Relaties
alle pijlers
Vriend doet niks in het huishouden
zaterdag 4 januari 2014 23:25
Ik hoop dat ik hier geen felle reacties op ga krijgen maar ik moet het even kwijt en meningen van andere hierover horen.
Ik woon een jaar samen met mijn vriend in ons appartement. Hiervoor heb ik al een paar maanden in zijn oude appartement gewoond. In die tijd had ik geen baantje en gestopt met mijn opleiding, ik ben toen voor hem gaan koken en poetsen (hij at bij zijn ouders iedere dag + zijn moeder maakte het huis schoon) dat voelde heel logisch voor mij omdat ik geen werk/studie had en hij wel fulltime werkt.
Maar nu wonen we al meer dan een jaar in ons nieuwe appartement en ben ik begonnen aan een nieuwe hbo opleiding waarvoor ik dagelijks 3 uur moet reizen. Ik dacht dat we de taken wel zouden verdelen en hebben hier ook over gesproken. We waren het er over eens dat we alles gewoon goed samen gingen bij houden. Alleen blijkt het in de praktijk anders te gaan. Het komt er op neer dat ik eigenlijk alle dagelijkse dingen doe; koken, afwassen, de was doen etc. Enige vaste taak die hij doet is het verschonen van de kattenbakken maar het zijn dan ook zijn katten maar dit is maar 1x per week. Koken kan hij volgens hem niet waardoor het de bedoeling was dat hij de afwas zou afdrogen; daarna werd het dat hij de afwas in het afdruiprek zou laten opdrogen en daarna op zou ruimen.De laatste tijd komt dit er eigenlijk ook niet meer van... en sta ik het maar zelf op te ruimen.
En natuurlijk heb ik hier al 1000000000000000 opmerkingen over gemaakt en ik heb het aardig proberen te brengen. En hem ook verteld dat het mij vaak allemaal een beetje te veel word icm studeren en het reizen etc. Daarbij zit ik sinds mei met een depressie en een angststoornis waardoor ik sowieso al niet goed in mijn vel zit. Maar eigenlijk altijd krijgen we dan ontzettende ruzie omdat hij vind dat ik zeur of hem tot dingen dwing. Ben hiervoor zelfs al een week terug naar mijn ouders gegaan en dan belooft hij dat het beter word maar uiteindelijk gaat het altijd weer verkeerd.
Sorry voor het hele verhaal!
Ik woon een jaar samen met mijn vriend in ons appartement. Hiervoor heb ik al een paar maanden in zijn oude appartement gewoond. In die tijd had ik geen baantje en gestopt met mijn opleiding, ik ben toen voor hem gaan koken en poetsen (hij at bij zijn ouders iedere dag + zijn moeder maakte het huis schoon) dat voelde heel logisch voor mij omdat ik geen werk/studie had en hij wel fulltime werkt.
Maar nu wonen we al meer dan een jaar in ons nieuwe appartement en ben ik begonnen aan een nieuwe hbo opleiding waarvoor ik dagelijks 3 uur moet reizen. Ik dacht dat we de taken wel zouden verdelen en hebben hier ook over gesproken. We waren het er over eens dat we alles gewoon goed samen gingen bij houden. Alleen blijkt het in de praktijk anders te gaan. Het komt er op neer dat ik eigenlijk alle dagelijkse dingen doe; koken, afwassen, de was doen etc. Enige vaste taak die hij doet is het verschonen van de kattenbakken maar het zijn dan ook zijn katten maar dit is maar 1x per week. Koken kan hij volgens hem niet waardoor het de bedoeling was dat hij de afwas zou afdrogen; daarna werd het dat hij de afwas in het afdruiprek zou laten opdrogen en daarna op zou ruimen.De laatste tijd komt dit er eigenlijk ook niet meer van... en sta ik het maar zelf op te ruimen.
En natuurlijk heb ik hier al 1000000000000000 opmerkingen over gemaakt en ik heb het aardig proberen te brengen. En hem ook verteld dat het mij vaak allemaal een beetje te veel word icm studeren en het reizen etc. Daarbij zit ik sinds mei met een depressie en een angststoornis waardoor ik sowieso al niet goed in mijn vel zit. Maar eigenlijk altijd krijgen we dan ontzettende ruzie omdat hij vind dat ik zeur of hem tot dingen dwing. Ben hiervoor zelfs al een week terug naar mijn ouders gegaan en dan belooft hij dat het beter word maar uiteindelijk gaat het altijd weer verkeerd.
Sorry voor het hele verhaal!
maandag 6 januari 2014 07:51
quote:hollebollegijs schreef op 05 januari 2014 @ 23:32:
[...]
Klopt maar dat is niet sekse gebonden.
Het is voor mij, als man, net zo saai En daarom is het niet logisch dat in een relatie als beide partners werken/studeren, het huishouden voor het grootste deel op 1 persoon neerkomt. Daarom moet het verdeeld worden.
[...]
Klopt maar dat is niet sekse gebonden.
Het is voor mij, als man, net zo saai En daarom is het niet logisch dat in een relatie als beide partners werken/studeren, het huishouden voor het grootste deel op 1 persoon neerkomt. Daarom moet het verdeeld worden.
maandag 6 januari 2014 08:16
Ik heb de slechte gewoonte potten op te pakken aan de deksels. Zitten ze niet dicht, dan vallen ze. Wil je de ochtend beginnen zonder jam over de gehele keukenvloer dan kan je dus maar beter het deksel erop draaien
Gelukkig heb ik met mn man nooit gedoe over het huishouden: bij hem thuis doet hij bijna alles bij mij thuis doe ik bijna alles en als we gaan samen wonen huren we een schoonmaker.
Er we kunnen allebei gewoon koken en de was doen en een lamp vervangen en het vuil buiten zetten. Zou het heel onzelfstandig en onaantrekkelijk vinden als iemand dat niet kan.
Gelukkig heb ik met mn man nooit gedoe over het huishouden: bij hem thuis doet hij bijna alles bij mij thuis doe ik bijna alles en als we gaan samen wonen huren we een schoonmaker.
Er we kunnen allebei gewoon koken en de was doen en een lamp vervangen en het vuil buiten zetten. Zou het heel onzelfstandig en onaantrekkelijk vinden als iemand dat niet kan.
Zeg maar Spijker.
maandag 6 januari 2014 09:35
Dat je hem tot dingen dwingt is echt een ultieme kutsmoes, want door niks te doen dwingt hij jou tot dingen, namelijk alles op je nemen wat hij laat liggen. Hij weet dat ook dondersgoed, hij snapt heus wel dat hierdoor alles op jou neerkomt, maar hij kiest ervoor om het zo te laten, hij gaat liever op de bank liggen dan dat hij jou ontlast. Je kunt het nog zo zonde vinden om de relatie hiervoor te verbreken, maar dit is wel hoe de zaken liggen: hij wil een situatie waarin hij na thuiskomst lekker lui kan zijn en wat dat voor jou betekent kan hem niet schelen. Dat zegt in mijn ogen genoeg over hoe hij in de relatie staat. Hij zet zichzelf op de eerste plek in plaats van een gedeelde eerste plek te creëren en hij is niet van plan om dat te veranderen. Als jij daar de komende tig jaar genoegen mee wil nemen dan is dat aan jou, maar ik vind het niet zonde om hiervoor weg te gaan. Ik vind zijn houding namelijk vrij onaardig.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 6 januari 2014 15:00
De beste tips zijn al gegeven, ruim niet meer zijn zooi achter zijn kont op. Laat desnoods dingen lekker liggen en laat het huis (zijn huis!) lekker smerig worden. In jouw plaats zou ik dan nog zo denken, mocht het uitgaan blijft hij achter met de smeerboel.
Net als heel veel mede-VIVA'ers vind ik zijn houding ronduit respectloos en zou ik het een goede reden vinden om weg te gaan. Zijn gedrag spreekt boekdelen. Uit alles blijkt dat hij vindt dat jij alles mag doen. Zelfs serieuze gesprekken waarin je aangeeft dat het je verdriet doet helpen niets. Welke liefhebbende partner doet het nu niets dat zijn vriendin verdriet heeft?
Dat is geen relatie, dat is de verhouding werkgever-werknemer.
Ik moet zeggen, in mijn relatie begon het ook zo. Ik trok bij mijn vriend in en in het begin had ik ook het gevoel dat hij er van uit ging dat ik alles maar deed. Alsof hij blij was dat hij er vanaf was. Ja zo zijn we niet getrouwd he. Eerst ergerde ik me er ook aan, daarna begon ik te praten, en toen dat niets hielp ben ik gestopt met zeuren, achter zijn kont aan opruimen en gestart met vragen. Als ik de was aan het opvouwen ben vraag ik of hij vast aardappels wil schillen. Doet hij vaak ook uit zichzelf, omdat hij weet dat ik daar een hekel aan heb.
Ik ben meer van het efficiënt tijd inplannen, dus dat we beide bezig zijn zodat we daarna beide kunnen ontspannen. Niet dat de één bezig is terwijl de ander op de bank ligt.
En natuurlijk blijf ik een vrouw. Dus wil ik graag de was doen, zodat het ook netjes en kreukloos in de kast ligt. Ik wil graag minstens 2x in de week stofzuigen, omdat de katten soms wat bosjes haar achterlaten. Ik wil graag de kattenbak elke week helemaal schoonmaken en poetsen. Ik wil graag het bed minstens 1x in de week verschonen. Hij ziet dit allemaal niet, of niet als noodzakelijk. Ik zeur hier dus ook nooit over, ik vraag of we het samen kunnen doen en bijv de kattenbak doe ik altijd alleen.
Net als heel veel mede-VIVA'ers vind ik zijn houding ronduit respectloos en zou ik het een goede reden vinden om weg te gaan. Zijn gedrag spreekt boekdelen. Uit alles blijkt dat hij vindt dat jij alles mag doen. Zelfs serieuze gesprekken waarin je aangeeft dat het je verdriet doet helpen niets. Welke liefhebbende partner doet het nu niets dat zijn vriendin verdriet heeft?
Dat is geen relatie, dat is de verhouding werkgever-werknemer.
Ik moet zeggen, in mijn relatie begon het ook zo. Ik trok bij mijn vriend in en in het begin had ik ook het gevoel dat hij er van uit ging dat ik alles maar deed. Alsof hij blij was dat hij er vanaf was. Ja zo zijn we niet getrouwd he. Eerst ergerde ik me er ook aan, daarna begon ik te praten, en toen dat niets hielp ben ik gestopt met zeuren, achter zijn kont aan opruimen en gestart met vragen. Als ik de was aan het opvouwen ben vraag ik of hij vast aardappels wil schillen. Doet hij vaak ook uit zichzelf, omdat hij weet dat ik daar een hekel aan heb.
Ik ben meer van het efficiënt tijd inplannen, dus dat we beide bezig zijn zodat we daarna beide kunnen ontspannen. Niet dat de één bezig is terwijl de ander op de bank ligt.
En natuurlijk blijf ik een vrouw. Dus wil ik graag de was doen, zodat het ook netjes en kreukloos in de kast ligt. Ik wil graag minstens 2x in de week stofzuigen, omdat de katten soms wat bosjes haar achterlaten. Ik wil graag de kattenbak elke week helemaal schoonmaken en poetsen. Ik wil graag het bed minstens 1x in de week verschonen. Hij ziet dit allemaal niet, of niet als noodzakelijk. Ik zeur hier dus ook nooit over, ik vraag of we het samen kunnen doen en bijv de kattenbak doe ik altijd alleen.
maandag 6 januari 2014 17:29
Wat is je probleem anthonius? In het begin van onze relatie hebben we daar wel eens ruzie over gehad ja (17 jaar geleden). Maar dat ging dan vaak over meer (en je gooit je vuile.sokken niet in de was, en je stofzuigt nooit. Je draait gvd niet eens potten dicht).
Maar ja ik vond en vind het irritant. Na een dag openstaan kun je de inhoud weggooien (uitgedroogd, bedorven, vol insecten, de kat heeft eraan gezeten). Noem me raar, maar ik vind het geldverspilling, elke dag nieuw beleg.
Maar ja ik vond en vind het irritant. Na een dag openstaan kun je de inhoud weggooien (uitgedroogd, bedorven, vol insecten, de kat heeft eraan gezeten). Noem me raar, maar ik vind het geldverspilling, elke dag nieuw beleg.
maandag 6 januari 2014 17:45
Hier werkt opdrachtjes geven ook het beste. Voornamelijk omdat ik ook een luie donder ben en verdomde hypocriet zou zijn als ik wat hem zou verwachten. De dagen dat we bezig zijn met opruimen of schoonmaken, vraag ik hem dat gewoon. Dan is het meteen duidelijk, man gaat aan de slag. Mannen vinden het veel fijner vinden om nuttig te zijn dan verwijten te krijgen. En ik denk dat wij vrouwen daar niet anders in zijn.
Ik heb het geleerd van mijn moeder. Ook zij vond dat iedereen maar moest helpen. Vragen, nee hoor. Als iedereen opstond na gevraagd te hebben te helpen, was ze boos. Nee, het moest uit onszelf komen. Tja, dat ze dat dacht, wist niemand. Niemand kan in haar hoofd kijken. Mijn moeder is een heel goed en lief mens, maar jeetje, wat pakte ze dat toch slecht aan.
Ik heb het geleerd van mijn moeder. Ook zij vond dat iedereen maar moest helpen. Vragen, nee hoor. Als iedereen opstond na gevraagd te hebben te helpen, was ze boos. Nee, het moest uit onszelf komen. Tja, dat ze dat dacht, wist niemand. Niemand kan in haar hoofd kijken. Mijn moeder is een heel goed en lief mens, maar jeetje, wat pakte ze dat toch slecht aan.
maandag 6 januari 2014 18:47
quote:dubiootje schreef op 05 januari 2014 @ 22:40:
Elein, mannen missen het huishoudgen, dat weet je toch? Daar kunnen ze ook niks aan doen.
En ik dan?
Ik mis ook het huishoudgen. Maar ik ben een vrouw. Maar ik word er dus op afgerekend omdat ik een vrouw ben en huishoudelijk ingesteld zou moeten zijn maar een man komt er mee weg, want hij mag dat, hij is een man.
Er is kennelijk nog niet veel veranderd sinds het jaar 0. Nog altijd met twee maten meten.
Elein, mannen missen het huishoudgen, dat weet je toch? Daar kunnen ze ook niks aan doen.
En ik dan?
Ik mis ook het huishoudgen. Maar ik ben een vrouw. Maar ik word er dus op afgerekend omdat ik een vrouw ben en huishoudelijk ingesteld zou moeten zijn maar een man komt er mee weg, want hij mag dat, hij is een man.
Er is kennelijk nog niet veel veranderd sinds het jaar 0. Nog altijd met twee maten meten.
maandag 6 januari 2014 19:07
quote:iones schreef op 06 januari 2014 @ 18:47:
[...]
En ik dan?
Ik mis ook het huishoudgen. Maar ik ben een vrouw. Maar ik word er dus op afgerekend omdat ik een vrouw ben en huishoudelijk ingesteld zou moeten zijn maar een man komt er mee weg, want hij mag dat, hij is een man.
Er is kennelijk nog niet veel veranderd sinds het jaar 0. Nog altijd met twee maten meten.
Dit, inderdaad.
En wanneer die mannen alleen wonen, kunnen ze het ineens wel. Wat klopt er dan niet?
Het heeft niks met een 'huishoudgen' te maken, het heeft te maken met vrouwen die graag alles schoon en opgeruimd willen hebben en mannen die het niet zo nauw nemen. En die het gezeur dan maar over zich heen laten komen want vrouwlief doet het uiteindelijk toch wel.
[...]
En ik dan?
Ik mis ook het huishoudgen. Maar ik ben een vrouw. Maar ik word er dus op afgerekend omdat ik een vrouw ben en huishoudelijk ingesteld zou moeten zijn maar een man komt er mee weg, want hij mag dat, hij is een man.
Er is kennelijk nog niet veel veranderd sinds het jaar 0. Nog altijd met twee maten meten.
Dit, inderdaad.
En wanneer die mannen alleen wonen, kunnen ze het ineens wel. Wat klopt er dan niet?
Het heeft niks met een 'huishoudgen' te maken, het heeft te maken met vrouwen die graag alles schoon en opgeruimd willen hebben en mannen die het niet zo nauw nemen. En die het gezeur dan maar over zich heen laten komen want vrouwlief doet het uiteindelijk toch wel.
maandag 6 januari 2014 19:14
quote:ysl schreef op 04 januari 2014 @ 23:35:
Zou zo zonde zijn om uit een relatie te stappen met deze reden.Ik zou het zonde van mijn leven vinden om het door te brengen met een lui, onverschillig varken. De tijd die je nu verspilt aan huishouden kun je ook besteden aan studie en werk. Dat levert jou veel meer op!
Zou zo zonde zijn om uit een relatie te stappen met deze reden.Ik zou het zonde van mijn leven vinden om het door te brengen met een lui, onverschillig varken. De tijd die je nu verspilt aan huishouden kun je ook besteden aan studie en werk. Dat levert jou veel meer op!
maandag 6 januari 2014 21:52
quote:Starshine schreef op 06 januari 2014 @ 17:29:
Wat is je probleem anthonius? In het begin van onze relatie hebben we daar wel eens ruzie over gehad ja (17 jaar geleden). Maar dat ging dan vaak over meer (en je gooit je vuile.sokken niet in de was, en je stofzuigt nooit. Je draait gvd niet eens potten dicht).
Maar ja ik vond en vind het irritant. Na een dag openstaan kun je de inhoud weggooien (uitgedroogd, bedorven, vol insecten, de kat heeft eraan gezeten). Noem me raar, maar ik vind het geldverspilling, elke dag nieuw beleg.
Ik snap jou wel, vaak vinden irritaties een uitweg via kleine ergernissen.
Momenteel heb ik dat ook, ik wil met de kinderen steengrillen en ex heeft al 7 dagen geleden beloofd het ding op te zoeken zodat ik hem schoon kan maken en testen.
Je geloofd het niet maar iedere keer hetzelfde antwoord "o, ja ik ga meteen zoeken" pffffffffffffff nog steeds niets.
En ze woont niet in paleis Soestdijk hoor met 30 kamers
Altijd dat lakse gedoe.
Wat is je probleem anthonius? In het begin van onze relatie hebben we daar wel eens ruzie over gehad ja (17 jaar geleden). Maar dat ging dan vaak over meer (en je gooit je vuile.sokken niet in de was, en je stofzuigt nooit. Je draait gvd niet eens potten dicht).
Maar ja ik vond en vind het irritant. Na een dag openstaan kun je de inhoud weggooien (uitgedroogd, bedorven, vol insecten, de kat heeft eraan gezeten). Noem me raar, maar ik vind het geldverspilling, elke dag nieuw beleg.
Ik snap jou wel, vaak vinden irritaties een uitweg via kleine ergernissen.
Momenteel heb ik dat ook, ik wil met de kinderen steengrillen en ex heeft al 7 dagen geleden beloofd het ding op te zoeken zodat ik hem schoon kan maken en testen.
Je geloofd het niet maar iedere keer hetzelfde antwoord "o, ja ik ga meteen zoeken" pffffffffffffff nog steeds niets.
En ze woont niet in paleis Soestdijk hoor met 30 kamers
Altijd dat lakse gedoe.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
maandag 6 januari 2014 22:17
maandag 6 januari 2014 23:40
quote:hannah1980 schreef op 06 januari 2014 @ 19:14:
[...]
Ik zou het zonde van mijn leven vinden om het door te brengen met een lui, onverschillig varken. De tijd die je nu verspilt aan huishouden kun je ook besteden aan studie en werk. Dat levert jou veel meer op!plus de tijd die je besteedt aan de irritaties!
[...]
Ik zou het zonde van mijn leven vinden om het door te brengen met een lui, onverschillig varken. De tijd die je nu verspilt aan huishouden kun je ook besteden aan studie en werk. Dat levert jou veel meer op!plus de tijd die je besteedt aan de irritaties!
maandag 6 januari 2014 23:45
quote:hollebollegijs schreef op 06 januari 2014 @ 21:52:
[...]
Ik snap jou wel, vaak vinden irritaties een uitweg via kleine ergernissen.
Momenteel heb ik dat ook, ik wil met de kinderen steengrillen en ex heeft al 7 dagen geleden beloofd het ding op te zoeken zodat ik hem schoon kan maken en testen.
Je geloofd het niet maar iedere keer hetzelfde antwoord "o, ja ik ga meteen zoeken" pffffffffffffff nog steeds niets.
En ze woont niet in paleis Soestdijk hoor met 30 kamers
Altijd dat lakse gedoe.waarom in 's hemelsnaam wil je nou precies de steengril van je ex lenen? Heb je geen vrienden, buren, famile waar je zo'n ding kan lenen. Ex is niet voor niks ex, je kon toen waarschijnlijk al niet tegen dat lakse gedoe, en dan ga je die steengril aan haar vragen! Dat is toch zoeken naar gezeur. Kom mijn steengril maar lenen ik weet precies waar die staat.
[...]
Ik snap jou wel, vaak vinden irritaties een uitweg via kleine ergernissen.
Momenteel heb ik dat ook, ik wil met de kinderen steengrillen en ex heeft al 7 dagen geleden beloofd het ding op te zoeken zodat ik hem schoon kan maken en testen.
Je geloofd het niet maar iedere keer hetzelfde antwoord "o, ja ik ga meteen zoeken" pffffffffffffff nog steeds niets.
En ze woont niet in paleis Soestdijk hoor met 30 kamers
Altijd dat lakse gedoe.waarom in 's hemelsnaam wil je nou precies de steengril van je ex lenen? Heb je geen vrienden, buren, famile waar je zo'n ding kan lenen. Ex is niet voor niks ex, je kon toen waarschijnlijk al niet tegen dat lakse gedoe, en dan ga je die steengril aan haar vragen! Dat is toch zoeken naar gezeur. Kom mijn steengril maar lenen ik weet precies waar die staat.
maandag 6 januari 2014 23:49
Ach mijn vriend doet ook niks,ik werk veertig uur.
Maar we zijn maar met zijn tweetjes,zoveel rommel heb je toch niet.
Ik hem hem ook wel eens vervloekt maar dan heb je alleen maar meer gezijk.
Beter accepteren.
Ik ben er nu wel aan gewend,hij werkt vaak nog meer als mij,dus dan is het ook wel prima zo.
Maar we zijn maar met zijn tweetjes,zoveel rommel heb je toch niet.
Ik hem hem ook wel eens vervloekt maar dan heb je alleen maar meer gezijk.
Beter accepteren.
Ik ben er nu wel aan gewend,hij werkt vaak nog meer als mij,dus dan is het ook wel prima zo.
maandag 6 januari 2014 23:56
dinsdag 7 januari 2014 08:09
quote:truffles schreef op 06 januari 2014 @ 19:07:
[...]
Dit, inderdaad.
En wanneer die mannen alleen wonen, kunnen ze het ineens wel. Wat klopt er dan niet?
Het heeft niks met een 'huishoudgen' te maken, het heeft te maken met vrouwen die graag alles schoon en opgeruimd willen hebben en mannen die het niet zo nauw nemen. En die het gezeur dan maar over zich heen laten komen want vrouwlief doet het uiteindelijk toch wel.
Precies, en dus hoeven ze het ook niet te doen. Mannen zijn over het algemeen wat minder precies en veeleisend, maar ze vinden het best fijn om in een schoon en opgeruimd huis te wonen. Als een ander daarvoor zorgt, des te beter toch? Zo bezien ook helemaal niet zo gek hoor, ik zou het ook niet verkeerd vinden als mijn huis altijd schoon en opgeruimd was en ik hoefde er niets aan te doen.
Mijn ex miste dat huishoudgen trouwens ook (alleen koken deed hij graag en goed), wat niet erg handig was voor een huisman. Zo kon ik alsnog aan de slag als ik uit mijn werk kwam. Ik heb het er op een zeker moment op aan laten komen en heb aangekondigd dat ik geen huishoudelijk werk meer ging doen. Toen is het huis verschrikkelijk vervuild, echt schandalig (met twee jonge kinderen al helemaal). Er werd gewoon niet meer gedweild, amper gestofzuigd, nooit gestoft, de bedden werden niet verschoond, de vaatwasser niet uitgeruimd, de koelkast werd smerig...
Bij sommige mannen gaat die tactiek dus niet werken. Wat wel werkt is dat je dan wel weet waar je aan toe bent.
[...]
Dit, inderdaad.
En wanneer die mannen alleen wonen, kunnen ze het ineens wel. Wat klopt er dan niet?
Het heeft niks met een 'huishoudgen' te maken, het heeft te maken met vrouwen die graag alles schoon en opgeruimd willen hebben en mannen die het niet zo nauw nemen. En die het gezeur dan maar over zich heen laten komen want vrouwlief doet het uiteindelijk toch wel.
Precies, en dus hoeven ze het ook niet te doen. Mannen zijn over het algemeen wat minder precies en veeleisend, maar ze vinden het best fijn om in een schoon en opgeruimd huis te wonen. Als een ander daarvoor zorgt, des te beter toch? Zo bezien ook helemaal niet zo gek hoor, ik zou het ook niet verkeerd vinden als mijn huis altijd schoon en opgeruimd was en ik hoefde er niets aan te doen.
Mijn ex miste dat huishoudgen trouwens ook (alleen koken deed hij graag en goed), wat niet erg handig was voor een huisman. Zo kon ik alsnog aan de slag als ik uit mijn werk kwam. Ik heb het er op een zeker moment op aan laten komen en heb aangekondigd dat ik geen huishoudelijk werk meer ging doen. Toen is het huis verschrikkelijk vervuild, echt schandalig (met twee jonge kinderen al helemaal). Er werd gewoon niet meer gedweild, amper gestofzuigd, nooit gestoft, de bedden werden niet verschoond, de vaatwasser niet uitgeruimd, de koelkast werd smerig...
Bij sommige mannen gaat die tactiek dus niet werken. Wat wel werkt is dat je dan wel weet waar je aan toe bent.
Ga in therapie!
dinsdag 7 januari 2014 08:17
quote:beautifullsunshine schreef op 07 januari 2014 @ 00:01:
Ik wil daar helemaal niet over nadenken,dat vind zijn weg dan vanzelf wel.
Ik ben daar ook niet bang voor,ik zou dan ook nooit zoveel gaan werken.
Dus dan heb je ook meer tijd voor poetsen en voor de kids zorgen.
Die weg heb je nu al zelf uitgestippeld: je vriend hoeft nu niets te doen, dus gaat hij straks ook niets doen. En zeer waarschijnlijk komt de verzorging van de kinderen ook grotendeels op jou neer. Hou er wel rekening mee dat:
a) jij financieel zelfstandig blijft, zodat je jezelf en de evt. kinderen kan onderhouden als het op een dag spaak loopt
b) je vriend dan geen goede band opbouwt met de kinderen en ook niet zo bedreven zal zijn in hun verzorging en opvoeding.
Dat soort dingen komt absoluut niet vanzelf goed, dat is een kwestie van vooraf goed doorspreken en goede en concrete afspraken maken. Dus niet: "we gaan het wel samen doen he, ook al ga ik minder werken?" maar wie gaat wat doen en hoe vaak.
Er zijn al veel huwelijken stukgelopen op dit soort dingen. Jij vindt de hoeveelheid werk nu wel meevallen, moet je het meemaken als je een stel kinderen hebt en zelf vaker thuis bent, dan wordt het zo ongeveer een fulltime taak. Náást je baan! Je vriend heeft het dan lekker relaxt, die gaat werken en komt thuis om lekker uit te rusten. Dat gaat na een tijd irriteren, het "accepteren", wat nu nog wel lukt, wordt dan steeds moeilijker. Dat kan een serieus probleem in je huwelijk geven.
Ik wil daar helemaal niet over nadenken,dat vind zijn weg dan vanzelf wel.
Ik ben daar ook niet bang voor,ik zou dan ook nooit zoveel gaan werken.
Dus dan heb je ook meer tijd voor poetsen en voor de kids zorgen.
Die weg heb je nu al zelf uitgestippeld: je vriend hoeft nu niets te doen, dus gaat hij straks ook niets doen. En zeer waarschijnlijk komt de verzorging van de kinderen ook grotendeels op jou neer. Hou er wel rekening mee dat:
a) jij financieel zelfstandig blijft, zodat je jezelf en de evt. kinderen kan onderhouden als het op een dag spaak loopt
b) je vriend dan geen goede band opbouwt met de kinderen en ook niet zo bedreven zal zijn in hun verzorging en opvoeding.
Dat soort dingen komt absoluut niet vanzelf goed, dat is een kwestie van vooraf goed doorspreken en goede en concrete afspraken maken. Dus niet: "we gaan het wel samen doen he, ook al ga ik minder werken?" maar wie gaat wat doen en hoe vaak.
Er zijn al veel huwelijken stukgelopen op dit soort dingen. Jij vindt de hoeveelheid werk nu wel meevallen, moet je het meemaken als je een stel kinderen hebt en zelf vaker thuis bent, dan wordt het zo ongeveer een fulltime taak. Náást je baan! Je vriend heeft het dan lekker relaxt, die gaat werken en komt thuis om lekker uit te rusten. Dat gaat na een tijd irriteren, het "accepteren", wat nu nog wel lukt, wordt dan steeds moeilijker. Dat kan een serieus probleem in je huwelijk geven.
Ga in therapie!
dinsdag 7 januari 2014 08:20
quote:beautifullsunshine schreef op 07 januari 2014 @ 00:01:
Ik wil daar helemaal niet over nadenken,dat vind zijn weg dan vanzelf wel.
Ik ben daar ook niet bang voor,ik zou dan ook nooit zoveel gaan werken.
Dus dan heb je ook meer tijd voor poetsen en voor de kids zorgen.
Dus jij leeft nog in de jaren '50 waar bij kinderen de vrouw meteen niet of minder gaat werken, papa de kost verdient en mama de poetsdoek rondzwaait?
Kijk, dat is dan een groot verschil, ik leef in 2014 waar mannen en vrouwen allebei werken en zorgen.
Ik wil daar helemaal niet over nadenken,dat vind zijn weg dan vanzelf wel.
Ik ben daar ook niet bang voor,ik zou dan ook nooit zoveel gaan werken.
Dus dan heb je ook meer tijd voor poetsen en voor de kids zorgen.
Dus jij leeft nog in de jaren '50 waar bij kinderen de vrouw meteen niet of minder gaat werken, papa de kost verdient en mama de poetsdoek rondzwaait?
Kijk, dat is dan een groot verschil, ik leef in 2014 waar mannen en vrouwen allebei werken en zorgen.
Zeg maar Spijker.
