Kinderen
alle pijlers
Een flinke tik voor de billen!
zondag 5 augustus 2012 01:08
Iemand vroeg in een topic naar interessante documentaires op pedagogisch gebied, ik heb er een paar van gekeken, onder andere over kleuters met gedragsproblemen, en oh echt, als het mijn kind was had ik die ALLANG een paar flinke tikken voor de billen gegeven. Wat een soft gedoe zeg, natuurlijk, je moet een grens trekken, niet echt pijn doen ( ik zou dat niet eens kunnen) en beschikken over zelfbeheersing. Maar als je geen zelfbeheersing hebt moet je sowieso niet aan kinderen beginnen, maar zo af en toe vind ik echt dat een paar flinke tikken voor de billen nodig is, bij sommige kinderen dan, sommige kinderen hebben dat net zo hard nodig als een boterham!
maandag 6 augustus 2012 12:36
quote:Konijn06 schreef op 06 augustus 2012 @ 12:30:
Ik kan me wel een beetje vinden in de uitspraken van Meerdies. Oke, het amk bellen voor een tik op de vingers of de billen gaat ook mij te ver, maar ik ben zeker van mening dat je ten alle tijden van kinderen af dient te blijven!
Er zijn altijd andere manieren om een kind te corrigeren en een kind slaan vind ik een nare manier van machtsmisbruik!
Nou volgens meerdies is een time out al een mishandeling.
Even aan de arm om op de trap zetten is mishandeling.
Dan zijn ook alle scholen fout!!! Ook daar worden kinderen op de gang gezet en in het geval van zoon met beperkingen pakken de leraren hem gewoon bij de arm als hij niet mee werkt om hem een time out te geven.
Ik kan me wel een beetje vinden in de uitspraken van Meerdies. Oke, het amk bellen voor een tik op de vingers of de billen gaat ook mij te ver, maar ik ben zeker van mening dat je ten alle tijden van kinderen af dient te blijven!
Er zijn altijd andere manieren om een kind te corrigeren en een kind slaan vind ik een nare manier van machtsmisbruik!
Nou volgens meerdies is een time out al een mishandeling.
Even aan de arm om op de trap zetten is mishandeling.
Dan zijn ook alle scholen fout!!! Ook daar worden kinderen op de gang gezet en in het geval van zoon met beperkingen pakken de leraren hem gewoon bij de arm als hij niet mee werkt om hem een time out te geven.
maandag 6 augustus 2012 12:36
quote:teardrop-viva schreef op 06 augustus 2012 @ 12:32:
[...]
Volgens mij heette het topic ook gewoon 'opvoeden zonder straffen of belonen' dus misschien is het via google terug te vinden.
Helaas ook via google vind ik het niet.
Als het onvindbaar blijft ga er wel een nieuw topic voor openen.
Bedankt voor de tip!
[...]
Volgens mij heette het topic ook gewoon 'opvoeden zonder straffen of belonen' dus misschien is het via google terug te vinden.
Helaas ook via google vind ik het niet.
Als het onvindbaar blijft ga er wel een nieuw topic voor openen.
Bedankt voor de tip!
maandag 6 augustus 2012 12:41
quote:teardrop-viva, 39 minuten geleden
En ook dit staat duidelijk in het artikel:
Goed of kwaad
Het is moeilijk te zeggen of de corrigerende tik goed of kwaad doet. Wie het op het juiste moment doet en met de juiste redenen, kan er niet veel kwaad mee aanrichten. Maar wanneer deze tik te vaak voorkomt, kan het respect naar de ouders toe ook juist omslaan. Het kind ziet in de ouders dan alleen maar een schreeuwend en slaande monster. Een tik is vaak het uiterste van een straf en zal dus zo min mogelijk gebruikt moeten worden.
Let wel op dat teveel tikken ook agressief gedrag kan uitlokken. Kinderen gaan het nadoen en zo elkaar slaan.
Dit staat in het artikel inderdaad, maar laat 'duidelijk' maar weg. De eerste twee zinnen spreken elkaar al tegen, het is moeilijk om te zeggen of het goed of kwaad doet en er meteen erachteraan om de juiste redenen kan men er geen kwaad mee aanrichten. Hoe weten ze dat dan als dat moeilijk te zeggen is? Wat zijn juiste redenen? Wie bepaalt die juiste redenen, zijn daar richtlijnen voor?
De laatste alinea is dan wel weer duidelijk, "Do as I say, not do as I do.
Het hele artikel is vaag, gaat nergens over en spreekt zich op alle punten tegen. Maar ik begrijp dat het voor sommigen een soort goedkeuring is voor hun gedrag. Mijn advies is zelf een time-out nemen als je handen jeuken en een betere en meer passende oplossing ervoor te verzinnen als je op je time-out-stoeltje zit.
Ik probeer mijn kind te corrigeren door hem uit de situatie te halen, duidelijk en concreet uit te leggen waarom ik dat doe en ik doe dat op ooghoogte. En dan vertel ik wat ik wel van hem verwacht. Maar negen van de tien keer ben ik hem voor als hij iets doet wat niet mag, ik zie het aan zijn lichaamstaal en ogen als ie iets in zijn schild voert. Vaak is hij dan trouwens moe, hongerig of heeft een vieze luier of iets anders wat hem dwars zit.
Ik negeer soms ook negatief gedrag, maar nooit mijn kind zelf, pick your battles, ik weeg af wat ik belangrijk vind, is het een probleem dat hij op de salontafel gaat zitten? Vind ik dus eigenlijk niet, dus ik negeer dat. Kind krijgt geen reactie op negatief gedrag, dus op tafel zitten verliest zijn interesse. Ook klaar.
Ik beloon gewenst gedrag trouwens wel uitvoerig wat hij uit zichzelf doet. Zoals de vaat op het aanrecht zetten of speelgoed uit zichzelf opruimen. Ik bekrachtig vooral positief gedrag.
En ook dit staat duidelijk in het artikel:
Goed of kwaad
Het is moeilijk te zeggen of de corrigerende tik goed of kwaad doet. Wie het op het juiste moment doet en met de juiste redenen, kan er niet veel kwaad mee aanrichten. Maar wanneer deze tik te vaak voorkomt, kan het respect naar de ouders toe ook juist omslaan. Het kind ziet in de ouders dan alleen maar een schreeuwend en slaande monster. Een tik is vaak het uiterste van een straf en zal dus zo min mogelijk gebruikt moeten worden.
Let wel op dat teveel tikken ook agressief gedrag kan uitlokken. Kinderen gaan het nadoen en zo elkaar slaan.
Dit staat in het artikel inderdaad, maar laat 'duidelijk' maar weg. De eerste twee zinnen spreken elkaar al tegen, het is moeilijk om te zeggen of het goed of kwaad doet en er meteen erachteraan om de juiste redenen kan men er geen kwaad mee aanrichten. Hoe weten ze dat dan als dat moeilijk te zeggen is? Wat zijn juiste redenen? Wie bepaalt die juiste redenen, zijn daar richtlijnen voor?
De laatste alinea is dan wel weer duidelijk, "Do as I say, not do as I do.
Het hele artikel is vaag, gaat nergens over en spreekt zich op alle punten tegen. Maar ik begrijp dat het voor sommigen een soort goedkeuring is voor hun gedrag. Mijn advies is zelf een time-out nemen als je handen jeuken en een betere en meer passende oplossing ervoor te verzinnen als je op je time-out-stoeltje zit.
Ik probeer mijn kind te corrigeren door hem uit de situatie te halen, duidelijk en concreet uit te leggen waarom ik dat doe en ik doe dat op ooghoogte. En dan vertel ik wat ik wel van hem verwacht. Maar negen van de tien keer ben ik hem voor als hij iets doet wat niet mag, ik zie het aan zijn lichaamstaal en ogen als ie iets in zijn schild voert. Vaak is hij dan trouwens moe, hongerig of heeft een vieze luier of iets anders wat hem dwars zit.
Ik negeer soms ook negatief gedrag, maar nooit mijn kind zelf, pick your battles, ik weeg af wat ik belangrijk vind, is het een probleem dat hij op de salontafel gaat zitten? Vind ik dus eigenlijk niet, dus ik negeer dat. Kind krijgt geen reactie op negatief gedrag, dus op tafel zitten verliest zijn interesse. Ook klaar.
Ik beloon gewenst gedrag trouwens wel uitvoerig wat hij uit zichzelf doet. Zoals de vaat op het aanrecht zetten of speelgoed uit zichzelf opruimen. Ik bekrachtig vooral positief gedrag.
You know how I know? Because I reeaally think so!
dinsdag 16 oktober 2012 13:48
Een tik geven, of jij of je kinderen nou vinden dat ze er last van hebben gehad of erdoor beschadigd zijn of niet, het blijft iets belachelijks om een tik aan iemand te geven behalve in gevaarssituaties waarbij er geen andere optie is. Ik kan me niet voorstellen om mijn kind ooit een tik te geven, het komt niet eens in me op, ook niet als ik heel boos ben. Hoe klein mijn zoon ook was (hij is nu 15) ik heb altijd met hem gepraat en geduld beoefend en mijn grenzen blijvend aangegeven en zeker zo belangrijk GENOEG POSITIEVE AANDACHT geven. Ook straf heb ik nooit gegeven. Ik snap niet dat mensen nog steeds denken dat dat af en toe nodig is. En het argument ja maar jij hebt er maar 1 en ik 3 gaat ook niet op, een kennis van mij heeft 5 kinderen en ook daar is het altijd goed gegaan zonder straf of tikken. Straffen of tikken is en blijft een sadistisch iets.
