Kinderen
alle pijlers
Ervaring met boek 'Help! Mijn kind wil niet eten!'?
woensdag 14 augustus 2013 13:03
Mijn dochter is bijna 3 en eet al zo'n anderhalf jaar geen avondeten. En met geen bedoel ik dus ook echt geen groenten/pasta/aardappel/vlees.
Fruit eet ze alleen gepureerd en onder lichte dwang - blijven zitten totdat het op is.
Ze eet wel: Brinta met melk, brood, crackers, koek (geen taart), chips (geen patat). Qua beleg alleen zoet, geen vleeswaren of kaas.
Ik heb echt alles geprobeerd. Alle tips van vriendinnen/CB/Google werken niet. Ze probeert absoluut niks nieuws. Als ik het af en toe weer eens probeer met avondeten-onder-dwang en ze eet een hapje, vertrekt haar gezicht al voordat ze de smaak geproefd kan hebben.
Nu lees ik over het boek van Marieke ten Cate en een paar positieve reacties, op haar eigen site. Ik kan me niet voorstellen dat er iets in staat wat ik niet heb geprobeerd en het kost ¤ 27,-. Dus voordat ik het koop, zou ik graag willen weten of iemand er ervaring mee heeft.
Ze is verder keurig op gewicht, vrolijk en gezond, dus ik maak me geen grote zorgen, maar ik zou zo graag willen dat ze leert eten of iig leert proeven zonder afkeer.
Fruit eet ze alleen gepureerd en onder lichte dwang - blijven zitten totdat het op is.
Ze eet wel: Brinta met melk, brood, crackers, koek (geen taart), chips (geen patat). Qua beleg alleen zoet, geen vleeswaren of kaas.
Ik heb echt alles geprobeerd. Alle tips van vriendinnen/CB/Google werken niet. Ze probeert absoluut niks nieuws. Als ik het af en toe weer eens probeer met avondeten-onder-dwang en ze eet een hapje, vertrekt haar gezicht al voordat ze de smaak geproefd kan hebben.
Nu lees ik over het boek van Marieke ten Cate en een paar positieve reacties, op haar eigen site. Ik kan me niet voorstellen dat er iets in staat wat ik niet heb geprobeerd en het kost ¤ 27,-. Dus voordat ik het koop, zou ik graag willen weten of iemand er ervaring mee heeft.
Ze is verder keurig op gewicht, vrolijk en gezond, dus ik maak me geen grote zorgen, maar ik zou zo graag willen dat ze leert eten of iig leert proeven zonder afkeer.
woensdag 14 augustus 2013 19:36
Mijn kinderen zijn de eet-zanik-leeftijd al voorbij. Ze aten geregeld amper iets tijdens het avondeten. Heb me er nooit druk om kunnen maken. Heb nooit iets anders voor ze gekookt, maar als ze een uur na het eten toch wilden eten, kregen ze een boterham. Ik ben er altijd vanuit gegaan dat ze zelf het best konden bepalen of en wanneer ze trek hadden. Ik heb zelf ook niet voldoende aan 3 maaltijden per dag, eet zelf ook meerdere kleine porties.
Prachtig slanke kinderen trouwens, ( en heb zelf ook nog steeds een maatje 36, en ben de 40 gepasseerd).
Prachtig slanke kinderen trouwens, ( en heb zelf ook nog steeds een maatje 36, en ben de 40 gepasseerd).
woensdag 14 augustus 2013 19:40
quote:sugarmiss schreef op 14 augustus 2013 @ 13:22:
[...]
Blijven zitten tot het op is, is geen lichte dwang maar zware dwang.
Je bord niet van je af mogen schuiven is ook dwang.
Je hebt dit eetprobleem helemaal zelf gecreëerd.
Zolang je niet ophoud met dwingen zal je dochter nooit met smaak gaan eten.
Enige wat je nog kunt doen is aan je dochter laten zien dat eten ook leuk en lekker kan zijn door in haar bijzijn te eten.
Haar van alles blijven aanbieden maar als ze gelijk haar bord van haar afschuift dat prima vinden.
Laat haar aan tafel zitten tot jullie klaar zijn met eten maar praat over van alles behalve over eten.Ik heb je dit al vaker zien schrijven en moet er toch even op reageren. Wat een onzin dat ze dit zelf veroorzaakt zou hebben! Ik vind TO juist onder de omstandigheden nog heel relaxed klinken. Je bord niet van je af mogen schuiven is echt geen zware dwang.
[...]
Blijven zitten tot het op is, is geen lichte dwang maar zware dwang.
Je bord niet van je af mogen schuiven is ook dwang.
Je hebt dit eetprobleem helemaal zelf gecreëerd.
Zolang je niet ophoud met dwingen zal je dochter nooit met smaak gaan eten.
Enige wat je nog kunt doen is aan je dochter laten zien dat eten ook leuk en lekker kan zijn door in haar bijzijn te eten.
Haar van alles blijven aanbieden maar als ze gelijk haar bord van haar afschuift dat prima vinden.
Laat haar aan tafel zitten tot jullie klaar zijn met eten maar praat over van alles behalve over eten.Ik heb je dit al vaker zien schrijven en moet er toch even op reageren. Wat een onzin dat ze dit zelf veroorzaakt zou hebben! Ik vind TO juist onder de omstandigheden nog heel relaxed klinken. Je bord niet van je af mogen schuiven is echt geen zware dwang.
Het is zoals het is
woensdag 14 augustus 2013 19:55
Wat bij ons wel wat helpt is duidelijk maken wat de verwachtingen zijn. Hij moet sowieso twee happen proeven. Meestal probeer ik zou te koken dat hij in ieder geval 1 onderdeel wel lust. Dan geef ik aan hoeveel hij van de rest moeten eten voordat hij het lekkere mag (meestal twee hapjes). Hierdoor proef hij nog aardig wat en soms blijkt iets dus mee te vallen.
TO: wat werkt is zo verschillend per kind. Ik denk dat ik het boek zou kopen, wie weet heb je er iets aan.
TO: wat werkt is zo verschillend per kind. Ik denk dat ik het boek zou kopen, wie weet heb je er iets aan.
Het is zoals het is
donderdag 15 augustus 2013 00:38
quote:Youk79 schreef op 14 augustus 2013 @ 19:40:
[...]
Ik heb je dit al vaker zien schrijven en moet er toch even op reageren. Wat een onzin dat ze dit zelf veroorzaakt zou hebben! Ik vind TO juist onder de omstandigheden nog heel relaxed klinken. Je bord niet van je af mogen schuiven is echt geen zware dwang.Ik schrijf ook helemaal niet dat je bord niet van je af mogen schuiven zware dwang is. Ik schrijf dat moeten blijven zitten tot het op is zware dwang is. Ik snap niet dat iedereen daar maar overheen leest. ik vind het echt niet normaal om achter je fruithap te moeten blijven zitten tot het op is.
[...]
Ik heb je dit al vaker zien schrijven en moet er toch even op reageren. Wat een onzin dat ze dit zelf veroorzaakt zou hebben! Ik vind TO juist onder de omstandigheden nog heel relaxed klinken. Je bord niet van je af mogen schuiven is echt geen zware dwang.Ik schrijf ook helemaal niet dat je bord niet van je af mogen schuiven zware dwang is. Ik schrijf dat moeten blijven zitten tot het op is zware dwang is. Ik snap niet dat iedereen daar maar overheen leest. ik vind het echt niet normaal om achter je fruithap te moeten blijven zitten tot het op is.
donderdag 15 augustus 2013 00:40
Iedereen mag het onzin vinden dat een eetprobleem wordt veroorzaakt door dwingen. Maar de meeste tips die worden gegeven zoals helpen met koken, bord versieren, x aantal hapjes moeten eten worden gegeven door mensen met kinderen die zelf eetproblemen hebben.
De moeders die het zo aanpakken als ik hebben een kind wat gewoon eet.
De moeders die het zo aanpakken als ik hebben een kind wat gewoon eet.
donderdag 15 augustus 2013 03:28
quote:sugarmiss schreef op 15 augustus 2013 @ 00:40:
Iedereen mag het onzin vinden dat een eetprobleem wordt veroorzaakt door dwingen. Maar de meeste tips die worden gegeven zoals helpen met koken, bord versieren, x aantal hapjes moeten eten worden gegeven door mensen met kinderen die zelf eetproblemen hebben.
De moeders die het zo aanpakken als ik hebben een kind wat gewoon eet.
Of jij hebt gewoon geluk met makkelijke eters.
Ik heb ook makkelijke eters, maar hier moet er wel het bord leeggegeten worden en anders geen toetje. Ze mogen wel zelf zeggen hoeveel ze op hun bord willen, en een redelijke hoeveelheid groentes is verplicht.
Ik geef mijn kinderen veel voorlichting over voeding omdat ze door hun medicatie niet al te veel honger hebben. Ik leer ze dus dat fruit, groentes en melk belangrijk zijn, en dat ze nu lekker met de zure room aan de gang mogen omdat ze beiden een laag gewicht hebben, maar dat als je op gewicht bent dat je dan daar wat matiger mee bent.
Ik heb het gevoel dat ze best goed met eten omgaan en gelukkig lusten ze dus bijna alles.
Iedereen mag het onzin vinden dat een eetprobleem wordt veroorzaakt door dwingen. Maar de meeste tips die worden gegeven zoals helpen met koken, bord versieren, x aantal hapjes moeten eten worden gegeven door mensen met kinderen die zelf eetproblemen hebben.
De moeders die het zo aanpakken als ik hebben een kind wat gewoon eet.
Of jij hebt gewoon geluk met makkelijke eters.
Ik heb ook makkelijke eters, maar hier moet er wel het bord leeggegeten worden en anders geen toetje. Ze mogen wel zelf zeggen hoeveel ze op hun bord willen, en een redelijke hoeveelheid groentes is verplicht.
Ik geef mijn kinderen veel voorlichting over voeding omdat ze door hun medicatie niet al te veel honger hebben. Ik leer ze dus dat fruit, groentes en melk belangrijk zijn, en dat ze nu lekker met de zure room aan de gang mogen omdat ze beiden een laag gewicht hebben, maar dat als je op gewicht bent dat je dan daar wat matiger mee bent.
Ik heb het gevoel dat ze best goed met eten omgaan en gelukkig lusten ze dus bijna alles.
vrijdag 16 augustus 2013 13:48
quote:a_nick_is_crini schreef op 14 augustus 2013 @ 17:17:
Grote kans dat het (peuter)koppigheid is, maar toch: weet je zeker dat er niks medisch haar belemmerd?
Heeft ze bijvoorbeeld geen vergrote of ontstoken amandelen? Je hoeft daar niet ziek van te zijn! Het kan zich ook uiten in 'enkel' snurken, uit de mond ruiken en moeizaam eten.
Die kenmerken heeft ze niet en daarnaast eet ze wel alles wat ze wél lust - met diverse texturen, als brood, crackers, gepureerd fruit etc. . Dus iets medisch lijkt me uitgesloten.
Hoi Es, jij dacht, dit gaat vast over Odi natuurlijk haha!
V.w.b. de heftigheid van het dwingen tot een fruithapje volledig opeten: dit doe ik omdat ze dat fruit altijd gewoon helemaal op at. En opeens geen hap meer wil. Dus ze kan het, ze lust het, en als ze eenmaal 2 happen opheeft, is dat ook niet meer de strijd, want dan eet ze haar kom gewoon zonder klagen leeg.
Lalinda, als jouw kinderen tijdens de maaltijd niks aten, kregen ze dan een half uur later wel een boterham? Hier zou ze dat trucje heel snel doorhebben.
Grote kans dat het (peuter)koppigheid is, maar toch: weet je zeker dat er niks medisch haar belemmerd?
Heeft ze bijvoorbeeld geen vergrote of ontstoken amandelen? Je hoeft daar niet ziek van te zijn! Het kan zich ook uiten in 'enkel' snurken, uit de mond ruiken en moeizaam eten.
Die kenmerken heeft ze niet en daarnaast eet ze wel alles wat ze wél lust - met diverse texturen, als brood, crackers, gepureerd fruit etc. . Dus iets medisch lijkt me uitgesloten.
Hoi Es, jij dacht, dit gaat vast over Odi natuurlijk haha!
V.w.b. de heftigheid van het dwingen tot een fruithapje volledig opeten: dit doe ik omdat ze dat fruit altijd gewoon helemaal op at. En opeens geen hap meer wil. Dus ze kan het, ze lust het, en als ze eenmaal 2 happen opheeft, is dat ook niet meer de strijd, want dan eet ze haar kom gewoon zonder klagen leeg.
Lalinda, als jouw kinderen tijdens de maaltijd niks aten, kregen ze dan een half uur later wel een boterham? Hier zou ze dat trucje heel snel doorhebben.
vrijdag 16 augustus 2013 14:08
Mijn zoon leeft op vloeibaar voedsel (soep en smoothies) en snackgroente (tomaatjes, worteltjes en mini-paprika). Boterhammen hooguit 1 a 2 happen.
Het hele medische circuit gehad (HA, KA) maar er is niets fysiek mis met hem. Hij is wel heel magertjes, maar zijn gewicht wordt in de gaten gehouden.
Zelf alles geprobeerd: meehelpen koken, smiley op/met eten, appelmoes, etc. Hell, ik heb zelfs een keer een kabouterdorp gefröbeld met hardgekookte eieren en tomaat .
Aan tafel blijven zitten was ook een drama. Dus dit hoeft hij niet. Iedere maaltijd dek ik voor hem, en schep eten op of smeer een boterham. Na vier weken wegrennen voor de eettafel zie ik dat hij bij de broodmaaltijden wel netjes blijft zitten. En dat er zowaar af en toe een soepstengel in de soep wordt 'gesopt'. Dus heeeeeel langzaam zie ik wat vooruitgang. Gisteravond kwam hij zelfs bij de warme maaltijd even kijken. Ik reageer dan heel onderkoeld met 'Hey, wat gezellig!" (Meer gericht op omgangsvormen dan het daadwerkelijke eten).
Het is heel moeilijk om toe te kijken vind ik zelf, heb er wel eens s'avonds om zitten janken (vooral als hij een griepje had en het weinige nog niet kon binnenhouden, die arme luciferstokjes van beentjes ).
Het hele medische circuit gehad (HA, KA) maar er is niets fysiek mis met hem. Hij is wel heel magertjes, maar zijn gewicht wordt in de gaten gehouden.
Zelf alles geprobeerd: meehelpen koken, smiley op/met eten, appelmoes, etc. Hell, ik heb zelfs een keer een kabouterdorp gefröbeld met hardgekookte eieren en tomaat .
Aan tafel blijven zitten was ook een drama. Dus dit hoeft hij niet. Iedere maaltijd dek ik voor hem, en schep eten op of smeer een boterham. Na vier weken wegrennen voor de eettafel zie ik dat hij bij de broodmaaltijden wel netjes blijft zitten. En dat er zowaar af en toe een soepstengel in de soep wordt 'gesopt'. Dus heeeeeel langzaam zie ik wat vooruitgang. Gisteravond kwam hij zelfs bij de warme maaltijd even kijken. Ik reageer dan heel onderkoeld met 'Hey, wat gezellig!" (Meer gericht op omgangsvormen dan het daadwerkelijke eten).
Het is heel moeilijk om toe te kijken vind ik zelf, heb er wel eens s'avonds om zitten janken (vooral als hij een griepje had en het weinige nog niet kon binnenhouden, die arme luciferstokjes van beentjes ).
Nee heb je, ja kun je krijgen
vrijdag 16 augustus 2013 14:09
Ik ben er ook al een tijdje druk mee. Wat hier wel gegeten wordt:
Een tomatensoep. Die bereid ik dan helemaal from scratch met heul veul tomaten en stiekem nog wat andere gepureerde groenten. Is redelijk zoet en er zitten geen stukjes in.
Een andere hit is pannekoekjes met gepureerde courgette door het beslag. Wat agavesiroop erover en het is een feest.
Dit geef ik tussen de middag. Savonds krijgt peuter een tweede kans om groente te eten, wanneer de volwassenen ook warm eten.
Een tomatensoep. Die bereid ik dan helemaal from scratch met heul veul tomaten en stiekem nog wat andere gepureerde groenten. Is redelijk zoet en er zitten geen stukjes in.
Een andere hit is pannekoekjes met gepureerde courgette door het beslag. Wat agavesiroop erover en het is een feest.
Dit geef ik tussen de middag. Savonds krijgt peuter een tweede kans om groente te eten, wanneer de volwassenen ook warm eten.
zaterdag 17 augustus 2013 11:01
Onze dochter van nu 2,5 heeft altijd goed gegeten, tot ze vorig jaar ineens haar avondeten bijna niet meer opat. Soms duwde ze haar bord meteen al weg, zonder 1 hap te proeven. We hebben het eerst maar zo gelaten, geen dwang, het komt wel weer, etc. Maar toch zat het ons niet lekker. Mijn vader kwam toen met een tip over een boek waarover hij in de krant had gelezen, een Frans boek, ik zou niet weten hoe het heet want heb het niet gelezen.
Achterliggende idee van het boek is dat als een kind trek heeft het vanzelf gaat eten. Ongemerkt krijgt een kind veel meer ongezonde dingen binnen dan je denkt. Ik lees het hier soms ook, dat een kind dat heel slecht eet 's middags bijvoorbeeld wel een koekje krijgt. Niet doen. Niet willen eten is blijkbaar geen trek hebben, dus dan is er ook geen plek voor een koekje. Heel simpel eigenlijk. We zijn er dus mee begonnen dat als onze dochter haar eten niet op at ze blijkbaar geen honger had en daarom ook geen plek voor een toetje (ze is dol op yoghurt). Credo was dus: eerst je bordje leeg (of in ieder geval een paar happen nemen) en dan pas yoghurt. Niet met grote dwang of boosheid, maar gewoon: blijkbaar heb je geen honger meer, dus kun je naar bed (ze gaat altijd direct na het eten naar bed). We hebben best wel eens moeten dreigen met naar bed gaan en ik denk dat ze in totaal zo'n twee keer echt zonder toetje naar bed is gegaan (en dan nog: geen boosheid, of dreigen) maar ze had al heel snel door dat het ons menens was, en verdomd: ze eet nu hartstikke goed! Ze hoeft van ons echt niet haar hele bord leeg te eten en ik probeer ook echt wel rekening te houden met haar voor- en afkeuren, maar ze eet alles en we hebben echt helemaal geen gedoe (meer) aan tafel.
Het heeft bij ons dus fantastisch gewerkt. Geen strijd of gedoe, gewoon als uitgangspunt genomen dat haar buikje dan blijkbaar al te vol zat. Ik ben er echt ontzettend blij mee dat ze nu weer zo goed eet en dat de sfeer aan tafel super is. Ondanks het feit dat vaak gezegd wordt dat kinderen later wel beter zullen eten, is het toch gewoon niet leuk als je kind niet goed eet, het voelt niet goed en het is ook gewoon niet goed. Een kind moet groeien en heeft gewoon goede voedingsstoffen nodig. Dus ik zou zeggen: probeer het eens op deze manier, bij ons heeft het fantastisch gewerkt!
Achterliggende idee van het boek is dat als een kind trek heeft het vanzelf gaat eten. Ongemerkt krijgt een kind veel meer ongezonde dingen binnen dan je denkt. Ik lees het hier soms ook, dat een kind dat heel slecht eet 's middags bijvoorbeeld wel een koekje krijgt. Niet doen. Niet willen eten is blijkbaar geen trek hebben, dus dan is er ook geen plek voor een koekje. Heel simpel eigenlijk. We zijn er dus mee begonnen dat als onze dochter haar eten niet op at ze blijkbaar geen honger had en daarom ook geen plek voor een toetje (ze is dol op yoghurt). Credo was dus: eerst je bordje leeg (of in ieder geval een paar happen nemen) en dan pas yoghurt. Niet met grote dwang of boosheid, maar gewoon: blijkbaar heb je geen honger meer, dus kun je naar bed (ze gaat altijd direct na het eten naar bed). We hebben best wel eens moeten dreigen met naar bed gaan en ik denk dat ze in totaal zo'n twee keer echt zonder toetje naar bed is gegaan (en dan nog: geen boosheid, of dreigen) maar ze had al heel snel door dat het ons menens was, en verdomd: ze eet nu hartstikke goed! Ze hoeft van ons echt niet haar hele bord leeg te eten en ik probeer ook echt wel rekening te houden met haar voor- en afkeuren, maar ze eet alles en we hebben echt helemaal geen gedoe (meer) aan tafel.
Het heeft bij ons dus fantastisch gewerkt. Geen strijd of gedoe, gewoon als uitgangspunt genomen dat haar buikje dan blijkbaar al te vol zat. Ik ben er echt ontzettend blij mee dat ze nu weer zo goed eet en dat de sfeer aan tafel super is. Ondanks het feit dat vaak gezegd wordt dat kinderen later wel beter zullen eten, is het toch gewoon niet leuk als je kind niet goed eet, het voelt niet goed en het is ook gewoon niet goed. Een kind moet groeien en heeft gewoon goede voedingsstoffen nodig. Dus ik zou zeggen: probeer het eens op deze manier, bij ons heeft het fantastisch gewerkt!
maandag 19 augustus 2013 11:02
Vivanoordje, bedankt voor het verhaal. Helaas werkt dat bij ons niet. Ze heeft tijden gehad dat ze alleen ontbijt en lunch at (daarna dus fruit en avondeten weigerde, dus vanaf de lunch niks meer) en geen toetje kreeg als ze niet wilde proeven. Maakte haar niks uit, ging zonder morren met een lege maag naar bed en sliep net zo lang en goed als normaal...
Op een gegeven moment vond ik dat te gek worden en het lijkt me ook niet goed om een eetritme met 2 eetmomenten per dag te houden.
Maar wie weet zit er wat verandering in; afgelopen week wil ze opeens een bordje (ik zet het vaak wel neer, maar niet altijd, om haar te triggeren) en zegt dan héél veel opgeschept te willen krijgen. We geven haar een beetje en dan prikt ze er 2 keer in en zegt dan toch niet te willen eten.
Maar goed, uberhaupt vragen om eten op haar bord is al een mini-vooruitgang...
Op een gegeven moment vond ik dat te gek worden en het lijkt me ook niet goed om een eetritme met 2 eetmomenten per dag te houden.
Maar wie weet zit er wat verandering in; afgelopen week wil ze opeens een bordje (ik zet het vaak wel neer, maar niet altijd, om haar te triggeren) en zegt dan héél veel opgeschept te willen krijgen. We geven haar een beetje en dan prikt ze er 2 keer in en zegt dan toch niet te willen eten.
Maar goed, uberhaupt vragen om eten op haar bord is al een mini-vooruitgang...
maandag 19 augustus 2013 13:08
Ja ook al, ze heeft geen interesse in onbekend eten, zou nooit iets in haar mond stoppen als ze het niet kent. Ik heb het ook al eens met de tv als afleiding geprobeerd, met macaroni (een van de laatste dingen die ze at). Dat werkt dan één keer, maar de volgende avond met een ander gerecht niet. En de keer daarop met macaroni ook niet meer.
Ik was dit weekend op een verjaardag waar ze stokbrood wilde en kreeg en ik vroeg of ze er wat brie op wilde. Dat heeft ze vroeger wel een keer gegeten en nu zei ze opeens ja. Na een paar keer likken/muizenhapjes nemen wilde ze de brie niet meer, maar een droog broodje. Prima uiteraard. Gezegd dat ik het goed vond dat ze proefde en het daarbij gelaten.
Maar ze zal dus nooit haar vinger in de eiersalade steken of en passant een stukje komkommer / nootje / banaan van tafel pakken.
Ik was dit weekend op een verjaardag waar ze stokbrood wilde en kreeg en ik vroeg of ze er wat brie op wilde. Dat heeft ze vroeger wel een keer gegeten en nu zei ze opeens ja. Na een paar keer likken/muizenhapjes nemen wilde ze de brie niet meer, maar een droog broodje. Prima uiteraard. Gezegd dat ik het goed vond dat ze proefde en het daarbij gelaten.
Maar ze zal dus nooit haar vinger in de eiersalade steken of en passant een stukje komkommer / nootje / banaan van tafel pakken.
maandag 19 augustus 2013 13:24
Wat een herkenning allemaal! Onze oudste heeft nooit goed gegeten. Wat wij nu doen, altijd aan tafel eten. Hij krijgt een bordje met een schepje (afhankelijk wat we die avond eten) aardappelen, sperziebonen en vlees en een beetje appelmoes. Hij begint met appelmoes en vlees en eet nu ook eindelijk aardappelen. Sperziebonen een tijdje wel gegeten en nu niet meer. We geven verder geen aandacht, gaan zelf ook lekker eten. Als hij z'n bord wegschuift halen we het weg. Na een paar minuten bieden we het nog eens aan. Wil hij weer niet dan is hij klaar. Als wij klaar zijn met eten krijgt hij een toetje. Die krijgt hij altijd. Voor ons gevoel hoort een toetje bij de maaltijd en bieden we dat dus gewoon aan. Als we daarentegen lasagne eten, is dat bord zo leeg. Door de lasagne zit een groentepakket, dus er komt wel wat extra groente binnen.
Ik ben heel erg van als ze geen fruit eten dan niet, ze gaan het vanzelf doen. Maar met brood eten is dat bij ons ook niet gelukt. Hij eet namelijk al een jaar geen korstjes, jaar lang van alles geprobeerd, negeren, in z'n mond stoppen, dan maar geen korstjes en dus geen tweede boterham. Werkte allemaal niet. Nu sinds paar weken, moet hij echt z'n boterham opeten. Hij weet nu dat het menens is. Het gaat nog steeds niet van harte maar hij eet het wel.
Kortom geen echte tips, ieder kind heeft een andere aanpak nodig. Ik zou het boek niet kopen, er staat vast niets nieuws in, en anders kan je het vast op internet vinden. Succes!
Ik ben heel erg van als ze geen fruit eten dan niet, ze gaan het vanzelf doen. Maar met brood eten is dat bij ons ook niet gelukt. Hij eet namelijk al een jaar geen korstjes, jaar lang van alles geprobeerd, negeren, in z'n mond stoppen, dan maar geen korstjes en dus geen tweede boterham. Werkte allemaal niet. Nu sinds paar weken, moet hij echt z'n boterham opeten. Hij weet nu dat het menens is. Het gaat nog steeds niet van harte maar hij eet het wel.
Kortom geen echte tips, ieder kind heeft een andere aanpak nodig. Ik zou het boek niet kopen, er staat vast niets nieuws in, en anders kan je het vast op internet vinden. Succes!
Vrouwen zijn minder gevaarlijk met chocola in hun mond
maandag 26 augustus 2013 13:26
Nou ja?! Ik had dit topic eerder moeten openen, ze heeft opeens een normale portie wortelsoep gegeten! Ik schoot bijna vol haha! Daarnaast snoepte ze een paar hagelslagjes van mijn cracker en werd niet hysterisch toen ik een ander merk smeerkaas op haar boterham smeerde.
Gisteren logeerde ze bij mijn ouders, die al hadden gegeten en niks in huis hadden, aangezien ze toch nooit eet. Toen vroeg ze opeens om iets te eten, en heb ik 2 eieren geklutst en gebakken, gedaan of het een pannenkoek was en ze heeft heerlijk zitten smullen, met wat appelstroop erop. Ik wist niet wat me overkwam... Hopelijk zet het door!
Gisteren logeerde ze bij mijn ouders, die al hadden gegeten en niks in huis hadden, aangezien ze toch nooit eet. Toen vroeg ze opeens om iets te eten, en heb ik 2 eieren geklutst en gebakken, gedaan of het een pannenkoek was en ze heeft heerlijk zitten smullen, met wat appelstroop erop. Ik wist niet wat me overkwam... Hopelijk zet het door!
maandag 26 augustus 2013 22:21
Herkenbaar! Maar mijn peuter eet wel wat meer. Vlees vindt hij ook lekker en verder is het brood, pannenkoeken en patat wat hij graag lust. Overigens gaat ie van mij gewoon met lege maag naar bed, dat interesseert hem schijnbaar niet. Ook wordt hij daar s nachts niet wakker van. Heel soms eet hij ook pasta met tonijn, maar dat is een uitzondering..heb je al wat aan de tips gehad.
dinsdag 27 augustus 2013 10:40
Fijn om te lezen dat ze begonnen is met iets te eten.
Mijn advies aan jou is ook om het los te laten. Zolang ze groeit, is er niks aan de hand. Het komt (ooit) wel goed.
Ik was ook zo'n kind dat niks lustte. Mijn ouders hebben een tijdje geprobeerd om mij al dwingend te laten eten. Zo moest ik bijv. spaghetti eten. Ik gruwde ervan en kreeg letterlijk braakneigingen. Urenlang heb ik aan de keukentafel achter een vol bord gezeten om vervolgens (zonder iets te hebben gegeten) naar bed te gaan.
Na een paar pogingen zagen mijn ouders in, dat het geen effect had en gaven ze het op. Sindsdien zorgde mijn moeder dat er een restje over was van de avond ervoor of kookte ze gewoon een aardappel met wat groente.
En nu..eet ik alles (met uitzondering spaghetti ha ha). Mijn zoontje is ook een moeilijke eter. Er zijn een paar groentesoorten die hij lekker vindt en ik zorg er gewoon voor dat hij die krijgt. Dan maar geen variatie. Verder is hij dol op fruit dus dat stelt mij gerust.
Het komt goed Odi, echt waar.
Mijn advies aan jou is ook om het los te laten. Zolang ze groeit, is er niks aan de hand. Het komt (ooit) wel goed.
Ik was ook zo'n kind dat niks lustte. Mijn ouders hebben een tijdje geprobeerd om mij al dwingend te laten eten. Zo moest ik bijv. spaghetti eten. Ik gruwde ervan en kreeg letterlijk braakneigingen. Urenlang heb ik aan de keukentafel achter een vol bord gezeten om vervolgens (zonder iets te hebben gegeten) naar bed te gaan.
Na een paar pogingen zagen mijn ouders in, dat het geen effect had en gaven ze het op. Sindsdien zorgde mijn moeder dat er een restje over was van de avond ervoor of kookte ze gewoon een aardappel met wat groente.
En nu..eet ik alles (met uitzondering spaghetti ha ha). Mijn zoontje is ook een moeilijke eter. Er zijn een paar groentesoorten die hij lekker vindt en ik zorg er gewoon voor dat hij die krijgt. Dan maar geen variatie. Verder is hij dol op fruit dus dat stelt mij gerust.
Het komt goed Odi, echt waar.
dinsdag 27 augustus 2013 14:17
Dankjewel Peri, het kan ook niet anders dan goedkomen, I know!
Vanavond gaan we patat eten (so much voor mijn koolhydraat-arme avondeten wegens nog 5 zws-kilo's haha) en ik ben benieuwd of ze dat nu ook weer eens zal willen proeven. Ze heeft er nl. de eerste keer een paar gegeten en de keer daarna bliefde ze het opeens niet meer.
Mijn man en ik waren beiden slechte eters, maar niet zo extreem als zij.
En ik had dit topic allereerst geopend voor ervaringen met het boek, niet omdat ik me zorgen maak over haar gezondheid, want die is prima gelukkig. Het is gewoon een eigenwijze donder
Vanavond gaan we patat eten (so much voor mijn koolhydraat-arme avondeten wegens nog 5 zws-kilo's haha) en ik ben benieuwd of ze dat nu ook weer eens zal willen proeven. Ze heeft er nl. de eerste keer een paar gegeten en de keer daarna bliefde ze het opeens niet meer.
Mijn man en ik waren beiden slechte eters, maar niet zo extreem als zij.
En ik had dit topic allereerst geopend voor ervaringen met het boek, niet omdat ik me zorgen maak over haar gezondheid, want die is prima gelukkig. Het is gewoon een eigenwijze donder
donderdag 26 december 2013 20:06
Maar nu weet je nog niet of dat e-book wat is! En ik ook niet. En ik was nog wel zo nieuwsgierig of het e-book wat zou zijn, hahaha.
Mijn zoontje is geen makkelijke eten maar het gaat, voldoende variatie nu, we hebben het geaccepteert. Dochter is nu bijna 3, at altijd goed, nu niet meer dus nieuwe tips waren welkom. Ik heb het doorgelezen en niks nieuws gevonden. Succes met jullie kinderen!
Mijn zoontje is geen makkelijke eten maar het gaat, voldoende variatie nu, we hebben het geaccepteert. Dochter is nu bijna 3, at altijd goed, nu niet meer dus nieuwe tips waren welkom. Ik heb het doorgelezen en niks nieuws gevonden. Succes met jullie kinderen!
