Bovenburen

Hier een heeeele stille bovenbuurman die je eigenlijk niet hoort. Ik hoor 'm alleen als hij sochtends naar de wc gaat en ik er toevallig ook op zit (jep, incl plonzen..) haha! En ik hoor hem als 'ie z'n bed uitstapt.



Onze onderburen hebben helaas last van ons. Ookal werken we allebei fulltime en zijn we vaak weg, dragen geen schoenen in huis en hebben onze ondervloer volgens alle regels, ze hebben echt altijd wel wat te klagen en volgen precies wat we doen. Dat zij een vreselijk keffertje hebben die continue doorblaft geldt natuurlijk niet (waar wij dan ook last van hebben maar niet over klagen: leefgeluid.. Toch?)

Hoevaak zij wel niet aan de deur is geweest omdat we herrie maken. Zucht. We hebben het hier over: vriendinnen die komen eten (= gepraat en dus herrie), stofzuigen op zaterdag om half 10 in de ochtend (mag volgens haar pas vanaf 10uur.. Haha!), de schoorsteenveger die herrie maakt (want stel je voor..!!), een vaas die omvalt (wat was die herrie?), en hadden we het al gehad over d'r moeder die aanbelde omdat ze wel hele gevoelige oren heeft?

Haha! No shit.

Goed... frustratie alom.



We wonen in een naoorlogse portiekwoning. Thank god gaan we over 2 maanden verhuizen naar een gerenoveerd rijksmonument. Met -ik hoooop- hele goede isolatie. Maar in ieder geval: geen bovenburen.. Yes!

Hangt zowel van je huis als de bovenburen af. Ik woonde in een huis uit de jaren 30, houten vloeren etc. Eerst een stel dat twee kinderen kreeg, nooit last van gehad. Ik hoorde alleen wel eens het schuiven van de deur van een inbouwkast. Daarna een ander stel, ook totaal geen last van. Uiteindelijk een stel dat net ging samenwonen vanuit een studentenhuis, en daar hoorde ik ineens veel meer van. Niet echt vervelend, maar wel veel meer. Muziek, geschuif met meubels oid, en inderdaad een veel minder geluidloos bed. Nogmaals, ik had er geen last van, maar het viel me wel op. Ik vermoed dat ze gewoon nog iets minder gewend waren aan een stille woonbuurt ipv studenten.

Hm. Ik denk dat de buren mij ook wel eens horen qua bedgeluiden en baby... De huizen zijn gehorig maar we doen allemaal ons best. De buren hebben twee zeer welopgevoede honden die ik nooit hoor. Echt never nooit. Zou ze eigenlijk eens moeten complimenteren daarvoor.

..

Jaren 60 appartement, hoor bovenbuurman ook erg goed.

Elke stap die hij zet, praten,sex,muziek, zijn vriendin loopt zwaarder en hoor je nog beter. Ook valt de bovenbuur geregeld uit bed of vd bank.Ach t hoort erbij leefgeluiden.

Ook een jaren 60 appartement hier. De bovenbuurkinderen zijn best wel energiek, en dat hoor je, maar echt last heb ik er niet van. (Al merkte de onderbuurvrouw een keer op dat ze blij was dat wij ertussen zaten toen ze hier stond, ze kwamen net bijna door het plafond vallen of zo ). Verder hoor je alles van alle vier de lagen als je op het toilet zit, dat is echt zo'n buis waar geluid doorheen komt zeg maar, en zitten we natuurlijk net naast het trappenhuis en komen er wel eens mensen thuis van het stappen. Dan nog heb ik niet het idee dat ik hier last heb van veel geluid. Er wordt om me heen geleefd, dat is alles.

Ennuh ... toen mijn man een week op scoutingkamp was en de bovenburen ergens anders aten vanwege de ramadan, vond ik het zelfs eng stil die nacht. Doe mij dan maar die energieke kinderen die thuis zijn haha.

Ik had vroeger onderburen en volgens mij zaten die gewoon in de porno-industrie ofzo:

* Overdreven luide seksgeluiden met gebonk van een bed tegen de muur wat deze gewoon deed trillen

* Constant geschuif van meubels...decorverandering voor de film?

* Af en toe matrassen in de gang of tegen de venster..

* Nadien al hangend uit de venster sigaretten roken...Lekkere lucht die steeds naar boven kwam. Kon gewoon mijn vensters niet open zetten, en dan nog rook ik het

Ik heb twee bovenburen gehad, boven ons een oudere dame met een lichte voorkeur voor harde klassieke muziek, maar niet op vreselijke tijden ofzo en ook nooit lang, dus dat was goed te doen. Meer last gehad van de buren daarboven (dus kan je nagaan hoe de bovenbuurvrouw dat gehoord moet hebben).

Dat was een stel waarvan de man een kroeg had, hij kwam dagelijks rond vijf uur smorgens thuis en ging dan even twee uurtjes ofzo tekeer met zijn vriendin. Prima hoor, maar het bed tegen de verwarming aan en die meid schreeuwde het hele gebouw bij elkaar. De eerste keer moesten we er om lachen, maar dat wordt snel minder als het elke dag bal is. Je valt nl. echt niet meer in slaap en wij moeten door de week om half 7 op, dan hielden ze net op.

In het weekend nog genanter, in de zomer hadden ze dan de ramen open en schreeuwde ze net zo, is wel eens heel vervelend geweest als we bezoek hadden.

Dan deden ze het namelijk overdag, begin van de middag.