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 4 april 2008 om 11:34
@ Fashion....: heb jij het zo opgelost met jou ex?
En tja, als de situatie anders was had ik het waarschijnlijk ook zo gedaan en hem een kans geboden want ik ben absoluut geen voorstander van een kind bij zijn of haar vader weg houden,m aar het feit dat hij me in zwangere toestand heeft durven slaan, dat verpest in mijn ogen alles voor hem.
@ Isabon: Heb jij hier ervaring mee? Want ik ben echt bang dat de rechter zometeen wel hem toestemming gaat geven hiervoor.
En tja, als de situatie anders was had ik het waarschijnlijk ook zo gedaan en hem een kans geboden want ik ben absoluut geen voorstander van een kind bij zijn of haar vader weg houden,m aar het feit dat hij me in zwangere toestand heeft durven slaan, dat verpest in mijn ogen alles voor hem.
@ Isabon: Heb jij hier ervaring mee? Want ik ben echt bang dat de rechter zometeen wel hem toestemming gaat geven hiervoor.
vrijdag 4 april 2008 om 11:36
vrijdag 4 april 2008 om 11:39
Nee, ik heb geen contact met mijn ex, die wil dat kennelijk niet. Maar het is wel wat ik zou doen als mijn ex de moeite zou nemen om een advocaat in de arm te nemen. Daarmee keur ik zijn gedrag overigens niet goed, absoluut niet. Maar we waren geen van allen bij de situatie en uit eigen ervaring in mijn eigen zwangerschap hou ik een slag om de arm voor ik daar een keihard oordeel over vel. Een kat in het nauw maakt rare sprongen, er zijn inmiddels wat maanden verstreken, je kindje is er nu, geef het een kans zou ik zeggen. Juridisch sta je sterk voor omgang onder toezicht, bekijk het vanaf daar verder. Het is op de lange termijn fijner als je geen angst voor hem hoeft te hebben of zelfs weer samen met hem door een deur zou kunnen.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 4 april 2008 om 11:42
Oh, hij is wel veroordeeld, zie ik. Dan weet ik eerlijk gezegd niet wat ik zou doen. Alleen jij kent hem goed genoeg om te kunnen beoordelen of hem een kans geven goed uit kan pakken. Probeer daar goed over na te denken, zonder te handelen uit wrok. ALs je echt van mening bent dat hij ene gevaar voor jou en je kind is, dan natuurlijk niet doen. Maar ik kreeg uit je eerste posting niet die indruk. Als ik dat verkeerd heb ingeschat, mijn excuses.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 4 april 2008 om 11:51
Niet reageren naar die advocaat. Je gaat nu zelf op zoek naar een advocaat. Kijk eens hier:
http://www.verenigingfas.nl/
Verder, inderdaad dat bericht en de aangifte bewaren.
Wat heb je op de geboorte-akte en bij de gemeente neergezet bij 'vader'?
Ik weet niet wat precies zijn rechten zijn.
Op zich kan ik mij wel vinden in FV's argumenten, maar ik begrijp ook dat je op dit moment daar helemaal geen trek in hebt. Hij heeft zich zeer grillig opgesteld en dat geeft een onzekere factor, natuurlijk.
Een advocaat kan je goed raden hierin!
http://www.verenigingfas.nl/
Verder, inderdaad dat bericht en de aangifte bewaren.
Wat heb je op de geboorte-akte en bij de gemeente neergezet bij 'vader'?
Ik weet niet wat precies zijn rechten zijn.
Op zich kan ik mij wel vinden in FV's argumenten, maar ik begrijp ook dat je op dit moment daar helemaal geen trek in hebt. Hij heeft zich zeer grillig opgesteld en dat geeft een onzekere factor, natuurlijk.
Een advocaat kan je goed raden hierin!
vrijdag 4 april 2008 om 11:52
Fijn al die snelle reacties!!!
Hij heeft de ongeboren vrucht niet erkend, hij wou het weg halen dus dat zat er niet in.
Juist omdat hij heeft lopen roepen dat het om een "ongewenst kind" gaat en mij zelfs een keer heeft gevraagd waarom ikm ijn toekomst zou willen vergooien voor "een kind", vertrouw ik hem mijn kind niet toe. Ik heb een hele zware zwangerschap gehad met veel stress. Ook bij de bevalling heb ik moeten vechten voor mijn kind want het was een heeeeeeele nare bevalling. Dus echt niet dat ik hem nou toevertrouw met mijn kind.
Hij is veroordeeld voor de mishandeling maar is nu in hoger beroep gegaan. Ik bid elke dag dat hij niet word vrijgesproken of wat dan ook, want dan kan ik het wel schudden denk ik.
@ Isabon: Heb je weleens zo'n soortgelijke zaak gehad dan? Ik lig elke dag wakker omdat ik bang ben dat hij zometeen het recht krijgt om het kind mee te nemen of wat dan ook, of dat hij het kind mag erkennen. Ik hoorde zelfs dat de rechter hem zelfs het recht kan geven dat het kind zijn achternaam krijgt. Kan dit?
Hij heeft de ongeboren vrucht niet erkend, hij wou het weg halen dus dat zat er niet in.
Juist omdat hij heeft lopen roepen dat het om een "ongewenst kind" gaat en mij zelfs een keer heeft gevraagd waarom ikm ijn toekomst zou willen vergooien voor "een kind", vertrouw ik hem mijn kind niet toe. Ik heb een hele zware zwangerschap gehad met veel stress. Ook bij de bevalling heb ik moeten vechten voor mijn kind want het was een heeeeeeele nare bevalling. Dus echt niet dat ik hem nou toevertrouw met mijn kind.
Hij is veroordeeld voor de mishandeling maar is nu in hoger beroep gegaan. Ik bid elke dag dat hij niet word vrijgesproken of wat dan ook, want dan kan ik het wel schudden denk ik.
@ Isabon: Heb je weleens zo'n soortgelijke zaak gehad dan? Ik lig elke dag wakker omdat ik bang ben dat hij zometeen het recht krijgt om het kind mee te nemen of wat dan ook, of dat hij het kind mag erkennen. Ik hoorde zelfs dat de rechter hem zelfs het recht kan geven dat het kind zijn achternaam krijgt. Kan dit?
vrijdag 4 april 2008 om 11:53
Hallo SJusti,
Ik heb het idee dat je ex het kind vooral wil gebruiken om macht over jou te houden. Eerst moest het weg en toe jij niet "luisterde" verzon hij een andere manier om controle over je te houden. En als hij het kind kan erkennen, heeft hij die voor de komende 18 jaar verzekerd.
En toch is hij de vader van je zoontje, de enige die hij heeft. Al is die vader nog zo'n klootzak, heeft je zoontje toch het recht hem te leren kennen. Jij bent degene die moet opkomen voor zijn rechten en dus alles in het werk moet stellen om een relatie tussen vader en zoon mogelijk te maken.
Maar er speelt ook iets anders belangrijks mee, en dat is het geweld dat je ex tegen jou en je (toen nog ongeboren) zoon heeft gebruikt. Je bent als moeder ook verplicht je zoontje tegen een psychisch en fysiek gewelddadige vader te beschermen. Erkenning betekent omgangsrecht. Dat brengt geen enkele plicht voor de vader met zich mee, maar wel voor jou: jij bent verplicht je kind mee te geven.
Ik zou me gezien de achtergrond en het explosieve karakter van je ex voorlopig verzetten tegen erkenning. Ik zou zo snel mogelijk een advocaat raadplegen om te weten hoe de zaak juridisch ligt. Ik zou aangifte doen wegens mishandeling.
Ik zou wel serieus overwegen of er een manier is waarop je kunt instemmen met een omgangsregeling. Niet in het belang van je ex, maar in dat van je zoontje. Daarbij moet hij natuurlijk wel veilig zijn. Als de erkenning niet doorgaat, kun jij bepalen onder welke voorwaarden die (eventuele) omgang plaatsvindt, bijvoorbeeld bij de ouders van je ex thuis of bij iemand anders die jij vertrouwt. Er zijn nog meer mogelijkheden, vraag dat aan de advocaat.
Denk aan de toekomst en de dag waarop je zoontje vraagt waarom hij zijn vader nooit heeft leren kennen. Het is belangrijk dat je hem dan de waarheid kan vertellen en dat hij begrijpt dat jij omgang nooit in de weg hebt gestaan. Als je hem dat niet duidelijk kan maken (en daarbij kan een valse, liegende ex een kwalijke invloed hebben) kan hij het vertrouwen in jou verliezen en heeft hij helemaal geen ouders meer. Het gebeurt vaker dan je denkt dat kinderen in die situatie geen contact meer willen met de ouder die de omgang heeft gefrustreerd... en met de andere ouder is de band niet meer te herstellen/op te bouwen.
groet,
dubio
Ik heb het idee dat je ex het kind vooral wil gebruiken om macht over jou te houden. Eerst moest het weg en toe jij niet "luisterde" verzon hij een andere manier om controle over je te houden. En als hij het kind kan erkennen, heeft hij die voor de komende 18 jaar verzekerd.
En toch is hij de vader van je zoontje, de enige die hij heeft. Al is die vader nog zo'n klootzak, heeft je zoontje toch het recht hem te leren kennen. Jij bent degene die moet opkomen voor zijn rechten en dus alles in het werk moet stellen om een relatie tussen vader en zoon mogelijk te maken.
Maar er speelt ook iets anders belangrijks mee, en dat is het geweld dat je ex tegen jou en je (toen nog ongeboren) zoon heeft gebruikt. Je bent als moeder ook verplicht je zoontje tegen een psychisch en fysiek gewelddadige vader te beschermen. Erkenning betekent omgangsrecht. Dat brengt geen enkele plicht voor de vader met zich mee, maar wel voor jou: jij bent verplicht je kind mee te geven.
Ik zou me gezien de achtergrond en het explosieve karakter van je ex voorlopig verzetten tegen erkenning. Ik zou zo snel mogelijk een advocaat raadplegen om te weten hoe de zaak juridisch ligt. Ik zou aangifte doen wegens mishandeling.
Ik zou wel serieus overwegen of er een manier is waarop je kunt instemmen met een omgangsregeling. Niet in het belang van je ex, maar in dat van je zoontje. Daarbij moet hij natuurlijk wel veilig zijn. Als de erkenning niet doorgaat, kun jij bepalen onder welke voorwaarden die (eventuele) omgang plaatsvindt, bijvoorbeeld bij de ouders van je ex thuis of bij iemand anders die jij vertrouwt. Er zijn nog meer mogelijkheden, vraag dat aan de advocaat.
Denk aan de toekomst en de dag waarop je zoontje vraagt waarom hij zijn vader nooit heeft leren kennen. Het is belangrijk dat je hem dan de waarheid kan vertellen en dat hij begrijpt dat jij omgang nooit in de weg hebt gestaan. Als je hem dat niet duidelijk kan maken (en daarbij kan een valse, liegende ex een kwalijke invloed hebben) kan hij het vertrouwen in jou verliezen en heeft hij helemaal geen ouders meer. Het gebeurt vaker dan je denkt dat kinderen in die situatie geen contact meer willen met de ouder die de omgang heeft gefrustreerd... en met de andere ouder is de band niet meer te herstellen/op te bouwen.
groet,
dubio
Ga in therapie!
vrijdag 4 april 2008 om 11:59
Ik lees nu dat je ex inmiddels veroordeeld is, goed zo.
Ik wil nog aan mijn verhaal toevoegen dat de kans groot is dat je ex niet zal instemmen met een omgangsregeling op jouw voorwaarden, omdat hij immers alleen maar controle wil over jou. Dan moet het waarschijnlijk op zijn manier. Als hij er wel in meegaat (omdat hij zo toch nog contact met je kan houden) en hij merkt dat hem dat toch geen macht meer over je geeft, zal hij waarschijnlijk snel de interesse in zijn zoontje (voor zover die er is) verliezen. Dan kun jij je zoontje wel altijd vertellen dat jij de omgang niet in de weg hebt gestaan.
Ik wil nog aan mijn verhaal toevoegen dat de kans groot is dat je ex niet zal instemmen met een omgangsregeling op jouw voorwaarden, omdat hij immers alleen maar controle wil over jou. Dan moet het waarschijnlijk op zijn manier. Als hij er wel in meegaat (omdat hij zo toch nog contact met je kan houden) en hij merkt dat hem dat toch geen macht meer over je geeft, zal hij waarschijnlijk snel de interesse in zijn zoontje (voor zover die er is) verliezen. Dan kun jij je zoontje wel altijd vertellen dat jij de omgang niet in de weg hebt gestaan.
Ga in therapie!
