Kinderen
alle pijlers
Jaaaaaaaaa, dat zeiden ze er even niet bij!
vrijdag 13 juni 2008 om 11:23
Sinds anderhalve maand ben ik moeder van een lief, klein meisje. Harstikke leuk, vreselijk roze wolk. Soms ook even niet, maar dat terzijde.
Het is me opgevallen dat, ondanks het feit dat een aantal dames in mijn omgeving al véél langer moeder zijn dan ik, er een aantal grandioos grappige dingen niet verteld worden. Over babies.
Toen ik ontslagen werd uit het ziekenhuis en de borstvoeding goed op gang kwam, ben ik 's nachts een keertje wakker geworden vanwege een enorme scheet. Ik wilde manlief al flink in zijn zij porren, maar dat geluid kwam dus echt uit het wiegje. Mijn kind blijkt te kunnen winden als een bouwvakker, en doet dit ook als bewonderaars zich over haar wandelwagen buigen.... Hetzelfde met boeren, mijn fantiek cola-lurkende broer is er niks bij.
Ook heb ik de eerste keer dat dochter van de tiet afschoot helemaal dubbel gelegen omdat er een straal heel hard tegen haar hoofdje aan bleef spuiten. (en zij nogal verbaasd keek)
Na een week of 2 kwam ik er ook achter dat babies dus niet dagelijks een luier volpoepen, maar gerust de boel een paar daagjes opsparen om vervolgens wel een hoeveelheid van een week op het aankleedkussen te deponeren.
Allemaal zorgvuldig bewaarde kleine-mensen-geheimen?
Hebben jullie ook moeten lachen om dit soort situaties? (oké, de keer dat de baby-poep tegen de hond werd gespoten was wat minder met het oog op schoonmaken)
En wat kan ik nog meer verwachten?
Het is me opgevallen dat, ondanks het feit dat een aantal dames in mijn omgeving al véél langer moeder zijn dan ik, er een aantal grandioos grappige dingen niet verteld worden. Over babies.
Toen ik ontslagen werd uit het ziekenhuis en de borstvoeding goed op gang kwam, ben ik 's nachts een keertje wakker geworden vanwege een enorme scheet. Ik wilde manlief al flink in zijn zij porren, maar dat geluid kwam dus echt uit het wiegje. Mijn kind blijkt te kunnen winden als een bouwvakker, en doet dit ook als bewonderaars zich over haar wandelwagen buigen.... Hetzelfde met boeren, mijn fantiek cola-lurkende broer is er niks bij.
Ook heb ik de eerste keer dat dochter van de tiet afschoot helemaal dubbel gelegen omdat er een straal heel hard tegen haar hoofdje aan bleef spuiten. (en zij nogal verbaasd keek)
Na een week of 2 kwam ik er ook achter dat babies dus niet dagelijks een luier volpoepen, maar gerust de boel een paar daagjes opsparen om vervolgens wel een hoeveelheid van een week op het aankleedkussen te deponeren.
Allemaal zorgvuldig bewaarde kleine-mensen-geheimen?
Hebben jullie ook moeten lachen om dit soort situaties? (oké, de keer dat de baby-poep tegen de hond werd gespoten was wat minder met het oog op schoonmaken)
En wat kan ik nog meer verwachten?
zaterdag 14 juni 2008 om 14:21
zaterdag 14 juni 2008 om 14:31
zaterdag 14 juni 2008 om 15:20
Haha, die lach je toch uit? Dat iemand zo veel moeite doet om aan anderen te laten zien wat een "goede moeder" ze is... alsof haar kind daar iets aan heeft! Laat haar maar lekker uitsloven, ik besteed mijn energie wel lekker ergens anders aan. Ben toch eerlijk gezegd blij dat 't mijn moeder niet is
Ik heb ook een paar van die types in mijn omgeving, moet je lekker provoceren : Oh, maak jij zelf? Ben ik niet van plan hoor, kindjetruus krijgt straks gewoon potjes, lekker makkelijk!
zaterdag 14 juni 2008 om 15:47
Duh, potjes zit alles in hoor. De meeste kinderen stoppen met 2 jaar toch met eten, ongeacht wat je ze voorzet.
De term ' ik ben twee dus ik zeg nee.. ' die had ik al gehoord. Wat ze er niet bij vertellen is dat ze nee kunnen zeggen vanaf het moment dat ze kunnen praten, en dat deze fase duurt totdat ze het huis uit gaan.
Leer je kind ook zo snel mogelijk hoe ze veilig zelf de trap af kan, bij voorkeur leer je haar ook zo snel mogelijk hoe ze haar slaapzak uit kan doen. Die van ons kwam 's avonds om een uur of tien naar beneden omdat ze dorst had... (nog geen 2 jaar, ledikantje, slaapzak, trap...) Door het ledikantje liet ze zich niet tegenhouden, gelukkig hadden wij geen traphekje...
Een kind van 2 dat echtechtecht waar iets niet wil... is beresterk!! Ik wilde dochterlelie mee naar huis nemen, en probeerde haar schoenen aan te doen. Zij wilde niet. Ik heb alle zeilen moeten bijzetten en haar uiteindelijk een pak op haar broek gegeven. Toen brulde ze nog harder, maar goed...
Het consultatieburo is er voor de spuiten. Als je advies wilt kun je beter op het forum terecht. Dan krijg je weliswaar 600 verschillende adviezen, maar datgene wat je aanspreekt haal je er dan uit en de rest laat je lekker zitten.
De oma's weten alles beter. Echt waar. Want vroeger was alles veel beter. Echt waar. Dus krijg je straks de volgende vragen:
Mag ze al alleen op straat?
Kan ze echt alleen de tv aanzetten?
Laat je haar echt met iemand anders meerijden?
Kun je niet beter schoenen bij ... kopen?
Is dat vestje niet te koud?
Is die broek niet te warm?
Zijn die sokken wel groot genoeg?
Zal ik haar even in bad doen?
Zal ik koken?
Laat je haar alleen douchen?
En die van mij is al 8..........................
De term ' ik ben twee dus ik zeg nee.. ' die had ik al gehoord. Wat ze er niet bij vertellen is dat ze nee kunnen zeggen vanaf het moment dat ze kunnen praten, en dat deze fase duurt totdat ze het huis uit gaan.
Leer je kind ook zo snel mogelijk hoe ze veilig zelf de trap af kan, bij voorkeur leer je haar ook zo snel mogelijk hoe ze haar slaapzak uit kan doen. Die van ons kwam 's avonds om een uur of tien naar beneden omdat ze dorst had... (nog geen 2 jaar, ledikantje, slaapzak, trap...) Door het ledikantje liet ze zich niet tegenhouden, gelukkig hadden wij geen traphekje...
Een kind van 2 dat echtechtecht waar iets niet wil... is beresterk!! Ik wilde dochterlelie mee naar huis nemen, en probeerde haar schoenen aan te doen. Zij wilde niet. Ik heb alle zeilen moeten bijzetten en haar uiteindelijk een pak op haar broek gegeven. Toen brulde ze nog harder, maar goed...
Het consultatieburo is er voor de spuiten. Als je advies wilt kun je beter op het forum terecht. Dan krijg je weliswaar 600 verschillende adviezen, maar datgene wat je aanspreekt haal je er dan uit en de rest laat je lekker zitten.
De oma's weten alles beter. Echt waar. Want vroeger was alles veel beter. Echt waar. Dus krijg je straks de volgende vragen:
Mag ze al alleen op straat?
Kan ze echt alleen de tv aanzetten?
Laat je haar echt met iemand anders meerijden?
Kun je niet beter schoenen bij ... kopen?
Is dat vestje niet te koud?
Is die broek niet te warm?
Zijn die sokken wel groot genoeg?
Zal ik haar even in bad doen?
Zal ik koken?
Laat je haar alleen douchen?
En die van mij is al 8..........................
zaterdag 14 juni 2008 om 16:01
Ach ja, de vergelijk-mama's.... Het type dat je bij elke fase van je kinderen weet te vertellen dat haaaar kind dat veeeel eeeeerder kon. "Mijn snoetiepoepie kon met 6 maanden al lezen hoor!" zoiets.... Verschrikkelijk die moeders. Dat zie ik vaders bijvoorbeeld veel minder doen. Al heb je daar ook van die types tussen zitten, die constant opscheppen over hun geweldige kind. Terwijl het eerdergenoemde kind op dat moment je muren onderkliedert alvorens een woede aanval te krijgen omdat hij/zij geen snoepje meer krijgt (na een dropje of 20). Altijd amusant....
zaterdag 14 juni 2008 om 20:06
Ik had het zo nu en dan maar wat makkelijk gevonden als mijn blagen potjes hadden willen eten, maar helaas, ze vonden het niet te nassen.
Toen onze oudste 7 maanden was en wij een weekend weg gingen met ouders (in hotel) riep mijn moeder ook dat ik niet moeilijk moest gaan doen met eigengemaakt voer. Oke, het leek me ook wel handig om dan gewoon een potje te kunnen laten opwarmen, dus ik de Appie in, en lekkere smaken uitgezocht (dat het op het moment van openen allemaal hetzelfde ruikt en alleen in kleur verschilt, goed, a la). En het moment kwam. Oma zou de prak er wel even in lepelen. Ze had het eerste hapje nog niet in het opengesperde bekkie gestopt of riep al: " kijk eens, hoe lekker hij het vindt!" Om vervolgens de hele smurrie recht in haar gezicht gespuugd te krijgen . En de happen erna ook. Wat hebben we gelachen. Minder leuk was dat zoonlief dat hele verder weekend nauwelijks warm meer wilde eten, tot er bij thuiskomst uit de diepvries een bakje met zelfgemaakte prut kwam.
Toen onze oudste 7 maanden was en wij een weekend weg gingen met ouders (in hotel) riep mijn moeder ook dat ik niet moeilijk moest gaan doen met eigengemaakt voer. Oke, het leek me ook wel handig om dan gewoon een potje te kunnen laten opwarmen, dus ik de Appie in, en lekkere smaken uitgezocht (dat het op het moment van openen allemaal hetzelfde ruikt en alleen in kleur verschilt, goed, a la). En het moment kwam. Oma zou de prak er wel even in lepelen. Ze had het eerste hapje nog niet in het opengesperde bekkie gestopt of riep al: " kijk eens, hoe lekker hij het vindt!" Om vervolgens de hele smurrie recht in haar gezicht gespuugd te krijgen . En de happen erna ook. Wat hebben we gelachen. Minder leuk was dat zoonlief dat hele verder weekend nauwelijks warm meer wilde eten, tot er bij thuiskomst uit de diepvries een bakje met zelfgemaakte prut kwam.
zaterdag 14 juni 2008 om 21:28
Ik heb wel eens in het kantoortje van de huisartsenpost gestaan met een baby die over het toetsenbord van de assistente aan het braken was... en ik mijn hand er nog onder houden ook om het "tegen te houden".
En de wachtkamer zat ook nog vól boze mensen omdat we voorgingen.... (dochter had thuis koortsstuipen gekregen en we mochten met spoed). Sta je daar zelf in paniek, onder de kots.... achteraf kun je lachen ja
Van de bevalling enzo herken ik veel dingen wel waar ik me nog geen voorstelling van had kunnen maken (die stolsels.... ***gruwel***)
En de wachtkamer zat ook nog vól boze mensen omdat we voorgingen.... (dochter had thuis koortsstuipen gekregen en we mochten met spoed). Sta je daar zelf in paniek, onder de kots.... achteraf kun je lachen ja
Van de bevalling enzo herken ik veel dingen wel waar ik me nog geen voorstelling van had kunnen maken (die stolsels.... ***gruwel***)