Werk & Studie alle pijlers

Klanten die je niet snel vergeet.

11-07-2014 16:09 136 berichten
Alle reacties Link kopieren
Oproep aan de viva dames en heren die verhalen (mogen zowel positief als negatief zijn) over klanten die ze ooit zijn tegengekomen.

TO trapt uiteraard af:

Ik had eens een mevrouw die iets aan me vroeg wat echt niet mogelijk was. Had met klussen te maken. Ik legde het haar zo duidelijk mogelijk uit maar ze trok duidelijk mijn verklaring in twijfel. Toen vroeg ze of ik misschien een mannelijke collega wilde roepen omdat hij misschien wel meer wist. Nogal verbluft haalde ik mijn collega erbij. Hij vertelde haar uiteraard hetzelfde en uiteindelijk is ze boos weggelopen.



Een oudere en nogal deftige dame kwam de winkel binnen en zonder te groeten of wat dan ook eiste ze dat ze een showmodel vanuit de winkel mee naar nam om te kijken hoe het thuis stond. (Ik zeg niet wat het is uit herkenbaarheid). Het beleid is dat dat niet mag en dat vertelde ik haar ook. Nu bleek dat een collega haar wel eens wat meegegeven heeft (wat dus niet mag) en nu zat ik met de gebakken peren. Ze werd kwaad en daarom zei ik dat ik wel een uitzondering wilde maken en het aan mijn leidinggevende zou vragen. Nogal pinnig zei ze: "ja doe jij dat maar!" Vanaf toen was ik haar eigenlijk spuugzat en mijn bloed begon aardig te koken. Maar goed, leidinggevende zei uiteindelijk ja maar dat ik haar duidelijk moest maken dat het toch echt een uitzondering was.

Ik loop terug naar haar en vertel haar wat mijn leidinggevende mij verteld heeft en dat ik het showmodel voor haar zal pakken. Vervolgens zei ze dat het showmodel in de aanbieding is. Ik durfde het bijna niet te zeggen aangezien ze de hele tijd nogal kwaad overkwam, maar het was alleen in de aanbieding onder bepaalde voorwaarden. En die voorwaarden wilde ze niet. Vanaf toen zei ze dat ik een leugenaar was die haar bedroog om meer geld binnen te halen (que?) en dat ze niet meer met me in discussie ging. Ik zei dat dat prima was en dat ik een andere collega voor haar ging roepen die haar verder zou helpen. Toen mijn collega het over had genomen ben ik even naar de kantine gegaan om af te koelen want ik kon haar wel wat.
Some flies are too awesome for the wall
Alle reacties Link kopieren
Vroeger werkte ik op zaterdag als bijbaantje in een schoenwinkel. Er kwam een keer een man binnen die er wat vreemd uitzag en zich zenuwachtig gedroeg. Na even rondkijken pakte hij hele heftige laarzen, van (nep)slangenleer in de kleuren blauw en groen met een hak van minstens 10 cm en wilde deze graag passen. Hij heeft er even mee voor de spiegel gestaan en is zonder ze te kopen weer vertrokken.



Ik vond het dubbel, aan de ene kant vond ik het een enorme mafketel en aan de andere kant vond ik het toch ook 'knap' dat hij het durfde om deze laarzen te gaan passen midden in een drukke winkel.



Ik denk wel dat deze meneer heeeel blij is dat er tegenwoordig internetshoppen bestaat 😄
quote:SuperWijf schreef op 11 juli 2014 @ 17:53:

Jaren geleden toen ik bij de Zeeman werkte in Amsterdam, kwam er een vrouw wekelijks ondergoed, sokken e.d. kopen voor haar zelf, haar man en haar kinderen. Maar deze vrouw was nogal eh deftig, welgesteld persoon met aanzien. (dure auto, groot huis, eigenaren van goedlopende discotheken, kroegen en restaurants)

Wanneer ik dan afrekende en het in een Zeeman tasje wilde doen, riep ze direct nee hoor hoeft niet. En deed ze het gauw in de dure tassen van de winkels uit de Pc hooftstraat. Oke 1x kan, ik stop ook wel kledingstukken in andere tassen om zo het milieu te behouden, maar het viel gewoon echt op dat ze het nooit in een zeeman tasje wilde hebben. Waarschijnlijk om haar ego en aanzien hoog te houden.

Nog steeds wanneer ik haar tegenkom, moet ik erg lachen en grinniken in mij zelf.. Uiterlijke schijn bedriegt dat blijkt wel weer.Dikke kans dat ze het ondergoed droeg en liet dragen en het vervolgens weggooide. Dus niet wassen en derhalve wekelijkse nieuwe voorraad.
quote:ladyveraa schreef op 11 juli 2014 @ 18:07:

Ik heb geen klanten maar gasten (werk in een hotel) maar daar ontmoet ik echt de meest opmerkelijke mensen van over de hele wereld.



Toevallig gisteren, ouder echtpaar kwam rond 9 uur S ochtends in checken, hadden een lange vlucht van 10 uur gehad en waren blij als een kind toen ik vertelde dat er al een kamer beschikbaar was voor hen. De vrouw vertelde me dat ze zo blij was in dit mooie hotel te verblijven en dat, omdat de hotelkamer al zo vroeg klaar was, haar vakantie niet beter kon beginnen. Ook zei ze dat ze een feestelijke vakantie in Amsterdam tegemoet gingen, ze waren 45 jaar getrouwd. Nadat ik ze hun kamer had laten zien (mevrouw was vol verbazing en zei dat ze helemaal verliefd op de kamer was)) heb ik een collega van roomservice gebeld om de gasten iets lekkers aan te bieden ter ere van hun huwelijk. Collega bracht champagne, aardbeien met chocola en een klein Hollands souveniertje naar boven. Later kwam het echtpaar terug naar de receptie en de vrouw vloog me om de hals omdat ze zo blij was met de kamer, de champagne en de aardbeien



Ik kan eigelijk uren praten over gasten (zowel positief als negatief) die ik dagelijks mee maak, maar dan wordt het bericht veel te lang



Wat ik wel opmerkelijk vind is dat van alle nationaliteiten en landen, Nederlandse gasten over t algemeen de meest arrogante zijn.Wat lief dat echtpaar, en topservice ook, klinkt als een hotel waar ik ook wel zou willen verblijven!
Jarén geleden werkte ik in een speelgoedwinkel waar mijn baas vier goed lopende zaken had.

Er kwam weleens een klant en was zo lief mens en had 4 kleine kinderen en stond er alleen voor. Het werd sinterklaas en daar stond zij met wat goedkope spulletjes om af te rekenen en in te laten pakken bij mij, chef was er niet en ik had intussen wat mooi speelgoed voor de kinderen ingepakt en haar niet laten afrekenen, ik betaalde later de rekening. Ik zie nog haar blozende en toch wel blije gezichtje voor mij, wij zeiden niks maar blikken waren genoeg, het werd een mooi sinterklaas feest vermoedde ik.
quote:Tommy_Gun schreef op 11 juli 2014 @ 17:29:

[...]



Jij roept net in een ander topic dat alle Turken op moeten tiefen.whahah
In de zelfde winkel zag ik eens een vrouw een grote pluche konijn pikken, zij liep er gewoon mee naar buiten, ik erachteraan, hoe stom, ik kreeg een paar rake klappen met het gestolen waar.
quote:_isis_ schreef op 11 juli 2014 @ 18:19:

Jarén geleden werkte ik in een speelgoedwinkel waar mijn baas vier goed lopende zaken had.

Er kwam weleens een klant en was zo lief mens en had 4 kleine kinderen en stond er alleen voor. Het werd sinterklaas en daar stond zij met wat goedkope spulletjes om af te rekenen en in te laten pakken bij mij, chef was er niet en ik had intussen wat mooi speelgoed voor de kinderen ingepakt en haar niet laten afrekenen, ik betaalde later de rekening. Ik zie nog haar blozende en toch wel blije gezichtje voor mij, wij zeiden niks maar blikken waren genoeg, het werd een mooi sinterklaas feest vermoedde ik.Ah wat lief . En wat fijn dat je toch niet weg bent .
Alle reacties Link kopieren
quote:Viva_Milou schreef op 11 juli 2014 @ 16:16:

Toen ik studeerde werkte ik in het weekend in een supermarkt. Er was een jongen die iedere week aan mijn kassa kwam. Op een dag kwam hij met ingrediënten voor een pastaschotel en vroeg of ik zin had om dat 's avonds met hem op te eten. Helaas had ik al een vriend, maar ik vond het zo lief :-))



(Ik was 17)Smelt....
quote:Lady-Voldemort schreef op 11 juli 2014 @ 18:45:

[...]





Ah wat lief . En wat fijn dat je toch niet weg bent .ik ben eigenlijk mijn wachtwoord mailadres nick/ combi van het VF kwijt en wilde dus een nieuw mailadres aanmaken dat niet lukte dus dan maar verder zonder geldig mailadres hier. sttttt. én
Alle reacties Link kopieren
Ik werk ook in een hotel en we hadden ooit een grote delegatie in huis van een multinational. Ik was 22 en was op dat moment volledig verantwoordelijk voor de gehele operatie die dag. De directiesecretaresse wilde vroeg in de ochtend de kamers controleren. Ze had dit nooit doorgegeven dus die kamers waren op dat moment nog bezet! Die dame ging compleet door het lint. Ze wilde iemand spreken die in ieder geval ouder was. Mijn collega zei precies hetzelfde natuurlijk.



Uiteraard meteen de kamers laten schoonmaken toen de andere gasten eruit waren. Voor de hele delegatie een lokale lekkernij op de kamer gezet en haar de kamers laten controleren.



Later op de dag kwam ze haar excuses aanbieden en kreeg ik een flesje wijn. De rest van het verblijf, kon ik niets meer fout doen en heeft ze mij wel 10x bedankt!



Die dag vergeet ik echt nooit! Ik ben door het stof gegaan, alsof mijn leven er van afhing!
Eigen belang is groot belang
Alle reacties Link kopieren
Was eens een vrouw bij mij in de winkel die een trainingsbroek voor haar man zocht, ze zocht eentje met ritsjes aan de onderkant, zodat hij makkelijk tot de knie opgestroopt kon worden. Toen moest ze opeens huilen, want bleek dat haar man ernstig ziek was en niet lang meer had en nu een zware operatie moest ondergaan en ze daarom kleding nodig had die makkelijk aan en uit te doen was etc. Ik heb haar een beetje proberen te troosten (als stagiaire, wist me eigenlijk geen houding te geven) en daar was ze erg dankbaar voor. Was een erg vreemde ervaring, maar ben toch blij dat ik door iets simpels te doen haar toch soort van heb kunnen helpen/steunen.



Naarste klant was een winkeldief die nadat ze betrapt was gewelddadig werd, ik stond als versteend achter de kassa en heb 112 gebeld, want ze ging mijn baas en een collega te lijf. Daarna rende ze weg, en liet haar oude moeder, zoontje en baby in kinderwagen achter. Later kwam ze weer terug, gooide de gestolen goederen de winkel in en beschuldigde ons van kidnapping. Toen is ze hem met aanhang gepeerd. Politie erachteraan, maar die heeft ze na een gesprekje laten lopen.. Zo bizar, want mijn collega had de krassen en schrammen op haar armen staan en een zaak is het nooit geworden :O
Alle reacties Link kopieren
Ooit een vakantiebaan in een supermarkt gehad. Aan de kassa kwam vaak een glimlachende oude man, die me een dikke pepermunt gaf. Vervolgens gaf de hoofdcassière me op mijn kop, omdat ik dit niet mocht aannemen.



En dan een bekakte klant, die snauwde: "Jij moet snel afrekenen, want ik moet over tien minuten in het park zijn. Opschieten jij!"



Het ergste vond ik een echtpaar dat me beschuldigde, dat ik te hoge bedragen aansloeg op de kassa: "Ja, je moet haar goed in de gaten houden."
Alle reacties Link kopieren
Haha darkeylove, herkenbaar!



Ik heb een hotelgast gehad waar ik alles voor heb geregeld, van "thuis"zorg, tot tillift tot teil tot extra ventilatie .. Noem het maar op. Hij was zo blij, kon eindelijk zijn vriendin verrassen met een weekend weg in een normaal 5 sterren hotel. Deze meneer was zwaar lichamelijk gehandicapt. Heb later nog een kaartje van hem gekregen.
Geniet van elke dag!
Toen ik 16 was, had ik een zomerbaantje in het ziekenhuis, mensen heen en weer brengen van zaal naar afspraak/poli/whatever. Hartstikke leuk.



Het leukst vond ik de psychiatrische afdeling. Er zat een hele lieve vrouw die ik vaak weg moest brengen, maar nog leuker was de verpleger die er altijd rondliep.



De dame had het op een gegeven moment in de gaten, en terwijl we in de woonkamer stonden en hij binnenkwam zei ze; 'Bart is wel leuk he? Jullie zouden best bij elkaar passen'



Bakvis die ik was durfde ik nooit meer terug naar die afdeling. Ongetwijfeld was hij veel ouder dan ik toen dacht, maar ik vond het vreselijk genant allemaal.
Alle reacties Link kopieren
quote:mrsnem schreef op vrijdag 11 juli 2014 21:19 Haha darkeylove, herkenbaar!



Ik heb een hotelgast gehad waar ik alles voor heb geregeld, van "thuis"zorg, tot tillift tot teil tot extra ventilatie .. Noem het maar op. Hij was zo blij, kon eindelijk zijn vriendin verrassen met een weekend weg in een normaal 5 sterren hotel. Deze meneer was zwaar lichamelijk gehandicapt. Heb later nog een kaartje van hem gekregen. Dat zijn de mooiste momenten en dus heel herkenbaar.
Eigen belang is groot belang
Ik werk achter een balie van een instelling. Medewerkers van die instelling (zorginstelling) mogen doorlopen, de rest van de mensheid moet zich melden (regel vanuit de instelling, voor de veiligheid). Het maakt dus niet uit of je de koningin bent of een cliënt, je moet je melden, punt.



Nou, wat je daar niet over te horen krijgt...

- Als je mij nu niet doorlaat stuur ik mijn 3 advocaten op je af!

- Je kan me toch wel gewoon door laten lopen, ik ben toch geen crimineel?

- Je ziet toch wel aan mij waar ik moet zijn?

- (botweg negeren, ook al doe ik de deur voor je open en zeg ik heel opgewekt 'goeiemorgen, kan ik u ergens mee helpen?')

- Dreigementen om mij over de balie te laten trekken, me met een honkbalknuppel te komen opzoeken en het pand in de fik te steken...



En dan heb ik het nog niet over de mensen die onder invloed van weet-ik-veel-welke-zooi voor mijn neus staan.



Ook altijd leuk, mensen die denken dat ik telepathisch snap waar ze voor komen als ze zeggen 'ik heb een afspraak' of 'ik heb cursus'. En dan verwachten dat ik meteen weet waar zij heen moeten... Juist, ja. Er werken zo'n 100 mensen in dit pand en ik heb zo'n tien cursussen genoteerd staan... Vertel mij eens hoe en wat, dan vertel ik je waar je zijn moet of ga ik degene bellen met wie jij hebt afgesproken, deal?
Alle reacties Link kopieren
Als bijbaantje werkte ik bij een bakker, en deze had naast de broodkant ook nog een hartige kant met kroketjes, ijs en milkshakes. Iedere koopavond kwam er een knul een milkshake halen en maakte een praatje. Op een dag op een zaterdag stond ik aan de broodkrant en het was super druk, komt hij aanlopen, legde een kaartje voor mijn neus op de toonbank en liep snel de winkel uit. Ik kleurde helemaal rood. Iedereen wilde natuurlijk gelijk weten wat er in stond.



Het was een kaart met een schattig eendje en binnen in stond geschreven "wil je met me uit?".
In de buurtkroeg, waar een klant (met licht spraakgebrek) mij om een 'tassie' vroeg en richting keuken wees, waar we spullen vak klanten weglegden als ze daarom vroegen. Ik tussen de bedrijven door, want druk en ik stond in mijn eentje achter de bar, zoeken naar een tas. Zag zo gauw niets wat er niet hoorde, dus terug naar die klant. Wat voor tas dan? 'een gele' dus ik op zoek naar een gele tas, maar kon hem echt niet vinden. Weer terug naar die klant, ik kan hem niet.vinden hoor. 'Tassie. Een tassie!' Ja er ligt echt geen tas in de keuken, sorry, aan wie heb je die gegeven dan? 'Tassie, ik wil een tassie!'



Het is dat er op dat moment een taxichauffeur binnenliep, anders had dit best nog even door kunnen gaan. Ik heb zo de slappe lach gehad toen ik eenmaal doorhad dat die klant wilde dat ik een taxi belde voor hem. Veel logischer ook dan een tasje haha.
Ik kan er een boek over schrijven, over klanten. Maar veel is te herkenbaar vrees ik.



Uit de oude doos dan: ik werkte als bijbaan in een grote zaak in de grensstreek. Veel Belgische klanten. Opvallend was dat vrijwel alle klanten uit Brussel alleen Frans spraken. Tenminste, zo leek het... Ik liep van de ene naar de andere afdeling, achter een stel aan, die in het Vlaams aan het ruziën waren. Even later kwamen ze aan mijn balie met een vraag. In het Frans. Maar ik spreek geen Frans, behalve dan het overbekende zinnetje dat ik geen Frans spreek Mevrouw bleef in het Frans praten, ze sprak geen Vlaams, bleef ze volhouden. Eh, ik liep net achter u? Nee, ze sprak geen Vlaams. Ze was erg volhardend op een erg luidruchtige en vervelende manier, dus ik heb een stukje van hun ruzie maar even herhaald. Uit de woorden die daarop volgden bleek dat mevrouw prima Vlaams sprak....
Boederijgeit, en, ben je met hem uit gegaan?
In de supermarkt, vooral 's zomers, waren er sowieso best veel klanten met een 'luchtje'. Maar er was er eentje die echt enorm stonk. Niet te harden die lucht, het was best een grote winkel en je rook hem gewoon als hij ergens rondliep en zeker nog een half uur erna. Als hij aan je kassa stond, durfde je gewoon niet eens te ademen. Bah, kan die geur nu 12 jaar later nog ruiken. Ik poetste dan de balie met overdreven veel schoonmaakspul als ik de kans kreeg om die geur wat te verdrijven. Dus ik sta op een dag flink te poetsen als ik voor de uitgang een boterhamzakje met geld zie liggen. Toen ik er bijna was om het op te rapen, rook ik die lucht alweer. Ging bijna over mijn nek. Ik heb serieus een papiertje gepakt om dat zakje op te pakken. Zakje in de la waar gevonden voorwerpen in werden bewaard naast nog wat andere dingen. Paar uur later komt de eigenaar binnen en wil iets uit de la pakken. Gaaatverdamme is er iets gestorven in die la?!
Twee die ik niet vergeet, beiden van toen ik bij de informatiebalie bij een bouwmarkt werkte.



Eén klant die naast de balie stond te telefoneren, duidelijk heel chagrijnig. Schijnbaar had ze haar vriend aan de telefoon, die haar op moest komen halen. "Praxis?! Nee, ik ben niet bij de Praxis! Ik ben bij een ándere zaak waar ze die zooi niet hebben!" Waarna ze direct ophing. Duurde best wel een tijd voordat het heerschap in kwestie haar uiteindelijk bij ons gevonden had.



Ook nog een situatie op een hele drukke zaterdag. Er staat een rij van zeker zes man voor de balie te wachten. Dan komt er een enorme zonnebankbruine kerel binnen die zo langs de hele rij loopt, op de balie leunt en naar me brult dat hij een bestelling wil doen. Ik glimlach vriendelijk naar hem, gebaar even naar de rij mensen en zeg "Dat ga ik zo direct voor u regelen meneer, zodra deze zes anderen geholpen zijn." Kijkt ie me een paar tellen strak en ongelovig aan, om vervolgens keihard in lachen uit te barsten. Ook zijn vrouw vond het schijnbaar hilarisch dat hij op die manier toegesproken werd. Uiteindelijk heeft hij inderdaad zonder morren gewacht tot de hele rij weg was om zijn bestelling te doen, bleek nog best een aardige man te zijn ook.
Alle reacties Link kopieren
Wat een leuke verhalen!

Heb 3 jaar bij de post gewerkt. Maak je de gekste dingen mee. Als het slecht weer was: mensen die spontaan naar buiten kwamen met een paraplu(heb m'n handen vol met post hehe) of bij sneeuw tot aan je enkels en dan mensen die komen met een glaasje warme chocolademelk. Zo lief!



Ik werk nu in een boekwinkel. Ook heel leuk! Heel veel leuke klanten. Helaas ook nog af en toe minder leuke klanten. Het type dat belt terwijl ze afrekenen of gaan ruzie maken als iemand voor dringt. Mensen die complete kaarten molens omgooien. Maar vooral leuke klanten hoor mevrouw die standaard iedere zaterdag even langs komt en een praatje maakt. Of klanten die ons complimenteren dat ze altijd zo fijn geholpen worden. Ik had laatst een klant die zei dat ik d'r dag altijd goed maak als ze d'r is omdat ik altijd zo vrolijk ben (vind het werk ook gewoon heel leuk!)



Ik blijf dit topic nog even volgen!
Alle reacties Link kopieren
Ik was vakkenvuller in een supermarkt en iedere zaterdag kwam er een vrouw, ik vermoed dat ze verstandelijk beperkt was, begeleid woonde en iedere week een tientje zakgeld kreeg. Daarvan moest ze dan zelf boodschappen doen, een lijstje kreeg ze mee. Ik hielp haar daar mee want het was voor haar geen doen om binnen het budget te blijven. Voor mij was het steeds een leuke puzzel maar achteraf vind ik het zo sneu dat ze van mij altijd smeerworst op brood moest omdat ze gewoon geen geld had voor een keertje rosbief.
Alle reacties Link kopieren
Eentje waar ik destijds heel erg van onder de indruk was:



Er liep een vrouw in de winkel. Eerst had ze wat aan me gevraagd waaruit bleek dat ze zwanger was (mocht een bepaald product niet). Haar daarmee geholpen. Je kon in die winkel ook verse jus persen. Ze liep met een flesje in haar hand waar ze ook uit dronk (dat vind ik altijd al apart dat je vast iets op gaan eten wat je nog niet betaald hebt maar dat zien we altijd door de vingers).



Even later stond ze bij me aan de kassa en werd ze helemaal niet lekker. Sinaasappelsap waarschijnlijk verkeerd gevallen en maagzuur ofzo. Dus ik een stoel voor dr halen, wat water geven en wat neutraals te eten en even een praatje gemaakt omdat ze zich behoorlijk rot voelde.



Enfin, uiteindelijk was ze weer wat opgeknapt. Dus ik dacht, prima, en nu je boodschappen afrekenen. Gaat ze me daar toch een partij stennis lopen maken dat onze sinaasappelsap niet deugt en dat er wel wat mis kon gaan met haar ongeboren kind. Die sinaasappelsap ging ze toch echt niet betalen. Ahum, maar u heeft m al opgedronken (halve liter).



Vervolgens nog stennis lopen schoppen bij mijn collega en zonder de sinaasappelsap te betalen de winkel uit.

Zo, dan voel je je echt even een sukkel met je goeie zorgen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven