Wie helpt mij hier aan te wennen!?!?

13-03-2008 15:07 258 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,



Ik had al een paar keer op een ander topic gereageerd, maar open er nu een voor mezelf, om steun te krijgen ( hoop ik) en eventueel goede tips en om het topic van iemand anders niet te vervuilen met mijn eigen sores.



Verwijder in verband met mogelijke herkenning
Alle reacties Link kopieren
Oke Beukenootje voorlopig genoeg aan je hoofd denk ik.





Groetjes Frank
Alle reacties Link kopieren
Beukenootje, ik heb niet echt advies helaas. Maar ook ik denk dat je hier niet aan zult wennen.

Is jouw man bang om je kwijt te raken nu je dit weet van hem?



sandra1960 schreef op 01 april 2008 @ 21:09:

Maar als je al weet dat je a-sexueel bent, want je bent toch niet helemaal achterlijk, dan sleep je daar je partner toch niet in mee? Of zie ik dat nou verkeerd.
kreeft1 schreef op 01 april 2008 @ 21:58:

[...]



Brummetje, een a-seksueel sleept zijn partner toch niet mee in bed, al is het maar heel zeldzaam. Of zie ik dat verkeerd?



De man van Beukenootje heeft dat wel een keer gedaan. Dat en andere dingen, doen mij vermoeden, dat er van a-seksualiteit helemaal geen sprake is, maar van iets anders.




Zoals ik al zei zijn er verschillende vormen van aseksualiteit. En niet iedereen weet het vanaf de leeftijd dat ze normaal gesproken seksueel worden (of daarvoor zelfs al). Ik dacht: "Het komt wel...ooit."



Ik sleepte mijn seksuele partner dus ook mee naar bed. Ik heb niet zozeer een hekel aan seks. Het is niet zo dat het voor mij voelt alsof ik verkracht word elke keer.

Bij mij is het zo, dat ik gewoon niks voel, geen opwinding ofzo. Gelukkig doet een (vrouwen)lichaam veel zelf. ;-] En ik voel geen verliefdheid.

Dat ik het doe, is puur voor mijn seksuele partner, en hier kies ik zelf voor, ik word niet gedwongen. Ook nu, de laatste keer dat we het deden weet ik al niet eens meer.
Alle reacties Link kopieren
Toch blijft het moeilijk denk ik.

De echte vraag is natuurlijk of jullie nog van elkaar houden.

Enzo ja hoe nu verder? Het is duidelijk dat jij het zo niets vind zo(en terecht natuurlijk.) Dus is het een kwestie van tijd dat je vreemd gaat met of zonder instemmig van je man.

Het is aan hem nu denk ik.
Alle reacties Link kopieren
Hoi Beukenootje,

Ik heb hetzelfde probleem met mijn vrouw (zie andere topic).

Misschien moeten we eens afspreken!

Groeten
Alle reacties Link kopieren
kreeft1 schreef op 04 april 2008 @ 22:04:

[...]



Hoi beukenootje, grappig he (tenminste als dit niet zo serieus was). Nu leg je de verantwoording bij hem neer, en nu al verandert voor een deel zijn houding.



Herken je het volgende? Een mannelijke taktiek is, om als je niet aan problemen wilt werken. Om er dan absoluut niet over te willen praten. Probeer je het toch, dan gaat hij je ontlopen, of hij wordt vervelend of chagerijnig, etc. Maar je krijgt het probleem niet besproken. Dit fenomeen noemen ze negatieve macht. Gebruikt hij dit middel wel eens?



Groetjes kreeft




Nou kreeft, de tijden zijn wel veranderd hoor.

De man van Beukennootje heeft toch bepaalde stappen gezet weliswaar zonder het gewenste resultaat.

Ik denk dat het beter is voor Beukennoot om na een afwijzing op de bank (koffie halen en op een andere plek gaan zitten) om zelf het initatief te nemen om bijvoorbeeld op dat moment weg te gaan.

Klinkt net alsof je alleen aan je zelf denkt, je kan ook stellen hij denkt niet aan jou.

Je gaf aan dat je weleens vreemd was gegaan en dat toen opeens alles kon.

Zou haast zeggen koop een DVD/boek waarin het beffen centraal staat, kijk er samen naar. In ieder geval maak duidelijk dat je dat boek/DVD heb en waar het ligt. Natuurlijk kijkt hij dan niet samen, een paar dagen later, naar de bank met de koffie. Je wordt afgewezen en dan ga je gewoon de deur uit. Doe dat een paar keer en wie weet wat er gebeurt??
Alle reacties Link kopieren
Verwijderd in verband met mogelijke herkenning
Alle reacties Link kopieren
Robert242 schreef op 05 april 2008 @ 16:26:

Hoi Beukenootje,

Ik heb hetzelfde probleem met mijn vrouw (zie andere topic).

Misschien moeten we eens afspreken!

Groeten
@-(
Alle reacties Link kopieren
Ervaringen uitwisselen? Steun vinden bij een 'lotgenoot'?
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
Alle reacties Link kopieren
Ja wel grappig maar mischien wel belangrijk om te kijken of het klikt?

Ik bedoel maar.
Alle reacties Link kopieren
tonkje schreef op 06 april 2008 @ 18:08:

[...]





Ervaringen uitwisselen? Steun vinden bij een 'lotgenoot'?
Ja, dat kan natuurlijk. Op mij kwam de post iets ongenuanceerder over. En dan vooral het "afspreken". In mijn beleving is dat iets anders dan alleen ervaringen uitwisselen. Maar het is slechts mijn interpretatie hoor.
Alle reacties Link kopieren
Beukenootje schreef op 06 april 2008 @ 15:11:

Kreeft1: Ik herken je post voor een gedeelte. Dat 'er niet over praten betekent dat het probleem er niet is', hoort wel bij mijn man, is dat echt een manneding? Ik dacht dat dat specifiek bij hém hoorde? Dat hij mij ontloopt uit angst dat ik erover begin, daar heb ik niet ( meer) het idee van.

RH1968: dat boek is er al, een geweldig boek uit 1974 met hele interssante foro's. Ik heb het ongeveer een jaar geleden gekocht ( toch weer mijn initiatief) en het in de kast gezet, hij heeft beloofd het te lezen, is nog niet gebeurd....

En weglopen als hij me afwijst, nee daar heb ik echt geen zin in, oog om oog houd ik niet zo van.



Wij houden zonder meer nog van elkaar, er wordt altijd hier op het forum nogal gedaan alsof het een bewijs van sukkeligheid is om bij je partner te blijven omdat je bang bent je zekerheden te verliezen bij het uit elkaar gaan. Ik ben het daar absoluut niet mee eens. Mijn man en ik hebben een heel leuk gezin en een net zo leuk sociaal leven, wij respecteren elkaar en zijn geinterseerd in elkaar. In mijn ogen is nu opstappen meer de weg van minste weerstand dan blijven en er samen ons best voor doen om onze relatie leuk te houden. Natuurlijk vind ik het nog steeds vreselijk als ik weer eens afgewezen word, maar ik ben er evengoed van overtuigd dat een andere partner niet béter bij mij past dan mijn huidige man.




Hallo Beukennoot

Ik bedoel niet letterlijk opstappen.(scheiding/vreemdgaan)

Wel de deur uitgaan. Als man ga je misschien makkelijker sávonds alleen weg maar zie het als teken om je onvrede te uiten richting je man. Ik denk dat als je dat niet doet je man het wel allemaal prima vindt en vervolgens gebeurt er niets en zit jij met de gebakken peren.

Snap ook dat het geen leuke situatie is maar als je niet aan deze situatie wil wennen zal je toch iets moeten doen omdat de frustaties bij jou alleen maar groter zullen worden.
Alle reacties Link kopieren
Mijn man zei ooit "als ik een probleem ervaar en ik wil met jou verder, moet ik zorgen dat ik het niet meer als probleem zie" Want hoe groter jij het probleem maakt hoe groter je frustratie. Maar dat moet je ook wel willen en kunnen.



Wat nou als je man nooit meer had kunnen sexen? Hoe had je dat dan opgelost? Verlamd of zo in een stoel? Dan had je een voldongen feit gehad. Maar nu je denkt dat het anders kan blijf je er aan trekken. En wat als het niet anders kan? Als dit het is? Had je in eerste situatie wel kunnen aanvaarden? Het anders opgelost?



Een andere manier is het elders zoeken maar ik snap dat je dat niet wil. Echter zo verander je wel iets aan de situatie en komt hij misschien in een relatie te zitten die hij niet zo leuk vind. Nu gaat het voor hem zoals hij het wenst. RH ging de deur uit waardoor zijn vrouw wakker werd geschud. Dat wilde ze ook niet en nu lag het probleem ineens bij haar. Wilde ze dat voorkomen moest ze wel iets veranderen. Maar .... of het altijd werkt? Gevaar zit er ook in dat hij het een prima oplossing vind.



Moeilijk dus als je alles gedaan hebt en zelfs therapie niet helpt.... Misschien moet je eens een tantra cursus voorstellen. Op een andere manier met elkaar vrijen. Masseren, spelen met elkaars energie een sfeer scheppen die ook heel intiem is maar voor hem anders is dan het in zijn ogen misschien platte sex waar hij moeite mee heeft.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
Alle reacties Link kopieren
Beukenootje schreef op 06 april 2008 @ 15:11:

Kreeft1: Ik herken je post voor een gedeelte. Dat 'er niet over praten betekent dat het probleem er niet is', hoort wel bij mijn man, is dat echt een manneding?

Dat is een typisch mannending, als een man niet meer weet hoe met een situatie om te gaan.

Ik dacht dat dat specifiek bij hém hoorde? Dat hij mij ontloopt uit angst dat ik erover begin, daar heb ik niet ( meer) het idee van.

Als hij op een andere bank gaat zitten na een knuffel, lijkt mij een vorm van ontwijken.



Wij houden zonder meer nog van elkaar, er wordt altijd hier op het forum nogal gedaan alsof het een bewijs van sukkeligheid is om bij je partner te blijven omdat je bang bent je zekerheden te verliezen bij het uit elkaar gaan. Ik ben het daar absoluut niet mee eens.

Kan ik me voorstellen.

Mijn man en ik hebben een heel leuk gezin en een net zo leuk sociaal leven, wij respecteren elkaar en zijn geinterseerd in elkaar. In mijn ogen is nu opstappen meer de weg van minste weerstand dan blijven en er samen ons best voor doen om onze relatie leuk te houden. Natuurlijk vind ik het nog steeds vreselijk als ik weer eens afgewezen word, maar ik ben er evengoed van overtuigd dat een andere partner niet béter bij mij past dan mijn huidige man.
Alle reacties Link kopieren
pffff ik vind het moeilijk.

Het lijkt wel of er een uitweg moet zijn.

Afgewezen worden in een relatie is heel naar vooral als het steeds de zelfde is die afgewezen word.
Alle reacties Link kopieren
Ridder, helemaal met je eens, het lijkt me een reuze moeilijke situatie. En ik ben er ook vast van overtuigd, dat er verbetering mogelijk is, alhoewel het niet makkelijk zal zijn.
Alle reacties Link kopieren
Verwijderd in verband met mogelijke herkenning
Alle reacties Link kopieren
Nou ideeen ik denk dat het meer iets van keuze maken is.

Wat wil jij en wat wil je man en dan kijken of er uit te komen is.

Zoja prima zo nee dan heb je een probleem.

Zie jij jezelf over 10 jaar nog met het zelfde probleem zitten?

Dat snapt je man toch ook wel dat dat niet gaat.

Je bent er nu nog niet aan toe om met echte oplossingen te komen maar dat komt nog wel.

Hartstocht, lust en passie zijn dingen die je niet kan blijven wegstoppen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb nog wel een ideetje:

Als jij en je man écht zo ontzettend van elkaar houden, kan ik me niet voorstellen dat hij jou niet wat tegemoet wil komen. Dus ook al is er voor hem niks aan, zou hij jou nog wel kunnen bevredigen. Bijvoorbeeld op een vast moment in de week, laten we zeggen vrijdagavond. Kinderen naar bed, olie en vibrator op het nachtkastje en gaan met die banaan.

Misschien wordt hij hier niet geil van of iets dergelijks maar dat is ook niet het doel. Het doel is dat jij van je seksuele frustraties verlost wordt en dat er regelmaat in zit wanneer dat gebeurt. Als jullie echt zo'n goeie relatie hebben, moet dit toch lukken? Oh, en misschien een cursusje oraal bevredigen lijkt mij ook geen overbodige luxe: laat hem gewoon via internet of een porno zien wat je wil en lekker vindt.

Het is eigenlijk net alsof hij jou uitlegt hoe je zijn lievelingsgerecht kunt maken. En ook al hou jij niet van koken, je maakt het toch voor hem omdat je zoveel van hem houdt.
Alle reacties Link kopieren
Beukenootje schreef op 09 april 2008 @ 09:39:

Heel veel reacties later kunnen we de volgende adviezen op een rijtje zetten:



Communiceren: Goed advies, daar probeer ik rekening mee te houden.

Weglopen als ik afgewezen word: Dat doe ik dus niet, daar voel ik me helemaal niet prettig bij.

Op mijn strepen gaan staan: Dat is het beste advies tot nu toe, waar ik voorheen het probleem bagatalliseerde als ik zag dat mijn man het er moeilijk mee had doe ik dat nu niet meer. Het leidt tot nu toe niet tot meer sex, maar wel tot minder frustratie van mijn kant.

Het initiatief nemen, of juist niet: Tja, wat zal ik doen?

Maar het overgrote deel van jullie zegt iets waar ik niet vrolijk van word: Hier ga je nooit aan wennen.... :'-(



Iemand nog andere ideeen?




Ik had nog gezegd: opnieuw naar de sexuoloog gaan met als insteek: "wij hebben een probleem".



Je man had toch nog contact met de huisarts i.v.m. testosteron-gehalte? Wat is de status van dat traject nu?
Alle reacties Link kopieren
Charlotte heeft wel een punt.

Orale sex kan toch eigenlijk geen punt zijn zo grote moeite is dat toch niet.

Als jij likken heel lekker vind is dat toch normaal om te doen.
Alle reacties Link kopieren
Maar hij kan dus ook de vibrator hanteren.... lijkt me ook niet echt veel moeite voor degene waar je van houdt!
Alle reacties Link kopieren
doddie schreef op 07 april 2008 @ 10:06:

Mijn man zei ooit "als ik een probleem ervaar en ik wil met jou verder, moet ik zorgen dat ik het niet meer als probleem zie" Want hoe groter jij het probleem maakt hoe groter je frustratie. Maar dat moet je ook wel willen en kunnen.



.
Het moet toch ook een en al frustratie zijn zolangzamerhand.
Alle reacties Link kopieren
Hoi Beukenootje, ik heb nog wel wat aanvullingen.



Communicatie: luister vooral naar wat hij te zeggen heeft. Wordt niet defensief, of bv nonverbaal zuchten of zoiets. Dan heb je kans, dat je wat dichter tot de kern doordringt. Want je weet eigenlijk nog steeds niet wat er aan de hand is. En hij zal dat niet zomaar vertellen, misschien uit schaamte, boosheid of nog een andere reden. Doe zo'n gesprek bv op vrijdag en maximaal een half uur. Dan is de belasting niet hoog, en beheerst het bv niet het hele weekend. Benader het gesprek vanuit de "ik vind dit prettig", etc. Dus praat vanuit jezelf, en denk en praat niet voor hem.



Sex hoeft ook niet in een keer. Je kunt ook veilige stapjes inbouwen. Bv eerst tegen elkaar aanzitten op de bank. Of elkaar kietelen. Hierdoor komt niet gelijk de focus te liggen op de daad.
Alle reacties Link kopieren
Verwijderd in verband met mogelijke herkenning
Alle reacties Link kopieren
Ik kan hier het hele verhaal vertellen van mijn uitstekende-behalve-de-sex huwelijk, maar 7 pagina's hiervoor en een ander topic geven al een aardig idee.



Ik heb een aantal jaren geleden na van alles geprobeerd te hebben en na zeer lang wikken en wegen toch maar de buiten de deur optie (boven de scheidingsoptie) gekozen...

Buiten de deur.. zonder medeweten van....

En ik moet zeggen

ondanks de aanloopproblemen (schuldgevoel, je herkent het wel) is het eindresultaat uitstekend.

Frustraties bij mij weg, veel gezelliger manspersoon thuis, wat het gehele gezinsleven ten goede komt.

Mijn vrouw denkt volgens mij dat ik het geaccepteerd heb (of ze vermoedt het en gedoogt het, maar ik denk toch het eerste)....

maar hoe dan ook,

het loopt uitstekend

en het probleem is opgelost.......



Volgens mij zijn er echt maar 2 opties als ik je hele lange verhaal lees: weg bij die man

of buiten de deur..



Want die frustratie

gaat je killen.



Sorry,

ik heb geen beter bericht..



Sterkte

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven