Relaties
alle pijlers
Ongepaste opmerkingen van "vriendin" over mijn miskraam
woensdag 20 augustus 2014 23:28
Het is algemeen bekend dat vrouwen die een miskraam mee hebben gemaakt zich vaak niet begrepen voelen door hun omgeving en dat ze goedbedoelde opmerking vaak juist als kwetsend opvatten. Met opmerking in de trend van "je bent nog jong", "je hebt al 3 prachtige kinderen", "de natuur heeft het zo bedoeld" heb ik geen moeite. Maar wat ik een paar dagen geleden van een "vriendin" (ik zet vriendin tussen aanhalingstekens omdat zij zichzelf wel graag als mijn goede vriendin ziet maar zich niet als een vriendin gedraagt) heb moeten aanhoren kan naar mijn idee echt niet.
Ik begin met een stukje voorgeschiedenis. Ik ken die meid van mijn werk maar verder hebben we hele verschillende levens. Ik heb een man, 3 jonge kinderen en werk daarnaast zo'n 40-45 uur per week. Zij is single, bezig met zichzelf en haar hobby's en vooral met mannen. Zij is continu op "jacht" en elke 2 weken komt er weer iemand anders in beeld. Ik begrijp haar niet maar bemoei me verder niet met haar keuzes. Zij, integendeel, is duidelijk geen kindervriend, wat zij al meerdere malen heeft laten merken. Zij vindt dat ik mezelf heb "begraven" in de zorg voor mijn gezin en kinderen en komt steeds met ideeën over hoe en wat ik in mijn leven moet veranderen. Dit alleen is al behoorlijk irritant maar ik laat haar meestal gewoon praten.
Maar een paar dagen geleden ging ze te ver, zo ver dat ik haar eigenlijk het liefst niet meer zou willen zien.
Vorige week kwam ik achter dat ons vierde kindje in de maak in mijn buik is overleden. Ik zit er nog helemaal middenin en ga morgen pas naar de gyn om de verdere gang van zaken te bespreken. Die zwangerschap was niet gepland maar we waren toch heel blij met de komst van nog een kindje en natuurlijk ook intens verdrietig om het verlies.
Toen de "vriendin" het hoorde wilde ze langskomen. Prima. Het was nog geen week sinds ik het nieuws kreeg en het eerste wat zij mij vroeg was: Voel je je al beter? Die dag voelde ik me juist helemaal niet goed: ik geloof dat het langzamerhand begon door te dringen. Dat vertelde ik ook eerlijk tegen haar. Daarop kreeg ik een hoop lompe en ongepaste opmerkingen: "Ik begrijp niet waarom je moet huilen" (en dat zegt iemand die zelf letterlijk kan janken om een scharrel die na 2 weken niks meer van zich laat horen) "Ik verbaas me eigenlijk meer over het feit dat je zwanger hebt kunnen raken, het is echt onverantwoord, hoe gaan jullie al die kinderen gaan betalen als zij straks gaan studeren etc. etc..." , "Je hebt het al moeilijk genoeg met de opvoeding van je drie kinderen, ze luisteren niet goed, je zesjarige gedraagt zich als een peuter als hij zijn zin niet krijgt etc. etc.", "Zou je echt weer zwanger willen zijn, rondlopen met een dikke buik en weer aankomen terwijl je juist moet afvallen??" En nog een paar opmerking in die trend. Vervolgens begon ze een verhaal over een zwangere vriendin die alsmaar moe was en van een leuke meid in 100% mama is veranderd. En daarna over haar eigen bruisende leven. Ik zat de hele avond met mijn mond vol tanden, was veel te moe en verdrietig om op haar debiele opmerking op de juiste manier te reageren. En nu baal ik daar enorm van...
Dat reacties vanuit de omgeving op een miskraam niet altijd zijn wat je verwacht is heel normaal, zeker in mijn geval: het zou ons 4e kind worden en de zwangerschap was ongepland. Veel mensen begrijpen niet dat je je dan toch heel verdrietig voelt. Als ik zie dat de opmerking goedbedoeld zijn laat ik het gewoon zitten. Maar dat wat zij gisteren gezegd heeft laat me niet los...
Zo. Bedankt voor het lezen. Ik wilde vooral van me afschrijven en ook advies over hoe ik met dat soort opmerking om moet gaan. Ik merk dat ik op het moment zelf vaak niks zeg en daarna dagen lang boos ben op mezelf dat ik niet op de juiste manier heb gereageerd. Wat die vriendin betreft: vanochtend wou ik haar nog een sms sturen over haar uitspraken maar toch niet gedaan. Zo belangrijk is zo ook weer niet. En toch merk ik dat ik door de boosheid nog verdrietiger word.
Ik begin met een stukje voorgeschiedenis. Ik ken die meid van mijn werk maar verder hebben we hele verschillende levens. Ik heb een man, 3 jonge kinderen en werk daarnaast zo'n 40-45 uur per week. Zij is single, bezig met zichzelf en haar hobby's en vooral met mannen. Zij is continu op "jacht" en elke 2 weken komt er weer iemand anders in beeld. Ik begrijp haar niet maar bemoei me verder niet met haar keuzes. Zij, integendeel, is duidelijk geen kindervriend, wat zij al meerdere malen heeft laten merken. Zij vindt dat ik mezelf heb "begraven" in de zorg voor mijn gezin en kinderen en komt steeds met ideeën over hoe en wat ik in mijn leven moet veranderen. Dit alleen is al behoorlijk irritant maar ik laat haar meestal gewoon praten.
Maar een paar dagen geleden ging ze te ver, zo ver dat ik haar eigenlijk het liefst niet meer zou willen zien.
Vorige week kwam ik achter dat ons vierde kindje in de maak in mijn buik is overleden. Ik zit er nog helemaal middenin en ga morgen pas naar de gyn om de verdere gang van zaken te bespreken. Die zwangerschap was niet gepland maar we waren toch heel blij met de komst van nog een kindje en natuurlijk ook intens verdrietig om het verlies.
Toen de "vriendin" het hoorde wilde ze langskomen. Prima. Het was nog geen week sinds ik het nieuws kreeg en het eerste wat zij mij vroeg was: Voel je je al beter? Die dag voelde ik me juist helemaal niet goed: ik geloof dat het langzamerhand begon door te dringen. Dat vertelde ik ook eerlijk tegen haar. Daarop kreeg ik een hoop lompe en ongepaste opmerkingen: "Ik begrijp niet waarom je moet huilen" (en dat zegt iemand die zelf letterlijk kan janken om een scharrel die na 2 weken niks meer van zich laat horen) "Ik verbaas me eigenlijk meer over het feit dat je zwanger hebt kunnen raken, het is echt onverantwoord, hoe gaan jullie al die kinderen gaan betalen als zij straks gaan studeren etc. etc..." , "Je hebt het al moeilijk genoeg met de opvoeding van je drie kinderen, ze luisteren niet goed, je zesjarige gedraagt zich als een peuter als hij zijn zin niet krijgt etc. etc.", "Zou je echt weer zwanger willen zijn, rondlopen met een dikke buik en weer aankomen terwijl je juist moet afvallen??" En nog een paar opmerking in die trend. Vervolgens begon ze een verhaal over een zwangere vriendin die alsmaar moe was en van een leuke meid in 100% mama is veranderd. En daarna over haar eigen bruisende leven. Ik zat de hele avond met mijn mond vol tanden, was veel te moe en verdrietig om op haar debiele opmerking op de juiste manier te reageren. En nu baal ik daar enorm van...
Dat reacties vanuit de omgeving op een miskraam niet altijd zijn wat je verwacht is heel normaal, zeker in mijn geval: het zou ons 4e kind worden en de zwangerschap was ongepland. Veel mensen begrijpen niet dat je je dan toch heel verdrietig voelt. Als ik zie dat de opmerking goedbedoeld zijn laat ik het gewoon zitten. Maar dat wat zij gisteren gezegd heeft laat me niet los...
Zo. Bedankt voor het lezen. Ik wilde vooral van me afschrijven en ook advies over hoe ik met dat soort opmerking om moet gaan. Ik merk dat ik op het moment zelf vaak niks zeg en daarna dagen lang boos ben op mezelf dat ik niet op de juiste manier heb gereageerd. Wat die vriendin betreft: vanochtend wou ik haar nog een sms sturen over haar uitspraken maar toch niet gedaan. Zo belangrijk is zo ook weer niet. En toch merk ik dat ik door de boosheid nog verdrietiger word.
donderdag 21 augustus 2014 00:04
@simone
Bedankt voor de tips! Zoiets heb ik al een keer geprobeerd en zij ging over mij klagen bij andere collega's. Weer hetzelfde verhaal dat ik teveel tijd in mijn kinderen steek (en dat toen ik net bevallen was van mijn derde!! Wat zou ik anders moeten doen dan tijd in mijn kinderen steken op zo'n moment??) en geen sociaal leven meer heb. Gelukkig was de collega tegen wie ze ging klagen zelf een moeder en ze vertelde haar dat ik waarschijnlijk te weinig tijd tussen de voedingen heb om te gaan stappen....
Maar ik denk dat dat een goede strategie is die bij mij ook past. En als ze zich beledigd gaat voelen leg ik haar gewoon uit waarom ik geen zin heb om met haar af te spreken.
Bedankt voor de tips! Zoiets heb ik al een keer geprobeerd en zij ging over mij klagen bij andere collega's. Weer hetzelfde verhaal dat ik teveel tijd in mijn kinderen steek (en dat toen ik net bevallen was van mijn derde!! Wat zou ik anders moeten doen dan tijd in mijn kinderen steken op zo'n moment??) en geen sociaal leven meer heb. Gelukkig was de collega tegen wie ze ging klagen zelf een moeder en ze vertelde haar dat ik waarschijnlijk te weinig tijd tussen de voedingen heb om te gaan stappen....
Maar ik denk dat dat een goede strategie is die bij mij ook past. En als ze zich beledigd gaat voelen leg ik haar gewoon uit waarom ik geen zin heb om met haar af te spreken.
donderdag 21 augustus 2014 00:12
quote:katjabb schreef op 20 augustus 2014 @ 23:28:
"Ik begrijp niet waarom je moet huilen"
"Ik verbaas me eigenlijk meer over het feit dat je zwanger hebt kunnen raken, het is echt onverantwoord, hoe gaan jullie al die kinderen gaan betalen als zij straks gaan studeren etc. etc..." ,
"Je hebt het al moeilijk genoeg met de opvoeding van je drie kinderen, ze luisteren niet goed, je zesjarige gedraagt zich als een peuter als hij zijn zin niet krijgt etc. etc.",
"Zou je echt weer zwanger willen zijn, rondlopen met een dikke buik en weer aankomen terwijl je juist moet afvallen??"
Och wat een verdrietige situatie. Sterkte
Eerlijkheid en een schop onder den derrière geven zijn kenmerken die passen bij echte vriendinnen. Maar echte vriendinnen weten ook feilloos wanneer zij dat wel en niet kunnen doen.
Deze mevrouw is geen vriendin, dit is iemand die met jou een strijd is aangegaan. Vriendinnen leven met elkaar mee en zij willen dat jij je goed voelt . Echte vriendinnen weten wat jij nodig hebt en zij weet dat overduidelijk niet want zij is bezig met zichzelf en niet met jou.
"Ik begrijp niet waarom je moet huilen"
"Ik verbaas me eigenlijk meer over het feit dat je zwanger hebt kunnen raken, het is echt onverantwoord, hoe gaan jullie al die kinderen gaan betalen als zij straks gaan studeren etc. etc..." ,
"Je hebt het al moeilijk genoeg met de opvoeding van je drie kinderen, ze luisteren niet goed, je zesjarige gedraagt zich als een peuter als hij zijn zin niet krijgt etc. etc.",
"Zou je echt weer zwanger willen zijn, rondlopen met een dikke buik en weer aankomen terwijl je juist moet afvallen??"
Och wat een verdrietige situatie. Sterkte
Eerlijkheid en een schop onder den derrière geven zijn kenmerken die passen bij echte vriendinnen. Maar echte vriendinnen weten ook feilloos wanneer zij dat wel en niet kunnen doen.
Deze mevrouw is geen vriendin, dit is iemand die met jou een strijd is aangegaan. Vriendinnen leven met elkaar mee en zij willen dat jij je goed voelt . Echte vriendinnen weten wat jij nodig hebt en zij weet dat overduidelijk niet want zij is bezig met zichzelf en niet met jou.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
donderdag 21 augustus 2014 00:14
quote:BWitched schreef op 20 augustus 2014 @ 23:56:
[...]
Het lijkt erop alsof ze jou probeert te "redden". Niet dat jij gered moet worden, maar zij heeft daar blijkbaar een mening over en ze vindt jou belangrijk genoeg om er energie in te steken.
Dat kan je waarderen voor wat het is, of je kan besluiten dat jullie te ver uit elkaar liggen om deze vriendschap voort te zetten, precies zoals Meds zegt.
Sterkte, een miskraam is naar (weet ik uit ervaring).
Bedankt!
Dat over "redden" lijkt inderdaad te kloppen. Ze probeert mij bvb steeds mee te slepen naar fitness of danslessen. Ik MOET gaan sporten, ik MAG geen brood e.d. meer eten... Zelfs toen we een huis gingen kopen zat ze onmiddellijk mee op funda. We MOESTEN een huis bij haar in de buurt kopen (terwijl ze weet dat ik niks met die buurt heb). Misschien is het ook goedbedoeld maar ik heb geen zin in een coach. Haar leven is naar mijn idee ook geen voorbeeld om te volgen maar ik ben meer van leven en laten leven. En ik verwacht van mijn vrienden ook min of meer hetzelfde.
[...]
Het lijkt erop alsof ze jou probeert te "redden". Niet dat jij gered moet worden, maar zij heeft daar blijkbaar een mening over en ze vindt jou belangrijk genoeg om er energie in te steken.
Dat kan je waarderen voor wat het is, of je kan besluiten dat jullie te ver uit elkaar liggen om deze vriendschap voort te zetten, precies zoals Meds zegt.
Sterkte, een miskraam is naar (weet ik uit ervaring).
Bedankt!
Dat over "redden" lijkt inderdaad te kloppen. Ze probeert mij bvb steeds mee te slepen naar fitness of danslessen. Ik MOET gaan sporten, ik MAG geen brood e.d. meer eten... Zelfs toen we een huis gingen kopen zat ze onmiddellijk mee op funda. We MOESTEN een huis bij haar in de buurt kopen (terwijl ze weet dat ik niks met die buurt heb). Misschien is het ook goedbedoeld maar ik heb geen zin in een coach. Haar leven is naar mijn idee ook geen voorbeeld om te volgen maar ik ben meer van leven en laten leven. En ik verwacht van mijn vrienden ook min of meer hetzelfde.
donderdag 21 augustus 2014 00:15
Hoe komt het dat jij wilt rechtzetten wat zij uitkraamt? Hoe komt het dat als deze vrouw iets zegt jij het 'recht' wilt gaan zetten, je verdedigen? Ze zegt nare dingen en vervolgens voel jij je geroepen om jezelf te verdedigen en/of verantwoorden? Hoe komt het dat ze dat voor elkaar krijgt bij jou? Wat triggert jou dusdanig waardoor jij dit laat zien?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
donderdag 21 augustus 2014 00:17
quote:katjabb schreef op 21 augustus 2014 @ 00:14:
[...]
Bedankt!
Dat over "redden" lijkt inderdaad te kloppen. Ze probeert mij bvb steeds mee te slepen naar fitness of danslessen. Ik MOET gaan sporten, ik MAG geen brood e.d. meer eten... Zelfs toen we een huis gingen kopen zat ze onmiddellijk mee op funda. We MOESTEN een huis bij haar in de buurt kopen (terwijl ze weet dat ik niks met die buurt heb). Misschien is het ook goedbedoeld maar ik heb geen zin in een coach. Haar leven is naar mijn idee ook geen voorbeeld om te volgen maar ik ben meer van leven en laten leven. En ik verwacht van mijn vrienden ook min of meer hetzelfde.Die laatste twee zinnen moet je haar de volgende keer even vertellen voordat je vriendelijk maar beslist de deur in haar gezicht dichtsmijt
[...]
Bedankt!
Dat over "redden" lijkt inderdaad te kloppen. Ze probeert mij bvb steeds mee te slepen naar fitness of danslessen. Ik MOET gaan sporten, ik MAG geen brood e.d. meer eten... Zelfs toen we een huis gingen kopen zat ze onmiddellijk mee op funda. We MOESTEN een huis bij haar in de buurt kopen (terwijl ze weet dat ik niks met die buurt heb). Misschien is het ook goedbedoeld maar ik heb geen zin in een coach. Haar leven is naar mijn idee ook geen voorbeeld om te volgen maar ik ben meer van leven en laten leven. En ik verwacht van mijn vrienden ook min of meer hetzelfde.Die laatste twee zinnen moet je haar de volgende keer even vertellen voordat je vriendelijk maar beslist de deur in haar gezicht dichtsmijt
donderdag 21 augustus 2014 00:25
quote:Enn schreef op 21 augustus 2014 @ 00:12:
[...]
Och wat een verdrietige situatie. Sterkte
Eerlijkheid en een schop onder den derrière geven zijn kenmerken die passen bij echte vriendinnen. Maar echte vriendinnen weten ook feilloos wanneer zij dat wel en niet kunnen doen.
Deze mevrouw is geen vriendin, dit is iemand die met jou een strijd is aangegaan. Vriendinnen leven met elkaar mee en zij willen dat jij je goed voelt . Echte vriendinnen weten wat jij nodig hebt en zij weet dat overduidelijk niet want zij is bezig met zichzelf en niet met jou.Dat laatste voel ik ook wel: zij is al een tijd niet tevreden met haar leven. Door die lompe opmerkingen probeert zij volgens mij een beter gevoel te krijgen over zichzelf, zo van "kijk, dit gaat bij mij juist goed! en jij kan nog wat van mij leren"
[...]
Och wat een verdrietige situatie. Sterkte
Eerlijkheid en een schop onder den derrière geven zijn kenmerken die passen bij echte vriendinnen. Maar echte vriendinnen weten ook feilloos wanneer zij dat wel en niet kunnen doen.
Deze mevrouw is geen vriendin, dit is iemand die met jou een strijd is aangegaan. Vriendinnen leven met elkaar mee en zij willen dat jij je goed voelt . Echte vriendinnen weten wat jij nodig hebt en zij weet dat overduidelijk niet want zij is bezig met zichzelf en niet met jou.Dat laatste voel ik ook wel: zij is al een tijd niet tevreden met haar leven. Door die lompe opmerkingen probeert zij volgens mij een beter gevoel te krijgen over zichzelf, zo van "kijk, dit gaat bij mij juist goed! en jij kan nog wat van mij leren"
donderdag 21 augustus 2014 00:31
quote:Enn schreef op 21 augustus 2014 @ 00:15:
Hoe komt het dat jij wilt rechtzetten wat zij uitkraamt? Hoe komt het dat als deze vrouw iets zegt jij het 'recht' wilt gaan zetten, je verdedigen? Ze zegt nare dingen en vervolgens voel jij je geroepen om jezelf te verdedigen en/of verantwoorden? Hoe komt het dat ze dat voor elkaar krijgt bij jou? Wat triggert jou dusdanig waardoor jij dit laat zien?Dat ik precies wat ik wil gaan veranderen maar tot nu toe is het mij niet gelukt. Dit incident was voor mij een wake-up call: ik moet echt sterken optreden en niet zulke mensen over me heen laten lopen. En nu de vraag: hoe?
Hoe komt het dat jij wilt rechtzetten wat zij uitkraamt? Hoe komt het dat als deze vrouw iets zegt jij het 'recht' wilt gaan zetten, je verdedigen? Ze zegt nare dingen en vervolgens voel jij je geroepen om jezelf te verdedigen en/of verantwoorden? Hoe komt het dat ze dat voor elkaar krijgt bij jou? Wat triggert jou dusdanig waardoor jij dit laat zien?Dat ik precies wat ik wil gaan veranderen maar tot nu toe is het mij niet gelukt. Dit incident was voor mij een wake-up call: ik moet echt sterken optreden en niet zulke mensen over me heen laten lopen. En nu de vraag: hoe?
donderdag 21 augustus 2014 02:56
Zij kan zich niet inleven in jouw gevoel van moeder zijn, en het hebben van een miskraam. Jij kan je niet inleven in haar gevoel hoe het is om single te zijn, en het weer al mislukken van een contact met een man.
Zo te zien is er weinig dat jullie bindt, waar is jullie contact eigenlijk op gebaseerd?
Zo te zien is er weinig dat jullie bindt, waar is jullie contact eigenlijk op gebaseerd?
donderdag 21 augustus 2014 07:39
Ongepast. Zeker. Maar uit jouw verhaal druipt ook de ergernis over háár levensstijl. Dus misschien is het verhaal wel ietsje aangezet hier en daar en laat jij ook wel eens weten hoe jij er over denkt.
Anyway, waarom ga je überhaupt met haar om? Jullie liggen elkaar duidelijk niet (meer). Ik zou het afkappen.
Anyway, waarom ga je überhaupt met haar om? Jullie liggen elkaar duidelijk niet (meer). Ik zou het afkappen.
donderdag 21 augustus 2014 07:52
quote:zas schreef op 21 augustus 2014 @ 07:39:
Ongepast. Zeker. Maar uit jouw verhaal druipt ook de ergernis over háár levensstijl. Dus misschien is het verhaal wel ietsje aangezet hier en daar en laat jij ook wel eens weten hoe jij er over denkt.
Anyway, waarom ga je überhaupt met haar om? Jullie liggen elkaar duidelijk niet (meer). Ik zou het afkappen.
Dit viel mij ook al op. Als die vriendin daadwerkelijk gezegd heeft wat jij hier schrijft dan is dat inderdaad heel erg ongepast, maar ik vind dat je je ook een klein beetje als slachtoffer in dit contact opstelt. Het lijkt alsof je bevestiging zoekt van het feit dat zij inderdaad een slechte vriendin is. Jij bent ook niet aardig over haar levensstijl, kan het dus niet zijn dat je alles wat zij zegt per definitie als aanval ziet?
Ik bagatelliseer haar opmerkingen absoluut niet (al horen we het nu van één kant en zonder context), maar dit kan ook een wisselwerking zijn he. Zij voelt wellicht ook wel dat je haar leventje een beetje als inferieur ziet. Als ze echt zo slecht is, waarom trek je dan nog met haar op?
Ongepast. Zeker. Maar uit jouw verhaal druipt ook de ergernis over háár levensstijl. Dus misschien is het verhaal wel ietsje aangezet hier en daar en laat jij ook wel eens weten hoe jij er over denkt.
Anyway, waarom ga je überhaupt met haar om? Jullie liggen elkaar duidelijk niet (meer). Ik zou het afkappen.
Dit viel mij ook al op. Als die vriendin daadwerkelijk gezegd heeft wat jij hier schrijft dan is dat inderdaad heel erg ongepast, maar ik vind dat je je ook een klein beetje als slachtoffer in dit contact opstelt. Het lijkt alsof je bevestiging zoekt van het feit dat zij inderdaad een slechte vriendin is. Jij bent ook niet aardig over haar levensstijl, kan het dus niet zijn dat je alles wat zij zegt per definitie als aanval ziet?
Ik bagatelliseer haar opmerkingen absoluut niet (al horen we het nu van één kant en zonder context), maar dit kan ook een wisselwerking zijn he. Zij voelt wellicht ook wel dat je haar leventje een beetje als inferieur ziet. Als ze echt zo slecht is, waarom trek je dan nog met haar op?
donderdag 21 augustus 2014 08:18
quote:bucklebunny schreef op 21 augustus 2014 @ 01:02:
Sommige mensen zijn gewoon zo dom..... geen emphatisch vermogen etc.
de 1 heeft meer empathisch vermogen, dan de ander. Maar algemeen geldt dat, je eigen gestoten teen, meer pijn doet, dan de kanker van de overbuurvrouw.
Voor TO is haar miskraam alles omvattend, voor de vriendin (andere levensfase) is haar nieuwe vriend (misschien is dit wel de man waar zij kinderen meekrijgt) het allerbelangrijkste nieuws van dit moment.
Sommige mensen zijn gewoon zo dom..... geen emphatisch vermogen etc.
de 1 heeft meer empathisch vermogen, dan de ander. Maar algemeen geldt dat, je eigen gestoten teen, meer pijn doet, dan de kanker van de overbuurvrouw.
Voor TO is haar miskraam alles omvattend, voor de vriendin (andere levensfase) is haar nieuwe vriend (misschien is dit wel de man waar zij kinderen meekrijgt) het allerbelangrijkste nieuws van dit moment.
donderdag 21 augustus 2014 08:18
quote:katjabb schreef op 20 augustus 2014 @ 23:28:
Ik ken die meid van mijn werk maar verder hebben we hele verschillende levens. Ik heb een man, 3 jonge kinderen en werk daarnaast zo'n 40-45 uur per week. Zij is single, bezig met zichzelf en haar hobby's en vooral met mannen. Zij is continu op "jacht"
Eerst heb je het over een "vriendin" tussen aanhalingstekens. In het volgende stukje is ze al gezakt tot DIE MEID.
Dit geeft al aan dat de verhoudingen tussen jullie eigenlijk al niet zo best zijn. Jullie leven liggen ook erg uit elkaar. Zij is vrijgezel en haar leven staat volop in het teken van uitgaan en mannen. Jij bent echter gesetteld met man en kinderen.
Er is nu bij jou een behoorlijke irritatie ontstaan. Zij voelt niet wat jij voelt. Ik denk dat jullie qua vriendinnen niet echt (meer) bij elkaar passen. Misschien handig om wat meer afstand van haar te nemen en de vriendschap op een laag pitje te zetten?
En in ieder geval wil ik je sterkte wensen met het verwerken van het verdriet betreffende het verlies van jullie jongste kindje.
Ik ken die meid van mijn werk maar verder hebben we hele verschillende levens. Ik heb een man, 3 jonge kinderen en werk daarnaast zo'n 40-45 uur per week. Zij is single, bezig met zichzelf en haar hobby's en vooral met mannen. Zij is continu op "jacht"
Eerst heb je het over een "vriendin" tussen aanhalingstekens. In het volgende stukje is ze al gezakt tot DIE MEID.
Dit geeft al aan dat de verhoudingen tussen jullie eigenlijk al niet zo best zijn. Jullie leven liggen ook erg uit elkaar. Zij is vrijgezel en haar leven staat volop in het teken van uitgaan en mannen. Jij bent echter gesetteld met man en kinderen.
Er is nu bij jou een behoorlijke irritatie ontstaan. Zij voelt niet wat jij voelt. Ik denk dat jullie qua vriendinnen niet echt (meer) bij elkaar passen. Misschien handig om wat meer afstand van haar te nemen en de vriendschap op een laag pitje te zetten?
En in ieder geval wil ik je sterkte wensen met het verwerken van het verdriet betreffende het verlies van jullie jongste kindje.
donderdag 21 augustus 2014 08:37
quote:zas schreef op 21 augustus 2014 @ 07:39:
Ongepast. Zeker. Maar uit jouw verhaal druipt ook de ergernis over háár levensstijl. Dus misschien is het verhaal wel ietsje aangezet hier en daar en laat jij ook wel eens weten hoe jij er over denkt.
Anyway, waarom ga je überhaupt met haar om? Jullie liggen elkaar duidelijk niet (meer). Ik zou het afkappen.
Precies!
Alle aannames en negativiteit die jij over haar schrijft getuigen ook van geen enkel inlevingsvermogen!
Begrijp werkelijk niet wat jullie met elkaar doen, als je collega's bent werk je samen, als ze af wil spreken zeg je dat je daar geen zin in hebt.
Ik begrijp dat je na een miskraam niet lekker in je vel zit maar dan moet je ook geen mensen uitnodigen waarvan je weet dat ze weinig met jouw situatie hebben.
Hoe moeilijk kan het zijn?
Ongepast. Zeker. Maar uit jouw verhaal druipt ook de ergernis over háár levensstijl. Dus misschien is het verhaal wel ietsje aangezet hier en daar en laat jij ook wel eens weten hoe jij er over denkt.
Anyway, waarom ga je überhaupt met haar om? Jullie liggen elkaar duidelijk niet (meer). Ik zou het afkappen.
Precies!
Alle aannames en negativiteit die jij over haar schrijft getuigen ook van geen enkel inlevingsvermogen!
Begrijp werkelijk niet wat jullie met elkaar doen, als je collega's bent werk je samen, als ze af wil spreken zeg je dat je daar geen zin in hebt.
Ik begrijp dat je na een miskraam niet lekker in je vel zit maar dan moet je ook geen mensen uitnodigen waarvan je weet dat ze weinig met jouw situatie hebben.
Hoe moeilijk kan het zijn?
en me vriend die wilt ook nog wat zegge
donderdag 21 augustus 2014 08:44
Sterkte vandaag. Volgens mij passen jullie als vriendinnen niet goed bij elkaar. Jij ergert je namelijk ook groen en geel aan haar manier van leven, dus dan schiet het niet op. Wellicht probeerde ze je op te vrolijken door dit soort dingen te zeggen, maar uiteraard is het heel bot gemeen en kwetsend.
Ik denk dat je gewoon niet meer met elkaar om moet gaan. Zo gaan die dingen.
Ik denk dat je gewoon niet meer met elkaar om moet gaan. Zo gaan die dingen.
donderdag 21 augustus 2014 08:54
quote:katjabb schreef op 21 augustus 2014 @ 00:25:
[...]
Dat laatste voel ik ook wel: zij is al een tijd niet tevreden met haar leven. Door die lompe opmerkingen probeert zij volgens mij een beter gevoel te krijgen over zichzelf, zo van "kijk, dit gaat bij mij juist goed! en jij kan nog wat van mij leren"
Jij bent hier ook niet aardig over haar en zij is het dus niet over jou. Ergo: jullie zijn geen vriendinnen.
Dan zou ik een punt zetten achter deze "vriendschap".
[...]
Dat laatste voel ik ook wel: zij is al een tijd niet tevreden met haar leven. Door die lompe opmerkingen probeert zij volgens mij een beter gevoel te krijgen over zichzelf, zo van "kijk, dit gaat bij mij juist goed! en jij kan nog wat van mij leren"
Jij bent hier ook niet aardig over haar en zij is het dus niet over jou. Ergo: jullie zijn geen vriendinnen.
Dan zou ik een punt zetten achter deze "vriendschap".
donderdag 21 augustus 2014 09:02
Haar reactie is natuurlijk ver over de schreef, maar ik vind persoonlijk dat vrouwen tegenwoordig wel heel erg 'lijden' onder een miskraam, dus ik moet zelf ook altijd een beetje uitkijken met wat ik zeg.
Ik heb zelf ooit een miskraam gehad, dus ik heb ervaring en ik vond het allemaal niet zo'n vreselijk drama eerlijk gezegd.
Ik heb zelf ooit een miskraam gehad, dus ik heb ervaring en ik vond het allemaal niet zo'n vreselijk drama eerlijk gezegd.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
