Gezondheid
alle pijlers
Ben jij orgaandonor?
vrijdag 18 april 2014 12:52
Hallo allemaal!
Deze week ontvingen ongeveer 180.000 18-jarigen een brief van de minister waarin zij worden opgeroepen om hun keuze te registreren over of zij donor willen zijn.
Ik ontving deze brief ook toen ik 18 werd (in 2010) en ik heb ‘ja’ gekozen. Ten eerste omdat ik het belangrijk vind om zelf te kiezen, zodat ik mijn nabestaanden niet opzadel met een dilemma als ik er niet meer ben en ten tweede heb ik voor ‘ja’ gekozen omdat er nog steeds 150 mensen per jaar sterven, voor wie niet op tijd een donororgaan beschikbaar komt.
Wat is jullie mening over orgaandonatie? En hebben jullie je keuze al vastgelegd? En zo ja waarom hebben jullie die keuze gemaakt?
Deze week ontvingen ongeveer 180.000 18-jarigen een brief van de minister waarin zij worden opgeroepen om hun keuze te registreren over of zij donor willen zijn.
Ik ontving deze brief ook toen ik 18 werd (in 2010) en ik heb ‘ja’ gekozen. Ten eerste omdat ik het belangrijk vind om zelf te kiezen, zodat ik mijn nabestaanden niet opzadel met een dilemma als ik er niet meer ben en ten tweede heb ik voor ‘ja’ gekozen omdat er nog steeds 150 mensen per jaar sterven, voor wie niet op tijd een donororgaan beschikbaar komt.
Wat is jullie mening over orgaandonatie? En hebben jullie je keuze al vastgelegd? En zo ja waarom hebben jullie die keuze gemaakt?
vrijdag 18 april 2014 15:48
quote:nessemeisje schreef op 18 april 2014 @ 15:43:
En over de openingsvraag: ik ben donor, man ook, beiden al jarenlang.
Mensen die dat niet zijn, staan wat mij betreft onder aan de ladder van menslievendheid. Wat je kulargumenten ook zijn. Het is een vrij land, maar ik hoef niet overal respect voor te hebben.Beiden al jarenlang? Dan hoop ik dat eventuele kinderen van jullie oud genoeg waren om zich hier in te verdiepen, toen jullie donor werden. Rekening houden met je eigen kinderen lijkt mij een van de eerste tekenen van "menslievendheid".
En over de openingsvraag: ik ben donor, man ook, beiden al jarenlang.
Mensen die dat niet zijn, staan wat mij betreft onder aan de ladder van menslievendheid. Wat je kulargumenten ook zijn. Het is een vrij land, maar ik hoef niet overal respect voor te hebben.Beiden al jarenlang? Dan hoop ik dat eventuele kinderen van jullie oud genoeg waren om zich hier in te verdiepen, toen jullie donor werden. Rekening houden met je eigen kinderen lijkt mij een van de eerste tekenen van "menslievendheid".
vrijdag 18 april 2014 15:50
quote:marco321 schreef op 18 april 2014 @ 15:46:
[...]
Yeah, right.
Ik vind het nogal wat. De overheid mag besluiten zonder toestemming van alles met je lichaam te doen en mensen moeten moeite doen om dat te voorkomen. Omgekeerde wereld.
En inderdaad een grote schok voor buitenlanders. Ik zou me doodschrikken als ik net in Afghanistan woon wanneer er een familielid overlijdt en dan blijkt dat we hadden moeten voorkomen dat ze allerlei Afghaanse rituelen met het lichaam gaan uithalen. Dit gaat tegen de integriteit van het menselijk lichaam in. En zo kun je niet met nabestaanden omgaan.Ik gok dat men in Afghanistan wel andere zaken heeft om geschokt over te zijn.
[...]
Yeah, right.
Ik vind het nogal wat. De overheid mag besluiten zonder toestemming van alles met je lichaam te doen en mensen moeten moeite doen om dat te voorkomen. Omgekeerde wereld.
En inderdaad een grote schok voor buitenlanders. Ik zou me doodschrikken als ik net in Afghanistan woon wanneer er een familielid overlijdt en dan blijkt dat we hadden moeten voorkomen dat ze allerlei Afghaanse rituelen met het lichaam gaan uithalen. Dit gaat tegen de integriteit van het menselijk lichaam in. En zo kun je niet met nabestaanden omgaan.Ik gok dat men in Afghanistan wel andere zaken heeft om geschokt over te zijn.
vrijdag 18 april 2014 15:52
quote:nessemeisje schreef op 18 april 2014 @ 15:43:
En over de openingsvraag: ik ben donor, man ook, beiden al jarenlang.
Mensen die dat niet zijn, staan wat mij betreft onder aan de ladder van menslievendheid. Wat je kulargumenten ook zijn. Het is een vrij land, maar ik hoef niet overal respect voor te hebben.
Wat kort door de bocht zeg. "Onderaan de ladder van menslievendheid" als je gewoon je eigen organen in je lichaam laat zitten?
Dit is een moeilijk onderwerp, maar ik denk dat de meer genuanceerde meningen die ik hier lees toch eerder een teken zijn van inleving, intelligentie en respect voor verschillende situaties en gevoelens.
En over de openingsvraag: ik ben donor, man ook, beiden al jarenlang.
Mensen die dat niet zijn, staan wat mij betreft onder aan de ladder van menslievendheid. Wat je kulargumenten ook zijn. Het is een vrij land, maar ik hoef niet overal respect voor te hebben.
Wat kort door de bocht zeg. "Onderaan de ladder van menslievendheid" als je gewoon je eigen organen in je lichaam laat zitten?
Dit is een moeilijk onderwerp, maar ik denk dat de meer genuanceerde meningen die ik hier lees toch eerder een teken zijn van inleving, intelligentie en respect voor verschillende situaties en gevoelens.
vrijdag 18 april 2014 15:52
sawyer, ook fijn om jouw kant te horen. Als nabestaande van een donor denk ik vaak aan de ontvangers, en hoe het met hen zal zijn...Is even off topic, maar goed. Helaas heb ik daar tot nu toe niks van mogen vernemen van hun kant via de transplantatiecoordinator, maar ik snap ook wel dat dat lastig is. Dus zou het mij wel trootsten als ik wist dat allen nog in leven waren of om te horen dat hun kwaliteit zo omhoog is gegaan. Ik heb die bewuste nacht ook gedacht...Nu worden de ontvangers opgebeld, telefoontje waar ze al zo lang op zitten te wachten. Het is en blijft heel dubbel, maar nogmaals, zonde om je organen onder de grond of in de oven te stoppen.
[img]http://www.angelfire.com/tx/babyguardia ... heaven.jpg[/img]
[img]http://www.angelfire.com/tx/babyguardia ... heaven.jpg[/img]
vrijdag 18 april 2014 15:53
quote:marco321 schreef op 18 april 2014 @ 15:48:
[...]
Beiden al jarenlang? Dan hoop ik dat eventuele kinderen van jullie oud genoeg waren om zich hier in te verdiepen, toen jullie donor werden. Rekening houden met je eigen kinderen lijkt mij een van de eerste tekenen van "menslievendheid".Nope, het is mijn lichaam en ik bepaal of ik daar een mensenleven mee wil redden. Mijn lichaam is geen democratie, kom nou. Flauwekul dat je geen orgaandonor wilt zijn vanwege je kinderen. Zwak excuus. Zeg dan gewoon dat je bang bent. Je kunt kinderen héél veel uitleggen en ze zullen al verdriet hebben van een overlijden. Dat er dan een ander leven gered kan worden kan een enorme troost zijn.
[...]
Beiden al jarenlang? Dan hoop ik dat eventuele kinderen van jullie oud genoeg waren om zich hier in te verdiepen, toen jullie donor werden. Rekening houden met je eigen kinderen lijkt mij een van de eerste tekenen van "menslievendheid".Nope, het is mijn lichaam en ik bepaal of ik daar een mensenleven mee wil redden. Mijn lichaam is geen democratie, kom nou. Flauwekul dat je geen orgaandonor wilt zijn vanwege je kinderen. Zwak excuus. Zeg dan gewoon dat je bang bent. Je kunt kinderen héél veel uitleggen en ze zullen al verdriet hebben van een overlijden. Dat er dan een ander leven gered kan worden kan een enorme troost zijn.
vrijdag 18 april 2014 15:54
quote:nessemeisje schreef op 18 april 2014 @ 15:50:
[...]
Ik gok dat men in Afghanistan wel andere zaken heeft om geschokt over te zijn.Het was een simpele redenatie van de omgekeerde situatie. Om je te helpen je in te leven in hoe dat zou zijn als dit je overkomt als allochtoon in een ander land. Blijkbaar kwam ie zo logisch aan dat je er niet op in kunt gaan.
[...]
Ik gok dat men in Afghanistan wel andere zaken heeft om geschokt over te zijn.Het was een simpele redenatie van de omgekeerde situatie. Om je te helpen je in te leven in hoe dat zou zijn als dit je overkomt als allochtoon in een ander land. Blijkbaar kwam ie zo logisch aan dat je er niet op in kunt gaan.
vrijdag 18 april 2014 15:55
quote:nina1966 schreef op 18 april 2014 @ 14:48:
[...]
Dit.
Ikzelf merk er niets meer van en als mijn achterblijvers het niet erg vinden mogen ze me leegtrekken. Hebben ze er een probleem mee ga ik ze niet nog verdrietiger maken door persé donor te willen zijn. Ik laat het echt aan hun over.
Ik zie dit vaker. Bij mij is mijn hele gezin donor. Ook mijn ouders en dergelijke.
Ikzelf ben donor sinds ik erover hoorde. Ik was toen een jaar of 12. Mijn ouders moesten het papiertje nog tekenen. Mijn man is ook geregistreerd. Mijn kinderen zijn allebei geregistreerd zodra ze 12 waren. Ik heb het er met hen over gehad en ze wilden graag. Ze zijn nu pubers en dragen altijd hun registratiekaartje bij zich.
Het is natuurlijk dubbel, want ik ondanks dat ze geregistreerd zijn, hoop ik dat ze nooit zullen doneren, gezien de omstandigheden (hun dood) waaronder dat gebeurt.
[...]
Dit.
Ikzelf merk er niets meer van en als mijn achterblijvers het niet erg vinden mogen ze me leegtrekken. Hebben ze er een probleem mee ga ik ze niet nog verdrietiger maken door persé donor te willen zijn. Ik laat het echt aan hun over.
Ik zie dit vaker. Bij mij is mijn hele gezin donor. Ook mijn ouders en dergelijke.
Ikzelf ben donor sinds ik erover hoorde. Ik was toen een jaar of 12. Mijn ouders moesten het papiertje nog tekenen. Mijn man is ook geregistreerd. Mijn kinderen zijn allebei geregistreerd zodra ze 12 waren. Ik heb het er met hen over gehad en ze wilden graag. Ze zijn nu pubers en dragen altijd hun registratiekaartje bij zich.
Het is natuurlijk dubbel, want ik ondanks dat ze geregistreerd zijn, hoop ik dat ze nooit zullen doneren, gezien de omstandigheden (hun dood) waaronder dat gebeurt.
Later is nu
vrijdag 18 april 2014 15:56
quote:melissa-x schreef op 18 april 2014 @ 15:52:
[...]
Wat kort door de bocht zeg. "Onderaan de ladder van menslievendheid" als je gewoon je eigen organen in je lichaam laat zitten?
Dit is een moeilijk onderwerp, maar ik denk dat de meer genuanceerde meningen die ik hier lees toch eerder een teken zijn van inleving, intelligentie en respect voor verschillende situaties en gevoelens.Ik vind het op dit onderwerp absoluut geen probleem om hierin kortzichtig te zijn of door een weigeraar weggezet te worden als niet intelligent. Je hebt de keuze om een mensenleven te redden. Doe je dat wel of doe je dat niet. Niet? Prima, vrij land, maar ik heb er geen respect voor.
[...]
Wat kort door de bocht zeg. "Onderaan de ladder van menslievendheid" als je gewoon je eigen organen in je lichaam laat zitten?
Dit is een moeilijk onderwerp, maar ik denk dat de meer genuanceerde meningen die ik hier lees toch eerder een teken zijn van inleving, intelligentie en respect voor verschillende situaties en gevoelens.Ik vind het op dit onderwerp absoluut geen probleem om hierin kortzichtig te zijn of door een weigeraar weggezet te worden als niet intelligent. Je hebt de keuze om een mensenleven te redden. Doe je dat wel of doe je dat niet. Niet? Prima, vrij land, maar ik heb er geen respect voor.
vrijdag 18 april 2014 15:56
vrijdag 18 april 2014 15:57
quote:marco321 schreef op 18 april 2014 @ 15:54:
[...]
Het was een simpele redenatie van de omgekeerde situatie. Om je te helpen je in te leven in hoe dat zou zijn als dit je overkomt als allochtoon in een ander land. Blijkbaar kwam ie zo logisch aan dat je er niet op in kunt gaan. Precies. Het was ook een sterke vergelijking: dat is wat ik denk als ik me probeer voor te stellen welke gevolgen zo'n regeling zou hebben voor mensen die analfabeet of allochtoon zijn! Ik vind het eigenlijk niet kunnen dat je iets moet doen om te voorkomen dat mensen je organen eruit halen.
[...]
Het was een simpele redenatie van de omgekeerde situatie. Om je te helpen je in te leven in hoe dat zou zijn als dit je overkomt als allochtoon in een ander land. Blijkbaar kwam ie zo logisch aan dat je er niet op in kunt gaan. Precies. Het was ook een sterke vergelijking: dat is wat ik denk als ik me probeer voor te stellen welke gevolgen zo'n regeling zou hebben voor mensen die analfabeet of allochtoon zijn! Ik vind het eigenlijk niet kunnen dat je iets moet doen om te voorkomen dat mensen je organen eruit halen.
vrijdag 18 april 2014 15:58
quote:nessemeisje schreef op 18 april 2014 @ 15:53:
[...]
Nope, het is mijn lichaam en ik bepaal of ik daar een mensenleven mee wil redden. Mijn lichaam is geen democratie, kom nou. Flauwekul dat je geen orgaandonor wilt zijn vanwege je kinderen. Zwak excuus. Zeg dan gewoon dat je bang bent. Je kunt kinderen héél veel uitleggen en ze zullen al verdriet hebben van een overlijden. Dat er dan een ander leven gered kan worden kan een enorme troost zijn.Kan. Juist. De gevoelens van je kinderen kunnen dus ook heel anders in elkaar zitten. Ik zou daar rekening mee houden.
[...]
Nope, het is mijn lichaam en ik bepaal of ik daar een mensenleven mee wil redden. Mijn lichaam is geen democratie, kom nou. Flauwekul dat je geen orgaandonor wilt zijn vanwege je kinderen. Zwak excuus. Zeg dan gewoon dat je bang bent. Je kunt kinderen héél veel uitleggen en ze zullen al verdriet hebben van een overlijden. Dat er dan een ander leven gered kan worden kan een enorme troost zijn.Kan. Juist. De gevoelens van je kinderen kunnen dus ook heel anders in elkaar zitten. Ik zou daar rekening mee houden.
vrijdag 18 april 2014 16:15
quote:raspberry71 schreef op 18 april 2014 @ 15:52:
sawyer, ook fijn om jouw kant te horen. Als nabestaande van een donor denk ik vaak aan de ontvangers, en hoe het met hen zal zijn...Is even off topic, maar goed. Helaas heb ik daar tot nu toe niks van mogen vernemen van hun kant via de transplantatiecoordinator, maar ik snap ook wel dat dat lastig is. Dus zou het mij wel trootsten als ik wist dat allen nog in leven waren of om te horen dat hun kwaliteit zo omhoog is gegaan. Ik heb die bewuste nacht ook gedacht...Nu worden de ontvangers opgebeld, telefoontje waar ze al zo lang op zitten te wachten. Het is en blijft heel dubbel, maar nogmaals, zonde om je organen onder de grond of in de oven te stoppen.
[img]http://www.angelfire.com/tx/babyguardia ... heaven.jpg[/img]
bij mij waren het levende donoren, geen postmortale. dus dat is denk ik wel anders, al bestaat er bij mij ook volledige anonimiteit en weet ik van 1 donororgaan niet wie de donor is. bij de andere wel want dat betreft familie.
anyway, ik heb een paar keer gehoord dat een ontvanger op een of andere manier ontdekte wie de nabestaanden waren (in het geval van postmortaal) en had hen geschreven. ene keer werd dit goed ontvangen, maar was het (is al lang geleden dus kan me vergissen) het contact in overleg tussen nabestaanden en ontvanger, met het transplantatiecentrum er natuurlijk tussen. andere keer werd het totaal niet op prijs gesteld, en is er dus ook geen contact geweest.
dat het dubbel is heb ik wel vaker gehoord van mensen inderdaad. maar dat kan ik me persoonlijk niet zo goed voorstellen omdat mijn donors geen postmortale donors betroffen.
sawyer, ook fijn om jouw kant te horen. Als nabestaande van een donor denk ik vaak aan de ontvangers, en hoe het met hen zal zijn...Is even off topic, maar goed. Helaas heb ik daar tot nu toe niks van mogen vernemen van hun kant via de transplantatiecoordinator, maar ik snap ook wel dat dat lastig is. Dus zou het mij wel trootsten als ik wist dat allen nog in leven waren of om te horen dat hun kwaliteit zo omhoog is gegaan. Ik heb die bewuste nacht ook gedacht...Nu worden de ontvangers opgebeld, telefoontje waar ze al zo lang op zitten te wachten. Het is en blijft heel dubbel, maar nogmaals, zonde om je organen onder de grond of in de oven te stoppen.
[img]http://www.angelfire.com/tx/babyguardia ... heaven.jpg[/img]
bij mij waren het levende donoren, geen postmortale. dus dat is denk ik wel anders, al bestaat er bij mij ook volledige anonimiteit en weet ik van 1 donororgaan niet wie de donor is. bij de andere wel want dat betreft familie.
anyway, ik heb een paar keer gehoord dat een ontvanger op een of andere manier ontdekte wie de nabestaanden waren (in het geval van postmortaal) en had hen geschreven. ene keer werd dit goed ontvangen, maar was het (is al lang geleden dus kan me vergissen) het contact in overleg tussen nabestaanden en ontvanger, met het transplantatiecentrum er natuurlijk tussen. andere keer werd het totaal niet op prijs gesteld, en is er dus ook geen contact geweest.
dat het dubbel is heb ik wel vaker gehoord van mensen inderdaad. maar dat kan ik me persoonlijk niet zo goed voorstellen omdat mijn donors geen postmortale donors betroffen.
vrijdag 18 april 2014 16:19
quote:nessemeisje schreef op 18 april 2014 @ 15:53:
[...]
Nope, het is mijn lichaam en ik bepaal of ik daar een mensenleven mee wil redden. Mijn lichaam is geen democratie, kom nou. Flauwekul dat je geen orgaandonor wilt zijn vanwege je kinderen. Zwak excuus. Zeg dan gewoon dat je bang bent. Je kunt kinderen héél veel uitleggen en ze zullen al verdriet hebben van een overlijden. Dat er dan een ander leven gered kan worden kan een enorme troost zijn.
Mee eens. Als een van ouders komt te overlijden en ze kunnen met hun organen een leven redden dan zou ik dat juist geweldig vinden. Gewoon het idee dat hun dood niet helemaal voor niks was, dat er een stukje voortleeft in iemand anders die daardoor een langer leven kan hebben.
Ik ben al sinds mijn 12de donor. Vriend laat het ten zijne tijd aan mij over. Ik vind het raar als iemand geen donor is om redenen als: eng ( hoezo eng, je bent dood je merkt er niks van) of ik weet niet wie mijn organen krijgt ( nou en nogmaals: jij bent dood je merkt er niks van). of: ja maar ik geef veel geld enz aan goede doelen ( ja das mooi als je dat kan missen, daar krijgt de persoon die een hart nodig heeft geen nieuw hart van, die had dan liever gehad dat je gewoon donor was)
En ja ik vind dat als je om deze kulredenen geen donor wil zijn je dan ook geen donor organen zou moeten accepteren.
Medische redenen geen donor is voor mij de enige goede reden.
Wat mij betreft zouden donors en mensen die om medische redenen geen donor kunnen zijn hoger geplaatst mogen worden op de lijst want waarom wel een donor orgaan krijgen als je vertikt er een te geven. Onmenselijk? Ja misschien.
[...]
Nope, het is mijn lichaam en ik bepaal of ik daar een mensenleven mee wil redden. Mijn lichaam is geen democratie, kom nou. Flauwekul dat je geen orgaandonor wilt zijn vanwege je kinderen. Zwak excuus. Zeg dan gewoon dat je bang bent. Je kunt kinderen héél veel uitleggen en ze zullen al verdriet hebben van een overlijden. Dat er dan een ander leven gered kan worden kan een enorme troost zijn.
Mee eens. Als een van ouders komt te overlijden en ze kunnen met hun organen een leven redden dan zou ik dat juist geweldig vinden. Gewoon het idee dat hun dood niet helemaal voor niks was, dat er een stukje voortleeft in iemand anders die daardoor een langer leven kan hebben.
Ik ben al sinds mijn 12de donor. Vriend laat het ten zijne tijd aan mij over. Ik vind het raar als iemand geen donor is om redenen als: eng ( hoezo eng, je bent dood je merkt er niks van) of ik weet niet wie mijn organen krijgt ( nou en nogmaals: jij bent dood je merkt er niks van). of: ja maar ik geef veel geld enz aan goede doelen ( ja das mooi als je dat kan missen, daar krijgt de persoon die een hart nodig heeft geen nieuw hart van, die had dan liever gehad dat je gewoon donor was)
En ja ik vind dat als je om deze kulredenen geen donor wil zijn je dan ook geen donor organen zou moeten accepteren.
Medische redenen geen donor is voor mij de enige goede reden.
Wat mij betreft zouden donors en mensen die om medische redenen geen donor kunnen zijn hoger geplaatst mogen worden op de lijst want waarom wel een donor orgaan krijgen als je vertikt er een te geven. Onmenselijk? Ja misschien.
vrijdag 18 april 2014 16:21
dan is het inderdaad anders sawyer. Ik respecteer ook ieder zijn omgangswijze hierin. Bij toeval kwamen wij er achter dat een oud-collega van mijn man samenwerkte met de vrouw van een van de ontvangers, van de longen in dit geval. Hij is helaas na drie dagen overleden, was al te ziek. Maar blij met deze kans. De betreffende collega heeft het nooit durven zeggen tegen de vrouw, dat ze ons weer kende...
vrijdag 18 april 2014 16:32
quote:marco321 schreef op 18 april 2014 @ 15:48:
[...]
Beiden al jarenlang? Dan hoop ik dat eventuele kinderen van jullie oud genoeg waren om zich hier in te verdiepen, toen jullie donor werden. Rekening houden met je eigen kinderen lijkt mij een van de eerste tekenen van "menslievendheid".
Mijn toekomstige kinderen hebben écht geen bal te zeggen over mijn donorschap.
En wat een grote onzin zeg.. Moeite met de rouwverwerking omdat mamma niet compleet in dr kist ligt . Je ligt tóch al tussen 6 planken. Zullen ze echt je longen missen?!
En de "moeite met rouwverwerking" dan ook nog belangrijker vinden dan de mensenlevens die je als donor redden kunt. Bizar.
Dan schort er wat mij betreft wat aan de opvoeding. Iets met onzelfzuchtigheid enzo..
[...]
Beiden al jarenlang? Dan hoop ik dat eventuele kinderen van jullie oud genoeg waren om zich hier in te verdiepen, toen jullie donor werden. Rekening houden met je eigen kinderen lijkt mij een van de eerste tekenen van "menslievendheid".
Mijn toekomstige kinderen hebben écht geen bal te zeggen over mijn donorschap.
En wat een grote onzin zeg.. Moeite met de rouwverwerking omdat mamma niet compleet in dr kist ligt . Je ligt tóch al tussen 6 planken. Zullen ze echt je longen missen?!
En de "moeite met rouwverwerking" dan ook nog belangrijker vinden dan de mensenlevens die je als donor redden kunt. Bizar.
Dan schort er wat mij betreft wat aan de opvoeding. Iets met onzelfzuchtigheid enzo..
vrijdag 18 april 2014 16:42
quote:Ephina schreef op 18 april 2014 @ 16:32:
[...]
Mijn toekomstige kinderen hebben écht geen bal te zeggen over mijn donorschap.
En wat een grote onzin zeg.. Moeite met de rouwverwerking omdat mamma niet compleet in dr kist ligt . Je ligt tóch al tussen 6 planken. Zullen ze echt je longen missen?!
En de "moeite met rouwverwerking" dan ook nog belangrijker vinden dan de mensenlevens die je als donor redden kunt. Bizar.
Dan schort er wat mij betreft wat aan de opvoeding. Iets met onzelfzuchtigheid enzo..Eens. Daarnaast: bij mij gaat de fik erin. Lekker boeiend of dat met of zonder hart of nieren gebeurt.
[...]
Mijn toekomstige kinderen hebben écht geen bal te zeggen over mijn donorschap.
En wat een grote onzin zeg.. Moeite met de rouwverwerking omdat mamma niet compleet in dr kist ligt . Je ligt tóch al tussen 6 planken. Zullen ze echt je longen missen?!
En de "moeite met rouwverwerking" dan ook nog belangrijker vinden dan de mensenlevens die je als donor redden kunt. Bizar.
Dan schort er wat mij betreft wat aan de opvoeding. Iets met onzelfzuchtigheid enzo..Eens. Daarnaast: bij mij gaat de fik erin. Lekker boeiend of dat met of zonder hart of nieren gebeurt.
vrijdag 18 april 2014 16:43
Ik kan uit ervaring zeggen dat het ontzettend fijn is als mensen geregistreerd zijn als donor. Het hart van mijn vader was afkomstig van iemand die is overleden door een verkeersongeluk (naam etc krijg je niet te horen). Zonder hem had ik lang niet zo'n gelukkig en onbezorgd leven gehad als kind (en nog steeds). Ik ben diegene dan ook eeuwig dankbaar en hoop dat veel mensen daar aan denken bij hun ja/nee beslissing.
Uiteraard ben ik zelf donor maar ik vind het prima als mensen het niet willen. Wel ben ik voor het Belgische systeem omdat ik denk dat er veel mensen zijn die geen donor zijn omdat ze er simpelweg niet over na willen denken.
Uiteraard ben ik zelf donor maar ik vind het prima als mensen het niet willen. Wel ben ik voor het Belgische systeem omdat ik denk dat er veel mensen zijn die geen donor zijn omdat ze er simpelweg niet over na willen denken.
vrijdag 18 april 2014 16:50
Vriend, ik en de kinderen zijn al heel lang donor. Omdat vriend COPD heeft wil hij z'n longen niet doneren en ik omdat ik jarenlang gerookt heb. Ook mogen ze niemand mijn ogen geven want dan moeten ze meteen een bril (of lenzen) van -12 er bij geven
Bloed doneren is bij ons ook de normaalste gang van zaken.
Als ik zelf een donororgaan zou moeten krijgen weet ik niet of ik dat aan zou nemen. Voor alsnog zeg ik nee maar wie weet als het de enige optie wordt.
Bloed doneren is bij ons ook de normaalste gang van zaken.
Als ik zelf een donororgaan zou moeten krijgen weet ik niet of ik dat aan zou nemen. Voor alsnog zeg ik nee maar wie weet als het de enige optie wordt.
vrijdag 18 april 2014 16:52
Persoonlijk vind ik mensen die geen enkel respect hebben voor mensen die er een andere visie op na houden dan zijzelf, niet bepaald menslievend overkomen.
Maar goed, ik ben heel erg voor vrije keuze. Als ik geef, dan geef ik onvoorwaardelijk. Of dat nu geld, liefde, organen of wat dan ook is. In dit geval heb ik voor mij zeer valide redenen die leiden tot de keus "nabestaanden beslissen". Als deze redenen voor een ander niet valide zijn, dan is dat maar zo.
Maar goed, ik ben heel erg voor vrije keuze. Als ik geef, dan geef ik onvoorwaardelijk. Of dat nu geld, liefde, organen of wat dan ook is. In dit geval heb ik voor mij zeer valide redenen die leiden tot de keus "nabestaanden beslissen". Als deze redenen voor een ander niet valide zijn, dan is dat maar zo.
vrijdag 18 april 2014 17:05
Asotut, ik snap die beredenering wel maar toch ook weer niet
Bekijken ze niet op het moment dat ze overgaan tot verwijdering van de organen of het orgaan wel of niet 'gezond' en geschikt is?
Daar zullen ze wel naar kijken maar het is voor mij en vriend puur een gevoelskwestie.
Iemand die een donororgaan krijgt heeft al veel geleden en zo'n operatie en nasleep is ook niet niks. Niks mooier dat ik weet dat ze niks "slechts" van mij krijgen wat ik nu al weet dat het gewoon slecht is .
Ik wil iemand niet opzadelen met mijn "bedorven organen"
