Kinderen
alle pijlers
Kraambezoek oma en opa
woensdag 28 mei 2008 om 19:30
woensdag 28 mei 2008 om 20:43
woensdag 28 mei 2008 om 20:44
JIJ hoeft ze ook niet te zien ; misschien wil je man ze zien en willen zij hun nieuwe kleinkind zien ? Dat kind is er UIT , hoor ; gek gezegd kunnen ze kindlief kunnen bewonderen en jou de volgende dag /week/maand /helemaal nooit feliciteren .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 28 mei 2008 om 20:45
woensdag 28 mei 2008 om 20:46
Even de andere kant van het verhaal, veel schoonmoeders zijn ook niet te spreken over hun schoondochter, die is nooit goed genoeg voor hun prachtige zoon. (ik overdrijf) Als ik kijk naar vriendinnen van mijn moeder, alle vriendinnen met een dochter zijn tevreden over hun schoonzoon, alle vriendinnen met een zoon, klagen over hun schoondochter. Niet lief / leuk / ambitieus / aktief etc etc genoeg. Nogmaals ik overdrijf, maar onderschat de band tussen een moeder en een zoon niet en hoe moeilijk het kan zijn om daar een plek bij te vinden als schoondochter, terwijl de band tussen een moeder en haar dochter meestal niet verandert als er ineens een schoonzoon bij komt.
De mijne werd pas leuk na de heropvoedingscursus.
woensdag 28 mei 2008 om 20:48
Idd kan je van je eigen moeder meer hebben. Haar onhebbelijkheden ken je al je hele leven en van haar houd je (meestal) omdat ze je moeder is.
Je schoonmoeder hoort bij je man en met haar heb je dus minder (vaak).
Ik ook. Veel minder.
En dat mijn man vader is geworden is heel mooi voor m maar hij vond het echt niet erg om eerst mijn moeder over de vloer te krijgen.
En als dat wel zo was geweest had hij pech gehad:)
Ik onteen idd heel veel rechten aan het feit dat ik bevallen ben en hij niet.
Je schoonmoeder hoort bij je man en met haar heb je dus minder (vaak).
Ik ook. Veel minder.
En dat mijn man vader is geworden is heel mooi voor m maar hij vond het echt niet erg om eerst mijn moeder over de vloer te krijgen.
En als dat wel zo was geweest had hij pech gehad:)
Ik onteen idd heel veel rechten aan het feit dat ik bevallen ben en hij niet.
woensdag 28 mei 2008 om 20:48
je denkt toch niet dat ik mijn kind de eerste uren na de geboorte uit het oog verlies als dat niet hoeft, gekke henkie. Maar nogmaals, mijn schoonouders waren heel snel welkom, en ik heb notabene mijn vriend aangespoord te te bellen, die wilde wachten tot de volgende dag, omdat zijn moeder heel enthousiast en druk kan reageren en daar had hij geen zin in, en ik vond het prima.:
[...]
JIJ hoeft ze ook niet te zien ; misschien wil je man ze zien en willen zij hun nieuwe kleinkind zien ? Dat kind is er UIT , hoor ; gek gezegd kunnen ze kindlief kunnen bewonderen en jou de volgende dag /week/maand /helemaal nooit feliciteren .
woensdag 28 mei 2008 om 20:49
De vader van mijn dochter had gerust zich direct in zijn moeders armen mogen storten, maar dat deed ie niet.
Als opa en oma zijn ze allemaal evenveel waard. Ik denk dat de band tussen mij en mijn moeder hechter is dan de band van Kitty's vader met zijn moeder. Ik heb hem echter niet verboden zijn ouders per direct te laten komen. Het is net zo goed hun kleinkind als dat van mijn ouders.
Ik denk dat de kraamvrouw haar moeder liefst zo snel mogelijk ziet voor zichzelf, niet perse omdat deze meer recht op het kleinkind zou hebben ofzo.
Wat bij mij wel meespeelde was de betrokkenheid van mijn schoonouders. Die zaten nogal op de wip.
Ze hebben een huis in Frankrijk en wilden daar graag naar toe. Kitty bleef echter 2 weken langer zitten dan uitgerekend. Mij was dan ook al eens gezegd dat ze nu wel mocht komen, want ze wilden graag weg. De dag na haar geboorte zijn ze dan ook voor 8 weken vertrokken. Tot zover de band van mijn schoonouders met hun zoon, mij en de pasgeborene....
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 28 mei 2008 om 20:50
Helemaal eens blogbabe, soms vraag ik me af of hij niet geadopteerd is.... 
Ach, mijn schoonmoeder valt best mee als je maar weet dat je niet over geld kan praten en dat haar dochter en kleindochter daarvan op nr. 1 staan. Dat begrijp ik nou niet, dat onderscheid tussen kinderen. Hmmmm misschien nieuw topicwaardig....
Ach, mijn schoonmoeder valt best mee als je maar weet dat je niet over geld kan praten en dat haar dochter en kleindochter daarvan op nr. 1 staan. Dat begrijp ik nou niet, dat onderscheid tussen kinderen. Hmmmm misschien nieuw topicwaardig....
woensdag 28 mei 2008 om 20:52
Ook kraamvrouwen mogen zich wel eens bedenken dat de wereld niet om hen draait en dat er nog meer mensen zijn die het kind graag willen zien, die in spanning hebben gezeten, zenuwachtig zijn geweest, meegeleefd hebben. Tuurlijk moet je niet over je eigen grenzen heengaan, maar hoeveel last kun je nu hebben van mensen die even, al is het maar 10 minuten, je kind komen bekijken?
Ik had er ook geen zin in, in het ziekenhuis, nadat zoon er was, in mijn ouders niet en in zijn ouders niet, ik had een keizersnede gehad, kon niet zelf naar zoon toe, was niet zeker of hij het zou halen of niet, moest tussendoor kolven en werd elk uur zo'n beetje op de hoogte gehouden door de artsen over hoe het met hem ging. Daarnaast lag ik zelf nog aan infusen, was nog ziek, bang en niet echt in staat tot een gezellig gesprek.
Maar ik vond het écht te ver gaan om tegen mijn ouders en schoonouders te zeggen dat ze niet mochten komen. Zij hadden wekenlang in spanning gezeten, hebben letterlijk náást de telefoon gezeten toen hij gehaald werd en ik vond dat zij het recht hadden om hun kleinzoon even te zien.
Ik snap niet dat dat in normale situatie's zo'n groot probleem moet zijn. Je krijgt een kind, daar ga je niet dood aan. Het is ingrijpend, maar niet zo ingrijpend dat je niet 10 minuten mensen kunt ontvangen omdat die óók blij zijn met jouw kind.
Ik had er ook geen zin in, in het ziekenhuis, nadat zoon er was, in mijn ouders niet en in zijn ouders niet, ik had een keizersnede gehad, kon niet zelf naar zoon toe, was niet zeker of hij het zou halen of niet, moest tussendoor kolven en werd elk uur zo'n beetje op de hoogte gehouden door de artsen over hoe het met hem ging. Daarnaast lag ik zelf nog aan infusen, was nog ziek, bang en niet echt in staat tot een gezellig gesprek.
Maar ik vond het écht te ver gaan om tegen mijn ouders en schoonouders te zeggen dat ze niet mochten komen. Zij hadden wekenlang in spanning gezeten, hebben letterlijk náást de telefoon gezeten toen hij gehaald werd en ik vond dat zij het recht hadden om hun kleinzoon even te zien.
Ik snap niet dat dat in normale situatie's zo'n groot probleem moet zijn. Je krijgt een kind, daar ga je niet dood aan. Het is ingrijpend, maar niet zo ingrijpend dat je niet 10 minuten mensen kunt ontvangen omdat die óók blij zijn met jouw kind.
woensdag 28 mei 2008 om 20:53
:
[...]
Ik word hier altijd een beetje verdrietig van, omdat ik in het genot ben van 3 zonen en ik dus later altijd bij de koude kant zal horen. Mijn ouders en schoonouders waren er vrijwel direct na de bevalling. Er wordt echt geen onderscheid gemaakt. Gelukkig heb ik wel een schat van een schoonmoeder (die vaak veel liever en begripvoller is dan mijn eigen moeder).
Mijn schoonmoeder is me bijna net zo lief als mn eigen moeder dus er is nog hoop!
Bij een evt. volgend kindje zou ik mn moeder en schoonmoeder ook wel bij de bevalling willen alleen mn man ziet dat niet zitten...
woensdag 28 mei 2008 om 20:55
Nee , klopt ; zo'n dochter weigert om met kerst naar zijn ouders te gaan ; eerste kerstdag bij pa en ma en tweede lekker saampjes met het gezin ........ Dat werk .
Dochter gaat wel met haar moeder winkelen maar als hij bij zijn moeder een bakkie gaat doen of een klusje gaat doen het foute boel is .
Oké............ allemaal erg zwart/wit .
Voor moeders zijn er veel dingen herkenbaar in het huishouden van haar dochter ; schilt zij aardappelen met een dunschiller ; dan doet dochter dat ook . Drinken zij thuis uit mokken ? Dochterlief heeft ook geen kop-en-schotels . Zelfde merk koffie en zelfde ramenzeemmethode .
Gek gezegd ; een schoonmoeder bedenkt wanhopig hoe haar zoon gelukkig moet worden in een huis waar de ramen niet met spiritus worden gezeemd . Herkenbaar of niet ; dat schoonmoeders altijd iets " aan te merken hebben " op dat soort dingen ? ( Oooooo , snijd jij je aardappelen in vier stukken ? Ik in twee ! )
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 28 mei 2008 om 20:56
[quote]:
Ook kraamvrouwen mogen zich wel eens bedenken dat de wereld niet om hen draait en dat er nog meer mensen zijn die het kind graag willen zien, die in spanning hebben gezeten, zenuwachtig zijn geweest, meegeleefd hebben. Tuurlijk moet je niet over je eigen grenzen heengaan, maar hoeveel last kun je nu hebben van mensen die even, al is het maar 10 minuten, je kind komen bekijken?
En hoeveel last hebben ze ervan als ze daar lekker een paar uur mee wachten?
Ook kraamvrouwen mogen zich wel eens bedenken dat de wereld niet om hen draait en dat er nog meer mensen zijn die het kind graag willen zien, die in spanning hebben gezeten, zenuwachtig zijn geweest, meegeleefd hebben. Tuurlijk moet je niet over je eigen grenzen heengaan, maar hoeveel last kun je nu hebben van mensen die even, al is het maar 10 minuten, je kind komen bekijken?
En hoeveel last hebben ze ervan als ze daar lekker een paar uur mee wachten?
woensdag 28 mei 2008 om 20:57
Ik verwacht ons kindje in november en aangezien ik in Duitsland woon, komt in ieder geval mijn moeder al een week van te voren. We hebben hier geen kraamzorg, dus ze neemt een taak uit mijn handen. Mijn vader en broertje komen zodra het kindje geboren is. Door omstandigheden (mijn schoonouders wonen in Centraal Azie) zien mijn schoonouders hun eerste kleinkind pas na 9 maanden als we daar op vakantie gaan in de zomer van 2009. Ik weet dat het verschrikkelijk veel pijn doet voor hun (schoonmoeder hing ook al huilend aan de foon met manlief), maar het is helaas niet anders. De visa zijn zo moeilijk te verkrijgen.
Reiger, wat ontzettend jammer dat het zo gelopen is. Hopelijk wordt jullie band wat beter of krijgen jullie in ieder geval het kindje vaak te zien!
Reiger, wat ontzettend jammer dat het zo gelopen is. Hopelijk wordt jullie band wat beter of krijgen jullie in ieder geval het kindje vaak te zien!
woensdag 28 mei 2008 om 20:58
Ik was maar wat blij dat de policy in het ziekenhuis was dat er 's nachts geen bezoek mocht komen, ook niet als je net bevallen was. Want nee, ik ging gelukkig niet bijna dood van mijn bevallingen, maar het voelde wel zo. En na die twee topprestaties vond ik dat mijn wens tot geen bezoek toch echt even belangrijker was dan de wens van de grootouders om meteen op de stoep te staan.
