Psyche
alle pijlers
Problemen door hoogbegaafdheid..wie ook?
donderdag 17 juli 2008 om 18:13
Hai!
kon er zo snel geen topic over vinden, dus ben een nieuwe gestart...Ik ben 26 en hoogbegaafd, niet dat ik daar zo trots op ben, integendeel..Vaak had ik maar liever gehad dat ik was zoals veel anderen..Ik weet niet wat ik leuk vind doordat ik nergens een uitdaging in zie, ben heel snel uitgekeken op werk, en loop daar nu in vast. Wie kan hier over meepraten en herkent dit?
kon er zo snel geen topic over vinden, dus ben een nieuwe gestart...Ik ben 26 en hoogbegaafd, niet dat ik daar zo trots op ben, integendeel..Vaak had ik maar liever gehad dat ik was zoals veel anderen..Ik weet niet wat ik leuk vind doordat ik nergens een uitdaging in zie, ben heel snel uitgekeken op werk, en loop daar nu in vast. Wie kan hier over meepraten en herkent dit?
vrijdag 18 juli 2008 om 02:15
Een verschil van mening, daar heb ik nog nooit moeite mee gehad. Ik vind het een beetje zonde van dit topic om het hiermee te vervuilen, maar neem van mij aan dat mijn ervaringen met jou niets te maken hebben met een verschillende mening. Je zal het zelf ongetwijfeld heel anders zien, maar ik heb me nu al een aantal maal nogal in de hoek gedreven gevoeld door jou, en dat ga ik niet herhalen bij een onderwerp waar ik me toch al ongemakkelijk bij voel.
vrijdag 18 juli 2008 om 02:16
vrijdag 18 juli 2008 om 02:19
Ik denk voornamelijk omdat ik er als persoon altijd van heb genoten, de rijkdom aan indrukken en associaties maar dat ik mij in mijn sociale contacten ontzettend gehandicapt heb gevoeld. En dat kwam voor een deel daardoor. En de ontzettende verveling op de middelbare school, het gezeur met leraren, spijbelen enz.
Ik had het er een tijdje terug over met een vriendin die ik al heel lang ken. We zaten samen op de middelbare school. En zij zei toen plots dat ze toendertijd al het idee had dat ik heel anders associeer dan de meeste anderen. Dat valt op, het is me ook weleens gezegd door leraren.
Ik weet het niet, wat moet ik ermee? Ik ben ik. Dan denk ik: het is niet zo boeiend. Het is maar een klein stukje. Maar het kleurt wel je blik.
vrijdag 18 juli 2008 om 02:21
Ik herken het overigens ook dat ik mij ongemakkelijk voel in bepaalde discussies hoor en het moeilijk vind om dan te anticiperen.
Dat heeft vaak met maatschappelijke kwesties te maken waar ik wel een mening in heb maar het niet altijd goed kan onderbouwen.
Omdat je mening in sommige kwesties voortkomen uit je gevoel.
En natuurlijk vorm ik mijn menig ook op informatie,maar dit weegt niet altijd zwaarder dan mijn gevoel.
Als ik dan eisen van bronnen naar mijn hoofd geslingerd krijg word ik ook nerveus.
Maar hier heb ik dat nu niet.
Dat heeft vaak met maatschappelijke kwesties te maken waar ik wel een mening in heb maar het niet altijd goed kan onderbouwen.
Omdat je mening in sommige kwesties voortkomen uit je gevoel.
En natuurlijk vorm ik mijn menig ook op informatie,maar dit weegt niet altijd zwaarder dan mijn gevoel.
Als ik dan eisen van bronnen naar mijn hoofd geslingerd krijg word ik ook nerveus.
Maar hier heb ik dat nu niet.
vrijdag 18 juli 2008 om 02:24
vrijdag 18 juli 2008 om 02:27
Iry, dat heb ik ook. Ik lees vaak onderwerpen hier op het forum, die ik wel interessant vind, maar toch ergens bang ben om mee te discussieren. Bang omdat het nergens op slaat wat ik schrijf, of dat ik me niet kan meten aan de anderen die meeschrijven. Maar weet je, het is en blijft jouw mening en als een ander daar vervelend op reageert, is het de makke van die ander. Want je kunt gewoon normaal reageren, er worden hier veel te vaak mensen afgefikt, en dan krijg je dit soort dingen.
En je wilt niet afgefikt worden, natuurlijk niet. En in sommige topics blijft iedereen met respect voor elkaars mening met elkaar in discussie, dat zijn de topics waar je je dan veilig genoeg voelt om mee te praten. Ik krijg nu ook de indruk dat dat hier gewoon kan.
En je wilt niet afgefikt worden, natuurlijk niet. En in sommige topics blijft iedereen met respect voor elkaars mening met elkaar in discussie, dat zijn de topics waar je je dan veilig genoeg voelt om mee te praten. Ik krijg nu ook de indruk dat dat hier gewoon kan.
vrijdag 18 juli 2008 om 02:29
Dat was geen angst maar gewoon realiteit, ik ben flink gepest jarenlang. Raar, anders. Rotwoorden
![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif){kind=small}
. Lievelingetje van de leraar toen ik jonger was. Altijd een kritische vraag, enorme nieuwsgierigheid en leergierigheid, nou niet de meest coole eigenschappen op school. En tegelijkertijd geen "nerd" (sorry voor eenieder die zich aangesproken kan voelen) dus ik was nogal ondefinieerbaar. Ik heb er nu in de positieve zin "last" van. Maar het gaat nooit weg zeg maar. Ik ben nooit 's gewoon. En dat klinkt misschien heel zeurderig, niet zo bedoeld, maar soms denk ik: zou best lekker zijn, gewoon gewoon.
Daar komt ook een deel van mijn drempel naar buiten toe vandaan, ik was vroeger het liefst onzichtbaar geweest. Eindelijk 's geen gezeur. En tegelijkertijd saboteerde ik het zelf door toch weer nieuwsgierig te zijn. Dat onzichtbaar willen zijn, dat heb ik nog steeds een beetje.
Gut wat een vaag verhaal. Afijn.
vrijdag 18 juli 2008 om 02:32
vrijdag 18 juli 2008 om 02:39
Feliciaatje, wat enorm kut dat je veel bent gepest. Jij zegt dat het realiteit was, dat je echt raar of anders was. Maar wie bepaalde dat, wiens norm was dat? Weet je, ik ben ook heel veel gepest, ben erdoor getraumatiseerd. Om precies dezelfde redenen als jij. Ik heb ooit tegen een psychiater uitgeroepen; ik wil gewoon normaal zijn! Maar wat is normaal..
waarschijnlijk werd jij als een bedreiging ervaren. Je had iets unieks over je, iets wat niet zo doorsnee was. Althans, dat is mijn visie erover. En dat moest dan even de kop in worden gedrukt. Ze zagen in dat jouw slimheid (of anders) werd opgemerkt door bijv je leraren, en dat is uitblinken. Opvallen, hoe je het wilt noemen. En doorgaans vinden kinderen dat niet zo fijn, immers, zij willen ook zo graag opvallen (vooral op die leeftijd). Het is volgens mij zo, dat de pesters van toen, nu heel vaak middelmatig zijn. Beetje grijze muizen, als je begrijpt wat ik bedoel. En jij bent dat niet, en juist omdat jij toen erbij wilde horen, wilde jij eigenlijk liever ook grijze muis zijn want dan zou het allemaal makkelijker zijn. Dus zeg je, ik wil normaal zijn.
Zodat je je onzichtbaar kunt maken voor anderen, dat je maar vooral niet opvalt zodat men aanleiding heeft om je af te fikken.
En zo'n verleden blijft opspelen, zelfs hier op een forum.
Maar ik moet zeggen, ik vind jouw postings altijd heel erg boeiend, en je zegt altijd hele wijze dingen. Dus ja, je valt op, maar wel heel positief!
waarschijnlijk werd jij als een bedreiging ervaren. Je had iets unieks over je, iets wat niet zo doorsnee was. Althans, dat is mijn visie erover. En dat moest dan even de kop in worden gedrukt. Ze zagen in dat jouw slimheid (of anders) werd opgemerkt door bijv je leraren, en dat is uitblinken. Opvallen, hoe je het wilt noemen. En doorgaans vinden kinderen dat niet zo fijn, immers, zij willen ook zo graag opvallen (vooral op die leeftijd). Het is volgens mij zo, dat de pesters van toen, nu heel vaak middelmatig zijn. Beetje grijze muizen, als je begrijpt wat ik bedoel. En jij bent dat niet, en juist omdat jij toen erbij wilde horen, wilde jij eigenlijk liever ook grijze muis zijn want dan zou het allemaal makkelijker zijn. Dus zeg je, ik wil normaal zijn.
Zodat je je onzichtbaar kunt maken voor anderen, dat je maar vooral niet opvalt zodat men aanleiding heeft om je af te fikken.
En zo'n verleden blijft opspelen, zelfs hier op een forum.
Maar ik moet zeggen, ik vind jouw postings altijd heel erg boeiend, en je zegt altijd hele wijze dingen. Dus ja, je valt op, maar wel heel positief!
vrijdag 18 juli 2008 om 02:40
vrijdag 18 juli 2008 om 02:46
vrijdag 18 juli 2008 om 02:52
Nog een nachtbraker hier . En ik heb ook een hoop aan mijn hoofd, vervelende relatiesores. Maar dat klinkt niet leuk, waar je doorheen gaat. Vervelend voor je, om het nogal understaterig te zeggen. Ik heb niet meegelezen daar, soms voelt een topic nogal prive en dan hou ik mijn snufferd eruit.
En dank je voor je lieve woorden
. Ik denk dat er absoluut een grote kern van waarheid zit in je post, zo voelde het vroeger iig zeker. Ik heb toendertijd trouwens nooit "gewoon" (idd, wie bepaalt wat dat in vredesnaam is?) willen zijn, ik vond mezelf prima zoals ik was. Alleen wat meer onzichtbaarheid, dat was welkom geweest. Ik wist instinctief dat ik me niet goed aan dat normaal zou kunnen aanpassen dus ik heb het ook nooit geprobeerd.
Dit zonder superioriteit trouwens, het valt ook voor jezelf wel op dat je altijd bezig bent met heel andere dingen dan andere kinderen van je eigen leeftijd. Ik voelde me daardoor niet beter. Ik heb dat nooit vergeleken, wat ik al zei, ik ben ik. Dat had ik toen al heel sterk. Daar ben ik dankbaar voor.
. En ik heb ook een hoop aan mijn hoofd, vervelende relatiesores. Maar dat klinkt niet leuk, waar je doorheen gaat. Vervelend voor je, om het nogal understaterig te zeggen. Ik heb niet meegelezen daar, soms voelt een topic nogal prive en dan hou ik mijn snufferd eruit. En dank je voor je lieve woorden
. Ik denk dat er absoluut een grote kern van waarheid zit in je post, zo voelde het vroeger iig zeker. Ik heb toendertijd trouwens nooit "gewoon" (idd, wie bepaalt wat dat in vredesnaam is?) willen zijn, ik vond mezelf prima zoals ik was. Alleen wat meer onzichtbaarheid, dat was welkom geweest. Ik wist instinctief dat ik me niet goed aan dat normaal zou kunnen aanpassen dus ik heb het ook nooit geprobeerd.Dit zonder superioriteit trouwens, het valt ook voor jezelf wel op dat je altijd bezig bent met heel andere dingen dan andere kinderen van je eigen leeftijd. Ik voelde me daardoor niet beter. Ik heb dat nooit vergeleken, wat ik al zei, ik ben ik. Dat had ik toen al heel sterk. Daar ben ik dankbaar voor.
vrijdag 18 juli 2008 om 02:52
Anyway,lieve Feliciaatje.
Ik ga proberen het hier nogmaals te schrijven.
Een andere keer.
Ik ben altijd even uit het veld geslagen als mijn lap tekst verdwijnt door een domme handeling van 1/10 seconde.
Dan ontbreekt mij de moed om het nogmaal te typen.
(ook omdat het zijn kracht gelijk verliest omdat ik dan niet meer uit mijn gevoel schrijf maar uit nadenken hoe ik het had geschreven)
Ik ga proberen het hier nogmaals te schrijven.
Een andere keer.
Ik ben altijd even uit het veld geslagen als mijn lap tekst verdwijnt door een domme handeling van 1/10 seconde.
Dan ontbreekt mij de moed om het nogmaal te typen.
(ook omdat het zijn kracht gelijk verliest omdat ik dan niet meer uit mijn gevoel schrijf maar uit nadenken hoe ik het had geschreven)
