Gezondheid alle pijlers

Novasure?????ervaringen???

27-12-2009 13:41 149 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo, ik ben 47, heb twee kinderen (11 en 15) en heb de laatste jaren zoveel bloedverlies tijdens de menstruatie dat ik chronische bloedarmoede heb. Volgens mijn huisarts is dat vrij normaal voor mijn leeftijd !!?? Ik ben er echt ook ziek van, duizelig en tot weinig dingen in staat. Dit elke drie weken. Veel bloedverlies dus, maar vooral ook grote stolsels die eruit komen (sorry beetje onsmakelijk). Ik ben het zo zat om maar steeds aan de ijzerpillen te moeten en er maar mee te moeten leven, dat ik tijdens mijn laatste bezoek aan de arts zei dat hij 'alles' er wel uit mag halen, zo zat ben ik het.

Zelf kwam hij toen met de suggestie: Novasure, een methode waar ze je baarmoederslijmvlies weg 'elektroduceren'. Dit is volgens mij een curratage, maar dan sneller en minder ingrijpend? Ik vind er weinig over, vandaar mijn vraag: wie heeft hier ervaring mee, zowel positief als negatief. Alvast bedankt.
Alle reacties Link kopieren
Ik dacht dat het misschien wel fijn is om voor mensen te lezen hoe mijn novasure behandeling verlopen is. Inmiddels ben ik 6 dagen geleden geholpen en ik voel mij TOP. Toen was ik minder blij moet ik eerlijk zeggen, ik was super nerveus. Mede door alle bizarre verhalen. Zo ook hier op het forum. Ik had van de huisarts valium gekregen om mijn angst te onderdrukken en ik had van het ziekenhuis naproxen gekregen. Op naar het ziekenhuis. Vriendelijk geholpen door de zuster. Mijn man mocht na het te hebben gevraagd erbij zijn. Prettige arts. Dat scheelt ook een hoop. Ze kwam zelfverzekerd over maar niet dominant. Ze had begrip voor mijn nervositeit en had volgens mij ook humor. Heel belangrijk! Na omgekleed te zijn liep ik de operatiekamer in. 3 zusters de gynaecoloog en mijn man in blauwe pakjes. Het voelde alsof ik naar de slachtbank liep. Brrr Door mijn zenuwen maakte ik wat grapjes waardoor de sfeer gelukkig los kwam. De arts pakte het op en kletste leuk mee. Ze legde nog een keer goed uit welke stappen ze ging nemen wat erg fijn was. Eerst kreeg ik 3 spuiten om mijn baarmoedermond te verdoven. Ik moest dan, terwijl zij dat deed, hoesten. Geen pijntje gehad. Hoppa dat was de eerste hobbel. Toen ging ze met staafjes mijn baarmoedermond oprekken. Jaikes.... Maar ook hier weer niks van gevoeld. Toen kwam ze met het 'pistool' aan. Ze legde keurig uit dat het apparaat zelf eerst mijn baarmoeder ging testen en dat het ging piepen maar dat dat hoort. Zodra het apparaat lang piept dan is dat het teken voor haar om hem aan te zetten. Nou en toen lag ik daar, overal piepjes maar geen lange toon. Mijn baarmoeder was groot dat zag zij ook dus ze begreep wel waarom ik hier was. Hmmm ze begreep maar niet waarom hij geen oké gaf. Dus hup de capsule gas werd vervangen..... Weer niks. Toen een slangetje..... Weer niks. Toen een rubbertje.... Weer niks. Op dat moment lag ik daar al zo een 20 minuten in mijn volle glorie. Mijn benen begonnen te trillen en ik riep al dat ik gepland had om over 20 minuten het ziekenhuis uit te lopen dus dat ze moesten opschieten. Haha Even daarna vertelde de arts dat het hem niet ging worden, het lag waarschijnlijk aan mijn baarmoeder en ik zou dan toch maar aan een spiraal moeten. He bah hier was ik niet voor gekomen. Ik uitte mijn teleurstelling en hoe erg ik ook opzag tegen 'the indoor bbq' ik wilde wel dat het gebeurde. Naar huis gaan zonder wilde ik echt niet. Op dat moment deed mijn man zijn wijze mond open en stelde dat het raar was dat mijn baarmoeder te groot zou zijn voor dit apparaat. Juist hiervoor is dit apparaat gemaakt?! Daarna vroeg hij vriendelijk: 'Ik krijg spijt als ik dit niet doe maar ik zou graag willen dat u een heel ander nieuw apparaat pakt en het nog 1 keer probeert?' De arts fronste even haar wenkbrauwen maar wilde het wel proberen. Dus hup alles werd er weer uitgehaald, he lekker NOT, en toen een nieuwe erin. Nou zei de arts ben benieuwd. Piep, piep, piep, pieppppppppppppp mevrouw hij doet het daar gaan we, ontspan! En toen heb ik hardop meegeteld met de klok die ik kon zien. Het duurde 75 sec. bij mij en toen stopte het apparaat zelf. Ik heb geen pijn gevoeld. Kramperig ja dat wel maar echt niet pijnlijk. Ik denk dat ik het het best kan omschrijven als een uitstrijkje én een inwendige echo én krampen van ongesteld worden. Niet prettig maar echt te doen. De arts moest lachen en bedankte mijn man. Dit had zij nog niet eerder meegemaakt. De kapotte novasure ging ze met notitie gelijk terug sturen. Daarna mocht ik mij weer aankleden en wat drinken. Ik voelde mij totaal niet draaierig of misselijk. Met een grote glimlach liep ik 5 minuten later het ziekenhuis uit. Thuis gekomen wat mensen gebeld en toen werd ik moe heel moe. Ik ben heerlijk in bed gedoken en heb als een roos geslapen. Werd 3 uur later wakker van wat krampen, precies op tijd om mijn voorgeschreven naproxen en paracetamol te nemen. Werkte goed. Kramp verdween. S avonds heb ik wel wat gegeten en ben dus ook even beneden geweest. Ben weer naar boven gegaan en heb een goede nacht gemaakt. De 2 dagen daarna was ik wel middags erg moe. Ik kreeg dan echt een inkakker en heb daar toen ook aan toegegeven. Vloeien was ook echt keurig volgens wat ze voorspelde. Inmiddels moet ik volgens mijn cyclus nu weer ongesteld worden maar tot nu toe niks. Heerlijk. Ik maakte mij zorgen voor 10(qua pijn) en ik kreeg uiteindelijk een 2. Ik besef mij wel dat ieder lichaam anders reageert maar ik hoop hier toch echt met mijn verhaal een erge angst rond novasure te hebben weggenomen. Zeker omdat er zoveel horror verhalen op het web circuleren.
Alle reacties Link kopieren
Ik zit er ook aan te denken, heb geen krampen of pijn, maar wel heel erg ongesteld



Ik heb het echt al jaren dat ik heftig ongesteld ben, dag of 3 en dan nog 3 dagen normaal.

Dan was het weer over met een regelmatige cyclus



Ik ben er ooit eens voor bij de huisarts geweest, maar dat hoorde erbij zei hij



Ik heb ondertussen een andere huisarts, en begin het allemaal goed zat te worden. Grote stolsels, nu ben ik dus al 2 weken ongesteld. Vanmiddag was ik bezig en voelde het gewoon lopen..



Ik ga wachten tot het over is en dan richting huisarts. gelukkig nog steeds geen krampen, veel huilerig.



Heb ook de afspraak voor een uitstrijkje al moeten afzeggen omdat ik nog steeds ongesteld ben
Alle reacties Link kopieren
Hallo Connie, ik ben vanaf mijn 13e aan 'de pil' gezet ivm zeer pijnlijke en zware menstruatie. Binnen een jaar begon ik tussentijdse bloedingen te krijgen. Ik kreeg van de huisarts een zwaardere pil, maar ook daarbij begon ik last te krijgen van tussentijdse bloedingen. Uiteindelijk slikte ik de zwaarste pil, maar ook daar ging het fout. Het kwam er op neer dat ik uiteindelijk ruim drie van de vier weken per maand last had van bloedingen. Jààren heb ik daar mee rondgelopen, niets hielp. Tot ik uiteindelijk bij een klassiek homeopaat terecht kwam. Zij adviseerde mij te stoppen met 'de pil'. Volgens haar zou het tussentijdse bloeden te maken hebben met het feit dat ik mijn lichaam 'de pil' op drong, maar mijn lichaam dat niet zou willen. Na veel twijfelen (omdat ik mij dat niet kon voorstellen, maar ik was wanhopig genoeg!) ben ik gestopt met het slikken van 'de pil' en na een tijdje waren de tussentijdse bloedingen verdwenen, en kreeg ik een normale menstruatie cyclus. Niet iedereen is gelijk, uiteraard, maar ik hoop dat je hier nog iets aan hebt.
Alle reacties Link kopieren
Ik slik al 12 jaar de pil niet dus voor mij ging dat niet op maar kan mij voorstellen dat het zeker invloed kan hebben.



Ik moet volgende week weer naar de gyn. Hoewel ik echt wel redelijk tevreden ben, op het nalekken na, is mij vorige week door de klinisch geneticus met klem aangeraden om de hele boel te verwijderen. Dus ook mijn eierstokken... Slik. (moeder overleden aan eierstokkanker, enige tante aan die kant heeft het nu ook)
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Alle reacties Link kopieren
hoi allemaal

Ik wil even mijn ervaringen met jullie delen. Ik heb 2 weken geleden de nova sure behandeling gedaan.

Deze ging onder plaatselijke verdoving, afgezien ik daar erg tegen op viel dat enorm mee, voelde er helemaal niets van, je moet tijdens het prikken hoesten.

Daarna gingen ze de baarmoeder oprekken in 7 stappen, dit deed zo ontzettend veel pijn, ik dacht dat ik flauw ging vallen van de pijn, moest met mijn hand op buik drukken om pijn te verminderen, begon te zweten en trok lijk wit weg. Ik kan best wel wat pijn hebben maar dit was zo vreselijk heftig, ook die 90 seconden waren een hel.

Daarna naar de afdeling waar ze me al extra pijnstilling gaven aangezien ik al soort van weeën had, dit sloeg goed aan en ik kon na een half uurtje weer naar huis.

Thuis moet je een soort morfine pilletje onder je tong nemen, afgezien ik er heel dizzy van werd hielp het bij mij niet tegen de pijn .Ik heb zo ongeveer 7 uur vreselijk veel pijn gehad, het leek wel of ik voor de derde keer beviel in mijn leven, ondertussen kreeg ik wel andere pijnstilling, meer dan de bedoeling was.

De volgende dag waren de weeën helemaal over, geen last meer van, ik was alleen erg moe en moest veel rust houden, 2 dagen erna kreeg ik veel last van tintelende handen en voeten. Ook dit was ongebruikelijk, dus weer terug naar gynaecoloog.

Deze had me onderzocht en gelukkig was alles goed, mijn ademhaling zat nog erg hoog, wat dit ws veroorzaakte, een natuurlijke reactie van mijn lichaam op alle pijn en stress.

Gelukkig nam dit na een paar dagen af.

Gynaecoloog gaf aan dat ze zelf zon heftige reactie niet eerder mee had gemaakt en ze had ook nog geïnformeerd waarom ik niet op morfine reageerde, hier was geen verklaring over.

Dus mijn verhaal is niet zoals de meeste het ervaren, ik noteer het voor mensen die dit wel zo ervaren hebben en dat ze een vergelijking hebben.

Mijn bevallingen waren erg heftig en mijn baarmoeder stootte vroeger ook al de spiraal en mirena af, ik heb dus een hele gevoelige baarmoeder. Ik heb me dit niet gerealiseerd van te voren, De gynaecoloog gaf aan dat ik nooit meer iets mag doen met mijn baarmoeder zonder narcose (was ik ook niet van plan...)

Mochten mensen dit herkennen, dan zou ik geen risico nemen en gewoon om narcose vragen, het was voor mij echt een hel en ik ben echt wel iets gewend, echt neem dat aub van mij aan, ik gun dit niemand.

Ik heb nu 2 weken rustig aangedaan, ik vloei nog steeds, en ook hierin ben ik uitzonderlijk schijnt, ik vloei namelijk allemaal maar helder bloed met vocht ipv de meeste mensen bruin bloed, ik heb hiernaar geïnformeerd en het schijnt ook voor te komen, ik lees daar namelijk niets op terug in de forums.Ik heb ook nog last van slappe benen

Dus ik hoop dat dit snel gaat afzwakken anders heb ik wel alles tegen...

Ik zal over een paar maanden vertellen of het geholpen heeft en het hoe dan met me is, want dat lees je bij sommige mensen niet terug en daar ben ik zelf ook altijd wel erg benieuwd naar.

Groetjes Sandra
Alle reacties Link kopieren
Hoi Sandra,

Ik heb denk ik wel een week of 8 nagevloeid, beetje gelig was het na een week bruin. Wel heftig jouw verhaal. Hierom doen ze in het umcg standaard narcose. Ik schijn helemaal verkrampt te zijn geweest toen ze bezig gingen en had ik schijnbaar erge pijn. Ik ben een maand lang erg moe geweest, maar kan van de narcose komen en ik heb ME dus dubbel last zegmaar...
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Alle reacties Link kopieren
Hallo,



Vandaag de Nova sure laten uitvoeren en kan tot nu toe alleen maar positief zijn. Nu hopen dat dit zo blijft



Zolang als dat ik menstrueerde was het een hel. Op hele jonge leeftijd,9 jaar, had ik mijn eerste menstruatie. In het begin heel erg ongeregeld en doodziek. Toentertijd pilletjes gekregen van de ha om deze symptomen te onderdrukken. Pilletjes moest je een dag of 4 voorafgaande op je menstruatie gaan slikken. Maar als je nooit weet wanneer het komt werkte dit dus voor geen meter.

Op mijn 12e van de ha de pil voorgeschreven gekregen. Dit gaf enige verlichting maar lekker in mijn vel heb ik nooit gezeten. Vele kilo's aangekomen en veel last van PMS.

Op 25 jarige leeftijd maar besloten om er mee te stoppen. En zowaar het ging langzaam aan beter. Ik viel af, had minder klachten rondom mijn menstruatie en kon er de klok gelijk opzetten. Eindelijk voelde ik me eens gewoon normaal.

Toen ik 29 was kreeg ik weer een vaste relatie en we waren het er al snel over eens dat wij geen kinderen wilden. Dus toch maar weer naar de ha voor anticonceptie. In 8 jaar tijd 3 verschillende soorten pillen geslikt, de nuva ring gebruikt en uiteindelijk een spiraaltje laten zetten. Jezus wat een hel!! De eerste 2 maanden ging het meestal wel maar zodra de hormonen volop in mijn lichaam aanwezig waren ging het weer fout. Niet lekker in mijn vel, depressieve klachten etc, etc. Na 3 jaar de spiraal te hebben gehad naar de ha omdat ik constant het gevoel had dat mijn lijf in standje ongesteld stond maar door de spiraal kreeg ik geen bloedingen meer. De ha dacht na aanleiding van mijn klachten dat ik wellicht al in de overgang aan het komen was. Ik was toen 37. Doorgestuurd naar de gynaecoloog en daar bleek dat ipv bijna geen slijmvlies in mijn baarmoeder te hebben, ik bijna 1 centimeter slijmvlies in mijn baarmoeder te hebben. Dus meteen de spiraal verwijderd. Sindsdien was mijn cyclus een stuk korter als voorheen en werden de bloedingen steeds heftiger.

Vanaf begin dit jaar verkorte mijn cyclus nog maar tot ik uiteindelijk nog maar een cyclus van 22 dagen had. De bloedingen werden steeds heftiger en langer en de PMS werd steeds erger waardoor ik amper de tijd had om bij te trekken van mijn menstruatie. Als mijn menstruatie eindelijk voorbij was na een dag of 7 voelde ik me een paar dagen redelijk om vervolgens weer de diepte in te duiken met PMS. Ik was er zo klaar mee dat ik naar de ha ben gegaan voor een gesprek. Informatie ingewonnen en doorgestuurd naar de gynaecoloog. Toevallig was er bij ons in het ziekenhuis een voorlichtingsbijeenkomsten over hevig bloedverlies. Daar ben ik naar toe geweest en aan het eind van de bijeenkomst was het mij duidelijk. Van alle optie's die ik had sprak de Nova sure me het meeste aan.

En vandaag was het dan eigenlijk zover. En ik moet zeggen dat het 100% mee is gevallen. De gynaecoloog was nog even bang dat mijn baarmoeder niet voldoende opgerekt zou zijn omdat ik nog nooit zwanger ben geweest maar dit viel gelukkig mee.

Eerst een inwendige echo gehad om te zien hoe de baarmoeder eruit zag. Dit was allemaal keurig in orde. Vervolgens een waterecho gehad om uit te sluiten of er geen poliepen of iets dergelijks in de baarmoeder aanwezig waren. Maar ook hier waren geen bijzonderheden. Vervolgens werd de baarmoeder mond verdoofd door middel van 4 prikjes. Bij de eerste dacht ik oké maar de andere 3 heb ik amper gevoeld. Toen werd de Nova sure ingebracht en werd deze eerst getest om te kijken of hij in mijn baarmoeder paste. Het apparaat gaf ok dus er kon overgegaan worden op de behandeling.

En toen gingen ze branden. Ik vond het een heel drukkend gevoel in mijn buik maar echt zeer deed het niet. Op het einde had ik er wel een beetje genoeg van maar toen waren de 2 minuten al bijna voorbij. Meteen toen ze klaar waren was het drukkende gevoel weg. Nogmaals met een cameraatje naar binnen om te controleren of de behandeling was geslaagd. Ik kon meekijken op een scherm en zag dat het slijmvlies wat bij de eerste echo nog roze/wit was nu grijs van kleur was. Verbrand dus. Heel mijn baarmoeder was grijs dus de behandeling was geslaagd!!

Alles bij elkaar heeft het een goed half uur geduurd en kon ik weer naar huis. Een beetje bibberig op de benen maar verder eigenlijk nergens geen last van.

Eenmaal thuis had ik na een uurtje wel buikpijn en was ik wat misselijk maar na het nemen van 2 ibuprofens was dit zo weg. En tot nu toe eigenlijk nergens last van gehad. Beetje zware benen als ik iets wil doen maar als het daar bij blijft hoor je mij niet klagen.

Ben benieuwd hoe ik me de komende tijd ga voelen. Hoe het met het vloeien gaat en of ik verschil ga merken met mijn menstruatie.

Ik hoop natuurlijk dat deze uiteindelijk helemaal weg blijft maar we gaan het zien.

Ik ben helemaal happy tot zo ver...
Be true to Yourself & follow your Heart
Alle reacties Link kopieren
Hallo, gisteren een novasure behandeling gehad. Ik heb dit als heel positief ervaren. Ging onder een roesje dus ik heb er zelf niks van gemerkt. 's middags een beetje krampen, maar stelt niks voor. En nu helemaal geen klachten meer.
Alle reacties Link kopieren
Fijn melk dat alles goed gegaan is
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Alle reacties Link kopieren
Wat fijn om deze ervaringen gelezen te hebben. Ik heb komende woensdag een afspr met de gynaecoloog, ik wil ook een novasurebehandeling.
verdwaald op het nieuwe forum
Alle reacties Link kopieren
He floflo! Ik ben nu een jaar verder zie ik en nog steeds heel blij met mijn keuze. De eerste grote vakantie achter de rug en geen gedoe met menstruatie! Heerlijk. Ik heb nu nog wat oud bruin tijdens de "menstruatie" maar zooooo weinig, mag geen naam hebben. Vraag wel goed na over de pijnstilling. Sommigen gaan er fluitend doorheen maar zoals je bij mij hebt kunnen lezen was het geen pretje. Maar het was het wel waard. Succes woensdag!
Alle reacties Link kopieren
Dank je wel, supersas

Woensdag heb ik alleen nog maar het eerste gesprek, ik ben vorige week bij de huisarts geweest.

Ik hoop dat ik snel geholpen kan worden, ik vind het zo'n enorm gedoe weer elke maand! Hoe eerder eraf, hoe beter!

Ik kan me niet eens echt voorstellen hoe fijn het zou zijn om zo weinig te vloeien.

Ik hoop trouwens dat ik bij de fluitende groep hoor
verdwaald op het nieuwe forum
Alle reacties Link kopieren
Ik moest vandaag naar gyn voor jaarlijks uitstrijkje en besloten dat hij via een waterecho gaat onderzoeken of de baarmoederholte geschikt is voor endometrium ablatie maar dan manueel en niet via Novasure.



Dit omdat de effecten van Novasure bij mij helaas zijn uitgewerkt. Andere oplossing ( buiten hormonale) is dat ze met een schraapmesje het slijmvlies tot op de spierlaag weghalen. Hopelijk werkt dat wel en langer dan de Novasure.
Poep, wie heeft jou gescheten?
Alle reacties Link kopieren
Wat balen Louise dat bij jou de novasure is uitgewerkt. Was je relatief jong toen je de behandeling hebt gehad?

De gyn waar ik vanmiddag was zei dat het bms weer dikker kon worden, de bloedingen terug konden komen, maar dat dat vaker gebeurt bij vrouwen die nog relatief ver van de overgang af zitten.

Ik heb me helemaal ingelezen, voorbereid op novasure, maar hij is voorstander van een mirena en raadt me dat aan.

Hij wil dat ik er nog eens goed over na zou denken.

Ivm eerdere cva's dacht ik dat ik sowieso niets hormonaals mocht, maar blijkbaar geeft de mirena een hormoon af die wel oke is. Maar ik heb me ingelezen....ik kom toch ook veel nare mirenaverhalen tegen. En het idee van een spiraaltje staat me op de een of andere manier zo tegen!

Ik wist zeker dat ik novasure wil, maar hij raadt dat dus af ivm mijn leeftijd (met nadruk op kinderwens). Hij noemde alleen maar nadelen van novasure en voordelen van mirena.

Maar goed, na een week bedenktijd word ik weer gebeld en dan zal ik toch voor novasure gaan.

(Of is hier iemand die mij wel een enorm voordeel van mirena kan noemen, behalve dat de menstruatie minder wordt of stopt, want dat doet novasure ook, en hopelijk voorgoed.)
verdwaald op het nieuwe forum
Alle reacties Link kopieren
Als je nog een kinderwens hebt, mag novasure niet eens, je mag daarmee absoluut niet zwanger raken! Want er is helemaal niet gezegd dat je baarmoederslijmvlies teruggroeit en zonder baarmoederslijmvlies is een zwangerschap gevaarlijk, laat staan dat een bevrucht eitje kan innestelen.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Alle reacties Link kopieren
Dat weet ik suzieqfive. Hier komt geen kind meer.

De gynaecoloog wilde mij wel de mirena aanraden omdat je dan na verwijdering vruchtbaar bent. Hij zei ook, en dat wist ik, dat novasure onomkeerbaar is.

Hij noemde steeds mijn leeftijd daarbij. Dat ik niet kon weten hoe het leven zou lopen en er toch een kinderwens zou kunnen komen.

Maar dan zou ik voor vijf jaar een mirena nemen, die mij eigenlijk erg tegenstaat en daarna alsnog novasure, lijkt me dubbel.

Maar als de kans van teruggroeien van het bms erg groot is, is het plaatsen van een mirena toch misschien wel beter.

Maar ik verwacht geen teruggroei zodat er wel een zwangerschap zou mogen! Juist niet. Wij hebben heel duidelijk besloten om geen kinderen meer te krijgen.

Vandaar dat ik het grote voordeel van de mirena ook niet zie.
verdwaald op het nieuwe forum
Alle reacties Link kopieren
Hoe oud ben je floflo? Ik was 32 bij de ingreep vorig jaar. Na vijf Kids was het echt wel klaar ;)
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Alle reacties Link kopieren
Vijf kinderen, geweldig!

Ik ben 36. Heb een dochter van 14 en een van ruim twee.

Mijn man en ik hebben lang gewacht op onze peuter, medische geschiedenis (herseninfarcten bij mij en verminderd vruchtbaarheid man). We wilden graag een derde, maar na een jaar medische molen (ICSI) waarin een miskraam en curettage, veel verdriet elke maand, hebben we besloten dat het genoeg is geweest.

Het woord kinderwens dekt gewoon de lading niet in ons geval, misschien dat het me daarom ook zo opviel bij de gynaecoloog, hij noemde steeds "de kinderwens moet er niet zijn".

Tsja....ik wilde altijd moeder zijn voor mijn dertigste, een groot gezin hebben. Door alles ben ik toch, gelukkig!!!, nog moeder weer geworden.

Ik hoopte voor m'n 35e nog een kindje te mogen krijgen, maar helaas....we zijn er al zo lang mee bezig geweest.

Dussss, zelfs in het voor mij onwaarschijnlijke geval dat ik een "tweede leg" (zou de derde leg zelfs worden) zou kunnen krijgen (leggen? Haha), zou ik me te oud vinden, mijn persoonlijke gevoel hoor, ik heb helemaal niks tegen oudere moeders! ;)

Nou....een heel verhaal, ik zit ook nog een beetje in het verwerken van alles en alle keuzes die we maken.

Maar voordat we begonnen aan het medische traject, wist ik al dat ik novasure wilde.

Ons gezin kan op de natuurlijke manier niet uitgebreid worden....dus vandaar dat ik de novasure wel wil....

Ook omdat ik nu weer medicijnen slik waarbij ik niet zwanger mag worden, dus die deur is ook dicht, bovendien voel ik me wat beter met deze medicijnen. Het is eigenlijk een beetje alles of niks. Ik wil niet elke maand hopen op een wonder, en dan ook nog eens heel veel last hebben van bloedverlies.

Een lang verhaal! Bedankt voor het lezen.
verdwaald op het nieuwe forum
Alle reacties Link kopieren
Zeer tevreden!

4 maanden geleden onder gehele narcose de behandeling gehad.

In het SFG te Rotterdam

Alles prima verlopen!

Na de ingreep gelijk morfine gehad.

Na de uitslaap middag mocht ik naar huis.

Paar dagen niet getild goed naar mijn lichaam geluisterd geen pijn gehad en nooit meer ongesteld geworden!

Heel blij mee!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb anderhalve maand geleden een novasure behandeling gehad. Had van tevoren veel (te veel) op internet gelezen over pijn en negatieve ervaringen en was stiknerveus. Sowieso was het mijn eerste behandeling in het ziekenhuis, ik heb tot nu toe ziekenhuizen altijd weten te vermijden.



Ik was in Tergooi ziekenhuis, hele fijne gynaecologen, zowel bij het intakegesprek als tijdens de behandeling (waren twee verschillende artsen). Er was even wat geklooi met het apparaat, het buisje met co2 bleek niet goed aangedraaid te zijn waardoor hij een storing gaf. De behandeling zelf viel me erg mee. De prikjes voelde ik wel, maar dat was goed te doen. Het branden zelf was pijnlijk, dat kan ik niet ontkennen. Echt een flinke wee, die bij mij de volle twee minuten duurde. Ik heb de handen van mijn man (die er naast zat) fijngeknepen en me op mijn ademhaling geconcentreerd.



Ik heb nog drie kwartier op een ziekenhuisbed gezeten met een kopje thee en ben toen naar huis gegaan. Thuis nog wel wat krampen gehad, maar met naproxen en twee paracetamol ging dat wel. Ik wilde 's avonds naar een lezing maar voelde me wat gammel en ben dus niet gegaan, maar ik heb nog wel getwijfeld. Zo goed voelde ik me dus alweer. :-) De volgende dag nog wat rustig aan gedaan maar nergens meer last van gehad, geen krampen, niks. De dag daarna ben ik weer aan het werk gegaan.



Ik ben supertevreden over de behandeling. De eerste menstruatie kon nog best flink zijn, zei de gynaecoloog, maar ik verloor alleen een paar drupjes. De tweede keer waren het ook maar een paar druppeltjes. Wat een vrijheid! Niet meer slepen met maandverband en tampons! Alleen maar naar de wc als je moet, niet omdat het uur weer voorbij is en ik weer moet verschonen. Ik ben echt heel blij met het resultaat. Die twee minuten pijn heb ik er dubbel en dwars voor over gehad!
Alle reacties Link kopieren
Up voor Orangetree.
verdwaald op het nieuwe forum
Alle reacties Link kopieren
Ik ben wel blij met de ervaringen hier.

Ik onderga 10 april mijn novasure behandeling.

Dit na 24 jaar zwaar bloed verlies tot ernstige bloedarmoede aan toe (met als resultaat torenhoge bloeddruk.. 240/160 ik stuiterde.. medicatie gekregen en uiteindelijk er na 2 jaar achter gekomen waardoor de bloeddruk kwam, puur ijzer te kort.) en morfine tegen de pijn.

Eerst wilde ik mijn baarmoeder laten verwijderen (eierstokken zouden ze laten zitten) maar daar kiezen we nu nog even niet voor.

We hebben 2 mooie kids en het is goed zo.. m'n man krijgt volgende maand zijn knip (omdat mijn operatie anders te heftig zou worden en hij wil me dat besparen in de hoop dat de novasure genoeg aanslaat)

Ik ben nu 2 maanden hormoonloos, spiraal is er 2 maanden geleden uitgehaald toen ik weer bij de gyneacoloog kwam.

We hadden gehoopt dat dat de oplossing was, wel ben ik zelf veel rustiger geworden, m'n man vind dat hij een andere vrouw heeft, ben veel rustiger, niet meer opgefokt, niet mega emotioneel..

Vind het wel spannend, elke keer als ik uit narcose kom ben ik een week lang 'maf'..

Ben ook benieuwd hoe lang ik wondvocht houd.

Misschien een stomme vraag maar vanaf wanneer mochten jullie weer sex hebben??
Krav maga isn't just a sport, it's a way of life
Alle reacties Link kopieren
Nog steeds heel blij mee dat ik het gedaan heb!

Toen de afscheiding, na een week of 2/3 weer weg was weer gewoon sex gehad. (Meen ik me te herinneren, maar het is al even geleden voor mij.)

Ga je volledig onder narcose? Ik had alleen een verdoving en pijnmedicatie voor erna.
Alle reacties Link kopieren
Ah super lief dat je reageert

Ik krijg inderdaad gehele narcose, ziekenhuis waar ik ga doet het niet met plaatselijk.

Oke gelukkig niet mega lang erna dus haha
Krav maga isn't just a sport, it's a way of life

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven