kon er zo snel geen topic over vinden, dus ben een nieuwe gestart...Ik ben 26 en hoogbegaafd, niet dat ik daar zo trots op ben, integendeel..Vaak had ik maar liever gehad dat ik was zoals veel anderen..Ik weet niet wat ik leuk vind doordat ik nergens een uitdaging in zie, ben heel snel uitgekeken op werk, en loop daar nu in vast. Wie kan hier over meepraten en herkent dit?
Nou, het kan ook zijn dat je uitblinkt in zaken waar weinig werk in is. Bijvoorbeeld als je uitblinkt in gedichten schrijven kan het nog best lastig worden.
Nee, dit vind ik echt een heel slecht voorbeeld (zoals Countessa terecht opmerkt ). Als je écht uitblinkt in gedichten schrijven dan heb je binnen no time ook een hele stapel gepubliceerd werk en recensies en dat soort dingen die aangeven dát je erin uitblinkt. En heb je dus ook heel snel werk.
Ik heb werk gedaan op hbo-niveau maar was er meestal binnen een paar maanden op uitgekeken. Maar misschien dat het type werk me niet lag.
Ook kreeg ik weinig zelfstandigheid (in de laatste baan gelukkig wat meer). Maar misschien zou je kunnen zeggen dat ik extreem veel zelfstandigheid nodig heb.
En daarnaast liggen de banen echt niet aan je voeten toevallig omndat je slim bent. Vaak vragen ze relevante ervaring of de juiste vooropleiding. Maar misschien dat ik me niet goed kan presenteren middels het CV en de brief.
En als hoogbegaafde kun je prima de juiste vooropleiding doen, want daar heb je tenslotte de capaciteiten voor, en relevante ervaring kun je dan ook opdoen. En bij een hoogbegaafde denk ik niet aan werk op HBO-niveau.
"Over de evetuele problemen van hoogbegaafdheid is Guldemond eveneens stellig: �Heel veel van de gesignaleerde problemen hebben helemaal niets met hoogbegaafdheid te maken. Ze zijn ontstaan doordat mensen symmetrisch denken. Als er aan de onderkant van het onderwijs problemen zijn, dan zal dat voor de bovenkant ook wel gelden.� Naar aanleiding van vragen in de Tweede Kamer kreeg Guldemond in 2003 de opdracht voor het onderzoek �Hoogbegaafden in het voortgezet onderwijs�. Het moest in kaart brengen wat de problemen zijn en of ze iets met hoogbegaafdheid te maken hebben.
In verschillende onderzoeken werd de complete schoolloopbaan van twintigduizend scholieren onder de loep genomen. Hierbij keek Guldemond behalve naar de hoogbegaafden (qua IQ de top 2,5 procent) ook naar de categorieën begaafd en bovengemiddeld. In elke conclusie kwam het zelfde beeld naar voren: hoe slimmer het kind, hoe optimaler de schoolloopbaan. Maar nog belangrijker: in de sociaal-emotionele sfeer bleek er geen enkele aanleiding te zijn om de noodklok te luiden. Hoogbegaafde kinderen bleken niet bovengemiddeld te kampen met eenzaamheid of de aansluiting met leeftijdgenootjes te missen. �Bij een gewoon kind zeggen mensen: dat is een kind met een probleem. Als het kind toevallig hoogbegaafd is, dan verwacht iedereen dat het probleem daarmee samenhangt, terwijl het misschien heel simpel te wijten is aan rood haar of overgewicht en er dus helemaal geen causaal verband is.� "
Ah, naar zoiets was ik op zoek geweest gister. Was verzand geraakt in het fascinerende journal "The Highly Gifted Quarterly". En had het daarna opgegeven.
Nee, dit vind ik echt een heel slecht voorbeeld (zoals Countessa terecht opmerkt ). Als je écht uitblinkt in gedichten schrijven dan heb je binnen no time ook een hele stapel gepubliceerd werk en recensies en dat soort dingen die aangeven dát je erin uitblinkt. En heb je dus ook heel snel werk.
Ik heb laatst een artikel gelezen over een hoogopgeleide vrouw die al een paar jaar werkloos was omdat ze eigenlijk alleen maar gedichten kon schrijven. Volgens mij was dit in de Volkskrant maar weet het niet meer zeker. Misschien als je succes wilt hebben in een gebied wat minder in trek is je buitensporig veel beter moet zijn dan je concurrentie?
Het ligt natuurlijk een beetje aan je baan. Maar als iemand die hoogbegaafd is stelt dat ze op haar baan op HBO-niveau uitgekeken is, vind ik dat niet zo gek.
Ik heb laatst een artikel gelezen over een hoogopgeleide vrouw die al een paar jaar werkloos was omdat ze eigenlijk alleen maar gedichten kon schrijven. Volgens mij was dit in de Volkskrant maar weet het niet meer zeker. Misschien als je succes wilt hebben in een gebied wat minder in trek is je buitensporig veel beter moet zijn dan je concurrentie?
Maar dat is toch precies de essentie van hoogbegaafdheid? Dat je buitensporig veel beter bent dan mensen die niet hoogbegaafd zijn?
Hoogbegaafd zijn is toch niets anders als buitensporig veel beter zijn dan je concurrentie? Anders ben je bovengemiddeld, zoals de helft van de bevolking is.
Ik heb werk gedaan op hbo-niveau maar was er meestal binnen een paar maanden op uitgekeken. Maar misschien dat het type werk me niet lag.
Ook kreeg ik weinig zelfstandigheid (in de laatste baan gelukkig wat meer). Maar misschien zou je kunnen zeggen dat ik extreem veel zelfstandigheid nodig heb.
En daarnaast liggen de banen echt niet aan je voeten toevallig omndat je slim bent. Vaak vragen ze relevante ervaring of de juiste vooropleiding. Maar misschien dat ik me niet goed kan presenteren middels het CV en de brief.
Ja nou ja, tubbetje, het klinkt misschien hard, maar ik denk bij dit soort verhalen altijd:
Als je echt zo intelligent bent is het niet dankzij je intelligentie zo gelopen, maar ondanks. Het lijkt me dat er dan andere dingen spelen (motivatie? samenwerken met anderen?) die je in de weg staan om optimaal gebruik te maken van je cognitieve vaardigheden.
Het ligt natuurlijk een beetje aan je baan. Maar als iemand die hoogbegaafd is stelt dat ze op haar baan op HBO-niveau uitgekeken is, vind ik dat niet zo gek.
En als hoogbegaafde kun je prima de juiste vooropleiding doen, want daar heb je tenslotte de capaciteiten voor, en relevante ervaring kun je dan ook opdoen. En bij een hoogbegaafde denk ik niet aan werk op HBO-niveau.
Ja maar dat is dus dat punt waar ik oorspronkelijk op reageerde dat je die vooropleiding dan wel moet afmaken. In mijn geval deed ik werk op hbo-niveau omdat er in mijn universitaire richting weinig mogelijkheden waren, daarom ben ik geswitcht. En omdat ik daarvoor niet de juiste universitaire vooropleiding had, kreeg ik taken op hbo-nivo (niet altijd). Overigens kunnen taken op universitair nivo ook heel saai zijn.
Ik heb laatst een artikel gelezen over een hoogopgeleide vrouw die al een paar jaar werkloos was omdat ze eigenlijk alleen maar gedichten kon schrijven. Volgens mij was dit in de Volkskrant maar weet het niet meer zeker. Misschien als je succes wilt hebben in een gebied wat minder in trek is je buitensporig veel beter moet zijn dan je concurrentie?
hoogopgeleid is zeker niet hoogbegaafd. Deze vrouw kon een leuk gedichtje schrijven en heeft niet de moeite genomen om zich verder te ontwikkelen toen bleek dat daar geen vraag naar was.
Dat is niet hoogbegaafd. Dat is juist uitermate beperkt en visieloos van haar.
Ja maar dat is dus dat punt waar ik oorspronkelijk op reageerde dat je die vooropleiding dan wel moet afmaken. In mijn geval deed ik werk op hbo-niveau omdat er in mijn universitaire richting weinig mogelijkheden waren, daarom ben ik geswitcht.
Het hangt natuurlijk een beetje van je beroep af, zoals Nippo terecht zegt. Als je een creatief beroep ambieert dan leiden er duizenden wegen naar Rome, wat bij een carrière in de wetenschap natuurlijk al weer heel anders is.
Ja maar dat is dus dat punt waar ik oorspronkelijk op reageerde dat je die vooropleiding dan wel moet afmaken. In mijn geval deed ik werk op hbo-niveau omdat er in mijn universitaire richting weinig mogelijkheden waren, daarom ben ik geswitcht. En omdat ik daarvoor niet de juiste universitaire vooropleiding had, kreeg ik taken op hbo-nivo (niet altijd). Overigens kunnen taken op universitair nivo ook heel saai zijn.
Natuurlijk moet je die opleiding afmaken, maar juist hoogbegaafden hebben bij uitstek de mogelijkheid om dat te doen. Zij hebben het juiste gereedschap!
Natuurlijk moet je die opleiding afmaken, maar juist hoogbegaafden hebben bij uitstek de mogelijkheid om dat te doen. Zij hebben het juiste gereedschap!
Jawel, maar iemand stelde voor om te gaan studeren als oplossing voor als je je verveelde. Toen zei ik dan moetje het wel afmaken. Ik kan uit eigen ervaring spreken dat wanneer je op doorzettingsvermogen een opleiding afmaakt terwijl je interesse al verdwenen is dat dan dus niet de oplossing is voor je verveling. Even los van dat het natuurlijk goed is om iets af te maken (hoewel, gezien het verhaal van FV maakt het dus niks uit).
Of je bent dus snel verveeld. Overigens heb ik mijn opleiding wel afgemaakt.
Als je je snel verveeld heb je toch weinig doorzettingsvermogen? Anders zou je ondanks de verveling wel even doorzetten. Of naast je studie andere uitdagingen zoeken.
Edit: ik had moeten zeggen: als je snel toegeeft aan verveling dan heb je toch geen doorzettingsvermogen.
Ik heb laatst een artikel gelezen over een hoogopgeleide vrouw die al een paar jaar werkloos was omdat ze eigenlijk alleen maar gedichten kon schrijven. Volgens mij was dit in de Volkskrant maar weet het niet meer zeker. Misschien als je succes wilt hebben in een gebied wat minder in trek is je buitensporig veel beter moet zijn dan je concurrentie?
Tja, dat ze alleen maar gedichten kon schrijven zegt niets over de kwaliteit van de gedichten. Mijn gok is dat ze bar slecht waren of dat ze ze nooit naar een uitgever heeft gestuurd.
En ik vraag me dan af hoe het in vredesnaam mogelijk is dat een hoogopgeleide vrouw alleen maar gedichten kan schrijven. het lijkt mij waarschijnlijker dat ze alleen maar gedichten wíl schrijven. En eerlijk gezegd Tubbetje, lijk jij mij ook iemand die alleen maar de perfecte baan wil. Al je reacties vind ik daar op wijzen, no offence. Zelfs die waarbij je ingaat op de vraag "wat iets bereiken" is. Daar zeg je dat het vaak lijkt of mensen iets bereikt hebben maar dat ze nog steeds niet kunnen doen wat ze willen. Je klinkt al een teleurgesteld iemand die moeilijk kan vinden wat ze wil. Ben benieuwd hoe je dat zelf ziet.
Tubbetje, ook als je snel verveeld bent kun je doorzetten. Het een sluit het ander niet uit. En als je hoogbegaafd bent, ben je niet per definitie snel verveeld. Bovendien geeft een universitaire studie mogelijkheid voor een persoonlijke invulling.
Het kan ook zijn, dat je die opleiding geen flikker aan vindt, Nippo.
Dat kan, maar als dat de juiste opleiding is voor het beroep wat je wilt gaan doen komt hier dus doorzettingsvermogen om de hoek kijken. Het komt niet allemaal vanzelf aanwaaien.
Ik zal wel te dom zijn, maar het lijkt mij toch dat juist de extreem begaafden in staat zijn om hun gaven aan te wenden om van iedere situatie een interessante situatie te maken. Dat zijn de mensen met de uitzonderlijke vermogens, die iedere studie en iedere baan op een hoger plan kunnen brengen!