Actueel
alle pijlers
The land that time forgot
dinsdag 9 september 2008 om 17:14
Tussen alle discussies over moslims en andere achterlijke culturen, wil ik het eens over een andere achterlijke cultuur hebben. Namelijk de Nederlandse.
Ik kwam erop doordat ik net op een andere pijler reageerde.
Soms kijk ik om me heen en denk ik: hoe kan dat? Waarom?
Hoe kan het toch dat Nederlandse vrouwen massaal naar Sex & the City the movie gaan, maar zelf niet meer ambieren dan een man die de rekeningen betaalt en een kindje om mee te tutten? Hoe kan het toch dat je tegenwoordig voor een prikkie de hele wereld kunt zien, met de hele wereld kunt communiceren, op de hele wereld kunt werken, wonen en leven, maar dat Nederlandse vrouwen niet verder lijken te komen dan hun aanrecht in Kuttenkrabbenveen?
Hoe kan het toch dat in landen om ons heen vrouwen runnen for president of vice president, hoogleraar worden, astronaut worden, hele legers leiden en cures for cancer verzinnen, maar dat de Nederlandse vrouwen als hoogste ambitie overblijfmoeder hebben?
Hoe kan het toch dat er een hele wereld is, die voor ons, omdat we het geluk hebben in Nederland geboren te zijn, open ligt als een oester, maar dat zo weinig vrouwen die parel erin willen grijpen?
Zit er hier iets in het water? Zijn wij echt the land that time forgot? Hebben al die vrouwen gewoon niet in de gaten dat er een hele wereld voor hen open ligt?
Wat is dat toch?
Wie het weet mag het zeggen!
Ik kwam erop doordat ik net op een andere pijler reageerde.
Soms kijk ik om me heen en denk ik: hoe kan dat? Waarom?
Hoe kan het toch dat Nederlandse vrouwen massaal naar Sex & the City the movie gaan, maar zelf niet meer ambieren dan een man die de rekeningen betaalt en een kindje om mee te tutten? Hoe kan het toch dat je tegenwoordig voor een prikkie de hele wereld kunt zien, met de hele wereld kunt communiceren, op de hele wereld kunt werken, wonen en leven, maar dat Nederlandse vrouwen niet verder lijken te komen dan hun aanrecht in Kuttenkrabbenveen?
Hoe kan het toch dat in landen om ons heen vrouwen runnen for president of vice president, hoogleraar worden, astronaut worden, hele legers leiden en cures for cancer verzinnen, maar dat de Nederlandse vrouwen als hoogste ambitie overblijfmoeder hebben?
Hoe kan het toch dat er een hele wereld is, die voor ons, omdat we het geluk hebben in Nederland geboren te zijn, open ligt als een oester, maar dat zo weinig vrouwen die parel erin willen grijpen?
Zit er hier iets in het water? Zijn wij echt the land that time forgot? Hebben al die vrouwen gewoon niet in de gaten dat er een hele wereld voor hen open ligt?
Wat is dat toch?
Wie het weet mag het zeggen!
Am Yisrael Chai!
woensdag 10 september 2008 om 12:50
Zelide,
Weet je, mijn discussie ging meer over het hele basale waar ik het nu met Whopper over heb. Dat ik werkelijk niet begrijp, niet kán begrijpen hoe zeer ik ook mijn best doe, dat er een land bestaat waar volkomen gezonde, volwassen mensen zonder geestelijke handicap werkelijk vinden dat naar een schoolplein lopen en een boodschapje doen een complete dagbesteding is.
Voor mij klinkt het als de dagbesteding van een zielig dement oud circuspaardje, dus mijn vraag was simpelweg WAAROM? Hoe KAN je daarmee gelukkig zijn? Hoe KAN het dat je geen boeken wil lezen, reizen wil maken, dingen wil leren, successen wil boeken, overwinningen wil maken, mensen wil ontmoeten, weet ik veel wat? Hoe kan het dat je niet iets wil DOEN?
Weet je, mijn discussie ging meer over het hele basale waar ik het nu met Whopper over heb. Dat ik werkelijk niet begrijp, niet kán begrijpen hoe zeer ik ook mijn best doe, dat er een land bestaat waar volkomen gezonde, volwassen mensen zonder geestelijke handicap werkelijk vinden dat naar een schoolplein lopen en een boodschapje doen een complete dagbesteding is.
Voor mij klinkt het als de dagbesteding van een zielig dement oud circuspaardje, dus mijn vraag was simpelweg WAAROM? Hoe KAN je daarmee gelukkig zijn? Hoe KAN het dat je geen boeken wil lezen, reizen wil maken, dingen wil leren, successen wil boeken, overwinningen wil maken, mensen wil ontmoeten, weet ik veel wat? Hoe kan het dat je niet iets wil DOEN?
Am Yisrael Chai!
woensdag 10 september 2008 om 12:53
Waar de vraag tegenover gezet kan worden: hoe KAN het dat er mensen zijn die nooit genoeg hebben, die altijd meer willen, die altijd verder willen, die zich nooit de tijd gunnen om te genieten van het hier en nu maar alleen maar de toekomst zien, die niet zien wat ze hebben maar enkel wat ze nog niet hebben.
woensdag 10 september 2008 om 12:54
:
[...]
Laaggespannen, hooggespannen....het is maar net in welk schuitje je zit.
Jij bekijkt alles vanuit jouw eigen belevingswereld he. Een beetje inlevingsvermogen zit er niet bij. Misschien zou dat een leuke stap zijn voor je om te maken vandaag
Ik ben waarschijnlijk serieus de enige in de discussie die het het toppunt van treurnis vindt dat het als bewonderenswaardig wordt gezien om te vegeteren, he?
Af en toe is het net Monty Python hier
.
Am Yisrael Chai!
woensdag 10 september 2008 om 12:56
Gebrek aan mogelijkheden, gebrek aan kansen (ja, zelfs hier!), gebrek aan intelligentie, gebrek aan motivatie, niet beter weten, gebrek aan financiële middelen, gebrek aan creativiteit. Maar ook; tevredenheid over de situatie, wens tot het zelf opvoeden van kinderen (inclusief het plaatje van koekje bij de thee), wens tot het vervullen van een sociale component, verkiezen van afwezigheid van stress, etc. etc. Zoveel mensen, zoveel redenen?
woensdag 10 september 2008 om 12:58
woensdag 10 september 2008 om 13:02
Het is maar wat je vegeteren vindt.
En als ik onder een menigte de enige zou zijn met een bepaalde mening, zou ik me toch gaan afvragen of het niet handig is me eens open te stellen voor de mening van die menigte. Begrip te gaan ontwikkelen (of in ieder geval tonen) voor de mening of leefwijze van de ander.
In het verleden is gebleken dat dat voor mij in ieder geval een hele hoop goeds gedaan heeft. De schade die ontstaan is met sommige contacten van voor die tijd is niet meer te hertsellen maar ik heb er in nieuwe contacten een hoop aan.
Gewoon luisteren naar wat de ander zegt, en je eens proberen voor te stellen dat jouw werkelijkheid niet DE werkelijkheid is.
Het werkt verfrissend, ik kan het je aanraden.
En als ik onder een menigte de enige zou zijn met een bepaalde mening, zou ik me toch gaan afvragen of het niet handig is me eens open te stellen voor de mening van die menigte. Begrip te gaan ontwikkelen (of in ieder geval tonen) voor de mening of leefwijze van de ander.
In het verleden is gebleken dat dat voor mij in ieder geval een hele hoop goeds gedaan heeft. De schade die ontstaan is met sommige contacten van voor die tijd is niet meer te hertsellen maar ik heb er in nieuwe contacten een hoop aan.
Gewoon luisteren naar wat de ander zegt, en je eens proberen voor te stellen dat jouw werkelijkheid niet DE werkelijkheid is.
Het werkt verfrissend, ik kan het je aanraden.
woensdag 10 september 2008 om 13:03
fv formuleert het wel erg lomp en simplistisch, maar ik deel haar gedachten wel voor een deel.
het is mij werkelijk waar een raadsel wat iemand met schoolgaande kinderen als huisvrouw zoal doet op een dag. En ja, ik heb zelf ook kinderen, een baan, doe veel op school als vrijwilliger, bij een maatschappelijke organisatie als vrijwilliger en ik heb geen huishoudster/kok/nanny.
Wat DOEN die vrouwen zodra kind naar school is?
maar aan de andere kant, het is inderdaad hun eigen vrije keuze (hoop ik, bij sommige vrouwen weet ik dat het niet geheel vrijwillig is maar dat is een andere discussie) dus als zij geen atoomonderzoeker, premier of romancier willen worden, prima. Laat elkaar toch lekker.
het is mij werkelijk waar een raadsel wat iemand met schoolgaande kinderen als huisvrouw zoal doet op een dag. En ja, ik heb zelf ook kinderen, een baan, doe veel op school als vrijwilliger, bij een maatschappelijke organisatie als vrijwilliger en ik heb geen huishoudster/kok/nanny.
Wat DOEN die vrouwen zodra kind naar school is?
maar aan de andere kant, het is inderdaad hun eigen vrije keuze (hoop ik, bij sommige vrouwen weet ik dat het niet geheel vrijwillig is maar dat is een andere discussie) dus als zij geen atoomonderzoeker, premier of romancier willen worden, prima. Laat elkaar toch lekker.
woensdag 10 september 2008 om 13:07
Dat heb ik al geprobeerd, Zelide, maar aangezien ik - op dit moment in ieder geval - de enige in de discussie ben die het leven waar ik het over heb een soort dood zijn terwijl je nog niet begraven bent vind, vind ik geen enkele aansluiting. Maar dat maakt het dus een redelijk absurde discussie. Het is een beetje alsof je constateert dat alle mensen om je heen hondenpoep zitten te eten, wat in jouw beleving het allergoorste is wat een mens kan doen, vervolgens in wanhoop vragen: jongens, hoe KAN dit? Aan de overkant kun je lekkere Peking Eend eten, en chocolade taart, en sushi, WAAROM eten jullie in godsnaam hondenpoep? En dat iedereen vervolgens als antwoord geeft "heb je al wel eens bedacht dat we gewoon gelukkig zijn zo?" En dat jij dan zegt "maar WAAROM ben je gelukkig met hondenpoep als je ook sushi hebt?" en dat Dhelia dan antwoord:
Omdat sommige mensen gewoon tevreden kunnen zijn met wat ze hebben.
Daar moest ik dus ineens vreselijk om lachen. Omdat het bijna een soort absurdistische sketch is.
Am Yisrael Chai!
woensdag 10 september 2008 om 13:11
woensdag 10 september 2008 om 13:18
Ach lieve Dhelia, al vreet je je ongans aan hondenpoep, van mij mag je hoor. Maar daar mag ik me toch wel om verbazen, me bescheuren, hoofdschuddend er iets van vinden, etcetera? En terwijl ik dan zelf weer een hapje van mijn goddelijke sushi neem denk ik "pfew, ben ik effe blij dat ik geen hondenpoep eet".
Am Yisrael Chai!
woensdag 10 september 2008 om 13:20
Fash, ik zie hier twee dingen gebeuren:
1. je bent bezig een beeld te scheppen alsware er hordes vrouwen zijn die precies binnen dat plaatje van thuiszitten en niksdoen passen terwijl in werkelijkheid natuurlijk geen mens is wat elke dag exact hetzelfde doet als zijn of haar buurvrouw. Ik vind daarom dat je bezig bent met het hanteren van een drogredenatie en wel om jouw standpunt kracht bij te zetten middels het hanteren van niet bestaande, absurdistische situaties.
2. je bent min of meer bezig om op etnocentrische wijze je afkeuring uit te spreken tegen de wijze waarop sommige vrouwen hun leven indelen, waarbij je impliciet gebruik maakt van de normering van jouw eigen ideaal, die je -weliswaar indirect, maar toch- als hoogste ideaal postuleert. Je vindt het namelijk on-be-grijpelijk dat er zielen rondlopen die excelleren niet als ambitie hebben. Het staat je uiteraard vrij om dit te doen, maar in mijn beleving beïnvloed je daarmee je discussie op een oneigenlijke manier.
Buiten alles; zoveel mensen, zoveel redenen om iets te doen, of iets te laten. Ik zou het veel interessanter vinden om de discussie een andere twist te geven, namelijk, zouden vrouwen uit andere culturele omstandigheden wellicht dezelfde keuzes maken als de vrouw die Fash schetst wanneer ze in die situatie zouden verkeren? Kortom, wat is de grond van excelleren? En is excelleren nu echt een deugd?
Ik moet er helaas vandoor, was leuk.
1. je bent bezig een beeld te scheppen alsware er hordes vrouwen zijn die precies binnen dat plaatje van thuiszitten en niksdoen passen terwijl in werkelijkheid natuurlijk geen mens is wat elke dag exact hetzelfde doet als zijn of haar buurvrouw. Ik vind daarom dat je bezig bent met het hanteren van een drogredenatie en wel om jouw standpunt kracht bij te zetten middels het hanteren van niet bestaande, absurdistische situaties.
2. je bent min of meer bezig om op etnocentrische wijze je afkeuring uit te spreken tegen de wijze waarop sommige vrouwen hun leven indelen, waarbij je impliciet gebruik maakt van de normering van jouw eigen ideaal, die je -weliswaar indirect, maar toch- als hoogste ideaal postuleert. Je vindt het namelijk on-be-grijpelijk dat er zielen rondlopen die excelleren niet als ambitie hebben. Het staat je uiteraard vrij om dit te doen, maar in mijn beleving beïnvloed je daarmee je discussie op een oneigenlijke manier.
Buiten alles; zoveel mensen, zoveel redenen om iets te doen, of iets te laten. Ik zou het veel interessanter vinden om de discussie een andere twist te geven, namelijk, zouden vrouwen uit andere culturele omstandigheden wellicht dezelfde keuzes maken als de vrouw die Fash schetst wanneer ze in die situatie zouden verkeren? Kortom, wat is de grond van excelleren? En is excelleren nu echt een deugd?
Ik moet er helaas vandoor, was leuk.
woensdag 10 september 2008 om 13:22
woensdag 10 september 2008 om 13:23
woensdag 10 september 2008 om 13:48
[quote]:
fv formuleert het wel erg lomp en simplistisch, maar ik deel haar gedachten wel voor een deel.
het is mij werkelijk waar een raadsel wat iemand met schoolgaande kinderen als huisvrouw zoal doet op een dag. En ja, ik heb zelf ook kinderen, een baan, doe veel op school als vrijwilliger, bij een maatschappelijke organisatie als vrijwilliger en ik heb geen huishoudster/kok/nanny.
Je denkt misschien dat FV het daar over heeft, maar dat is niet zo. In haar ogen ben jij juist de doelgroep waar ze het over heeft.
Jij vegeteert, en bent gelukkig terwijl je nog geeneens een hoge positie bereikt hebt. Het gaat niet om werken, het gaat om ergens in excelleren, vrouwen moeten minister-president worden, of directeur bij Shell en als je dat niet ambieert ben je in haar ogen een zielepoot!
fv formuleert het wel erg lomp en simplistisch, maar ik deel haar gedachten wel voor een deel.
het is mij werkelijk waar een raadsel wat iemand met schoolgaande kinderen als huisvrouw zoal doet op een dag. En ja, ik heb zelf ook kinderen, een baan, doe veel op school als vrijwilliger, bij een maatschappelijke organisatie als vrijwilliger en ik heb geen huishoudster/kok/nanny.
Je denkt misschien dat FV het daar over heeft, maar dat is niet zo. In haar ogen ben jij juist de doelgroep waar ze het over heeft.
Jij vegeteert, en bent gelukkig terwijl je nog geeneens een hoge positie bereikt hebt. Het gaat niet om werken, het gaat om ergens in excelleren, vrouwen moeten minister-president worden, of directeur bij Shell en als je dat niet ambieert ben je in haar ogen een zielepoot!
woensdag 10 september 2008 om 13:50
