Relaties
alle pijlers
Snel huilen
dinsdag 22 juli 2014 12:47
Hallo,
Ik heb volgende vervelend probleem - ik heb een leuke relatie met mijn vriend (iets langer dan een jaar) maar elke keer dat er me iets dwars zit of we hebben een discussie, begin ik onmiddellijk te huilen.
Ik snap zelf niet waarom want meestal gaat het om iets redelijk banaal (vb ik vind dat hij nors doet, of dat hij te laat thuis was gisteren)
Maar toch krijg ik het niet gezegd zonder tranen...
Dacht dat het misschien hormonaal zou zijn, maar stoppen met de pil heeft niets geholpen.
Wat scheelt er met me? Iemand die kan helpen?
Alvast bedankt!
Ik heb volgende vervelend probleem - ik heb een leuke relatie met mijn vriend (iets langer dan een jaar) maar elke keer dat er me iets dwars zit of we hebben een discussie, begin ik onmiddellijk te huilen.
Ik snap zelf niet waarom want meestal gaat het om iets redelijk banaal (vb ik vind dat hij nors doet, of dat hij te laat thuis was gisteren)
Maar toch krijg ik het niet gezegd zonder tranen...
Dacht dat het misschien hormonaal zou zijn, maar stoppen met de pil heeft niets geholpen.
Wat scheelt er met me? Iemand die kan helpen?
Alvast bedankt!
woensdag 23 juli 2014 11:05
quote:strikjemetstippels schreef op 23 juli 2014 @ 10:57:
Ik begrijp het ook maar niet dat er zo lichtzinnig over wordt gedaan...als of dat heel emotionele een goede eigenschap is.
Vergelijk het eens met 'ik ben gewoon machteloos en daar om word ik agressief, scheld ik je uit voor kut hoer en sloeg ik je een blauw oog, zo ben ik nou een maal'. Ja, het is we een verschil, namelijk fysiek en emotioneel, maar onderschat niet wat het doet met een ander die nooit z'n ei kwijt kan en impliciet de schuld krijgt WANT de ander huilt...en dat dan iedere keer.Klopt. Als ik agressief zou zijn ipv huilen was de relatie allang over.. Gelukkig kan ik er goed met mijn vriend over praten en vertelt hij gewoon wat hij wil zeggen. Die tranen zijn er helaas, maar dat houdt niet in dat hij niet mag zeggen wat hij wil. En gelukkig doet hij dat ook.
Ik begrijp het ook maar niet dat er zo lichtzinnig over wordt gedaan...als of dat heel emotionele een goede eigenschap is.
Vergelijk het eens met 'ik ben gewoon machteloos en daar om word ik agressief, scheld ik je uit voor kut hoer en sloeg ik je een blauw oog, zo ben ik nou een maal'. Ja, het is we een verschil, namelijk fysiek en emotioneel, maar onderschat niet wat het doet met een ander die nooit z'n ei kwijt kan en impliciet de schuld krijgt WANT de ander huilt...en dat dan iedere keer.Klopt. Als ik agressief zou zijn ipv huilen was de relatie allang over.. Gelukkig kan ik er goed met mijn vriend over praten en vertelt hij gewoon wat hij wil zeggen. Die tranen zijn er helaas, maar dat houdt niet in dat hij niet mag zeggen wat hij wil. En gelukkig doet hij dat ook.
woensdag 23 juli 2014 11:08
quote:zweva schreef op 23 juli 2014 @ 11:05:
[...]
Klopt. Als ik agressief zou zijn ipv huilen was de relatie allang over.. Gelukkig kan ik er goed met mijn vriend over praten en vertelt hij gewoon wat hij wil zeggen. Die tranen zijn er helaas, maar dat houdt niet in dat hij niet mag zeggen wat hij wil. En gelukkig doet hij dat ook.je weet niet of hij alles wel zegt, misschien komt na een paar maanden wel een uitbarsting en de opmerking dat hij altijd heeft op eieren moeten lopen om dat je zo snel jankt. De meeste mensen houden zich in als iemand begint te huilen, dat weten kinderen al.
[...]
Klopt. Als ik agressief zou zijn ipv huilen was de relatie allang over.. Gelukkig kan ik er goed met mijn vriend over praten en vertelt hij gewoon wat hij wil zeggen. Die tranen zijn er helaas, maar dat houdt niet in dat hij niet mag zeggen wat hij wil. En gelukkig doet hij dat ook.je weet niet of hij alles wel zegt, misschien komt na een paar maanden wel een uitbarsting en de opmerking dat hij altijd heeft op eieren moeten lopen om dat je zo snel jankt. De meeste mensen houden zich in als iemand begint te huilen, dat weten kinderen al.
woensdag 23 juli 2014 11:14
quote:strikjemetstippels schreef op 23 juli 2014 @ 11:08:
[...]
je weet niet of hij alles wel zegt, misschien komt na een paar maanden wel een uitbarsting en de opmerking dat hij altijd heeft op eieren moeten lopen om dat je zo snel jankt. De meeste mensen houden zich in als iemand begint te huilen, dat weten kinderen al.
Klopt. En daarom moet dat huilen ook een keer afgelopen zijn. Wellicht de komende weken maar veel ruzie maken zodat ik aan mijzelf kan werken.
Nee zonder gekheid. Ik moet mijzelf leren dat ik niet machteloos ben als we ruzie hebben. Maar dat dat lastig is, is logisch.
[...]
je weet niet of hij alles wel zegt, misschien komt na een paar maanden wel een uitbarsting en de opmerking dat hij altijd heeft op eieren moeten lopen om dat je zo snel jankt. De meeste mensen houden zich in als iemand begint te huilen, dat weten kinderen al.
Klopt. En daarom moet dat huilen ook een keer afgelopen zijn. Wellicht de komende weken maar veel ruzie maken zodat ik aan mijzelf kan werken.
Nee zonder gekheid. Ik moet mijzelf leren dat ik niet machteloos ben als we ruzie hebben. Maar dat dat lastig is, is logisch.
woensdag 23 juli 2014 11:16
quote:zweva schreef op 23 juli 2014 @ 11:05:
[...]
Klopt. Als ik agressief zou zijn ipv huilen was de relatie allang over.. Gelukkig kan ik er goed met mijn vriend over praten en vertelt hij gewoon wat hij wil zeggen. Die tranen zijn er helaas, maar dat houdt niet in dat hij niet mag zeggen wat hij wil. En gelukkig doet hij dat ook.Huilen is ook aangeleerd gedrag he. Je zou met jezelf af kunnen spreken dat je niet meer gaat huilen bij elk wissewasje, zo ontzettend kinderachtig is dat. Dus zodra je voelt dat de tranen weer komen, tegen jezelf zeggen "ik ga niet huilen, ik ga niet huilen". Als een mantra. Het helpt hoor en wordt na verloop van tijd steeds makkelijker.
[...]
Klopt. Als ik agressief zou zijn ipv huilen was de relatie allang over.. Gelukkig kan ik er goed met mijn vriend over praten en vertelt hij gewoon wat hij wil zeggen. Die tranen zijn er helaas, maar dat houdt niet in dat hij niet mag zeggen wat hij wil. En gelukkig doet hij dat ook.Huilen is ook aangeleerd gedrag he. Je zou met jezelf af kunnen spreken dat je niet meer gaat huilen bij elk wissewasje, zo ontzettend kinderachtig is dat. Dus zodra je voelt dat de tranen weer komen, tegen jezelf zeggen "ik ga niet huilen, ik ga niet huilen". Als een mantra. Het helpt hoor en wordt na verloop van tijd steeds makkelijker.
woensdag 23 juli 2014 11:18
Dit topic doet mij denken aan een verhaal uit de biografie over Annie M.G. Schmidt. Zij gaf een keer haar huilende schoondochter een mep, want vond dat gejank pure manipulatie.
De algemene opinie was, dat dit aantoonde dat Annie echt niet zo´n lieverdje was. Door dit topic kan ik het ineens in een heel andere context plaatsen.
De algemene opinie was, dat dit aantoonde dat Annie echt niet zo´n lieverdje was. Door dit topic kan ik het ineens in een heel andere context plaatsen.
woensdag 23 juli 2014 11:18
Ik dacht ook dat wij het negeerde! Maar dat bleek dus niet zo te zijn. Mijn man liep toch op eieren en ik was drukker met tranen onderdrukken dan met luisteren. Frustratie alom! Mijn man schreeuwt nooit tegen mij. Zo gefrustreerd was hij, na een paar jaar dat gejank te pikken was hij het zat. Terecht! Spreek af dat jullie bij het volgende conflict het niet negeren maar samen te bekijken wat er gebeurd. Gewoon letterlijk ik voel nu dat ik ga huilen. Wat denk ik, is dat echt waar? Wat denk jij. Klopt dit. Gewoon dood analyseren. Alles eerlijk zeggen en goed luisteren/ geloven wat de ander zegt.
woensdag 23 juli 2014 11:21
quote:liara schreef op 23 juli 2014 @ 11:16:
[...]
Huilen is ook aangeleerd gedrag he. Je zou met jezelf af kunnen spreken dat je niet meer gaat huilen bij elk wissewasje, zo ontzettend kinderachtig is dat. Dus zodra je voelt dat de tranen weer komen, tegen jezelf zeggen "ik ga niet huilen, ik ga niet huilen". Als een mantra. Het helpt hoor en wordt na verloop van tijd steeds makkelijker.Ik ga het iig proberen. Erger kan het toch niet meer worden
[...]
Huilen is ook aangeleerd gedrag he. Je zou met jezelf af kunnen spreken dat je niet meer gaat huilen bij elk wissewasje, zo ontzettend kinderachtig is dat. Dus zodra je voelt dat de tranen weer komen, tegen jezelf zeggen "ik ga niet huilen, ik ga niet huilen". Als een mantra. Het helpt hoor en wordt na verloop van tijd steeds makkelijker.Ik ga het iig proberen. Erger kan het toch niet meer worden
woensdag 23 juli 2014 11:22
quote:loquase schreef op 23 juli 2014 @ 11:18:
Dit topic doet mij denken aan een verhaal uit de biografie over Annie M.G. Schmidt. Zij gaf een keer haar huilende schoondochter een mep, want vond dat gejank pure manipulatie.
De algemene opinie was, dat dit aantoonde dat Annie echt niet zo´n lieverdje was. Door dit topic kan ik het ineens in een heel andere context plaatsen.Begrijp ik echt heel goed. Huilen is irritant.
Dit topic doet mij denken aan een verhaal uit de biografie over Annie M.G. Schmidt. Zij gaf een keer haar huilende schoondochter een mep, want vond dat gejank pure manipulatie.
De algemene opinie was, dat dit aantoonde dat Annie echt niet zo´n lieverdje was. Door dit topic kan ik het ineens in een heel andere context plaatsen.Begrijp ik echt heel goed. Huilen is irritant.
woensdag 23 juli 2014 11:23
Ik weet nu trouwens ook perfect waar het is ontstaan. Als ik vroeger thuis huilde kreeg ik geen straf! Mijn moeder ging huilen als ze iets wou. Mijn vader rende al als hij dacht dat er iemand ging huilen. Hij bedoelde het goed, het was een lieverd. Nog! Maar hij heeft jankerds gemaakt. Die manipuleren met tranen. Mijn moeder doet het nog. Ik zie het haar doen en denk bij mijzelf, wat ben ik blij dat ik mijzelf niet meer zo voor schut zet!
woensdag 23 juli 2014 11:26
quote:lucifers schreef op 23 juli 2014 @ 11:23:
Ik weet nu trouwens ook perfect waar het is ontstaan. Als ik vroeger thuis huilde kreeg ik geen straf! Mijn moeder ging huilen als ze iets wou. Mijn vader rende al als hij dacht dat er iemand ging huilen. Hij bedoelde het goed, het was een lieverd. Nog! Maar hij heeft jankerds gemaakt. Die manipuleren met tranen. Mijn moeder doet het nog. Ik zie het haar doen en denk bij mijzelf, wat ben ik blij dat ik mijzelf niet meer zo voor schut zet!Als ik vroeger huilde om niks, kreeg ik een knal voor mijn harses van mijn moeder. Net als Annie dus. Wat was ik daar boos om, nu denk ik: ze had maar gelijk ook
Ik weet nu trouwens ook perfect waar het is ontstaan. Als ik vroeger thuis huilde kreeg ik geen straf! Mijn moeder ging huilen als ze iets wou. Mijn vader rende al als hij dacht dat er iemand ging huilen. Hij bedoelde het goed, het was een lieverd. Nog! Maar hij heeft jankerds gemaakt. Die manipuleren met tranen. Mijn moeder doet het nog. Ik zie het haar doen en denk bij mijzelf, wat ben ik blij dat ik mijzelf niet meer zo voor schut zet!Als ik vroeger huilde om niks, kreeg ik een knal voor mijn harses van mijn moeder. Net als Annie dus. Wat was ik daar boos om, nu denk ik: ze had maar gelijk ook
woensdag 23 juli 2014 11:26
Liara, na de uitbarsting van man ben ik gaan nadenken. Ik kwam er niet uit waar het mis ging. Toen met man af gesproken het volgende conflict gaan we uitpluizen. Na 3 conflicten hadden we beide door waar het mis ging en waarom. Dus dat doen we al jaren niet meer. Ik jank ook al jaren niet meer voor elk wissewasje. Het was een middel.
woensdag 23 juli 2014 11:35
quote:lucifers schreef op 23 juli 2014 @ 11:23:
Ik weet nu trouwens ook perfect waar het is ontstaan. Als ik vroeger thuis huilde kreeg ik geen straf! Mijn moeder ging huilen als ze iets wou. Mijn vader rende al als hij dacht dat er iemand ging huilen. Hij bedoelde het goed, het was een lieverd. Nog! Maar hij heeft jankerds gemaakt. Die manipuleren met tranen. Mijn moeder doet het nog. Ik zie het haar doen en denk bij mijzelf, wat ben ik blij dat ik mijzelf niet meer zo voor schut zet!
Dat was bij mij dus echt niet zo. Was ik stout geweest en ik ging huilen, dan moest ik alsnog naar boven. Heb mijn moeder nog nooit zien huilen en ook bij mijn vriend krijg ik niet meer voor elkaar als ik ga huilen. Eerder minder..
Maar ik ga er eens goed met mijn vriend over praten. Ook analyseren hoe ik mij voel en hoe het komt dat ik moet huilen. Want ook buiten mijn vriend om is het gewoon irritant en wil ik er vanaf.
Ik weet nu trouwens ook perfect waar het is ontstaan. Als ik vroeger thuis huilde kreeg ik geen straf! Mijn moeder ging huilen als ze iets wou. Mijn vader rende al als hij dacht dat er iemand ging huilen. Hij bedoelde het goed, het was een lieverd. Nog! Maar hij heeft jankerds gemaakt. Die manipuleren met tranen. Mijn moeder doet het nog. Ik zie het haar doen en denk bij mijzelf, wat ben ik blij dat ik mijzelf niet meer zo voor schut zet!
Dat was bij mij dus echt niet zo. Was ik stout geweest en ik ging huilen, dan moest ik alsnog naar boven. Heb mijn moeder nog nooit zien huilen en ook bij mijn vriend krijg ik niet meer voor elkaar als ik ga huilen. Eerder minder..
Maar ik ga er eens goed met mijn vriend over praten. Ook analyseren hoe ik mij voel en hoe het komt dat ik moet huilen. Want ook buiten mijn vriend om is het gewoon irritant en wil ik er vanaf.
woensdag 23 juli 2014 11:43
quote:zweva schreef op 23 juli 2014 @ 11:14:
[...]
Klopt. En daarom moet dat huilen ook een keer afgelopen zijn. Wellicht de komende weken maar veel ruzie maken zodat ik aan mijzelf kan werken.
Nee zonder gekheid. Ik moet mijzelf leren dat ik niet machteloos ben als we ruzie hebben. Maar dat dat lastig is, is logisch.Eraan werken kan nu al daar heb je geen ruzie voor nodig. Je bent bijkbaar onzeker want je kan er niet tegen als je vriend kritiek op je heeft. Daar kan je elk moment van de dag aan werken. Het gaat nl. niet over je vriend maar het gaat over jou
[...]
Klopt. En daarom moet dat huilen ook een keer afgelopen zijn. Wellicht de komende weken maar veel ruzie maken zodat ik aan mijzelf kan werken.
Nee zonder gekheid. Ik moet mijzelf leren dat ik niet machteloos ben als we ruzie hebben. Maar dat dat lastig is, is logisch.Eraan werken kan nu al daar heb je geen ruzie voor nodig. Je bent bijkbaar onzeker want je kan er niet tegen als je vriend kritiek op je heeft. Daar kan je elk moment van de dag aan werken. Het gaat nl. niet over je vriend maar het gaat over jou
woensdag 23 juli 2014 11:44
quote:zweva schreef op 23 juli 2014 @ 11:14:
[...]
Klopt. En daarom moet dat huilen ook een keer afgelopen zijn. Wellicht de komende weken maar veel ruzie maken zodat ik aan mijzelf kan werken.
Nee zonder gekheid. Ik moet mijzelf leren dat ik niet machteloos ben als we ruzie hebben. Maar dat dat lastig is, is logisch.Waarom zou dat lastig zijn?
[...]
Klopt. En daarom moet dat huilen ook een keer afgelopen zijn. Wellicht de komende weken maar veel ruzie maken zodat ik aan mijzelf kan werken.
Nee zonder gekheid. Ik moet mijzelf leren dat ik niet machteloos ben als we ruzie hebben. Maar dat dat lastig is, is logisch.Waarom zou dat lastig zijn?
woensdag 23 juli 2014 12:30
Ik vind niet dat je fysiek geweld kan vergelijken met iemand die een paar tranen laat.
Bij mij gebeurd het niet omdat ik iets heb gedaan, maar omdat er me iets dwars zit dat mijn vriend doet. Ik denk dat het een soort reactie is op angst op mislukking van de relatie? Dat ik dan denk 'ohjee misschien passen we niet bij elkaar!'
Omdat ik het heel graag wel wil doen lukken, raakt het me dan zo denk ik.
Bij mij gebeurd het niet omdat ik iets heb gedaan, maar omdat er me iets dwars zit dat mijn vriend doet. Ik denk dat het een soort reactie is op angst op mislukking van de relatie? Dat ik dan denk 'ohjee misschien passen we niet bij elkaar!'
Omdat ik het heel graag wel wil doen lukken, raakt het me dan zo denk ik.
woensdag 23 juli 2014 12:37
quote:saran schreef op 22 juli 2014 @ 13:11:
Emoties reguleren ligt niet buiten je eigen controle. Je reguleert ze namelijk zelf. Het vergt hooguit oefening. Heel veel oefening als je jezelf huilen hebt aangeleerd in situaties waarbij het een buitenproportionele reactie is.
Emoties reguleren kan, en is, denk ik, gezond. Emotionele diarree bevordert je relaties niet zo.
Uitingen van emoties reguleren kan ook. Maar heeft wel het risico in zich dat je je ongereguleerde emoties onderdrukt. En dat lijkt me niet zo gezond.
Emoties reguleren ligt niet buiten je eigen controle. Je reguleert ze namelijk zelf. Het vergt hooguit oefening. Heel veel oefening als je jezelf huilen hebt aangeleerd in situaties waarbij het een buitenproportionele reactie is.
Emoties reguleren kan, en is, denk ik, gezond. Emotionele diarree bevordert je relaties niet zo.
Uitingen van emoties reguleren kan ook. Maar heeft wel het risico in zich dat je je ongereguleerde emoties onderdrukt. En dat lijkt me niet zo gezond.
woensdag 23 juli 2014 12:48
quote:eldorado schreef op 23 juli 2014 @ 12:37:
[...]
Emoties reguleren kan, en is, denk ik, gezond. Emotionele diarree bevordert je relaties niet zo.
Uitingen van emoties reguleren kan ook. Maar heeft wel het risico in zich dat je je ongereguleerde emoties onderdrukt. En dat lijkt me niet zo gezond.
BGB heeft over die laatste veronderstelling een dijk van een verhaal gepost eerder in dit topic, over die moderne mythe dat emoties eruit moeten.
blijfgewoonbianca in "Snel huilen"
[...]
Emoties reguleren kan, en is, denk ik, gezond. Emotionele diarree bevordert je relaties niet zo.
Uitingen van emoties reguleren kan ook. Maar heeft wel het risico in zich dat je je ongereguleerde emoties onderdrukt. En dat lijkt me niet zo gezond.
BGB heeft over die laatste veronderstelling een dijk van een verhaal gepost eerder in dit topic, over die moderne mythe dat emoties eruit moeten.
blijfgewoonbianca in "Snel huilen"
woensdag 23 juli 2014 12:51
Ben blij dat verduidelijkt wordt dat tranen een vorm van manipulatie kunnen zijn. Ik huilde ook altijd heel snel. Ik snapte er niets van, maar na wat zelfonderzoek kwam ik erachter dat het een gebrek aan zelfinzicht was. Ik huilde uit machteloosheid. Een kind is machteloos, een volwassen vrouw niet. Dat verschil weten, voelen en er naar handelen heeft de waterlanders aardig doen opdrogen.
Het meest tricky vond ik zelf het gevoel dat ik geen andere manier van uiten had dan huilen. Ik programmeerde mezelf daarmee tot Eeuwige Slachtoffer. Het gevoel zegt in feite "je kunt NIETS doen aan de situatie" en dat is flauwekul.
Als kind kun je niets doen, iets heftigs overkomt je en je parkeert het in je psyche tot je wel oud en wijs genoeg bent om het te verwerken. Maar goed, dat is mijn voorlopige kijk op onbedwingbare tranen tijdens een ruzie
Het meest tricky vond ik zelf het gevoel dat ik geen andere manier van uiten had dan huilen. Ik programmeerde mezelf daarmee tot Eeuwige Slachtoffer. Het gevoel zegt in feite "je kunt NIETS doen aan de situatie" en dat is flauwekul.
Als kind kun je niets doen, iets heftigs overkomt je en je parkeert het in je psyche tot je wel oud en wijs genoeg bent om het te verwerken. Maar goed, dat is mijn voorlopige kijk op onbedwingbare tranen tijdens een ruzie
