Zwanger en einde relatie - HELP!

31-08-2014 11:19 42 berichten
Alle reacties Link kopieren
..
anoniem_119830 wijzigde dit bericht op 31-08-2014 14:19
Reden: Niet meer relevant
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Bah wat walgelijk, ik snap best dat je er helemaal doorheen zit.. Maar als je man je zo laat zitten of er eventueel met een ander vandoor gaat en ineens zo kil is dan duw je een 2 jarige peuter toch ook niet onder de bus omdat je geen zin hebt in een omgangsregeling?



Of als hij zichzelf tegen een boom aan had gereden over een paar jaar? Dan sta je er ook alleen voor? Had je dat niet kunnen bedenken voordat je 3 jaar (!!!) bezig bent geweest met allerlei dure medische behandelingen.



Je weet toch dat je voor een kind kiest en dat je daar 18-21 jaar verantwoordelijk voor bent, niet alleen tot je relatie nog leuk is of alles nog goed gaat?
The most exciting, challenging and significant relationship is the one with yourself. And if you can find someone to love the you you love that’s fabulous
Alle reacties Link kopieren
quote:strikjemetstippels schreef op 31 augustus 2014 @ 12:34:

Zit er enige vorm van waarheid in zijn verwijten?



Wat ik me kan voor stellen hoe het bij hem zit in zijn hoofd, is dat door al die onderzoeken en pogingen om zwanger te worden de relatie is versloft, frustraties zijn gekomen en jullie niet meer echt een stel waren maar meer bezig met het zwanger worden. Zeg niet dat het zo is maar dat kan een verklaring zijn waar om nu je wel zwanger bent, al die frustratie er uit komt.



Misschien heeft hij ook heel lang zichzelf weggecijferd en TO op de eerste plek gezet, of dat nu nodig was of niet. En op een dag gaat dat niet meer...



Hoe dan ook, dan blijft de juiste weg natuurlijk wel dat je zulke dingen gewoon met elkaar bespreekt. Zeker als aanstaande ouders.
quote:Frizz schreef op 31 augustus 2014 @ 12:39:

[...]





Misschien heeft hij ook heel lang zichzelf weggecijferd en TO op de eerste plek gezet, of dat nu nodig was of niet. En op een dag gaat dat niet meer...



Hoe dan ook, dan blijft de juiste weg natuurlijk wel dat je zulke dingen gewoon met elkaar bespreekt. Zeker als aanstaande ouders.ja absoluut! Maar vind het wel raar dat er dan geen enkel begrip is naar die man en geen wens meer is om er samen nog uit te komen, en er zelfs over abortus wordt gesproken (niet dat ik daar tegen ben maar kom op 3 jaar proberen en medische molen en dan hoppa abortus?).
quote:carrie-bradshaw schreef op 31 augustus 2014 @ 12:38:

Bah wat walgelijk, ik snap best dat je er helemaal doorheen zit.. Maar als je man je zo laat zitten of er eventueel met een ander vandoor gaat en ineens zo kil is dan duw je een 2 jarige peuter toch ook niet onder de bus omdat je geen zin hebt in een omgangsregeling?



Of als hij zichzelf tegen een boom aan had gereden over een paar jaar? Dan sta je er ook alleen voor? Had je dat niet kunnen bedenken voordat je 3 jaar (!!!) bezig bent geweest met allerlei dure medische behandelingen.



Je weet toch dat je voor een kind kiest en dat je daar 18-21 jaar verantwoordelijk voor bent, niet alleen tot je relatie nog leuk is of alles nog goed gaat?

Bah, wat een gemene reactie! In alles klinkt door dat TO juist vanwege het belang van haar ongeboren vrucht twijfelt over haar zwangerschap. Je kunt principieel tegen abortus zijn, maar wat jij schrijft is echt ver over de schreef.



TO, wat een kutsituatie...

Heel veel sterkte en wijsheid!
Alle reacties Link kopieren
Wat ontzettend klote!



Je zit nu in een emotionele achtbaan. Begrijpelijk dat je bang en verdriet bent omtrent het alleen opvoeden van jullie kindje. Maar kom op, je wilt al heel lang een kindje, bent eindelijk zwanger en als de grootste schok over is, ben je vast weer heel blij met je zwangerschap!

Ik zou dan ook zeker geen abortus plegen. Schouders eronder en gaan! Je bent veel sterker dan je denkt!



Sterkte, want natuurlijk is het niet leuk en ontzettend verdrietig. Maar daar kan jullie kindje niets aan doen. Hij/zij kan het alleen verzachten.
Alle reacties Link kopieren
quote:carrie-bradshaw schreef op 31 augustus 2014 @ 12:38:

Bah wat walgelijk, ik snap best dat je er helemaal doorheen zit.. Maar als je man je zo laat zitten of er eventueel met een ander vandoor gaat en ineens zo kil is dan duw je een 2 jarige peuter toch ook niet onder de bus omdat je geen zin hebt in een omgangsregeling?



Of als hij zichzelf tegen een boom aan had gereden over een paar jaar? Dan sta je er ook alleen voor? Had je dat niet kunnen bedenken voordat je 3 jaar (!!!) bezig bent geweest met allerlei dure medische behandelingen.



Je weet toch dat je voor een kind kiest en dat je daar 18-21 jaar verantwoordelijk voor bent, niet alleen tot je relatie nog leuk is of alles nog goed gaat?



Ietsje minder mag ook wel, wat een vreselijk botte reactie!



TO is bezig haar zaken op een rijtje te krijgen en het is heel wat als blijkt dat je er straks ineens alleen voor staat met een kind terwijl je dat helemaal niet verwacht had.



TO, ik ben bang dat hij al een ander heeft.
Alle reacties Link kopieren
geen ervaring mee, maar ik wens je het allerbeste
quote:damedenhaag schreef op 31 augustus 2014 @ 11:58:

S morgens laat hij erkenning vd ongeboren vrucht vastleggen en 's middags geeft hij aan niet meer met jou verder te willen. Tsja dat klinkt inderdaad als voorbedachte rade. Als de breuk definitief zal zijn dan zul je een advocaat nog gaan hebben, het beste zou zijn als jullie er samen 1 nemen (mediator?) Voor een pasgeboren baby worden in beginsel andere afspraken gemaakt dan voor een ouder kindje lijkt me. Laat je adviseren, wellicht kom je in aanmerking voor deels pro-deo (enkel eigen bijdrage van max 700 ofzo)

Eens met wat eerder is gezegd, hij is nu een zak, maar blijft wel de papa van het kindje. Ik begrijp dat je speelt met de gedachte om de zwangerschap te beindigen. Maar ook die keuze en de gevolgen daarvan zul je de rest van je leven met je meedragen.

Hij laat jou zitten en gaat stappen en doen. Dat klinkt niet als iemand met een psychisch probleem, maar als een bange man of een wellicht vreemdgaande zak. Je kent hem al 6 jaar en toen is het vermoeden van een psychisch probleem nooit bij je opgekomen.Het kan best passen bij een man die in de war is. Maar daar koopt TO niks voor
quote:strikjemetstippels schreef op 31 augustus 2014 @ 12:34:

Zit er enige vorm van waarheid in zijn verwijten?



Wat ik me kan voor stellen hoe het bij hem zit in zijn hoofd, is dat door al die onderzoeken en pogingen om zwanger te worden de relatie is versloft, frustraties zijn gekomen en jullie niet meer echt een stel waren maar meer bezig met het zwanger worden. Zeg niet dat het zo is maar dat kan een verklaring zijn waar om nu je wel zwanger bent, al die frustratie er uit komt.als die man al allerlei verwijten zou hebben dan had hij dat moeten zeggen op het moment dat de irritaties zich aandienen en niet nu TO zwanger is na drie (!!!!) jaar proberen. Dit kan je TO echt niet aanrekenen.
Alle reacties Link kopieren
quote:pientjexxx schreef op 31 augustus 2014 @ 13:34:

[...]





Ietsje minder mag ook wel, wat een vreselijk botte reactie!



TO is bezig haar zaken op een rijtje te krijgen en het is heel wat als blijkt dat je er straks ineens alleen voor staat met een kind terwijl je dat helemaal niet verwacht had.



TO, ik ben bang dat hij al een ander heeft.



Het is zeker heel wat, maar ik neem aan dat iedere aanstaande ouder toch wel een scenario de revue heeft laten passeren dat het kan gebeuren dat de partner wegvalt of er eventueel tussenuit naait.



Dan zie ik geen verschil met een geplande en gewenste zwangerschap waar je jaren mee bezig bent of een kind dat al geboren is eerlijk gezegd. Alleen maar omdat je volgens een absurd lange toegestane abortustermijn nu nog van je kind af kan zonder dat het strafbaar wordt?



Overigens is het niet zo dat de vader niets met zijn kind te maken wil hebben he, in tegendeel zoals ik het lees wil hij juist graag betrokken blijven. Maar heeft TO er dan geen zin in omdat ze het niet meer samen met hem kan doen of omdat ze nu ineens bang is dat ex ergens aan lijdt waardoor hij niet voor zijn kind zou kunnen zorgen.. Toch leek hij de afgelopen jaren wel de perfecte vader voor haar kind. Waarschijnlijk heeft TO zelf dan ook niet zo'n best observatievermogen of is dit gewoon een excuus om een abortus goed te praten.



Misschien een optie dat TO dat dan toch maar doet dan, als ze nu al niet volmondig voor haar kindje kan kiezen ongeacht de omstandigheden dan zal het niet best worden in de toekomst..



Wel heel zuur voor haar ex, die wordt compleet buiten spel gezet terwijl hij dit kindje graag wil en er ook de verantwoordelijkheid voor heeft genomen om te erkennen ondanks zijn twijfels over de relatie.
The most exciting, challenging and significant relationship is the one with yourself. And if you can find someone to love the you you love that’s fabulous
Alle reacties Link kopieren
Dat vind ik nou zó jammer, een TO die wél de OP weghaalt maar niet meer reageert.
Alle reacties Link kopieren
Niet meer relevant want?
Nou ja.. dat dus..
Geef je nog even een update? Is hij weer tot inkeer gekomen?
Alle reacties Link kopieren
Waarom is het niet meer relevant?

Hebben jullie elkaar inmiddels weer gesproken?
Ben je herkend, To?



Even wat anders, voel jij je kindje niet al?
Alle reacties Link kopieren
Ik snap dat weghalen van de OP nooit. Je kunt merendeel, en dit ook, zo terug vinden via google cache
Ben je al bevallen dat het niet meer relevant is?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven