Werk & Studie
alle pijlers
Leef jij om te werken of werk jij om te leven?
zondag 18 mei 2008 om 17:47
Dat is iets wat me de laatste dagen heeft bezig gehouden aangezien ik een baan erbij kan krijgen waarmee ik weliswaar een stuk meer verdien, maar waarbij ik ook een groot stuk van mijn vrijheid moet inleveren. Nu is bij wijze van spreken geen dag hetzelfde, begin ik de ene dag om 9 uur en de andere dag pas in de middag. Als ik de nieuwe baan zou accepteren zou dat klaar zijn, dan moet ik gewoon iedere dag om 9 uur aan de bak.
Ik weet dat half Nederland dat doet, maar eerlijk gezegd krijg ik het bij het idee dat ik iedere ochtend vroeg op moet nogal benauwd. Bovendien lijkt het me ook nogal saai als iedere dag er zo'n beetje hetzelfde uitziet. Ik ben er nog niet helemaal uit, maar ik denk toch dat ik de baan niet accepteer. Dan heb ik wel minder geld, maar wel een stuk meer vrijheid en ik denk dat ik dat toch het belangrijkste vind.
Hoe denken jullie daarover? Leef je om te werken of werk je om te leven?
Ik weet dat half Nederland dat doet, maar eerlijk gezegd krijg ik het bij het idee dat ik iedere ochtend vroeg op moet nogal benauwd. Bovendien lijkt het me ook nogal saai als iedere dag er zo'n beetje hetzelfde uitziet. Ik ben er nog niet helemaal uit, maar ik denk toch dat ik de baan niet accepteer. Dan heb ik wel minder geld, maar wel een stuk meer vrijheid en ik denk dat ik dat toch het belangrijkste vind.
Hoe denken jullie daarover? Leef je om te werken of werk je om te leven?
zondag 18 mei 2008 om 22:16
Waarom niet? Heb je geen proeftijd? Denk jij dat andere mensen wel zeker weten dat een baan iets voor ze is/dat ze die aankunnen? Ik vind dat je heel goed zo'n baan kan proberen uit nieuwsgierigheid. En een jaar is kort hoor. Zou je jezelf niet uit kunnen dagen om een jaar fulltime te werken en dan te kijken of het bij je past?
De grote vraag is: Zou je liever leven vanuit nieuwsgierigheid of vanuit angst?
De grote vraag is: Zou je liever leven vanuit nieuwsgierigheid of vanuit angst?
zondag 18 mei 2008 om 22:21
Ik weet eigenlijk niet of ik een proeftijd heb, tijdens het arbeidsvoorwaardengesprek hebben we het er niet over gehad en ik ging er vanuit dat het voor een (school)jaar is. Ik zal het eens vragen. Als ik een proeftijd van, laten we zeggen, 3 maanden heb dan vind ik het al een stuk minder eng.
Ja, zou me liever laten leiden door nieuwsgierigheid, ik laat me altijd leiden door angst en begin dat best wel zat te worden.
Lief trouwens dat je zo uitgebreid reageert, ik heb echt veel aan je bijdragen. Ik heb er de afgelopen dagen veel over nagedacht maar kwam al vrij snel tot de conclusie dat het toch niets voor me zou zijn. Maar nu wordt me eventjes een spiegel voorgehouden van heb ik jou daar
Ja, zou me liever laten leiden door nieuwsgierigheid, ik laat me altijd leiden door angst en begin dat best wel zat te worden.
Lief trouwens dat je zo uitgebreid reageert, ik heb echt veel aan je bijdragen. Ik heb er de afgelopen dagen veel over nagedacht maar kwam al vrij snel tot de conclusie dat het toch niets voor me zou zijn. Maar nu wordt me eventjes een spiegel voorgehouden van heb ik jou daar
zondag 18 mei 2008 om 22:31
Ook zonder proeftijd kun je ontslag nemen hoor (alleen wel een opzegtermijn). Wat is het ergste dat zou kunnen gebeuren? Dat je moet toegeven dat het iets te veel uren zijn voor je? En dan? Dan weet je dat toch? Geen schande hoor, iets proberen en er op terugkomen. Veel dapperder zelfs dan nooit iets proberen.
Hoe oud ben je, als ik vragen mag? Je had het er over dat je misschien wel toe was aan iets meer verantwoordelijkheid nemen/iets minder studentikoos leven (als ik het goed onthouden heb). Zou je dit experiment misschien in die context kunnen aangaan, als uitdaging aan jezelf?
Hoe oud ben je, als ik vragen mag? Je had het er over dat je misschien wel toe was aan iets meer verantwoordelijkheid nemen/iets minder studentikoos leven (als ik het goed onthouden heb). Zou je dit experiment misschien in die context kunnen aangaan, als uitdaging aan jezelf?
zondag 18 mei 2008 om 22:35
(en nee, het is mij er niet om te doen dat jij per se die baan moet nemen, maar als je hem afwijst laat het dan om de goede redenen zijn. Ik hou je graag een spiegel voor! 
Zeker omdat ik het jammer vind dat sommige vrouwen vanuit faalangst niet gaan werken en het dan voor zichzelf rationaliseren met een vrijheid/voor de kinderen zorgen-argument)
Zeker omdat ik het jammer vind dat sommige vrouwen vanuit faalangst niet gaan werken en het dan voor zichzelf rationaliseren met een vrijheid/voor de kinderen zorgen-argument)
zondag 18 mei 2008 om 22:53
Het ergste wat er kan gebeuren is dat ik op een gegeven moment het gevoel krijg het allemaal niet meer aan te kunnen. Ik heb dat vaker gehad, en ook al ging het uiteindelijk allemaal goed, ik ben wel erg gevoelig voor stress en koester mijn vrije tijd. Dus dat is punt 1.
Punt 2 is dat ik bang ben dat ik het niet aankan, je moet er stevig voor in je schoenen staan en om kunnen gaan met kritiek en ik betrek kritiek van anderen snel op mezelf, ook al is het werkgericht.
En punt 3: het vroege opstaan. Klinkt misschien stom, maar ik vind het af en toe zo fijn om eens wat later te kunnen beginnen. Nou heeft mijn toekomstige werkgever wel aangegeven dat ik thuis kan werken wanneer ik daar behoefte aan zou hebben. Natuurlijk niet iedere dag, maar ik zou daar misschien afspraken over kunnen maken. 1 dag in de week thuis werken bijvoorbeeld, zodat ik mijn tijd een beetje zelf in kan delen.
Hm, ik begin er bijna zin in te krijgen.
Ik denk trouwens niet dat dat faalangstverhaal alleen voor vrouwen geldt. Volgens mij kiezen de meeste mensen voor iets dat veilig is, iets dat ze al kennen en wat niet teveel risico's met zich meebrengt. Niet voor niets blijven veel mensen hangen in iets waar ze eigenlijk niet gelukkig van worden.
Oja, daar ben ik ook bang voor: dat ik niet gelukkig word in mijn nieuwe baan vanwege bovengenoemde punten.
Punt 2 is dat ik bang ben dat ik het niet aankan, je moet er stevig voor in je schoenen staan en om kunnen gaan met kritiek en ik betrek kritiek van anderen snel op mezelf, ook al is het werkgericht.
En punt 3: het vroege opstaan. Klinkt misschien stom, maar ik vind het af en toe zo fijn om eens wat later te kunnen beginnen. Nou heeft mijn toekomstige werkgever wel aangegeven dat ik thuis kan werken wanneer ik daar behoefte aan zou hebben. Natuurlijk niet iedere dag, maar ik zou daar misschien afspraken over kunnen maken. 1 dag in de week thuis werken bijvoorbeeld, zodat ik mijn tijd een beetje zelf in kan delen.
Hm, ik begin er bijna zin in te krijgen.
Ik denk trouwens niet dat dat faalangstverhaal alleen voor vrouwen geldt. Volgens mij kiezen de meeste mensen voor iets dat veilig is, iets dat ze al kennen en wat niet teveel risico's met zich meebrengt. Niet voor niets blijven veel mensen hangen in iets waar ze eigenlijk niet gelukkig van worden.
Oja, daar ben ik ook bang voor: dat ik niet gelukkig word in mijn nieuwe baan vanwege bovengenoemde punten.
zondag 18 mei 2008 om 23:03
Ik ben 28. Leef niet echt als student hoor, ik werk onregelmatig maar wel op regelmatige basis (als je begrijpt wat ik bedoel). Maar geen verantwoordelijkheden dus en ook geen uitdaging. Wel vind ik het werk wat ik nu doe ontzettend leuk. Ja, het zou een goed experiment zijn. Iets om eens in beweging te komen ipv stil te staan.
zondag 18 mei 2008 om 23:08
Je gevoelens van stress, persoonlijk opvatten van kritiek en daardoor ook angst voor stress en angst voor kritiek zijn heel begrijpelijk, maar die dingen zijn hier het probleem en niet die baan. Misschien zou je die eens afzonderlijk kunnen bekijken met een professional? Heb je dat al eens gedaan? En wat fijn dat je baas er open voor staat dat je af en toe thuis kan werken! Dat betekent dat je toch 3x per week uit kan slapen, bijna de helft van de week! Dat is misschien ook een indicatie dat je dit gevoel (angst het niet aan te kunnen) eens met je werkgever kunt bespreken, dat hij er open voor staat. Misschien dat er wel extra steun (een mentor, coachingstraject) mogelijk is. Werkgevers zijn gebaat met mensen die lekker in hun vel zitten!
En nee, faalangst is niet alleen iets waar vrouwen last van hebben, zo heb ik het niet bedoeld. Maar veel meer vrouwen dan mannen betrekken hun faalangst op hun werk: de meeste mannen zijn gewend dat werken er nu eenmaal bijhoort, ook als dat eng is, spanningen oplevert etc.
En nee, faalangst is niet alleen iets waar vrouwen last van hebben, zo heb ik het niet bedoeld. Maar veel meer vrouwen dan mannen betrekken hun faalangst op hun werk: de meeste mannen zijn gewend dat werken er nu eenmaal bijhoort, ook als dat eng is, spanningen oplevert etc.
zondag 18 mei 2008 om 23:14
Lijkt me idd mooie leeftijd om je horizon wat te gaan verbreden. En persoonlijk zou ik het jammer vinden als een jonge vrouw als jij nu voor altijd besloten had bepaald werk niet aan te kunnen. Ik kan me wel voorstellen dat je zegt: ik weet nog niet hoe ik daarmee om moet gaan, ik moet het nog leren etc. Dat klinkt alleen veel minder definitief en minder negatief dan het als zwakte van jezelf presenteren. En het levert een veel spannender zoektocht naar je kwaliteiten en grenzen op! Misschien inderdaad onder begeleiding van een mentor/coach.
![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif){kind=small}
zondag 18 mei 2008 om 23:53
zondag 18 mei 2008 om 23:55
Ja, ik weet dat ik veel meer kan dan ik nu doe, ook al heb ik een leuke baan. Maar ik zou meer uit mezelf kunnen halen, en ongeacht of die nieuwe baan nou wel of niet iets voor me is: het zorgt in ieder geval voor vooruitgang en brengt dingen in beweging. Ik zou het inderdaad allicht gewoon voor een jaar kunnen proberen, dan kan ik daarna verder kijken.
Pfff, wel eng zeg.
maandag 19 mei 2008 om 01:13
ik werk om te leven
ga liever een dagje minder werken en dan maar wat zuiniger aan doen, zodat ik meer vrijheid heb dan 40 uur werken, dik pak geld maar geen vrije tijd
als ik de loterij win ben ik weg
maar; ik studeer voor een hele leuke baan, en dat wil ik wel 40 uur doen omdat ik dat gewoon leuk vind om te doen en dan is leven en werken één want ik vind die materie reuze interessant maar het voordeel van eigen baas (want dat word ik dan) is natuurlijk dat ik lekker wisselende tijden kan gaan werken, net waar ik zin in heb
ga liever een dagje minder werken en dan maar wat zuiniger aan doen, zodat ik meer vrijheid heb dan 40 uur werken, dik pak geld maar geen vrije tijd
als ik de loterij win ben ik weg
maar; ik studeer voor een hele leuke baan, en dat wil ik wel 40 uur doen omdat ik dat gewoon leuk vind om te doen en dan is leven en werken één want ik vind die materie reuze interessant maar het voordeel van eigen baas (want dat word ik dan) is natuurlijk dat ik lekker wisselende tijden kan gaan werken, net waar ik zin in heb
maandag 19 mei 2008 om 08:12
Bij het lezen van dit topic en naar aanleiding van het volgende topic: Een lied die precies omschrijft wat je voelt?
Moest ik denken aan het liedje wat Daniel Lohues gistermiddag zong in een programma:
Angst is mar veur eben, spiet is veur altied
Morgen vliegen de ganzen huuswaarts
Nog mar iene nacht
Andere vogels kommen weer hier
Omdat ‘t nie meer vrös
Eerst nog eben ‘n stukkie slaopen
En dan laot ik joe lös
Angst is mar veur eben,
spiet is veur altied
Ie moeten niet bange wezen
veur hoe de wind soms stiet
Angst is mar veur eben,
spiet is veur altied
Wees mar nie benauwd,
ie zien ja wel hoe ‘t giet
Angst is mar veur eben,
spiet is veur altied
Donkere wolken botsen soms,
waor dan bliksem uut ontstiet
Mar laot joe niet beletten
deur de kans op groot verdriet
Haol joe mar nie in,
stort joe dapper in de stried
Angst is mar veur eben,
spiet is veur altied
Zwarte nachten zwiet en jeuk
en verlichting is der niet
Doodsbenauwd veur alles
Mar ‘t gevaor bestiet
dat zo naost ‘t slechte
ok ‘t goeie overgiet
Denk dan; Angst is mar veur eben,
spiet is veur altied
Ie moeten niet bange wezen
veur hoe de wind soms stiet
Angst is mar veur eben,
spiet is veur altied
Wees mar nie benauwd,
ie zien ja wel hoe ‘t giet
Angst is mar veur eben,
spiet is veur altied
Voor degenen die het nog net begrepen hadden:
Angst is maar voor even, spijt is voor altijd,
een motto wat ik mezelf ook wat vaker voor wil houden
Verder leef ik om te werken en daarnaast prettig te leven...
mijn werk is een belangrijk onderdeel van leven, ik heb nu 3 verschillende dingen die ik doe (2 banen en freelance werk).. ookal heb ik het id dat ik nu wat op 3 poten hink, ik vind het prettig zo, ik werk veel maar heb wel de vrijheid om het zo in te delen als ik wil...
als ik de een miljoen zou winnen zou ik zeker niet stoppen met werken, wel zou ik heel goed na gaan denken over wat ik nou echt leuk vindt en ik zou voor mezelf beginnen, niet meer werken voor een ander. Dat is nu ook mijn doel, ik wist altijd heel duidelijk wat ik wilde (de kledingzaak overnemen waar ik nu werk) maar de vooruitzichten zijn niet zo aantrekkelijk meer... maar met een miljoen kan het natuurlijk wel weer voor de leuk, zonder dat je er rijk van hoeft te worden
Daarnaast heb ik ook andere wilde plannen om een bedrijf te starten met een miljoen... maar misschien gebeurt dat ook nog wel zonder het miljoen ;)
Moest ik denken aan het liedje wat Daniel Lohues gistermiddag zong in een programma:
Angst is mar veur eben, spiet is veur altied
Morgen vliegen de ganzen huuswaarts
Nog mar iene nacht
Andere vogels kommen weer hier
Omdat ‘t nie meer vrös
Eerst nog eben ‘n stukkie slaopen
En dan laot ik joe lös
Angst is mar veur eben,
spiet is veur altied
Ie moeten niet bange wezen
veur hoe de wind soms stiet
Angst is mar veur eben,
spiet is veur altied
Wees mar nie benauwd,
ie zien ja wel hoe ‘t giet
Angst is mar veur eben,
spiet is veur altied
Donkere wolken botsen soms,
waor dan bliksem uut ontstiet
Mar laot joe niet beletten
deur de kans op groot verdriet
Haol joe mar nie in,
stort joe dapper in de stried
Angst is mar veur eben,
spiet is veur altied
Zwarte nachten zwiet en jeuk
en verlichting is der niet
Doodsbenauwd veur alles
Mar ‘t gevaor bestiet
dat zo naost ‘t slechte
ok ‘t goeie overgiet
Denk dan; Angst is mar veur eben,
spiet is veur altied
Ie moeten niet bange wezen
veur hoe de wind soms stiet
Angst is mar veur eben,
spiet is veur altied
Wees mar nie benauwd,
ie zien ja wel hoe ‘t giet
Angst is mar veur eben,
spiet is veur altied
Voor degenen die het nog net begrepen hadden:
Angst is maar voor even, spijt is voor altijd,
een motto wat ik mezelf ook wat vaker voor wil houden
Verder leef ik om te werken en daarnaast prettig te leven...
mijn werk is een belangrijk onderdeel van leven, ik heb nu 3 verschillende dingen die ik doe (2 banen en freelance werk).. ookal heb ik het id dat ik nu wat op 3 poten hink, ik vind het prettig zo, ik werk veel maar heb wel de vrijheid om het zo in te delen als ik wil...
als ik de een miljoen zou winnen zou ik zeker niet stoppen met werken, wel zou ik heel goed na gaan denken over wat ik nou echt leuk vindt en ik zou voor mezelf beginnen, niet meer werken voor een ander. Dat is nu ook mijn doel, ik wist altijd heel duidelijk wat ik wilde (de kledingzaak overnemen waar ik nu werk) maar de vooruitzichten zijn niet zo aantrekkelijk meer... maar met een miljoen kan het natuurlijk wel weer voor de leuk, zonder dat je er rijk van hoeft te worden
Daarnaast heb ik ook andere wilde plannen om een bedrijf te starten met een miljoen... maar misschien gebeurt dat ook nog wel zonder het miljoen ;)
maandag 19 mei 2008 om 11:21
Zonder werk kan ik niet leven zoals ik dat wil (is toch geld voor nodig). Ik heb heel onregelmatige werktijden, dit door een eigen zaak en invalwerk dat ik doe. De afgelopen 6-7 jaar heb ik steeds inval werk gedaan en steeds weer andere tijden gewerkt. Heerlijk vond ik het en wilde ook niet anders maar nu ben ik wel op zoek naar een vast baan en vaste werktijden spreken me nu heel erg aan. Door al die wisselende tijden word ik toch wel heel erg moe (terwijl ik genoeg ochtenden heb om uit te slapen), heb geen ritme. Ook een tijd zeer weinig werk gehad en dus veel te veel vrije tijd (te veel tijd om de weinige inkomsten uit te geven).
Woensdag heb ik sollicitatiegesprek voor een "9-5" baan, het is iets heel anders dan wat ik nu doe maar het trekt me wel dat ik dan regelmatige inkomsten zou hebben en avonden vrij.
Woensdag heb ik sollicitatiegesprek voor een "9-5" baan, het is iets heel anders dan wat ik nu doe maar het trekt me wel dat ik dan regelmatige inkomsten zou hebben en avonden vrij.
maandag 19 mei 2008 om 11:25
Ik heb een doel in mijn leven en dat is mijn gezin. Om mijn gezin draaiende te houden heb ik een middel. En dat middel is werk. Aangezien werk niet alleen bijdraagt aan geld, maar ook aan persoonlijke ontwikkeling. Werk vergt vele uren dus voor de hoeveelheid werk, persoonlijke ontwikkeling en het geld is het belangrijk een baan te hebben die bij je past. Daarbij zullen er altijd compromissen gesloten kunnen worden kwa salaris vs reistijd en dergelijke. Ik zie het dus als zeer belangrijk middel voor een groter doel.
TO, eng is het, maar als je ziet dat je iets wel aan kan ben je vreselijk trots op jezelf. Helaas is het zo dat je vaak vroeg zal moeten beginnen, je kunt niet alles krijgen en je zal daarop moeten inleveren. Eng, maar wellicht krijg je er veel voor terug, al is het zelfvertrouwen.
Sterkte!
TO, eng is het, maar als je ziet dat je iets wel aan kan ben je vreselijk trots op jezelf. Helaas is het zo dat je vaak vroeg zal moeten beginnen, je kunt niet alles krijgen en je zal daarop moeten inleveren. Eng, maar wellicht krijg je er veel voor terug, al is het zelfvertrouwen.
Sterkte!
maandag 19 mei 2008 om 11:26
Ik werk om te kunnen leven, momenteel ben ik eigenlijk op zoek naar werk en doe ik uitzendopdrachten. Nu vandaag moet ik weer met de laatavondploeg gaan werken, binnen de productie. Ik doe dit wel graag, omdat het werk is. Omdat ik werken nodig vindt in mijn leven. Om daginvulling te hebben, maar het belangerijkste deel is natuurlijk om geld te verdelen. (voor mij dan toch). Normaal gezien zou ik werken als bediende customer service. Maar daar is niet zo simpel werk in te vinden voor mij, aangezien ik niet perfect tweetalig Nederlands-Frans ben. (woon in Belgie)
maandag 19 mei 2008 om 11:49
Ik vind dit toch een redelijk moeilijke vraag. Van de ene kant werk ik om te leven, want hee, alleen maar werken is ook niet alles en ik geniet zeker van mijn avonden en weekenden vrij (dat was tot een jaar geleden toch anders, toen werkte ik fulltime overdag en drie tot vier avonden in de week achter een bar), van de andere kant leef ik ook om te werken. Het verrijkt me, ik word er voor mijn gevoel beter van, sociaal en voor mezelf.
Daarbij kan ik ook op de piramide van Maslow duiden.
(quote) De basis behoefte bestaan uit:
1. Primaire biologische behoeften ook wel fysiek behoefte (eten, drinken, kleding, onderdak)
2. Bestaanszekerheid (behoefte aan veiligheid)
3. Sociale behoefte (er bij horen)
4. Erkenning (zelf-imago, reputatie, eigendunk)
5. Zelfontwikkeling ook wel Self-actualization (zelfverwerkelijking, doen wat je roeping is)
(quote)
Dit geldt voor mij ook zeker in mijn werk, in eerste instantie werk ik voor eten drinken onderdak, daarnaast zeker voor bestaanszekerheid, ik werk ook voor sociale contacten met collega's en natuurlijk ook voor erkenning voor wat ik doe. Ik durf voor mezelf niet te zeggen of ik zelfontwikkeling op de laatste plaats zou zetten op werkgebied, misschien op plaats vier. Ik vind dat namelijk belangrijker dan erkenning.
Ik heb ruim een jaar geleden een vaste baan opgezegd voor een zeer onzekere detacheringsovereenkomst, dat alles ten behoeve van mijn zelfontwikkeling. Dat is goed uitgepakt, heb inmiddels weer een vaste aanstelling en ik doe een intern opleidingstraject tot een leuke leidinggevende functie. Dus TO, waag die sprong in het diepe, waarschijnlijk kom je er alleen maar beter uit!
Daarbij kan ik ook op de piramide van Maslow duiden.
(quote) De basis behoefte bestaan uit:
1. Primaire biologische behoeften ook wel fysiek behoefte (eten, drinken, kleding, onderdak)
2. Bestaanszekerheid (behoefte aan veiligheid)
3. Sociale behoefte (er bij horen)
4. Erkenning (zelf-imago, reputatie, eigendunk)
5. Zelfontwikkeling ook wel Self-actualization (zelfverwerkelijking, doen wat je roeping is)
(quote)
Dit geldt voor mij ook zeker in mijn werk, in eerste instantie werk ik voor eten drinken onderdak, daarnaast zeker voor bestaanszekerheid, ik werk ook voor sociale contacten met collega's en natuurlijk ook voor erkenning voor wat ik doe. Ik durf voor mezelf niet te zeggen of ik zelfontwikkeling op de laatste plaats zou zetten op werkgebied, misschien op plaats vier. Ik vind dat namelijk belangrijker dan erkenning.
Ik heb ruim een jaar geleden een vaste baan opgezegd voor een zeer onzekere detacheringsovereenkomst, dat alles ten behoeve van mijn zelfontwikkeling. Dat is goed uitgepakt, heb inmiddels weer een vaste aanstelling en ik doe een intern opleidingstraject tot een leuke leidinggevende functie. Dus TO, waag die sprong in het diepe, waarschijnlijk kom je er alleen maar beter uit!
anoniem_36337 wijzigde dit bericht op 19-05-2008 13:55
Reden: helemaal waar Maslow, moet mijn oude studieboeken weer eens induiken
Reden: helemaal waar Maslow, moet mijn oude studieboeken weer eens induiken
% gewijzigd
maandag 19 mei 2008 om 13:19
Ik denk dat ik leef om te werken. Ik vind hetgeen dat ik doe namelijk ontzettend leuk. Ik zou bij wijze van spreke niet zonder kunnen.
Ik heb een eigen bedrijf waar veel tijd in gaat zitten. Om die uren te maken moet het zo goed als een hobby zijn. En dat is bij mij ook zo.
Het contact met mensen, de creatieve kanten enz. vind ik erg leuk. Daarentegen heb ik een bloedhekel aan de administratie. Daar moet ik me echt toe zetten.
Mijn werk geeft me energie, ik kan altijd de puf opbrengen om na het werk nog iets te gaan doen. Het financiele aspect dat voortvloeit uit veel werken resulteert weer in leuke weekendjes weg en andere vakanties waar zowel mijn partner als ik helemaal weg van zijn,
Ik denk dat het erg te maken heeft met je werk. Ik kan me voorstellen dat je bij kassawerk, productiewerk en misschien zelfs administratief invoerwerk eerder de instelling hebt dat je werkt om te leven.
Ik heb een eigen bedrijf waar veel tijd in gaat zitten. Om die uren te maken moet het zo goed als een hobby zijn. En dat is bij mij ook zo.
Het contact met mensen, de creatieve kanten enz. vind ik erg leuk. Daarentegen heb ik een bloedhekel aan de administratie. Daar moet ik me echt toe zetten.
Mijn werk geeft me energie, ik kan altijd de puf opbrengen om na het werk nog iets te gaan doen. Het financiele aspect dat voortvloeit uit veel werken resulteert weer in leuke weekendjes weg en andere vakanties waar zowel mijn partner als ik helemaal weg van zijn,
Ik denk dat het erg te maken heeft met je werk. Ik kan me voorstellen dat je bij kassawerk, productiewerk en misschien zelfs administratief invoerwerk eerder de instelling hebt dat je werkt om te leven.
maandag 19 mei 2008 om 13:29
eeeeh, de pyramide van Pavlov? Ik dacht dat het van Maslov/Maslow was...:)
Maar ja, dat is natuurlijk ook maar een 'idee', het is geen strakke natuurwet (zoals de wetten van thermodynamica)
Ik las eens wat over een onderzoeker die in arme wijken van derde wereld landen onderzoek naar die pyramide deed. En ook al was er veel onveiligheid (gangs en zo) en waren sommige primaire behoeftes volgens het pyramidetje niet vervuld, zaken als 'erbij horen' en 'erkenning' speelden toch een grote rol voor deze mensen. Iets wat dus twee/drie treetjes hoger in de pyramide zit.
Dit even ter nuancering van de Maslov pyramide.
Voor mezelf weet ik dat ik plezier haal uit verschillende dingen. En die probeer ik ook in mijn werk te vinden, immers,. ik besteed er zoveel tijd in de week aan, dan wil ik ook wel iets doen waarin ik me kan ontwikkelen en waaraan ik plezier beleef.
Maar goed, ik vind dan ook dat ik het erg gertroffen heb met mijn positie nu. Ik doe doe promotie onderzoek aan een onderwerp dat me boeit, ik werk met leuke mensen, leer veel over mezelf en ook over mijn vakgebied en kom op plaatsen in de wereld de ik anders niet (op dit moment in mijn leven ) had kunnen bezoeken.
Ik weet wat me gelukkig maakt qua werk, wat voor een werkomgeving en wat voor een type werk. Op dit moment ben ik in de gelegenheid ook precies zulk werk te doen en daar ben ik dankbaar voor (ook al zitten er soms mindere kanten aan, maar dat hou je toch)
Op zich leef ik niet om te werken hoor, heb het ook zonder mijn wekr naar mijn zin. Maar mijn werk is wel belangrijk voor me en dat vind ik helemaal niet erg om toe te geven.
Kijk, als het zou moeten, zou ik ook wat anders kunnen doen hoor, ik kan wel voor mezelf zorgen zeg maar. Maar een baan waarin ik alleen maar de zakken zou vullen van een of ander groot bedrijf, dat zou me dan weer niet trekken. Daar tegenover, als ik iets heel 'nuttigs' zou doen, maar ik zou me ellendig voelen met mijn collega's of de werkomgeving, dat zou ik ook niet zo zien zitten.
Maar ja, dat is natuurlijk ook maar een 'idee', het is geen strakke natuurwet (zoals de wetten van thermodynamica)
Ik las eens wat over een onderzoeker die in arme wijken van derde wereld landen onderzoek naar die pyramide deed. En ook al was er veel onveiligheid (gangs en zo) en waren sommige primaire behoeftes volgens het pyramidetje niet vervuld, zaken als 'erbij horen' en 'erkenning' speelden toch een grote rol voor deze mensen. Iets wat dus twee/drie treetjes hoger in de pyramide zit.
Dit even ter nuancering van de Maslov pyramide.
Voor mezelf weet ik dat ik plezier haal uit verschillende dingen. En die probeer ik ook in mijn werk te vinden, immers,. ik besteed er zoveel tijd in de week aan, dan wil ik ook wel iets doen waarin ik me kan ontwikkelen en waaraan ik plezier beleef.
Maar goed, ik vind dan ook dat ik het erg gertroffen heb met mijn positie nu. Ik doe doe promotie onderzoek aan een onderwerp dat me boeit, ik werk met leuke mensen, leer veel over mezelf en ook over mijn vakgebied en kom op plaatsen in de wereld de ik anders niet (op dit moment in mijn leven ) had kunnen bezoeken.
Ik weet wat me gelukkig maakt qua werk, wat voor een werkomgeving en wat voor een type werk. Op dit moment ben ik in de gelegenheid ook precies zulk werk te doen en daar ben ik dankbaar voor (ook al zitten er soms mindere kanten aan, maar dat hou je toch)
Op zich leef ik niet om te werken hoor, heb het ook zonder mijn wekr naar mijn zin. Maar mijn werk is wel belangrijk voor me en dat vind ik helemaal niet erg om toe te geven.
Kijk, als het zou moeten, zou ik ook wat anders kunnen doen hoor, ik kan wel voor mezelf zorgen zeg maar. Maar een baan waarin ik alleen maar de zakken zou vullen van een of ander groot bedrijf, dat zou me dan weer niet trekken. Daar tegenover, als ik iets heel 'nuttigs' zou doen, maar ik zou me ellendig voelen met mijn collega's of de werkomgeving, dat zou ik ook niet zo zien zitten.
)
maandag 19 mei 2008 om 18:40
maandag 19 mei 2008 om 19:27
Boebele, wat leuk dat je zoveel hebt aan de posts van Missmara. Ik kan het niet anders dan met haar eens zijn en vind de quote van Lilibit in deze dan ook schitterend:
"Angst is maar voor even, spijt is voor altijd." Die ga ik uitfiguurzagen en boven mn bed hangen.
Wat dat vroege opstaan betreft; dat kan ook prima een kwestie van wennen zijn hoor, is mijn ervaring. Vroeger leek 6:10 opstaan me echt vreselijk vroeg, maar nu kan het me niks meer schelen. GEwoon kwestie van routine.
"Angst is maar voor even, spijt is voor altijd." Die ga ik uitfiguurzagen en boven mn bed hangen.
Wat dat vroege opstaan betreft; dat kan ook prima een kwestie van wennen zijn hoor, is mijn ervaring. Vroeger leek 6:10 opstaan me echt vreselijk vroeg, maar nu kan het me niks meer schelen. GEwoon kwestie van routine.
