Kinderen
alle pijlers
hoe onvoorwaardelijk zijn jullie naar jullie kinderen?
zondag 21 september 2014 11:09
*toevoeging aan de OP:
Gaandeweg het topic merk ik dat ik zoek naar een manier om te zorgen dat onze kinderen nooit het gevoel krijgen dat ze niet goed genoeg zijn (dit omdat mijn vriend erg voorwaardelijk is opgevoed en daar heeft hij last van, hierdoor durft(durfde) hij onder andere geen eigen keuzes te maken). Ik zoek naar antwoorden en die vind ik in het onvoorwaardelijk opvoeden. Het spreekt mij aan, de manier van kinderen benaderen en het zelfontplooien. *
Nav een ander topic, vraag ik me dit af:
Hoe onvoorwaardelijk zijn jullie naar jullie kinderen?
Ben je je bewust van de voorwaarden die je stelt en dat een kind dat kan koppelen aan de mate van houden van!?
'Als je dat niet doet, dan.....', 'Je moet dat doen, want.....', 'ik wil dat, want....', enz
Ik merk dat ik het steeds meer wil vermijden en lees me momenteel in, in het onvoorwaardelijk ouderschap.
Ik en mijn vriend zijn voorwaardelijk opgevoed. Hij tot in het extreme en heeft daar last van. Hij weet niet goed wat HIJ wil en zit regelmatig nog in zijn keurslijf naar de verwachtingen van zijn ouders. Bizar, als ik er over nadenk!
Ik vraag me oprecht af wat beter is en of er een middenweg is?
Zijn er hier mensen onvoorwaardelijk opgevoed? Ben benieuwd naar jullie ervaringen
Gaandeweg het topic merk ik dat ik zoek naar een manier om te zorgen dat onze kinderen nooit het gevoel krijgen dat ze niet goed genoeg zijn (dit omdat mijn vriend erg voorwaardelijk is opgevoed en daar heeft hij last van, hierdoor durft(durfde) hij onder andere geen eigen keuzes te maken). Ik zoek naar antwoorden en die vind ik in het onvoorwaardelijk opvoeden. Het spreekt mij aan, de manier van kinderen benaderen en het zelfontplooien. *
Nav een ander topic, vraag ik me dit af:
Hoe onvoorwaardelijk zijn jullie naar jullie kinderen?
Ben je je bewust van de voorwaarden die je stelt en dat een kind dat kan koppelen aan de mate van houden van!?
'Als je dat niet doet, dan.....', 'Je moet dat doen, want.....', 'ik wil dat, want....', enz
Ik merk dat ik het steeds meer wil vermijden en lees me momenteel in, in het onvoorwaardelijk ouderschap.
Ik en mijn vriend zijn voorwaardelijk opgevoed. Hij tot in het extreme en heeft daar last van. Hij weet niet goed wat HIJ wil en zit regelmatig nog in zijn keurslijf naar de verwachtingen van zijn ouders. Bizar, als ik er over nadenk!
Ik vraag me oprecht af wat beter is en of er een middenweg is?
Zijn er hier mensen onvoorwaardelijk opgevoed? Ben benieuwd naar jullie ervaringen
zondag 21 september 2014 16:55
Ik snap de aversie tegen het woord nee niet zo. Sommige dingen zijn toch gewoon nee? Als mijn kind per ongeluk, uit onwetendheid, bijna een tafelkleed van de tafel trekt met servies en alles, dan zeg ik nee! pas op, je trekt het kleed van tafel! Wat is daar mis mee? Ik geloof niet dat ik daarmee iets verkeerd doe. Sommige dingen mogen gewoon niet, zijn domweg nee. Ik ga niet overal de discussie over aan hoor. Als hij tien keer om een biscuitje vraagt en ik heb de eerste keer uitgelegd dat ik dat niet wil omdat we zo gaan eten, dan volgt die negen keer keer daarop gewoon het woord nee. Hij zit vol op in de fase dat alle grenzen van onder tot boven onderzocht moeten worden, niet uit vervelendigheid maar omdat dat nu eenmaal bij zijn ontwikkeling hoort. Ik vind nee dan verdomde handig.
zondag 21 september 2014 17:01
quote:Pelikaan schreef op 21 september 2014 @ 16:55:
Ik snap de aversie tegen het woord nee niet zo. Sommige dingen zijn toch gewoon nee? Als mijn kind per ongeluk, uit onwetendheid, bijna een tafelkleed van de tafel trekt met servies en alles, dan zeg ik nee! pas op, je trekt het kleed van tafel! Wat is daar mis mee? Ik geloof niet dat ik daarmee iets verkeerd doe. Sommige dingen mogen gewoon niet, zijn domweg nee. Ik ga niet overal de discussie over aan hoor. Als hij tien keer om een biscuitje vraagt en ik heb de eerste keer uitgelegd dat ik dat niet wil omdat we zo gaan eten, dan volgt die negen keer keer daarop gewoon het woord nee. Hij zit vol op in de fase dat alle grenzen van onder tot boven onderzocht moeten worden, niet uit vervelendigheid maar omdat dat nu eenmaal bij zijn ontwikkeling hoort. Ik vind nee dan verdomde handig.Het is (voor mij) niet de aversie tegen 'nee', maar wel tegen 'nee' op zichzelf. Jij zegt er bij: niet doen! dan trek je alles van tafel! Dat is anders dan alleen dat woordje nee. Wat ik nog erger vind is ouders die overal nee op zeggen (zonder uitleg) en na 5x doorzeuren ineens toegeven, dat zie echt best wel vaak. Daarom heeft 'nee' voor mij weinig waarde. Of het heeft geen kracht omdat na 5x nee het ineens een ja wordt, of het dekt de lading niet en de uitleg die er na volgt vind ik eigenlijk veel belangrijker.
Ik snap de aversie tegen het woord nee niet zo. Sommige dingen zijn toch gewoon nee? Als mijn kind per ongeluk, uit onwetendheid, bijna een tafelkleed van de tafel trekt met servies en alles, dan zeg ik nee! pas op, je trekt het kleed van tafel! Wat is daar mis mee? Ik geloof niet dat ik daarmee iets verkeerd doe. Sommige dingen mogen gewoon niet, zijn domweg nee. Ik ga niet overal de discussie over aan hoor. Als hij tien keer om een biscuitje vraagt en ik heb de eerste keer uitgelegd dat ik dat niet wil omdat we zo gaan eten, dan volgt die negen keer keer daarop gewoon het woord nee. Hij zit vol op in de fase dat alle grenzen van onder tot boven onderzocht moeten worden, niet uit vervelendigheid maar omdat dat nu eenmaal bij zijn ontwikkeling hoort. Ik vind nee dan verdomde handig.Het is (voor mij) niet de aversie tegen 'nee', maar wel tegen 'nee' op zichzelf. Jij zegt er bij: niet doen! dan trek je alles van tafel! Dat is anders dan alleen dat woordje nee. Wat ik nog erger vind is ouders die overal nee op zeggen (zonder uitleg) en na 5x doorzeuren ineens toegeven, dat zie echt best wel vaak. Daarom heeft 'nee' voor mij weinig waarde. Of het heeft geen kracht omdat na 5x nee het ineens een ja wordt, of het dekt de lading niet en de uitleg die er na volgt vind ik eigenlijk veel belangrijker.
zondag 21 september 2014 17:18
quote:eldorado schreef op 21 september 2014 @ 17:09:
[...]
Ah, ok. Hebben dat soort aantekeningen nog gevolgen?Dat zal aan het soort aantekening liggen lijkt me. Ik heb er nooit iets van gemerkt, maar was vermoedelijk niet in de categorie iets mee doen waard (ik gaf vanaf het moment dat ze fatsoenlijk aten geen vitamine D meer).
[...]
Ah, ok. Hebben dat soort aantekeningen nog gevolgen?Dat zal aan het soort aantekening liggen lijkt me. Ik heb er nooit iets van gemerkt, maar was vermoedelijk niet in de categorie iets mee doen waard (ik gaf vanaf het moment dat ze fatsoenlijk aten geen vitamine D meer).
zondag 21 september 2014 17:25
Ik heb mijn kind de eerste drie weken op de zij gelegd. Was ook dikke paniek op het CB. Was overigens een foutje door slaapgebrek, inmiddels ben ik weer zo helder dat ik gewoon goed lieg
Maar Star: geen kadootje na het afzwemmen denk ik. Het was niet eens in me opgekomen om daar een kado voor te geven, voor je het net opperde. Maar goed, het is nog niet aan de orde, als het tegen die tijd Een Ding blijkt onder afzwemmers heroverweeg ik het gewoon
Maar Star: geen kadootje na het afzwemmen denk ik. Het was niet eens in me opgekomen om daar een kado voor te geven, voor je het net opperde. Maar goed, het is nog niet aan de orde, als het tegen die tijd Een Ding blijkt onder afzwemmers heroverweeg ik het gewoon
zondag 21 september 2014 17:28
quote:Star schreef op 21 september 2014 @ 17:18:
[...]
Dat zal aan het soort aantekening liggen lijkt me. Ik heb er nooit iets van gemerkt, maar was vermoedelijk niet in de categorie iets mee doen waard (ik gaf vanaf het moment dat ze fatsoenlijk aten geen vitamine D meer).
Ik heb ooit eens, toen zoon 10-11 maanden was een foldertje afgewezen over hoe ik er voor kon zorgen dat hij zonder huilen zou inslapen. Zei dat ze dat beter aan een ander kon geven, want het was hier verspilde moeite
Een half jaar later bij de arts de vraag hoe het slapen nu ging, nou wel beter maar nog steeds wat moeilijk (hoort gewoon bij zoon was mijn mening), toen werd er wel nog even gevraagd of ik echt niet de slaapfolders mee naar huis wilde. Stond dus zeker wel vermeld dat ik deze afgeslagen had.
Zo ondertussen slaapt zoon prima trouwens.
[...]
Dat zal aan het soort aantekening liggen lijkt me. Ik heb er nooit iets van gemerkt, maar was vermoedelijk niet in de categorie iets mee doen waard (ik gaf vanaf het moment dat ze fatsoenlijk aten geen vitamine D meer).
Ik heb ooit eens, toen zoon 10-11 maanden was een foldertje afgewezen over hoe ik er voor kon zorgen dat hij zonder huilen zou inslapen. Zei dat ze dat beter aan een ander kon geven, want het was hier verspilde moeite
Een half jaar later bij de arts de vraag hoe het slapen nu ging, nou wel beter maar nog steeds wat moeilijk (hoort gewoon bij zoon was mijn mening), toen werd er wel nog even gevraagd of ik echt niet de slaapfolders mee naar huis wilde. Stond dus zeker wel vermeld dat ik deze afgeslagen had.
Zo ondertussen slaapt zoon prima trouwens.
zondag 21 september 2014 17:33
quote:Star schreef op zondag 21 september 2014 16:29 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="cootjep in "hoe onvoorwaardelijk zijn jullie naar ju..."" class="messagelink">cootjep schreef op 21 september 2014 @ 16:19</a>:</b>
[...]
Dat vind ik ook belangrijk. Ze is voorlopig nog niet sneller dan de poezen, maar vindt ze wel razend interessant, Ze gaat er sindskort wel naar toe (dan slapen ze vaak) en dan ben ik er gelijk bij en dan gaan we samen aaien of gaan we 'samen' de poes roepen en komt hij niet, dan gaan we iets anders doen. Mochten de poezen wegrennen, tsja, dan zitten ze zo op tafel en daar kan ze natuurlijk niet bij.
Vooralsnog geen gewonden! De poezen liggen trouwens ook gewoon op haar spullen, er is dus wel een soort van vrede en acceptatie.</div></blockquote>
Gelukkig alles nog heel
Maar goed, ik kan me zo voorstellen dat je er niet altijd op tijd bij bent en dat je dan wel eens een 'nee niet doen' ontschiet.
Oh jaaa, natuurlijk zal dat gebeuren! ik vind 'nee' geen slecht iets!
I
[...]
Dat vind ik ook belangrijk. Ze is voorlopig nog niet sneller dan de poezen, maar vindt ze wel razend interessant, Ze gaat er sindskort wel naar toe (dan slapen ze vaak) en dan ben ik er gelijk bij en dan gaan we samen aaien of gaan we 'samen' de poes roepen en komt hij niet, dan gaan we iets anders doen. Mochten de poezen wegrennen, tsja, dan zitten ze zo op tafel en daar kan ze natuurlijk niet bij.
Vooralsnog geen gewonden! De poezen liggen trouwens ook gewoon op haar spullen, er is dus wel een soort van vrede en acceptatie.</div></blockquote>
Gelukkig alles nog heel
Maar goed, ik kan me zo voorstellen dat je er niet altijd op tijd bij bent en dat je dan wel eens een 'nee niet doen' ontschiet.
Oh jaaa, natuurlijk zal dat gebeuren! ik vind 'nee' geen slecht iets!
I
zondag 21 september 2014 17:37
quote:eldorado schreef op zondag 21 september 2014 17:28 Afzwemmen IS het cadeau toch?Ja, dat lijkt mij ook. Net als leren fietsen, waar de buren ook kado voor geven - dat vond ik wat bevreemdend. Maar goed, als alle afzwemmers bij de diplomering iets krijgen, ga ik mijn kind niet als enige kadoloos laten zijn, dat vind ik sneu.
zondag 21 september 2014 17:37
quote:eldorado schreef op zondag 21 september 2014 17:33 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="Pantax in "hoe onvoorwaardelijk zijn jullie naar ju..."" class="messagelink">Pantax schreef op 21 september 2014 @ 17:32</a>:</b>
Ik zeg wel 'nee' trouwens, maar ik leg altijd uit waarom. Wel zo nuttig op de langere termijn.</div></blockquote>Jonge kinderen, neem ik aan? De oudste is bijna vijf.
Ik zeg wel 'nee' trouwens, maar ik leg altijd uit waarom. Wel zo nuttig op de langere termijn.</div></blockquote>Jonge kinderen, neem ik aan? De oudste is bijna vijf.
zondag 21 september 2014 17:39
quote:Pantax schreef op 21 september 2014 @ 17:37:
[...]
Ja, dat lijkt mij ook. Net als leren fietsen, waar de buren ook kado voor geven - dat vond ik wat bevreemdend. Maar goed, als alle afzwemmers bij de diplomering iets krijgen, ga ik mijn kind niet als enige kadoloos laten zijn, dat vind ik sneu.
Zo zitten wij er ook in, met veel dingen. Zo vind ik een mobieltje echt onzin voor kinderen die nauwelijks bellen. Maar ja, als je kind de enige is in de klas zonder, dan wordt het ook weer zoiets.
Maar belonen voor schoolprestaties e.d. heeft er hier nooit in gezeten. Ook niet voor zwemmen.
[...]
Ja, dat lijkt mij ook. Net als leren fietsen, waar de buren ook kado voor geven - dat vond ik wat bevreemdend. Maar goed, als alle afzwemmers bij de diplomering iets krijgen, ga ik mijn kind niet als enige kadoloos laten zijn, dat vind ik sneu.
Zo zitten wij er ook in, met veel dingen. Zo vind ik een mobieltje echt onzin voor kinderen die nauwelijks bellen. Maar ja, als je kind de enige is in de klas zonder, dan wordt het ook weer zoiets.
Maar belonen voor schoolprestaties e.d. heeft er hier nooit in gezeten. Ook niet voor zwemmen.
zondag 21 september 2014 17:41
zondag 21 september 2014 17:46
quote:eldorado schreef op 21 september 2014 @ 17:39:
[...]
Zo zitten wij er ook in, met veel dingen. Zo vind ik een mobieltje echt onzin voor kinderen die nauwelijks bellen. Maar ja, als je kind de enige is in de klas zonder, dan wordt het ook weer zoiets.
Maar belonen voor schoolprestaties e.d. heeft er hier nooit in gezeten. Ook niet voor zwemmen.Eens.
[...]
Zo zitten wij er ook in, met veel dingen. Zo vind ik een mobieltje echt onzin voor kinderen die nauwelijks bellen. Maar ja, als je kind de enige is in de klas zonder, dan wordt het ook weer zoiets.
Maar belonen voor schoolprestaties e.d. heeft er hier nooit in gezeten. Ook niet voor zwemmen.Eens.
zondag 21 september 2014 17:46
quote:eldorado schreef op zondag 21 september 2014 17:41 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="Pantax in "hoe onvoorwaardelijk zijn jullie naar ju..."" class="messagelink">Pantax schreef op 21 september 2014 @ 17:37</a>:</b>
[...]
De oudste is bijna vijf.</div></blockquote>Misschien dat jou het uitleggen blijft bevallen hoor, maar mijn kinderen hebben me dat vrij effectIef afgeleerd. Zodra "waarom?" eigenlijk betekent "wil ik niet!" wordt "omdat ik het zeg" ineens een heel goed antwoord. Ik ben nog heel naïef en zie ieder 'waarom' als een oprechte vraag. Ik vind het ook zo gezèllig om dingen uit te leggen. Dus als ze het eigenlijk bedoelt als 'wil ik niet' verveel ik haar gewoon murw
[...]
De oudste is bijna vijf.</div></blockquote>Misschien dat jou het uitleggen blijft bevallen hoor, maar mijn kinderen hebben me dat vrij effectIef afgeleerd. Zodra "waarom?" eigenlijk betekent "wil ik niet!" wordt "omdat ik het zeg" ineens een heel goed antwoord. Ik ben nog heel naïef en zie ieder 'waarom' als een oprechte vraag. Ik vind het ook zo gezèllig om dingen uit te leggen. Dus als ze het eigenlijk bedoelt als 'wil ik niet' verveel ik haar gewoon murw
zondag 21 september 2014 17:49
quote:Pantax schreef op 21 september 2014 @ 17:46:
[...]
Ik ben nog heel naïef en zie ieder 'waarom' als een oprechte vraag. Ik vind het ook zo gezèllig om dingen uit te leggen. Dus als ze het eigenlijk bedoelt als 'wil ik niet' verveel ik haar gewoon murw Kijk, dat vind ik nou een mooi eerlijk antwoord. Je doet wat je doet om jezelf. Volgens mij is dat een heel gezonde manier van opvoeden. Rekening houden met wie je zelf bent.
[...]
Ik ben nog heel naïef en zie ieder 'waarom' als een oprechte vraag. Ik vind het ook zo gezèllig om dingen uit te leggen. Dus als ze het eigenlijk bedoelt als 'wil ik niet' verveel ik haar gewoon murw Kijk, dat vind ik nou een mooi eerlijk antwoord. Je doet wat je doet om jezelf. Volgens mij is dat een heel gezonde manier van opvoeden. Rekening houden met wie je zelf bent.
zondag 21 september 2014 17:53
quote:Madderijn schreef op 21 september 2014 @ 17:52:
Zoon vraagt regelmatig waarom terwijl hij het antwoord weet. Favoriet: dat hebben we zo afgesproken.
Je mag je successen best vieren toch? Afzwemmen, rapport, dat soort dingen.Je mag alles vieren. Alleen vind ik "vieren" iets anders dan "cadeautjes krijgen"
Zoon vraagt regelmatig waarom terwijl hij het antwoord weet. Favoriet: dat hebben we zo afgesproken.
Je mag je successen best vieren toch? Afzwemmen, rapport, dat soort dingen.Je mag alles vieren. Alleen vind ik "vieren" iets anders dan "cadeautjes krijgen"
zondag 21 september 2014 18:09
Dat ik in mijn eindexamenjaar zat, had mijn moeder een vakantie geboekt voor ons tweeën. Niet als cadeau voor het behalen van mijn diploma, maar inderdaad om een peroide uit mijn leven af te sluiten. We waren ook sowieso gegaan, of ik nu geslaagd was of niet. Dat vind ik toch anders dan een kind een cadeau geven als het geslaagd is en niks als het niet zo is.
