Zwanger
alle pijlers
Zwanger en einde relatie - HELP!
zondag 31 augustus 2014 11:25
Wat een zak hooi.
Over je zwangerschap: ik zou met jouw termijn èn kinderwens absoluut geen abortus ondergaan. Jij wilde dit kind graag, hebt daarvoor behandelingen ondergaan en nu ineens niet meer? Dat geloof ik niet. Goed dat je met de dokter gaat praten, ik denk dat het wel belangrijk is dingen op een rij te gaan zetten. Je hebt in ieder geval een fijn netwerk om je heen, dit ga je redden. Sterkte.
Over je zwangerschap: ik zou met jouw termijn èn kinderwens absoluut geen abortus ondergaan. Jij wilde dit kind graag, hebt daarvoor behandelingen ondergaan en nu ineens niet meer? Dat geloof ik niet. Goed dat je met de dokter gaat praten, ik denk dat het wel belangrijk is dingen op een rij te gaan zetten. Je hebt in ieder geval een fijn netwerk om je heen, dit ga je redden. Sterkte.
zondag 31 augustus 2014 11:29
zondag 31 augustus 2014 11:31
zondag 31 augustus 2014 11:32
Och meid wat heftig allemaal. Wat een toestanden. En nu je zwanger bent komt dat denk ik ook nog allemaal 567843 keer zo hard binnen.
Ten eerste goed dat jullie even afstand hebben genomen van elkaar. Continue je zo opwinden en ruzie maken tijdens je zwangerschap lijkt mij niet prettig voor jouzelf en de baby.
Laat alles alsjeblieft wat bezinken en zoek hulp. Goed dat je met vriendinnen praat, maar zoek ook hulp op het professionele vlak. Zij kunnen jou beter begeleiden met vervolgstappen. Bezoek aan de huisarts lijkt mij een goede eerste stap.
Ben niet tegen abortus, maar denk dat dit in jullie geval geen goede optie meer is. Eer je deze kunt hebben ben je zo bijna 17/18 weken.
Veel sterkte!!!
Ten eerste goed dat jullie even afstand hebben genomen van elkaar. Continue je zo opwinden en ruzie maken tijdens je zwangerschap lijkt mij niet prettig voor jouzelf en de baby.
Laat alles alsjeblieft wat bezinken en zoek hulp. Goed dat je met vriendinnen praat, maar zoek ook hulp op het professionele vlak. Zij kunnen jou beter begeleiden met vervolgstappen. Bezoek aan de huisarts lijkt mij een goede eerste stap.
Ben niet tegen abortus, maar denk dat dit in jullie geval geen goede optie meer is. Eer je deze kunt hebben ben je zo bijna 17/18 weken.
Veel sterkte!!!
zondag 31 augustus 2014 11:38
quote:Annelaure, 4 minuten geleden
Drie jaar lang vond je hem een geschikte vader, nu hij niet meer met je verder wil opeens niet meer? Ik denk niet dat hij een psychisch probleem heeft, ik denk dat het is zoals hij zegt, hij had allang onvrede maar schoof dat af op het niet kunnen krijgen van een kind. Ik zou niet aborteren.
Eens. Als je al 3 jaar bezig bent om zwanger te worden, zou ik ook niet voor abortus gaan en in principe het kind alleen opvoeden.
Drie jaar lang vond je hem een geschikte vader, nu hij niet meer met je verder wil opeens niet meer? Ik denk niet dat hij een psychisch probleem heeft, ik denk dat het is zoals hij zegt, hij had allang onvrede maar schoof dat af op het niet kunnen krijgen van een kind. Ik zou niet aborteren.
Eens. Als je al 3 jaar bezig bent om zwanger te worden, zou ik ook niet voor abortus gaan en in principe het kind alleen opvoeden.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 31 augustus 2014 11:38
Je komt over alsof je op dit moment erg angstig bent, wat erg logisch is want de grond is net onder je voeten vandaan gehaald. Alles wat je kende, waar je naartoe hebt gewerkt en waar je je veilig voelde staat ineens op losse schroeven. Toch heb je in deze moeilijke situatie al een belangrijke beslissing weten te maken; je neemt hem in geen geval terug. Je weet dus ook wat je basis is, namelijk jij en je kind, daarnaast je omgeving die er voor je is.
Het krijgen van dit kindje lijkt nu gekoppeld aan het blijven omgaan met je ex. Als je nu alleen de aandacht vestigt op je kindje, zonder de angst en zonder je ex, wil je het dan nog? Het komt over alsof je het kindje wel wil maar de angst en onzekerheid je parten speelt.
Het krijgen van dit kindje lijkt nu gekoppeld aan het blijven omgaan met je ex. Als je nu alleen de aandacht vestigt op je kindje, zonder de angst en zonder je ex, wil je het dan nog? Het komt over alsof je het kindje wel wil maar de angst en onzekerheid je parten speelt.
zondag 31 augustus 2014 11:42
wat een kutsituatie zeg. En wat doet jouw vriend raar. Het is belachelijk dat hij jou de schuld geeft van zijn gedrag. Ik vind het niet leuk om te zeggen maar vaak zie je dat er achteraf een ander blijkt te zijn. Hou een paar dingen helder voor ogen:
- wat hij doet is niet jouw schuld
- wat hij doet mag je beslist afkeuren, het is niet normaal om een zwangere vrouw het huis uit te zetten
- dat het nooit meer goed kan komen kan je niet weten
- denk nog niet teveel na over hoe het straks moet, voorlopig heb je je handen vol aan vandaag
- zorg goed voor jezelf
- wat hij doet is niet jouw schuld
- wat hij doet mag je beslist afkeuren, het is niet normaal om een zwangere vrouw het huis uit te zetten
- dat het nooit meer goed kan komen kan je niet weten
- denk nog niet teveel na over hoe het straks moet, voorlopig heb je je handen vol aan vandaag
- zorg goed voor jezelf
zondag 31 augustus 2014 11:43
quote:dancetillyoudrop schreef op 31 augustus 2014 @ 11:31:
Daar ben ik ook bang voor en inderdaad (spijt), het was/is ook heel gewenst. Maar op dit moment voel ik zo'n afstand van wat er in mn buik zit. Alle glans is van mn zwangerschap af. Ik ben veel afgevallen en heb veel buikkramp. Wat voor invloed heeft dit alles op mn kindje en wat doe ik een kind aan om het in deze situatie op de wereld te zetten?Het is niet anders. Je hebt hier niet voor gekozen maar het is ook niet onmogelijk. Zorg goed voor jezelf. Dat je afgevallen bent is begrijpelijk maar je kindje krijgt wel wat het nodig heeft. Als je er onzeker van wordt maak dan een afspraak met je verloskundige
Daar ben ik ook bang voor en inderdaad (spijt), het was/is ook heel gewenst. Maar op dit moment voel ik zo'n afstand van wat er in mn buik zit. Alle glans is van mn zwangerschap af. Ik ben veel afgevallen en heb veel buikkramp. Wat voor invloed heeft dit alles op mn kindje en wat doe ik een kind aan om het in deze situatie op de wereld te zetten?Het is niet anders. Je hebt hier niet voor gekozen maar het is ook niet onmogelijk. Zorg goed voor jezelf. Dat je afgevallen bent is begrijpelijk maar je kindje krijgt wel wat het nodig heeft. Als je er onzeker van wordt maak dan een afspraak met je verloskundige
zondag 31 augustus 2014 11:48
quote:JohanDerksen schreef op 31 augustus 2014 @ 11:29:
Enige advies wat ik je nu kan geven is sluit een rechtsbijstand verzekering af die familiegerelateerde zaken behandeld. Die zul je nodig hebben.
Die bestaan niet. Daarbij speelt de kwestie al, dus zal het niet gedekt worden door de (niet-bestaande) verzekering wanneer je hem nu zou (kunnen) afsluiten.
Enige advies wat ik je nu kan geven is sluit een rechtsbijstand verzekering af die familiegerelateerde zaken behandeld. Die zul je nodig hebben.
Die bestaan niet. Daarbij speelt de kwestie al, dus zal het niet gedekt worden door de (niet-bestaande) verzekering wanneer je hem nu zou (kunnen) afsluiten.
zondag 31 augustus 2014 11:50
quote:dancetillyoudrop schreef op 31 augustus 2014 @ 11:46:
Ik heb hem ook geconfronteerd met de vraag of er een ander is, hij zegt van niet... Of ik dit geloof is een tweede..
Ik ben inderdaad vooral erg bang voor de toekomst, niet alleen die van mezelf, ook die van mijn kind. Ik geloof nog steeds in zijn vaderschapsskills, maar vind zijn onvoorspelbaarheid nu heel beangstigend. Ik maak me ook zorgen om de toekomst tussen hem en mij. Misschien zit ik te dicht bij het vuur door mijn werk in de Jeugdzorg, maar ik weet wat de consequenties zijn voor een kind ('vechtende' ouders) en had mijn kind zo'n andere toekomst gegund.In het werkveld krijg je niet de gezinnen te zien waar het goed in gaat he, probeer dat goed in je achterhoofd te houden. Door het werken krijg je een vertekend beeld, terwijl dit lang niet altijd zo hoeft te gaan. Ook kom je in de jeugdzorg die sterke ouders tegen, die ECHT het beste willen voor hun kind ( dus ook echt niet roddelen over de andere ouder, echt meewerken aan de omgangsregeling etc..niet alleen zeggen, maar ook doen). Laat hetgeen dat bij een ander gebeurt, bij een ander..dit is JOUW situatie, niet die van een ander.
Ik heb hem ook geconfronteerd met de vraag of er een ander is, hij zegt van niet... Of ik dit geloof is een tweede..
Ik ben inderdaad vooral erg bang voor de toekomst, niet alleen die van mezelf, ook die van mijn kind. Ik geloof nog steeds in zijn vaderschapsskills, maar vind zijn onvoorspelbaarheid nu heel beangstigend. Ik maak me ook zorgen om de toekomst tussen hem en mij. Misschien zit ik te dicht bij het vuur door mijn werk in de Jeugdzorg, maar ik weet wat de consequenties zijn voor een kind ('vechtende' ouders) en had mijn kind zo'n andere toekomst gegund.In het werkveld krijg je niet de gezinnen te zien waar het goed in gaat he, probeer dat goed in je achterhoofd te houden. Door het werken krijg je een vertekend beeld, terwijl dit lang niet altijd zo hoeft te gaan. Ook kom je in de jeugdzorg die sterke ouders tegen, die ECHT het beste willen voor hun kind ( dus ook echt niet roddelen over de andere ouder, echt meewerken aan de omgangsregeling etc..niet alleen zeggen, maar ook doen). Laat hetgeen dat bij een ander gebeurt, bij een ander..dit is JOUW situatie, niet die van een ander.
zondag 31 augustus 2014 11:58
S morgens laat hij erkenning vd ongeboren vrucht vastleggen en 's middags geeft hij aan niet meer met jou verder te willen. Tsja dat klinkt inderdaad als voorbedachte rade. Als de breuk definitief zal zijn dan zul je een advocaat nog gaan hebben, het beste zou zijn als jullie er samen 1 nemen (mediator?) Voor een pasgeboren baby worden in beginsel andere afspraken gemaakt dan voor een ouder kindje lijkt me. Laat je adviseren, wellicht kom je in aanmerking voor deels pro-deo (enkel eigen bijdrage van max 700 ofzo)
Eens met wat eerder is gezegd, hij is nu een zak, maar blijft wel de papa van het kindje. Ik begrijp dat je speelt met de gedachte om de zwangerschap te beindigen. Maar ook die keuze en de gevolgen daarvan zul je de rest van je leven met je meedragen.
Hij laat jou zitten en gaat stappen en doen. Dat klinkt niet als iemand met een psychisch probleem, maar als een bange man of een wellicht vreemdgaande zak. Je kent hem al 6 jaar en toen is het vermoeden van een psychisch probleem nooit bij je opgekomen.
Eens met wat eerder is gezegd, hij is nu een zak, maar blijft wel de papa van het kindje. Ik begrijp dat je speelt met de gedachte om de zwangerschap te beindigen. Maar ook die keuze en de gevolgen daarvan zul je de rest van je leven met je meedragen.
Hij laat jou zitten en gaat stappen en doen. Dat klinkt niet als iemand met een psychisch probleem, maar als een bange man of een wellicht vreemdgaande zak. Je kent hem al 6 jaar en toen is het vermoeden van een psychisch probleem nooit bij je opgekomen.
zondag 31 augustus 2014 12:16
Wat een kutsituatie!
Mijn advies is om je niet in het wellus/nietus, jij begon, maar jij had moeten enz te laten zuigen. Hij vindt dat jij hem onder druk wilt zetten met een dreiging van abortus, jij vindt dat je nu echt niet weet of je het kind in deze situatie wilt laten komen. Alleen jij weet wat jouw motieven zijn.
Bij jeugdzorg zie je natuurlijk vooral de gruwelijke gevallen. Ik hoop voor je dat je ook gezien hebt dat de invloed van ouders heel groot is. En aangezien jij, als je het kind houdt, ouder zal worden heb je dus heel veel invloed. En als je om je heen kijkt zul je heel veel voorbeelden vinden van kinderen die prima opgroeien in onideale situaties.
Als het door je heen gaat denk ik dat het goed is om een abortus te overwegen en bespreken. Persoonlijk zou ik uitvoeren van een abortus in de situatie die jij omschrijft sterk afraden, maar er goed je gedachten over laten gaan lijkt me niet verkeerd.
Mijn advies is om je niet in het wellus/nietus, jij begon, maar jij had moeten enz te laten zuigen. Hij vindt dat jij hem onder druk wilt zetten met een dreiging van abortus, jij vindt dat je nu echt niet weet of je het kind in deze situatie wilt laten komen. Alleen jij weet wat jouw motieven zijn.
Bij jeugdzorg zie je natuurlijk vooral de gruwelijke gevallen. Ik hoop voor je dat je ook gezien hebt dat de invloed van ouders heel groot is. En aangezien jij, als je het kind houdt, ouder zal worden heb je dus heel veel invloed. En als je om je heen kijkt zul je heel veel voorbeelden vinden van kinderen die prima opgroeien in onideale situaties.
Als het door je heen gaat denk ik dat het goed is om een abortus te overwegen en bespreken. Persoonlijk zou ik uitvoeren van een abortus in de situatie die jij omschrijft sterk afraden, maar er goed je gedachten over laten gaan lijkt me niet verkeerd.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zondag 31 augustus 2014 12:20
Eens mens kan gekke dingen doen. Daarmee is nog niet gezegd dat jouw (ex)vriend straks niet het belang van jouw kindje voorop zet. Want dát is wat jij tegenkomt in jouw werk: ouders die het belang van hun kind uit het oog zijn verloren. Jullie reageren nu beiden vanuit emotie en zijn niet op jullie best. Laat het even bezinken, gun elkaar ruimte. Zo kunnen jullie straks als aankomende ouders weer nader tot elkaar komen.
Wat goed dat je professionele hulp vraagt. Sterkte!
Wat goed dat je professionele hulp vraagt. Sterkte!
•
zondag 31 augustus 2014 12:32
ja, hij is een zak hooi door nu ineens als een blad om te draaien, maar dat jij nu ineens je twijfels uit tegenover hem over je zwangerschap, vind ik ook niet netjes. En wat betreft voorbedachte rade mbt de erkenning, hij is en blijft de vader of die erkenning er nu wel of niet is. Hij kan in het ergste geval ook na de geboorte van jullie kind die erkenning en gezag eisen
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 31 augustus 2014 12:32
zondag 31 augustus 2014 12:34
Zit er enige vorm van waarheid in zijn verwijten?
Wat ik me kan voor stellen hoe het bij hem zit in zijn hoofd, is dat door al die onderzoeken en pogingen om zwanger te worden de relatie is versloft, frustraties zijn gekomen en jullie niet meer echt een stel waren maar meer bezig met het zwanger worden. Zeg niet dat het zo is maar dat kan een verklaring zijn waar om nu je wel zwanger bent, al die frustratie er uit komt.
Wat ik me kan voor stellen hoe het bij hem zit in zijn hoofd, is dat door al die onderzoeken en pogingen om zwanger te worden de relatie is versloft, frustraties zijn gekomen en jullie niet meer echt een stel waren maar meer bezig met het zwanger worden. Zeg niet dat het zo is maar dat kan een verklaring zijn waar om nu je wel zwanger bent, al die frustratie er uit komt.
