Seks
alle pijlers
seks en maatschappijkritiek
maandag 28 juli 2014 09:36
Hoi ladies,
Ik merk dat er van mijn generatie nog maar weinig vrouwen zijn die zich drukmaken om vrouwenongelijkheid en onderdrukking. Veel meisjes vinden het prima als ze leuke kleren in de kast hebben hangen en 's zomers een roseetje of een witbiertje kunnen drinken in het park.
Er is onthutsend weinig solidariteit met meisjes en vrouwen in India, Pakistan en Afghanistan die worden onderdrukt, verkracht en kort gehouden. Er is geen enkele woede over de loonkloof die nog steeds bestaat tussen mannen en vrouwen in Nederland (!). We vinden het allemaal normaal dat Nederland nog nooit een vrouw als premier heeft gehad en dat emancipatie al 30 jaar van de politieke agenda is.
Als je kijkt naar de misstanden die al duizenden jaren, tot op de dag van vandaag, door mannen worden gepleegd, als je kijkt naar de vrouwenhaat en de onderdrukking, is het dan niet de taak van elke zichzelf respecterende vrouw om een activistische levenshouding te cultiveren en zeker niet te heulen met de 'vijand'?
Er is een anekdote in de Griekse mythologie, waarbij vrouwen hun mannen seks onthielden en zo een einde maakten aan de oorlog. Moeten we niet ophouden seks te hebben en relaties aan te knopen met mannen totdat we eindelijk het patriarchaat op de knieeen hebben gedwongen? Moeten we niet terug naar de hoogtijdagen van het feministisch activisme, toen heteroseks werd gezien als per definitie ongelijkwaardig?
Ik ben trots om te zeggen dat ik nog nooit seks met een jongen/man heb gehad en dat ook nooit zal doen zolang vrouwen geen gelijkwaardige positie hebben in in ieder geval Nederland. Wie doet er mee?
Ik merk dat er van mijn generatie nog maar weinig vrouwen zijn die zich drukmaken om vrouwenongelijkheid en onderdrukking. Veel meisjes vinden het prima als ze leuke kleren in de kast hebben hangen en 's zomers een roseetje of een witbiertje kunnen drinken in het park.
Er is onthutsend weinig solidariteit met meisjes en vrouwen in India, Pakistan en Afghanistan die worden onderdrukt, verkracht en kort gehouden. Er is geen enkele woede over de loonkloof die nog steeds bestaat tussen mannen en vrouwen in Nederland (!). We vinden het allemaal normaal dat Nederland nog nooit een vrouw als premier heeft gehad en dat emancipatie al 30 jaar van de politieke agenda is.
Als je kijkt naar de misstanden die al duizenden jaren, tot op de dag van vandaag, door mannen worden gepleegd, als je kijkt naar de vrouwenhaat en de onderdrukking, is het dan niet de taak van elke zichzelf respecterende vrouw om een activistische levenshouding te cultiveren en zeker niet te heulen met de 'vijand'?
Er is een anekdote in de Griekse mythologie, waarbij vrouwen hun mannen seks onthielden en zo een einde maakten aan de oorlog. Moeten we niet ophouden seks te hebben en relaties aan te knopen met mannen totdat we eindelijk het patriarchaat op de knieeen hebben gedwongen? Moeten we niet terug naar de hoogtijdagen van het feministisch activisme, toen heteroseks werd gezien als per definitie ongelijkwaardig?
Ik ben trots om te zeggen dat ik nog nooit seks met een jongen/man heb gehad en dat ook nooit zal doen zolang vrouwen geen gelijkwaardige positie hebben in in ieder geval Nederland. Wie doet er mee?
"De relaties tussen vrouwen worden het meest gevreesd, zijn het meest problematisch en hebben de meeste potentie om de planeet te transformeren" (Adrienne Rich)
zaterdag 2 augustus 2014 01:02
Van mijn pa moest ik vroeger op judo. Om te leren 'incasseren' en te leren 'vallen'. Ik vond het afschuwelijk dat geduw en getrek .
Zelfverdedigingscursussen heb ik ook gehad (al dan niet verplicht bij opleiding/bijbaan). Maar dan moet je echt denken aan dingen als trommelvliezen laten knappen, sleutelbeen breken of een v-stoot op het strottenhoofd (of neusbeen richting hersenpan beuken). Dat doe je niet zo snel.
Hoe vaak mijn pa vroeger wel niet heeft geoefend met mijn zusje en mijzelf... Adagium van pa was "deel nooit de eerste klap uit maar plant de tweede recht op zijn snuit". En het ouderwetse GWL (uitschakelen van gas, water en licht: vol op de kroonjuwelen).
Maar voor al die zaken moet je:
A zeker weten dat iemand met zijn tengels aan je komt. Helaas merk je dat pas als je denkt 'wat voel ik nou??' Dus ter voorkoming werkt het niet.
B de tegenstander dicht laten naderen. Nee dank u
Zelfverdedigingscursussen heb ik ook gehad (al dan niet verplicht bij opleiding/bijbaan). Maar dan moet je echt denken aan dingen als trommelvliezen laten knappen, sleutelbeen breken of een v-stoot op het strottenhoofd (of neusbeen richting hersenpan beuken). Dat doe je niet zo snel.
Hoe vaak mijn pa vroeger wel niet heeft geoefend met mijn zusje en mijzelf... Adagium van pa was "deel nooit de eerste klap uit maar plant de tweede recht op zijn snuit". En het ouderwetse GWL (uitschakelen van gas, water en licht: vol op de kroonjuwelen).
Maar voor al die zaken moet je:
A zeker weten dat iemand met zijn tengels aan je komt. Helaas merk je dat pas als je denkt 'wat voel ik nou??' Dus ter voorkoming werkt het niet.
B de tegenstander dicht laten naderen. Nee dank u
Nee heb je, ja kun je krijgen
zaterdag 2 augustus 2014 01:08
quote:dubiootje schreef op 02 augustus 2014 @ 00:59:
[...]
Nou ja zeg. Dacht ik toch dat we het feminisme helemaal nieuw leven ingeblazen hadden hier.
Voor mij is het i.i.g. een heel leerzaam topic. Al is het alleen maar om me er weer van bewust te zijn hoeveel uhm... aparte ideeën er nog steeds bestaan over vrouwen en seksueel geweld.
[...]
Nou ja zeg. Dacht ik toch dat we het feminisme helemaal nieuw leven ingeblazen hadden hier.
Voor mij is het i.i.g. een heel leerzaam topic. Al is het alleen maar om me er weer van bewust te zijn hoeveel uhm... aparte ideeën er nog steeds bestaan over vrouwen en seksueel geweld.
zaterdag 2 augustus 2014 01:09
quote:dubiootje, 46 minuten geleden
Echt niet. Wat fijn voor je (serieus). Ik denk dat verreweg de meeste vrouwen daar wel bij stilstaan (ik denk zelfs alle vrouwen, maar blijkbaar zijn er uitzonderingen). Dat hele lijstje van Ikeaverslaafde is jou dus vreemd?
Een wijze vrouw hier op het forum heeft ooit eens tegen mij gezegd dat ik moest proberen blij voor ze te zijn. Blij dat ze het niet kunnen snappen. Good for them.
Blijft lastig.
Echt niet. Wat fijn voor je (serieus). Ik denk dat verreweg de meeste vrouwen daar wel bij stilstaan (ik denk zelfs alle vrouwen, maar blijkbaar zijn er uitzonderingen). Dat hele lijstje van Ikeaverslaafde is jou dus vreemd?
Een wijze vrouw hier op het forum heeft ooit eens tegen mij gezegd dat ik moest proberen blij voor ze te zijn. Blij dat ze het niet kunnen snappen. Good for them.
Blijft lastig.
You know how I know? Because I reeaally think so!
zaterdag 2 augustus 2014 04:45
quote:Frizz schreef op 28 juli 2014 @ 13:48:
Wat maakt heteroseksuele seks dan ongelijkwaardig?
Opzich is heteroseks ~in principe~ niet ongelijkwaardig. Het zijn gewoon twee mensen die seks met elkaar hebben, puur concreet gezien. Door maatschappelijke brainwashing (media+opvoeding+porno), in combinatie met wetgeving en het feit dat vrouwen zwanger kunnen worden, ontstaat er echter een globaal een sterk ongelijkwaardig patroon.
Veel mensen snappen dit niet zo goed of linken bewust naar domme "PIV=rape"-posts. Dus hierbij een rationele uitleg.
- Vrouw kan zwanger worden man niet. Zwanger worden is nogal wat. Tot begin 20e eeuw ging je gemiddeld bij je 7e kind dood. Toch bleven mannen gewoon doorgaan (denk maar niet dat die vrouwen het toen zo leuk vonden na zo'n zwangerschap ervaren te hebben) tot bijvoorbeeld het 13e kind, als hun vrouw dan nog niet overleden was. Hoe attent. Het condoom heeft ook nauwelijks iets betekend voor de reductie van dit "gevaar", dat kwam pas met de pil, wat treffend de compassie van De Man aantoont. Goed, dit is voor ons een vrij historisch issue dus, dat vooral de lulligheid van mannen aantoont. Maar ten eerste is dit springlevend in Afrika. Ten tweede is ook de pil niet 100% fail proof waardoor dit issue ook leeft overal waar abortus niet echt beschikbaar is, en da's nogal een groot gebied. Ten derde heeft de pil bijwerkingen (zoals verhoogd risico op trombose). Nu denkt u: "lullig voor die tromboserisicogroep, die lui in Afrika, Azië, het Midden-Oosten, en die paar Amerikaanse staten, maar verder is zoiets een klein ongemak vergeleken met het plezier wat je ervan krijgt". Komen we bij het volgende punt...
- Uit zo ongeveer elk onderzoek naar seksualiteit blijkt dat vrouwen qua genot niet echt gelijkwaardige seks hebben met mannen. Vrouwen komen veel minder makkelijk klaar van penis-in-vagina seks, namelijk 75% helemaal niet. Mwaha. Toch wordt dit gezien als DE seks. Is wel makkelijk voor de man natuurlijk. Hetervrouwen komen dus minder vaak klaar dan heteromannen, echter lesbo's komen gewoon even vaak klaar als heteromannen en sowieso hebben vrouwen met elkaar opvallend betere seks. Kortom: het kán wel, maar mannen boeit het inderdaad gewoon niet. Ik heb geen link bij de hand over hoe vaak de gemiddelde vrouw überhaupt helemaal niet klaarkomt met een man, maar de hoeveelheid heterovrouwen die ik heb gezien zowel irl als op internet die zoiets heeft van "seks is ook leuk zonder orgasme!!1" (wat een man never nooit zou zeggen en waar sommige lesbo's smakelijk om lachen) schept geen rooskleurig beeld.
En voor de mensen die nu willen zeggen dat zij mensen zijn/kennen die hier ab-so-luut niet aan voldoen: good for you, maar sla eens een statistiekboek open en lees iets over gemiddelden en standaardafwijkingen, hmkay? En zoek daarna de definitie van "solidariteit" op in het woordenboek.
Overigens zet ik dit niet neer om u over te halen tot welke actie in uw persoonlijke relatie of seksleven dan ook, want ik geloof in andere methodes (zie volgende alinea), en seksuele oriëntatie blijft m.i. een natuurlijke aanleg, hoeveel spectra en dimensies er daarbinnen ook mogelijk zijn. Ik heb bovenstaand verhaal voornamelijk neergekalkt omdat men de redenering kennelijk echt niet begrijpt, en dat vind ik jammer. Immers een wat vollediger wereldbeeld doet niemand kwaad, ook al zorgt dit in eerste instantie wellicht voor een unheimlich gevoel (met allerlei bijbehorende emo-reacties).
Verder ben ik het qua doelstelling eens met feministe1995, want een matriarchaat is the way to go natuurlijk, tenzij je een zelfhatende masochiste bent. Echter een matriarchaat is, per definitie, enkel te bewerkstelligen door de controle op de voortplanting in handen te nemen. Wat, inderdaad, kán door geen seks met mannen te hebben behalve voor voortplanting, wat sommige groepen vrouwen in Afrika trouwens gewoon doen. Maar of het de handigste methode is voor in Nederland, zo'n afzondering, weet ik nog zo niet. Iemands partner overbodig maken als financiëel of verzorgend hulpmiddel voor het opvoeden van een kind, en daarnaast de baarmoederlozen voogdij/ouderschapsrechten ontnemen, is eigenlijk alles dat nodig is.
Wat maakt heteroseksuele seks dan ongelijkwaardig?
Opzich is heteroseks ~in principe~ niet ongelijkwaardig. Het zijn gewoon twee mensen die seks met elkaar hebben, puur concreet gezien. Door maatschappelijke brainwashing (media+opvoeding+porno), in combinatie met wetgeving en het feit dat vrouwen zwanger kunnen worden, ontstaat er echter een globaal een sterk ongelijkwaardig patroon.
Veel mensen snappen dit niet zo goed of linken bewust naar domme "PIV=rape"-posts. Dus hierbij een rationele uitleg.
- Vrouw kan zwanger worden man niet. Zwanger worden is nogal wat. Tot begin 20e eeuw ging je gemiddeld bij je 7e kind dood. Toch bleven mannen gewoon doorgaan (denk maar niet dat die vrouwen het toen zo leuk vonden na zo'n zwangerschap ervaren te hebben) tot bijvoorbeeld het 13e kind, als hun vrouw dan nog niet overleden was. Hoe attent. Het condoom heeft ook nauwelijks iets betekend voor de reductie van dit "gevaar", dat kwam pas met de pil, wat treffend de compassie van De Man aantoont. Goed, dit is voor ons een vrij historisch issue dus, dat vooral de lulligheid van mannen aantoont. Maar ten eerste is dit springlevend in Afrika. Ten tweede is ook de pil niet 100% fail proof waardoor dit issue ook leeft overal waar abortus niet echt beschikbaar is, en da's nogal een groot gebied. Ten derde heeft de pil bijwerkingen (zoals verhoogd risico op trombose). Nu denkt u: "lullig voor die tromboserisicogroep, die lui in Afrika, Azië, het Midden-Oosten, en die paar Amerikaanse staten, maar verder is zoiets een klein ongemak vergeleken met het plezier wat je ervan krijgt". Komen we bij het volgende punt...
- Uit zo ongeveer elk onderzoek naar seksualiteit blijkt dat vrouwen qua genot niet echt gelijkwaardige seks hebben met mannen. Vrouwen komen veel minder makkelijk klaar van penis-in-vagina seks, namelijk 75% helemaal niet. Mwaha. Toch wordt dit gezien als DE seks. Is wel makkelijk voor de man natuurlijk. Hetervrouwen komen dus minder vaak klaar dan heteromannen, echter lesbo's komen gewoon even vaak klaar als heteromannen en sowieso hebben vrouwen met elkaar opvallend betere seks. Kortom: het kán wel, maar mannen boeit het inderdaad gewoon niet. Ik heb geen link bij de hand over hoe vaak de gemiddelde vrouw überhaupt helemaal niet klaarkomt met een man, maar de hoeveelheid heterovrouwen die ik heb gezien zowel irl als op internet die zoiets heeft van "seks is ook leuk zonder orgasme!!1" (wat een man never nooit zou zeggen en waar sommige lesbo's smakelijk om lachen) schept geen rooskleurig beeld.
En voor de mensen die nu willen zeggen dat zij mensen zijn/kennen die hier ab-so-luut niet aan voldoen: good for you, maar sla eens een statistiekboek open en lees iets over gemiddelden en standaardafwijkingen, hmkay? En zoek daarna de definitie van "solidariteit" op in het woordenboek.
Overigens zet ik dit niet neer om u over te halen tot welke actie in uw persoonlijke relatie of seksleven dan ook, want ik geloof in andere methodes (zie volgende alinea), en seksuele oriëntatie blijft m.i. een natuurlijke aanleg, hoeveel spectra en dimensies er daarbinnen ook mogelijk zijn. Ik heb bovenstaand verhaal voornamelijk neergekalkt omdat men de redenering kennelijk echt niet begrijpt, en dat vind ik jammer. Immers een wat vollediger wereldbeeld doet niemand kwaad, ook al zorgt dit in eerste instantie wellicht voor een unheimlich gevoel (met allerlei bijbehorende emo-reacties).
Verder ben ik het qua doelstelling eens met feministe1995, want een matriarchaat is the way to go natuurlijk, tenzij je een zelfhatende masochiste bent. Echter een matriarchaat is, per definitie, enkel te bewerkstelligen door de controle op de voortplanting in handen te nemen. Wat, inderdaad, kán door geen seks met mannen te hebben behalve voor voortplanting, wat sommige groepen vrouwen in Afrika trouwens gewoon doen. Maar of het de handigste methode is voor in Nederland, zo'n afzondering, weet ik nog zo niet. Iemands partner overbodig maken als financiëel of verzorgend hulpmiddel voor het opvoeden van een kind, en daarnaast de baarmoederlozen voogdij/ouderschapsrechten ontnemen, is eigenlijk alles dat nodig is.
zaterdag 2 augustus 2014 07:45
quote:MrsStanleyWalker schreef op 02 augustus 2014 @ 00:49:
Nou, ben bij gelezen. Same old, same old. Jammer TO, maar ik lees weer niks nieuws onder de zon. Zelfde poppetjes, zelfde zetten. Geen feminisme op de kaart gezet.
+1
quote:rosanna08 schreef op 01 augustus 2014 @ 23:31:
om terug te komen op jouw vraag Kadanz, het maakt idd uit wie er wat zegt of doet. Wat je van de ene man wel acceptabel vindt, hoeft een andere man niet in zijn hoofd te halen en waar dat aan ligt, is voor iedereen anders. Ik denk dat jij je bij aandacht van de ene vrouw ook meer gevleid zult voelen dan bij de aandacht van een andere vrouw.
Het is ook best lastig denk ik, het zijn subtiele verschillen waardoor je je bij de een gevleid voelt en bij de ander nog net niet over je nek gaat bij wijze van spreken
Mee eens. Het is niet zo simpel als dat een man, elke man maar maximaal 4 seconde mag kijken bijvoorbeeld voordat het te lang is. Van de een kun je een korte blik al onprettig vinden en van de ander vind je het misschien zelfs wel leuk dat nou net die man wel naar je kijkt. Bij wie je dat hebt kan heel erg van persoon tot persoon verschillen. Het is dus niet alleen zo dat er niet in het algemeen een maximum aan te geven is die normaal is om te kijken voor het onprettig wordt dat kan ook nog van persoon tot persoon verschillen. Dat maakt ook dat je naar mijn mening niet zo makkelijk kunt spreken over "normaal" en "dat iedereen dat toch weet/ zou moeten weten". Ik denk ook dat je daar dus niet uit gaat komen en dat het heel erg zonde is in een dergelijke discussie om te blijven hangen op een punt.
Vergeet ook niet dat mensen net als andere dieren "geprogrammeerd" zijn de soort in stand te houden door middel van voortplanting. Om je voort te planten heb je een partner nodig en het liefst een die zo goed mogelijk bij je past om zulk sterk mogelijk nageslacht te krijgen. Dat passen bij elkaar heeft niet alleen te maken met de dingen die je bewust beoordeelt maar wat iemand wel of niet aantrekkelijk vindt wordt ook bepaald door hoe we "geprogrammeerd" zijn. Dat zoeken naar een partner gebeurd niet alleen bewust maar daar is ons brein ondertussen wel mee bezig terwijl we andere dingen doen. Ik heb het gevoel dat de mens en al zijn eigenschappen en eigenaardigheden snel vergeten wordt in dit soort discussies.
Nou, ben bij gelezen. Same old, same old. Jammer TO, maar ik lees weer niks nieuws onder de zon. Zelfde poppetjes, zelfde zetten. Geen feminisme op de kaart gezet.
+1
quote:rosanna08 schreef op 01 augustus 2014 @ 23:31:
om terug te komen op jouw vraag Kadanz, het maakt idd uit wie er wat zegt of doet. Wat je van de ene man wel acceptabel vindt, hoeft een andere man niet in zijn hoofd te halen en waar dat aan ligt, is voor iedereen anders. Ik denk dat jij je bij aandacht van de ene vrouw ook meer gevleid zult voelen dan bij de aandacht van een andere vrouw.
Het is ook best lastig denk ik, het zijn subtiele verschillen waardoor je je bij de een gevleid voelt en bij de ander nog net niet over je nek gaat bij wijze van spreken
Mee eens. Het is niet zo simpel als dat een man, elke man maar maximaal 4 seconde mag kijken bijvoorbeeld voordat het te lang is. Van de een kun je een korte blik al onprettig vinden en van de ander vind je het misschien zelfs wel leuk dat nou net die man wel naar je kijkt. Bij wie je dat hebt kan heel erg van persoon tot persoon verschillen. Het is dus niet alleen zo dat er niet in het algemeen een maximum aan te geven is die normaal is om te kijken voor het onprettig wordt dat kan ook nog van persoon tot persoon verschillen. Dat maakt ook dat je naar mijn mening niet zo makkelijk kunt spreken over "normaal" en "dat iedereen dat toch weet/ zou moeten weten". Ik denk ook dat je daar dus niet uit gaat komen en dat het heel erg zonde is in een dergelijke discussie om te blijven hangen op een punt.
Vergeet ook niet dat mensen net als andere dieren "geprogrammeerd" zijn de soort in stand te houden door middel van voortplanting. Om je voort te planten heb je een partner nodig en het liefst een die zo goed mogelijk bij je past om zulk sterk mogelijk nageslacht te krijgen. Dat passen bij elkaar heeft niet alleen te maken met de dingen die je bewust beoordeelt maar wat iemand wel of niet aantrekkelijk vindt wordt ook bepaald door hoe we "geprogrammeerd" zijn. Dat zoeken naar een partner gebeurd niet alleen bewust maar daar is ons brein ondertussen wel mee bezig terwijl we andere dingen doen. Ik heb het gevoel dat de mens en al zijn eigenschappen en eigenaardigheden snel vergeten wordt in dit soort discussies.
zaterdag 2 augustus 2014 08:56
Ik ben ook nooit bang om verkracht te worden en ik denk er ook niet over na als ik 's nachts in een kort broekje over straat fiets. Of als ik naar een bushokje loop of wat voor normale situatie dan ook. Het lijkt mij oprecht vreselijk om daar altijd maar bij stil te staan, want ik denk dat het geen reële angst is.
zaterdag 2 augustus 2014 09:01
Maar er zit toch een enorm verschil tussen elk moment van de dag eraan denken en bv tegen je partner zeggen welk rondje je gaat rennen?
Van de week 'savonds uit de sportschool ook in mn korte sportbroekje op de fiets naar huis. En nee, dan ben ik niet bang. En tegelijk weet ik ook welk fietspad ik beter kan mijden want onverlicht.
Maken jullie die keuzes dan nooit?
Van de week 'savonds uit de sportschool ook in mn korte sportbroekje op de fiets naar huis. En nee, dan ben ik niet bang. En tegelijk weet ik ook welk fietspad ik beter kan mijden want onverlicht.
Maken jullie die keuzes dan nooit?
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
zaterdag 2 augustus 2014 09:12
quote:MrsStanleyWalker schreef op 02 augustus 2014 @ 01:09:
[...]
Een wijze vrouw hier op het forum heeft ooit eens tegen mij gezegd dat ik moest proberen blij voor ze te zijn. Blij dat ze het niet kunnen snappen. Good for them.
Blijft lastig.Het feit dat ik er niet mee bezig ben zegt niet dat ik het niet snap!
[...]
Een wijze vrouw hier op het forum heeft ooit eens tegen mij gezegd dat ik moest proberen blij voor ze te zijn. Blij dat ze het niet kunnen snappen. Good for them.
Blijft lastig.Het feit dat ik er niet mee bezig ben zegt niet dat ik het niet snap!
zaterdag 2 augustus 2014 09:14
En die keuzes maak ik ook niet eens met 'achter elk bosje kan een verkrachter' in mijn hoofd.
Nadat ik een behoorlijk zwaar auto ongeluk heb gehad zijn we ons allebei wel veel bewuster geworden dat je er zomaar niet meer kan zijn. Dat heeft wel iets getriggerd wat betreft waakzamer zijn en vertellen welk rondje ik ga lopen en bepaalde plekken en situaties mijden. Niet per se vanwege kans op verkrachting ofzo.
Klinkt allemaal heel angstig, is het absoluut niet. Het beheerst ons leven iig niet.
Dat hyper-alerte en extreem angstige van de eerste dagen na het ongeluk is allang weg.
Nadat ik een behoorlijk zwaar auto ongeluk heb gehad zijn we ons allebei wel veel bewuster geworden dat je er zomaar niet meer kan zijn. Dat heeft wel iets getriggerd wat betreft waakzamer zijn en vertellen welk rondje ik ga lopen en bepaalde plekken en situaties mijden. Niet per se vanwege kans op verkrachting ofzo.
Klinkt allemaal heel angstig, is het absoluut niet. Het beheerst ons leven iig niet.
Dat hyper-alerte en extreem angstige van de eerste dagen na het ongeluk is allang weg.
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
zaterdag 2 augustus 2014 09:17
quote:boebezoebe schreef op 02 augustus 2014 @ 09:12:
Ik wel. In de tijd van de Utrechtse serieverkrachter studeerde ik op de Uithof. No way dat ik daar alleen ging fietsen in het donker.Nouja, dat. Ikwerktetoen in Utrecht, veel studentes als collega. Daar hebben we toen n wel een soort buddy-achtige opzet voor gemaakt, dat die meiden 's avonds na een avonddienst niet alleen gingen fietsen. Lijkt me een doodnormale zaak.
Ik wel. In de tijd van de Utrechtse serieverkrachter studeerde ik op de Uithof. No way dat ik daar alleen ging fietsen in het donker.Nouja, dat. Ikwerktetoen in Utrecht, veel studentes als collega. Daar hebben we toen n wel een soort buddy-achtige opzet voor gemaakt, dat die meiden 's avonds na een avonddienst niet alleen gingen fietsen. Lijkt me een doodnormale zaak.
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
zaterdag 2 augustus 2014 09:18
@boezeboe, nara collega heb jij. Heb je ook al eens aangegeven dat je dit ongepast, storend en zeer onprofessioneel gedrag vindt? Net als die projectmijnheer? Dat ze hun gedrag hebben aan te passen, anders neem je maatregelen (bijv. Je kunt een interne/externe melding van te maken. )
Op het werk vind ik nl. ook dat een werkgever hier iets mee zou moeten, vandaar mijn vraag.
Op het werk vind ik nl. ook dat een werkgever hier iets mee zou moeten, vandaar mijn vraag.
zaterdag 2 augustus 2014 09:19
En nu flitst wel eens door mijn hoofd als ik laag over straat loop en ik zie een groep mannen, hoe ik weg zou kunnen komen als ze me zouden aanvallen. Denk ik niet eens bewust, en het zorgt er niet voor dat ik de deur niet meer uitkom. maar toch.
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
zaterdag 2 augustus 2014 09:25
quote:boebezoebe schreef op 02 augustus 2014 @ 09:19:
En nu flitst wel eens door mijn hoofd als ik laag over straat loop en ik zie een groep mannen, hoe ik weg zou kunnen komen als ze me zouden aanvallen. Denk ik niet eens bewust, en het zorgt er niet voor dat ik de deur niet meer uitkom. maar toch.Hmm. Denk ik ook al niet over na.
En nu flitst wel eens door mijn hoofd als ik laag over straat loop en ik zie een groep mannen, hoe ik weg zou kunnen komen als ze me zouden aanvallen. Denk ik niet eens bewust, en het zorgt er niet voor dat ik de deur niet meer uitkom. maar toch.Hmm. Denk ik ook al niet over na.
zaterdag 2 augustus 2014 09:27
quote:dubiootje schreef op 01 augustus 2014 @ 23:27:
[...]
Mijn dochter van 11 vertelde vorige week dat ze als ze naar de schoolbushalte loopt altijd een stoere houding aanneemt en haar vuisten balt om eventuele belagers af te schrikken. Op mijn vraag waarom zei ze dat ze dat was gaan doen nadat een tijdje geleden een pedofiel actief was geweest hier. De politie had na diverse pogingen tot kinderontvoering destijds een waarschuwing laten uitgaan en ouders geadviseerd hun kinderen veiligheids- en weerbaarheidstips te geven.
Het kan best zijn dat dat haar mannelijke leeftijdgenootjes dit ook doen: de beoogde slachtoffers waren zowel jongens als meisjes. Feit is wel dat de dader, zoals 99% van de pedofielen, een man was.
Ik heb uiteraard al lang met mijn kinderen over pedofielen gesproken, uitgelegd dat het vaak bekenden zijn, dat het vrijwel altijd mannen zijn, hoe grooming werkt, hoe pedofielen gebruikmaken van internet, maar ook dat ze nooit bij een onbekende vrouw/stel in de auto mogen stappen, omdat de aanwezigheid van een vrouw niet per se inhoudt dat de zaak te vertrouwen valt.
O, en gisteren zei haar oudere zusje naar aanleiding van een film op tv dat ze op school al had gehoord dat je als je uitgaat altijd je drankje in de gaten moet houden. Dit had een politieagent tijdens een informatiedag op school verteld.
Ik vind het een interessante vraag die mij nu erg bezighoudt. Hoe voed ik mijn kinderen op zonder ongezonde angst maar met een gezond wantrouwen dat hen uit gevaarlijke situaties weghoudt?
Ik denk dat jij het al super aanpakt. Je maakt het bespreekbaar en je neemt diverse aspecten mee! Ook zie je de signalen van je kinderen en heb je het daarover. Fijn dat ze ook luisteren en iets met de informatie doen!
Ik denk het bespreekbaar maken en houden, relativeren, complimenteren en tips geven al heel veel oplevert.
Ook de actieve houding van de politie in deze kan ik waarderen.
Wat betreft je eerste voorbeeld, nu is ze er net op gewezen en gaat ze hier ook een bewuste houding aannemen. Grote kans dat ze snel die gebalde vuisten niet meer heeft, maar wel 'ontspannen alert' is (ik weet even geen andere woorden). Eigenlijk het proces dat mw. Cactus beschrijft van bewust naar onbewust.
[...]
Mijn dochter van 11 vertelde vorige week dat ze als ze naar de schoolbushalte loopt altijd een stoere houding aanneemt en haar vuisten balt om eventuele belagers af te schrikken. Op mijn vraag waarom zei ze dat ze dat was gaan doen nadat een tijdje geleden een pedofiel actief was geweest hier. De politie had na diverse pogingen tot kinderontvoering destijds een waarschuwing laten uitgaan en ouders geadviseerd hun kinderen veiligheids- en weerbaarheidstips te geven.
Het kan best zijn dat dat haar mannelijke leeftijdgenootjes dit ook doen: de beoogde slachtoffers waren zowel jongens als meisjes. Feit is wel dat de dader, zoals 99% van de pedofielen, een man was.
Ik heb uiteraard al lang met mijn kinderen over pedofielen gesproken, uitgelegd dat het vaak bekenden zijn, dat het vrijwel altijd mannen zijn, hoe grooming werkt, hoe pedofielen gebruikmaken van internet, maar ook dat ze nooit bij een onbekende vrouw/stel in de auto mogen stappen, omdat de aanwezigheid van een vrouw niet per se inhoudt dat de zaak te vertrouwen valt.
O, en gisteren zei haar oudere zusje naar aanleiding van een film op tv dat ze op school al had gehoord dat je als je uitgaat altijd je drankje in de gaten moet houden. Dit had een politieagent tijdens een informatiedag op school verteld.
Ik vind het een interessante vraag die mij nu erg bezighoudt. Hoe voed ik mijn kinderen op zonder ongezonde angst maar met een gezond wantrouwen dat hen uit gevaarlijke situaties weghoudt?
Ik denk dat jij het al super aanpakt. Je maakt het bespreekbaar en je neemt diverse aspecten mee! Ook zie je de signalen van je kinderen en heb je het daarover. Fijn dat ze ook luisteren en iets met de informatie doen!
Ik denk het bespreekbaar maken en houden, relativeren, complimenteren en tips geven al heel veel oplevert.
Ook de actieve houding van de politie in deze kan ik waarderen.
Wat betreft je eerste voorbeeld, nu is ze er net op gewezen en gaat ze hier ook een bewuste houding aannemen. Grote kans dat ze snel die gebalde vuisten niet meer heeft, maar wel 'ontspannen alert' is (ik weet even geen andere woorden). Eigenlijk het proces dat mw. Cactus beschrijft van bewust naar onbewust.
zaterdag 2 augustus 2014 09:27
Er iets van zeggen en dan zeker zo'n discussie krijgen als met de keerels hier die dingen in twijfel trekken of zeggen dat het aan mijn kleding ligt of zo. Nee dank je. En misschien is dat wel laf. Maar de ongemakkelijkheid van een 'he said, she said' situatie over het geloer naar mijn tieten vind ik het op dit moment niet waard om er werk van te maken.
Met die projectkerel ga ik verder niet werken en die heb ik al een paar keer lik op stuk gegeven. Ik benadeeld hem het meest door niet met hem te werken.
Met die projectkerel ga ik verder niet werken en die heb ik al een paar keer lik op stuk gegeven. Ik benadeeld hem het meest door niet met hem te werken.
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
zaterdag 2 augustus 2014 09:32
Als ik uit ben mij 1 vriendin, die vraagt mee ook altijd te smsen als ik weer thuis ben. Met andere vriendinnen doe ik dat niet . Zelf denk ik daar niet meer aan.
Maar goed, dat betekent niet dat ze altijd hysterisch bezig is met niet verkracht te worden, maar het speelt natuurlijk wel. ze is niet bang dat ik ineens door aliens wordt ontvoerd of uitglij over een bananeschil en in het ziekenhuis beland .
Maar goed, dat betekent niet dat ze altijd hysterisch bezig is met niet verkracht te worden, maar het speelt natuurlijk wel. ze is niet bang dat ik ineens door aliens wordt ontvoerd of uitglij over een bananeschil en in het ziekenhuis beland .
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
zaterdag 2 augustus 2014 10:09
quote:LadyZiva schreef op 02 augustus 2014 @ 09:27:
[...]
Ik denk dat jij het al super aanpakt. Je maakt het bespreekbaar en je neemt diverse aspecten mee! Ook zie je de signalen van je kinderen en heb je het daarover. Fijn dat ze ook luisteren en iets met de informatie doen!
Ik denk het bespreekbaar maken en houden, relativeren, complimenteren en tips geven al heel veel oplevert.
Ook de actieve houding van de politie in deze kan ik waarderen.
Wat betreft je eerste voorbeeld, nu is ze er net op gewezen en gaat ze hier ook een bewuste houding aannemen. Grote kans dat ze snel die gebalde vuisten niet meer heeft, maar wel 'ontspannen alert' is (ik weet even geen andere woorden). Eigenlijk het proces dat mw. Cactus beschrijft van bewust naar onbewust.
Juist en dat werkt bij elk mens zo. Veel dingen zitten er zo ingesleten en die doen mensen zo zonder zich daar bewust van te zijn. Dat geld ook voor positief gedrag! Natuurlijk is het goed om het te hebben over de dingen die daar op van invloed zijn maar het is onrealistisch te verwachten dat dat zomaar verandert. Een intern proces bestaat niet uit een gedachte of gevoel maar uit een hele verzameling daarvan. Je gaat de manier van denken en de manier van doen niet veranderen door te hameren op een punt. Want er is niet maar een punt dat daar invloed op heeft. Daarom vind ik het zo jammer als dit soort discussie verzanden in een discussie over enkele specifieke punten die anders moeten. Het gaat niet om een idee of een gedraging het gaat om het geheel.
Het moeilijke is ook dat je hier niet uit komt, je komt er niet uit wat nou te lang kijken is bijvoorbeeld. Daar gaan we het niet unaniem over eens worden. Als je daar dan wel in blijft hangen roept het van alle kanten frustratie op (vrouwen voelen zich niet gehoord/serieus genomen, mannen voelen zich aangevallen of beledigt) tot meestal het moment komt dat een of beide partijen er geen zin meer in hebben en afhaken. Dan is het einde discussie en gaat men een volgende keer met de herinnering aan dat eerste gesprek een volgend gesprek in. Komen ook die interne processen om de hoek kijken. Ik vind het eeuwig zonde omdat het niets verbeterd maar de boel juist moeilijker kan maken. Goed communiceren en discussiëren is ook niet makkelijk hoor, mensen zijn sowieso niet zo makkelijk.
[...]
Ik denk dat jij het al super aanpakt. Je maakt het bespreekbaar en je neemt diverse aspecten mee! Ook zie je de signalen van je kinderen en heb je het daarover. Fijn dat ze ook luisteren en iets met de informatie doen!
Ik denk het bespreekbaar maken en houden, relativeren, complimenteren en tips geven al heel veel oplevert.
Ook de actieve houding van de politie in deze kan ik waarderen.
Wat betreft je eerste voorbeeld, nu is ze er net op gewezen en gaat ze hier ook een bewuste houding aannemen. Grote kans dat ze snel die gebalde vuisten niet meer heeft, maar wel 'ontspannen alert' is (ik weet even geen andere woorden). Eigenlijk het proces dat mw. Cactus beschrijft van bewust naar onbewust.
Juist en dat werkt bij elk mens zo. Veel dingen zitten er zo ingesleten en die doen mensen zo zonder zich daar bewust van te zijn. Dat geld ook voor positief gedrag! Natuurlijk is het goed om het te hebben over de dingen die daar op van invloed zijn maar het is onrealistisch te verwachten dat dat zomaar verandert. Een intern proces bestaat niet uit een gedachte of gevoel maar uit een hele verzameling daarvan. Je gaat de manier van denken en de manier van doen niet veranderen door te hameren op een punt. Want er is niet maar een punt dat daar invloed op heeft. Daarom vind ik het zo jammer als dit soort discussie verzanden in een discussie over enkele specifieke punten die anders moeten. Het gaat niet om een idee of een gedraging het gaat om het geheel.
Het moeilijke is ook dat je hier niet uit komt, je komt er niet uit wat nou te lang kijken is bijvoorbeeld. Daar gaan we het niet unaniem over eens worden. Als je daar dan wel in blijft hangen roept het van alle kanten frustratie op (vrouwen voelen zich niet gehoord/serieus genomen, mannen voelen zich aangevallen of beledigt) tot meestal het moment komt dat een of beide partijen er geen zin meer in hebben en afhaken. Dan is het einde discussie en gaat men een volgende keer met de herinnering aan dat eerste gesprek een volgend gesprek in. Komen ook die interne processen om de hoek kijken. Ik vind het eeuwig zonde omdat het niets verbeterd maar de boel juist moeilijker kan maken. Goed communiceren en discussiëren is ook niet makkelijk hoor, mensen zijn sowieso niet zo makkelijk.
zaterdag 2 augustus 2014 10:28
quote:MrsStanleyWalker schreef op 02 augustus 2014 @ 01:09:
[...]
Een wijze vrouw hier op het forum heeft ooit eens tegen mij gezegd dat ik moest proberen blij voor ze te zijn. Blij dat ze het niet kunnen snappen. Good for them.
Blijft lastig.
Ik vind het ook moeilijk. Ik ben oprecht blij als iemand zonder die angst door het leven gaat. Het is misschien ook een leeftijdsding: toen ik rond de 20 was heb ik ook dingen gedaan waarvan ik achteraf denk: what was I thinking? En dat ging allemaal goed, misschien deels doordat ik zo naïef was en dus totaal geen angst uitstraalde. Ik denk dat een uitstraling van zelfverzekerdheid eventuele belagers wel kan ontmoedigen.
Ik ben goddank nooit verkracht (triest dat ik dat zo moet zeggen, alsof ik daar dankbaar voor moet zijn). Ik heb nooit ernstig seksueel geweld meegemaakt. En toch... toen ik in de discussie #YesAllWomen op twitter de verhalen las van vrouwen die hun ervaringen vertelden, waren er zo veel dingen die ik herkende en die bij mij terugkwamen. Toen ik studeerde, de vent die belde over mijn advertentie voor Engelse bijles en vroeg of we dat dan op mijn kamertje gingen doen. In dezelfde tijd de telefonisch enquêteur die begon te vragen naar mijn cupmaat. De man die mij 's avonds toen ik thuis kwam het huis in volgde en van achteren vastgreep. De seksuele insinuaties van een collega. Die keer dat iemand mij in een menigte in mijn kruis greep. De keer dat mijn neefje van 10 mijn borsten vastgreep en zijn ouders erom lachten. De vrachtwagenchauffeur die zat te masturberen terwijl ik langsfietste. De potloodventer in het kleedhokje van het zwembad. Allerlei dingen die ik allang weer vergeten was. Er zijn er vast nog meer die ik me echt niet meer kan herinneren. Ik was vooral gechoqueerd door hoe het er voor mij blijkbaar bij hoorde. Een raar soort normaalheid.
Dit is geen uitzondering, maar regel. Daarom verbaast het mij zo als vrouwen zeggen nooit zoiets te hebben meegemaakt. Het begint vaak al als je zo jong bent. Het 13-jarige beste vriendinnetje van mijn dochter is een aantal maanden geleden op straat aangerand. De politie adviseert sindsdien dat kinderen niet alleen over straat lopen, maar altijd in een groepje. Kinderen dus.
[...]
Een wijze vrouw hier op het forum heeft ooit eens tegen mij gezegd dat ik moest proberen blij voor ze te zijn. Blij dat ze het niet kunnen snappen. Good for them.
Blijft lastig.
Ik vind het ook moeilijk. Ik ben oprecht blij als iemand zonder die angst door het leven gaat. Het is misschien ook een leeftijdsding: toen ik rond de 20 was heb ik ook dingen gedaan waarvan ik achteraf denk: what was I thinking? En dat ging allemaal goed, misschien deels doordat ik zo naïef was en dus totaal geen angst uitstraalde. Ik denk dat een uitstraling van zelfverzekerdheid eventuele belagers wel kan ontmoedigen.
Ik ben goddank nooit verkracht (triest dat ik dat zo moet zeggen, alsof ik daar dankbaar voor moet zijn). Ik heb nooit ernstig seksueel geweld meegemaakt. En toch... toen ik in de discussie #YesAllWomen op twitter de verhalen las van vrouwen die hun ervaringen vertelden, waren er zo veel dingen die ik herkende en die bij mij terugkwamen. Toen ik studeerde, de vent die belde over mijn advertentie voor Engelse bijles en vroeg of we dat dan op mijn kamertje gingen doen. In dezelfde tijd de telefonisch enquêteur die begon te vragen naar mijn cupmaat. De man die mij 's avonds toen ik thuis kwam het huis in volgde en van achteren vastgreep. De seksuele insinuaties van een collega. Die keer dat iemand mij in een menigte in mijn kruis greep. De keer dat mijn neefje van 10 mijn borsten vastgreep en zijn ouders erom lachten. De vrachtwagenchauffeur die zat te masturberen terwijl ik langsfietste. De potloodventer in het kleedhokje van het zwembad. Allerlei dingen die ik allang weer vergeten was. Er zijn er vast nog meer die ik me echt niet meer kan herinneren. Ik was vooral gechoqueerd door hoe het er voor mij blijkbaar bij hoorde. Een raar soort normaalheid.
Dit is geen uitzondering, maar regel. Daarom verbaast het mij zo als vrouwen zeggen nooit zoiets te hebben meegemaakt. Het begint vaak al als je zo jong bent. Het 13-jarige beste vriendinnetje van mijn dochter is een aantal maanden geleden op straat aangerand. De politie adviseert sindsdien dat kinderen niet alleen over straat lopen, maar altijd in een groepje. Kinderen dus.
Ga in therapie!
zaterdag 2 augustus 2014 10:29
Haha, dat laatste is waar (was een reactie op 'mensne zijn lastig', niet op dubiootje).
Maar die projectmeneer bijvoorbeeld, kennelijk heeft hij al genoeg opmerkingen ove zijn gedrag gehad. Tenminste, dat leidt ik af aan hoe hij zelf over zijn gedrag 'grapjes' maakt. Dan kan hij ook beslissen na die feedbavk om anders met collega's om te gaan, maar toch blijft hij het doen.
Wat me je dan nog doen als je last hebt van zo iemand? Ik ga hem dus uit de weg. Iemand die al zo demonstratief onverbetelijk is, daar heb ik 'dus' geen zin aan. Maar ik heb het geluk dat ik het me kan veroorloven. Niet iedereen kan zo iemand uit de weg gaan.
Maar die projectmeneer bijvoorbeeld, kennelijk heeft hij al genoeg opmerkingen ove zijn gedrag gehad. Tenminste, dat leidt ik af aan hoe hij zelf over zijn gedrag 'grapjes' maakt. Dan kan hij ook beslissen na die feedbavk om anders met collega's om te gaan, maar toch blijft hij het doen.
Wat me je dan nog doen als je last hebt van zo iemand? Ik ga hem dus uit de weg. Iemand die al zo demonstratief onverbetelijk is, daar heb ik 'dus' geen zin aan. Maar ik heb het geluk dat ik het me kan veroorloven. Niet iedereen kan zo iemand uit de weg gaan.
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
