Actueel
alle pijlers
The land that time forgot
dinsdag 9 september 2008 om 17:14
Tussen alle discussies over moslims en andere achterlijke culturen, wil ik het eens over een andere achterlijke cultuur hebben. Namelijk de Nederlandse.
Ik kwam erop doordat ik net op een andere pijler reageerde.
Soms kijk ik om me heen en denk ik: hoe kan dat? Waarom?
Hoe kan het toch dat Nederlandse vrouwen massaal naar Sex & the City the movie gaan, maar zelf niet meer ambieren dan een man die de rekeningen betaalt en een kindje om mee te tutten? Hoe kan het toch dat je tegenwoordig voor een prikkie de hele wereld kunt zien, met de hele wereld kunt communiceren, op de hele wereld kunt werken, wonen en leven, maar dat Nederlandse vrouwen niet verder lijken te komen dan hun aanrecht in Kuttenkrabbenveen?
Hoe kan het toch dat in landen om ons heen vrouwen runnen for president of vice president, hoogleraar worden, astronaut worden, hele legers leiden en cures for cancer verzinnen, maar dat de Nederlandse vrouwen als hoogste ambitie overblijfmoeder hebben?
Hoe kan het toch dat er een hele wereld is, die voor ons, omdat we het geluk hebben in Nederland geboren te zijn, open ligt als een oester, maar dat zo weinig vrouwen die parel erin willen grijpen?
Zit er hier iets in het water? Zijn wij echt the land that time forgot? Hebben al die vrouwen gewoon niet in de gaten dat er een hele wereld voor hen open ligt?
Wat is dat toch?
Wie het weet mag het zeggen!
Ik kwam erop doordat ik net op een andere pijler reageerde.
Soms kijk ik om me heen en denk ik: hoe kan dat? Waarom?
Hoe kan het toch dat Nederlandse vrouwen massaal naar Sex & the City the movie gaan, maar zelf niet meer ambieren dan een man die de rekeningen betaalt en een kindje om mee te tutten? Hoe kan het toch dat je tegenwoordig voor een prikkie de hele wereld kunt zien, met de hele wereld kunt communiceren, op de hele wereld kunt werken, wonen en leven, maar dat Nederlandse vrouwen niet verder lijken te komen dan hun aanrecht in Kuttenkrabbenveen?
Hoe kan het toch dat in landen om ons heen vrouwen runnen for president of vice president, hoogleraar worden, astronaut worden, hele legers leiden en cures for cancer verzinnen, maar dat de Nederlandse vrouwen als hoogste ambitie overblijfmoeder hebben?
Hoe kan het toch dat er een hele wereld is, die voor ons, omdat we het geluk hebben in Nederland geboren te zijn, open ligt als een oester, maar dat zo weinig vrouwen die parel erin willen grijpen?
Zit er hier iets in het water? Zijn wij echt the land that time forgot? Hebben al die vrouwen gewoon niet in de gaten dat er een hele wereld voor hen open ligt?
Wat is dat toch?
Wie het weet mag het zeggen!
Am Yisrael Chai!
dinsdag 9 september 2008 om 20:16
Whopper,
Laat ik het dan anders formuleren. Ik heb een zoon. Stel nu dat mijn zoon over 20 jaar thuiskomt met zijn HBO of WO papiertje op zak, en tegen me zegt : "nou mam, ik weet eindelijk wat ik wil worden, hoor". En ik zeg: "nou schat, wat dan?"
En hij begint een verhandeling over dat ie kinderen wil, en dat het hem zo fijn lijkt om elke dag lekker het huis op tijd schoon te hebben en niet zo te hoeven haasten, kortom, hij wil huisman worden of part time huisman, dan zou ik echt van mijn stoel vallen. Dan zou ik hem vragen of hij soms depressief is, of ergens bang voor, of dat ie misschien niet gezond is? En als het antwoord op al die vragen nee zou zijn, dan zou ik waarschijnlijk duizenden andere mogelijke levensinvullingen gaan zitten verzinnen, net zo lang totdat er iets is waarvan hij zegt "yes!" Want een beetje thuis gaan zitten lummelen, dat zou er bij mij echt niet ingaan, eerlijk gezegd.
Dus tja, dat we dat voor meisjes heel normaal vinden, dat verbaast me gewoon.
Laat ik het dan anders formuleren. Ik heb een zoon. Stel nu dat mijn zoon over 20 jaar thuiskomt met zijn HBO of WO papiertje op zak, en tegen me zegt : "nou mam, ik weet eindelijk wat ik wil worden, hoor". En ik zeg: "nou schat, wat dan?"
En hij begint een verhandeling over dat ie kinderen wil, en dat het hem zo fijn lijkt om elke dag lekker het huis op tijd schoon te hebben en niet zo te hoeven haasten, kortom, hij wil huisman worden of part time huisman, dan zou ik echt van mijn stoel vallen. Dan zou ik hem vragen of hij soms depressief is, of ergens bang voor, of dat ie misschien niet gezond is? En als het antwoord op al die vragen nee zou zijn, dan zou ik waarschijnlijk duizenden andere mogelijke levensinvullingen gaan zitten verzinnen, net zo lang totdat er iets is waarvan hij zegt "yes!" Want een beetje thuis gaan zitten lummelen, dat zou er bij mij echt niet ingaan, eerlijk gezegd.
Dus tja, dat we dat voor meisjes heel normaal vinden, dat verbaast me gewoon.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 9 september 2008 om 20:18
Trouwens als we helemaal naar de basis gaan. Wie heeft er bepaald dat 40 uur full time is en dat je dan alleen ambitieus bent? Ik werk 32 uur en heb een kind, ik noem dat full time bijdrage aan de maatschappij en aan mijn eigen ontwikkeling.
Ik ben heel blij dat ik die keuze kan maken. DIE vrijheid moeten we koesteren en niet ineens elkaar gaan afvallen omdat er vrouwen zijn die anders kiezen. Het lijkt wel een omgekeerde wereld ineens. Een aantal jaar geleden moesten wij vrouwen op barriere omdat we meer keuze wilden. Nu hebben we dat en dan moet het weer anders??? Het is verdorie ook nooit goed. Wordt er een beetje moe van.
Ik ben heel blij dat ik die keuze kan maken. DIE vrijheid moeten we koesteren en niet ineens elkaar gaan afvallen omdat er vrouwen zijn die anders kiezen. Het lijkt wel een omgekeerde wereld ineens. Een aantal jaar geleden moesten wij vrouwen op barriere omdat we meer keuze wilden. Nu hebben we dat en dan moet het weer anders??? Het is verdorie ook nooit goed. Wordt er een beetje moe van.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
dinsdag 9 september 2008 om 20:21
Je doet net of huisvrouwen of huismannen allemaal thuis zitten te lummelen. Jij hebt vast wel vriendinnen die huisvrouw zijn. Zeg jij dat tegen hen? Dat ze thuis zitten te lummelen?
Ik vraag me dan niet af of hij ergens bang voor is, want het lijkt me dan een man die precies weet wat hij wil en dat dus ook gaat doen. Ik vraag me af of jij niet ergens bang voor bent dan. Gaat de waardering voor jouw zoon dan om andere dingen dan zijn geluk? Als hij nu gelukkig wordt van huismannen, voor zijn kind en zijn vrouw zorgen, anders dan op een materiele manier?
dinsdag 9 september 2008 om 20:22
Misschien het idee van een keuze hebben ook fictief. Worden vrouwen in dit land -nog steeds- zodanig opgevoed dat het een vanzelfsprekendheid is om te minderen met werken als er kinderen komen. Dit kan ervaren worden als een keuzen, maar in werkelijkheid het gevolg van een bepaalde socialisatie zijn waarin de vrijheid om echt voor je carrière te gaan er niet is. Bij voorbaat al niet.
dinsdag 9 september 2008 om 20:22
Als ik zon zoon had, dan had ik hem een hele dikke knuffel gegeven om zijn keuze. Dát noem ik pas gemancipeerd. Hij wil beide. Is dat raar???? Nee natuurlijk niet, dan weet je tenminste pas wat je echt wilt.
Als dit volgens jou FV de verkeerde keuze is, ligt dat meer aan jou, wellicht je leeftijd en de tijd waarin je bent opgegroeid. Ik noem een dergelijke beslissing verstandig, verantwoordelijk en een fantastische keuze.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
dinsdag 9 september 2008 om 20:26
Ik ben het gedeeltelijk met je eens. Er kan nl nog heel veel verbeteren in dit land, wat betreft de emancipatie van de mannen en de kinderopvang. Ook vind ik inderdaad dat vrouwen niet als vanzelfsprekend minder moeten gaan werken. Hoe vaak hoor ik niet van mannen, dat ze zeggen: mijn baan kan echt niet in 4 dagen hoor. Bullshit, alles kan, als je het maar goed organiseerd. Ook de hele hoge topfuncties. Het is vaak 99% een keuze van niet willen en je daarachter verschuilen. Toch kan het simpelweg ook een excuus zijn voor de vrouw, juist omdat ze er gewoon gelukkiger van wordt als ze niet full time carriere moet maken. Zo houdt je dit excuus in stand en durft niemand gewoon te zeggen dat ze gelukkiger worden van thuiszitten. Nogmaals er is niks mis met thuiszitten als je er gelukkiger van wordt, maar we moeten we wel eerlijk en open in worden.
En dat FV worden vrouwen dus niet als je zo blijft aanvallen.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
dinsdag 9 september 2008 om 20:28
Je denkt zelf ook in stereotypen als het je zoon betreft. Wat nou als hij daar echt gelukkig van wordt.. kan toch? Je propageert dat vrouwen zich dus aanpassen aan de mannenwereld.
Stel.. het gaat goed dan is het snel genoeg afgelopen want wie gaat er uiteindelijk voor de kinderen zorgen? Niet de man want dát kán niet dat zou een man nooit gelukkig kunnen maken (lees ik uit je post). Kindermeisjes? Die moeten dat ervoor zorgen dat deze kinderen uitgroeien tot hardwerkende mensen die voor hun carriere gaan? Denk dat er maar 1 generatie van kinderen met extreem hardwerkende ouders nodig is om dit hele ideaal om te zetten naar datgene waar jij je nu aan ergert. Namelijk: ook genieten van je leven en niet alleen voor het hoogst mogelijke gaan. Denk niet dat die kinderen die papa en mama alleen maar kennen van de kusjes die om half 8 gegeven werden veel zin hebben om dat te herhalen.
Optie 2 niemand voedt de kinderen op.. ook geen mooi vooruitzicht.
Optie 3 Er komen geen kinderen meer. Prima maar goed dan is die hele emancipatie natuurlijk ook alleen maar van tijdelijke aard. Op een gegeven moment zijn de mensen op en is de emancipatie voorbij of voltooid (hoe je het zien wil).
Dus ja er zal echt meer moeten veranderen dan alleen de vrouwen die moeten en willen werken. Zoals ik al eerder zei het is tijd voor mannen emancipatie anders kom je er niet.
Stel.. het gaat goed dan is het snel genoeg afgelopen want wie gaat er uiteindelijk voor de kinderen zorgen? Niet de man want dát kán niet dat zou een man nooit gelukkig kunnen maken (lees ik uit je post). Kindermeisjes? Die moeten dat ervoor zorgen dat deze kinderen uitgroeien tot hardwerkende mensen die voor hun carriere gaan? Denk dat er maar 1 generatie van kinderen met extreem hardwerkende ouders nodig is om dit hele ideaal om te zetten naar datgene waar jij je nu aan ergert. Namelijk: ook genieten van je leven en niet alleen voor het hoogst mogelijke gaan. Denk niet dat die kinderen die papa en mama alleen maar kennen van de kusjes die om half 8 gegeven werden veel zin hebben om dat te herhalen.
Optie 2 niemand voedt de kinderen op.. ook geen mooi vooruitzicht.
Optie 3 Er komen geen kinderen meer. Prima maar goed dan is die hele emancipatie natuurlijk ook alleen maar van tijdelijke aard. Op een gegeven moment zijn de mensen op en is de emancipatie voorbij of voltooid (hoe je het zien wil).
Dus ja er zal echt meer moeten veranderen dan alleen de vrouwen die moeten en willen werken. Zoals ik al eerder zei het is tijd voor mannen emancipatie anders kom je er niet.
dinsdag 9 september 2008 om 20:32
Nogmaals, het ging me niet per se om werk. En dus ook niet per se om het hoogste carriere niveau. Wel is het nu eenmaal zo dat je de mate waarin vrouwen geëmancipeerd zijn vooral kunt aflezen aan hun arbeidsparticipatie en hun economische positie.
Het ging me vooral om het gebrek aan drive, en of die drive hem nu zit in tegen de stroom in helemaal geen kinderen willen ipv de 1,9 kinderen die "horen", of in full time werken, dat maakte me niet zozeer uit.
En Dhelia, je bent te intelligent om nu net te gaan doen alsof ik iets totaal onzinnigs zit te verkondigen, je snapt mijn punt heus wel.
P.S. Trust me darling, als ik échte keuzevrijheid had, was ik inderdaad weg. Maar daar gaat het helemaal niet om in deze discussie.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 9 september 2008 om 20:39
Nee, je mist totaal mijn punt. Ten eerste zou ik daar bij een dochter ook steil van achterover vallen, maar die heb ik nu eenmaal niet. Maar ten tweede, en dat is het hele doel van deze discussie, is dat ik gewoon ECHT NIET BEGRIJP dat iemand, man of vrouw, oud of jong, blank of zwart, totaal gelukkig kan zijn met zo'n leven vol niks. Dar probeer ik juist achter te komen, hoe het toch kan dat miljarden mensen op de wereld een moord zouden doen, of zelfs letterlijk doen, dat ze huis en haard en familie en vrienden achterlaten om maar vooral méér te hebben dan schoonmaken, kinderen opvoeden en koken, dat miljoenen vrouwen hun leven hebben gegeven om te mógen werken, of te mógen studeren, of om géén kinderen te hoeven krijgen, en dat hier in dit land zoveel jonge vrouwen dat juist wíllen. Dát is wat ik niet begrijp. Hoe kan het dat wat voor veel mensen hun grootste schrikbeeld is, het hier in NL juist als hoogste ideaal wordt gezien?
Am Yisrael Chai!
dinsdag 9 september 2008 om 20:40
Ik snap je punt in zoverre niet dat het kennelijk voor een groot deel van de Nederlandse vrouwen het hoogste geluk is om een beetje aan te rommelen en dat jij lijkt te vinden dat ze daar niet gelukkig van moeten worden. Ik zou niet weten waarom niet.
Wat is er mis mee dat een groot deel van de vrouwen hun geluk in andere dingen vindt dan jij wijs vindt? Je maakt jouw ideaal tot norm en snapt niet waarom niet iedereen jouw ideaal deelt.
Persoonlijk lijkt een land vol gelukkige mensen me een stuk prettiger dan een land vol minder gelukkige high achievers.
En het moge dan in andere landen anders zijn, maar dat zijn niet voor niets andere landen. Met andere normen, waarden, sociale instituties, vangnetten etc. Je kan pas echt objectief vergelijken als je iedereen in een soort vacuum zet, en dat kan niet. Tot nog toe scoort Nederland in een wereldwijd onderzoek naar geluk van de universiteit van Leicester de 15e plaats. Hoger dan de VS. Dus zo slecht doen we het kennelijk niet.
En als je zelf kennelijk niet het hoogste geluk najaagt door te verkassen maar een compromis zoekt, waarom verwijt je dan anderen dat ze in jouw optiek met compromissen genoegen nemen?
dinsdag 9 september 2008 om 20:42
Jullie algemene ontwikkeling laat ook wat te wensen over, dames. The land that time forgot is een boek uit 1918 van Edgar Rice Burroughs. En gaat over mensen die in de eerste wereldoorlog terecht komen in een land waar de tijd heeft stilgestaan, vol dinosaurussen en holbewoners. Een soort Lost, maar dan anders, zeg maar.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 9 september 2008 om 20:44
Maar dát heeft met individuele keuzevrijheid te maken. Of het willen ontsnappen aan onderdrukking in wat voor vorm of op wat voor grond dan ook. Dat zegt niet dat de inhoud die bevochten is (werken, homohuwelijk, thuisblijven etc) op iedereen van toepassing is, of door iedereen gewild wordt. Dat zijn twee verschillende zaken, toch?
dinsdag 9 september 2008 om 20:47
Ik verwijt niemand iets. En ik verhef helemaal niets tot norm. Ik verbaas me (dat is zo ongeveer de tiende keer dat ik die zin tiep) en vraag me af WAAROM (drieduizendste keer dat ik dat woord gebruik) Nederlandse vrouwen daarin zo anders zijn dan die in de rest van de wereld. Wat maakt dat het hier als hoogste geluk beschouwd wordt, terwijl het in laten we zeggen Brazilie ofzo als grootste ongeluk beschouwd wordt?
Dat vind ik een interessant onderwerp om over na te denken, maar behalve veel bozigheid heb ik nog niemand daar echt een antwoord op zien geven.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 9 september 2008 om 20:48
:
Is trouwens ook verfilmd, voor de mensen die liever de DVD huren.
moet even lachen hoor (serieus) is die vent dan wel hoog opgeleid? Want het is volgens mij geen goed engels. Misschien is het amerikaanse slang ofzo. Of iets vanuit zijn tijd? 
En FV ik kan ook wel duizenden boeken gaan quoten die jij niet kent dus dat is weer een beetje flauwe, onder de gordel opmerking. Nee, deze heb ik niet gelezen (al klinkt tie wel interessant) maar er schort helemaal niks aan mijn algemene ontwikkeling omdat ik 1 boek niet ken.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
