Actueel
alle pijlers
The land that time forgot
dinsdag 9 september 2008 om 17:14
Tussen alle discussies over moslims en andere achterlijke culturen, wil ik het eens over een andere achterlijke cultuur hebben. Namelijk de Nederlandse.
Ik kwam erop doordat ik net op een andere pijler reageerde.
Soms kijk ik om me heen en denk ik: hoe kan dat? Waarom?
Hoe kan het toch dat Nederlandse vrouwen massaal naar Sex & the City the movie gaan, maar zelf niet meer ambieren dan een man die de rekeningen betaalt en een kindje om mee te tutten? Hoe kan het toch dat je tegenwoordig voor een prikkie de hele wereld kunt zien, met de hele wereld kunt communiceren, op de hele wereld kunt werken, wonen en leven, maar dat Nederlandse vrouwen niet verder lijken te komen dan hun aanrecht in Kuttenkrabbenveen?
Hoe kan het toch dat in landen om ons heen vrouwen runnen for president of vice president, hoogleraar worden, astronaut worden, hele legers leiden en cures for cancer verzinnen, maar dat de Nederlandse vrouwen als hoogste ambitie overblijfmoeder hebben?
Hoe kan het toch dat er een hele wereld is, die voor ons, omdat we het geluk hebben in Nederland geboren te zijn, open ligt als een oester, maar dat zo weinig vrouwen die parel erin willen grijpen?
Zit er hier iets in het water? Zijn wij echt the land that time forgot? Hebben al die vrouwen gewoon niet in de gaten dat er een hele wereld voor hen open ligt?
Wat is dat toch?
Wie het weet mag het zeggen!
Ik kwam erop doordat ik net op een andere pijler reageerde.
Soms kijk ik om me heen en denk ik: hoe kan dat? Waarom?
Hoe kan het toch dat Nederlandse vrouwen massaal naar Sex & the City the movie gaan, maar zelf niet meer ambieren dan een man die de rekeningen betaalt en een kindje om mee te tutten? Hoe kan het toch dat je tegenwoordig voor een prikkie de hele wereld kunt zien, met de hele wereld kunt communiceren, op de hele wereld kunt werken, wonen en leven, maar dat Nederlandse vrouwen niet verder lijken te komen dan hun aanrecht in Kuttenkrabbenveen?
Hoe kan het toch dat in landen om ons heen vrouwen runnen for president of vice president, hoogleraar worden, astronaut worden, hele legers leiden en cures for cancer verzinnen, maar dat de Nederlandse vrouwen als hoogste ambitie overblijfmoeder hebben?
Hoe kan het toch dat er een hele wereld is, die voor ons, omdat we het geluk hebben in Nederland geboren te zijn, open ligt als een oester, maar dat zo weinig vrouwen die parel erin willen grijpen?
Zit er hier iets in het water? Zijn wij echt the land that time forgot? Hebben al die vrouwen gewoon niet in de gaten dat er een hele wereld voor hen open ligt?
Wat is dat toch?
Wie het weet mag het zeggen!
Am Yisrael Chai!
woensdag 10 september 2008 om 20:33
Ik kreeg avndaag nog een brief van school dat dit soort mensen echt heel hard nodig is. Als je daar invulling aan geeft, dan doe je toch iets goed, want dan help je toch mensen? Wat geeft het nou of je meebeslist over een fusie van je bedrijf of over de fusie van je school? Is het minder omdat het 'maar' een school is en omdat je er niet voor betaald wordt?
woensdag 10 september 2008 om 20:36
Ik weet niet goed hoe het in andere landen is. Ik heb jaren in Zuid-Amerika gewoond en daar zag ik tot mijn verbazing hele strijdbare vrouwen die een boegbeeld van emancipatie leken in mijn ogen, maar die toch ook in feite alleen maar in die specifieke situatie van onderdrukking de barricades opgingen. En toen die noodsituatie eenmaal wegebde, bleken diezelfde zelfstandige en dappere vrouwen voor zichzelf niet veel meer te ambieren dan romantiek in de vorm van een relatie met een man en een leven met regelmaat op het gebied van een inkomen, voeding en vrije tijd.
woensdag 10 september 2008 om 20:43
Ik zat net te denken hoe het ook alweer zat met de eerste levensbehoeften van de mens. Ik denk dat sommige mensen gewoon het topje niet halen ofzo. Ik zou dat makkelijk bij mezelf als verklaring kunnen zien. Als aan al het andere voldaan is, dan hoeft dat laatste niet meer, ofzo.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Piramide_van_Maslow
http://nl.wikipedia.org/wiki/Piramide_van_Maslow
woensdag 10 september 2008 om 20:48
Nee, maar persoonlijk vind ik het belachelijk dat wij, als rijk land, ons educatief systeem zodanig hebben ingevuld dat hier vrijwilligers voor nodig zijn. Überhaupt vind ik het Nederlandse schoolsysteem iets wat, in de praktijk, de arbeidsparticipatie en de emancipatie van vrouwen tegenhoudt.
Ten eerste omdat je om kwart voor negen, twaalf uur, kwart over één en half vier bij school moet staan of wat anders moet regelen (zoals al eerder gezegd is: in andere landen is school gewoon van 9 tot 5, wordt tussen de middag gezond warm gegeten en is je kind niet mee laten doen met naschoolse opvang zielig omdat het daar door gekwalificeerde professionals wordt ingevuld, en educatieve en leuke dingen zijn, muziek, sport etc).
Ten tweede omdat school afhankelijk is van zulke moeders, waardoor gratis werken voor school (terwijl andere landen daar gewoon mensen voor inhuren) als moeder-taak wordt gezien. Als je daar niet aan meedoet, faal je eigenlijk, en wordt er negatief over je gepraat door de andere moeders. Als dit betaald werk zou zijn, zou het wat mij betreft al héél anders zijn.
woensdag 10 september 2008 om 20:50
Ja ik ken ook mensen met kanker, herseninfecties of ziekte, ook in mijn héél directe omgeving. Ik heb trouwens ook jaren met gehandicapten gewerkt.
Maar wees eerlijk, zo´n opmerking hoort toch niet thuis in een topic over ambities van vrouwen en emancipatie?
Ik weet in elk geval zeker dat een man zich niet zou gaan zitten schamen in een hoekje omdat hij dingen wil bereiken, terwijl er ook mensen zijn die dat niet kunnen wegens omstandigheden.
woensdag 10 september 2008 om 20:51
Ik ben het helemaal met je eens wat bereft het schoolsysteem, maar het maakt mij geen zak uit of het betaald werk is of niet. Ik vind het zo flauw om iets wat onbetaals is ander te beoordelen dan hetzelfde werk wat wel betaald wordt.
Je helpt, je doet iets wat leuk en nuttig is en je bent van de straat. Bovendien is het ook nog goed voor je netwerk
Je helpt, je doet iets wat leuk en nuttig is en je bent van de straat. Bovendien is het ook nog goed voor je netwerk
woensdag 10 september 2008 om 20:51
Maar we zijn er nog niet uit of het cultuurgebonden is , of dat het door opvoeding komt of dat het genetisch( of hormonaal ) is dat er maar zo weinig vrouwen aan de top zijn ? ( een baan onderaan/ midden op de ladder- al dan niet in loondienst - ga ik het niet eens over hebben )
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 10 september 2008 om 20:54
Wie zit zich in een hoekje te schamen dan? Het gaat erom of je het wilt, of je het kunt en over hoe er hier tegen mensen aangekeken wordt die om een of andere reden minder ambitie hebben, maar toch gelukkig zijn. het is net of je dan minder bent, of dat je niet gelukkig mag zijn, omdat je er niet hard genoeg voor gewerkt hebt ofzo.
woensdag 10 september 2008 om 20:55
Dat zeg ik omdat betaald werk over het algemeen wel beter gewaardeerd wordt. Zelfs betaald vrouwenwerk zoals de zorg of het onderwijs. Daarnaast kan een vrouw die betaald werk doet, ook als dat een typisch vrouwenklusje is, financieel onafhankelijk zijn.
Je bent van de straat, ik denk dat je het niet zo bedoelt, maar voor mij klinkt het een beetje van dan heb je ook wat te doen, want verder heb je toch niets te doen. En dat is nou voor mij de hele essentie van de discussie. De daginvulling van de vrouw is geen dagbesteding zoals op een woongroep, dat zou net zo goed logisch moeten zijn dat dat een gewaardeerde (zowel maatschappelijk als financieel) functie is.
woensdag 10 september 2008 om 20:57
Zouden mannen elkaars keuze in twijfel trekken als de een graag carriere maakt en de ander tevreden is met een kantoorbaan van 9 tot 5 ? Dat zal ze een worst zijn , vermoed ik .
Ik geloof ook niet dat een man zichzelf schaamt als hij heel tevreden is met een baan als plantsoenenreiniger , ofzo .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 10 september 2008 om 20:58
' We' als in; ik haal mezelf niet naar beneden als ik net doe of ik me kan identificeren met iemadn die net de hoek vand e straat kan halen. Ik haal mezlef uberhaupt neit aar beneden. En er zijn momenten geweest dat de hoek van de straat, laat staan het schoolplein, onbereikbaar leken voor me.
Al jij het over naar beneden halen hebt, betrek mij daar dan niet in alsjeblieft?
woensdag 10 september 2008 om 21:02
Ik weet niet of ik het goed begrijp wat je zegt, misschien zit ik er wel falikant naast, maar wat nu als ik genoeg waardering haal uit mezelf en het niet nodig heb om dat van anderen te krijgen, of dat nu maatschappelijk of financieel is?
Stel je voor een vrouw die haar dagen vult met vrijwilligerswerk, voor de kerk, voor school en voor de sociale werkplaats bijvoorbeeld, een man die genoeg zou verdienen om hen beiden te onderhouden, beiden gelukkig en samen gelukkig, wat zou jij daar dan bijvoorbeeld van vinden?
woensdag 10 september 2008 om 21:16
Als dat zo'n totaal ander fenomeen betreft, waarom zocht je dan naar een manier om het in de discussie in te brengen?
Jij verwijt Nederlandse vrouwen geen drive te hebben. Hij stelt dat vrouwen überhaupt geen drive hebben, gezien biologisch-evolutionaire ontwikkelingen. Althans niet de drive die jij bedoelt: het competetieve. Vrouwen versus drive: bij mijn weten dus twee keer hetzelfde fenomeen.
En wederom lees je uitermate selectief. Ik stel nergens dat ik het niet herken. Alleen herken ik het niet als iets typisch Nederlands. Ik heb nogal veel te maken met Duitsland en Groot-Brittannië. Daar spelen precies dezelfde discussies: thuisblijfmoeders die gelukkig worden van rommelen in de tuin versus de highflyers. Alleen is daar de teneur meer 'ik moet wel werken want het leven is te duur' (GB) dan wel 'ik moet wel thuisblijven want de kinderopvang is abominabel' (Duitsland).
Voor alle duidelijkheid: ik snap het niet, dat mensen gelukkig worden van thuis wat rommelen, en vind het in principe ook een domme keuze vanwege de zwakke positie waarin men zichzelf brengt. Ik snap het evenmin dat mensen gelukkig worden van 80urige werkweken en een status als "de persoon die het vlees komt snijden op zondag" vanwege het tekort aan family life. Ik vind mijn situatie (4 dagen werken, goede carriere maar niet in het hoogst haalbare tempo) voor mij de beste en als ik eerlijk ben, maatschappelijk gezien ook de beste . Maar geen van die keuzes is specifiek Nederlands, of specifiek kosmopoliet, of zonder enige twijfel de absoluut beste.
Dát is waar ik moeite mee heb in jouw hele teneur hier: dat absolute neerkijken op iedereen die andere keuzes maakt dan jij. Er zíjn nou eenmaal mensen die gelukkig worden van de Libelle. Dat jij ze in jouw kring niet tegenkomt, wil niet zeggen dat het onzin is. Alleen dat jouw kring niet alle sociale cirkels omvat. Dat jouw weg naar geluk dynamischer, actiever, drukker is dan die van de gemiddelde Libellelezeres, maakt jouw weg-naar-geluk nog niet beter dan de Libelle-route.
Kijkend naar de teneur van de discussies in Duitsland en GB, denk ik dat we - als we kijken naar het persoonlijk geluk - misschien het nog niet eens zo slecht voor elkaar hebben hier, met onze ruime mogelijkheden voor mannen en vrouwen om werk en prive te combineren.
Maatschappelijk gezien is het misschien niet zo denderend, gezien al die afhankelijke types met de inherent kwetsbare posities. Maar wat voor een persoon het beste is, is niet altijd hetzelfde als wat voor de maatschappij het beste is.
woensdag 10 september 2008 om 21:16
Ja, daar heb je wel gelijk in.
Het elkaar iets niet gunnen want het is je aan komen waaien, dat principe.
Ik krijg vaak bewonderende blikken als ik bij de groothandel ben of pakketjes wegbreng naar het postkantoor.
' zo, jij boert goed he'? is het dan, de auto taxerend. 'Nee hoor, er is niets van mij bij, dit is de leaseauto van mijn man.' Weg bewonderende blikken. Dan ben ik ineens succesvolle zakenvrouw af en geen blik meer waardig hoe oppervlakkig.
Het elkaar iets niet gunnen want het is je aan komen waaien, dat principe.
Ik krijg vaak bewonderende blikken als ik bij de groothandel ben of pakketjes wegbreng naar het postkantoor.
' zo, jij boert goed he'? is het dan, de auto taxerend. 'Nee hoor, er is niets van mij bij, dit is de leaseauto van mijn man.' Weg bewonderende blikken. Dan ben ik ineens succesvolle zakenvrouw af en geen blik meer waardig hoe oppervlakkig.