Actueel
alle pijlers
geen donor = asociaal?
zaterdag 14 juni 2008 om 18:16
Onderhand krijg ik het gevoel een vreselijk asociaal iemand te zijn, haast crimineel misschien zelfs, want ik heb er zeer bewust en weloverwogen voor gekozen om geen donor te zijn.
Terwijl er van alle kanten tegen je wordt gezegd dat toch vooral te zijn. Het kabinet heeft zelfs een 'diepe voorkeur' voor orgaandonatie.
Ik wil graag gewoon doodgaan als mijn tijd gekomen is en niet volkomen onnatuurlijk nog min of meer in leven gehouden worden, zodat ze bruikbare organen uit mijn lijf kunnen halen, om daarna pas en niet meer helemaal intact echt te sterven. Dat staat me vreselijk tegen.
Maar ook als je wel eerst gewoon 100% kunt sterven, lijkt het mij niets. Het is/was mijn lijf en daar direct in gaan snijden en weghalen na overlijden vind ik nogal oneerbiedig.
Dus nee, ik ben geen donor. Maar misschien wel asociaal?
Terwijl er van alle kanten tegen je wordt gezegd dat toch vooral te zijn. Het kabinet heeft zelfs een 'diepe voorkeur' voor orgaandonatie.
Ik wil graag gewoon doodgaan als mijn tijd gekomen is en niet volkomen onnatuurlijk nog min of meer in leven gehouden worden, zodat ze bruikbare organen uit mijn lijf kunnen halen, om daarna pas en niet meer helemaal intact echt te sterven. Dat staat me vreselijk tegen.
Maar ook als je wel eerst gewoon 100% kunt sterven, lijkt het mij niets. Het is/was mijn lijf en daar direct in gaan snijden en weghalen na overlijden vind ik nogal oneerbiedig.
Dus nee, ik ben geen donor. Maar misschien wel asociaal?
tonkje wijzigde dit bericht op 14-06-2008 18:18
Reden: typefoutje
Reden: typefoutje
% gewijzigd
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
dinsdag 17 juni 2008 om 12:11
Goed dat jij er baat bij hebt en goed dat er iemand was die een nier wilde afstaan.
Inderdaad is die doodsangst vermoedelijk de drijfveer van de mens om te zoeken naar mogelijkheden om het leven te verlengen. Of daarmee het bestaansrecht van orgaandonatie is verklaard, daar moet ik nog eens over nadenken :-)
dinsdag 17 juni 2008 om 12:23
Maar goed, mijn lange betoog van daarnet nog even samengevat: een nieuw systeem op basis van 'wie geen donor is, sluit achteraan' en automatische registratie, tenzij iemand dat niet wil.
Resultaat: een eerlijker systeem dat mensen dwingt na te denken over een eerlijke keuze en de consequenties daarvan. En vooral: meer organen en dus minder mensen die - vaak jong nog - overlijden.
Resultaat: een eerlijker systeem dat mensen dwingt na te denken over een eerlijke keuze en de consequenties daarvan. En vooral: meer organen en dus minder mensen die - vaak jong nog - overlijden.
dinsdag 17 juni 2008 om 17:15
Hallo Frits ik denk dat dat systeem wel eerlijker zou zijn, maar het zou geen stand houden want wat jij zegt klopt als een bus, als het puntje bij paaltje komt wil iedereen graag in aanmerking komen voor een orgaan, want sterven daar kijkt niemand naar uit.
Geen donor willen zijn heeft volgens mij ook alles te maken met die angst voor de dood (is dood wel dood?) en willen vasthouden aan de illussie van zelfbeschikking (wat van mij is is van mij).
@ Bikkie, goed zo! laat deze informatie wel achter bij je partner en familie dan kunnen zij dat regelen.
Voor de angsthazen: door donor te worden voorkom je de kans om levend begraven of gecremeerd te worden
Geen donor willen zijn heeft volgens mij ook alles te maken met die angst voor de dood (is dood wel dood?) en willen vasthouden aan de illussie van zelfbeschikking (wat van mij is is van mij).
@ Bikkie, goed zo! laat deze informatie wel achter bij je partner en familie dan kunnen zij dat regelen.
Voor de angsthazen: door donor te worden voorkom je de kans om levend begraven of gecremeerd te worden
dinsdag 17 juni 2008 om 17:55
Hahaha Meds, ik moet bekennen dat jouw laatste argument door mijn hoofd geschoten is toen ik zat te twijfelen of ik wel of niet orgaandonor wilde worden i.v.m die narcose.
Gelukkig is het niet zo erg dat dat een doorslaggevend argument was maar toch...................
Oh, erg. Ik ben echt een watje hoor
Gelukkig is het niet zo erg dat dat een doorslaggevend argument was maar toch...................
Oh, erg. Ik ben echt een watje hoor
dinsdag 17 juni 2008 om 19:30
even laat schrijf je dat je voor je kind wel een donor orgaan zou willen, Besef je wel dat de enige manier om voor jouw kind een orgaan te krijgen is door die "asociale" vraag aan andere ouders op een rot moment te stellen. Kinderen overlijden altijd onverwacht, althans kinderen die geschikt zijn voor orgaan donatie en de enige die dan een beslissing kan maken is de ouder.
Niemand zou ooit in de afschuwelijke situatie moeten zitten, maar om voor je eigen kind wel een orgaan te kunnen ontvangen, is die situatie nou eenmaal nodig.
On topic, wat een hoop misverstanden over orgaan donatie, wat is jammer dat veel mensen daarom geen donor zijn. Meds heeft al het een en ander recht getrokken en uitgelegd, maar voor je een mening vormt, moet je je wel verdiepen in het hoe en wat vind ik. En dan moet je het zelf weten, maar niet gebaseerd op onwaarheden. Niemand wordt maar sneller doodgemaakt om geschikt te zijn voor donatie, hoe komt iemand daarbij?
dinsdag 17 juni 2008 om 21:18
In de Trouw van vandaag staat een ingezonden brief van iemand die beweert dat als je in het donorregister staat met keuze 1 = wel doneren, dan nog steeds aan nabestaanden wordt gevraagd of ze instemmen met donatie. En als die nabestaanden het niet willen, worden er geen organen getransplanteerd.
Dat is toch niet zo?!! Dat zou wel heel raar zijn. (Dat vindt de schrijfster van de brief trouwens zelf ook.)
Omdat er in deze brief meer zaken staan die niet kloppen - de schrijfster beweert dat je niet meer kunt aangeven welke organen je wel/niet zou willen doneren - ga ik ervan uit dat dit ook onzin is.
Dat is toch niet zo?!! Dat zou wel heel raar zijn. (Dat vindt de schrijfster van de brief trouwens zelf ook.)
Omdat er in deze brief meer zaken staan die niet kloppen - de schrijfster beweert dat je niet meer kunt aangeven welke organen je wel/niet zou willen doneren - ga ik ervan uit dat dit ook onzin is.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
dinsdag 17 juni 2008 om 22:24
Volgens mij is het wel zo (geweest) dat er artsen zijn die de nabestaanden niet willen passeren hierin. Als het goed is, wordt dit aangepakt, maar zeker weten doe ik dat niet. Ik kan me ergens wel voorstellen dat je als arts de nabestaanden ook naar hun wens wil vragen op zo'n rotmoment, maar de wens van de overledene zou toch absoluut leidend moeten zijn.
Omen schreef op 17 juni 2008 @ 10:50:
"Dat heeft vermoedelijk te maken met mijn absolute onbegrip voor de angst om te sterven. Ik begrijp het niet dat mensen bang zijn om dood te gaan. Ik begrijp die behoefte om je vast te klampen aan iedere strohalm om maar te blijven niet. Vooral omdat in veel gevallen de kwaliteit van leven na dergelijke ingrepen niet per definitie beter hoeft te worden."
Ik ben niet bang om dood te gaan (wel voor hoe het kan gebeuren overigens), maar als ik, zoals degene in mijn omgeving die getransplanteerd is, zeker weet dat ik een hele akelige dood tegemoet ga voor mijn 30e als ik geen nieuw orgaan krijg, zou die strohalm toch wel heel aantrekkelijk zijn. Dat vind ik toch net even te jong om je leven te beëindigen. Zeker omdat in dit geval diegene weer normaal kan functioneren, waar voorheen een trap oplopen ronduit onmogelijk was. Kwaliteit van leven was dus zeker in het vooruitzicht (als de transplantatie zou lukken uiteraard)
Omen schreef op 17 juni 2008 @ 10:50:
"Dat heeft vermoedelijk te maken met mijn absolute onbegrip voor de angst om te sterven. Ik begrijp het niet dat mensen bang zijn om dood te gaan. Ik begrijp die behoefte om je vast te klampen aan iedere strohalm om maar te blijven niet. Vooral omdat in veel gevallen de kwaliteit van leven na dergelijke ingrepen niet per definitie beter hoeft te worden."
Ik ben niet bang om dood te gaan (wel voor hoe het kan gebeuren overigens), maar als ik, zoals degene in mijn omgeving die getransplanteerd is, zeker weet dat ik een hele akelige dood tegemoet ga voor mijn 30e als ik geen nieuw orgaan krijg, zou die strohalm toch wel heel aantrekkelijk zijn. Dat vind ik toch net even te jong om je leven te beëindigen. Zeker omdat in dit geval diegene weer normaal kan functioneren, waar voorheen een trap oplopen ronduit onmogelijk was. Kwaliteit van leven was dus zeker in het vooruitzicht (als de transplantatie zou lukken uiteraard)
dinsdag 17 juni 2008 om 23:08
woensdag 18 juni 2008 om 08:29
Dit staat op de site van NIGZ-Donorvoorlichting:
Kun je als nabestaande donatie alsnog tegenhouden?
Wettelijk gezien is het niet mogelijk tegen de wil van de overledene in te gaan. De praktijk is dat de arts altijd een gesprek heeft met de nabestaanden over de orgaan- en/of weefseldonatie. Als je je keuze hebt laten registreren is de toestemming van nabestaanden niet nodig, de overledene heeft immers zelf zijn keuze al aangegeven. Maar als er zwaarwegende redenen zijn - bijvoorbeeld als een nabestaande in zware psychische nood dreigt te raken als de donatie door zou gaan - is het mogelijk af te wijken van deze keuze. Dit wordt beoordeeld door de betrokken arts. Als de overledene in het donorregister heeft aangegeven géén donor te willen zijn, dan kunnen nabestaanden in geen enkel geval die keuze ongedaan maken.
Kun je als nabestaande donatie alsnog tegenhouden?
Wettelijk gezien is het niet mogelijk tegen de wil van de overledene in te gaan. De praktijk is dat de arts altijd een gesprek heeft met de nabestaanden over de orgaan- en/of weefseldonatie. Als je je keuze hebt laten registreren is de toestemming van nabestaanden niet nodig, de overledene heeft immers zelf zijn keuze al aangegeven. Maar als er zwaarwegende redenen zijn - bijvoorbeeld als een nabestaande in zware psychische nood dreigt te raken als de donatie door zou gaan - is het mogelijk af te wijken van deze keuze. Dit wordt beoordeeld door de betrokken arts. Als de overledene in het donorregister heeft aangegeven géén donor te willen zijn, dan kunnen nabestaanden in geen enkel geval die keuze ongedaan maken.
woensdag 18 juni 2008 om 08:38
Stel ik heb in mijn testament gezet dat mijn collectie zeldzame en bijzonder waardevolle postzegels naar mijn broertje moet gaan. Mijn vader hoort dat en gaat compleet over de rooie. Dan zegt de notaris toch ook niet "Meneer, u bent nu in zware psychische nood, u krijgt die postzegels"?
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
woensdag 18 juni 2008 om 08:59
Het lijkt mij ook vreemd. Net na het overlijden van een donor is er m.i. altijd wel een soort van 'psychische nood'. Men is erg verdrietig, overdonderd en dan ook nog te horen krijgen -als je het niet wist- dat de overledene zijn/haar organen wil doneren. Lijkt me nooit makkelijk in zo'n situatie om daar toestemming voor te moeten geven. Dus het lijkt mij veel logischer, hoe hard het ook klinkt, dat als een donor echt heeft aangegeven organen/weefsels te willen afstaan, je daar de nabestaanden niet om toestemming voor moet vragen.Begrijp me niet verkeerd, maar ik zou het me kunnen voorstellen als bijvoorbeeld na het overlijden de betreffende arts de familie rustig en heel tactvol even apart neemt. Iets in de trant van : " Uw man/vrouw/dochter/zoon was geregistreerd donor, bent u daarvan op de hoogte? Nadat u rustig afscheid genomen heeft willen wij bekijken in hoeverre we zijn/haar laatste wens kunnen respecteren."
Je moet niet vergeten dat je ook nog met de factor tijd zit. Er moet snel beslist worden. Waarom zou je daar de nabestaanden mee lastig vallen - die hebben wel wat anders aan hun hoofd. Ik ben ook geregistreerd donor en m'n hele familie weet het. Voor- en tegenstanders gaan hierover soms flinke discussies aan. Maar dit is mijn weloverwogen beslissing en als anderen daar anders over denken of moeite mee hebben is dat hun goed recht, en zeer zeker niet asociaal. Jouw lijf, jouw beslissing.
Je moet niet vergeten dat je ook nog met de factor tijd zit. Er moet snel beslist worden. Waarom zou je daar de nabestaanden mee lastig vallen - die hebben wel wat anders aan hun hoofd. Ik ben ook geregistreerd donor en m'n hele familie weet het. Voor- en tegenstanders gaan hierover soms flinke discussies aan. Maar dit is mijn weloverwogen beslissing en als anderen daar anders over denken of moeite mee hebben is dat hun goed recht, en zeer zeker niet asociaal. Jouw lijf, jouw beslissing.
woensdag 18 juni 2008 om 09:25
Ik vind persoonlijk dat je weinig respect hebt voor de overledene als die duidelijk heeft aangegeven donor te willen zijn en dat een familielid dan zegt:"Nee hoor, dat wil ik niet hebben." Er vanuit gaande dat de overledene bij zijn volle verstand was toen hij het registratie formulier invulde.
Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik daar heel star in ben hoor. Ik vind dat je een (laatste) wens van een overledene (indien mogelijk) altijd moet respecteren.
Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik daar heel star in ben hoor. Ik vind dat je een (laatste) wens van een overledene (indien mogelijk) altijd moet respecteren.
woensdag 18 juni 2008 om 19:58
:
Frits, fijn dat je een nieuwe nier gekregen hebt en dat die je leven zo positief beinvloed heeft.
En volslagen offtopic: wat een goed motto weer!Een vraag van vrouw tot man: Is dat nou echt zo? Misschien houd ik er te weinig rekening mee hier thuis. Bedankt voor de nuttige wenk!
Dank je wel, het is inderdaad geweldig.
Dat motto is van Reve. Die liep als tienjarig jochie langs een Amsterdamse straatdeur waar twee vrouwen met elkaar stonden te praten. En de ene zei toen tegen de andere deze volstrekt gewone zin, en die heeft hij zijn leven lang onthouden. Reve is dus eigenlijk de uitvinder van de 'ready-made' uit de kunst.
Of het ook zo is? Ja, ik denk het wel. Aardappels geven wat meer stevigheid aan het eten. Heel goed trouwens, dat er bij jullie in huis nog aardappels gegeten worden. Dat hoor je steeds minder. Laat ze lekker dampen in de schaal, gezellig!
donderdag 19 juni 2008 om 07:55
Ik ben nieuwsgierig - wat was dat motto? Kan het even niet zo snel terugvinden:
Frits, fijn dat je een nieuwe nier gekregen hebt en dat die je leven zo positief beinvloed heeft.
En volslagen offtopic: wat een goed motto weer!
donderdag 19 juni 2008 om 09:10
Frits, ik weet waar het vandaan komt, hoor, ik ben zelf ook helemaal in Reve. Het fascinerende aan deze zin vind ik dat je clichematig zou verwachten dat deze vrouwen praten over het feit dat de man graag vleesch eet. Maar nee, hier gaat het om de aardappel-groente ratio. En dan Reve's vertwijfeling: wat moet ik nou weer met deze informatie?! Genoeg off-topic. Misschien eens een Reve-quote topic? (of zijn er daar al veel van geweest?):
[...]
Dank je wel, het is inderdaad geweldig.
Dat motto is van Reve. Die liep als tienjarig jochie langs een Amsterdamse straatdeur waar twee vrouwen met elkaar stonden te praten. En de ene zei toen tegen de andere deze volstrekt gewone zin, en die heeft hij zijn leven lang onthouden. Reve is dus eigenlijk de uitvinder van de 'ready-made' uit de kunst.
Of het ook zo is? Ja, ik denk het wel. Aardappels geven wat meer stevigheid aan het eten. Heel goed trouwens, dat er bij jullie in huis nog aardappels gegeten worden. Dat hoor je steeds minder. Laat ze lekker dampen in de schaal, gezellig!
