Zwanger
alle pijlers
Bevallen: de taboes!
zondag 20 februari 2011 22:41
Moeders van het forum, een oproep aan u allen!
Zij die nimmer bevallen zijn zijn nieuwsgierig! Nieuwsgierig naar de taboes, de verhalen waarover nooit gesproken wordt, en de ongemakken waarmee de orde der moeders nog jaren na het natuurgeweld mee te maken krijgt.
Ik open dit nieuwsgierig topic naar aanleiding van het topic " vrijwillige keizersnede", waar vluchtig geschreven wordt over een regiment (post-partum) vaginale ongemakken. Wat staat ons, onbezwangerden, nog allemaal te wachten qua lichamelijk ongemak?
Voor mij zal het geen verschil maken en voedt het alleen mijn ongecompliceerde nieuwsgierigheid. Al draag ik mijn linkerborst ter zijner tijd rechts door paarsgekleurde borstvoeding, of struikel ik over mijn gehavende schaamlippen, de ontmoeting met mijn toekomstige kind is waar ik het voor doe!
Mijn vriendinnen glimlachen flauwtjes als ik vraag naar hun post-partum anatomie, de slachtoffers van de totaalrupturen zwijgen als het graf. Natuurlijk doet de glimlach van de pasgeborene alle hechtingen terstond oplossen, maar .........
......zijn er enkele moeders die eens een tipje van hun slip sluier op zouden willen lichten met betrekken tot de gevolgen van een bevalling voor " down-under"?
Zij die nimmer bevallen zijn zijn nieuwsgierig! Nieuwsgierig naar de taboes, de verhalen waarover nooit gesproken wordt, en de ongemakken waarmee de orde der moeders nog jaren na het natuurgeweld mee te maken krijgt.
Ik open dit nieuwsgierig topic naar aanleiding van het topic " vrijwillige keizersnede", waar vluchtig geschreven wordt over een regiment (post-partum) vaginale ongemakken. Wat staat ons, onbezwangerden, nog allemaal te wachten qua lichamelijk ongemak?
Voor mij zal het geen verschil maken en voedt het alleen mijn ongecompliceerde nieuwsgierigheid. Al draag ik mijn linkerborst ter zijner tijd rechts door paarsgekleurde borstvoeding, of struikel ik over mijn gehavende schaamlippen, de ontmoeting met mijn toekomstige kind is waar ik het voor doe!
Mijn vriendinnen glimlachen flauwtjes als ik vraag naar hun post-partum anatomie, de slachtoffers van de totaalrupturen zwijgen als het graf. Natuurlijk doet de glimlach van de pasgeborene alle hechtingen terstond oplossen, maar .........
......zijn er enkele moeders die eens een tipje van hun slip sluier op zouden willen lichten met betrekken tot de gevolgen van een bevalling voor " down-under"?
zondag 14 december 2014 14:28
quote:yette schreef op 14 december 2014 @ 11:36:
[...]
U vraagt, wij draaien:
Ik had een onrustige nacht. Maar dat was niet zo raar met ruim 41 weken zwangerschap. We verwachtten onze derde. Je kent het wel, geen houding kunnen vinden, een kussen in je rug leggen of juist niet, draaien als een logge walrus ... Telkens viel ik in slaap met het gevoel dat de kleine niet lang meer op zich zou laten wachten. Het was een rare slaap met fantastische dromen. Op een gegeven moment was ik ineens weer klaarwakker. Was dat nou een perswee?! Ik voelde wel iets raars, maar niks nats. Terwijl ik alweer een wee wegpufte, maakte ik mijn man toch maar wakker en vroeg hem of hij even kon kijken. Hij is nooit zo vlot wakker, dus het duurde even, maar na zijn memorabele woorden: 'Gotver, het hoofdje staat!' was hij in een klap klaarwakker. Hij stormde de trap af om de verloskundige te bellen. Ondertussen begeleidde ik voorzichtig zelf een wee met mijn hand als tegendruk op het hoofdje. Ik moest gewoon meepersen en voelde dat het kon. Zodra mijn man weer boven was, mocht hij vangen. Een meisje!
Ze lag op mijn buik terwijl mijn man handdoeken etc bij elkaar zocht en de verloskundige belde om te zeggen dat we het zelf wel verder zouden doen - maar daar was ze het niet mee eens
(dus heb ik gewacht met het doorknippen van de navelstreng en de geboorte van de moederkoek tot ze er was)
Geen hechtingen, amper pijn en heel relaxed.
Ik overwoog het bij de 4e opzettelijk zo te doen - niet echt natuurlijk, maar het was een mooie gedachte. Maar toen ik de afspraak met 40 weken bij diezelfde verloskundige afbelde omdat ik het wat voelde rommelen en dacht dat ik haar 's avonds toch wel zou zien, stond ze binnen 20 minuten inaangekondigd voor mijn deur. Ze is niet meer weggegaan. Ik bleek weldegelijk al weeën en ontsluiting te hebben en mocht binnen een uurtje voorzichtig meepersen met een wee die niet eens als perswee voelde. De daarop volgende paar weeën werkten direct super mee en leverden een zoon op!Klinken als droombevallingen, waar menig vrouw jaloers op zal zijn!
[...]
U vraagt, wij draaien:
Ik had een onrustige nacht. Maar dat was niet zo raar met ruim 41 weken zwangerschap. We verwachtten onze derde. Je kent het wel, geen houding kunnen vinden, een kussen in je rug leggen of juist niet, draaien als een logge walrus ... Telkens viel ik in slaap met het gevoel dat de kleine niet lang meer op zich zou laten wachten. Het was een rare slaap met fantastische dromen. Op een gegeven moment was ik ineens weer klaarwakker. Was dat nou een perswee?! Ik voelde wel iets raars, maar niks nats. Terwijl ik alweer een wee wegpufte, maakte ik mijn man toch maar wakker en vroeg hem of hij even kon kijken. Hij is nooit zo vlot wakker, dus het duurde even, maar na zijn memorabele woorden: 'Gotver, het hoofdje staat!' was hij in een klap klaarwakker. Hij stormde de trap af om de verloskundige te bellen. Ondertussen begeleidde ik voorzichtig zelf een wee met mijn hand als tegendruk op het hoofdje. Ik moest gewoon meepersen en voelde dat het kon. Zodra mijn man weer boven was, mocht hij vangen. Een meisje!
Ze lag op mijn buik terwijl mijn man handdoeken etc bij elkaar zocht en de verloskundige belde om te zeggen dat we het zelf wel verder zouden doen - maar daar was ze het niet mee eens
(dus heb ik gewacht met het doorknippen van de navelstreng en de geboorte van de moederkoek tot ze er was)
Geen hechtingen, amper pijn en heel relaxed.
Ik overwoog het bij de 4e opzettelijk zo te doen - niet echt natuurlijk, maar het was een mooie gedachte. Maar toen ik de afspraak met 40 weken bij diezelfde verloskundige afbelde omdat ik het wat voelde rommelen en dacht dat ik haar 's avonds toch wel zou zien, stond ze binnen 20 minuten inaangekondigd voor mijn deur. Ze is niet meer weggegaan. Ik bleek weldegelijk al weeën en ontsluiting te hebben en mocht binnen een uurtje voorzichtig meepersen met een wee die niet eens als perswee voelde. De daarop volgende paar weeën werkten direct super mee en leverden een zoon op!Klinken als droombevallingen, waar menig vrouw jaloers op zal zijn!
zondag 14 december 2014 14:53
quote:fleur1988 schreef op 13 december 2014 @ 19:35:
ooo jongens waarom heb ik dit topic nu toch gelezen
Iemand nog een "leuk" bevallingsverhaal, waar zonder poepen, kotsen men binnen 4 uur (zonder hechtingen en uitscheuren) beviel? Iemand?.....
Ik voldoe niet aan je criteria, want van gebroken vliezen (7 uur 's ochtends), tot kind er was waren 15,5 uur. Maar tot een uur of 16 's middags waren de weeen echt heel goed te doen, heb nog gelachen met mijn man, lang onder de douche gestaan. Kon ze goed opvangen. Alleen de laatste uren vond ik pittiger, maar ik heb zeker niet geleden. Het deed pijn, ja, en persdrang wegzuchten is ook een interessante ervaring. Dit deed ik ruimschoots op, want persdrang vanaf 7-8 cm ontsluiting. Dat komt el vaker voor bij een stuitligging, dus was ik op voorbereid. Voordeel vond ik dat persdrang wegzuchten wel heftig voelt, maar minder/geen pijn deed.
Verder had ik ook een knip en dus een paar hechtingen (wordt standaard gedaan bij een stuitbevalling), maar hoewel ik het hechten niet echt fijn vond heb ik toch niet zoveel last gehad van de hechtingen.
Ik vond het een hele mooie ervaring. Niet 1 die ik elke week wil herhalen, maar wel echt mooi.
ooo jongens waarom heb ik dit topic nu toch gelezen
Iemand nog een "leuk" bevallingsverhaal, waar zonder poepen, kotsen men binnen 4 uur (zonder hechtingen en uitscheuren) beviel? Iemand?.....
Ik voldoe niet aan je criteria, want van gebroken vliezen (7 uur 's ochtends), tot kind er was waren 15,5 uur. Maar tot een uur of 16 's middags waren de weeen echt heel goed te doen, heb nog gelachen met mijn man, lang onder de douche gestaan. Kon ze goed opvangen. Alleen de laatste uren vond ik pittiger, maar ik heb zeker niet geleden. Het deed pijn, ja, en persdrang wegzuchten is ook een interessante ervaring. Dit deed ik ruimschoots op, want persdrang vanaf 7-8 cm ontsluiting. Dat komt el vaker voor bij een stuitligging, dus was ik op voorbereid. Voordeel vond ik dat persdrang wegzuchten wel heftig voelt, maar minder/geen pijn deed.
Verder had ik ook een knip en dus een paar hechtingen (wordt standaard gedaan bij een stuitbevalling), maar hoewel ik het hechten niet echt fijn vond heb ik toch niet zoveel last gehad van de hechtingen.
Ik vond het een hele mooie ervaring. Niet 1 die ik elke week wil herhalen, maar wel echt mooi.
zondag 14 december 2014 15:17
Haha, lig dubbel hier.
Ik ben 3 maanden geleden bevallen. Pufcursus of andere voorbereidingen vond ik niet nodig.
Achteraf geen spijt van, godverdomme en kut roepen voldeed ook. De laatste 3 uur waren niet heel relaxed met weeën om de minuut, maar als je niet vergeet te ademen kom je echt een heel eind.
Ik begreep op het laatst wel waarom ruggenprikken bestaan, maar ook zonder vond ik het eigenlijk best te doen.
Het enige jammere was dat ik tijdens de eerste weeën nog een pizza salami had gegeten, dat leverde redelijk ranzige kots op en zou ik dus ook afraden.
Succes voor iedereen die nog mag
Ik ben 3 maanden geleden bevallen. Pufcursus of andere voorbereidingen vond ik niet nodig.
Achteraf geen spijt van, godverdomme en kut roepen voldeed ook. De laatste 3 uur waren niet heel relaxed met weeën om de minuut, maar als je niet vergeet te ademen kom je echt een heel eind.
Ik begreep op het laatst wel waarom ruggenprikken bestaan, maar ook zonder vond ik het eigenlijk best te doen.
Het enige jammere was dat ik tijdens de eerste weeën nog een pizza salami had gegeten, dat leverde redelijk ranzige kots op en zou ik dus ook afraden.
Succes voor iedereen die nog mag
zondag 14 december 2014 19:45
quote:Voelspriet schreef op 14 december 2014 @ 15:17:
Haha, lig dubbel hier.
Ik ben 3 maanden geleden bevallen. Pufcursus of andere voorbereidingen vond ik niet nodig.
Achteraf geen spijt van, godverdomme en kut roepen voldeed ook. De laatste 3 uur waren niet heel relaxed met weeën om de minuut, maar als je niet vergeet te ademen kom je echt een heel eind.
Ik begreep op het laatst wel waarom ruggenprikken bestaan, maar ook zonder vond ik het eigenlijk best te doen.
Het enige jammere was dat ik tijdens de eerste weeën nog een pizza salami had gegeten, dat leverde redelijk ranzige kots op en zou ik dus ook afraden.
Succes voor iedereen die nog mag
Leuk om te lezen, ik moest bij m'n eerste bevalling ook zo vreselijk overgeven. En dat terwijl ik helemaal niets raars gegeten had. Bij de tweede had ik net friet met mayo en frikandel speciaal op, dat bleef gek genoeg wel binnen.
Ik heb de eerste met ruggeprik gedaan, die werkte niet, hoop gedoe. De tweede zonder en die bevalling was een heel stuk relaxter. Puur en alleen omdat ik al wist wat me te wachten stond denk ik. Nu bij de derde ga ik er vanuit dat ik van binnen en misschien ook hardop wat zal vloeken op t laatst. En wie er met me mee puft krijgt een schop
Haha, lig dubbel hier.
Ik ben 3 maanden geleden bevallen. Pufcursus of andere voorbereidingen vond ik niet nodig.
Achteraf geen spijt van, godverdomme en kut roepen voldeed ook. De laatste 3 uur waren niet heel relaxed met weeën om de minuut, maar als je niet vergeet te ademen kom je echt een heel eind.
Ik begreep op het laatst wel waarom ruggenprikken bestaan, maar ook zonder vond ik het eigenlijk best te doen.
Het enige jammere was dat ik tijdens de eerste weeën nog een pizza salami had gegeten, dat leverde redelijk ranzige kots op en zou ik dus ook afraden.
Succes voor iedereen die nog mag
Leuk om te lezen, ik moest bij m'n eerste bevalling ook zo vreselijk overgeven. En dat terwijl ik helemaal niets raars gegeten had. Bij de tweede had ik net friet met mayo en frikandel speciaal op, dat bleef gek genoeg wel binnen.
Ik heb de eerste met ruggeprik gedaan, die werkte niet, hoop gedoe. De tweede zonder en die bevalling was een heel stuk relaxter. Puur en alleen omdat ik al wist wat me te wachten stond denk ik. Nu bij de derde ga ik er vanuit dat ik van binnen en misschien ook hardop wat zal vloeken op t laatst. En wie er met me mee puft krijgt een schop
zondag 14 december 2014 20:20
quote:fleur1988 schreef op 14 december 2014 @ 19:52:
1) wel frikadel speciaal, 2) geen pizza salami ; check! Haha ik geef geen garanties hoor! T scheelt denk ik als je geen stampvolle maag hebt, aan de andere kant heb je flinke energie nodig om te bevallen. Dus laat nog maar even weten wat werkte bij jou. Ik zal na komende bevalling ook nog wel even komen posten. Over hopelijk een paar dagen.
1) wel frikadel speciaal, 2) geen pizza salami ; check! Haha ik geef geen garanties hoor! T scheelt denk ik als je geen stampvolle maag hebt, aan de andere kant heb je flinke energie nodig om te bevallen. Dus laat nog maar even weten wat werkte bij jou. Ik zal na komende bevalling ook nog wel even komen posten. Over hopelijk een paar dagen.
zondag 14 december 2014 21:05
zondag 14 december 2014 22:58
Fleur ik voldoe ook niet helemaal aan je criteria maar ik heb wel goede bevallingen gehad. De eerste begon met gebroken vliezen om 00.30 uur. Ik was gelijk zenuwachtig en kon niet meer slapen. Om 4 uur de eerste wee. Die vond ik eigenlijk best pijnlijk. Ik vond het erg spannend maar wel leuk spannend. Om 5 uur vond ik ze al best snel op elkaar komen. Om 6 uur heb ik vriend wakker gemaakt, mijn moeder gebeld (die wilde ik erbij hebben) en de verloskundige. Die zei dat de weeën te snel op elkaar kwamen en ik moest verplicht douchen. Dat hielp niks. Ze bleven snel op elkaar komen. Om 8 uur belde de verloskundige om te vragen hoe het ging en of ze even langs moest komen. Dat leek me een goed idee want het deed toch echt wel goed zeer tegen die tijd en ze kwamen nog steeds snel achter elkaar. Ik bleek 8 cm ontsluiting te hebben en we konden gelijk naar het ziekenhuis. Daar klapte ik een beetje dicht en duurde het even voor ik goed kon ontspannen en de weeën weer kwamen. Persweeën heb ik ook niet gehad. Na een uur persen was hij er! Even voor 12 uur 's middags geboren en om 2 uur mochten we naar huis. Geen hechtingen.
Bij de tweede bevalling wist ik dat het snel kon gaan. Ik had de hele nacht op en af weeën. Als ik dacht het is nu echt begonnen en ik ging uit bed stopten de weeën weer. De hele ochtend bleef het bij weeën om de 10 minuten. Erg irritant en ik werd er ook goed chagrijnig van. Het deed namelijk wel gewoon pijn maar het leek maar niet door te zetten. Kind 1 ging na de lunch naar opa en oma en ik ging met mn moeder een stukje wandelen. Vriend was thuis gebleven en daar aan het werk. Om half 3 was ik thuis met inmiddels goede regelmatige weeën. Om 3 uur de verloskundige gebeld. Toen ze kwam had ik 8/9 cm en mocht ik niet meer naar het ziekenhuis. Ik heb zelf nog geholpen met de spullen klaar zetten en daarna ben ik in bed gaan liggen. Wachten op de persweeën. Maar die kwamen weer niet echt. Op een gegeven moment rustig gaan persen en 17 minuten later was baby 2 geboren. Weer geen hechtingen.
Het is dat ik geen baby meer wil maar ik zou echt nog wel eens willen bevallen. Het zo een bijzondere ervaring. En natuurlijk doet het hartstikke pijn maar achteraf was ik supertrots! Ik kan dit! Wauw!
Bij de tweede bevalling wist ik dat het snel kon gaan. Ik had de hele nacht op en af weeën. Als ik dacht het is nu echt begonnen en ik ging uit bed stopten de weeën weer. De hele ochtend bleef het bij weeën om de 10 minuten. Erg irritant en ik werd er ook goed chagrijnig van. Het deed namelijk wel gewoon pijn maar het leek maar niet door te zetten. Kind 1 ging na de lunch naar opa en oma en ik ging met mn moeder een stukje wandelen. Vriend was thuis gebleven en daar aan het werk. Om half 3 was ik thuis met inmiddels goede regelmatige weeën. Om 3 uur de verloskundige gebeld. Toen ze kwam had ik 8/9 cm en mocht ik niet meer naar het ziekenhuis. Ik heb zelf nog geholpen met de spullen klaar zetten en daarna ben ik in bed gaan liggen. Wachten op de persweeën. Maar die kwamen weer niet echt. Op een gegeven moment rustig gaan persen en 17 minuten later was baby 2 geboren. Weer geen hechtingen.
Het is dat ik geen baby meer wil maar ik zou echt nog wel eens willen bevallen. Het zo een bijzondere ervaring. En natuurlijk doet het hartstikke pijn maar achteraf was ik supertrots! Ik kan dit! Wauw!
maandag 15 december 2014 01:26
De 1e bevalling duurde 32 of 34 uur ik was totaal van de wereld na 2,5 uur persen.
Een kraamverpleegster die heel hard op mijn buik drukte na de bevalling ik dacht komt er nog een kind,maar nee een paar stolsels zo groot als een paar flinke biefstukken.
Ik was blij met mijn man tijdens de 1e bevalling,hij niet met mij ik had de plukken van zijn baard in mijn handen.
Ben ik verdorie met veel moeite net bevallen word ik genaaid door de dokter!
Met het romantische licht van een bouwlamp erbij
De 1e keer poepen na de bevalling......ik durf niet ik doe t niet!Na een tijdje wel gedaan en hehe wat een opluchting.
De melkproductie kwam zo goed op gang dat ik tussen de voedingen zat te kolven...ik had wel een min kunnen zijn.De kat deed er z,n voordeel mee,hij is toen flink gegroeid.
Washandjes in m,n bh,dikke verbanden in m,n broek ik was Mevr Wijdbeens.
Maar ach dit alles hoort erbij ik heb twee gezonde kinderen gekregen waar ik heel blij mee was/ben
Een kraamverpleegster die heel hard op mijn buik drukte na de bevalling ik dacht komt er nog een kind,maar nee een paar stolsels zo groot als een paar flinke biefstukken.
Ik was blij met mijn man tijdens de 1e bevalling,hij niet met mij ik had de plukken van zijn baard in mijn handen.
Ben ik verdorie met veel moeite net bevallen word ik genaaid door de dokter!
Met het romantische licht van een bouwlamp erbij
De 1e keer poepen na de bevalling......ik durf niet ik doe t niet!Na een tijdje wel gedaan en hehe wat een opluchting.
De melkproductie kwam zo goed op gang dat ik tussen de voedingen zat te kolven...ik had wel een min kunnen zijn.De kat deed er z,n voordeel mee,hij is toen flink gegroeid.
Washandjes in m,n bh,dikke verbanden in m,n broek ik was Mevr Wijdbeens.
Maar ach dit alles hoort erbij ik heb twee gezonde kinderen gekregen waar ik heel blij mee was/ben
het leven is als n neus,haal eruit wat erin zit.
woensdag 18 november 2015 19:23
ok, kotsen. 40+3 nog bij de verloskundige geweest en ik moest van haar zoutarm. Maar bloeddruk, suiker, kind en alles was prima.
Dus uit balorigheid die avond een pizza met salami, gorgonzola én ansjovis gegeten.
Toen om 00.30 uur de weeen begonnen heb ik die er rap weer uitgekotst.
En toch was die pizza het waard...
Dus uit balorigheid die avond een pizza met salami, gorgonzola én ansjovis gegeten.
Toen om 00.30 uur de weeen begonnen heb ik die er rap weer uitgekotst.
En toch was die pizza het waard...
Sommige fouten zijn te leuk om maar een keer te maken...
dinsdag 5 januari 2016 21:35
Mijn eerste bevalling was vreselijk (duurde lang en was heel pijnlijk, dacht dat ik dood ging), de tweede bevalling was heel mooi, bijna spiritueel. Ik had er veel over gelezen en stond er heel anders in.
Ik moest huilen toen de weeën begonnen: ik moest mijn baby loslaten! Ik was al 42 wkn en wilde per se thuis bevallen dus mijn vliezen waren gebroken in de hoop dat mijn weeën vanzelf zouden komen. Dat gebeurde! Na een paar uur weeën en een kwartier persen is ze geboren. Naast de bank, op handen en knieën. De VK was er maar een half uur en toen was ze er al! Het ging ineens supersnel. Een paar extern pijnlijke weeën gehad dat ik niet wist waar ik t moest zoeken vd pijn, maar het einde was al in zicht dus ik kon t prima handelen.
Het taboe: ik heb echt zooooo hard geschreeuwd tijdens het persen! Echt een soort oerkreten vanuit mijn binnenste. Maar het was niet vanuit paniek maar echt als ontlading.
Al met al zou ik het zo overdoen! Terwijl ik een trauma had na mijn eerste bevalling. Het kan dus ook anders!
Ik moest huilen toen de weeën begonnen: ik moest mijn baby loslaten! Ik was al 42 wkn en wilde per se thuis bevallen dus mijn vliezen waren gebroken in de hoop dat mijn weeën vanzelf zouden komen. Dat gebeurde! Na een paar uur weeën en een kwartier persen is ze geboren. Naast de bank, op handen en knieën. De VK was er maar een half uur en toen was ze er al! Het ging ineens supersnel. Een paar extern pijnlijke weeën gehad dat ik niet wist waar ik t moest zoeken vd pijn, maar het einde was al in zicht dus ik kon t prima handelen.
Het taboe: ik heb echt zooooo hard geschreeuwd tijdens het persen! Echt een soort oerkreten vanuit mijn binnenste. Maar het was niet vanuit paniek maar echt als ontlading.
Al met al zou ik het zo overdoen! Terwijl ik een trauma had na mijn eerste bevalling. Het kan dus ook anders!
zondag 24 januari 2016 15:30
Ik lees heel veel herkenbaars...
Wat iemand mij wel had mogen vertellen: sommige weeen kun je NIET wegpuffen of wat dan ook.
Ik had dus bij de tweede rugweeen. En dan kun je doen wat je wilt (puffen, buikademhaling, op een yogabal zitten, hupsen, weet ik veel wat je op cursus allemaal voor technieken aangereikt krijgt), NIETS helpt, helemaal niks. De legendarische woorden van de verloskundige: O ja, da's vervelend, daar kun je niets mee he
Bij de oudste een weeenstorm gehad, ook geen feest. En ik mocht dus geen ruggenprik, want ik had hellp (zwangerschapsvergiftiging), en mijn bloedwaarden waren niet goed. Toen nog een goede week heel ziek geweest, en mijn kraamtijd in het ziekenhuis door moeten brengen. De eerste dagen mocht ik maar 2 keer per dag een half uurtje bij zoon (lag in de couveuse, want 6 weken te vroeg), ik was nog te zwak.
Wat iemand mij wel had mogen vertellen: sommige weeen kun je NIET wegpuffen of wat dan ook.
Ik had dus bij de tweede rugweeen. En dan kun je doen wat je wilt (puffen, buikademhaling, op een yogabal zitten, hupsen, weet ik veel wat je op cursus allemaal voor technieken aangereikt krijgt), NIETS helpt, helemaal niks. De legendarische woorden van de verloskundige: O ja, da's vervelend, daar kun je niets mee he
Bij de oudste een weeenstorm gehad, ook geen feest. En ik mocht dus geen ruggenprik, want ik had hellp (zwangerschapsvergiftiging), en mijn bloedwaarden waren niet goed. Toen nog een goede week heel ziek geweest, en mijn kraamtijd in het ziekenhuis door moeten brengen. De eerste dagen mocht ik maar 2 keer per dag een half uurtje bij zoon (lag in de couveuse, want 6 weken te vroeg), ik was nog te zwak.
zondag 24 januari 2016 15:35
Ik vond het allemaal zo meevallen, had dit topic ook gelezen tijdens mijn zwangerschap.
Was een week overtijd, werd die ochtend gestript. Die avond 11 uur begonnen de weeen. Werden al snel heftiger. Om 1 uur was de verloskundige er en had ik al 3 cm ontsluiting. Half uur later in het ziekenhuis al 4 cm. Nog een half uur en ik had volledige ontsluiting en mocht persen. Over het persen 40 min gedaan. 2 kleine scheurtjes. Vanaf de eerste weeen tot het moment dat ik baby in mijn armen hadden waren minder dan 4 uurtjes. Verder was het herstellen ook niet zo eng als ik hier las. Helemaal geen last van stolsels, een weekje minimaal gebloed. Heb nooit last van pijnlijke borsten of melk lekken gehad.
Was een week overtijd, werd die ochtend gestript. Die avond 11 uur begonnen de weeen. Werden al snel heftiger. Om 1 uur was de verloskundige er en had ik al 3 cm ontsluiting. Half uur later in het ziekenhuis al 4 cm. Nog een half uur en ik had volledige ontsluiting en mocht persen. Over het persen 40 min gedaan. 2 kleine scheurtjes. Vanaf de eerste weeen tot het moment dat ik baby in mijn armen hadden waren minder dan 4 uurtjes. Verder was het herstellen ook niet zo eng als ik hier las. Helemaal geen last van stolsels, een weekje minimaal gebloed. Heb nooit last van pijnlijke borsten of melk lekken gehad.
