Werk & Studie
alle pijlers
Vrouwen die klagen krijgen nooit een topfunctie
donderdag 15 mei 2008 om 14:36
AMSTERDAM - ”Het moet maar eens afgelopen met het gezeur,” vindt een platform voor topvrouwen dat onderzocht hoe vrouwen wél carrière kunnen maken zonder een wettelijk quotum.
TopBrainstorm is een initiatief onder leiding van oud-minister Sybilla Dekker. De denktank heeft zich gebogen over de vraag hoe het aantal Nederlandse topvrouwen opgekrikt kan worden. Want zoals we al in diverse kranten de laatste tijd hebben kunnen lezen, is het droevig gesteld met vrouwen in de top van het bedrijfsleven. Nederland bungelt in vergelijk met omringende landen ergens onderaan, met zo’n 7 procent vrouwen in de top van het bedrijfsleven. Toch wel vreemd als je je bedenkt dat er steeds meer vrouwen een hoge opleiding hebben genoten. Een wettelijk quotum zou daar de oplossing voor zijn.
Excuus-Truusen
Echter uit het onderzoek van TopBrainstorm blijkt dat zowel bedrijven als topmannen en -vrouwen een quotum te ver vinden gaan. In De Volkskrant zegt Ada van der Veer (eerste vrouwelijke bankdirecteur) ”Dat roept weerstand op. Er worden anders excuus-Truusen benoemd en daaronder zullen bedrijven en getalenteerde vrouwen lijden.”
In hetzelfde artikel zegt de Belgische Veronique Pauwels (partner van consultancybureau Bain & Company): ”Als vrouwen langere tijd drie dagen in de week werken, moeten ze niet klagen dat ze onvoldoende kansen krijgen. Hetzelfde geldt voor mannen, klagende mannen halen de top ook niet.”
Slijmen bij de baas?
Er zijn tal van andere middelen die vrouwen ook aan de top kunnen helpen. En dan moet je niet denken aan slijmen bij de baas of een sexy, strak truitje aantrekken… De oplossing voor het probleem is volgens de denktank een totale cultuuromslag bij bedrijven, mannen én vrouwen. Om een paar voorbeelden te noemen:
- managers moeten erop worden afgerekend als ze niet genoeg vrouwelijk talent binnenhalen.
- er moet meer aandacht zijn voor een individuele carrièreplanning, bedrijven verliezen vaak de aandacht voor een vrouw als ze net moeder is geworden.
- vrouwen moeten beter nadenken over de planning van hun carrière en moeten zich ervan bewust worden dat niet of minder werken een negatief effect heeft op je loopbaan.
- zowel mannen als vrouwen moeten afstappen van de traditionele rolverdeling. Mannen kunnen namelijk ook parttime of flexibele uren werken.
-----------
Net gelezen in de Telegraaf. Ik ben het helemaal eens. Dat gezeur over geen kansen krijgen, bah! Kansen creeer je zelf, is mijn mening.
Wat vinden jullie?
TopBrainstorm is een initiatief onder leiding van oud-minister Sybilla Dekker. De denktank heeft zich gebogen over de vraag hoe het aantal Nederlandse topvrouwen opgekrikt kan worden. Want zoals we al in diverse kranten de laatste tijd hebben kunnen lezen, is het droevig gesteld met vrouwen in de top van het bedrijfsleven. Nederland bungelt in vergelijk met omringende landen ergens onderaan, met zo’n 7 procent vrouwen in de top van het bedrijfsleven. Toch wel vreemd als je je bedenkt dat er steeds meer vrouwen een hoge opleiding hebben genoten. Een wettelijk quotum zou daar de oplossing voor zijn.
Excuus-Truusen
Echter uit het onderzoek van TopBrainstorm blijkt dat zowel bedrijven als topmannen en -vrouwen een quotum te ver vinden gaan. In De Volkskrant zegt Ada van der Veer (eerste vrouwelijke bankdirecteur) ”Dat roept weerstand op. Er worden anders excuus-Truusen benoemd en daaronder zullen bedrijven en getalenteerde vrouwen lijden.”
In hetzelfde artikel zegt de Belgische Veronique Pauwels (partner van consultancybureau Bain & Company): ”Als vrouwen langere tijd drie dagen in de week werken, moeten ze niet klagen dat ze onvoldoende kansen krijgen. Hetzelfde geldt voor mannen, klagende mannen halen de top ook niet.”
Slijmen bij de baas?
Er zijn tal van andere middelen die vrouwen ook aan de top kunnen helpen. En dan moet je niet denken aan slijmen bij de baas of een sexy, strak truitje aantrekken… De oplossing voor het probleem is volgens de denktank een totale cultuuromslag bij bedrijven, mannen én vrouwen. Om een paar voorbeelden te noemen:
- managers moeten erop worden afgerekend als ze niet genoeg vrouwelijk talent binnenhalen.
- er moet meer aandacht zijn voor een individuele carrièreplanning, bedrijven verliezen vaak de aandacht voor een vrouw als ze net moeder is geworden.
- vrouwen moeten beter nadenken over de planning van hun carrière en moeten zich ervan bewust worden dat niet of minder werken een negatief effect heeft op je loopbaan.
- zowel mannen als vrouwen moeten afstappen van de traditionele rolverdeling. Mannen kunnen namelijk ook parttime of flexibele uren werken.
-----------
Net gelezen in de Telegraaf. Ik ben het helemaal eens. Dat gezeur over geen kansen krijgen, bah! Kansen creeer je zelf, is mijn mening.
Wat vinden jullie?
donderdag 15 mei 2008 om 19:10
Traiteur is gebeld hoor. Wil nog ff zeggen dat ik ook een man heb die 4 dagen werkt. En ik haat het ook om het papadag te noemen en noem min part time dag dan ook steevast mamadag haha.
Maar ik vind ook dat er een gelijke verdeling moet zijn tussen man en vrouw. (die van mij doet ook veel in het huishouden, ja, ja, ik heb het getroffen, maar ook afgedwongen) Maar wat doe je dan als er grote verschillen in inkomen zijn en het niet loont dat de man een dag minder gaat werken? Zeker nu de kinderopvang weer geschrapt wordt en duurder wordt. Laatste moeten ze lekker mee doorgaan, is nl een super stimulans voor vrouwen om weer lekker te gaan werken en om eens goed carriere te maken. Men een carriere is straks duur en niet te betalen.
Maar ik vind ook dat er een gelijke verdeling moet zijn tussen man en vrouw. (die van mij doet ook veel in het huishouden, ja, ja, ik heb het getroffen, maar ook afgedwongen) Maar wat doe je dan als er grote verschillen in inkomen zijn en het niet loont dat de man een dag minder gaat werken? Zeker nu de kinderopvang weer geschrapt wordt en duurder wordt. Laatste moeten ze lekker mee doorgaan, is nl een super stimulans voor vrouwen om weer lekker te gaan werken en om eens goed carriere te maken. Men een carriere is straks duur en niet te betalen.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
donderdag 15 mei 2008 om 19:13
Dat mannen niet bereid zouden zijn om parttime te werken vind ik er niet toe doen. Als je een beetje stevig in je schoenen staat als vrouw (en wil je de top bereiken, dan is dat wel nodig) ben je geen type dat aankomt met "boehoe, arme ik kan niet hogerop komen, want mijn man wil niet meewerken" en dan ben je ook geen type dat dat accepteert.
donderdag 15 mei 2008 om 19:17
Maar Emmeke, dat is toch ook niet het enige alternatief? Je kan toch ook voor opvang aan huis zorgen oid?
Nou denk ik idd dat 2 topcarrieres die eisen dat je flexibel bent qua tijd, en een paar kleine kinderen thuis, niet de meest ideale situatie is. Maar zoals Elksa zegt; op een gegeven moment zijn die kinderen ook niet meer klein, en kan 1 van beide partners alsnog in een hogere versnelling gaan.
Voor mij heeft het allemaal met motivatie en ambitie te maken.
Nou denk ik idd dat 2 topcarrieres die eisen dat je flexibel bent qua tijd, en een paar kleine kinderen thuis, niet de meest ideale situatie is. Maar zoals Elksa zegt; op een gegeven moment zijn die kinderen ook niet meer klein, en kan 1 van beide partners alsnog in een hogere versnelling gaan.
Voor mij heeft het allemaal met motivatie en ambitie te maken.
donderdag 15 mei 2008 om 19:28
Ik ga wel met lindy mee in deze. Bij leidinggevende functies bijvoorbeeld, hoort ook beslissingsbevoegdheid, verantwoordelijkheid....er moet vaak op erg korte termijn een knoop doorgehakt worden over hoe een bepaalde kwestie aan te pakken. Als iemand er dan simpelweg niet is....dat kan niet.
Vier dagen is het minimum, ook alleen al qua betrokkenheid, weten wat er speelt binnen het bedrijf, onder je personeel, in de contacten met andere bedrijven. En qua bereikbaarheid. Als jij teveel niet beschikbaar bent, gaan mensen automatisch naar een wel beschikbare 'tweede man', die dan de volgende promotie zal krijgen, omdat ze aan hem/haar gewoon meer hebben.
Vier dagen is het minimum, ook alleen al qua betrokkenheid, weten wat er speelt binnen het bedrijf, onder je personeel, in de contacten met andere bedrijven. En qua bereikbaarheid. Als jij teveel niet beschikbaar bent, gaan mensen automatisch naar een wel beschikbare 'tweede man', die dan de volgende promotie zal krijgen, omdat ze aan hem/haar gewoon meer hebben.
donderdag 15 mei 2008 om 19:31
En ik heb zelf trouwens ook het idee (en hoorde een vriendin er laatst ook nog over) dat parttimers met een hooguit drie-dagen-baan het echt zien als 'een baantje', iets 'voor erbij'. Iets wat je 'er even naast doet'.
Op de dagen dat ze wel werken, moeten ze namelijk regelmatig eerder weg van een vergadering of cursus, omdat er een kind van school gehaald of naar de hockeyclub gebracht moet worden. Terwijl de fulltimers wel keurig tot vijf uur doorvergaderen c.q. cursussen. Ik begrijp daar niets van. Als je je voor drie volle dagen laat betalen, dan werk je toch ook drie volle dagen?
Die mentaliteit kom je, voor mijn gevoel, wel veel meer tegen onder parttimers. Natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen.
Op de dagen dat ze wel werken, moeten ze namelijk regelmatig eerder weg van een vergadering of cursus, omdat er een kind van school gehaald of naar de hockeyclub gebracht moet worden. Terwijl de fulltimers wel keurig tot vijf uur doorvergaderen c.q. cursussen. Ik begrijp daar niets van. Als je je voor drie volle dagen laat betalen, dan werk je toch ook drie volle dagen?
Die mentaliteit kom je, voor mijn gevoel, wel veel meer tegen onder parttimers. Natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen.
donderdag 15 mei 2008 om 19:35
En als je enige ambitie hebt doe je dat ook. En verzin je daar wat op. Je gaat ervoor. Anders kom je nergens.
Je gaat niet de verantwoordelijkheid voor je eigen falende carriere leggen bij die gemene man van je die je onder de duim heeft gehouden. Die slachtofferrol zullen vrouwen soms best aannemen, maar dat zijn vrouwen die sowieso de top nooit hadden bereikt.
donderdag 15 mei 2008 om 19:39
Wat ik vaak mis bij Nederlandse vrouwen die carriere (hadden) willen maken is enige belangstelling / passie voor de sector of product waar ze in werken.
Kleisterlee wilde vast geen CEO van Philips worden toen hij electrotechniek ging studeren, maar had belangstelling voor techniek.
Nu komen vast weer de uitzonderingen. Maargoed, als je niet snapt dat uitzonderingen geen effect hebben op de (lage) gemiddeldes van vrouwen in topfuncties, dan maakt full time werken inderdaad niet uit... topfunctie kun je wel vergeten.
Kleisterlee wilde vast geen CEO van Philips worden toen hij electrotechniek ging studeren, maar had belangstelling voor techniek.
Nu komen vast weer de uitzonderingen. Maargoed, als je niet snapt dat uitzonderingen geen effect hebben op de (lage) gemiddeldes van vrouwen in topfuncties, dan maakt full time werken inderdaad niet uit... topfunctie kun je wel vergeten.
donderdag 15 mei 2008 om 19:41
Ja lindy, de Nederlandse vrouw maakt het zich graag gemakkelijk. En da's ieders goed recht. Als iemand graag lekker relaxed leeft, met veel vrije tijd, moet ie helemaal zelf weten en ik geef hem nog groot gelijk ook. Als je het je financieel kunt veroorloven, waarom niet? Maar besef dan wel dat het je eigen keuze is om niet (of nauwelijks) door te groeien.
Heb je geen ambitie? Prima! Heb je die wel, dan zul je daar je keuzes op moeten afstemmen.
Heb je geen ambitie? Prima! Heb je die wel, dan zul je daar je keuzes op moeten afstemmen.
donderdag 15 mei 2008 om 19:41
Ik geloof ook niet dat er mensen zijn die 3 dagen of minder werken en dan denken dat ze daarmee even flink carriere kunnen maken. Als je er zelf voor kiest om zo weinig te werken, dan is het werk echt niet meer dan "gewoon leuk voor erbij voor de centjes".
4 dagen is idd het minumum om een beetje volwaardig mee te draaien ergens. De meeste functies voor hoogopgeleiden kunnen ook niet in minder dan 4 dagen.
Als de man niet minder wil of kan werken zit er maar 1 ding op: meer kinderopvang. Met 2 goede banen zal er ook wel wat binnenkomen dus dan is een oppas aan huis al snel betaalbaar en daar lijden kinderen echt niet zo vreselijk mee. In Nederland wordt heel moeilijk gedaan over meer dan 3 dagen kinderopvang terwijl dit in andere landen volstrekt normaal is. Tja, je moet wat voor overhebben voor het combineren van carriere en gezin hoor!
4 dagen is idd het minumum om een beetje volwaardig mee te draaien ergens. De meeste functies voor hoogopgeleiden kunnen ook niet in minder dan 4 dagen.
Als de man niet minder wil of kan werken zit er maar 1 ding op: meer kinderopvang. Met 2 goede banen zal er ook wel wat binnenkomen dus dan is een oppas aan huis al snel betaalbaar en daar lijden kinderen echt niet zo vreselijk mee. In Nederland wordt heel moeilijk gedaan over meer dan 3 dagen kinderopvang terwijl dit in andere landen volstrekt normaal is. Tja, je moet wat voor overhebben voor het combineren van carriere en gezin hoor!
donderdag 15 mei 2008 om 19:47
Ik dacht dat uit mijn bericht toch wel redelijk duidelijk sprak dat ik beschreef wat ik op mijn eigen werk waarneem, en dat ik niet de pretentie heb precies te weten hoe het landelijk zit met alle mogelijke parttimers.
Er staat nota bene nog 'voor mijn gevoel' bij ook. Niet zo snel op je pik getrapt zijn hoor, da's voor mannen
