Te gulle sint?

02-11-2014 19:53 142 berichten
Mijn zoon van vijf heeft naast twee oma's nog een suikerstiefoma: de vrouw van mijn schoonvader. Krijg net een mailtje van haar of ik de hogesnelheidstrein van lego voor haar wil bestellen via internet, waar ze zelf niet zo handig in is. Het is de duurste legodoos, ze wil die als sintcadeau aan mijn zoon geven.

Nu heb ik meerdere bezwaren: het is zo mooi, dat elk ander cadeau erbij in het niet valt.

Hij is het enige kleinkind aan die kant van de familie en zal dat ook blijven, ik wil niet dat hij eraan gewend raakt grote cadeaus te krijgen.

Mijn man heeft liever dat ze iets kleiners koopt en als ze graag gul wil zijn, de rest op zoons spaarrekening zet.

Aan de andere kant, vind ik lego wel heel leuk en de trein isecht super.

Wat zouden jullie doen?
Tja, sinterklaas viert zoon alleen met zijn ouders, net zoals vorig jaar overigens. Iedere oma en opa zijn op hun eigen manier niet in staat om te komen. Het levert wat betreft de schoonfamiliekant teveel spanningen op voor hen.

Ergens ben ik er ook niet rouwig om, de gespannen sfeer zou duidelijk voelbaar zijn en mijn zoon zou het onmiddellijk doorhebben.
Alle reacties Link kopieren
Maar als ze niet bij de viering zijn, waarom geven ze dan wel cadeaus?

(Alle opa's en oma's dus).
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
Broedkippetje: van mijn ouders krijgt hij geen cadeaus, alleen van de schoonfamilie kant, ze willen blijkbaar wel iets geven, maar erbij zijn is een ander verhaal.



Dus zo rooskleurig is het nu allemaal ook weer niet.
Alle reacties Link kopieren
Hier krijgen de kinderen van 1 van de oma's ook vaak duurdere cadeaus, dan wij zelf geven. Ik vind het alleen maar leuk voor onze kinderen dat ze een mooi cadeau krijgen, ik heb nooit het gevoel gehad dat ik de gever zou moeten zijn van het grootste/mooiste/duurste cadeau.



Zelfde met een uitje Efteling. Als de grootouders of een ander familielid mijn kinderen mee zou willen nemen, dan zou ik dat hartstikke leuk voor de kinderen vinden en ontzettend tof vinden dat ze op zo'n duur uitje trakteren.[/quote]



Ja,je moet het vanuit je kind bekijken en niet vanuit jezelf als ouder.Leuk toch voor je kind als anderen hem het grootste/mooiste/duurste cadeau willen geven en als ze hem mee willen nemen op uitstapjes.



Soms lees je hier over grootouders die niet omkijken naar hun kleinkind,ik denk dat die ouders graag zo'n lieve oma hadden gehad voor hun kind en wat maakt het dan uit dat hij dan zo verwent wordt.Beter dat men uit liefde het kind overspoelt met speelgoed en uitstapjes dan dat men niet naar hem omkijkt.
quote:lisaviva schreef op 03 november 2014 @ 13:07:

Broedkippetje: van mijn ouders krijgt hij geen cadeaus, alleen van de schoonfamilie kant, ze willen blijkbaar wel iets geven, maar erbij zijn is een ander verhaal.



Dus zo rooskleurig is het nu allemaal ook weer niet.Geeft je schoonmoeder ook zulke grote cadeaus?
Bankje: nee, zij heeft veel minder te makken dan andere oma
Alle reacties Link kopieren
quote:Ja,je moet het vanuit je kind bekijken en niet vanuit jezelf als ouder.





Ik bekijk het ook vanuit het kind, en TO volgens mij ook.

Je kind niet overmatig willen laten verwennen omdat je je kind wil meegeven dat je niet alles wat je wil zomaar krijgt en omdat je je kind gunt ook blij te (blijven) zijn met kleine dingen, is óók redeneren vanuit het kind.



En dat zijn toch zaken die de meeste ouders in hun opvoeding betrekken?

Iedereen is toch wel op de een of andere manier bezig met een middenweg vinden tussen 'je kind alles gunnen' en 'tot op het bot verwennen'?



En natuurlijk mogen opa's en oma's extra verwennen, daar zijn ze voor en dat is lief. Maar waarom is het zo moeilijk invloebaar dat er op een gegeven moment wel een grens is waarbij die liefdevolle verwenning je eigen normen wat betreft de opvoeding wel heel erg gaan doorkruisen?

Overdaad schaadt, ook als die overdaad van een opa of oma komt.



En wat men overdaad en verwennen vindt, is natuurlijk heel rekbaar en voor een groot deel afhankelijk van eigen normen, gewoontes en referentiekader. En in dit voorbeeld van TO kun je absoluut discussiëren of dit te veel verwennen is of niet.

Maar dát er ook een mogelijkheid van te veel verwennen is en dat je dan als ouder wel mag ingrijpen, vind ik persoonlijk evident.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
Dat is ook wat ik steeds probeer duidelijk te maken. Op zich snap ik het standpunt wel, dat je niet zou moeten willen bepalen/beïnvloeden wat een ander wil geven, maar er kan toch een punt zijn waarop je denkt: en dit is absurd... Of vinden sommigen onder jullie dat er echt totaal geen grens is aan wat absurd is?



Overigens "zit" ik veel meer met steeds de opmerkingen/vragen (aan neefje en nichtje): "En wie vind jij nu de liefste? Wie koopt voor jou altijd al jouw mooie kleren? Krijg ik nu een kus van jou?" waar ik waakzaam voor ben geworden.

En ja, tassen vol met merkkleding ter waarde van honderden euro's aan de deur hangen, terwijl de helft niet eens gedragen wordt zo veel, ik vind dat tamelijk absurd.



EllleMichelle, ik bedoelde ook dat je als ouder je kind iets toezegt over waar je samen naar uit kan kijken, niet eens omdat je ervoor moet sparen, maar voor een gelegenheid als gezin samen. Of misschien wel om te sparen, bijv een rondtrip door Amerika. Lijkt me dan niet leuk als een ander zegt: "Ik neem jou wel mee naar World Disney hoor."

En ook de geboorte, dat vind ik ook te intiem om te zeggen: iedereen die erbij wil zijn is van harte welkom.
Broedkippetje, natuurlijk kun je kind overmatig verwennen en zal er dan een punt komen waarop je als ouder, in goed overleg, wilt ingrijpen, maar in geval van TO lees ik helemaal niet dat dat punt al bereikt is.



Sommige mensen verwachten iets terug voor het geven, maar er zijn ook mensen die het gewoon leuk vinden om iemand blij te maken of te verwennen. Als dat laatste het geval is, dan vind ik het echt weer een beetje mieperig om iemand de lol en de voorpret te ontnemen door hierover te gaan zeuren en de gever het idee te geven dat ze iets verkeerd doet.



Het gaat hier gewoon om een mooie legodoos, die TO misschien zelf niet gekocht had omdat ze hem te duur vond als cadeau. Leuk voor zoon toch dat hij hem dan van Oma/de sint krijgt. Als het echt de pan uit blijkt te gaan lopen qua cadeau's en verwennerij kun je altijd nog een keer het gesprek aangaan.
Ga de trein bestellen, iedereen bedankt voor het reageren.
Ik wil ook zo'n suikerstiefoma. Gewoon lekker laten geven. Kind blij, oma blij.
Alle reacties Link kopieren
Ik snap je wel hoor, maar.... Wel super zon suikertante. Enne... Gelukkig denkt jouw kind toch dat het van de sint komt.

Dat is de reden dat wij zelf niet zulke grote kados met de sint doen, want we geven liever zelf de grote kados, zodat ze ook weten van wie al dat moois komt: papa en mama hahaha....
NYC en Broedkippetje: jullie verwoorden goed waar ik zelf ook voor sta. Er zijn voor mij limieten aan het geven van uitjes/cadeaus aan mijn zoon, ook al bedoelen ze het nog zo goed.



Tegelijkertijd besef ik dat deze legotrein alleen maar mooie dingen gaat brengen:-)

Dus laat de Sint hem maar geven, je mag een gegeven paard niet in de bek kijken.
Die Legotrein is een hartstikke leuk cadeau, dat ben ik meteen met je eens. En ach, als je bij een andere gelegenheid het idee hebt dat iets de spuigaten uitloopt, dan kun je dan wel weer kijken hoe je handelt, toch? Ik denk dat je zoon er in elk geval wel veel plezier van zal hebben.
Alle reacties Link kopieren
Btw verwennen zit 'm niet in het prijskaartje van een cadeau maar in de manier waarop het gegeven word en of een kind altijd zijn zin krijgt.
Dat is waar. Dat is ook niet waar mijn persoonlijke knelpunt zou zitten, maar denk niet dat de situatie van TO en hetgeen waar ik moeite mee heb vergelijkbaar zijn.
Ik weet niet of je al besteld hebt, maar nu 15% korting bij blokker.nl op al het speelgoed.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven