Seks
alle pijlers
Hij is 14 jr jonger; en heeeeerlijk!
woensdag 23 juli 2008 om 21:15
Tenminste dat vermoed ik, hahaha!!!
Er is nog niets oneerbaars gebeurd, maar deze jongeman maakt nu al ruim een jaar op alle mogelijke manieren duidelijk dat hij mij wel ziet zitten.
Gezien zijn leeftijd en levensfase (student, op het punt voor stage naar het buitenland), en de mijne (happy single, carrierevrouw) is het duidelijk dat we elkaar alleen seksueel interessant vinden.
Zoals ik al zei, er zit 14 jr leeftijdsverschil tussen ons; ik 37, hij 23.
Mijn vriendin vindt "het niet kunnen", ik heb een jaar lang de boot afgehouden, maar denk nu inmiddels "what the heck!"...
Uit nieuwsgierigheid; wat vinden jullie???
(er staat trouwens binnenkort een date gepland...)
Er is nog niets oneerbaars gebeurd, maar deze jongeman maakt nu al ruim een jaar op alle mogelijke manieren duidelijk dat hij mij wel ziet zitten.
Gezien zijn leeftijd en levensfase (student, op het punt voor stage naar het buitenland), en de mijne (happy single, carrierevrouw) is het duidelijk dat we elkaar alleen seksueel interessant vinden.
Zoals ik al zei, er zit 14 jr leeftijdsverschil tussen ons; ik 37, hij 23.
Mijn vriendin vindt "het niet kunnen", ik heb een jaar lang de boot afgehouden, maar denk nu inmiddels "what the heck!"...
Uit nieuwsgierigheid; wat vinden jullie???
(er staat trouwens binnenkort een date gepland...)
zaterdag 6 september 2008 om 22:31
Wij schelen 14 jaar. Of scheelden, want er is al een paar weken telefoonstilte (hij druk, even afstand nemen, blah,blah).
Komt me niet heel slecht uit, mijn hoofd loopt om van allerlei ellende die ik echt moet gaan regelen. Alhoewel, hij zou me juist kunnen helpen om even mijn gedachten te verzetten...
Nou ja, er zit dus even niets anders op dan te wachten tot meneer iets van zich laat horen. Ik ga in ieder geval niet meer sms'en of bellen. Hij bekijkt het maar. (Hoe ik dan ga reageren... ik durf het nu nog niet te zeggen...)
zaterdag 6 september 2008 om 23:41
DH, dat klinkt gewoon als een zware verliefdheid, heeft niets met leeftijd te maken.
Maar je zegt dat het je niet slecht uitkomt, ondertussen lijk je stiekem te zeggen dat je er toch behoorlijk last van hebt, of niet?
Dat is echt het gevaarlijke he, eerst gewoon voor de leuk, en dan toch gevoelens krijgen.
Ben blij dat ik gewoon verliefd ben op m'n lief en hij (als het goed is) ook op mij...
Maar je zegt dat het je niet slecht uitkomt, ondertussen lijk je stiekem te zeggen dat je er toch behoorlijk last van hebt, of niet?
Dat is echt het gevaarlijke he, eerst gewoon voor de leuk, en dan toch gevoelens krijgen.
Ben blij dat ik gewoon verliefd ben op m'n lief en hij (als het goed is) ook op mij...
zaterdag 6 september 2008 om 23:58
Idd Vlinder, dat dacht ik ook; het gaat hier niet zozeer om de leeftijd in het geval van DH.
Maar het blijft lastig. Seks, verliefdheid, liefde.
Ook ik ben blij dat het tussen mij en Jongeman (nog) heerlijk ongecompliceerd is! En dat brengt me op Djoels... Hoe zou het haar vergaan op haar liefdesvakantie?!
Ben zoooo nieuwsgierig!
Maar het blijft lastig. Seks, verliefdheid, liefde.
Ook ik ben blij dat het tussen mij en Jongeman (nog) heerlijk ongecompliceerd is! En dat brengt me op Djoels... Hoe zou het haar vergaan op haar liefdesvakantie?!
Ben zoooo nieuwsgierig!
zondag 7 september 2008 om 08:10
Goedemorgen allemaal,
Ik heb er idd behoorlijk last van, Vlinder. Weet je, je bent jaren alleen, maakt jezelf wijs dat je prima zonder kan, slaat af en toe de hand aan jezelf en je zet het hele fenomeen verliefd zijn en liefde in de koelkast.
Dan word je weer een paar keer wakker naast een warm lijf, voel je armen om je heen, praat je eens over wat anders dan de school van je kinderen en hun voetbal en dan gebeurt het toch; ik ging meer voelen.
Gaat ook weer wel over, maar ik heb nu weer wel even geproefd en het was heerlijk. En omdat het me niet aan de lopende band gebeurt (ik ben zo braaf), baal ik een beetje dat ik dit gevoel en de aandacht, voor wie weet hoelang, weer moet missen.
Ik heb er idd behoorlijk last van, Vlinder. Weet je, je bent jaren alleen, maakt jezelf wijs dat je prima zonder kan, slaat af en toe de hand aan jezelf en je zet het hele fenomeen verliefd zijn en liefde in de koelkast.
Dan word je weer een paar keer wakker naast een warm lijf, voel je armen om je heen, praat je eens over wat anders dan de school van je kinderen en hun voetbal en dan gebeurt het toch; ik ging meer voelen.
Gaat ook weer wel over, maar ik heb nu weer wel even geproefd en het was heerlijk. En omdat het me niet aan de lopende band gebeurt (ik ben zo braaf), baal ik een beetje dat ik dit gevoel en de aandacht, voor wie weet hoelang, weer moet missen.
zondag 7 september 2008 om 12:55
DH, kan me goed voorstellen!
Wat ik wel denk, maar misschien is dat gewoon komkommerwijsheid van mijn kant, dat je beter niet meer met hem af kunt spreken.
Jij wil nu duidelijk meer dan hem,dat groeit alleen maar schever waarschijnlijk.
Gelukkig ben je een volwassen vrouw met genoeg ervaring, dus je zult jezelf niet meer destructief in dit soort dingen gedragen, maar het blijft ellendig!
Ik merk nu zelf, mijn ex ging vreemd en heeft me goed belazerd, dat je een soort van onbevangenheid kwijt bent.
Je stapt er niet zomaar meer onbezorgd in, zonde is dat!
Maar DH, zoals ik hier al eerder ook bij meiden heb gelezen, er zijn zoveel jonge, leuke mannen die je dat goede gevoel kunnen geven, je moet gewoon een nieuwe!
En idd, Djoels! Die vrouw kan zo mooi schrijven, ben benieuwd naar d'r verhalen!!
Mijn 22-jarige überlekkere fijne scharrel komt vandaag ook weer deze kant op, helaas vanavond pas, maar ja, tijd zat voor scheren, schoonmaken etc!
Wat ik wel denk, maar misschien is dat gewoon komkommerwijsheid van mijn kant, dat je beter niet meer met hem af kunt spreken.
Jij wil nu duidelijk meer dan hem,dat groeit alleen maar schever waarschijnlijk.
Gelukkig ben je een volwassen vrouw met genoeg ervaring, dus je zult jezelf niet meer destructief in dit soort dingen gedragen, maar het blijft ellendig!
Ik merk nu zelf, mijn ex ging vreemd en heeft me goed belazerd, dat je een soort van onbevangenheid kwijt bent.
Je stapt er niet zomaar meer onbezorgd in, zonde is dat!
Maar DH, zoals ik hier al eerder ook bij meiden heb gelezen, er zijn zoveel jonge, leuke mannen die je dat goede gevoel kunnen geven, je moet gewoon een nieuwe!
En idd, Djoels! Die vrouw kan zo mooi schrijven, ben benieuwd naar d'r verhalen!!
Mijn 22-jarige überlekkere fijne scharrel komt vandaag ook weer deze kant op, helaas vanavond pas, maar ja, tijd zat voor scheren, schoonmaken etc!
maandag 8 september 2008 om 11:24
We lopen in het donker naar het strand. Er is niemand anders te bekennen. Net een paar uur op onze bestemming en we liggen op onze rug en kijken naar de sterren. De champagne vloeit rijkelijk. We proosten op ons grootste avontuur. Het is begonnen.
Ik open mijn ogen en rek me zachtjes uit. Nog even trek ik het dunne laken over me heen, nog even zo blijven liggen. Naast me voel ik beweging, hij rekt zich uit. Daar liggen we. We praten niet, we zeggen niets, we weten dat we wakker zijn. Tegelijkertijd draaien we ons om. Rond onze monden een zelfde glimlach.
'Hoor je de zee?' vraagt hij me. Ik knik instemmend. Ik hoor de zee. Zachtjes slaan de golven op het strand alsof ze zich een weg willen banen op het vaste land, om vervolgens weer teruggefloten te worden. Het gaat maar door, iedere seconde. Het wordt een vertrouwd geluid deze week.
Ik sla de deuren van het balkon wagenwijd open. In de verte zie ik de zee die me eerder die ochtend aangenaam verraste met haar aanwezigheid. In mijn ene hand een kopje thee. In mijn andere hand zijn hand. Zo staan we naast elkaar. We zwijgen. Onze ogen gesloten. Onze oren gespitst op alle onbekende geluiden die ons als muziek in de oren klinken.
Het is nog geen 9 uur in de ochtend en de zon brandt al op mijn lijf. Met geknepen ogen staar ik richting de hemel. Blauw. De lucht is helblauw. De felle zon ontneemt me een scherp zicht. Zelfs mijn zonnebril helpt niet. Ik wil blijven kijken naar de zon. Alsof ik bijna niet kan geloven dat ze schijnt. Alsof ik bijna niet kan geloven dat ik daar ben. Dat ik daar loop. Alsof ik zojuist tot leven ben gekomen in een lang gedroomde droom.
Alle minuten worden door ons opgezogen. We praten. We lachen. We eten. We drinken. We gaan op avontuur. We rijden honderden kilometers in onze gehuurde jeep cabrio terwijl de wind met onze haren speelt. Niets en niemand kan ons tegenhouden, niets en niemand wil ons tegenhouden. We rijden onze droom tegemoet, iedere dag weer.
Voor het eerst een hele week samen. Iedere ochtend samen wakker worden. Zijn armen om mij heen. Het verlangen door hem wakker gekust te worden. Mijn ogen gesloten, hij draait me om. Op mijn knieën kijk ik naar de zee, ik voel hem vanachter bij me binnen komen. De intensiteit van het liefdesspel vermengt zich met pure geile lust. Iedere dag weer. We zoeken afgelegen strandjes en brengen daar uren samen door. We zwemmen naakt, we praten, we soezelen, we neuken, we vrijen. Hand in hand klauteren we de bergen op naar ons volgende avontuur. We genieten van de schoonheid van het land, van de pracht en praal wat sommige plaatsen ons bieden. Van het verrukkelijke eten, drinken.... maar vooral van elkaar. In deze 8 dagen waren we onafscheidelijk.
Realistisch?
Niet één seconde.
Werkelijkheid?
Iedere seconde.
'Ik voel me zo gelukkig' hoor ik mezelf zeggen. We zien de zon ondergaan op een pittoresk strandje ergens op een onbekend plekje in Griekenland. Hij knijpt in mijn hand en een gloed van alles wat maar met gevoel te maken kan hebben gutst door mijn lichaam. Ik wil het uitgillen van genot. Ik wil het uitjanken van blijdschap. Ik wil het uitzingen van geluk. Maar ik blijf zitten. Zijn hand in die van mij. Zijn ogen op mij gericht. Ik staar naar de zon die ondergaat in de rustieke zee. We blijven zitten tot dat het donker is.. dan pakt hij mijn hand en staan we op en rijden we terug naar ons tijdelijke huisje.....
(Dan moeten we terug, koffers pakken, spullen inruimen, vroeg op staan en voor we het weten staan we weer in Nederland. Ongekend. Overigens is niet alles romantisch. Ik bedoel als je 8 dagen met elkaar weg bent, moet je ook wel eens naar het toilet. Dan word je opeens geconfronteerd met het feit dat de ander ook gewoon moet als ie moet. Dat zijn dingen daar was nog nooit sprake van geweest bij ons, omdat we elkaar altijd kort zagen. Het is raar om al die dingen te mengen in het 'samenzijn'. Af en toe de romantiek los te koppelen en de realiteit te zien. Maar het deed niets af aan het gevoel. Het deed niets af aan al dat mooie wat we beleefden. Als we normaal bij elkaar samen zijn zijn we altijd met elkaar bezig. Nu in deze 8 dagen waren er ook momenten dat ik even een boek las, hij ook. Dan aaide hij af en toe over mijn hoofd en zwijgend lazen we verder. Ook dat was een nieuwe ontdekking, een nieuwe ervaring. Maar het was goed... heel goed. De kater van het thuis zijn, het alleen slapen voelt behoorlijk sterk. Maar zo is het leven.. en dat zelfde leven is zo prachtig.)
Ik open mijn ogen en rek me zachtjes uit. Nog even trek ik het dunne laken over me heen, nog even zo blijven liggen. Naast me voel ik beweging, hij rekt zich uit. Daar liggen we. We praten niet, we zeggen niets, we weten dat we wakker zijn. Tegelijkertijd draaien we ons om. Rond onze monden een zelfde glimlach.
'Hoor je de zee?' vraagt hij me. Ik knik instemmend. Ik hoor de zee. Zachtjes slaan de golven op het strand alsof ze zich een weg willen banen op het vaste land, om vervolgens weer teruggefloten te worden. Het gaat maar door, iedere seconde. Het wordt een vertrouwd geluid deze week.
Ik sla de deuren van het balkon wagenwijd open. In de verte zie ik de zee die me eerder die ochtend aangenaam verraste met haar aanwezigheid. In mijn ene hand een kopje thee. In mijn andere hand zijn hand. Zo staan we naast elkaar. We zwijgen. Onze ogen gesloten. Onze oren gespitst op alle onbekende geluiden die ons als muziek in de oren klinken.
Het is nog geen 9 uur in de ochtend en de zon brandt al op mijn lijf. Met geknepen ogen staar ik richting de hemel. Blauw. De lucht is helblauw. De felle zon ontneemt me een scherp zicht. Zelfs mijn zonnebril helpt niet. Ik wil blijven kijken naar de zon. Alsof ik bijna niet kan geloven dat ze schijnt. Alsof ik bijna niet kan geloven dat ik daar ben. Dat ik daar loop. Alsof ik zojuist tot leven ben gekomen in een lang gedroomde droom.
Alle minuten worden door ons opgezogen. We praten. We lachen. We eten. We drinken. We gaan op avontuur. We rijden honderden kilometers in onze gehuurde jeep cabrio terwijl de wind met onze haren speelt. Niets en niemand kan ons tegenhouden, niets en niemand wil ons tegenhouden. We rijden onze droom tegemoet, iedere dag weer.
Voor het eerst een hele week samen. Iedere ochtend samen wakker worden. Zijn armen om mij heen. Het verlangen door hem wakker gekust te worden. Mijn ogen gesloten, hij draait me om. Op mijn knieën kijk ik naar de zee, ik voel hem vanachter bij me binnen komen. De intensiteit van het liefdesspel vermengt zich met pure geile lust. Iedere dag weer. We zoeken afgelegen strandjes en brengen daar uren samen door. We zwemmen naakt, we praten, we soezelen, we neuken, we vrijen. Hand in hand klauteren we de bergen op naar ons volgende avontuur. We genieten van de schoonheid van het land, van de pracht en praal wat sommige plaatsen ons bieden. Van het verrukkelijke eten, drinken.... maar vooral van elkaar. In deze 8 dagen waren we onafscheidelijk.
Realistisch?
Niet één seconde.
Werkelijkheid?
Iedere seconde.
'Ik voel me zo gelukkig' hoor ik mezelf zeggen. We zien de zon ondergaan op een pittoresk strandje ergens op een onbekend plekje in Griekenland. Hij knijpt in mijn hand en een gloed van alles wat maar met gevoel te maken kan hebben gutst door mijn lichaam. Ik wil het uitgillen van genot. Ik wil het uitjanken van blijdschap. Ik wil het uitzingen van geluk. Maar ik blijf zitten. Zijn hand in die van mij. Zijn ogen op mij gericht. Ik staar naar de zon die ondergaat in de rustieke zee. We blijven zitten tot dat het donker is.. dan pakt hij mijn hand en staan we op en rijden we terug naar ons tijdelijke huisje.....
(Dan moeten we terug, koffers pakken, spullen inruimen, vroeg op staan en voor we het weten staan we weer in Nederland. Ongekend. Overigens is niet alles romantisch. Ik bedoel als je 8 dagen met elkaar weg bent, moet je ook wel eens naar het toilet. Dan word je opeens geconfronteerd met het feit dat de ander ook gewoon moet als ie moet. Dat zijn dingen daar was nog nooit sprake van geweest bij ons, omdat we elkaar altijd kort zagen. Het is raar om al die dingen te mengen in het 'samenzijn'. Af en toe de romantiek los te koppelen en de realiteit te zien. Maar het deed niets af aan het gevoel. Het deed niets af aan al dat mooie wat we beleefden. Als we normaal bij elkaar samen zijn zijn we altijd met elkaar bezig. Nu in deze 8 dagen waren er ook momenten dat ik even een boek las, hij ook. Dan aaide hij af en toe over mijn hoofd en zwijgend lazen we verder. Ook dat was een nieuwe ontdekking, een nieuwe ervaring. Maar het was goed... heel goed. De kater van het thuis zijn, het alleen slapen voelt behoorlijk sterk. Maar zo is het leven.. en dat zelfde leven is zo prachtig.)
DTEEZ!
maandag 8 september 2008 om 13:47
Bedankt meiden voor het goede bedoelde advies, twijfel alleen toch nog hoor, ik vind hem te mooi en lekker om zo maar op te geven. Wat betreft dat ik het met een andermans vriend doe, ik weet dat hij veel vaker vreemd is gegeaan, heeft ie zelf verteld, dus als het niet met mij is dan doet ie het wel met een ander. Zit zijn relatie misschien toch niet zo goed. Maar ik ben absoluut niet verliefd op hem. Om verliefd te worden moet ik iemand toch eerst leren kennen en bepaalde dingen heel erg leuk aan hem vinden en ik wil niets serieus met hem en ik maak me ook absoluut geen illussies dat hij ooit iets serieus met mij zou willen, wat moet hij nou met een 11 jaar oudere vriendin met kids, dus wat dat betreft kan ik het goed scheiden. Het rottigste vind ik gewoon dat het leuk, lekker is maar elk moment zonder uitleg voorbij kan zijn en mis toch wel een beetje een goed gesprek.
maandag 8 september 2008 om 17:59
Bubbeltje, je reactie er nou typisch zoeen van een verliefde vrouw!
Het gaat er nl niet om of HIJ vaker vreemdgaat. Het gaat er om wat het met JOU doet! Het gaat er niet om hoe het met ZIJN relatie zit, maar hoe het met die van JOU (met jezelf) en die van JULLIE (JIJ en HIJ) zit.
Als iets TE mooi en TE lekker is om er afstand van te doen is er al een mate van afhankelijkheid te bespeuren. En als je een goed gesprek MIST (nodig voor diepgang en dus een evt verliefdheid) kom je dus iets TEKORT. Be carefull, that's all I'm saying!!!
Djoels: Ik ga je verhaal nog 450x lezen. En dan nog zal ik waarschijnlijk alleen maar kunnen zeggen.... zucht... wauw... zucht...
HEEEEEERLIJK!!!!!!!
dinsdag 9 september 2008 om 01:01
Djoels, prachtig beschreven. Wat kan je dat goed.
Ik woon nu 4 jaar samen met mijn 14 jaar jongere man en het is zo herkenbaar, die begintijd. Het strand en de zonsondergangen en -opgangen speelden een zo grote rol in onze begintijd.
Nu is het natuurlijk anders. Maar de liefde, het vertrouwen in elkaar, de kameraadschap zijn er gelukkig nog steeds. Moeilijke tijden hebben we gelukkig overwonnen.
En soms gaan we nog wel eens 's nachts naar het strand, heerlijk en altijd bijzonder en we genieten met volle teugen.
Maar die eerste keren zijn en blijven geweldige, overweldigende herinneringen.
Ik woon nu 4 jaar samen met mijn 14 jaar jongere man en het is zo herkenbaar, die begintijd. Het strand en de zonsondergangen en -opgangen speelden een zo grote rol in onze begintijd.
Nu is het natuurlijk anders. Maar de liefde, het vertrouwen in elkaar, de kameraadschap zijn er gelukkig nog steeds. Moeilijke tijden hebben we gelukkig overwonnen.
En soms gaan we nog wel eens 's nachts naar het strand, heerlijk en altijd bijzonder en we genieten met volle teugen.
Maar die eerste keren zijn en blijven geweldige, overweldigende herinneringen.
dinsdag 9 september 2008 om 09:52
Je hebt gelijk Nologoes, ik heb besloten om er mee te kappen. Eigenlijk mis ik er niet veel aan, alleen af en toe spannende sex maar heb eigenlijk geen zin om alleen maar daarvoor te worden gebruikt en geen tijd te hebben voor een leuk gesprek. Hij had al een geheime telefoon voor zijn vriendin en nu ook nog een geheime hyves. Hij had mij als eerste toegevoegd maar nu volgt er steeds meer vrouwelijk schoon van in de 20. Ik heb geen zin meer om één van de vele te zijn en al helemaal niet om te concurreren met twintigers. Dus ben er gelukkig uit!!!
donderdag 11 september 2008 om 16:45
Tja... En nu is Nologoes toch een tikkeltje verdrietig.
Mijn Jongeman heeft Nederland vanmorgen verlaten voor een maandenlang verblijf in het buitenland, vanwege stage. Dat was vanaf dag een (sorry, nwe Mac en geen idee waar en hoe accenten te typen) duidelijk, maar na een paar (onverwacht) leuke maanden met een paar dates die gewoonweg super waren, is het nu dan (iig tijdelijk) over...
Ik ben er niet kapot van, maar toch zeker wel.... aangedaan.
We hebben afgesproken wel te zien waar het schip strandt, maar ik wil helemaal niet dat het schip strandt!!!
Jongeman is heerlijk, grappig, lief, gezellig, slim, en al die dingen meer. Gewoon fijn gezelschap. Een heerlijke neukvriend . Een spontaan gabbertje. Precies wat ik nu wil. Maar voorlopig dus even 'buiten bereik'. BALEN!!!!
Ik weet dat ik me de komende maanden prima kan en zal vermaken. Maar potverdorie!
Djoels; hoe is het nu na thuiskomst? Duurt het (mijn!) sprookje voort?
Bubbeltjes; hoe gaat het nu?
En Miss Thang? En Desperate?
En kan iemand mij een knuffel geven?!
Mijn Jongeman heeft Nederland vanmorgen verlaten voor een maandenlang verblijf in het buitenland, vanwege stage. Dat was vanaf dag een (sorry, nwe Mac en geen idee waar en hoe accenten te typen) duidelijk, maar na een paar (onverwacht) leuke maanden met een paar dates die gewoonweg super waren, is het nu dan (iig tijdelijk) over...
Ik ben er niet kapot van, maar toch zeker wel.... aangedaan.
We hebben afgesproken wel te zien waar het schip strandt, maar ik wil helemaal niet dat het schip strandt!!!
Jongeman is heerlijk, grappig, lief, gezellig, slim, en al die dingen meer. Gewoon fijn gezelschap. Een heerlijke neukvriend . Een spontaan gabbertje. Precies wat ik nu wil. Maar voorlopig dus even 'buiten bereik'. BALEN!!!!
Ik weet dat ik me de komende maanden prima kan en zal vermaken. Maar potverdorie!
Djoels; hoe is het nu na thuiskomst? Duurt het (mijn!) sprookje voort?
Bubbeltjes; hoe gaat het nu?
En Miss Thang? En Desperate?
En kan iemand mij een knuffel geven?!
donderdag 11 september 2008 om 18:14
Ik kom je wel ff knuffelen hoor nologoes Voel me zelf ook niet zo top. Gister jongeman ff gesproken via msn, en ja ik sprak hem aan ondanks dat ik dat niet zou doen. Ik had het me nog zo voorgenomen, maar zag iets waarvan ik dacht: echt wat voor hem, dus even via msn doorgestuurd. Elkaar dus kort gesproken, maar hij was druk. Ik moet hem echt uit mn hoofd gaan zetten, hij lijkt totaal niet geïnteresseerd te zijn in mij, in ieder geval niet op de manier waarop ik dat graag zou willen.
Zucht, kon mijn sprookje ook maar zo eindigen zoals Djoels nu omschreef.
Zucht, kon mijn sprookje ook maar zo eindigen zoals Djoels nu omschreef.
donderdag 11 september 2008 om 19:18
OH meisjes. Ik kom even knuffelen....
Yasmina meisje, laat hem gaan. Laat het gaan. De droom lijkt meer op een nachtmerrie. . . het achterna zweven van je eigen droom is zo ontzettend pijnlijk, iedere keer weer. Ik vind dat heel naar voor je, maar als je voelt dat hij het niet zo ziet als jij... dan moet je het trachten los te laten, al doet het je zo'n zeer...
Nologoes.
Holy f*cking shit!
Jongedame komt lekkere jongeman tegen voor de sex. Ze daten en neuken alsof hun leven ervan af hangt. Maar niet alleen dat. Ze lachen... ze genieten... ze praten.... ze doen alles...... en dan opeens is daar een afscheid... Pijnlijk, heel pijnlijk.
Maar ik denk ook aan prachtig, mag ik dat zeggen?
Uit elkaar gaan terwijl twee personen elkaar zo graag zien, dan voel je ook die romantiek.... maar niet diegene die je wenst volgens mij... Kan me voorstellen dat je even een rot gevoel hebt. Niets zo belangrijk dat je focussen op alle andere leuke dingen in het leven. Laat die jongeman genieten daar. Laat hem zijn ding doen zoals hij graag wilt doen.... en doe ondertussen wat jij wilt, wenst of niet wenst... ik ben benieuwd naar de dag dat hij terugkomt in Nederland, hoe het dan voelt tussen jullie twee. Wellicht is de magie er nog steeds, wellicht is het vertrokken... Mijn advies is om het los te laten, af en toe te dromen over die heerlijke dates die je hebt gehad, en hier af en toe heerlijk schelden dat je zin hebt in een leuke date met een lekker jong snoepje.....
Weet je, zoek een nieuw snoepje??!!?!?!
Kusje voor jou Nologoes..... Hoop doet leven, remember!
Mijn sprookje.
We zijn weer thuis. Hij is weer thuis (bij zijn ouders). Gisteravond hebben we elkaar gezien. Na het werk samen wat gaan eten en daarna naar de film. We kijken elkaar de hele tijd aan tijdens het eten. Hebben alleen maar gepraat over hoe belachelijk plakkerig onze vakantie is geweest. Over hoe we verlangden weer daar te zijn. Hij kneep tijdens de film vaak in mijn hand. Kuste me, streelde mijn benen onder mijn rok (we zaten maar met 8 personen in de bios in een zaal van 560 man of zo). We keken film en ondertussen konden we niet van elkaar afblijven. Na de film hebben we een stukje gewandeld en hebben we een uur in de auto zitten kussen.. (het is zo klef, ik weet het!)
Hij kuste me, deed mijn haartjes achter mijn oren. Zei dat hij zo verlangt om weer naast me wakker te worden en niet kan wachten tot dat het zondag is, dan wordt hij weer naast me wakker. Het was een heerlijke avond...
Het sprookje duurt nog voort.... gelukkig maar.
Yasmina meisje, laat hem gaan. Laat het gaan. De droom lijkt meer op een nachtmerrie. . . het achterna zweven van je eigen droom is zo ontzettend pijnlijk, iedere keer weer. Ik vind dat heel naar voor je, maar als je voelt dat hij het niet zo ziet als jij... dan moet je het trachten los te laten, al doet het je zo'n zeer...
Nologoes.
Holy f*cking shit!
Jongedame komt lekkere jongeman tegen voor de sex. Ze daten en neuken alsof hun leven ervan af hangt. Maar niet alleen dat. Ze lachen... ze genieten... ze praten.... ze doen alles...... en dan opeens is daar een afscheid... Pijnlijk, heel pijnlijk.
Maar ik denk ook aan prachtig, mag ik dat zeggen?
Uit elkaar gaan terwijl twee personen elkaar zo graag zien, dan voel je ook die romantiek.... maar niet diegene die je wenst volgens mij... Kan me voorstellen dat je even een rot gevoel hebt. Niets zo belangrijk dat je focussen op alle andere leuke dingen in het leven. Laat die jongeman genieten daar. Laat hem zijn ding doen zoals hij graag wilt doen.... en doe ondertussen wat jij wilt, wenst of niet wenst... ik ben benieuwd naar de dag dat hij terugkomt in Nederland, hoe het dan voelt tussen jullie twee. Wellicht is de magie er nog steeds, wellicht is het vertrokken... Mijn advies is om het los te laten, af en toe te dromen over die heerlijke dates die je hebt gehad, en hier af en toe heerlijk schelden dat je zin hebt in een leuke date met een lekker jong snoepje.....
Weet je, zoek een nieuw snoepje??!!?!?!
Kusje voor jou Nologoes..... Hoop doet leven, remember!
Mijn sprookje.
We zijn weer thuis. Hij is weer thuis (bij zijn ouders). Gisteravond hebben we elkaar gezien. Na het werk samen wat gaan eten en daarna naar de film. We kijken elkaar de hele tijd aan tijdens het eten. Hebben alleen maar gepraat over hoe belachelijk plakkerig onze vakantie is geweest. Over hoe we verlangden weer daar te zijn. Hij kneep tijdens de film vaak in mijn hand. Kuste me, streelde mijn benen onder mijn rok (we zaten maar met 8 personen in de bios in een zaal van 560 man of zo). We keken film en ondertussen konden we niet van elkaar afblijven. Na de film hebben we een stukje gewandeld en hebben we een uur in de auto zitten kussen.. (het is zo klef, ik weet het!)
Hij kuste me, deed mijn haartjes achter mijn oren. Zei dat hij zo verlangt om weer naast me wakker te worden en niet kan wachten tot dat het zondag is, dan wordt hij weer naast me wakker. Het was een heerlijke avond...
Het sprookje duurt nog voort.... gelukkig maar.
DTEEZ!
donderdag 11 september 2008 om 20:59
Nologoes, meid, wat K*T!
Van mijn ook een knuffel voor je.
Djoels, jouw avontuur klinkt heerlijk, ik ben helemaal jaloers!
Ik heb zelf besloten mijn Jonge God op een laag pitje te zetten (lees: aan de kant te zetten). Ik ben vorige week de man weer tegengekomen waar ik een paar maanden geleden als een blok voor ben gevallen, en ik kwam erachter dat ik hem toch nog steeds leuk vind, ondanks dat we best wel veel troubles hebben gehad (ja, nu al....).
Dus, voor nu even geen jonge god-avonturen meer van mij, maar ik blijf jullie natuurlijk wel volgen!
Van mijn ook een knuffel voor je.
Djoels, jouw avontuur klinkt heerlijk, ik ben helemaal jaloers!
Ik heb zelf besloten mijn Jonge God op een laag pitje te zetten (lees: aan de kant te zetten). Ik ben vorige week de man weer tegengekomen waar ik een paar maanden geleden als een blok voor ben gevallen, en ik kwam erachter dat ik hem toch nog steeds leuk vind, ondanks dat we best wel veel troubles hebben gehad (ja, nu al....).
Dus, voor nu even geen jonge god-avonturen meer van mij, maar ik blijf jullie natuurlijk wel volgen!
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
vrijdag 12 september 2008 om 12:03
Balen Nologoes, je zult hem wel missen, dikke knuffel en sterkte. Met mij gaat het goed. Wel weer leuke berichtjes van SV gekregen en hij wil wel blijven afspreken. Ik kan het nu beter van me afzetten en loslaten, twijfel nog wat ik doe als hij weer afspraakje wil maken. Zwak he maar ja hij is zo lekker.
vrijdag 12 september 2008 om 12:10
Ik moet hem loslaten. Heb al teveel tranen aan hem verspild, maar ik vind het zoooo moeilijk. Het idee om zijn nummer uit mn telefoon te gaan verwijderen, of hem uit mn msn te gooien, pffff. Ik kan het gewoon nog niet. Maar ben vastbesloten om zelf geen contact meer met hem te zoeken, en dat wil ik nu echt gaan volhouden.
vrijdag 12 september 2008 om 13:48
wil je dat gaan volhouden of ga je dat volhouden Yasmina..
Iemand die je verdriet doet verdient geen plek in je telefoonboek...
Bubbeltjes, ook jij moet gewoon loslaten, het is niet gelijkwaardig. daar waar het niet gelijkwaardig is, zal er altijd eentje pijn krijgen. En volgens mij ben jij dat in dit geval....
Meisjes, pas toch op jullie zelf. Geef jullie zelf een trap onder jullie bevallige derrières en vergeet die jonge monsters.... Kijk door de regen van vandaag heen naar morgen... doe dat.... Blijf bij jezelf, altijd.
Iemand die je verdriet doet verdient geen plek in je telefoonboek...
Bubbeltjes, ook jij moet gewoon loslaten, het is niet gelijkwaardig. daar waar het niet gelijkwaardig is, zal er altijd eentje pijn krijgen. En volgens mij ben jij dat in dit geval....
Meisjes, pas toch op jullie zelf. Geef jullie zelf een trap onder jullie bevallige derrières en vergeet die jonge monsters.... Kijk door de regen van vandaag heen naar morgen... doe dat.... Blijf bij jezelf, altijd.
DTEEZ!
vrijdag 12 september 2008 om 14:02
Ik MOET het volhouden Djoels. Ik kan er niet meer tegen. Zoals je al schreef, we zitten er ongelijkwaardig in, en dat kan ik niet meer terugdraaien. Dus moet er een streep onder.
Intussen heeft zich wel iemand anders aangediend die mij wel ziet zitten, iig om mee te daten, en dat gevoel is wederzijds. We gaan eerst maar 's een kopje koffie drinken hihi. Ennuh, ook in dit geval weer een stuk jonger dan ik. Heb hem er niet op uitgezocht hoor, maar kwam zo op mijn pad, hihi. Duurt nog ff voor we op date kunnen, want komende periode zijn we beiden nog erg druk. Maar kan niet wachten, het voelt ok tot nu toe.
Intussen heeft zich wel iemand anders aangediend die mij wel ziet zitten, iig om mee te daten, en dat gevoel is wederzijds. We gaan eerst maar 's een kopje koffie drinken hihi. Ennuh, ook in dit geval weer een stuk jonger dan ik. Heb hem er niet op uitgezocht hoor, maar kwam zo op mijn pad, hihi. Duurt nog ff voor we op date kunnen, want komende periode zijn we beiden nog erg druk. Maar kan niet wachten, het voelt ok tot nu toe.